Το "Εμφύσημα" στον Αδάμ ήταν το Άγιο
Πνεύμα
Επιμέλεια: πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αθανασίου
(χημικού-βιοχημικού)
Είναι
πολύ διαδεδομένη η πλάνη ότι το εμφύσημα (Γέν. 2/β: 7) ήταν δήθεν η ψυχή που
δόθηκε σ’ ένα προκατασκευασμένο πήλινο, άψυχο άγαλμα.
Η
κακοδοξία αυτή έχει τις ρίζες της στην Ελληνιστική δυϊστική ανθρωπολογία, όπου
η ψυχή συνήθως θεωρείται ότι προϋπάρχει του σώματος, αφού νομίζεται από τη φύση
της αϊδιος και αθάνατος. Αυτή η χρονική ανάσταση σώματος και ψυχής, όπως γενικά
κάθε διάσταση σώματος και ψυχής, είναι ειδωλολατρική και απόλυτα
αντιχριστιανική. Γιατί κατά τη δημιουργία τού Αδάμ, εκτός από τη βιολογική ζωή,
ο Θεός τού έδωσε με το ίδιο εμφύσημα, ΚΑΙ το Άγιο Πνεύμα!
Ό,τι
ήταν το εμφύσημα στην Καινή Διαθήκη το ίδιο ήταν και στην Παλαιά: Η Χάρις και η
Ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Όπως οι απόστολοι δεν ήταν πήλινα αγάλματα αλλά
ζωντανοί και κινούμενοι άνθρωποι, το ίδιο και ο άνθρωπος που έλαβε το εμφύσημα
στην Παλαιά. Αυτή η Χάρις του Αγίου Πνεύματος ήταν κάτι που χάθηκε με την
παρακοή και την ξαναδίνει ο Κύριος στους Αποστόλους. Δεν έδωσε ο Κύριος στους
Αποστόλους ψυχή. Ψυχή είχαν, όπως είχε και ο Αδάμ. Κάτι άλλο τους έδωσε που
έκανε την ψυχή τους «ψυχή ζώσαν». Όπως και του Αδάμ.
Μαρτυρίες πατέρων περί του εμφυσήματος του Αγίου
Πνεύματος στον Αδάμ