Ἐκτός ἀπό τήν αἵρεσιν πού διδάσκει, ἔργῳ καί λόγῳ, μέ στόχον τήν κατάργησιν τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Βαρθολομαῖος, ἀπό πολύ ἐνωρίς στόν Πατριαρχικόν θρόνον, διχάζει καί τό Ἔθνος, στήν προσπάθειάν του νά γίνῃ ὁ «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς» καί νά προωθήσῃ τά Οἰκουμενιστικά του σχέδια. Εἶναι, δηλαδή, ἐκκλησιαστικῶς καί ἐθνικῶς ἐπικίνδυνος
καί συνεπῶς, μέ μπροστάρηδες τούς μοναχούς, θά ἔπρεπε νά εἶχεν ἐκδιωχθῆ ἀπό τόν
θρόνον. Ἰδού τί ἔγραψεν ὁ «’Ορθόδοξος Τύπος» τήν 16-5-1997 (σ.6):
«Μέχρι σήμερα, στά πέντε χρόνια τῆς Πατριαρχείας του, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος
κατάφερε νά συγκρουστῇ μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας, νά μαλλιοτραβηχτῇ μέ τό
Πατριαρχεῖο τῶν Ἱεροσολύμων, νά δημιουργήσῃ ρῆγμα στίς σχέσεις του μέ τό
Πατριαρχεῖο τῆς Βουλγαρίας, νά καλλιεργήῃ ψυχρότητα μέ τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος,
νά δείξῃ τά δόντια του στήν πονεμένη Ἐκκλησία τῆς Ἀλβανίας, νά διχάσῃ τόν ἑλληνισμό
τῆς Ἀμερικῆς καί τῆς Αὐστραλίας. Καί μετά ἀπό ὅλα αὐτά τά μεγάλα κατορθώματα, ἀνοίγει τήν ἀγκάλη του, γιά νά
σφίξῃ τούς ἐκπροσώπους τοῦ Ἰσλάμ. Νά ἀδελφωθοῦν, νά συνεργαστοῦν, νά δώσουν
κοινό μήνυμα στήν οἰκουμένη καί κοινό βηματισμό σέ Ἀνατολή καί Δύσι».
1 σχόλιο:
Δε θα με έπειθε αρνητικά αν για τα του Θεού ερχόταν σε αντίθεση με έθνη και λαότητες, να ερχόταν σε αντίθεση με κατά τόπους εθνικές εκκλησίες. Όμως η νοθεία της πίστης είναι βαρύ αμάρτημα, είτε ως ορθόδοξος χριστιανός είτε ακολουθείς αυτοαναγορευόμενος χριστιανός αιρέσεις του χριστιανισμού. Επειδή η νοθεία του χριστιανισμού πολλές φορές συμβαίνει να γίνεται και εντός του, ακόμη και στα πλαίσια της ορθής πίστης. Να λες φερ΄ειπείν είμαι χριστιανός αλλά μισείς το διπλανό σου, επειδή και μόνο δεν είναι του ίδιου χρώματος, ή της ίδιας γλώσσας, ή του ίδιου πολιτικού-πολιτισμικού φρονήματος, ή της ελλειπούς ανατομίας ή οξυδερκειας.
Δημοσίευση σχολίου