Είναι αυτή η εικόνα πραγματικά ορθόδοξη με το να απεικονίζει τον Θεό Πατέρα?

Ανώνυμος είπε...

Δείτε αυτή την εικόνα:
Η Θεοτόκος του Port Arthur από την Ρωσία (1904). Σήμερα είναι στο Βλαδιβοστόκ.
Αλήθεια είναι αυτή η εικόνα πραγματικά ορθόδοξη με το να απεικονίζει τον Θεό Πατέρα?
------------------------------

 Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 10 Νοεμβρίου 2019 - 1:57 μ.μ.

Ἡ εἰκών αὐτή εἶναι αἱρετική, ἐμπίπτουσα εἰς τήν αἵρεσιν τοῦ ἀνθρωπομορφισμοῦ, ἡ ὁποία ἀνεφάνη κατά τὸ ἔτος 338 μ.Χ. καὶ κατεδικάσθη ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας (βλ. Ἁγίου Νεκταρίου, «Ὀρθόδοξος Ἱερὰ Κατήχησις», σελ. 57).

Εἰς τά Πρακτικὰ τῆς Ἁγίας 7ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, Τόμος Γ’, σελ. 210-211, παρατίθεται ἡ 1η ἐπιστολή τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Γρηγορίου, Πάπα Ρώμης, πρός τόν Βασιλέα Λέοντα τόν Ἴσαυρον, ἡ ὁποία λέγει:

«Διὰ τί τὸν πατέρα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ οὐχ ἱστοροῦμεν καὶ ζωγραφοῦμεν; Ἐπειδὴ οὐκ οἴδαμεν, τίς ἐστιν, καὶ Θεοῦ φύσιν ἀδύνατον ἱστορῆσαι καὶ ζωγραφῆσαι. Καὶ εἰ ἐθεασάμεθα καὶ ἐγνωρίσαμεν, καθὼς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, κᾀκεῖνον ἂν εἴχομεν ἱστορῆσαι καὶ ζωγραφῆσαι».

Σχόλιον: Ἐδῶ, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ἀπαντᾶ μέ σαφήνειαν εἰς τό ἑξῆς ἐρώτημα: διά ποῖον λόγον δέν ἐπιτρέπεται ἡ ἀπεικόνισις τοῦ Θεοῦ Πατρός; Ἐπειδή δέν γνωρίζομεν ποῖος εἶναι καί ἄρα εἶναι ἀδύνατον νά ζωγραφίσωμεν τήν εἰκόνα Του• ἐάν εἴχομεν ἴδῃ τήν θείαν φύσιν Του, ὅπως εἴδομεν τήν ἀνθρωπίνην φύσιν τοῦ Υἱοῦ, τότε θά ἦτο δυνατόν νά κατασκευάσωμεν τήν εἰκόνα Του.

Εἰς τήν Πρᾶξιν Ε’ (Τόμος Γ’, σελ. 314-315) διαβάζουμε:

«Τοῦ δὲ Θεοῦ εἰκόνας ποιοῦμεν, λέγω δὴ τοῦ κυρίου καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καθὼς ὤφθη ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη, τοῦτον γράφοντες, καὶ οὐχ ὡς νοεῖται φύσει Θεός. Ποία γὰρ ὁμοίωσις, ἢ ποῖον σχῆμα τοῦ ἀσωμάτου καὶ ἀσχηματίστου λόγου τοῦ πατρός;»

Ἡ Ζ' Οἰκ. ἐστηρίχθη κυρίως εἰς τήν διδασκαλίαν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι καταπέλτης: «Τοῦ ἀοράτου, καί ἀσωμάτου, καί ἀπεριγράπτου, καί ἀσχηματίστου Θεοῦ, τίς δύναται ποιήσασθαι μίμημα; Παραφροσύνης τοίνυν ἄκρας καί ἀσεβείας τό σχηματίζειν τό Θεῖον» (Patrologia Graeca, J.P. Migne, 94, 1169 C).

Ἐπίσης, λέγει: «Εἰ μέν γάρ τοῦ ἀοράτου Θεοῦ εἰκόνα ἐποιοῦμεν, ὄντως ἡμάρτομεν. Ἀδύνατον γάρ τό ἀσώματον, καί ἀόρατον, καί ἀπερίγραπτον, καί ἀσχημάτιστον εἰκονισθῆναι … Θεοῦ γάρ σαρκωθέντος, καί ὀφθέντος ἐπί γῆς σαρκί … τούτου τήν εἰκόνα ποιοῦντες, οὐ σφαλλόμεθα» (P.G., 94, 1288 Α, Β).

Εἰς δέ τόν δογματικόν ὅρον τῆς Ζ' Οἰκ. ἀναφέρονται οἱ εἰκόνες πού πρέπει νά προσκυνοῦν οἱ Χριστιανοί. Εἰς τόν «κατάλογον» αὐτόν τῶν ἱερῶν εἰκόνων ΔΕΝ περιλαμβάνεται ἡ εἰκών τοῦ Πατρός: «... τῆς τε τοῦ κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰκόνος, καὶ τῆς ἀχράντου δεσποίνης ἡμῶν τῆς ἁγίας Θεοτόκου, τιμίων τε ἀγγέλων, καὶ πάντων ἁγίων καὶ ὁσίων ἀνδρῶν» (Πρᾶξις Ζ’, Τόμος Γ’, σελ. 374). Ἀσφαλῶς, οἱ Πατέρες ΔΕΝ ξέχασαν τόν Πατέρα!