ΑΙ ΘΛΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΩΓΜΟΙ ΤΩΝ ΕΥΣΕΒΩΝ -- του Πρεσβ. Διονυσίου Τάτση

«Πολλοι ἱεροκήρυκες, ἀπευθυνόμενοι σὲ κοσμικοὺς καὶ ἁμαρτωλούς, συχνὰ τοὺς προβάλλουν τὸν ἰσχυρισμὸ πὼς τάχα θὰ γίνουν χαρούμενοι κι εὐτυχισμένοι καὶ θ᾽ ἀλλάξει ἡ ζωή τους, ἂν ἀκολουθήσουν τὸ δρόμο τῶν θείων ἐντολῶν. Ἄραγε εἶναι ὀρθὸς ὁ ἰσχυρισμὸς αὐτός;», ρώτησα τὸ Νήφωνα. «Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς πάνω στὴ γῆ ὑπέφερε κι ἐμεῖς οἱ ἔσχατοι θὰ εἴμαστε πάντοτε χαρούμενοι κι εὐτυχεῖς; Θὰ τολμοῦσα νὰ πῶ ὅτι ὅσο προοδεύουμε στὴν κατὰ Θεὸν ζωή, τόσο θ᾽ αὐξάνονται οἱ πειρασμοὶ καὶ τὰ χτυπήματα τοῦ διαβόλου καὶ τῶν ὀργάνων του. Ἂς θυμούμαστε τοὺς λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: “Διὰ πολλῶν θλίψεων δεῖ ἡμᾶς εἰσελθεῖν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ” καὶ “πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται”.

Ὑπάρχει ὡστόσο μιὰ βασικὴ διαφορὰ ἀνάμεσα στοὺς χριστιανοὺς καὶ στοὺς κοσμικούς. Οἱ πρῶτοι ἀντιμετωπίζουν τὶς θλίψεις καὶ τοὺς διωγμοὺς μὲ πνευματικὸ τρόπο κι ἐλπίδα στὴν ἐκ Θεοῦ ἀναψυχή, ἐνῶ οἱ δεύτεροι βυθίζονται στὴν ἀπόγνωση καὶ τὴ δυστυχία», μοῦ ἀπάντησε. «Διερωτᾶται ὅμως κάποιος, φίλε μου, γιατὶ νὰ ἐπιτρέπει ὁ στοργικὸς Πατέρας δοκιμασίες καὶ διωγμοὺς στοὺς χριστιανοὺς καὶ μάλιστα στοὺς ἐνάρετους;». «Δὲν μπορῶ ν᾽ ἀπαντήσω ἐγὼ γιατὶ ὁ Θεὸς ἐπιτρέπει τὸ ἄλφα καὶ τὸ βῆτα στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Πολὺ ἐγωϊστικὸ δὲν εἶναι νὰ κάνω κάτι τέτοιο; Ὅμως μπορῶ νὰ ἐπαναλάβω μερικὲς σκέψεις Ἁγίων, γύρω ἀπ᾽ τὴν ἀπάντηση τοῦ ἐρωτήματος. Οἱ δοκιμασίες ὠφελοῦν πολλαπλῶς τὸν καλοπροαίρετο χριστιανό, ἀφοῦ τὸν ἀναγκάζουν νὰ στρέφεται συχνότερα πρὸς τὸ Θεὸ καὶ νὰ ζητᾶ τὴ βοήθειά του. Νὰ γίνεται θερμότερη ἡ προσευχή του καὶ νὰ συναισθάνεται τὴ δική του ἀδυναμία. Νὰ ταπεινώνεται καὶ νὰ βλέπει τοὺς συνανθρώπους του μὲ ἀγάπη, χωρὶς ν᾽ ἀπαιτεῖ ἀπ᾽ αὐτοὺς τίποτα. Μέσα σ᾽ αὐτὸ τὸ καμίνι ἀποκαθαίρεται καὶ προοδεύει πνευματικά. Συγχρόνως οἱ δοκιμασίες του προβάλλουν τὴν ἀρετή του καὶ τὴν πίστη του στὸ Θεό. Γίνεται δάσκαλος καὶ ὁδηγός. Ἀναδεικνύεται φωτεινὸ παράδειγμα κατὰ Θεόν πορείας». «Στὶς διάφορες δοκιμασίες ἂς ἐντάξουμε καὶ τοὺς πειρασμοὺς τοῦ διαβόλου, ὁ ὁποῖος, ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε, ἀδιάκοπα πολεμάει τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ ἐπιλέγουν νὰ ζήσουν σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχουν περιπτώσεις ὅπου οἱ πειρασμοὶ εἶναι σφοδροὶ καὶ προκαλοῦν ταραχὴ στοὺς πνευματικοὺς ἀγωνιστές. Ἰδιαίτερα στοὺς ἀρχάριους, οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν τὴν ἀνάλογη ἐμπειρία καὶ δὲν ἔχουν σταθεροποιηθεῖ στὴν κατὰ Θεὸν ζωή», εἶπα στὸ Νήφωνα. «Ἂς ἔχουν πάντα στὸ νοῦ τους οἱ πειραζόμενοι τὴ διαβεβαίωση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὅτι οἱ πειρασμοί, ποὺ ἀντιμετωπίζουν εἶναι στὰ ἀνθρώπινα μέτρα. Ὁ Θεὸς δὲν ἐπιτρέπει σὲ κανέναν πειρασμὸ νὰ ξεπεράσει τὶς δυνάμεις του. Ὅταν ἔρχεται ὁ πειρασμός, ὁ Θεὸς δίνει καὶ τὴ διέξοδο, γιὰ νὰ μποροῦν ν᾽ ἀντέξουν. Ἀλίμονο ἂν ἦταν ἐντελῶς ἐλεύθερος ὁ διάβολος! Θὰ ἔκανε θραύση καὶ θὰ τσάκιζε τοὺς ἀνθρώπους. Ὁ Θεὸς ὡστόσο περιορίζει τὴ δραστηριότητά του. Ἡ ἐμπειρία τῶν Ἁγίων λέει ὅτι ἡ θεία ἀγάπη καὶ παντοδυναμία ἔχουν πάντα τὴν τελευταία λέξη στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Γι᾽ αὐτὸ δὲν χρειάζεται πανικός, ὅταν μᾶς σφυροκοποῦν οἱ πειρασμοί. Ὑπομονὴ χρειάζεται, νηφαλιότητα κι ἔντονη προσευχή». «Ἡ πνευματικὴ ἐμπειρία, φίλε μου, βοηθάει πολὺ στὴν ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν. Μέχρι νὰ τὴν ἀποκτήσουμε, τί γίνεται; Ἐκεῖ εἶναι ἡ μεγάλη δυσκολία», εἶπα ἀνήσυχος. «Ὁ ἄνθρωπος πάντα εἶναι κάτω ἀπ᾽ τὴν πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὅταν κάνει τὰ πρῶτα βήματα στὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ ὅταν ἔχει ἀνεβεῖ πολλὰ σκαλοπάτια τῆς κλίμακας τῶν ἀρετῶν. Ἔχει καὶ ὁ ἀρχάριος δύναμη ἀντίστασης, ἡ ὁποία σὲ μερικὲς περιπτώσεις ξεπερνάει ἐκείνη τῶν προχωρημένων κι ἔμπειρων ἀγωνιστῶν. Ἂς μὴ ἀντιμετωπίζουμε τὰ πράγματα μὲ λογικὸ καὶ μαθηματικό τρόπο. Ἡ βούληση τοῦ Θεοῦ ἀνατρέπει τοὺς συλλογισμοὺς τῶν ἀνθρώπων. Ἐκεῖνο ποὺ ἔχει ἰδιαίτερη ἀξία εἶναι ἡ σταθερότητα στὴν κατὰ Θεὸν πορεία. Ὄχι πισωγυρίσματα καὶ ταλαντεύσεις, ὄχι ἐπηρεασμοὶ ἀπ᾽ τὸ ἁμαρτωλὸ πνεῦμα τοῦ κόσμου, ἀλλὰ βήματα πάντα πρὸς τὰ ἐμπρός», κατέληξε ὁ Νήφων.