ΑΓΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Στρατοκόποι ἀέναοι σ᾿ αὐτόν τον κόσμο ἀδιάκοπα βαδίζουμε -ἤ μᾶλλον τρέχουμε- γιά νά προλάβουμε «νά κάνουμε κάτι»· εἶναι τρομακτικά σύντομη ἡ πορεία μας. Τό   νιώθουμε αὐτό ἰδιαίτερα στή γοργή ἀνακύκληση τῶν ἑορτῶν, στό γρήγορο πέρασμα ἀπό τήν προηγούμενη χρονολογία στήν ἑπόμενη. Ποιό νά ᾿ναι τό νόημα τοῦ δρόμου μας, ποιά ἡ ἀφετηρία καί ποῦ ὁριοθετεῖται τό τέρμα του; «Ἀπ᾿ το μηδέν προήλθαμε καί στό μηδέν τραβᾶμε», ἀκούγεται ὁ καημός τοῦ ὑλιστῆ, πού δέν ἀντιλαμβάνεται παρά μόνο τήν ὁριζόντια πεπερασμένη διάσταση, ἀπό τό λίκνο ὥς τό μνῆμα. Παρόμοια σκέπτονται κι ὅλοι ὅσοι δέν ἔνιωσαν τήν εὐλογία τῆς πίστεως. Γιά τόν πιστό ὅμως ἡ ζωή ἔχει εὐγενική προέλευση και προορισμό: τήν ἀληθινή ζωή, τον Δημιουργό καί Πατέρα μας. Ἀπό τήν ἀγάπη του ξεκινᾶ, στό ἔλεός του ἐκτυλίσσεται καί στήν αἰώνια δόξα τῆς βασιλείας του καταλήγει. Στήν προοπτική τῆς πίστεως παίρνει ἄλλη, αἰώνια, διάσταση ἡ τόσο μικρή, σκληρή καί πικρή ζωή μας. Γίνεται τό πολύτιμο σκαλοπάτι, πού μᾶς ἀνεβάζει στήν αἰωνιότητα.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 24 Σεπτεμβρίου 2017

Α ΛΟΥΚΑ. Θέκλης, μεγαλομάρτυρος, Παναγίας Μυρτιδιώτισσας.

Θέκλα η ένδοξος Πρωτομάρτυς και Ισαπόστολος του Χριστού, η πιστή του θείου Παύλου μαθήτρια, ήτο από το Ικόνιον της Μικράς Ασίας, θυγάτηρ ούσα ευγενούς τινος και επιφανούς Ελληνίδος γυναικός ονόματι Θεοκλείας, είχε δε και αρραβωνισθή με άνδρα τινά ονόματι Θάμυριν. Κατ’ εκείνον τον καιρόν παρεγένετο από την Αντιόχειαν εις το Ικόνιον ο μέγας κήρυξ και ευαγγελιστής της αληθείας Παύλος, η πολύφθογγος σάλπιγξ του Χριστού, δια να κηρύξη τον σωτήριον λόγον, έχων εις την συνοδείαν του δύο άνδρας, Δημάν τε και Ερμογένην, οίτινες ήσαν πονηροί και υποκριταί, δεικνύοντες ότι τον ηυλαβούντο εις το φαινόμενον, ενώ η γνώμη των ήτο όλως διεστραμμένη. Ο δε θείος Παύλος, ως του Ιησού Χριστού μιμητής και αγαθός άνθρωπος, δεν είχε πανουργίαν τινά, αλλά τους ηγάπα ως αδελφούς και τους εδίδασκε πάσαν την ένσαρκον οικονομίαν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, πως του απεκαλύφθη ο Κύριος ενώ εβάδιζε προς Δαμασκόν και πως επίστευσεν εις Εκείνον.

Met. Hilarion makes visit to EP Bartholomew

(mospat.ru) - On 18 September 2017, with the blessing of His Holiness Patriarch Kirill of Moscow and All Russia, Metropolitan Hilarion of Volokolamsk, chairman of the Moscow Patriarchate’s Department for External Church Relations, arrived in Istanbul. At the airport, he was met by Mr. Andrey Podelyshev, Consul General of the Russian Federation in Istanbul. In the evening of the same day the DECR chairman met with Mr. Alexei Yershov, Ambassador Extraordinary and Plenipotentiary of the Russian Federation to the Republic of Turkey.

Aγ. Σεραφείμ του Σαρώφ

Το σώμα είναι δούλος, η ψυχή είναι κυρίαρχος. Όταν το σώμα κατατρύχεται από ασθένεια, αυτό οφείλεται στη θεία πρόνοια. Γιατί μ' αυτό το τρόπο τα πάθη εξασθενούν και ο άνθρωπος συνέρχεται. Μερικές φορές όμως η σωματική ασθέναια προκαλείται από τα πάθη. 
Απομάκρυνε την αμαρτία και οι αρρώστιες θα εξαφανιστούν. Γιατί, όπως βεβαιώνει ο άγιος Βασίλειος ο Μέγας, αυτά συμβαίνουν σε μας λόγω της αμαρτίας. Από που προέρχονται οι ασθένειες; Από που προέρχονται οι σωματικές πληγές; Ο Κύριος δημιούργησε το σώμα, αλλά όχι την αρρώστια. Την ψυχή, αλλά όχι την αμαρτία. Τι είναι περισσότερο απ' όλα πιο χρήσιμο και πιο απαραίτητο; Η ένωση με το Θεό και η επικοινωνία μαζί Του με την αγάπη. Αν χάσουμε αυτή την αγάπη απομακρυνόμαστε από Εκείνον, παθαίνουμε διάφορες και ποικίλες αρρώστειες. 

Τη ΚΓ΄ (23η) του αυτού μηνός Σεπτεμβρίου, ο Άγιος Μάρτυς ΙΩΑΝΝΗΣ μετά των δύο αυτού τέκνων ΠΕΤΡΟΥ και ΑΝΤΩΝΙΟΥ ο μεν πατήρ ξίφει, οι δε υιοί τα μέλη εκκοπέντες τελειούνται.

Ιωάννης ο Άγιος Μάρτυς και τα δύο αυτού τέκνα, Πέτρος και Αντώνιος, ήσαν από τας Συρακούσας, πρωτεύουσαν τότε της νήσου Σικελίας, έζων δε εις αυτήν κατά τας ημέρας του αυτοκράτορος Βασιλείου του Μακεδόνος εν έτει ωξζ (867). Τότε εις όλην την Αφρικήν εξουσίζον οι Αγαρηνοί, των οποίων άρχων ήτο ο θηριώδης εκείνος και ωμότατος Αβραχίμ. Ούτος λοιπόν, αφού επολέμησε τας Συρακούσας, έλαβεν από εκεί αιχμάλωτον τον άνω ειρημένον Ιωάννην ομού με τους υιούς του Πέτρον και Αντώνιον, νεαράν έχοντας τότε ηλικίαν, Όθεν τους παρέδωκεν εις διδάσκαλον Αγαρηνόν, δια να μανθάνουν τα ιδικά των γράμματα. Όταν δε οι νέοι έφθασαν εις ανδρικήν ηλικίαν και υπερέβαλον τους άλλους κατά την φρόνησιν και τας άλλας αρετάς, τότε ο τύραννος, θαυμάζων δια τα τοιαύτα προτερήματά των, τον μεν Αντώνιον κατέστησε Γενικόν, τον δε Πέτρον, Σακελλάριον. Ούτοι λοιπόν κρυφίως μεν ήσαν Χριστιανοί, εις δε το φανερόν υπεκρίνοντο την των Αγαρηνών θρησκείαν.

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΕΙΝΑΙ γνωστό ὅτι οἱ οἰκουμενιστές δεν ἔχουν ἀπήχηση στόν Ὀρθόδοξο λαό τῆς πατρίδας μας. Δεν ἔχουν ἀπήχηση οὔτε καί στην πλειονότητα τῶν μητροπολιτῶν. Ἐντούτοις γίνεται θόρυβος πολύς και οἱ ἐκδηλώσεις, με συγκαλυμμένους στόχους, πληθαίνουν. Ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος συχνά ἐπισκέπτεται διάφορες μητροπόλεις, ἀποφεύγοντας ἐπιμελῶς να ἀναφερθεῖ στις οἰκουμενιστικές του δραστηριότητες, γιατί ξέρει ὅτι θα ξεσπάσουν θύελλες. Ὅμως το σκοπό του τον πετυχαίνει διά τῆς πλαγίας ὁδοῦ. Τι ἐννοῶ; Ὁ σκοπός τῶν ἐπισκέψεών του εἶναι να πεισθοῦν οἱ μητροπολίτες ὅτι  δεν ὑπάρχει κίνδυνος για την Ὀρθοδοξία ἀπό τόν Οἰκουμενισμό, ἀλλ᾽ ἀντίθετα μέσῳ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ προβάλλεται ἡ Ὀρθοδοξία στους ἑτεροδόξους, με την ἐλπίδα ὅτι στο μέλλον θά προσελκυσθοῦν στη μία Ἐκκλησία.

Τη ΚΓ΄ (23η) του αυτού μηνός Σεπτεμβρίου, ο Άγιος Μάρτυς ΑΝΔΡΕΑΣ λόγχη τελειούται.

Ανδρέας ο μακάριος Μάρτυς, γέρων ων κατά την ηλικίαν, έζη κατά τας ημέρας του αυτοκράτορος του Βυζαντίου Βασιλείου του Μακεδόνος εν έτει ωξζ΄ (867), συλληφθείς δε υπό των Αγαρηνών, οίτινες κατά την εποχήν εκείνην εξουσίαζον όλην την Αφρικήν και είχον φθάσει μέχρι της Σικελίας, παρεστάθη ενώπιον του άρχοντος αυτών, του θηριώδους και ωμοτάτου Αβραχίμ. Επειδή δε ωμολόγησε παρρησία την εις Χριστόν πίστιν, ερρίφθη εις την φυλακήν και εκεί έμεινεν πολλά έτη, έως ου κατεξηράνθη όλος από την πείναν και δίψαν, και από τας άλλας ταλαιπωρίας της φυλακής. Μετά ταύτα, επειδή δεν επείθετο να αρνηθή την ευσέβειαν, το άσπλαγχνον εκείνο θηρίον, ο Αβραχίμ, ανέβη επάνω εις ίππον, και λαβών εν ακόντιον, έστησε τον Άγιον κατ’ ευθείαν έμπροσθεν εις τον δρόμον.

ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 – Α΄ ΛΟΥΚΑ -- «αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ»

Κοντά στο μεγάλο Δάσκαλο

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή ξεδιπλώνει μπροστά μας με ένα εκπληκτικό τρόπο το περιστατικό της κλήσης των πρώτων μαθητών του Κυρίου. Ο Λόγος του Θεού είναι εκείνος που πρώτος σπεύδει να απευθύνει την πιο ευλογημένη πρόσκληση. Καλεί όλους τους ανθρώπους από την ανυπαρξία στη ζωή. Γι’ αυτό και στην ευχαριστιακή σύναξη ακούμε την ομολογία: «Συ εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγες». Ο άνθρωπος καλείται από τον Χριστό όχι απλά να διατηρήσει το «είναι», δηλαδή έτσι απλά να υπάρχει, αλλά να καταξιωθεί ενός μεγαλείου ανώτερου. Ν’ ατενίσει τις κορυφογραμμές του «εύ είναι», να φθάσει δηλαδή στη θέωση.

π.Θεόδωρος Ζήσης, Σχολιασμός της δεινής Εκκλησιαστικής επικαιρότητας [ΒΙΝΤΕΟ 2017]

Εισαγωγικό σημείωμα Στέλιου Παπαθεμελή στην Καντάτα του Δημήτρη Θέμελη με λιμπρέτο Αλέκου Δαφνομήλη «Η Κύπρος η αέρινη».

Η Κύπρος η αέρινη

            Για να τονώσει το αδούλωτο φρόνημα, την καρτερία και το σθένος του Κυπριακού Ελληνισμού θέλησε ο διακεκριμένος συνθέτης μακαριστός Δημήτρης Θέμελης με την καντάτα «Η Κύπρος η αέρινη». Συνέκδημός του με το λιμπρέτο ο Αλέκος Δαφνομήλης.

            Ο Γιώργος Σεφέρης απαθανάτισε με τη φωτογραφική του μηχανή το 1950 σ’ ένα κυπριακό μαντρότοιχο την επιγραφή:  «ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΕΛΟΜΕΝ ΚΑΙ ΑΣ ΤΡΩΓΟΜΕΝ ΠΕΤΡΕΣ». Οι Κύπριοι αδελφοί μας το απέδειξαν αυτό με τον ένοπλο αντιαποικιακό τους αγώνα 1955-1959 και τις θυσίες των γενναίων παλληκαριών. Όμως Ελλαδίτες (κυρίως εμείς) και Κύπριοι «κατάπιαμε» την ντροπή της τουρκικής εισβολής το 1974, αφού προηγουμένως της ανοίξαμε το δρόμο με την απόσυρση της Μεραρχίας και το προδοτικό πραξικόπημα…