Ο ΠΑΠΑΣ ΑΠΕΝΟΧΟΠΟΙΕΙ ΤΟΝ ΕΒΡΑΪΚΟΝ ΛΑΟΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΑΥΡΩΣΙΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

Τήν ἀποδίδει εἰς τήν «ἀριστοκρατίαν τῶν Ἑβραίων εἰς τόν Ναόν»

Προσχωρεῖ διά αὐτοῦ τοῦ τρόπου εἰς τάς ἀπόψεις τῆς ὑψηλῆς ἑβραϊκῆς διανόησης

Ὁ Παπισμός ἤρχισε νά προσχωρῆ εἰς τήν ἐπιχειρηματολογίαν τῶν Ἑβραίων διανοουμένων καί τραπεζιτῶν. Οὗτοι λέγουν ὅτι δέν εὐθύνεται διά τήν σταύρωσιν τοῦ Χριστοῦ ὁ ἑβραϊκός λαός, ἀλλά ἕν ἐκλεκτόν τμῆμα τῆς ἀρχούσης τάξεώς του, εἰς τό ὁποῖον ἀνῆκε καί ὁ Ἰσκαριώτης Ἰούδας καί τό ὁποῖον ἐπεθύμει διά τῆς σταυρώσεως νά προκαλέση ἐπανάστασιν ἐναντίον τῶν Ρωμαίων κατακτητῶν καί δι᾽ αὐτῆς νά ἀπελευθερώνετο τό ὑπόδουλον ἑβραϊκόν ἔθνος. Ὁ Παπισμός μέ βιβλίον τοῦ Πάπα ἀπενοχοποιεῖ τόν Ἑβραϊσμόν ἀπό τήν Σταύρωσιν τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἀποδίδει εἰς ἀποφάσεις, τάς ὁποίας ἔλαβεν ἡ Ἀριστοκρατία τῶν Ἑβραίων. Συμφώνως πρός τήν ἀνταπόκρισιν τοῦ Ἀθηναϊκοῦ Πρακτορείου Εἰδήσεων (ΑΠΕ), ὑπό ἡμερομηνίαν 2αν Μαρτίου, ἐκ τοῦ Βατικανοῦ:

«Σέ νέο βιβλίο του ὁ Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ' προσωπικῶς ἀπαλλάσσει τοὺς Ἑβραίους ἀπὸ τοὺς ἰσχυρισμούς, ὅτι εὐθύνονται γιὰ τὴ θανάτωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀποσείοντας συγχρόνως τὴν ἔννοια “συλλογικῆς ἐνοχῆς τῶν Ἑβραίων”, ἡ ὁποία στοιχειώνει αἰῶνες τὶς σχέσεις τῶν Χριστιανῶν μαζί τους. Αὐτὴ ἡ νέα, βιβλικὴ καὶ θεολογικὴ συνάμα, ἐκτίμηση διατυπώνεται ἀπὸ τὸν Πάπα σὲ κεφάλαιο στὸ δεύτερο τόμο τοῦ βιβλίου του “ὁ Ἰησοῦς τῆς Ναζαρὲτ”–κυκλοφορεῖ μέσα στὴν προσεχῆ βδομάδα. Ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία ἐπίσημα ἀπέσεισε, πάντως, τὴ “συλλογικὴ ἐνοχὴ τῶν Ἑβραίων” γιὰ τὴ θανάτωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μὲ σημαντικὴ ἀπόφασή της κατὰ τὴ Δεύτερη Σύνοδό της ἐν Βατικανῷ στὴ διάρκεια τοῦ 1965. Κρίνεται ἤδη ὅτι, γιὰ πρώτη φορά, ἕνας Πάπας τόσο λεπτομερειακὰ καὶ ἐξαντλητικὰ συγκρίνει καὶ τεκμηριώνει μὲ βάση τὶς ὑπάρχουσες ἀφηγήσεις στὴν Καινὴ Διαθήκη γιὰ τὴ θανάτωση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, μετὰ τὴν ἀπόφαση ποὺ ἔλαβε σχετικὰ ὁ Ρωμαῖος Πόντιος Πιλάτος. “Πρέπει νὰ διερωτηθοῦμε τώρα: ποῖοι ἀκριβῶς ἦταν οἱ κατήγοροι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ;”, γράφει ὁ Πάπας, σὲ ἀντίστιξη μὲ τοὺς ἰσχυρισμοὺς στὸ κατὰ Ἰωάννη Εὐαγγέλιο πὼς “ἦταν οἱ Ἑβραῖοι”. Τὸ ὅτι ὁ Ἰωάννης χρησιμοποιεῖ τὴν ἔκφραση αὐτὴν οὐδόλως καὶ κατὰ καμμία ἔννοια σημαίνει, ὅπως θὰ μποροῦσε νὰ ὑποθέσει ὁ σύγχρονος ἀναγνώστης, ὅτι “ὁ λαὸς τοῦ Ἰσραήλ, γενικῶς, εἶναι ρατσιστὴς στὸ χαρακτήρα του”. “Τελικά, ὁ Ἰωάννης ἦταν Ἑβραῖος, ὅπως κι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς κι οἱ ὑποστηρικτές του. Ὅλη ἡ πρώιμη χριστιανικὴ κοινότητα ἀποτελεῖτο ἀπὸ Ἑβραίους”, γράφει ὁ Πάπας. Ὁ Ἰωάννης ἀντιδιαστέλλει μὲ τὴν “Ἀριστοκρατία στὸ Ναό”, ποὺ ἤθελε νὰ θανατωθεῖ ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς ἐπειδὴ δήλωνε: “εἶμαι ὁ βασιλιὰς τῶν Ἑβραίων”, παραβιάζοντας τὸν θρησκευτικό τους Νόμο. “Ἡ Ἀριστοκρατία τοῦ Ναοῦ ἦταν ἡ πραγματικὴ ὁμάδα κατηγόρων τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὄχι οἱ Ἑβραῖοι τῆς ἐποχῆς του”, συμπεραίνει ὁ Πάπας. “Μεῖζον βῆμα ἐμπρὸς” Ὅπως σχολιάστηκε ἀπὸ τὸν Ἐλάν Στάινμπεργκ, τὸν ἀντιπρόεδρο τῆς Ἀμερικανικῆς Σύναξης γιὰ τὸ Ὁλοκαύτωμα καί τῶν ἀπογόνων τους, “πρόκειται γιὰ "μεῖζον βῆμα ἐμπρὸς" πού, κατὰ τὸν ὡς ἄνω τρόπο ἐπιχειρηματολογώντας, ἔκανε ὁ Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ'. Ἀποκηρύσσεται ἀπὸ τὸν Πάπα, προσωπικά, μία θεμελιώδης θεολογικὴ ἑρμηνεία, ποὺ γιὰ πολλοὺς αἰῶνες στήριξε τὸν ἀντισημιτισμό. Ὁ Πάπας θεωρεῖ θεολογικὸ ψέμα τὴν "πλαστή διάδοση" ὅτι οἱ Ἑβραῖοι θανάτωσαν τὸν Ἰησοῦ Χριστό, κάτι καλοδεχούμενο, μετὰ τὶς παλινδρομήσεις τῶν λίγων τελευταίων ἐτῶν”. Ὁ Γιόζεφ Ράτσινγκερ ἐξελέγη Πάπας μὲ τὸ ὄνομα Βενέδικτος ΙΣΤ' τὸ 2005 καὶ ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του ὑπῆρξαν προβλήματα στὶς σχέσεις Καθολικῶν-Ἑβραίων. Ἄς ποῦμε ὅτι τὸ 2009 ὁ Πάπας ἐξῆρε τὶς "ἡρωικὲς ἀρετὲς" τοῦ – ἄκρατα σιωπηλοῦ, δημοσίως– Πάπα τῆς ἐποχῆς τοῦ Ὁλοκαυτώματος (1937-1945) Πίου τοῦ 12^ου (1939-1958), τὸν ὁποῖο ἔκρινε ἄξιο ἁγιοποίησης... πράξη στὴν ὁποία δημόσια ἐναντιώθηκε μία πλειοψηφία Ἑβραίων, "μέχρις ὅτου ἀνοίξουν στὸ κοινὸ καὶ μελετηθοῦν τά τότε Ἀρχεῖα τοῦ Βατικανοῦ"... Πλειοψηφία Ἑβραίων κατηγορεῖ τὸν Πίο τὸν 12ο ὅτι ἐθελοτυφλοῦσε μπροστὰ στὸ Ὁλοκαύτωμα. Ὅμως, τὸ Βατικανὸ δηλώνει ὅτι ὁ Πάπας τοῦ Β' Παγκόσμιου πολέμου δροῦσε σιωπηλὰ στὸ παρασκήνιο, τονίζοντας ὅτι στὴν ἀντίθετη περίπτωση θὰ ἐντείνονταν οἱ ναζιστικὲς διώξεις κατὰ πάντων, στὸ εὐρωπαϊκὸ ἔδαφος. Ἐξεγέρθηκαν πολλοὶ Ἑβραῖοι στὸν ἰσχυρισμὸ τοῦ σημερινοῦ Πάπα, πέρυσι ὅτι "ὁ Πίος ὁ 12ος ἔσωσε τοὺς περισσότερους Ἑβραίους ἀπὸ κάθε ἄλλον". Τὸ ἴδιο συνέβη ὅταν ὁ σημερινὸς Πάπας ἦρε τὸν ἀφορισμὸ τοῦ ἐπισκόπου Ρίτσαρντ, ποὺ ἀμφισβήτησε δημόσια μέσα σὲ διεθνῆ πάταγο τὴν τόσο μεγάλη ἔκταση τοῦ Ὁλοκαυτώματος ἀπὸ τοὺς Ναζιστές, ἐνῶ ἀρνήθηκε ἐπίσης δημόσια ὅτι Ἑβραῖοι θανατώνονταν στοὺς ναζιστικοὺς θαλάμους ἀερίων»