Αγριππίνα η Αγία του Χριστού Μάρτυς
ήτο γέννημα και θρέμμα της περιδόξου πόλεως Ρώμης, εκ νεότητός της δε παρέδωκεν
εαυτήν εις τον Θεόν. Όθεν ευωδίαζε μεν τας καρδίας των πιστών, ως κήπος τις
ηνθισμένος, ή ευωδέστατον ρόδον, απεδίωκε δε την δυσωδίαν των παθών, καθό
στολίσασα την ψυχήν της η μακαρία με την παρθενίαν και καθαρότητα. Επειδή
λοιπόν ηρραβωνίσθη πνευματικώς με τον Χριστόν, δια τούτο ανδρείως και θαρραλέως
προσήλθεν εις το Μαρτύριον, παραδώσασα εαυτήν δια τον έρωτα και την αγάπην του
Νυμφίου της Χριστού, εις πολλάς βασάνους και μαρτύρια.
Διότι δαρείσα εις το στόμα, με τον δαρμόν αυτόν συνέτριψε τα νοητά οστά της ασεβείας, γυμνωθείσα δε εκ των ενδυμάτων της, την γύμνωσιν του εχθρού διαβόλου επόμπευσε, δεθείσα δε με δεσμά και δοκιμάσασα στρέβλας, πάσαν την πλάνην των Ελλήνων διέλυσε. Τελευταίον δε, εν μέσω των τοιούτων βασάνων, παρέδωκε την ψυχήν της εις χείρας Θεού η αοίδιμος και ούτως έλαβε τον αμάραντον στέφανον της αθλήσεως. Λαβούσαι τότε κρυφίως το σώμα τής Μάρτυρος αι ευλογημέναι γυναίκες Βάσσα, Παύλα και Αγαθονίκη, διήρχοντο από τόπου εις τόπον και διαπεράσασαι πολλά πελάγη έφθασαν τελευταίον εις Σικελίαν και απεθησαύρισαν εκεί το άγιον λείψανον. Όθεν δεχθείσα τούτο η Σικελία παρευθύς ηλευθερώθη από του σκότους της πλάνης και των δαιμόνων. Αλλά και Αγαρηνοί ποτέ τολμήσαντες να λεηλατήσωσι το μέρος όπου ευρίσκετο ο Ναός της Αγίας, ηφανίσθησαν εντελώς. Έκτοτε λοιπόν και μέχρι σήμερον λεπροί προσερχόμενοι εις το λείψανόν της καθαρίζονται και πάσα άλλη ασθένεια ιατρεύεται δια των πρεσβειών της.
Διότι δαρείσα εις το στόμα, με τον δαρμόν αυτόν συνέτριψε τα νοητά οστά της ασεβείας, γυμνωθείσα δε εκ των ενδυμάτων της, την γύμνωσιν του εχθρού διαβόλου επόμπευσε, δεθείσα δε με δεσμά και δοκιμάσασα στρέβλας, πάσαν την πλάνην των Ελλήνων διέλυσε. Τελευταίον δε, εν μέσω των τοιούτων βασάνων, παρέδωκε την ψυχήν της εις χείρας Θεού η αοίδιμος και ούτως έλαβε τον αμάραντον στέφανον της αθλήσεως. Λαβούσαι τότε κρυφίως το σώμα τής Μάρτυρος αι ευλογημέναι γυναίκες Βάσσα, Παύλα και Αγαθονίκη, διήρχοντο από τόπου εις τόπον και διαπεράσασαι πολλά πελάγη έφθασαν τελευταίον εις Σικελίαν και απεθησαύρισαν εκεί το άγιον λείψανον. Όθεν δεχθείσα τούτο η Σικελία παρευθύς ηλευθερώθη από του σκότους της πλάνης και των δαιμόνων. Αλλά και Αγαρηνοί ποτέ τολμήσαντες να λεηλατήσωσι το μέρος όπου ευρίσκετο ο Ναός της Αγίας, ηφανίσθησαν εντελώς. Έκτοτε λοιπόν και μέχρι σήμερον λεπροί προσερχόμενοι εις το λείψανόν της καθαρίζονται και πάσα άλλη ασθένεια ιατρεύεται δια των πρεσβειών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου