∆ιαφύλαξις τῆς ἡσυχίας --- Πρεσβ. ∆ιονύσιος Τάτσης

Τὸ ἐξωτερικὸ περιβάλλον ἐπηρεάζει τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων. Οἱ θόρυβοι, ἡ πολυκοσμία καὶ οἱ ποικίλες ἐπαγγελματικὲς δραστηριότητες σὲ μερικὲς περιπτώσεις κάνουν τὴ ζωὴ ἀνυπόφορη. Ἀλλὰ καὶ σὲ ἐρημικὲς περιοχὲς παρουσιάζονται δυσκολίες. Μπορεῖ γιὰ παράδειγμα νὰ μὴ ὑπάρχουν ἀδιάκοποι θόρυβοι, ὅμως ἐνοχλοῦν πολὺ οἱ μηχανές, ποὺ δουλεύουν στὸ δάσος γιὰ τὴν κοπὴ τῶν δέντρων, οἱ δυνατοὶ ἄνεμοι, τὰ κύματα τῆς θάλασσας, τὸ κόασμα τῶν βατράχων σὲ μιὰ λίμνη, οἱ συχνὲς πτήσεις ἀεροπλάνων, ἡ παρουσία ζώων, τὰ κοσμικὰ κέντρα ποὺ λειτουργοῦν τὴ νύχτα, ἡ παρουσία τουριστῶν καὶ ἡ ἐμφάνιση περίεργων, οἱ ὁποῖοι μόνο ἀπαιτήσεις ἔχουν, χωρὶς νὰ σέβονται τὸν τόπο ποὺ ἐπισκέπτονται κ.λπ. Ὅσο προοδεύει κανεὶς στὴν πνευματικὴ ζωὴ καὶ γεύεται τὴ γλυκύτητα τῆς προσευχῆς, τόσο ἐνοχλεῖται ἀπὸ τοὺς θορύβους. Βέβαια πολλὲς φορές, ὅταν εἶναι ἀδύνατο νὰ ἀπαλλαγεῖς ἀπὸ αὐτούς, τοὺς συνηθίζεις καὶ προσπαθεῖς νὰ τοὺς ξεπεράσεις. Τὴν ἐσωτερική σου ὅμως ἡσυχία εἶναι ἀδύνατο νὰ τὴν ἐξασφαλίσεις. Κάποτε ὁ ἀββᾶς Ἀρσένιος ἐπισκέφθηκε ἕνα τόπο, ποὺ εἶχε πολλὲς καλαμιές. Σκοπός του ἦταν νὰ δεῖ ἐκεῖ τοὺς ἀσκούμενους μοναχούς. Ὅταν τοὺς συνάντησε, ἄκουσε ἕνα ξαφνικὸ καὶ δυνατὸ θρόϊσμα καὶ ρώτησε νὰ μάθει ἀπὸ ποῦ προερχόταν. Οἱ πατέρες τοῦ ἀπάντησαν ὅτι ἦταν ἀπὸ τὶς καλαμιές. Ὅταν φυσάει ἄνεμος, ἀκούγεται αὐτὸς ὁ θόρυβος. Καὶ ὁ ἀββᾶς τοὺς εἶπε ἐνοχλημένος: «Ἀληθινά, ἂν ἕνας ἡσυχαστὴς ἀκούσει φωνὴ ἀπὸ ἕνα σπουργίτι, δὲν ἔχει ἡ καρδιά του τὴν ἴδια ἡσυχία. Πόσο πιὸ πολὺ θὰ συμβεῖ αὐτὸ μὲ σᾶς, ποὺ ἔχετε τὸ θρόϊσμα αὐτῶν τῶν καλαμιῶν;». Στὴν ἐποχή μας ἀκόμα καὶ οἱ ἀναχωρητὲς ἔχουν συνηθίσει τοὺς θορύβους, τόσο τοὺς ἐξωτερικοὺς ὅσο καὶ τοὺς ἐντὸς τοῦ κελιοῦ τους. Ἔχουν ραδιόφωνα, κινητὰ τηλέφωνα, ὑπολογιστές, μὲ τὰ ὁποῖα βλέπουν καὶ ἀκοῦν πολλά. Καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τραγικό: χάνουν τὴν ἠρεμία τῆς ψυχῆς τους! Ἡ ἔρημος δὲν τοὺς ὠφελεῖ σὲ τίποτα.