«Γιατί είναι φόνος η
έκτρωση;». Διότι, απλούστατα, η έκτρωση είναι φόνος! Διότι άμα σύλληψις, άμα
άνθρωπος! Πώς θες να δεις, αγαπητέ, τον άνθρωπο; να τον δεις έτοιμο, με πλήρη
ανάπτυξη, που θα σου πει «Καλημέρα, μαμά!» και «Καλημέρα, μπαμπά!»;... Μόνο
τότε θα είναι άνθρωπος;... Όταν ήδη φτιάχνεται, κτίζεται, δομείται, μέσα στα
σπλάχνα της μάνας του ο αναπτυσσόμενος άνθρωπος, αυτός δεν είναι άνθρωπος;
Είναι ολόκληρος! Είναι πλήρης άνθρωπος! Πλήρης! Με την διαφορά πως η πληρότητά
του δεν φαίνεται ακόμη. Αλλά είναι πλήρης άνθρωπος. Το μόνο που θα πάρει στη
συνέχεια είναι η τροφή, για να ξεδιπλωθεί. Κατά τα άλλα, δυνάμει, είναι
πλήρης-πλήρης-πλήρης άνθρωπος! Γι' αυτό λέμε: άμα σύλληψις, άμα άνθρωπος· από
την στιγμή που συλλαμβάνεται ένας άνθρωπος στα σπλάχνα μιας γυναίκας, είναι
άνθρωπος. Από την στιγμή εκείνη!
Έτσι λοιπόν θα μπορούσαμε
να πούμε με σιγουριά, αγαπητοί μου, ότι και οι εκτρώσεις είναι φόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου