Επιστολαί Αγ. Νεκταρίου,

Επιστολή 35^η

Εν Αθήναις τη 15 Φεβρουαρίου 1908

Θυγάτηρ εν Κυρίω αγαπητή Ξένη, εύχομαί σοι πατρικώς.                                                                                 
Έλαβον την επιστολήν σας και χαίρω δια την υγείαν σας, θεία χάριτι και εγώ υγιαίνω.                                                        
Γνωρίζω υμίν, ότι το Συμβούλιον της Σχολής απεφάσισε, να μοι δώση σύνταξιν τριακοσίων (300) δραχμάς κατά μήνα, διότι ανήγγειλα αυτώ, ότι αδυνατώ πλέον να διευθύνω την Σχολήν ένεκα κοπώσεως. Ήδη μένω εις την διεύθυνσιν μέχρι της ευρέσεως αντικαταστάτου μου εις την διεύθυνσιν. Αύτη είναι η είδησις περί ης σας έγραψα, ότι θα σας έφερεν ευχάριστον έκπληξιν. Εάν έως το Πάσχα εύρωσι Διευθυντήν, θα έλθω και θα μείνω έως τον Σεπτέμβριον, πρώτον, διότι ο Μητροπολίτης μοι είπεν να μένω εις τον Πειραιά προς καταπολέμησιν των παντοίων αιρέσεων, και δεύτερον, διότι εισέτι δεν ελήφθη πρόνοια περί του Κωστή, ο οποίος και άνευ εμού δεν δύναται να διαμείνη πουθενά, αλλά και μετ΄ εμού πλησίον σας δεν είναι δυνατόν να μείνη. Ευχηθήτε να με φωτίση ο Θεός τι να κάμω περί αυτού. Ως λόγον πάρεργον σας λέγω, ότι ο Κωστής δεν θέλει να σταλώσι τα πράγματά μας εις Αίγιναν, διότι φρονεί, ότι πριν τα στείλωμεν εις Αίγιναν θα μας προσκαλέσουν εις Αίγυπτον. Με το όνειρον αυτό κοιμάται και εγείρεται. Αυτό το όνειρον ημείς προ πολλών ετών επαύσαμεν να το ονειρευώμεθα, αλλ΄ ο Κωστής το βλέπει καθ΄ εκάστην ημέραν και νύκτα. Όταν έλθω θα σκεφθώμεν περί αυτού του ζητήματος της διαμονής ημών μετά του Κωστή και πως συγχρόνως να είμαι και πλησίον σας… 

              

Σας εύχομαι

+Ο Πενταπόλεως Νεκτάριος.   

Tέλος των επιστολών του αγίου Νεκταρίου.