Το όνομα και η Ιστορία της Μακεδονίας δεν ανήκουν στον κ. Τσίπρα ούτε στον κ. Κοτζιά για να το παζαρεύουν
Από τον
Σάββα Καλεντερίδη
Τις στιγμές που διαβάζουν οι αναγνώστες μας αυτές τις γραμμές, αρκετοί απ’ αυτούς έχουν πάρει τον δρόμο για το συλλαλητήριο της Αθήνας, που ήδη έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά παλλαϊκού και πανεθνικού ξεσηκωμού.Επειδή είχα την τύχη να συνομιλώ με τινές των διοργανωτών, η άποψη που αποκόμισα είναι ότι πρόκειται για μια αυθεντική πρωτοβουλία πολιτών, χωρίς πολιτικά, κομματικά, προσωπικά ή άλλα καπελώματα.
Οι αθλιότητες που εκτοξεύτηκαν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και τα φερέφωνά τους στα προπαγανδιστικά μέσα τους είναι άνω ποταμών. Πρόκειται λοιπόν για έναν αυθεντικό λαϊκό ξεσηκωμό εναντίον της κυβέρνησης, που πήρε την πρωτοβουλία να «κλείσει» ένα ζήτημα με όρους εθνικής ήττας. Γιατί πρόκειται για εθνική ήττα ή, μάλλον, για εθνική καταστροφή.
Είναι ένα τεράστιο ψέμα ότι η Μακεδονία γεωγραφικά εκτείνεται στα εδάφη του κράτους των Σκοπίων. Είναι ένα τεράστιο ψέμα ότι στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου μοιράστηκε η Μακεδονία με τα εξής ποσοστά: Ελλάδα 51%, Σερβία 39% και Βουλγαρία 10%. Στο κείμενο της Συνθήκης πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο.
Αρα, αφού δεν ήταν ποτέ γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας, είναι πέραν λογικής να γίνεται οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό όρο. Επιπλέον, ο όρος Ανω Μακεδονία είναι και ανιστόρητος και λανθασμένος ως γεωγραφικός προσδιορισμός. Στην Ανω Μακεδονία είχαν αναπτυχθεί τα βασίλεια της Ελιμιώτιδας, της Εορδαίας, της Τυμφαίας, της Ορεστίδας και της Λυγκηστίδας. Τα δύο πρώτα βρίσκονταν στη σημερινή Π.Ε. Κοζάνης, το τρίτο στην Π.Ε. Γρεβενών, το τέταρτο στην Π.Ε. Καστοριάς και το πέμπτο στην Π.Ε. Φλώρινας.
Μάλιστα τον τίτλο Υπέρτιμος Εξαρχος Ανω Μακεδονίας έχουν μέχρι σήμερα οι μητροπολίτες Φλωρίνης και Καστοριάς. Η περιοχή του κράτους των Σκοπίων αποτέλεσε τμήμα του Βασιλείου της Μακεδονίας, όπως αποτέλεσαν τα εδάφη μέχρι τον Δούναβη ποταμό επί Φιλίππου και πολύ μεγάλο μέρος του τότε γνωστού κόσμου, επί Αλεξάνδρου του Μεγάλου. Αρα, από πουθενά δεν συνάγεται ότι έχει έστω και ένα έρεισμα, μια δικαιολογία το κράτος αυτό να διεκδικεί το όνομα Μακεδονία, πολύ δε περισσότερο τη μακεδονική εθνική ταυτότητα και τη μακεδονική γλώσσα.
Πρόκειται για μια διεθνή σκευωρία που την εξύφανε η Ρωσία με τη Βουλγαρία, ως μέρος του πανσλαβισμού, από τα μέσα του 19ου αιώνα, και άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά με την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχείας και τη δράση του βουλγαρικού κομιτάτου στις αρχές του 20ού αιώνα. Τότε εμφανίστηκε πρώτη φορά η λέξη Σλαβομακεδόνας, όχι ως εθνική αλλά ως τοπική ταυτότητα, όπως λέμε Τουρκοκρητικός. Δηλαδή, οι Βούλγαροι, για να μπορέσουν να διεκδικήσουν τη Μακεδονία από την καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έδωσαν την ταυτότητα αυτή στους κατοίκους της Μακεδονίας που κατοικούσαν στα σημερινά όρια της ελληνικής περιφέρειας. Ομως, εθνικά πάντα τους προσδιόριζαν ως Βουλγάρους, όπως έκαναν και εκείνοι που είχαν βουλγαρική συνείδηση.
Η «μακεδονική» εθνική συνείδηση αποτελεί κατασκεύασμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς, η οποία εφευρέθηκε για να εξυπηρετήσει γεωπολιτικά συμφέροντα του ρωσικού παράγοντα, την κληρονόμησε ο Τίτο και στη συνέχεια οι διάφοροι γεωπολιτικοί παράγοντες που τη θέλουν ως εργαλείο για την εξυπηρέτηση των στόχων τους στα Βαλκάνια, όπως γίνεται και σήμερα.
Αυτήν την τεχνητή εθνική ταυτότητα και αυτό το τεχνητό κράτος καλείται η ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει, δωρίζοντας το όνομα Μακεδονία, με κάποιον προσδιορισμό, και τη μακεδονική εθνική ταυτότητα και γλώσσα. Και λέμε ότι τη δωρίζει η κυβέρνηση Τσίπρα, γιατί αυτό διαβεβαίωσε ο ίδιος ο κ. Νίμιτς προχθές στα Σκόπια. Κανονικό δώρο.
Οσον αφορά τη διαπραγματευτική τακτική που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση, παρατηρούμε το εξής τραγελαφικό. Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να ασκήσει βέτο στην ένταξη του κράτους των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., που φαίνεται ότι επιθυμούν οι ΗΠΑ και η Γερμανία.
Συνήθως, όταν αίρεις το βέτο, παίρνεις κάποια ανταλλάγματα και βάζεις τους δικούς σου όρους. Εδώ παρατηρούμε το ανάποδο. Η Ελλάδα ετοιμάζεται να «κάψει» το βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, υποχωρώντας αυτή και όχι τα Σκόπια. Ολη αυτήν την κατάσταση, που οδηγεί σε μια εθνική ήττα, με χαρακτηριστικά εθνικής συμφοράς, την έχουν αντιληφθεί οι απλοί Ελληνες πολίτες και τρέχουν στα συλλαλητήρια για να την αποτρέψουν.
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ξεπουλήσει κάτι που δεν του ανήκει. Το όνομα και η Ιστορία της Μακεδονίας και οποιασδήποτε άλλης περιοχής της Ελλάδας δεν ανήκουν στον κ. Τσίπρα ούτε στον κ. Κοτζιά για να το παζαρεύουν. Δεν θα τους το επιτρέψουμε εμείς οι πολίτες. Ας μας ακούσουν πριν είναι πολύ αργά.
Από τον
Σάββα Καλεντερίδη
Τις στιγμές που διαβάζουν οι αναγνώστες μας αυτές τις γραμμές, αρκετοί απ’ αυτούς έχουν πάρει τον δρόμο για το συλλαλητήριο της Αθήνας, που ήδη έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά παλλαϊκού και πανεθνικού ξεσηκωμού.Επειδή είχα την τύχη να συνομιλώ με τινές των διοργανωτών, η άποψη που αποκόμισα είναι ότι πρόκειται για μια αυθεντική πρωτοβουλία πολιτών, χωρίς πολιτικά, κομματικά, προσωπικά ή άλλα καπελώματα.
Οι αθλιότητες που εκτοξεύτηκαν από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, τους υπουργούς, τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και τα φερέφωνά τους στα προπαγανδιστικά μέσα τους είναι άνω ποταμών. Πρόκειται λοιπόν για έναν αυθεντικό λαϊκό ξεσηκωμό εναντίον της κυβέρνησης, που πήρε την πρωτοβουλία να «κλείσει» ένα ζήτημα με όρους εθνικής ήττας. Γιατί πρόκειται για εθνική ήττα ή, μάλλον, για εθνική καταστροφή.
Είναι ένα τεράστιο ψέμα ότι η Μακεδονία γεωγραφικά εκτείνεται στα εδάφη του κράτους των Σκοπίων. Είναι ένα τεράστιο ψέμα ότι στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου μοιράστηκε η Μακεδονία με τα εξής ποσοστά: Ελλάδα 51%, Σερβία 39% και Βουλγαρία 10%. Στο κείμενο της Συνθήκης πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο.
Αρα, αφού δεν ήταν ποτέ γεωγραφικό τμήμα της Μακεδονίας, είναι πέραν λογικής να γίνεται οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό όρο. Επιπλέον, ο όρος Ανω Μακεδονία είναι και ανιστόρητος και λανθασμένος ως γεωγραφικός προσδιορισμός. Στην Ανω Μακεδονία είχαν αναπτυχθεί τα βασίλεια της Ελιμιώτιδας, της Εορδαίας, της Τυμφαίας, της Ορεστίδας και της Λυγκηστίδας. Τα δύο πρώτα βρίσκονταν στη σημερινή Π.Ε. Κοζάνης, το τρίτο στην Π.Ε. Γρεβενών, το τέταρτο στην Π.Ε. Καστοριάς και το πέμπτο στην Π.Ε. Φλώρινας.
Μάλιστα τον τίτλο Υπέρτιμος Εξαρχος Ανω Μακεδονίας έχουν μέχρι σήμερα οι μητροπολίτες Φλωρίνης και Καστοριάς. Η περιοχή του κράτους των Σκοπίων αποτέλεσε τμήμα του Βασιλείου της Μακεδονίας, όπως αποτέλεσαν τα εδάφη μέχρι τον Δούναβη ποταμό επί Φιλίππου και πολύ μεγάλο μέρος του τότε γνωστού κόσμου, επί Αλεξάνδρου του Μεγάλου. Αρα, από πουθενά δεν συνάγεται ότι έχει έστω και ένα έρεισμα, μια δικαιολογία το κράτος αυτό να διεκδικεί το όνομα Μακεδονία, πολύ δε περισσότερο τη μακεδονική εθνική ταυτότητα και τη μακεδονική γλώσσα.
Πρόκειται για μια διεθνή σκευωρία που την εξύφανε η Ρωσία με τη Βουλγαρία, ως μέρος του πανσλαβισμού, από τα μέσα του 19ου αιώνα, και άρχισε να παίρνει σάρκα και οστά με την ίδρυση της Βουλγαρικής Εξαρχείας και τη δράση του βουλγαρικού κομιτάτου στις αρχές του 20ού αιώνα. Τότε εμφανίστηκε πρώτη φορά η λέξη Σλαβομακεδόνας, όχι ως εθνική αλλά ως τοπική ταυτότητα, όπως λέμε Τουρκοκρητικός. Δηλαδή, οι Βούλγαροι, για να μπορέσουν να διεκδικήσουν τη Μακεδονία από την καταρρέουσα Οθωμανική Αυτοκρατορία, έδωσαν την ταυτότητα αυτή στους κατοίκους της Μακεδονίας που κατοικούσαν στα σημερινά όρια της ελληνικής περιφέρειας. Ομως, εθνικά πάντα τους προσδιόριζαν ως Βουλγάρους, όπως έκαναν και εκείνοι που είχαν βουλγαρική συνείδηση.
Η «μακεδονική» εθνική συνείδηση αποτελεί κατασκεύασμα της Κομμουνιστικής Διεθνούς, η οποία εφευρέθηκε για να εξυπηρετήσει γεωπολιτικά συμφέροντα του ρωσικού παράγοντα, την κληρονόμησε ο Τίτο και στη συνέχεια οι διάφοροι γεωπολιτικοί παράγοντες που τη θέλουν ως εργαλείο για την εξυπηρέτηση των στόχων τους στα Βαλκάνια, όπως γίνεται και σήμερα.
Αυτήν την τεχνητή εθνική ταυτότητα και αυτό το τεχνητό κράτος καλείται η ελληνική κυβέρνηση να αναγνωρίσει, δωρίζοντας το όνομα Μακεδονία, με κάποιον προσδιορισμό, και τη μακεδονική εθνική ταυτότητα και γλώσσα. Και λέμε ότι τη δωρίζει η κυβέρνηση Τσίπρα, γιατί αυτό διαβεβαίωσε ο ίδιος ο κ. Νίμιτς προχθές στα Σκόπια. Κανονικό δώρο.
Οσον αφορά τη διαπραγματευτική τακτική που ακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση, παρατηρούμε το εξής τραγελαφικό. Η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να ασκήσει βέτο στην ένταξη του κράτους των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., που φαίνεται ότι επιθυμούν οι ΗΠΑ και η Γερμανία.
Συνήθως, όταν αίρεις το βέτο, παίρνεις κάποια ανταλλάγματα και βάζεις τους δικούς σου όρους. Εδώ παρατηρούμε το ανάποδο. Η Ελλάδα ετοιμάζεται να «κάψει» το βέτο για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ, υποχωρώντας αυτή και όχι τα Σκόπια. Ολη αυτήν την κατάσταση, που οδηγεί σε μια εθνική ήττα, με χαρακτηριστικά εθνικής συμφοράς, την έχουν αντιληφθεί οι απλοί Ελληνες πολίτες και τρέχουν στα συλλαλητήρια για να την αποτρέψουν.
Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να ξεπουλήσει κάτι που δεν του ανήκει. Το όνομα και η Ιστορία της Μακεδονίας και οποιασδήποτε άλλης περιοχής της Ελλάδας δεν ανήκουν στον κ. Τσίπρα ούτε στον κ. Κοτζιά για να το παζαρεύουν. Δεν θα τους το επιτρέψουμε εμείς οι πολίτες. Ας μας ακούσουν πριν είναι πολύ αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου