Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

17. Το «Πανορθόδοξο Συνέδριο» του 1923

 1. Το λεγόμενο «Πανορθόδοξο Συνέδριο», κατ’ ουσία « Αντορθόδοξο», όπως το χαρακτήρισε ο Κασσανδρείας Ειρηναίος, είναι το πρώτο εκκλησιαστικό όργανο Πανορθόδοξης εμβέλειας, που απεφάσισε όχι μόνο την αλλαγή του Ιουλιανού ημερολογίου με το Γρηγοριανό, αλλά και του Πασχαλίου και της θεοπαράδοτης εβδομάδας. Γι’ αυτό επιβάλλεται να θυμίσουμε τα εξής: Το Συνέδριο αυτό το συγκάλεσε ο Μελέτιος Μεταξάκης στην Κωνσταντινούπολη το 1923 , από 10 Μαΐου μέχρι 10 Ιουνίου. Έλαβαν μέρος μόνον πέντε τοπικές Εκκλησίες (Πατριαρχεία Κωνσταντινουπόλεως, Σερβίας, Ρουμανίας και οι Εκκλησίες Κύπρου και Ελλάδος), και μάλιστα με όχι την ενδεδειγμένη, αλλά δοτή εκπροσώπηση! Σ’ αυτό παραβρέθηκαν, μόλις 6 επίσκοποι. Ήτοι, ο Κυζίκου Καλλίνικος, εκπροσωπών τον Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, ο Μαυροβουνίου Γαβριήλ, εκπροσωπών το Πατριαρχείο Σερβίας, ο Νικαίας Βασίλειος, εκπροσωπών την Εκκλησία της Κύπρου, ο Δυρραχίου (μετέπειτα Μυτιλήνης) Ιάκωβος, εκπροσωπών την Εκκλησία της Ελλάδος. Επίσης παρέστησαν οι τυχαία παρεπιδημούντες τότε στην Κωνσταντινούπολη Ρώσοι επίσκοποι, ο Κισνοβίου Αναστάσιος (των Ρώσων της Διασποράς), και ο Αλεουτίδων Νήσων (Αμερικής) Αλέξανδρος, τους οποίους ο Μελέτιος Μεταξάκης θεώρησε ότι εκπροσωπούν την Εκκλησία της Ρωσίας! Από τους ανωτέρω 6 αρχιερείς, οι 4 κατηγορήθηκαν ως μασόνοι! Αυτοί ήταν ο Μεταξάκης, ο Αλεουτίδων Νήσων Αλέξανδρος, ο Νικαίας Βασίλειος και ο Δυρραχίου Ιάκωβος. Στο Συνέδριο αυτό δεν εκπροσωπήθηκαν τα Πατριαρχεία Αλεξανδρείας, Αντιοχείας, Ιεροσολύμων, Ρωσίας, και Βουλγαρίας. Το τελευταίο Πατριαρχείο τότε βρίσκονταν σε σχίσμα.

2. Το Συνέδριο αυτό έλαβε ορισμένες αποφάσεις, μεταξύ των οποίων ήταν:

-------------------------

Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Δείτε tweet που έκανε ο Ελπιδοφόρος πριν από λίγες ώρες:

Χαιρετίζουμε τους Εβραίους αδελφούς και αδελφές μας στο ξεκίνημα του Πάσχα, μιας γιορτής απελευθέρωσης και εκπλήρωσης των υποσχέσεων του Θεού. Χρόνια πολλά σε όλους!
Chag Pesach sameach! #Passover
https://mobile.twitter.com/Elpidophoros/status/1375804140530630657

Τα ανακάτεψε όλα καλά ώστε να κάνει γνωστό το μήνυμα που ήθελε...

----------------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐλπιδοφόρος: «Χαιρετίζουμε τους Εβραίους αδελφούς και αδελφές μας στο ξεκίνημα του Πάσχα, μιας γιορτής απελευθέρωσης και εκπλήρωσης των υποσχέσεων του Θεού. Χρόνια πολλά σε όλους!»

Διά ποίαν «ἐκπλήρωσιν τῶν ὑποσχέσεων» ἄραγε ὁμιλεῖ ὡς κ. Λαμπρυνιάδης; Ὁ Κύριος μᾶς βεβαιώνει ὅτι ἐγκατέλειψε τούς Ἑβραίους καί κατήργησε τήν συμφωνίαν πού ἔκαμε μέ τούς πατέρας των, ἐπειδή ἐκεῖνοι δέν τήν ἐτήρησαν (Ἑβρ. 8:8-13).

α. Η αποδοχή Νέου Ημερολογίου και Νέου Πασχαλίου, για να γιορτάζεται το Πάσχα σε σταθερή ημερομηνία και διευκολυνθεί έτσι η προσέγγιση των διαφόρων «εκκλησιών»!

β. Τάχθηκε υπέρ της δυνατότητας να διασπασθεί η εβδομάδα σε λιγότερες μέρες.

γ. Επέτρεψε το γάμο των ιερέων μετά τη χειροτονία τους.

δ. Επέτρεψε την αποβολή του ράσου.

ε. Όρισε νέο όριο ηλικίας για την χειροτονία διακόνων και ιερέων, έθεσε όριο για να γίνει κάποιος μοναχός.

στ. Έθεσε θέμα μείωσης ή κατάργησης νηστειών και ιερών ακολουθιών, ως και των βαθμών συγγενείας για γάμους, αύξησε δε τους λόγους για τα διαζύγια. Στην πέμπτη συνεδρίαση του Συνεδρίου παραβρέθηκε και ο Αγγλικανός επίσκοπος Γκορ, ο οποίος σε προσφώνησή του είπε, ότι με την αναγνώριση των αγγλικανικών χειροτονιών από το Πατριαρχείο «εγένετο τι το οποίον αφορά την προσέγγισιν των δύο Εκκλησιών, της Ορθοδόξου και της Αγγλικανικής, και το οποίον επλήρωσεν χαράς την καρδίαν μου. Το γεγονός τούτο αποτελεί εν βήμα προς την ένωσιν. Το δεύτερον βήμα θα μας το κάμη το ημερολογιακόν ζήτημα, το οποίον θα μας φέρη τον συνεορτασμόν των εορτών…» 126 !

 

3. Το Ημερολόγιο και το Πασχάλιο το οποίο απεφάσισε το Πανορθόδοξο Συνέδριο κατ’ ουσία είναι το Γρηγοριανό Ημερολόγιο και το Πασχάλιο, όπως το διαμόρφωσε ο Πάπας Γρηγόριος ο 13ος . Η διαφορά του Γρηγοριανού και αυτού που αποφάσισε το Πανορθόδοξο Συνέδριο είναι μόλις «24 ή 26 δευτερόλεπτα του μέσου μήκους του τροπικού έτους»! Θα φανεί δε η διαφορά αυτή μετά 877 έτη!

α. Ως ημερομηνία εισαγωγής του Νέου Ημερολογίου και Πασχαλίου ορίστηκε η 1η Οκτωβρίου 1923. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος όμως δεν τόλμησε να το εισαγάγει στην ημερομηνία αυτή, όπως ομολογεί ο ίδιος, «παρά την απόφασιν της Ιεραρχίας όπως τεθώσιν εις εφαρμογήν αι περί ημερολογίου και Πασχαλίου αποφάσεις του Πανορθοδόξου Συνεδρίου»! 127

β. Το εισήγαγε όμως το Ρωσικό Πατριαρχείο, κατ’ απαίτηση των κομμουνιστών, οι οποίοι παραπληροφόρησαν τον τότε Πατριάρχη Τύχωνα, πως τάχα όλα τα Πατριαρχεία και οι λοιπές Ορθόδοξες Εκκλησίας, είχαν δεχθεί την αλλαγή! Ο Πατριάρχης Τύχων εξέδωσε σχετική Εγκύκλιο για την αλλαγή του Ημερολογίου και του Πασχαλίου. Μάλιστα, το επέβαλε και στην Εκκλησία της Φινλανδίας, στην οποία προκλήθηκε μεγάλη αναστάτωση, λόγω της αντιδράσεως κυρίως των μοναχών της Μονής του Βάλαμο. Στην Εκκλησία της Ρωσίας οι πιστοί δεν το δέχτηκαν ευχάριστα. Εν τω μεταξύ, ο Πατριάρχης Τύχων ύστερα από έξι μήνες έμαθε την αλήθεια. Ο Μητροπολίτης Κισνοβίου Αναστάσιος, που έλαβε μέρος στο Πανορθόδοξο Συνέδριο, τον ενημέρωσε ότι καμιά άλλη Εκκλησία, μέχρι τότε, πλην του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και της Εκκλησίας της Ελλάδος, δεν άλλαξε το Ημερολόγιο και το Πασχάλιο. Μετά απ’ αυτό, ο Τύχων επανέφερε στην Εκκλησία της Ρωσίας το Παλαιό Ημερολόγιο και Πασχάλιο, τα οποία κρατεί μέχρι σήμερα. Δεν επαναφέρθηκαν όμως, ούτε το Ημερολόγιο, ούτε το Πασχάλιο, στην Εκκλησία της Φινλανδίας!

 

4. Οι αποφάσεις του λεγόμενου Πανορθόδοξου Συνεδρίου θυμίζουν την Εικονομαχία, που δεν ήταν μια απλή διένεξη για τις εικόνες, αλλά ανατροπή ολόκληρης της Ορθοδοξίας, «αθλιωτάτη μεταστοιχείωσις των πάντων», όπως λέει ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης.

α. Για τις αποφάσεις του «Πανορθοδόξου Συνεδρίου» υπήρξαν πολλές αντιδράσεις. Ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Φώτιος διαμαρτύρονταν για την απόφαση του Συνεδρίου για το ημερολόγιο και τα άλλα ζητήματα. Έλεγε, ότι για όλα αυτά έπρεπε να αποφασίσει Οικουμενική Σύνοδος. Με τη γνώμη του Πατριάρχη Φωτίου ήταν σύμφωνοι και οι Πατριάρχες Αντιοχείας και Ιεροσολύμων. Η Εκκλησία της Ελλάδος το 1971, σε Εισήγησή της προς την «Πανορθόδοξον Μεγάλην Σύνοδον», κάπως καθυστερημένα βέβαια, αναφέρει ότι  «είναι απαράδεκτοι και αι αποφάσεις του αμφιβόλου –και λόγω συστάσεως- κύρους εν Κωνσταντινουπόλει Συνεδρίου του 1923 (έλαβον μέρος μόνον 4 τοπικαί Εκκλησίαι, και η εκπροσώπησις αυτών δεν ήταν η ενδεδειγμένη)» 128

β. Οι πιο πάνω αποφάσεις του «Πανορθοδόξου Συνεδρίου» ήταν ένα σημαντικό βήμα για την ανατροπή και κατάργηση της Ορθοδοξίας, για να «πληρωθή» ο λόγος του δολοφονηθέντος από τη μασονία μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου (1786 –1852), που όταν ιδρύονταν η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, το 1844, είχε γράψει: «Τούτου του νεωστί δι’ ενεργείας και επιβουλής καθιδρυθέντος Σεμιναρίου εις την Χάλκην της Κωνσταντινουπόλεως, σκοπός προς τοις άλλοις πολλοίς, υπάρχει, ίνα νοθεύσει κατά το πνεύμα της διαφθοράς και της πλάνης, κατά τον προσηλυτισμόν της Αγγλίας, όλους τους εσομένους Πατριάρχας, και όλην εν γένει την Ιεραρχίαν της Ανατολής, όπως μίαν ημέραν νομοθετηθή (δι’) Οικουμενικής Συνόδου η κατάργησις της Ορθοδοξίας…»! 129 Παραθέσαμε αυτούσια τα λόγια του μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου, χωρίς σχόλια, και για ένα επί πλέον λόγο. Τώρα τελευταία γίνεται πολύς λόγος, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, για την επαναλειτουργία της Θεολογικής αυτής Σχολής, την οποία προ ετών έκλεισαν οι Τούρκοι, οι οποίοι προφανώς έγιναν ακούσια όργανα θείας Πρόνοιας, με το να κλείσουν το «διαφθορείο» αυτό της Ορθοδοξίας ! Έχει μάλιστα αναχθεί από πολλούς το ζήτημα αυτό της επαναλειτουργίας της Σχολής αυτής σε μείζον εθνικό θέμα! Φαίνεται, ότι ορισμένοι επιδιώκουν την επαναλειτουργία της, για να «πληρωθεί» μέχρι τέλους η προφητεία του μάρτυρα μοναχού Κοσμά Φλαμιάτου για την ολοσχερή κατάργηση της Ορθοδοξίας με απόφαση «οικουμενικής Συνόδου», την οποία θα συγκροτήσουν οι διάφοροι απόφοιτοί της Ιεράρχες!