Είναι ο Χριστιανισμός Θρησκεία; -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Πανεπ. Αθηνών

Με τον τίτλο· «Καίριαι επισημάνσεις του Αρχιεπισκόπου εις συνέδριον θρησκειών και πολιτισμών», εδημοσίευσε ο «Ο.Τ.» στο φύλλο του της 25^ης Ιουνίου τρ. Έτους 2004, το κείμενο του χαιρετισμού του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Χριστοδούλου, τον οποίον εξεφώνησε την 6^ην Μαϊου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στο πλαίσιο της Τρίτης Παγκοσμίου Συναντήσεως Θρησκειών και Πολιτισμών με θέμα: «Ο πολιτισμός των Πολιτισμών: Για ένα Παγκόσμιο Συμβούλιο». Στον εν λόγω χαιρετισμόν του ο Μακαριώτατος επεσήμανε το γεγονός ότι, κατά την αμοιβαία προσέγγιση των πολιτισμών (μέσα στο πνεύμα της Παγκοσμιοποιήσεως), για την «αναγέννηση και επιστροφή του ανθρώπου σε ένα πνευματικό ανανεωμένο ανθρωπισμό οικουμενικής εμβέλειας» (σύμφωνα με το σκεπτικό της συναντήσεως), είναι εκείνο το στοιχείο κάθε πολιτισμού, που πρέπει να γίνει σεβαστό είναι η «ιδιοπροσωπία» του!
---------------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Η «ιδιοπροσωπεία τής θρησκείας» δέν συνεπάγεται ταυτοπροσωπεία καί τής Εκκλησίας μέ τόν εσμό τών άλλων εκκλησιών. Αυτό όφειλε νά τό ξεκαθαρίσει ο Χριστόδουλος καί νά τό προσθέσει ο μακαριστός Κων. Κορναράκης.

Επίσης μέ αυτό : «Αλλά η έκπληξη του αναγνώστου, του ως άνω κειμένου του Μακαριωτάτου, διεγείρεται έντονα στο σημείο, που επισημαίνει μια καίρια επίσης θέση του με την προβληματική δήλωση ότι: "Ο Χριστιανισμός ανήκει στις θρησκείες, που έχουν βεβαιότητα για την αλήθειά τους και μάλιστα για την αποκλειστική αλήθειά τους!", αλλά καί αυτό «Κάθε άνθρωπος μιας μέσης μορφώσεως γνωρίζει ότι ο όρος «θρησκεία» δηλώνει ανθρώπινο δημιούργημα!», από πού προκύπτει ότι "ο μέσος μορφώσεως άνθρωπος γνωρίζει ότι ο όρος «θρησκεία» δηλώνει ανθρώπινο δημιούργημα!"; Ο μέσης μορφώσεως άνθρωπος γνωρίζει, καί άν δέν τό γνωρίζει τό συναισθάνεται, ότι η ανθρώπινη φύση έχει εγγενή καί έμφυτη τάση πρός τό θείον. Καί εννοώ τό κοινώς λεγόμενο θρησκευτικό συναίσθημα. Ποιός, αυτό, δέν τό γνωρίζει ; Εγγενές καί έμφυτο δέν είναι τό εκκλησιαστικό συναίσθημα, επειδή επιγενώς αυτό καλλιεργείται. Η εκκλησιαστικότητα δέν είναι έμφυτη. Γιά νά καταλάβουν τά νήπια καί τά μικρά παιδιά τί είναι η Εκκλησία. πρώτα τούς μιλούν οι γονείς γιά Θεό κι έπειτα γιά τόν Ναό τού Θεού, όπως τό διευκρινίζει ο Απ. Παύλος. Τό τελευταίο, φυσικά, γιά μεγάλα παιδιά.

Αυτά, συμπεριλαμβανομένης τής «αληθείας», τήν οποία παρέκαμψαν, ούτε διευκρίνησαν, αμφότεροι οι κοιμηθέντες.
------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Συμπλήρωσε, αναγνώστη, στό ανωτέρω : «Αυτά, συμπεριλαμβανομένης τής «αληθείας», τήν οποία παρέκαμψαν, ούτε διευκρίνησαν, αμφότεροι οι κοιμηθέντες.», τά κάτωθι :

Αυτά, συμπεριλαμβανομένης τής «αληθείας», τήν οποία παρέκαμψαν, ούτε διευκρίνισαν, αμφότεροι οι κοιμηθέντες. Δηλαδή, ότι η αληθής Θρησκεία, καθ΄ ημάς τούς Ορθοδόξους, είναι η «Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία».

Η βασική αυτή και πράγματι καίρια επισήμανση του Μακαριωτάτου αποσκοπεί στην αποτροπή «κάθε μορφής σύγκρασης», δηλ. συγκρητισμού στο πολιτισμικό ή θρησκευτικό πεδίο της ζωής των λαών. Και βέβαια αξιέπαινος ο Μακαριώτατος, ο οποίος μέσα στο κλίμα ενός τέτοιου συνεδρίου, που ο στόχος του είναι η προβολή και στήριξη της ιδέας της Παγκοσμιοποιήσεως και της συγκράσεως πολιτισμών και θρησκειών, θέλησε να «αντισταθεί», τονίζοντας την ανάγκη του σεβασμού της ιδιοπροσωπίας του κάθε πολιτισμού!  Αλλά η έκπληξη του αναγνώστου, του ως άνω κειμένου του Μακαριωτάτου, διεγείρεται έντονα στο σημείο, που επισημαίνει μια καίρια επίσης θέση του με την προβληματική δήλωση ότι: «Ο Χριστιανισμός ανήκει στις θρησκείες, που έχουν βεβαιότητα για την αλήθειά τους και μάλιστα για την αποκλειστική αλήθειά τους»! Με τη δήλωσή του αυτή ο Μακαριώτατος υποπίπτει σε ωρισμένα σοβαρά και ανεπίτρεπτα σφάλματα για το ορθόδοξο ήθος του. α) Διακηρύσει ότι ο Χριστιανσμός είναι θρησκεία, ομοία με τις άλλες θρησκείες και έτσι υποβιβάζει ανεπίτρεπτα την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού στην τάξη θρησκευμάτων, τα οποία «ως έργα χειρών ανθρώπων», δεν μπορούν να συγκραθούν ούτε και να συγκριθούν με το αποκαλυπτικό και αγιοπνευματικό χαρακτήρα της ιδρύσεως της Εκκλησίας κατά την αγία ημέρα της Πεντηκοστής. Κάθε άνθρωπος μιας μέσης μορφώσεως γνωρίζει ότι ο όρος «θρησκεία» δηλώνει ανθρώπινο δημιούργημα! β) Ομαδοποιεί θρησκειακώς την Εκκλησία του Χριστού με «εταίρους», δηλ. θρησκείες, που έχουν έντονο και πολλές φορές καταστροφικό δαιμονικό χαρακτήρα! Εξ άλλου με το νοηματικώς καθοριστικό, με απόλυτο τρόπο, ρήμα «ανήκει» εγγίζει την περιοχή ενός θρησκειακού συγκρητισμού, προκαλώντας την εύλογη απορία για μια απαράδεκτη αντίφαση, που δημιουργεί με τον τρόπο αυτό. Ζητεί σεβασμό της πολιτισμικής ιδιοπροσωπίας των λαών και συγχρόνως βάζει τον Χριστιανισμό, δηλ. την αγία Ορθοδοξία, στο ίδιο διαθρησκειακό καλάθι με όλες τις άλλες θρησκείες του κόσμου! Να υποθέσωμεν ότι θυσιάζει την ορθόδοξη αυτοσυνειδησία του, για να μη προκαλέση αρνητικά το παγκοσμιοποιημένο στο μυαλό του ακροατήριο και εξάλλου να «πέσει» πιο μαλακά το αίτημα της ιδιοπροσωπίας των πολιτισμών; Ποιος ξέρει…!                                                                    Έμεινα διαπορών και προβληματισμένος για την αντιφατική αυτή λογική του Μακαριωτάτου και σκέφθηκα να περιορισθώ στον προβληματισμό μου αυτό και να μη ενοχλήσω τον Μακαριώτατο με κάποιο κείμενο. Όταν, όμως, μου ήλθε το περιοδικό «Εφημέριος», (Ιούνιος 2004) και διάβασα στη σελ. 13 ότι ο Μακαριώτατος επιμένει ότι· «Ο Χριστιανισμός ανήκει στις μονοθεϊστικές ¨θρησκείες¨», μετάνοιωσα και έπιασα μολύβι και χαρτί! Η σκέψη του Μακαριωτάτου κινείται σαφώς στο θρησκειολογικό κλίμα της παγκοσμιοποιημένης ήδη εποχής μας! Στους επίσημους ανοικτούς χώρους αποσιωπά την αγιοπνευματική ιδιοπροσωπία της Εκκλησίας του Χριστού και την θάβει στη διαθρησκειακή λογική του Παγκοσμιοποιημένου πνεύματος! Έτσι γίνεται επιλήσμων της γνωστής αποστολικής εντολής: «Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις· τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία; τις δε κοινωνία φωτί προς σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ…»(Β΄ Κορ. 6: 14-15).