Πίστη - Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Τέτοια είναι τα μάτια της πίστεως• βλέπουν εκείνα που δεν βλέπονται και κατανοούν εκείνα που δεν πραγματοποιήθηκαν ακόμη. Τα μάτια της πίστεως βλέπουν εκείνα που δεν μπορούμε να δούμε με τα ανθρώπινα μάτια και προσπερνούν ως δευτερεύοντα αυτά που βλέπουμε. Ο Αβραάμ με τα μάτια της πίστεως είδε να γεννιέται ο γιος του Ισαάκ και έτσι δέχτηκε την υπόσχεση. Είναι μεγάλη η δύναμη της πίστεως. Ο Αβραάμ «δεν έλαβε υπόψη του το σώμα του, που ήταν πλέον νεκρό για παιδοποιία». Βλέπεις πως προσπέρασε αυτά που φαίνονται; Πως δεν έλαβε υπόψη του τα γηρατειά; Αν και βέβαια τα είχε μπροστά στα μάτια του, άλλα έβλεπε με τα μάτια της πίστεως και όχι του σώματος. Γι’ αυτό δεν έλαβε υπόψη του τα γηρατειά, ούτε τη νέκρωση της μήτρας της Σάρρας• δεν σκέφθηκε «τη νέκρωση της μήτρας της Σάρρας».

Όπου υπάρχει η θεία σοφία, δεν χρειάζεται πλέον η ανθρώπινη σοφία. Γιατί το να πιστεύεις ότι ο Χριστός σταυρώθηκε και ετάφηκε και να είσαι βέβαιος ότι Αυτός ο ίδιος αναστήθηκε και κάθεται στον ουράνιο θρόνο Του, δεν χρειάζεται ανθρώπινη σοφία ούτε λογικά επιχειρήματα, αλλά πίστη. Γιατί και οι Απόστολοι δεν προχώρησαν στο έργο τους με ανθρώπινη σοφία, αλλά με πίστη, και έγιναν σοφότεροι και ανώτεροι από τους σοφούς του κόσμου.

Γιατί, προκειμένου να δεχθεί κανείς το κήρυγμα του Ευαγγελίου, ούτε, αν είναι σοφός, ωφελείται τίποτα από την ανθρώπινη σοφία, ούτε, αν είναι απλοϊκός άνθρωπος, ζημιώνεται τίποτα από την αμάθειά του• αλλά, αν πρέπει να πούμε κάτι που είναι θαυμαστό και παράδοξο, για να δεχθεί κανείς το κήρυγμα, περισσότερο τον βοηθεί και τον διευκολύνει η απλοϊκότητα, παρά η κοσμική σοφία. Γιατί ο τσοπάνος και ο αμαθής δέχεται το κήρυγμα γρηγορότερα και μια για πάντα, περιορίζοντας τις απαιτήσεις της λογικής και παραδίδοντας τον εαυτό του στον Κύριο. Γι’ αυτό λοιπόν έχουμε ανάγκη από πίστη και απλότητα και αυτή την πίστη πρέπει να ζητούμε παντού και να την προτιμούμε από την κοσμική σοφία.

Γιατί, όπως λέγει ο Απ. Παύλος, «ο Θεός απέδειξε μωρή και ανωφελή τη σοφία του κόσμου τούτου». Και τι σημαίνει «την εμώρανε»; Απέδειξε ότι είναι ανόητη και ανωφελής, γιατί δεν μπορεί κανείς μ’ αυτή να κατανοήσει την πίστη. Επειδή δηλαδή είχαν μεγάλη ιδέα για την κοσμική της σοφία, την επέκρινε με οξύτητα. Πράγματι ποια σοφία είναι, όταν αυτή δεν είναι σε θέση να ανακαλύψει τη βάση των αγαθών, που είναι η πίστη; Γιατί και τον Πλάτωνα τον εξετόπισε ο Θεός όχι με άλλον σοφότερο φιλόσοφο, αλλά με τον αμαθή ψαρά, τον Πέτρο. Έτσι η ήττα των ειδωλολατρών ήταν μεγαλύτερη και η νίκη των Χριστιανών λαμπρότερη.