Πρός τόν Σεβ. Αὐστρίας

(Ορθ. Τύπος αριθ. Φύλλου 1981)

Τό «Ἁγιορείτικον Βῆμα» μετέδωσε τήν 15ην Ἰουνίου δήλωσιν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Αὐστρίας κ. Ἀρσενίου, συμφώνως πρός την ὁποίαν ὁ διάλογος μετά τῶν Παπικῶν γίνεται εἰς τό πλαίσιον «τῆς ἀγάπης καί χωρίς νά προδώσουμε τήν πίστη μας». Πιστεύομεν ὅτι ὁ Σεβ. Μητροπολίτης δέν ἔχει παρακολουθήσει τήν πορείαν τοῦ διαλόγου ὅσον θά ἔπρεπε. Ἐάν τήν εἶχε παρακολουθήσει θά εἶχε σχηματίσει ὡς καλός ποιμήν ἄλλην ἄποψιν. Διότι εἰς τούς Διαλόγους ἡ  συμμετέχουσα Ὀρθόδοξος ἀντιπροσωπεία, ἀλλά καί αὐτός ὁ Οἰκουμενικός  Πατριάρχης ἰσοπεδώνουν τά πάντα. Παραδείγματα: Ἀνεγνώρισαν τον Παπισμόν ὡς κανονικήν ἀδελφήν Ἐκκλησίαν, ὅταν ὅλοι γνωρίζωμεν ὅτι εἶναι αἵρεσις, ἐκ τῆς ὁποίας πηγάζουν ὅλαι αἱ αἱρέσεις καί τά ἀθεϊστικά κινήματα. Ἀναγνωρίζεται ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας, ὡς κανονικόν μέλος τῆς Ἐκκλησίας καί προσφωνεῖται ὑπό τῶν Οἰκουμενιστῶν Ἀρχιερέων ὡς Ἁγιώτατος Ἀδελφός. Ἐξισοῦται τό Παπικόν Βάπτισμα με τό Ὀρθόδοξον. Ἀναγνωρίζεται ἱερωσύνη εἰς τούς Παπικούς, ὅταν δέν ἔχουν κατά τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Γίνονται συμπροσευχαί, ὅταν αὐταί ἀπαγορεύωνται ὑπό τῶν ἱερῶν Κανόνων. Διά τή αἵρεσιν τοῦ Φιλιόκβε καί τήν δαιμονικήν Οὐνίαν οὔτε λέξις ὑπό τῶν Ὀρθοδόξων. Ὅλα αὐτά δέν εἶναι προδοσία τῆς πίστεως; Ἐκτός καί ἐάν ἡ ἰσοπέδωσις τῶν πάντων καί ἡ ἐξίσωσις τῆς Ἀληθείας τῆς ὀρθοδόξου πίστεως μέ τήν πλάνην τῶν αἱρετικῶν χριστιανῶν θεωρεῖται εὐλογία Θεοῦ.