Και ταύτα συνέβαινον επί αιώνας, έως ότου τον παρελθόντα
αιώνα, το 1870, εις την Α΄ Σύνοδον του Βατικανού, όλα αυτά συνεκεφαλαιώθησαν
εις το δόγμα του αλαθήτου του πάπα. Έκτοτε το δόγμα αυτό απέβη το κεντρικόν
δόγμα του παπισμού. Δια τούτο επί των ημερών μας εις την Β΄ Σύνοδον του
Βατικανού τόσον επιμόνως και επιδεξίως συνεζητήθη και υπεστηρίχθη το
απαραβίαστον και το αναλλοίωτον αυτού του δόγματος. Το δόγμα τούτο έχει
κοσμοϊστορικήν σημασίαν δι΄ όλην την τύχην της Ευρώπης, μάλιστα δε δια τους
αποκαλυπτικούς καιρούς της, εις τους οποίους έχει ήδη εισέλθει. Δια του
δόγματος αυτού όλοι οι ευρωπαϊκοί ανθρωπισμοί απέκτησαν το ιδεώδες και το
είδωλόν των: ο άνθρωπος ανεκηρύχθη
υπερτάτη θεότης, πανθεότης. Το ευρωπαϊκόν ουμανιστικόν πάνθεον απέκτησε τον Δία
του. Η ειλικρίνεια είναι η γλώσσα της Αληθείας:
το δόγμα περί του αλαθήτου του πάπα του 20ου αιώνος, δεν
είναι άλλο παρά η αναγέννησις της ειδωλολατρίας και του πολυθεϊσμού. Αναγέννησις
της ειδωλολατρικής αξιολογίας και κριτηριολογίας. Horribile dictum(τρομερό
να λεχθή), αλλά και αυτό πρέπει να
λεχθή: δια του δόγματος περί του
αλαθήτου του πάπα ανήχθη εις δόγμα ο ειδωλολατρικός ουμανισμός, κατά πρώτον
λόγον ο ελληνικός. Ανήχθη εις δόγμα η παναξία, ανήχθη εις δόγμα το παγκριτήριον
της ελληνικής κουλτούρας, του ελληνικού πολιτισμού, της ποιήσεως, της
φιλοσοφίας, της τέχνης, της πολιτικής, της επιστήμης: «μέτρον πάντων άνθρωπος».
Και όλα αυτά τι είναι; --Αναγωγή εις δόγμα της ειδωλολατρίας. Κατ΄ αυτόν τον
τρόπον, έφθασε να γίνη δόγμα η αυτάρκεια του ευρωπαίου ανθρώπου, την οποίαν επί
αιώνας ενοστάλγουν όλοι οι ευρωπαϊκοί ουμανισμοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου