Η ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΤΡΙΑΔΑ

O κύριος αντίπαλος του πιστού, πού με μύριους τρόπους και τεχνάσματα προσπαθεί να του κλείσει το δρόμο, για τη σωτηρία είναι ένα θηρίο τρικέφαλο, μία σατανική τριάδα: Η σάρκα, με τις εγωκεντρικές και ιδιοτελείς απαιτήσεις της, ο κόσμος, με την αντίχριστη νοοτροπία του και ο αιώνιος εχθρός της σωτηρίας μας, ο σατανάς, που εμπνέει και πυροδοτεί τους δύο προηγουμένους. Γνωρίζει τις διαθέσεις και την δύναμη των τριών αυτών εχθρών ο Κύριος, γι’ αυτό ανακοινώνοντας στους μαθητές τα δίδακτρα, που απαιτεί, για να τους κρατήσει κοντά του διαγγέλλει «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι» (Μάρ. 8,34). Η φιληδονία πολιορκεί τον άνθρωπο με τις ηδονές ζητώντας να τον απομακρύνει από τη σωτηρία. Η φιλαργυρία διαφθείρει και διαστρέφει την πίστη στον Θεό και τον καταβαραθρώνει στην ειδωλολατρία. Η φιλοδοξία, υποκαθιστά μέσα στον άνθρωπο την αιώνια δόξα του Θεού. Τι θα πρέπει να αντιτάξει σε αυτούς τους εχθρούς ο μαχητής του Χριστού; Μελέτη της αγίας Γραφής, των βίων των αγίων της Ορθοδοξίας μας, και των πνευματικών βιβλίων της Εκκλησίας μας, για να αποσοβήσει την άγνοια. Προσευχή πολλή, αδιάλειπτη μνήμη Θεού, αλλά και μνήμη θανάτου, για να καταβάλει τη λήθη.

Νηστεία, αγρυπνία και μυστηριακή ζωή, φιλανθρωπική και ιεραποστολική δραστηριότητα, για να αντιμετωπίσει την αμέλεια. Η ιστορία της Εκκλησίας μας, έχει να επιδείξει στρατειά αγωνιστών: απόστολοι, μάρτυρες, άγιοι, παρθένοι, όσιοι, ασκητές… Πρωτοπόρος, εμπνευστής και οδηγός της ηρωικής αυτής χορείας είναι ο ίδιος ο Κύριός μας, πού από τη φάτνη της Βηθλεέμ μέχρι την κορυφή του Γολγοθά πολέμησε σκληρά, για να συντρίψει τον σατανά και τις σκοτεινές δυνάμεις, να αναγεννήσει τον άνθρωπο και να αναμορφώσει την κοινωνία στερεώνοντας τη βασιλεία του Θεού στη γη. Τη νίκη του, κληροδοτεί ο Κύριος στην Εκκλησία. Αλλά προηγείται ο αγώνας, για να φθάσουμε στη νίκη. Δεν μπορεί να αλλάξει ο κόσμος γύρω και μέσα μας, αν δεν γκρεμισθούν τα κάστρα του διαβόλου, αν δεν ξεριζωθούν τα αγκάθια και τα άκαρπα δένδρα, ώστε να περάσει το υνί(=αλέτρι) του Θεού, που θα οργώσει, θα καλλιεργήσει, για νά ‘ρθει η πνευματική καρποφορία. Μ’ αυτό το φρόνημα καλείται ο κάθε πιστός να ανταποκριθεί στο πολεμικό προσκλητήριο της Εκκλησίας. « Νυν κακοπαθήσωμεν ως στρατιώται του Χριστού όσον γαρ όσον ο καιρός παρέρχεται, οι στέφανοι πλέκονται των αγωνιζομένων…», παροτρύνει ο ποιητής ενός από τους εκφραστικότατους ύμνους του Τριωδίου. Να βγούμε από την ιδιοτέλεια, την άνεση, το βόλευμά μας, και να ριχθούμε στην περιπέτεια του Χριστού  να αγωνισθούμε ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις, για να φτάσουμε στη νίκη και στη δόξα. Κι είναι βέβαιο ότι θα νικήσει, όποιος «εξέλθει».