Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. ερμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.



Θά ναφέρωμε διά νά κατανοηθ ατό τό οσιδες σημεο να-δύο χωρία το σίου Θεοδώρου: «φιλόσοφον γάρ τό ρξαί σε φωνήν πί το κράτους ν οδας τά τε λοιπά
σου λαλήματά τε καί σπουδάσματα πέρ νακλήσεως τς πεπτωκυίας καθ’ μς κκλησίας. καί ντως δει τόν σοφόν νδρα καί διεγνωσμένον ν εσεβεί τοτο δρν πρός τε τό οκεον συμφέρον καί το λου σώματος Χριστο» (πιστ. Στεφάν δσηκρτι, Φατορος 419, 586,8) · «Πλήν τι ποβάλλοι καιρός καί ξ ετελν παράκλησίν σοι προσάγεσθαι. δέ στιν ρέξαι σε χερα τ καταπεσούσ καθ’ μς  κκλησί πτώματι σεβείας» (πιστ. Δημόχαρι νομοθέτ γενικ, Φατορος 426, 596,12) · καί «ς δη ρθείσης τς ερήνης, φ’ ο Χριστός φη, ερήνην φίημι μν, ερήνην τήν μήν δίδωμι μν μέχρι το δερο, καί ρρυπωμένης οσης τς κκλησίας ατο, ν ερός Παλος βο μή χειν σπίλον ρυτίδα τι τν τοιούτων, λλ’ εναι γίαν καί μωμον» (πιστ. Πατριάρχ εροσολύμων, Φατορος 276, 411,65).
Ο Πατέρες ννόησαν τι φ’ σον πρχε κκλησιαστική κοινωνία μέ μία τοπική κκλησία, ποία εχε ποδεχθ μία αρεσι, πρχε συμμετοχή στήν αρεσι, διά τς κκλησιαστικς πικοινωνίας, καί στήν χουσα γι καί ρθόδοξο πίστι τοπική κκλησία. Κατ’ ατόν λοιπόν τόν τρόπον καί στό πίπεδο τν τοπικν κκλησιν οἱ ποτειχιζόμενες λόγ αρέσεως σαν ξιες παίνου, διότι πεσχίσθησαν πό ψευδοεκκλησίες καί ψευδοπατριάρχες καί δέν προκάλεσαν, σύμφωνα μέ τόν ν λόγ ερό Κανόνα, σχίσμα στήν κκλησία, λλά λύτρωσαν τήν κκλησία πό τό σχίσμα.
Εναι λήθεια τι τίς περισσότερες φορές ξέπιπτε διά τς αρέσεως πό τό πίπεδο καί τόν χρο τς κκλησίας τοπική κκλησία τς Κωνσταντινουπόλεως καί πεκόπτετο πό τίς ρθά φρονοσες πρό συνοδικς κρίσεως. πανήρχετο δέ διά τς ποκαταστάσεως τς ρθοδόξου πίστεως καί τς καταδίκης τς αρέσεως καί συνεδέετο μετά τν λοιπν ρθοδόξων κκλησιν. Δι’ ατό καί πολλές φορές πό τούς γίους ναφέρεται Ρώμη ς σημεο ναφορς πρός τήν ρθόδοξον πίστι, χι βεβαίως ς πρωτοθρόνου κκλησίας, λλά ς κατέχουσα τήν ληθινή πίστι. πί πλέον δέ, διότι πιρροή τν ατοκρατόρων, ο ποοι βοήθουν καί πέθαλπον τήν αρεσι στήν νατολή, δέν φίστατο πλέον ες τήν Δύσι. Τέτοια περιστατικά ες τά ποα ο Πατέρες προσέφευγον στήν Ρώμη, ετε ατοπροσώπως ετε δι’ πιστολν, χομε ες τήν περίπτωσι το ρειανισμο πό τούς γίους θανάσιο καί Παλο τόν μολογητή, πό τόν γ. ωάννη τόν Χρυσόστομο πρός τόν ννοκέντιο τς Ρώμης διά τήν παράνομο καθαίρεσι καί ξορία του, πό τόν γ. Κύριλλο διά τήν αρεσι το Νεστορίου, πό τόν γ. Μάξιμο τόν μολογητή διά τήν αρεσι το Μονοθελητισμο, πό τόν γ. Θεόδωρο τόν Στουδίτη διά τήν μοιχειανική αρεσι καί τήν αρεσι τς Εκονομαχίας κλπ.



Δεν υπάρχουν σχόλια: