-Κ. ΨΑΧΟΥ. Πηγή :
Την τρίτην μετά του την Πάσχα Κυριακήν η
ημετέρα Εκκλησία ποιείται ανάμνησιν των μυροφόρων γυναικών, αίτινες πρώται
αξιωθείσαι να ίδωσι τον εκ νεκρών αναστάντα Κύριον, ανήγγειλαν την Ανάστασιν
Αυτού εις τους μαθητάς και Αποστόλους. Κατά θείαν πάντως οικονομίαν εγένετο
τούτο, ίνα η γυνή, ήτις πρώτη υπέπεσεν εις το αμάρτημα το προπατορικόν, αύτη
πρώτη κατίδη και κηρύξη την από τούτου απελευθέρωσιν δια του σταυρικού του
Κυρίου θανάτου και της Αναστάσεως Αυτού. Ως μαθήτριαι του Κυρίου, πισταί,
διαπύρως αγαπήσασαι Αυτόν, ηγόρασαν πολύτιμα μύρα και παρεγένοντο εις τον τάφον
Αυτού όρθρου βαθέος, είτε διότι εφοβούντο τους Ιουδαίους, είτε διότι, κατά το
επικρατούν έθος, όσον το δυνατόν ορθριώτερον ήθελον να κλαύσωσι τον ηγαπημένον
αυτών διδάσκαλον και μύροις ν΄ αλείψωσι το πανάχραντον Αυτού σώμα. Οποία όμως
ήτο η έκπληξις αυτών, όταν είδον τον λίθον αποκεκυλισμένον εκ του μνημείου,
εντός δε αυτού καθεζομένους αγγέλους εν αισθήσεσιν αστραπτούσας, ένα προς την
κεφαλήν και άλλον προς τους ποσί και λέγοντας προς αυτάς: «μη εκθαμβείσθε.
Ιησούν ζητείτε τον Ναζωραίον τον εσταυρωμένον, ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε, ίδε ο
τόπος όπου έθηκαν αυτόν…». Και εξελθούσαι από του μνημείου μετά φόβου,
αλλά και χαράς μεγάλης, έτρεχον ν΄ αναγγείλωσιν εις τους μαθητάς Αυτού την
Ανάστασιν, καθώς είπεν αυταίς ο Άγγελος. Αλλ΄ εν ω επορεύοντο προς τούτο,
εμφανίζεται εις αυτάς ο Ιησούς, όστις αφ΄ ου είπεν αυταίς το : χαίρε,
συνέστησεν εις αυτάς να συνέλθωσιν εκ του φόβου, να υπάγωσι δε ταχέως προς τους
αδελφούς Αυτού και να είπωσιν εις αυτούς να τον αναμένωσιν εις την Γαλιλαίαν
όπου και θα τον έβλεπον. Και οι τέσσαρες Ευαγγελισταί, περιγράφοντες την
Ανάστασιν του Κυρίου, δεν αναφέρουσιν όλας τας μυροφόρους, αλλά τας κυριωτέρας
και γνωστοτέρας εξ αυτών, όπως Μαρίαν την Μαγδαληνήν, την Μαρίαν του Ιακώβου,
την Σαλώμην και την Ιωάνναν. Άλλως είναι γνωστόν, ότι πλην τούτων ήσαν αι
αδελφαί του Λαζάρου Μαρία και Μάρθα, Μαρία η του Κλωπά ή Κλεώπα, η Σωσάννα και
ως λέγειν ο Ευαγγελιστής Λουκάς: «έτεραι πολλαί αίτινες διηκόνουν αυτώ από των
υπαρχόντων αυταίς» (Η, 1-3). Επειδή αι μυροφόροι γυναίκες πρώται εκήρυξαν την
Ανάστασιν του Κυρίου, η δε μαρτυρία αυτών είναι η πρώτη, ήτις διαπίστωσε
ταύτην, τούτου ένεκεν η Εκκλησία ώρισεν, ίνα μετά του Θωμά εορτήν εν τη αμέσως
επομένη Κυριακή, εορτάζονται αι άγιαι αύται γυναίκες, αίτινες μαθήτριαι
γενόμεναι του Σωτήρος, διεκρίθησαν δια την εν αυτώ πολιτείαν των. Αλλά κατά την
αυτήν Κυριακήν η Εκκλησία ώρισεν ίνα ποιώμεθα μνείαν Ιωσήφ του από Αριμαθαίας,
όστις ήτο εκ των κρυφίων μαθητών του Κυρίου, ο και ενταφιάσας Αυτόν, όπως και
του ετέρου νυκτερινού Αυτού μαθητού Νικοδήμου, του εκ των αρχόντων
προσελθόντος, διότι αμφότεροι εγένοντο μάρτυρες αψευδείς της ταφής Αυτού. Εκ
των αγίων μυροφόρων γυναικών και η Τρίτη από του Πάσχα Κυριακή ωνομάσθη Κυριακή
των Μυροφόρων, εκείνων τουτέστι των γυναικών, προς τας οποίας ο Κύριος «το
χαίρε»--κατά τον ψαλμωδόν—φθεγξάμενος τον θρήνον της προμήτορος Εύας κατέπαυσε
τη αναστάσει Αυτού. Όπως τοίνυν αι μαθήτριαι του Κυρίου έφερον Αυτώ μύρα, ούτω και ημείς ύμνον προς
αυτάς αντί μύρον ας προσφέρωμεν πάντοτε, εις δόξαν του Αναστάντος Χριστού του
Θεού και Σωτήρος ημών.
Ψς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου