Ένας δελφίνος τού αρχιεπισκοπικού Θρόνου στήν Κύπρο, απευθυνόμενος στούς γηγενείς Έλληνες (Ελλαδίτες) είπε, σέ βιντεοσκοπημένο μήνυμά του, γιά τήν θέση ή στάση τής κυπριακής Εκκλησίας στό ουκρανικό σχίσμα τής εκεί εκκλησίας τών αχειροτόνητων ψευδοεπισκόπων. Τό βίντεο, καθόλου απίθανο, σέ λίγο θά εξαφανιστεί. Έγραφα, 25 Νοεμβρίου 2022, Κυπριανός Χ.
Εξ αφορμής του δημοσιεύματος του «ΠΟΛΙΤΗ» της Κυριακής (20 Νοεμβρίου 2022) άρθρο του εγκρίτου δημοσιογράφου κ. Μανώλη Καλαντζή (σ.σ. έχω) να επισημάνω μερικά δημοσιογραφικά άτοπα και αστοχίες, μιας και δεν έχουμε την απαίτηση οι δημοσιογράφοι να έχουν θεολογική συγκρότηση. Αλλά καλόν και ωφέλιμο θα ήτο όσοι δημοσιογράφοι -άμοιροι θεολογικής παιδείας- ασχολούνται με τα σύγχρονα εν εξελίξει θεολογικά και εκκλησιαστικά ζητήματα να συμβουλεύονται καλούς και παραδοσιακούς θεολόγους.
Αναφέρει στην τρίτη παράγραφο ο κ. Μανώλης Καλαντζής (επισυνάπτω φωτογραφικά το πρωτοσέλιδο και το άρθρο του):
«Ιδιαίτερη περίπτωση είναι αυτή του μητροπολίτη Μόρφου Νεόφυτου, ο οποίος έχει διαφωνήσει με την αναγνώριση της Εκκλησίας της Ουκρανίας, αλλά δεν έχει σχέσεις με το Πατριαρχείο Μόσχας και επιχειρεί να αντλήσει ψήφους από το αντιεμβολιαστικό κίνημα και τους οπαδούς των θεωριών συνωμοσίας.»
Να επισημάνω με πολλή συμπάθεια στον κ. Μανώλη Καλαντζή,
αν τον ενδιαφέρει πράγματι η σφαιρική και αμερόληπτη αντικειμενική
δημοσιογραφία για τα εκκλησιαστικά ζητήματα, ότι:
1. Στο ζήτημα του Ουκρανικού Ζητήματος έχει διαφωνήσει η
συντριπτική πλειοψηφία -και όχι απλά ή μονοσήμαντα ο Μητροπολίτης Μόρφου- των
ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, αφού από τις 14 Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, ΜΟΝΟΝ
οι τέσσερις μέχρι στιγμή έχουν αναγνωρίσει την «Αυτοκεφαλία» των Σχισματικών
της Ουκρανίας.
2. Στο ζήτημα του Ουκρανικού Ζητήματος εξ αρχής η
Εκκλησία της Κύπρου έχει κρατήσει μια ενδιαφέρουσα ουδετερότητα (σ.σ.
υπογράμμιση Κ. Χ) αφού η συντριπτική πλειοψηφία της Ιεράς Συνόδου δεν
αναγνώρισε, με επίσημο συνοδικό αποφασισθέν, την κακοκεφαλία των σχισματικών
της Ουκρανίας, ανεξάρτητα αν ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κυρός
Χρυσόστομος διενήργησε ετεροχρονισμένα μία απαράδεκτη κολοτούμπα και ανεγνώρισε
ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΑ την «Αυτοκεφαλία» των Σχισματικών.
3. Σύμφωνα με το ιερό Κανονικό Δίκαιο, δεν μπορεί λόγου
χάριν στην Ουκρανία να υφίστανται δύο κανονικές Μητροπόλεις. Συνεπώς ο
οικουμενικός Πατριάρχης διενήργησε αυθαίρετα, κακόγνωμα και αντικανονικά,
δηλαδή παράνομα, αφού ήδη υφίσταται κανονική εκκλησία της Ουκρανίας με
μητροπολίτη τον Ονούφριο. Ωστόσο, δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ δικαίωμα ο οικουμενικός
Πατριάρχης και Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως να παραμβαίνει σε εσωτερικά
εκκλησιαστικά ζητήματα Αυτοκέφαλων Εκκλησιών. Το εν λόγω δικαίωμα το έχει μία
Οικουμενική Συνόδος. Άραγε ο οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και οι
όποιες εξάπαντος αμερικανοκίνητες προσωπικές ή άλλες πεποιθήσεις και
εκκλησιαστικές πράξεις του ανάγονται σε συντονισμένες αποφάσεις Οικουμενικής
Συνόδου;
4. Ο Μόρφου, κ. Μανώλη Κ., αναγνωρίζει ιεροκανονικά την
ΚΑΝΟΝΙΚΗ Εκκλησία της Ουκρανίας με μητροπολίτη τον κ. Ονούφριο, και δεν
αναγνωρίζει την «Αυτοκεφαλία» των Σχισματικών. Αντιλαμβάνεστε την θεολογική και
κανονική διάκριση κ. Μανώλη Κ.; Δηλαδή δεν μπορείτε να γράφετε και να
δημοσιογραφείτε αυθαίρετα ή επιπόλαια, χωρίς λεξιλογική και θεολογική ακρίβεια
σε ζητήματα εκκλησιαστικά, καθότι με τα γραπτά σας παραπλανείτε το αναγνωστικό
κοινό σας με άτοπα και αστοχίες ολκής.
5. Ο Μόρφου, έχει λειτουργική και κανονική σχέση με το
Πατριαρχείο της Μόσχας κ. Καλαντζή, όπως πάντες οι ορθοδόξοι Χριστιανοί και οι
Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, αφού αναγνωρίζει τον πατριάρχη Μόσχας ως κανονικό
προκαθήμενο των Ρώσσων. Βέβαια, εν μέρει έχετε δίκαιο στην δήλωση σας «αλλά δεν
έχει σχέσεις με το Πατριαρχείο Μόσχας» αφού μάλλον υπονοείτε ότι δεν είναι
φιλορώσσος, ότι δηλαδή δεν λαμβάνει με τις σακκούλες τα ρούβλια, αφού δεν τον
προωθεί η εν Κύπρω «μικρή» και μεγάλη Μόσχα, όπως ακριβώς γίνεται στις
περιπτώσεις των μητροπολιτών Ταμασού και Λεμεσού, ελέω «ιερών» ρασπουτινιών για
το χρυσόμαλλο Δέρρας, του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου.
6. Ωστόσο, φίλτατε και αγαπητέ μου κ. Μανώλη Καλαντζή,
γράφετε: «επιχειρεί να αντλήσει ψήφους από το αντιεμβολιαστικό κίνημα και τους
οπαδούς των θεωριών συνωμοσίας». Υφίσταται καμμία ανάγκη να επιχειρήσει ο
Μόρφου να αντλήσει ψήφους από τους αντιεμβολιαστές της Κύπρου; Θέλω να πώ, ότι
ο Μόρφου είναι εμπνευστής, και αν εμπνέει εμβολιασμένους και μη, αυτό δεν θα
έπρεπε να το μεμφώμεθα. Στην ουσία κ.Μ Καλαντζή, οι ορθόδοξοι Χριστιανοί της
νήσου Κύπρου, θα ψηφίσουν τον μητροπολίτη Μόρφου, και όχι κανένα
αντιεμβολιαστικό ή φιλορωσσικό κίνημα. Όσον αφορά την μομφή ότι θα τον ψηφίσουν
και «οι οπαδοί θεωριών συνωμοσίας», είναι δήλωση ντροπή της δημοσιογραφίας εν
γένει κ. Μ.Κ. Μου φαίνεται ότι πάτε να υποτιμήσετε την υποψηφιότητα του Μόρφου
με δημοσιογραφικές ασυναρτησίες. Υφίσταται κάποια επίσημη ή ανεπίσημη
στατιστική έρευνα των Μ.Μ.Ε. κ. Καλαντζή που να μας αποδεικνύει ότι οι οπαδοί
των θεωριών συνωμοσίας, δεν θα ψηφίσουν Ρασπουτινοκαλόγερους π.χ. όπως τον
Ταμασού ή και τον Λεμεσού, και ότι θα ψηφίσουν δαγκωτό τον Μόρφου;
7. Αν, και μόνο αν, ο Μόρφου βγεί Αρχιεπίσκοπος Κύπρου,
τότε, κ. Καλαντζή, και μόνο τότε, θα τον έχουν ψηφίσει το «αντιεμβολιαστικό
κίνημα» και οι «οπαδοί συνωμοσίας»; Ντρέπεται η κυρά Ντροπή με τέτοιες
φαντασιοπληξίες ολκής.
Ξεχνάτε μια βασική παράμετρο, ότι, αν βγεί Αρχιεπίσκοπος
ο Μόρφου, θα ψηφιστεί εξ ανάγκης και από τους Συνοδικούς, Συνοδικούς που έχουν
εμβολιαστεί από 2-3 ή και 4 δόσεις και που όντως, ενδεχομενικά να πλάθουν και
να καλλιεργούν σωρηδόν σενάρια συνωμοσίας, ωσάν π.χ. τον Λεμεσού και τον
Ταμασού.
8. Κανονικός Μητροπολίτης Κιέβου και πάσης Ουκρανίας
είναι ο «μετέωρος» μητροπολίτης Ονούφριος, και λόγω της αντικανονικής και
αμερικανοκίνητης εισπήδησης του οικουμενικού Πατριάρχη και την μειοψηφούσα
αναγνώριση της «αυτοκεφαλίας» των Σχισματικών της Ουκρανίας από τις 4 (τω όντι
μετέωρες) Αυτοκέφαλες -ενώ 10 Αυτοκέφαλες Εκκλησίες ΔΕΝ αναγνωρίζουν την
κακόγνωμη και αντικανονική πράξη του Πατριάρχη- ο μητροπολίτης Κιέβου και πάσης
Ουκρανίας κ. Ονούφριος ΔΕΝ πρέπει και ΔΕΝ πρόκειται να αποδεχθεί την αναγνώριση
των σχισματικοαιρετικών της Ουκρανίας, δεν πρόκειται να αναγνωρίσει τον
σχισματικό Επιφάνιο ως ομόλογό του.
Συνεπώς, με αυτά τα ελάχιστα μαθηματικά μας κ. Καλαντζή
μου, δεν υφίσταται κανένα παράδοξο. Το παράδοξο υφίσταται μοναχά σε εκείνους
τους αδαείς και αχάπαρους νόες από θεολογία και κανονικό δίκαιο, που έχουν την
τάση απλά να παπαγαλίζουν πολιτικές με το αζημείωτο, άνευ κριτικής ή αναλυτικής
σκέψης.
9. Όσον αφορά την δημοσιογραφική ενότητα «Αυτοκεφαλία με
απάτη» κ. Καλαντζή, να σας επισημάνω, ως ιστορικός, ότι αυτά είναι τα
νεωτεριστικά κουραφέξαλα και η προπαγάνδα του οικουμενικού Πατριαρχείου, αφού
υφίστανται κανονικές και συνοδικές πράξεις για την παραχώρηση του Αυτοκεφάλου
της Ουκρανίας το 1687, αφού πράγματι αποδεδειγμένα μέσα από τις επίσημες πηγές
παραχωρείται η εκκλησία του Κιέβου στο πατριαρχείο της Μόσχας.
Τα περί «εκχωρήσεως», μετά συγχωρήσεως, είναι σύγχρονες
μαλαγανιές (μη πώ κάτι άλλο) και τω όντι θεωρίες συνωμοσίας του οικουμενικού
Πατριαρχείου, που αδιακρίτως, ακολουθούν επιπόλαια και τυφλά εν τη οικουμένη
τέσσερις (4) μοναχά «μετέωρες» Αυτοκέφαλες Εκκλησίες με Έλληνες Προκαθημένους,
από τις δεκατέσσερις (14) Αυτοκέφαλες Τοπικές Εκκλησίες.
Κάντε τα μαθηματικά κ. Μ. Καλαντζή και αφήστε τις
ανούσιες, άτοπες και ανιστόρητες ασυναρτησίες και κακόγνωμες πράξεις του
οικουμενικού πατριαρχείου.
10. Κοινό σημείο σύγκλισης με την κακόγνωμη πράξη του
Οικουμενικού Πατριαρχείου να δώσει «αυτοκέφαλο» σε σχισματικούς της Ουκρανίας,
είναι ο ελληνικός και αμερικάνικος εθνοφυλετισμός, κόντρα στον ρωσσικό
εθνοφυλετισμό.
Με απλά λόγια για τους απλούς: Ο οικουμενικός Πατριάρχης
επειδή είναι έλλην, κούρδισε πιέζοντας τον πατριάρχη Αλεξανδρείας κ. Θεόδωρον
(ο οποίος εξ αρχής αρνείτο λόγω σπουδών και αρίστων σχέσεων του στην Μόσχα),
επειδή είναι έλλην, κούρδισε επίσης τον Αρχιεπίσκοπον Αθηνών αλλά και Κύπρου,
επειδή είναι εξίσου έλληνες Προκαθήμενοι, και τσάπα-τσούπ τα παλαμάκια του πάπα
της Νέας Ρώμης, λόγω ΚΥΡΙΩΣ εθνοφυλετικών κριτηρίων μαχώμαστε «οι ελληναράδες»
Προκαθήμενοι και οι οπαδοί τους, εξάπαντος και μονοσήμαντα έναντι του ρωσσικού
εθνουφυλετισμού, ενισχύοντας όμως τον ουκρανικό εθνοφυλετισμό και φασισμό,
ενισχύοντας δηλαδή με κακοκέφαλα τους Σχισματικούς της Ουκρανίας, υπακούοντας
αδιακρίτως τον αμερικανικό δυτικόστροφο ιμπεριαλισμό.
Υπάρχει κανείς που να διαφωνεί με αυτήν την προσέγγιση
και άποψη; Παρακαλώ σχολιάστε τεκμηρειωμένα.
Άρα, συνεπώς, αγαπητέ μου κ. Μανώλη Κ. δεν συμφωνούμε επί
της ουσίας με τον μεθοδευμένο τρόπο δημοσιογραφίας σας, καθότι αποδεικνύεται ως
ανεπαρκής λόγω της αδιακρισίας και της σκόπιμης τακτικής να παπαγαλίζονται
νεωτεριστικές πολιτικοεκκλησιαστικές θέσεις, κακόγνωμες πράξεις, ύπουλες
απόψεις και ηλίθιες ή ανιστόρητες προπαγάνδες του οικουμενικού Πατριαρχείου
μας.
Του Παναγιώτη Νούνη
(Εκπαιδευτικός, Αναπληρωτής καθηγητής Θεολογίας και
Θρησκειολογίας)
Υ.Γ.: Για όσους θέλουν να δουν τη θέση του μητροπολίτη
Μόρφου για το Ουκρανικό Ζήτημα, μπορούν να δουν το επόμενο πολύ ενδιαφέρον
βίντεο, όπου αποδεικνύεται βάσει των λεχθέντων του η αρχική θέση της Εκκλησίας
της Κύπρου όπου εν Συνόδω, ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ, να κρατηθεί μία ουδέτερη στάση και να
μην αναγνωριστεί η «Αυτοκεφαλία» των Σχισματικών της Ουκρανίας. «Μόρφου
Νεόφυτος: Τὸ Οὐκρανικὸ ζήτημα καὶ ὁ ὅσιος Γέροντας Ἐφραὶμ ὁ Φιλοθεΐτης Ἀριζόνας»,
mmorfou.org/σχολιασμός-στο-ανιστόρητο-και-άστοχο/
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=103880552560239&id=100088148820671
Σχόλια Κ. Χ. αναδημοσίευσης σέ κοινωνικό δίκτυο
(facebook) από Spach Lefteris
1.
Είπε ο Μόρφου : "Μετά τά δεινά θά έλθουν τά καλά, η
ομόνοια καί η αδελφοσύνη".
Ερώτηση : Τά καλά θά μάς έρθουν όταν θά γίνουμε
meta-άνθρωποι, όπως μάς θέλουν ο Γιουβάλ Νωέ Χαράρι - σημειώστε, μάς θέλει
όλους χακαρισμένους - καί ο Κλάους Σβάμπ ; Χακαρισμένος άνθρωπος σημαίνει
μεταλλαγμένος, μή τό ξεχνάτε.
2.
Πάλι διά "θαύματος" (καθ' ύπνον ενύπνιον ;) τό
ζευγάρι, που επικαλείται ο Μόρφου, συνέχισε νά εκκλησιάζεται (σ.σ. στίς ΗΠΑ)
καί νά κοινωνεί μέ καταπατητές τής Παράδοσης καί τών Ιερών Κανόνων. Διότι,
προφανώς, τό ίδιο πρόβλημα θά αντιμετώπισαν καί οι Λατίνοι, όταν ο Πάπας
καινοτόμησε αλλάζοντας (φιλιόκβε) τό Σύμβολο Πίστεως. Η αθέτηση Ιερής Παράδοσης
καί αχρήστευση τών Ιερών Κανόνων, είναι μηδενικής αξίας κατά τόν Μόρφου.
3.
Spach Lefteris πρός Κυπριανός Χ. Στο ίδιο μήκος
κύματος βρίσκονται και μαρτυρίες άλλων θεοφόρων Πατέρων
4.
Κυπριανός Χ. πρός Spach Lefteris. Γιά ποιό πράγμα μίλησαν
; Γιά τά ενύπνια ή γιά τήν αθέτηση Παράδοσης καί Κανόνων; Εδώ είδαμε ότι
"φαγώθηκαν" οι αγνώστων δοξασιών Αμερικανοί νά διχάσουν πρώτα
τήν ουκρανική εκκλησία καί ύστερα νά ανάψουν τό φιτίλι τής σφαγής πέρα εκεί
στήν Ουκρανία.
Ή μήπως δέν βλέπει κάποιος ότι τό προπολεμικό
σύμφωνο ειρήνης Μολότωφ-Ρίμπεντορπ, μεταξύ Ρωσίας καί Γερμανίας, αναβιώνει πάλι
; Μόνη διαφορά είναι ότι οι σύμμαχοι άλλαξαν. Στό ρόλο τού Χίτλερ, πρός
κατακερματισμό τής Ρωσίας, είναι ο Ζελένσκι, που έσπασε τούς δεσμούς συμφωνίας
μέ τούς Ρώσους καί ζητά βοήθεια από τούς Αγγλοσάξονες (Αμερική καί Αγγλία) καί
τό υπηρετικό προσωπικό τών Ευρωπαίων. Θά συνεχίσει αυτός τό έργο, στό οποίο
απέτυχε ο χρήσιμος ηλίθιος Χίτλερ.
Καί μάς προκύπτει ο Μόρφου, γιά νά μάς πεί ότι η
"Μεγάλη καί Πανορθόδοξη Σύνοδος", που όλοι περιμένουμε, θά μάς λύσει
όλα τά συσσωρευμένα προβλήματα αιώνων. Μάλλον, κι αυτός, τέλει σέ κατάσταση
ενυπνίου ή, στήν καλύτερη περίπτωση, φιλοδοξεί δάφνες τού ημετέρου
Χριστοδούλου, θεός σχωρέσ' τον.
5.
Spach Lefteris προς Κυπριανός Χ. Αυτά με την
μεγάλη διορθωτική σύνοδο ισχύουν. Αν όμως οι καταστάσεις ξεφύγουν στο
κομμάτι του οικουμενισμού θα επαναπροσδιοριστεί η θέση μας. Θα έχουμε ενημέρωση
από τους πατέρες.
Προς στιγμήν το σημαντικό είναι ότι τα μυστήρια
παραμένουν έγκυρα.
Ενημερωτικά : Μετά το Ουκρανικό έρχεται η σειρά των
εκκλησιαστικών δοκιμασιών στην Ελλάδα εντονότερη ως εντονότατη.
6.
Πρός Spach Lefteris Γιά τό άρθρο τού κ. Παναγιώτη Νούνη
καί τήν "ουδετερότητά" (sic) τού Μητροπολίτη Μόρφου, τό ποίημα
"Τά Επικίνδυνα", τού Κων. Καβάφη :
"Είπε ο Μυρτίας (Σύρος σπουδαστής
στην Aλεξάνδρεια· επί βασιλείας
αυγούστου Κώνσταντος και αυγούστου Κωνσταντίου·
εν μέρει εθνικός, κ’ εν μέρει χριστιανίζων)· ... καί τά
υπόλοιπα που ακολουθούν.
Από τότε που ανακαλύψαμε τήν (τίς) εκκλησιολογία, χάλασε
η Ορθόδοξη πίστη μας. Από πότε ο όρος "ουδετερότητα" έγινε δεκτός
στήν καθ' ημάς Πίστη, σέ θέματα που άπτονται τής Εκκλησίας, κατ' επέκταση δέ
καί τού Δόγματος ; Μπορεί νά μάς απαντήσει ο κ. Νούνης ;
ΥΓ. Γνωρίζω τόν Παναγιώτη Νούνη διαδικτυακά. Όπως τό
συνηθίζω - καί μέ εσένα - Spach Lefteris - πότε, πότε, τού άφηνα κανένα σχόλιο
στά "σεντόνια" (κυριολεκτικά) που δημοσίευε. Κάποια φορά μέ αποκάλεσε
"σκουπίδι" - ήταν τό σχόλιο που έγραψα - καί έκτοτε δέν ασχολούμαι
μαζί του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου