+ π. Ιωάννης
Σ. Ρωμανίδης
Ο λόγος διατί αι θεοφάνειαι
του Λόγου εις την Παλαιάν Διαθήκην απουσιάζουν από τα δοκίμια της ιστορίας των
δογμάτων και της δογματικής των Λατίνων και Προτεσταντών, ως και από αυτά των
Ορθοδόξων από την εποχήν του Πέτρου του Μεγάλου και του Νεο-Ελληνισμού, είναι
το γεγονός ότι ο Αυγουστίνος απέριψε την αποστολικήν και πατερικήν αυτήν
παράδοσιν. Η παρερμηνεία του Αυγουστίνου περί των Θεοφανειών αποτέλεσε την
μόνην παράδοσιν των Φράγκων, διότι ουσιαστικώς μόνον αυτόν εγώριζον κάπως καλώς
μέχρι τον 11ον αιώνα. Τα σπάνια δοκίμια που αναφέρουν την αρχαίαν αυτήν
παράδοσιν ισχυρίζονται ότι εγκατελήφθη ως θέσις που ηυνόει τους Αρειανούς. Αντιθέτως όμως η παράδοσις
αυτή συνεχίζει να αποτελή την ουσίαν της Ορθοδόξου παραδόσεως, ήτις διαποτίζει
την μυστηριακήν, τελετουργικήν και εικονογραφικήν ζωήν της Εκκλησίας. Μάλιστα
αποτελεί το απαραίτητον πλαίσιον εντός του οποίου οι Πατέρες χρησιμοποιούν τους
όρους τρείς υποστάσεις, μία ουσία και το ομοούσιον του Λόγου τω Πατρί και Αγίω
Πνεύματι. Αποτελούν όμως ανοησίαν, όχι μόνον εντός των πλαισίων της
Αυγουστινίου θεολογίας των Φραγκολατίνων, αλλά και της Φραγκολατινοποιημένης
θεολογίας "ορθοδόξων" οίτινες κατά παράδοσιν πλέον δανείζονται από
δοκίμια ετεροδόξων όταν γράφουν περί θεμάτων δογματικής, ιστορίας δογμάτων και
αγίας γραφής.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου