Γνωριμία μὲ τὸ ἀληθινὸν Ἰσλάμ Ἑβραϊκὸς Γνωστικισμὸς καὶ Κοράνι -- Τοῦ κ. Διοδώρου Ράμμου

Ἡ θρησκεία τοῦ Ἰσλὰμ θεωρεῖται ὡς μία ἀπὸ τὶς τρεῖς βασικὲς μονοθεϊστικὲς θρησκευτικὲς ὁμάδες τοῦ κόσμου, πλάι στὸν Ἰουδαϊσμὸ καὶ τὸν Χριστιανισμό. Ἐπίσης, κατατάσσεται στὶς λεγόμενες ἀβρααμικὲς θρησκεῖες (Abrahamic Religions), ποὺ ὑποτίθεται ὅτι σχετίζονται μὲ τὴν Ἁγία Γραφή.

Δυστυχῶς, ἐλάχιστοι ἔχουν τὴν γνώση (ἢ τὸ θάρρος) νὰ ὁμολογήσουν τὴν ἀλήθεια, ὅτι τὸ Ἰσλὰμ δὲν ἔχει σχέση μὲ τὸν Ἰουδαϊσμὸ ἢ μὲ τὸν Χριστιανισμό, ἀλλὰ μὲ τὸν Ἑβραϊκὸ Γνωστικισμὸ (φιλοσοφικὸ σατανισμὸ) καί, πιὸ συγκεκριμένα, μὲ τὸν λεγόμενο μονιστικὸ ἢ μονοθεϊστικὸ Γνωστικισμό.

Τὸ παρακλάδι τοῦ Γνωστικισμοῦ, ποὺ ἀποτελεῖ πρόδρομο τοῦ Ἰσλάμ, ἦταν οἱ λεγόμενοι Ἐβιονίτες (ἢ Ἐβιωναῖοι), ποὺ ἐξαπλώθηκαν στὴν περιοχὴ τῆς Μεσοποταμίας ἤδη ἀπὸ τὸν 2ο αἰ.μ.Χ. Οἱ Ἐβιονίτες πίστευαν ὅτι ὁ Ἰησοῦς ἦταν ἕνας ἅγιος ἄνθρωπος, ὅπως ὁ Μωυσῆς, ποὺ ἔγινε προφήτης τοῦ θεοῦ κατὰ τὴν βάπτισή του στὸν Ἰορδάνη, ὅπου τὸν υἱοθέτησε ὁ θεός. Αὐτὴ ἡ θεωρία ὀνομάζεται υἱοθετισμὸς (adoptionism).

ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΝ ΤΗ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ -- Αθωνικά άνθη

Ουδέν σύνθημα είναι τόσον επικίνδυνον σήμερον, όσον είναι το της ενότητος. Σήμερον η ενότης αποτελεί πόθον και απαίτησιν όλων των λαών. Πόθον, διότι η ενότης ευρίσκεται εις τα βάθη της ανθρωπίνης ψυχής. Απαίτησιν, διότι μόνον δια της ενότητος των λαών, δύναται να αποφευχθή ο διαγραφόμενος κίνδυνος ενός πυρηνικού πολέμου. Ποίος τολμά να αντιτεθή εις το σύνθημα τούτο, χωρίς να θεωρηθή ως εχθρός της παγκοσμίου οικογενείας;  Εχαρακτηρίσαμεν το σύνθημα της ενότητος ως επικίνδυνον. Εξηγούμεθα. Αν πρόκηται περί ενότητος, εις το επίπεδον της συνεργασίας και συνυπάρξεως των εθνών και ανοχής, των μεταξύ των καθεστωτικών διαφορών, παρά τον πρόσκαιρον χαρακτήρα της εκβιαζομένης αυτής ενότητος, ουδέν, ίσως, το κακόν υπάρχει. Αν όμως το σύνθημα της ενότητος περιλαμβάνη τον θρησκευτικόν βίον των λαών, όπως ακριβώς και επιζητείται, το πράγμα είναι απατηλόν και ολέθριον, δι’ αυτήν την ιδίαν ανθρωπότητα.

Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Τη ΚΓ΄ (23Η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Προφήτου ΙΕΖΕΚΙΗΛ.

Ιεζεκιήλ ο Προφήτης ήτο υιός Βουζεί, εκ της γης του Αριρά της ιερατικής, προφητεύσας πλέον των είκοσι δύο (595 – 572) ετών. Αιχμαλωτισθέντων δε των Εβραίων υπό του Ναβουχοδονόσορος και οδηγηθέντων εις την Βαβυλώνα, ωδηγήθη και αυτός μετ’ αυτών. Κατά δε το πέμπτον έτος της αιχμαλωσίας ταύτης ήρχισε να προφητεύη. Αφού δε προεφήτευσε πολλάς προφητείας εις τον λαόν των Ιουδαίων, έδωκε και τούτο το παράδοξον σημείον, ότι προσέχοντες εις τον ποταμόν της Βαβυλώνος τον καλούμενον Χοβάρ, όταν μεν ίδωσιν αυτόν ξηραινόμενον να ελπίζωσιν ότι θα επέλθη κατά της Βαβυλώνος το δρέπανον της ερημώσεως, όταν δε τον ίδωσιν αυξάνοντα τότε να ελπίζωσιν ότι θα επανέλθωσιν εις την Ιερουσαλήμ.

Μυστηρίου θείου ἀποκεκρυμμένου φανέρωσις

Ἀκατανόητον θαῦμα, ἀνερμήνευτον ἄκουσμα, μυστηρίου θείου ἀποκεκρυμμένου φανέρωσις, ἀκαταμάχητος προστασία, ἀντίληψις κραταιά, ζωοδόχε πηγή, πέλαγος ἀνεξάντλητον τῶν θείων καὶ ἀπορρήτων χαρισμάτων καὶ δωρεῶν, ὕψος τῶν ἐπουρανίων καὶ ἀσωμάτων Δυνάμεων καὶ τῶν Σεραφεὶμ ὑψηλοτέρα, βάθος τῶν ἀποκρύφων νοημάτων τὸ ἀνεξερεύνητον, ἡ κοινὴ φιλοτιμία τῆς φύσεως, ἁπάντων τῶν καλῶν χορηγία, ἡ μετὰ τὴν Τριάδα πάντων τῶν ποιημάτων Δέσποινα, ἡ μετὰ τὸν Παράκλητον ἄλλος Παράκλητος, καὶ μετὰ τὸν μεσίτην Χριστὸν μεσίτρια τοῦ κόσμου παντός, τὸ ὄχημα ἡλίου τοῦ νοητοῦ, τὸ δοχεῖον τοῦ φωτὸς τοῦ ἀληθινοῦ τοῦ φωτίζοντος πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον, ἡ φέρουσα ἐν ἀγκάλαις τὸν τῷ ῥήματι τὰ πάντα φέροντα·

Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Είναι ο Χριστιανισμός Θρησκεία; -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Πανεπ. Αθηνών

Με τον τίτλο· «Καίριαι επισημάνσεις του Αρχιεπισκόπου εις συνέδριον θρησκειών και πολιτισμών», εδημοσίευσε ο «Ο.Τ.» στο φύλλο του της 25^ης Ιουνίου τρ. Έτους 2004, το κείμενο του χαιρετισμού του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Χριστοδούλου, τον οποίον εξεφώνησε την 6^ην Μαϊου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο πλαίσιο της Τρίτης Παγκοσμίου Συναντήσεως Θρησκειών και Πολιτισμών με θέμα: «Ο πολιτισμός των Πολιτισμών: Για ένα Παγκόσμιο Συμβούλιο». Στον εν λόγω χαιρετισμόν του ο Μακαριώτατος επεσήμανε το γεγονός ότι, κατά την αμοιβαία προσέγγιση των πολιτισμών (μέσα στο πνεύμα της Παγκοσμιοποιήσεως), για την «αναγέννηση και επιστροφή του ανθρώπου σε ένα πνευματικό ανανεωμένο ανθρωπισμό οικουμενικής εμβέλειας» (σύμφωνα με το σκεπτικό της συναντήσεως), είναι εκείνο το στοιχείο κάθε πολιτισμού, που πρέπει να γίνει σεβαστό είναι η «ιδιοπροσωπία» του!
---------------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Η «ιδιοπροσωπεία τής θρησκείας» δέν συνεπάγεται ταυτοπροσωπεία καί τής Εκκλησίας μέ τόν εσμό τών άλλων εκκλησιών. Αυτό όφειλε νά τό ξεκαθαρίσει ο Χριστόδουλος καί νά τό προσθέσει ο μακαριστός Κων. Κορναράκης.

Επίσης μέ αυτό : «Αλλά η έκπληξη του αναγνώστου, του ως άνω κειμένου του Μακαριωτάτου, διεγείρεται έντονα στο σημείο, που επισημαίνει μια καίρια επίσης θέση του με την προβληματική δήλωση ότι: "Ο Χριστιανισμός ανήκει στις θρησκείες, που έχουν βεβαιότητα για την αλήθειά τους και μάλιστα για την αποκλειστική αλήθειά τους!", αλλά καί αυτό «Κάθε άνθρωπος μιας μέσης μορφώσεως γνωρίζει ότι ο όρος «θρησκεία» δηλώνει ανθρώπινο δημιούργημα!», από πού προκύπτει ότι "ο μέσος μορφώσεως άνθρωπος γνωρίζει ότι ο όρος «θρησκεία» δηλώνει ανθρώπινο δημιούργημα!"; Ο μέσης μορφώσεως άνθρωπος γνωρίζει, καί άν δέν τό γνωρίζει τό συναισθάνεται, ότι η ανθρώπινη φύση έχει εγγενή καί έμφυτη τάση πρός τό θείον. Καί εννοώ τό κοινώς λεγόμενο θρησκευτικό συναίσθημα. Ποιός, αυτό, δέν τό γνωρίζει ; Εγγενές καί έμφυτο δέν είναι τό εκκλησιαστικό συναίσθημα, επειδή επιγενώς αυτό καλλιεργείται. Η εκκλησιαστικότητα δέν είναι έμφυτη. Γιά νά καταλάβουν τά νήπια καί τά μικρά παιδιά τί είναι η Εκκλησία. πρώτα τούς μιλούν οι γονείς γιά Θεό κι έπειτα γιά τόν Ναό τού Θεού, όπως τό διευκρινίζει ο Απ. Παύλος. Τό τελευταίο, φυσικά, γιά μεγάλα παιδιά.

Αυτά, συμπεριλαμβανομένης τής «αληθείας», τήν οποία παρέκαμψαν, ούτε διευκρίνησαν, αμφότεροι οι κοιμηθέντες.
------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Συμπλήρωσε, αναγνώστη, στό ανωτέρω : «Αυτά, συμπεριλαμβανομένης τής «αληθείας», τήν οποία παρέκαμψαν, ούτε διευκρίνησαν, αμφότεροι οι κοιμηθέντες.», τά κάτωθι :

Αυτά, συμπεριλαμβανομένης τής «αληθείας», τήν οποία παρέκαμψαν, ούτε διευκρίνισαν, αμφότεροι οι κοιμηθέντες. Δηλαδή, ότι η αληθής Θρησκεία, καθ΄ ημάς τούς Ορθοδόξους, είναι η «Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία».