Η κατά δύναμη αλήθεια για το ημερολόγιο

O αγαπητός αδελφός μας Παναγιώτης, μου έστειλε αυτή την επιστολή, την οποία και δημοσιεύω:

Το άρθρο αυτό σκοπό έχει να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα γύρω από το ζήτημα του ημερολογίου.

Ας ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα σχετικά με το ημερολόγιο:

Το  ημερολόγιο ήταν το πρώτο βήμα του οικουμενισμού.

Το 1920 επί πατριάρχου Μελέτιου Μεταξάκη (ο οποίος ήταν απογοητευτικός σαν πατριάρχης για τα όσα γενικά έκανε , αναφέρουμε ενδεικτικά ότι ήταν αγιομάχος και εξουθένωνε τον Άγιο Νεκτάριο κατά την περίοδο που ήταν αρχιεπίσκοπος Αθηνών), αυτός λοιπόν ήταν ο εισηγητής της καινοτομίας του νέου ημερολογίου ο 33^ου βαθμού μασόνος Μελέτιος Μεταξάκης κατά τον γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο (του νέου ημερολογίου). Αυτός ήταν που πίεσε τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο αρχιεπίσκοπο Αθηνών, να περάσει αντικανονικώς στην αλλαγή του ημερολογίου (όχι εορτολογίου), όταν το 1923 είχε δηλώσει ότι οποιαδήποτε Εκκλησία το κάνει αυτό χωρίς την σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων καθίσταται σχισματική απέναντι τους. Το 1924 ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος πέρασε όμως την μεταρρύθμιση (αντικανονικώς) λόγο του επηρεασμού που του ασκούσε ο οικουμενιστής Μεταξάκης.

Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ευσεβείς Χριστιανοί, να αντιδράσουν στην παρανομία αυτή. Ωστόσο, δεν έλειπαν και οι αντιδράσεις από κάποιους φανατικούς και αμαθείς, οι οποίοι αντέδρασαν στην αλλαγή με ακραίο τρόπο (τον οποίο περιγράφει ο αρχιμανδρίτης Βασίλειος Μπακογιάννης στο βιβλίο του «ο Χριστός ήταν Ορθόδοξος»).

Από την άλλη μεριά, δεν μπορούσαν να λείπουν και οι αντιδράσεις των υποστηρικτών της μεταρρύθμισης (με την βοήθεια της κυβέρνησης βέβαια). Όπως αναφέρει ο κ. Δημήτριος Φερούσης  στο βιβλίο του "Ο ΠΑΠΑΚΑΛΟΓΕΡΟΣ Νικόλαος Πλανάς " ορίστε μια περιγραφή σχετικά με αυτούς που κάνανε αυτά τα έκτροπα: "Νά ήταν άραγε μια ευκαιρία διώξεων εναντίον των Ορθοδόξων Χριστιανών από εκείνους -επίσημους και μη- που βγάζανε το άχτι τους για τον Παπουλάκο, τον Οικονόμο, το Φλαμιάτο; Μα φάνηκε μεγάλο μίσος κατά της Εκκλησίας και χλεύη όχι τυχαία!.." Μέσα σε αυτούς τους Ορθόδοξους αγωνιστές ήταν και πολύ Άγιοι όπως ο Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς και όχι μόνο αυτό, αλλά κανένας πατέρας και Άγιος της περιόδου δεν έμεινε χωρίς να αντιδράσει, αλλά όλοι αντέδρασαν και δείξανε δυσφορία στην μεταρρύθμιση αυτή.  Θες να ήταν ο Νικόλαος Πλανάς, ο Φιλόθεος Ζερβάκος, ο Αυγουστίνος Καντιώτης, ο Γερβάσιος Παρασκευόπουλος και πολλοί άλλοι.

Την μεγαλύτερη αντίδραση δείξανε ορισμένοι ιεράρχες αυτοί ήταν οι:

Ο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος (για εμένα σύγχρονος Άγιος και Ομολογητής)

 Ο Δημητριάδος Γερμανός.

    Ο Ζακύνθου Χρυσόστομος.

αυτοί έλαβαν την διοίκηση των παλαιοημερολογιτών.

Το γιατί δεν αντέδρασαν όλοι οι Άγιοι το ίδιο, αλλά άλλοι πολλοί και άλλοι λίγο, αυτό οφείλετε στο δώρο της κρίσεως που έδωσε ο Θεός στους ανθρώπους. Κάποιοι κρίνανε ότι η αλλαγή αυτή θα έφερνε μεγαλύτερο κακό στην Εκκλησία και έτσι έπρεπε να αντιδράσουν άμεσα, ενώ άλλοι κρίνανε ότι εφόσον το ίδιο το ζήτημα του ημερολογίου δεν ήταν τόσο κρίσιμο, εφόσον δεν προσέκρουε στα δόγματα μπορούσαν να το ανεχθούν. Αυτό εξαρτάται καθαρά από το πως έβλεπε ο κάθε ένας το θέμα από προσωπικής του πλευράς.

Το 1925 συνέβη η άνωθεν επιβεβαίωσης η οποία διαβεβαίωνε περί του δίκαιου αγώνα των παλαιοημερολογιτών.

Το 1935 έλαβαν την ιεραρχία οι 3 προαναφερθείς ιεράρχες οι οποίοι διακήρυξαν σχισματικοί την Ελλαδική Εκκλησία και εδώ πρέπει να προσέξουμε.

Το σχισματικοί μπορεί να εξηγηθεί με δύο τρόπους:

Τον ακραίων Ματθαιϊκών παλαιοημερολογιτών-ημερολογιολατρών ο αρχηγός των οποίων (Καρπαθάκης Ματθαίος) έλεγε ότι η Ελλαδική Εκκλησία κατέστη σχισματικοί αυτόματα και εξέπεσε της Χάρης.

Τον μετριοπαθών παλαιοημερολογιτών (του Χρυσοστόμου Καβουρίδη) που δήλωναν ότι ναι μεν η Ελλαδική Εκκλησία έκανε παρανομία αλλά δεν εξέπεσε της Χάριτος. Κατέστη δυνάμει σχισματική, αλλά το αν θα γίνει και ενεργεία σχισματική αυτό θα το κανονίσει το αρμόδιο όργανο, που δεν είναι άλλο από την Πανορθόδοξη Σύνοδο. Την ίδια άποψη έχουν και οι Φιλόθεος Ζερβάκος, Ιωήλ Γιαννακόπουλος και οι δύο του νέου ημερολογίου.

Ομοίως, κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι ακόμα και αν δεχθούμε ότι οι παλαιοημερολογίτες είναι σχισματικοί όμως, είναι μόνο δυνάμει σχισματικοί και όχι ενεργεία το αν θα γίνουν ενεργεία είναι δουλειά Συνόδου.

Άρα δεν έχουμε σχίσμα μέσα στην Εκκλησία.

(ΣΗΜ. Υπάρχει μόνο τυπικό σχίσμα και όχι ουσιαστικό).

Εδώ είναι και ο λόγος για τον οποίο έγινε η πρώτη διάσπαση μεταξύ των παλαιοημερολογιτών.

Η ακραία μερίδα πήγε με τον Καρπαθάκη Ματθαίο, η μετριοπαθείς με τον Χρυσόστομο Καβουρίδη.

Την  πραγματικότητα της ενώσεως των παλαιοημερολογιτών και νεοημερολογιτών, διακηρύσσουν και οι Άγιοι από όποια παράταξη και αν προέρχονται.

Τέτοιοι είναι:

Ο Όσιος Γεννάδιος Ακουμίων Κρήτης (+ 1983)(της ακραίας παρατάξεως των Ματθαιϊκών)

Διατηρούσε κοινωνία με τους νεοημερολογίτες για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η γερόντισσα Ταρσώ η δια Χριστόν σαλή (της ακραίας παρατάξεως των Ματθαιϊκών)

Σε ερωτήσεις σχετικά με το ημερολόγιο απαντούσε: “Γιά τό ημερολόγιο, άν θά πάς μέ τό νέο ή τό παλαιό , σέ αυτό είσαι ελεύθερη νά κάνεις ότι θέλεις .” (αν και ανήκε στην ακραία Ματθαιϊκή παράταξη δεν φρονούσε ότι φρονούσαν αυτοί.)

Ο Χρυσόστομος Καβουρίδης αρχηγός των Γοχ (της μετριοπαθούς παρατάξεως των Φλωρινιακών).

Δήλωνε τα εξής:  “Αλλ' ημείς οι παλαιοημερολογίται δεν αποτελούμεν ΙΔΙΑΙΤΕΡΑΝ και ανεξάρτητον Ορθόδοξον Εκκλησίαν εν Ελλάδι, διότι ουδεμία Εκκλησία μας ανεγνώρισεν ως τοιαύτην, αλλ' είμεθα εντός της ανεγνωρισμένης Αυτοκεφάλου Ελληνικής Εκκλησίας, ως μία ΦΡΟΥΡΑ, ήτις φρουρεί τον θεσμόν του Ορθοδόξου Εορτολογίου, ον ηθέτησεν, ως μη’ ώφειλεν, η πλειοψηφία της Ιεραρχίας, και ημείς, ως αποτελούντες την φαεινήν και αλύμαντον ΠΛΕΥΡΑΝ της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος…”

Ο γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας

Αν και διατελούσε σε ακοινωνησία με την καινοτόμο Εκκλησία, παρόλα αυτά είχε και πνευματικά παιδία που προέρχονταν από αυτήν.

Οι γέροντες Παϊσιος και Πορφύριος

Αυτή η ιστορία υπάρχει στο διαδίκτυο και ώστε να αποφύγουμε σχόλια κακόπιστων σχετικά με την γνησιότητα της, θα πω ότι την κυρία Νούσση την ξέρω προσωπικώς τις Κυριακές πολλές φορές εκκλησιαζόμαστε μαζί και ήταν πνευματική κόρη του  Οσίου Πορφύριου του Καυσοκαλυβίτου.

Ορίστε τι αναφέρει η ίδια η κυρία Νούσση.

Πριν δώσω αρχικώς το έργο «περί του Γέροντος Ιερωνύμου» στον Εκδοτικό Οίκο, παρεκάλεσα δι' επιστολής μου και τον μακαριστό Γέροντα Παϊσιο του Αγίου Όρους, να με πληροφόρηση, αν γνώριζε κάτι περί του Γέροντος Ιερωνύμου και την γνώμη του, περί της συγγραφής του βιβλίου.

Ό Γέρων Παϊσιος, είθε πλέον αι εύχαί του και από εκεί πού βρίσκεται να μας συνοδεύουν, μου απήντησε με την εις το τέλος καταχωρουμένην εύλογημένην επιστολή του, διά της οποίας άφ' ενός μεν ηύχετο να «γίνει καλή ή εργασία κλπ.», άφ' ετέρου δε την συμβουλή να το διάβαση προηγουμένως ό π. Πορφύριος (του Ωρωπού), διότι «μοιάζει ή πνευματική ειδικότητα του ενός μετά του άλλου».

Ό Γέρων, μακαριστός π. Πορφύριος, από ταπείνωση, όταν τηλεφωνικώς τον παρεκάλεσα να διεξέλθει το κείμενο και να δώσει την ευλογία του για την εκτύπωση, μου απήντησε: «Ποιος κάνει τον Πρόλογο;». Του απήντησα: «ό κ. Πάσχος Γέροντα, τον γνωρίζετε». Και άπαντα: «Αφού το είδε και το προλογίζει ό κ. Πάσχος, πού είναι και Καθηγητής Πανεπιστημίου, δεν χρειάζομαι εγώ, ένας αμόρφωτος άνθρωπος».

Εν συνεχεία και με διστακτικότητα στην υπενθύμιση μου: «Γέροντα, τί θα κάνουμε τώρα, πού έτσι γράφει ό π. Παΐσιος, ότι πρέπει να το δείτε και σεις;».

Και τότε, υπακούων ό μεγάλος και άγιος Γέροντας Πορφύριος στον Αγιορείτη πατέρα Παϊσιο, λέγει:

«Καλά, πάρε το κείμενο και διάβαζε μου από το τηλέφωνο, όπου σου λέω. Διάβασε 15 σελίδες από την αρχή. Δέκα σελίδες, μετά την 65η σελίδα. Δέκα σελίδες μετά την 100ή. Δέκα σελίδες μετά την 150ή. Πήδηξε 50 σελίδες και διάβαζε μου...».

Τις σελίδες πού υπεδείκνυε και τις διάβαζα, τηλεφωνικώς, τις άκουγε μετά πολλής προσοχής. Κάποιες λέξεις υπέδειξε προς διόρθωση, ιδίως για την λέξι «άγχος» πού κάπου αναγράφετε, μου λέει με έντονο ύφος: «Μωρέ, σβήσε την αυτήν την λέξι! Να μη υπάρχει στο βιβλίο σου! Δεν επιτρέπεται στον Χριστιανό ούτε να την αισθάνεται, ούτε να την λέει. Δεν υπάρχει άγχος για τον πιστό!», και μετά στο τέλος της αναγνώσεως των αποσπασμάτων, με κάποια ικανοποίηση, λέγει:

«Τώρα, εντάξει είναι, να το δώσεις στο Τυπογραφείο. Με την ευχή μου».

Λοιπόν, μετά από την ευχή και ευλογία και αυτών των δύο Αγίων Γερόντων και με την άγαπητική δίψα του Γέροντος Ιερωνύμου προς νουθεσία και σωτηρία ψυχών, πού όταν ζούσε έντονα την εξεδήλωσε, πώς τα ταπεινά λόγια περί του Γέροντος Ιερωνύμου και αι σοφαι συμβουλαί του, να μη διαποτίζουν, ωφελούν και γλυκαίνουν, όποιον με ζήλο και αγάπη εγκύπτει εις αυτά;

ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΝΟΥΣΗ Ο ΓΕΡΩΝ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΗΣ.

Συνεχίζουμε με τους γέροντες

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

Ποτέ δεν υποστήριξε ότι οι παλαιοημερολογίτες ήταν σχισματικοί ωραία επιστολή του γύρω από το θέμα στην ακόλουθη σελίδα:  http://syghorisis.blogspot.gr/2013/02/blog-post_15.html.

Ο γέροντας Ιωσηφ ο Ησυχαστής

Υπάρχει μια οπτασία του γέροντα σχετικά με το ζήτημα αυτό (μπορείτε να την βρείτε στο διαδίκτυο), το να ερμηνεύεις οπτασίες Αγίων είναι άκρως επικίνδυνο, δεν ξέρω κατά πόσο θα ήταν καλό  να ερμηνεύσω αυτήν την οπτασία σίγουρα είναι πάνω από τις δυνάμεις μου. Ωστόσο, σαν μέλος της Μίας Αγίας
Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας θεωρώ χρέος μου να συμβάλλω και
εγώ στην προσπάθειά σου αυτή για εξομάλυνση του ζητήματος του
ημερολογίου για αυτό θεώρησα ότι έπρεπε να στην στείλω (ο Θεός να με
συγχωρέσει άμα δεν πρέπει).

Ορίστε πως έχει η ιστορία: Την εγκύκλιο την διάβασα εγώ, διότι ο
γέροντας ούτε να τη διαβάσει δεν δέχτηκε,και ας ήταν και ζηλωτής!
Μεταξύ των άλλων έγραφε και τα ακόλουθα:<<ότι τα υπό των
Νεοημερολογιτών τελούμενα Μυστήρια, ως σχισματικών όντων τούτων,
στερούνται της Αγιαστικής χάριτος.

Ωσαύτος ουδένα Νεοημερολογίτην δέον να δέχεσθε εις τους Κόλπους της
καθ' ημάς Αγιωτάτης Εκκλησίας και κατά συνέπειαν να εξυπηρετείτε
τούτον, άνευ προηγούμενης ομολογίας δι' ης να καταδικάζη ούτος την
καινοτομίαν των Νεοημερολογιτών και να κηρύσση την Εκκλησίαν τούτων
σχισματικήν. Προκειμένου δε περί βαπτισθέντων υπό των καινοτόμων να
Μυρώνωνται δια Αγίου Μύρου ορθοδόξου προελεύσεως, το οποίον ευρίσκεται
εν αφθονία παρ' ημίν...>>

. . . Όταν τα διάβασα αυτά με έπιασε ανατριχίλα. Θεώρησα αυτόν που
έγραψε την εγκύκλιο ότι ήταν δήμιος.Οι παλαιοημερολογίτες απεκήρυξαν
όχι έναν ή δύο επισκόπους, αλλά ολόκληρη την τοπική Εκκλησία της
Ελλάδος, η οποία ούτε προς στιγμήν δεν έπαυσεν να έχει κανονικές
σχέσεις με όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες. Μόλις, λοιπόν, ανέγνωσα την
εγκύκλιο, ήταν νύχτα και τελείωνε από την αγρυπνία του ο Γέροντας,
πήγα και του είπα:

- Γέροντα, η εγκύκλιος γράφει αυτά κι αυτά.
- Τέρμα! Αποχωρούμε! Αυτοί έπεσαν έξω. Δεν μπορεί να είναι η αλήθεια
του Θεού αυτή. Θα πρέπει να γυρίσουμε με τα μοναστήρια. Αλλά θα
κάνουμε προσευχή πρώτα να δούμε τι ο Θεός θα μας πει. Παιδιά,
προσευχή! Προσευχή πατέρες, να μας αποκαλύψει ο Θεός, να μην κάνουμε
λάθος. Ότι μας αποκαλύψει ο Θεός θα αποδεχθούμε.

Ο Γέροντας δεν είχε πανεπιστημιακό πτυχίο διανοητικής θεολογίας. Ήταν
όμως πραγματικά θεοδίδακτος και ως θεόπτης ήταν κάτοχος της
πραγματικής θεολογίας. Ποτέ μου δεν τον θυμάμαι να ενήργησε χωρίς να
έχει πληροφορία. Σ' αυτό το σημαντικώτατο ζήτημαμας έβαλε όλους μας
και κάναμε τριήμερο νηστεία και προσευχή. Για τρεις μέρες δεν φάγαμε
τίποτε, μόνο νεράκι ήπιαμε.

Την τρίτη μέρα κλείστηκε ο Γέροντας μέσα στην καλύβα του όλη τη νύκτα
κάνοντας δακρύβρεχτη ικευτική προσευχή, κι εμείς απ' έξω τον
περιμέναμε σαν τον Μωυσή να βγει και να μας πει τα αποτελέσματα της
"συνόδου". Μετά την προσευχή φαίνεται θα είδε αποκαλυπτική οπτασία και
βγαίνοντας μας λέει:

- Όσοι πιστοί! Πατέρες, τέρμα. Η πληροφορία είναι να προχωρήσουμε με
τα μοναστήρια κι αυτή είναι η αλήθεια!Οι ζηλωταί είναι πλανεμένοι!

Ήταν πράγματι μεγάλη και απότομη η στροφή του Γέροντος,διότι ήταν
ζηλωτής και μάλιστα αυστηρός. Μέχρι τότε ήμασταν όλοι ζηλωτές: Ο
Γέρο-Αρσένιος, ο πατήρ Ιωσήφ ο νεώτερος, εγώ, ο παπά-Εφραίμ ο
Κατουνακιώτης, ο Γέρο-Νικηφόρος και άλλοι... Μία τόσο, λοιπόν, απότομη
μεταστροφή του Γέροντος Ιωσήφ στάθηκε <<κεραυνός εν αιθρία>>. Αλλά
επειδή ο Γέροντας ουδέποτε υπήρξε φανατικός και ουδέποτε ακολούθησε
κάτι με εμπάθεια, κατάλαβε αμέσως πως εκείνο που μας έλεγε είναι η
αλήθεια και η Ορθοδοξία.

- Γέροντα, τι είδες;
- Δεν θα σας το πω. Το θέμα τελείωσε. Θα προχωρήσουμε με τα
μοναστήριακαι θα μνημονεύσουμε τον Πατριάρχη. (σημ: εννοεί τον
Αθηναγόρα)

Πετάγεται ο πατήρ Αθανάσιος.
-Εγώ δεν μνημονεύω τον Πατριάρχη. Είναι αιρετικός!
Ο Γέρο-Αρσένιος, πήγε πίσω από τον γέροντα και του λέει:
- Γέροντα, πολλοί πλανήθηκαν ακόμα και μεγάλοι Άγιοι.
- Πάτερ Αρσένιε, αυτός ο δρόμος πάει προς τα εδώ και ο άλλος πάει προς
τα εκεί, όποιον θέλεις διάλεξε ή θα πειθαρχήσεις ή θα πάρεις τον δρόμο
σου. Εγώ θα ακολουθήσω τα μοναστήρια.

-Γέροντα εγώ δυσκολεύομαι.

-Πάτερ Αρσένιε ένα και ένα κάνουν δυο πάρε δρόμο και φύγε!

Αμέσως όλοι κοκαλώσαμε. Μόλις άκουσε έτσι ο π. Αρσένιος λέει στον
γέροντα: Ευλόγησον! Ευλόγησον!



[...]

Να παρεμβάλλω εδώ, πως σαν πέρασε κάμποσος καιρός, ο Γέροντας μας
εκμυστηρεύτηκε το περιεχόμενο της οπτασίας, που τον πληροφόρησε για το
θέμα του ημερολογίου:

Προσευχόμενος είδε μια φωτισμένη ωραία Εκκλησία, που είχε μια μικρή
έξοδο, όπου απ' αυτήν έβγαιναν όλοι. Στην αυλή όμως μάλωναν και φώναζε
ένας πιστός στον άλλον:

- Εγώ είμαι σωστός!

- Εγώ είμαι σωστότερος! φώναζε ο δεύτερος.

- Εμείς είμαστε η Εκκλησία! φώναζε ο τρίτος.

Και μας εξήγησε ο Γέροντας:

 -Αυτό φανερώνει ότι ναι μεν μάλωναν, αλλά ανήκαν στην Μία, Αγία,
Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Είχαν κοινό το δόγμα και κοινή την
Χάρη, αλλά δεν είχαν ελεύθερο Πνεύμα και αγιασμό , οπότε μάλωναν.  Πως
μπορώ να πω εγώ τώρα ότι η επίσημη Εκκλησία της Ελλάδος είναι κακόδοξη
και ότι δεν έχει την Χάρη του Θεού; Να τη πω κακόδοξη για το
ημερολόγιο και μόνον; Και να πω ότι ο Δεσπότης είναι κολασμένος; Είμαι
με το παλιό, αλλά δεν φρονώ όπως φρονούν οι ζηλωτές.

Είναι τον καιρό που υπογράφηκε η βλάσφημη εγκύκλιο του 1950 από τον
Χρυσόστομο Καβουρίδη μετά από πιέσεις ακραίων ζηλωτών.

Η εξήγηση της οπτασίας έχει ως εξής: Η ωραία Εκκλησία που είδε ο
γέροντας είναι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Τα πρόσωπα
που βγαίνουν, δεν ξέρω τι σημασία έχουν για αυτό δεν θα προσπαθήσω να
τα χαρακτηρίσω.
Το σημαντικό κομμάτι είναι το επόμενο, ο γέροντας είδε στον προαύλιο
χώρο της Εκκλησίας μάλωναν κάποια άτομα (δεν ξέρουμε πόσα είναι ίσως
τρία από τα λεγόμενα του γέροντα), σχετικά με το ποιος είναι ο σωστός,
δηλαδή ποιος είναι η Εκκλησία. Αυτό φανερώνει από τα λεγόμενα
του γέροντα ότι και οι τρεις ανήκαν στην Εκκλησία μιας και ήταν στο
προαύλιό της. Ας προσέξουμε τον αριθμό τρία (αν πράγματι ήσαν τρεις)
ίσως να δηλώνει τις παρατάξεις στις οποίες είχε σπάσει η Εκκλησία
νέοημερολογίτες, παλαιοημερολογίτες μετριοπαθείς (Φλωρινικοί),
παλαιοημερολογίτες ακραίοι (Ματθαϊκή).
Σύμφωνα με τον γέροντα: Αυτό φανερώνει ότι ναι μεν μάλωναν, αλλά
ανήκαν στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Είχαν κοινό
το δόγμα και κοινή την Χάρη, αλλά δεν είχαν ελεύθερο Πνεύμα και
αγιασμό , οπότε μάλωναν.

Συμπέρασμα

Αυτό θεωρώ ότι είναι αρκετοί εξήγηση για να αποστομώσει διάφορους
ακραίους ημερολογιολάτρες, τόσο στο χώρο του νέου ημερολογίου όσο και
στου παλαιού και δείχνει ότι , παρ’ όλες τις αδυναμίες και διαφορές μας ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός δεν μας εγκατέλειψε και ποτέ δεν πάψαμε όλοι μαζί να αποτελούμε την Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία Του.