Ἡ δογματική διάστασις τοῦ νέου ἑορτολογίου -- Τοῦ κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ἔχει λεχθῆ καί γραφῆ πολλάκις, ἀλλ’ ἀνακριβῶς, ὅτι τό 1924 οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί (Ο.Χ.) δέν ἐγνώριζον δῆθεν ὅτι ὁ λόγος τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἑορτολογίου (ν.ἑ.) ἦτο ἡ προώθησις τῆς παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Συνεπῶς, συμπεραίνουν αὐτοί πού χρησιμοποιοῦν αὐτήν τήν ἐπιχειρηματολογίαν, ὅσοι ἀπετειχίσθησαν τότε ἀπό τήν καινοτομήσασαν Ἐκκλησίαν, ἐπικαλούμενοι τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ Συνόδου καί γενικώτερον τήν Πατερικήν Διδασκαλίαν καί Παράδοσιν, ἔσφαλον, διότι δῆθεν δέν ὑφίστατο δογματικός λόγος πού νά δικαιολογῇ τήν ἀποτείχισιν, ἐνῷ ὅσοι ἀπεδέχθησαν τό ν.ἑ. δέν ὑπέπεσαν εἰς δογματικόν σφάλμα.

Σκοπός τοῦ παρόντος ἄρθρου εἶναι ν’ ἀποδείξῃ ὅτι ὁ ὡς ἄνω ἰσχυρισμός εἶναι ἐσφαλμένος, παραθέτοντας κείμενα πού εἶδον τό φῶς τῆς δημοσιότητος πρό τοῦ 1924 καί πού ἀποδεικνύουν ὅτι ἀπό τό 1582 καί ἐντεῦθεν εἶναι γνωστόν ὅτι οἱ παπικοί καί οἱ ἑνωτικοί «ὀρθόδοξοι» (οἱ σημερινοί Οἰκουμενισταί, δηλαδή) ἐπεδίωκον τήν ἐπιβολήν τοῦ ν.ἑ. εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ὡς τό «πρῶτον βῆμα» διά τήν εἰς τόν Παπισμόν ὑποταγήν της, πού ἐθεωρεῖτο ἀνέκαθεν ὡς τό πρῶτον στάδιον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Οικουμενισμός το βδέλυγμα της ερημώσεως (6ον)

ΑΚΑΤΑΛHΠΤΟΝ ΕΣΤΙ - ΘΕΟΤΟΚΕ Η ΕΛΠΙΣ -- Orthodox Hymns

Τη Β΄ (2α) του μηνός Οκτωβρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ και ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ της παρθένου.

Κυπριανός και Ιουστίνα οι ένδοξοι του Χριστού Άγιοι Μάρτυρες έλαβον τον στέφανον του μαρτυρίου κατά τας ημέρας της βασιλείας του ασεβεστάτου Καίσαρος Κλαυδίου εν έτει σξη΄ (268). Και ο μεν Κυπριανός κατήγετο από την Καρχηδόνα ή Καρθαγένην της Λιβύης, διέτριβεν εις την Αντιόχειαν της Συρίας και ήτο ευγενής και πλούσιος· η δε Ιουστίνα κατήγετο από την Αντιόχειαν και ήτο θυγάτηρ Αιδεσίου και Κληδονίας.

O 15ος Κανόνας τῆς ΑΒ΄ Συνόδου -- Σχόλιο του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου

@ 1 Οκτωβρίου 2019 - 11:39 π.μ.

Ὁ γνωστός ἑρμηνευτής τῶν ἱερῶν Κανόνων Βαλσαμών (βλ. Πηδάλιον), ἑρμηνεύων ἐξ ἀντιθέτου τόν 15ον Κανόνα τῆς ΑΒ΄ Συνόδου, γράφει ὅτι οἱ πιστοί ἔχουν ὑποχρέωσιν ν’ ἀποτειχίζωνται ἀπό αἱρετικούς ἐπισκόπους, χωρίς ν’ ἀναμένουν συνοδικήν ἀπόφασιν. Διότι ὁ ἐν λόγῳ Κανών χαρακτηρίζει εὐθέως τούς αἱρετικά κηρύττοντας «ἐπισκόπους» ὡς «ψευδεπισκόπους» καί «ψευδοδιδασκάλους» καί ἐπαινεῖ τούς ἀποτειχιζομένους ἀπό αὐτούς, δείχνοντας ἔτσι ὅτι αὐτή εἶναι ἡ ὀρθή στάσις πού πρέπει νά ἔχουν οἱ Ὀρθόδοξοι ἔναντι τῶν αἱρετικῶν «ἐπισκόπων» (βλ. Γ.Α. Ράλλη καί Μ. Ποτλῆ, Σύνταγμα τῶν Θείων καί Ἱερῶν Κανόνων, Τόμος Β΄, σ. 695). Βεβαίως, ἡ ἑρμηνεία αὐτή τοῦ Βαλσαμῶνος λέγει ἁπλῶς τό ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΝ, δεδομένου ὅτι ὑπάρχουν πάμπολλα χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Ἁγίων, καθώς καί πράξεις Ἁγίων, πού εἶναι γνωστές στούς Ὀρθοδόξους, τίς ὁποῖες βεβαίως ἀποστρέφονται οἱ Οἰκουμενισταί, ὡς νά μήν εἶναι καταγεγραμμένες μέ λεπτομέρειαν εἰς τήν Ἐκκλησιαστικήν Ἱστορίαν. Σταχυολογῶ μερικά ἀπό τά σχετικά χωρία:

«Ἐκκλίνατε ἀπ’ αὐτῶν» (Ρωμ. 16:17-18)•

«ἀφίστασο ἀπό τῶν τοιούτων ... τήν παρακαταθήκην φύλαξον, ἐκτρεπόμενος τάς βεβήλους κενοφωνίας καί ἀντιθέσεις τῆς ψευδωνύμου γνώσεως, ἥν τινες ἐπαγγελλόμενοι περί τήν πίστιν ἠστόχησαν» (Α´ Τιμ. 6:5, 6:20-21)•

«μή οὖν γίνεσθε συμμέτοχοι αὐτῶν ... καί μή συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους» (Ἐφ. 5:6-11)•

Του αειμνήστου καθηγητού του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννου Κορναράκη

«Ο θρησκευτικός συγκρητισμός, τον οποίο καλλιεργεί και προωθεί η Νέα Εποχή, η απαράδεκτος δια κάθε ορθόδοξον χριστιανόν άποψις, ότι όλαι αι θρησκείαι ή «τα πνευματικά μονοπάτια», κατά την νεοεποχίτικην ορολογίαν είναι παράλληλοι δρόμοι, οι οποίοι οδηγούν εις τον Θεόν, προσκρούουν απολύτως εις την Ορθόδοξον αυτοσυνειδησίαν μας, ότι η εν Χριστώ Ιησού αποκαλυφθείσα Αλήθεια είναι μοναδική, ανυπέρβλητος και αναντικατάστατος. Το πανθρησκειακό όραμα, το οποίον εξισώνει το μυστήριον της Αγίας, Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος με τα πάσης φύσεως ανθρωποκεντρικά μορφώματα… δεν έχει θέσιν εις την ζωήν των ορθοδόξων, αλλά ουσιαστικώς αποτελεί άρνηση της εν Χριστώ Ιησού σωτηρίας, ελευθερίας και ελπίδος μας»

ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ - ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΣΕ Η ΝΕΟΤΕΡΗ ΕΛΛΑΣ!

....ο Ιωσήφ Βρυέννιος, ο δάσκαλος του προμάχου της Ορθοδοξίας του Μάρκου του Ευγενικού, σε επιστολές και ομιλίες, κάποιες από τις οποίες εκφωνήθηκαν στην αίθουσα των ανακτόρων, διεκτραγωδεί την διαφθορά που είχε ενσκήψει πριν από την άλωση. Το ιερατείο πρώτον είχε διαφθαρεί. Οι περισσότεροι από τους κληρικούς χειροτονούνταν με σκοπό τα χρήματα. Κλήρος σιμωνιακός (=που αγαπάει το χρήμα) εθνική συμφορά, «ἅλας μωρόν» (=άνοστο αλάτι)! Τα μυστήρια ξεπουλιόνταν από τους ανάξιους αυτούς κληρικούς. Με πληρωμή, με δωροδοκίες δινόταν η άφεση των αμαρτιών και μεταδιδόταν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Επίσκοποι, άγαμοι κληρικοί, μοναχοί, οι οποίοι είχαν υποσχεθεί την παρθενία, αναιδέστατα συζούσαν με μοναχές. Οι κοσμικοί πάλι μιμούμενοι τους κληρικούς πριν την τέλεση του μυστηρίου του γάμου συζούσαν με τις γυναίκες. Το άγιο όνομα του Θεού βλασφημείτο δημόσια και κανένας – λέει ο Βρυέννιος – δεν ύψωνε φωνή διαμαρτυρίας γι’ αυτό, ενώ θα έπρεπε, εμείς ως υπερασπιστές του ονόματος του να προτιμήσουμε μαρτυρικό θάνατο από τους ασεβείς από το να γίνουμε συνένοχοι των βλάσφημων με τη σιωπή μας.....
----------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Πιστεύω ὅτι, πνευματικῶς, εἴμαστε στήν ἐποχήν πρό τῆς ἁλώσεως. Τό γνωστόν ὅραμα τοῦ Πορθητοῦ μέ τόν ἴσκιο μιᾶς παλάμης καί ἡ ἑρμηνεία πού ἔδωσε σ' αὐτό ὁ τότε Πατριάρχης Γεννάδιος θά ξανασυμβοῦν (ἤ κάτι παρόμοιον) πολύ σύντομα, διότι οἱ ΠΡΟΔΟΤΑΙ καί οἱ ἀδιάφοροι εἰς αὐτόν τόν τόπον ἔχουν ὑπερπληθυνθῆ.

-------------

 Ο/Η Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς η Βυζαντινή εποχή είχε και τα τρωτά της, τα οποία επιμμελώς αποφεύγονται να αναφέρονται. Ημέρες δόξας και ημέρες σήψης. Η δίψα για εξουσία και ίντριγκα στα ύψη. Πολλά απ΄τα μοναστήρια είχαν γίνει άντρα κολάσεως, τα είχαν μετατρέψει σε θερινές κατοικίες τους και ως τόπους εξορίας πολλών αξιωματούχων. Τουρκομάνοι εισχωρούσαν στα ενδότερα της Μικράς Ασίας κι αντί να αντιμετωπίσουν τους εισβολείς εκείνοι έριζαν για τη πίτα της εξουσίας. Η Πόλη απομυζούσε τους αγροτικούς πληθυσμούς, για να ζουν πλουσιοπάροχα οι αξιωματούχοι, οι μεγαλογεωκτήμονες απομυζούσαν τους μικροιδιοκτήτες και τους ακρίτες. Έτσι οι κάτοικοι δεν αντιστάθηκαν, τους δέχτηκαν ως απελευθερωτές τους κατά τόπους. Πολλοί εξισλαμίστηκαν, ολόκληρα χωριά μαζί με τους ιερείς και επίσκοποι ακόμη έγιναν ιμάμιδες μετατρέποντας ιερούς ναούς σε τζαμιά τα οποία επωνομάστηκαν με το όνομα του χατζή-ιμάμη της περιοχής. Πολλοί απ΄αυτούς συμπολέμησαν με τους οθωμανούς στη κατάκτηση της Πόλης...

https://xristianorthodoxipisti.blogspot.com/2019/10/blog-post.html#more