ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Ρήματα άπερ μοι φθέγγη Σεμνή, ο Άγγελος πάλιν βοά, συνήθους πέλει λοχείας ανθρώπων θνητών. Τον όντως Θεόν σοι επαγγέλλομαι, Υπέρ λόγον τε και έννοιαν, σαρκούμενον ως οίδεν εκ σου· διο και χαίρων βοώ· Ευλογείτε, πάντα τα έργα Κυρίου τον Κύριον.

Ερμηνεία.

Δια του Τροπαρίου τούτου αποκρίνεται ο Άγγελος προς τα ανωτέρω λόγια της Θεοτόκου και λέγει· ω σεμνοτάτη και Αειπάρθενε Μαριάμ, τα λόγια όπου λαλείς προς εμέ, αυτά είναι ίδια και συνειθισμένα της φυσικής γεννήσεως των θνητών ανθρώπων, ήγουν το να σμίγη ο ανήρ μετά της γυναικός, και να γεννώσι παιδίον· «Έσονται φησίν, οι δύο εις σάρκα μίαν», ήτοι εις ένα παιδίον· ούτω γαρ ερμήνευσε το ρητόν ο θείος Χρυσόστομος (Γέν. β΄ 24)· καθότι το παιδίον σαρξ μία των γονέων εστίν. Εγώ όμως, ω Δέσποινα, δεν σοι λαλώ περί φυσικής γεννήσεως ανθρώπων, αλλά επαγγέλλομαί σοι ότι θέλεις γεννήσει ως άνθρωπον τον όντως όντα Θεόν υπέρ φύσιν και λόγον και έννοιαν, καθώς μόνος ηξεύρει αυτός· δια τούτο και χαίρων βοώ· «Ευλογείτε πάντα» κτλ. Τα αυτά λέγει και ο θείος Ιεροσολύμων Σωφρόνιος εις την εορτήν, από τον οποίον φαίνεται ότι ηρανίσθη το Τροπάριον τούτο ο Μελωδός. Τι ουν εκείνος φησί; «Εγώ σοι τα τούτων υπέρτερα φθέγγομαι, συ μοι λέγεις φυσικά και ανθρώπινα· ει των εμών εγνώκεις λόγων την δύναμιν, ουκ αν μοι γυναίων συνηθείας παρέφερες· ουκ αν μοι λόγους ταπεινούς προσεκόμιζες· ουκ αν μοι νόμους εκραύγαζες φύσεως, ων εκτός ουδέποτε τίκτει τα θήλεα. Οίδα και αυτός την ανθρωπίνην συνήθειαν, καν άνθρωπος την φύσιν ου πέφυκα· οίδα καγώ ως ανδρός ομιλία και θήλεος γεννάν είωθε τον τικτόμενον άνθρωπον· ουκ ειμί τούτων αγνώτης την είδησιν, ει και τούτων ειμί την ενέργειαν άπειρος. Άφες μοι τα χαμηλά και επίγεια, και βλέπε μοι τα υψηλά και ουράνια. Ου φυσικόν σοι τόκον ευαγγελίζομαι σήμερον, τον εκ θελήματος ανδρός και σαρκός προερχόμενον, αλλά τόκον σοι τον υπέρ φύσιν φημί και συνήθειαν. Οίδα ως ουδέ ποτε παρθένος, ω Παρθένε, γεγέννηκεν, αλλά συ γεννήσεις, Παρθένος ορωμένη και μένουσα».