Τα διαχρονικά τουρκικά εγκλήματα σε Ιμβρο - Τένεδο
Από τον
Νίκο Ελευθερόγλου
Πού φτάσαμε τελικά στην εθνική μας κατρακύλα. Πόσο κοντή μπορεί να είναι η εθνική μας μνήμη; Να ευχόμαστε η Ιμβρος και η Τένεδος να αποτελέσουν το παράδειγμα της ειρηνικής συνύπαρξης Ελλήνων και Τούρκων! Η αλήθεια, όμως, είναι ότι όσα συνέβησαν σε Ιμβρο και Τένεδο αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση. Ηταν ο προπομπός όσων έκαναν οι Τούρκοι στην Κύπρο μετά την εισβολή και όσων επιθυμούν να πράξουν εάν περάσει το νέου τύπου σχέδιο Ανάν σε ολόκληρο το νησί. Οι Τούρκοι διαχρονικά καταπάτησαν και καταπατούν 90 και πλέον χρόνια με ωμότητα το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάννης, σύμφωνα με το οποίο:
«Αι νήσοι Ιμβρος και Τένεδος παραμένουσι υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν, θα απολαύωσιν ειδικής διοικητικής οργανώσεως, αποτελούμενης εκ τοπικών στοιχείων και παρεχούσης πάσαν εγγύησιν εις τον μη μουσουλμανικόν ιθαγενή πληθυσμόν δι’ ό,τι αφορά εις την τοπικήν διοίκησιν και την προστασίαν των προσώπων και των περιουσιών.
Η διατήρησις της τάξεως θα εξασφαλίζηται ένα αυταίς δι’ αστυνομίας στρατολογουμένης μεταξύ του ιθαγενούς πληθυσμού, τη φροντίδι της ως άνω προβλεπομένης τοπικής διοικήσεως υπό τας διαταγάς της οποίας θα διατελεί. Αι συνομολογηθείσαι ή συνομολογηθησόμεναι μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας συμφωνίαι, αι αφορώσι την ανταλλαγήν των Ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών, δεν θα εφαρμοσθώσιν εις τους κατοίκους των νήσων Ιμβρου και Τενέδου». Τον Οκτώβριο του 1912 η Ιμβρος είχε 8.506 κατοίκους, όλους χριστιανούς, ενώ η Τένεδος 5.172, 3.752 Ελληνες, 1.403 Τούρκους, 10 Αρμένιους και 7 Εβραίους. Στην Ιμβρο, πριν από το 1923, λειτουργούσαν 10 σχολεία με 1.485 μαθητές και στην Τένεδο δύο σχολεία με 450 μαθητές. Οι Τούρκοι, όμως, όχι μόνο δεν τήρησαν τη Συνθήκη της Λωζάννης, αλλά εφήρμοσαν κλίμα τρομοκρατίας στα νησιά και ανάγκασαν τους Ελληνες να φύγουν για να σώσουν τις ζωές τους. Τη δεκαετία του 1960 δημιουργούν ανοιχτές αγροτικές φυλακές κοντά στο Σχοινούδι, το μεγαλύτερο από τα χωριά της Ιμβρου. Χιλιάδες βαρυποινίτες και κακοποιά στοιχεία μεταφέρονται από τα βάθη της Ανατολής και δρουν ανενόχλητοι! Απειλούν, κλέβουν, βιάζουν, σκοτώνουν.
Οι βαρυποινίτες περιφέρονται φορώντας κίτρινες φόρμες, προφανώς για να προκαλούν ακόμη μεγαλύτερο πανικό. Ολα αυτά στο πλαίσιο του εκτουρκισμού των νησιών, το περιβόητο «eritme programi». Αποτέλεσμα όλων αυτών, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 να ζουν στην Ιμβρο 300 Ελληνες και 7.200 Τούρκοι, ενώ στην Τένεδο ζούσαν ελάχιστοι γέροντες Ελληνες.
Το σχέδιο των Τούρκων ήταν καλά μελετημένο και η διεθνής κοινότητα, ως συνήθως, σφύριζε αδιάφορα (όπως δυστυχώς και οι ελληνικές κυβερνήσεις) στα τουρκικά εγκλήματα. Αυτά για την Ιστορία, για να μην τσιμπάμε στα παιχνίδια δημοσίων σχέσεων της Αγκυρας.
Από τον
Νίκο Ελευθερόγλου
Πού φτάσαμε τελικά στην εθνική μας κατρακύλα. Πόσο κοντή μπορεί να είναι η εθνική μας μνήμη; Να ευχόμαστε η Ιμβρος και η Τένεδος να αποτελέσουν το παράδειγμα της ειρηνικής συνύπαρξης Ελλήνων και Τούρκων! Η αλήθεια, όμως, είναι ότι όσα συνέβησαν σε Ιμβρο και Τένεδο αποτελούν παράδειγμα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση. Ηταν ο προπομπός όσων έκαναν οι Τούρκοι στην Κύπρο μετά την εισβολή και όσων επιθυμούν να πράξουν εάν περάσει το νέου τύπου σχέδιο Ανάν σε ολόκληρο το νησί. Οι Τούρκοι διαχρονικά καταπάτησαν και καταπατούν 90 και πλέον χρόνια με ωμότητα το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάννης, σύμφωνα με το οποίο:
«Αι νήσοι Ιμβρος και Τένεδος παραμένουσι υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν, θα απολαύωσιν ειδικής διοικητικής οργανώσεως, αποτελούμενης εκ τοπικών στοιχείων και παρεχούσης πάσαν εγγύησιν εις τον μη μουσουλμανικόν ιθαγενή πληθυσμόν δι’ ό,τι αφορά εις την τοπικήν διοίκησιν και την προστασίαν των προσώπων και των περιουσιών.
Η διατήρησις της τάξεως θα εξασφαλίζηται ένα αυταίς δι’ αστυνομίας στρατολογουμένης μεταξύ του ιθαγενούς πληθυσμού, τη φροντίδι της ως άνω προβλεπομένης τοπικής διοικήσεως υπό τας διαταγάς της οποίας θα διατελεί. Αι συνομολογηθείσαι ή συνομολογηθησόμεναι μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας συμφωνίαι, αι αφορώσι την ανταλλαγήν των Ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών, δεν θα εφαρμοσθώσιν εις τους κατοίκους των νήσων Ιμβρου και Τενέδου». Τον Οκτώβριο του 1912 η Ιμβρος είχε 8.506 κατοίκους, όλους χριστιανούς, ενώ η Τένεδος 5.172, 3.752 Ελληνες, 1.403 Τούρκους, 10 Αρμένιους και 7 Εβραίους. Στην Ιμβρο, πριν από το 1923, λειτουργούσαν 10 σχολεία με 1.485 μαθητές και στην Τένεδο δύο σχολεία με 450 μαθητές. Οι Τούρκοι, όμως, όχι μόνο δεν τήρησαν τη Συνθήκη της Λωζάννης, αλλά εφήρμοσαν κλίμα τρομοκρατίας στα νησιά και ανάγκασαν τους Ελληνες να φύγουν για να σώσουν τις ζωές τους. Τη δεκαετία του 1960 δημιουργούν ανοιχτές αγροτικές φυλακές κοντά στο Σχοινούδι, το μεγαλύτερο από τα χωριά της Ιμβρου. Χιλιάδες βαρυποινίτες και κακοποιά στοιχεία μεταφέρονται από τα βάθη της Ανατολής και δρουν ανενόχλητοι! Απειλούν, κλέβουν, βιάζουν, σκοτώνουν.
Οι βαρυποινίτες περιφέρονται φορώντας κίτρινες φόρμες, προφανώς για να προκαλούν ακόμη μεγαλύτερο πανικό. Ολα αυτά στο πλαίσιο του εκτουρκισμού των νησιών, το περιβόητο «eritme programi». Αποτέλεσμα όλων αυτών, στις αρχές της δεκαετίας του 1990 να ζουν στην Ιμβρο 300 Ελληνες και 7.200 Τούρκοι, ενώ στην Τένεδο ζούσαν ελάχιστοι γέροντες Ελληνες.
Το σχέδιο των Τούρκων ήταν καλά μελετημένο και η διεθνής κοινότητα, ως συνήθως, σφύριζε αδιάφορα (όπως δυστυχώς και οι ελληνικές κυβερνήσεις) στα τουρκικά εγκλήματα. Αυτά για την Ιστορία, για να μην τσιμπάμε στα παιχνίδια δημοσίων σχέσεων της Αγκυρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου