Νέα δεδομένα περί Φαναρίου και CIA

Τέλη Σεπτεμβρίου μετά από διάφορα άρθρα που είδαν το φως της δημοσιότητος σχετικώς με κατηγορίας εναντίον του Πατριάρχου Κων/πόλεως εδημοσιεύθη και άρθρον της δημοσιογράφου Tatiana Derkach (19 Σεπτεμβρίου 2016) εις το ιστολόγιον «Φως Φαναρίου» με τον τίτλον «Ποιός είναι πίσω από την επικοινωνιανή επίθεση κατά του Πατριάρχη Βαρθολομαίου;». Από το εκτενές αυτό άρθρον δημοσιεύομεν ολίγα αποσπάσματα και θέτομεν ερωτήματα.

Η αποχή της Εκκλησίας της Ρωσίας

από το Κολυμβάρι

«Στις 17 Ιουνίου έγινε η επίσημη έναρξη της Πανορθόδοξης Συνόδου στην Κρήτη.

Ήταν τότε ήδη σαφές ότι η Εκκλησία της Ρωσίας έχει λάβει οριστικά την απόφαση να σαμποτάρει αυτήν την πανεκκλησιαστική σύναξη. Λόγοι για σαμποτάζ υπήρχαν πολλοί. Μετά τη συνάντηση στην Αβάνα του Πατριάρχη Κυρίλλου και του Πάπα, στους συντηρητικούς κύκλους άρχισε να αυξάνεται η ένταση. Ένας αριθμός κληρικών, ακόμα και επισκόπων, αρνήθηκαν να μνημονεύουν τον Πατριάρχη Κύριλλο κατά την τέλεση της Λειτουργίας. Η συνάντηση στην Αβάνα όχι μόνο δεν είχε πετύχει επικοινωνιακό αποτέλεσμα, αλλά στην ουσία έκοψε το δρόμο για την συμμετοχή του Πατριάρχη Κυρίλλου στην Πανορθόδοξη Σύνοδο. Συμμετοχή σε αυτή τη Σύνοδο θα θεωρούνταν από τους «υποτελείς» του ως απόλυτη προδοσία της Ορθοδοξίας – με όλα τα συνακόλουθα προβλήματα πειθαρχίας.

Επιπλέον, εμφανίστηκε εκ νέου, απροσδόκητα, το ουκρανικό ζήτημα – το πιο οδυνηρό για την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας η οποία, παρά το γεγονός ότι κατάφερε να πετύχει την σιωπή του Οικουμενικού Πατριάρχου για το ουκρανικό ζήτημα στο πλαίσιο της Παν­ορθόδοξης Συνόδου, απέτυχε στο να αναβληθεί το θέμα αυτό για πολύ καιρό. Η Ουκρανία, η οποία σε εκκλησιαστικούς κύκλους της Μόσχας θεωρείται ως αντικείμενο και όχι ως υποκείμενο στις [εκκλησιαστικές] σχέσεις, μπέρδεψε ξαφνικά την κατάσταση. Την προηγουμένη της έναρξης της Πανορθόδοξης Συν­όδου (16 Ιουνίου 2016), η Βερχόβνα Ράντα(Βουλή) της Ουκρανίας ανακοίνωσε ότι προσφεύγει στον Οικουμενικό Πατριάρχη με αίτημα την αποκατάσταση της ιστορικής δικαιοσύνης όσον αφορά τη Μητρόπολη Κιέβου, η νομιμότητα της προσάρτησης της οποίας στο Πατριαρχείο Μόσχας εξακολουθεί να προκαλεί βάσιμες αμφιβολίες. Επειδή το Οικουμενικό Πατριαρχείο δέχτηκε προς εξέταση την έκκληση αυτή και δημιούργησε αρμόδια επιτροπή για την διερεύνηση αυτού του θέματος, κατέστη σαφές ότι η Εκκλησία της Ρωσίας θα ξεκινήσει πόλεμο εναντίον του Φαναρίου».

Σημ. Ο.Τ.: Καθίσταται σαφές ότι η Εκκλησία της Ρωσίας ηρνήθη τελικώς να μεταβή εις το Κολυμβάρι αφ’ ενός λόγω εσωτερικών αντιδράσεων κατά του οικουμενισμού και αφ’ ετέρου δια πολιτικούς λόγους, καθώς το ζήτημα της Ουκρανίας δεν αφορά αποκλειστικώς εκκλησιαστικάς δικαιοδοσίας, αλλά εθνικόν ζήτημα. Βεβαίως, λησμονεί να αναφέρη η αρθρογράφος ότι η έκδηλος παρουσία των ΗΠΑ εις το Κολυμβάρι (μέχρι και ανακοινωθέντα από την πολιτικήν ηγεσίαν των ΗΠΑ εξεδόθησαν) ίσως είναι η σημαντικώτερη αιτία.

Ποίος ο ρόλος

του π. Αλεξάνδρου Καρλούτσου;

«Προληπτικά, στόχος έγινε ο πρωτοπρεσβύτερος Αλέξανδρος Καρλούτσος, που αποκαλείται «πορτοφόλι» του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ούτε τα εκκλησιαστικά, ούτε τα κοσμικά μέσα μαζικής ενημέρωσης της Ουκρανίας δεν έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή στο άρθρο «Μα τι είσαι πάτερ Άλεξ;», που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα «Katehon». Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε κατ’αρχήν στα ρωσικά στις 17 Ιουνίου, ημέρα έναρξης της Συνόδου. Την επόμενη ημέρα κυκλοφόρησε στα αγγλικά. Ο πατήρ Αλέξανδρος Καρλούτσος ήταν μέλος της οργανωτικής επιτροπής της Πανορθόδοξης Συνόδου, και ήταν αυτός που ανακοίνωσε την άρνηση μεταφοράς της ημερομηνίας διεξαγωγής της Συνόδου, ως απάντηση στο σχετικό αίτημα της Εκκλησίας της Ρωσίας. Είτε γι’αυτόν, είτε για κάποιον άλλο λόγο, η πρώτη ομοβροντία σημειώθηκε ακριβώς κατά του Καρλούτσου. Σύμφωνα με την «Katehon», ο πατήρ Άλεξ «έχει καλές σχέσεις με τον πρώην επικεφαλής της CIA Τζορτζ Τζ. Τένετ, ο οποίος έχει ελληνικές ρίζες… Ο Τουρκικός Τύπος σημειώνει ότι ο πατήρ Άλεξ Καρλούτσος γνωρίζεται με τον Φετουλλάχ Γκιουλέν, αρχηγό Τούρκων ισλαμιστών που διαμένει στις ΗΠΑ και εργάζεται για τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες». Θα επανέλθουμε παρακάτω σε αυτό το απόσπασμα.

Στις 17 Ιουνίου ο Καρλούτσος κατηγορείται για προώθηση των συμφερόντων των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και για σχέσεις με τον Γκιουλέν. Κατά περίεργη σύμπτωση, στις 24 Ιουνίου η ίδια «Katehon» δημοσιεύει ένα βίντεο που προκάλεσε θόρυβο, όπου ο πατήρ Αλέξανδρος, απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αίτημα της Βερχόβνα Ράντα (Βουλή) της Ουκρανίας προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο για παραχώρηση της Αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ουκρανία, αποκαλεί το αίτημα θρασύ και δηλώνει ότι η Ουκρανία είναι κανονικό έδαφος της Εκκλησίας της Ρωσίας και ο Πατριάρχης Κύριλλος ο πνευματικός ηγέτης των Ουκρανών. Σήμερα είναι κατανοητό το υπόβαθρο αυτής της δήλωσης· μπορούμε να υποθέσουμε, ότι με αυτόν τον τρόπο ο πρωτοπρεσβύτερος προσπάθησε να ανταλλάξει την Ουκρανία με την παύση της επίθεσης εναντίον του στον ρωσικό Τύπο. Όπως είναι γνωστό από πηγές που βρίσκονται κοντά στη διοίκηση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, αυτή η απερίσκεπτη πράξη του πατέρα Αλέξανδρου προκάλεσε την έντονη αποδοκιμασία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, και, δυστυχώς, δεν πέτυχε τον στόχο της».

Σημ. Ο.Τ.: Το άρθρον αποσιωπά την συμμετοχήν της κ. Ελισάβετ Προδρόμου, συνεργάτιδος της CIA, εις την αντιπροσωπίαν του Πατριαρχείου Κων/πόλεως. Επίσης, δύο εξηγήσεις υπάρχουν είτε δρα αυθαιρέτως ο π. Αλ. Καρλούτσος είτε έχει συνεννοηθή προηγουμένως. Εις αμφοτέρας τας περιπτώσεις από που αντλεί την εξουσίαν;

Ο εκπρόσωπος του Φαναρίου
με τον Ψευδο-Πατριάρχην Κιέβου;

«Φέτος, στους εορτασμούς στο Κίεβο, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως εκπροσώπησε ο αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ (Γκέτσα). Παρά κάποιες μικρές «παρεξηγήσεις» όπως η συμπαρουσία στη Βλαντίμιρσκαγια Γκόρκα (Λόφος του Βλαδίμηρου) με τον επικεφαλής του Πατριαρχείου Κιέβου, η επίσκεψη δεν φαινόταν να κρύβει εκπλήξεις. Ωστόσο, την ημέρα της αναχώρησής του, ο ιεράρχης δίνει μία συγκλονιστική συνέντευξη, στην οποία υπενθυμίζει στην Εκκλησία της Ρωσίας ποιό είναι το κανονικό της καθεστώς και ποιές οι απορρέουσες από αυτό δυνατότητες επιρροής της στην ανά τον κόσμο Ορθοδοξία· δηλώνει το απόλυτο δικαίωμα της Κωνσταντινουπόλεως να κόψει τον γόρδιο δεσμό και αποκαλεί ευθέως την Ουκρανία κανονικό έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου».

Το άρθρον του πρέσβεως Άρθουρ Χιούζ

«Στις 16 Αυγούστου στην ιστοσελίδα «Oriental Review» εμφανίζεται το άρθρο «Χρειάζεται η Τουρκία τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο;». Ως συγγραφέας δηλώθηκε ο Άρθουρ Χιούζ, πρέσβης των ΗΠΑ στην Υεμένη (1991-1994). Την επόμενη μέρα, στις 17 Αυγούστου, με την υπογραφή του ίδιου Άρθουρ Χιούζ, βγαίνει το δεύτερο άρθρο εναντίον του Πατριάρχη Βαρθολομαίου «Θα στοχεύσει η Τουρκία τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο;». Το δημοσιεύει η ιστοσελίδα «EurActiv». Αυτή την στιγμή και τα δύο αυτά άρθρα αποσύρθηκαν από τις συγκεκριμένες ιστοσελίδες λόγω δήλωσης του πρώην πρέσβη Χιούζ ότι είναι πλαστά, και ότι ο ίδιος δεν έχει καμία σχέση με αυτά.

Αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν μας ενδιαφέρει αυτό. Εκείνο που εντυπωσιάζει, είναι ένα απόσπασμα από αυτό το πλαστό άρθρο: «Έτσι, ένα από τα μέλη του αμερικανό-ισραηλινού λόμπι στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως είναι ο πατήρ Αλέξανδρος Καρλούτσος, ο γραμματέας του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου για θέματα δημοσίων σχέσεων. Οι σχέσεις του με υψηλόβαθμους παράγοντες και ελληνο-αμερικανούς δισεκατομμυριούχους, τον κατέστησαν σημαντικό πρόσωπο που ελέγχει την ροή των χρημάτων από τις ΗΠΑ στο Φανάρι, πράγμα που του παρέχει ισχυρό μέσο πίεσης στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Από την άλλη πλευρά, ο Καρλούτσος έχει επίσης καλές σχέσεις με τον πρώην διευθυντή της CIA Τζορτζ Τένετ και με τον κήρυκα Φετουλλάχ Γκιουλέν, ο οποίος συνεργάζεται με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Αυτό σημαίνει ότι το ποσό της χρηματοδότησης σχετίζεται άμεσα με το πόσο επιτυχώς η ηγεσία του Πατριαρχείου εκτελεί τους στόχους που ορίζουν οι αμερικανοί επόπτες του».

Ουσιαστικά, στο στόμα του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ οι «πραγματικοί» συντάκτες του άρθρου βάζουν θέσεις της τρέχουσας ρωσικής προπαγάνδας: η Σύνοδος της Κρήτης απέτυχε, σε αυτήν εκπροσωπήθηκε λιγότερο από το μισό του ορθόδοξου πληθυσμού του κόσμου, η Σύνοδος έβλαψε το κύρος του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος φέρεται αυταρχικά και επιθετικά σε σχέση με την Εκκλησία της Ρωσίας, το γεγονός αυτό υποσκάπτει τη θέση του, κλπ.»

Σημ. Ο.Τ.: Αποσιωπάται ότι αι αναφερόμεναι ιστοσελίδες ουδέποτε προέβησαν εις διάψευσιν αν και το εζήτησεν ο πρέσβυς. Ωστόσο το ζήτημα δεν είναι ποίος τα έγραψεν, αλλά αν αυτά που εγράφησαν είναι αληθή. Μετά το άρθρον του κ. Χιούζ ενεφανίσθη εις άλλας ιστοσελίδας και άρθρον του F. William Engdahl (στρατηγικός σύμβουλος κινδύνου και λέκτωρ, με πτυχίον εις την πολιτικήν από το Πανεπιστήμιον του Princeton), ο οποίος δεν εσχολίασε μόνον το άρθρον του πρέσβεως, αλλά προσέθεσε και ιδικά του στοιχεία. Είναι και αυτά πλαστά; Δια το άρθρον του βλ. Ο.Τ. φ. 2130/ 09.09.2016.

Η ουσία των κατηγοριών

«Τελειώνοντας, ας κοιτάξουμε την ουσία των κατηγοριών. Η ενοχή του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, για την οποία οι φιλικές προς το Κρεμλίνο ιστοσελίδες προσπαθούσαν να πείσουν τις τουρκικές αρχές, αφορά φιλικές σχέσεις με τον ιεροκήρυκα Γκιουλέν, ο οποίος συμμετέχει σε διαθρησκευτικούς διαλόγους. Στην πραγματικότητα αυτός είναι ο μόνος λόγος της φιλίας του με τον Πατριάρχη, ο οποίος δεν κρύβει τις οικουμενικές του απόψεις. Ως απόδειξη συμμετοχής του Πατριάρχη στην απόπειρα πραξικοπήματος στην Τουρκία, αναφέρεται το γεγονός ότι ο Πατριάρχης έφυγε από την Κωνσταντινούπολη λίγες ώρες πριν από την έναρξη των ταραχών. Μα δεν είναι παράξενο αν ένας από τους διοργανωτές του πραξικοπήματος φεύγει από τη χώρα βιαστικά πριν αυτό αρχίσει; Επιπλέον, όπως αποδείχθηκε, αυτό το ταξίδι είχε προγραμματιστεί από το Πάσχα. Τα υπόλοιπα είναι καθαρή σύμπτωση. Γενικά όλη αυτή η αναταραχή προκαλεί πολλά ερωτήματα σχετικά με τους διοργανωτές της. Αν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος «δραπέτευσε», τότε για παράδειγμα, τι έκανε o Αλεξάντρ Ντούγκιν, μέλος του εποπτικού συμβουλίου της «Katehon» στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης την ημέρα του πραξικοπήματος; Σύμφωνα με δική του δήλωση, αυτός ήδη από την άνοιξη του 2016 επισκέφθηκε την Τουρκία με αποστολή την συμφιλίωση του Ερντογάν και του Πούτιν, και από τότε άρχισε να κυκλοφορεί το θέμα της επιρροής των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ και του Φετουλλάχ Γκιουλέν στην επιδείνωση των ρωσο-τουρκικών σχέσεων. Αργότερα αποδείχθηκε ότι η «συμφιλίωση» πραγματοποιούνταν με την συμμετοχή άλλων προσώπων.

Τέλος καλό, όλα καλά. Ο πρέσβης κ. Χιούζ, τον οποίο με τόσο γελοίο τρόπο εμφάνισαν ως συγγραφέα του πλαστού άρθρου, όπου ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος κατηγορείται για συνενοχή στο πραξικόπημα στην Τουρκία, έκανε τα πάντα για να προστατεύσει την υπόληψή του. Η αποδιδομένη στον Χιούζ πατρότητα του άρθρου διαψεύστηκε επισήμως κατ’αρχήν στην ιστοσελίδα του Τάγματος του Αγίου Ανδρέα, ένας από τους ηγέτες του οποίου είναι ο π. Αλέξανδρος Καρλούτσος. Επιστολή-ανατροπή επίσης παραδόθηκε στον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο, επικεφαλής της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής στις ΗΠΑ.

Σημ. Ο.Τ.: Βεβαίως, η αναχώρησις του Πατριάρχου δύναται να είναι σύμπτωσις, τίποτε δεν αποκλείει όμως ότι είχεν ειδοποιηθή, ίσως και από το Πάσχα. Η επιστολή είναι δυνατόν να ήταν πλαστή, αλλά τα όσα λέει περί γνωριμιών δεν διαψεύδονται. Εν τω μεταξύ κατέστη γνωστόν ότι ο π. Αλέξανδρος είχεν υπογράψει μαζί με άλλας θρησκευτικάς προσωπικότητας την παραμονήν του Φ. Γκιουλέν εις τας ΗΠΑ, όπως επίσης επιβεβαιώνεται ότι Πατριάρχης, Κλίντον και Φ. Γκιουλέν διατηρούν φιλίαν λόγω της διαθρησκειακής πολιτικής.

Συμπέρασμα

Το άρθρον καταλήγει εις διάφορα συμπεράσματα, εις τα οποία περιλαμβάνεται και η πολύ βαρειά κατηγορία ότι «η ηγεσία της Εκκλησίας της Ρωσίας γνωρίζει πολύ καλά, ότι τελικός στόχος τους είναι η ώθηση των τουρκικών αρχών στη φυσική δίωξη της ορθόδοξης κοινότητας στην Τουρκία». Αν υποθέσωμεν ότι ισχύει, τότε θα πρέπη κάποιος να μας εξηγήση το εξής: Εφ’ όσον είναι γνωσταί αυταί αι προθέσεις της Εκκλησίας της Ρωσίας εις τον Πατριάρχην Κων/πόλεως, διατί επέμεινεν εις την σύγκλησιν της Συνάξεως του Κολυμβαρίου; Αν επίστευεν ότι θα προσέλθουν οι Ρώσοι, τότε επίστευεν ότι η Εκκλησία της Ρωσίας στηρίζει το Φανάρι. Αν επίστευεν ότι δεν θα προσέλθουν, τότε δεν διέβλεπεν ότι θα φανή διεσπασμένη η Ορθοδοξία;

Εν προσευχή και εγρηγόρσει δεν πανικοβαλλόμεθα, διότι πιστεύομεν ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός κατευθύνει την ιστορίαν και όχι οι άνθρωποι. Όταν επέστρεψαν οι κατάσκοποι, τους οποίους είχε στείλει ο Μωϋσής εις την γην Χαναάν, αυτοί με τα όσα ανέφεραν προεκάλεσαν απιστίαν εις τους Ισραηλίτας και τότε ο Κύριος είπε: «έως τίνος (ανέξομαι) την συναγωγήν την πονηράν ταύτην;… ζω εγώ, λέγει Κύριος, η μην ον τρόπον λελαλήκατε εις τα ώτά μου, ούτω ποιήσω υμίν. εν τη ερήμω ταύτη πεσείται τα κώλα υμών, και πάσα η επισκοπή υμών…» (Αρ. 14, 27-29).