Άνθρωπος, Ζώα, Αριθμοί --- Kyprianos Christodoulides

 Ένας υψηλόβαθμος τού ιερατικού σχήματος (Πρωτοπρεσβύτερος) κάτι έγραψε, συμπληρωματικό γιά τους αποκαλυπτικούς καταστροφολόγους τού 666, κι έπειτα ακολούθησαν σχόλια : 


Βλέπε, https://orthodox-voice.blogspot.com/2023/07/3-666_24.html?m=1


-  Σέ ένα από αυτά διαβάζω :

Ανώνυμος 25 

Ιουλίου 2023 στις 12:41 π.μ.

Στάθη, μην ξεχνάς την διαστροφή που κάνει στην Αγια Γραφή. Πιστεύει ο τάλας πως ο Θεός δημιούργησε καί άλλους ανθρώπους πριν τον Αδάμ και την Εύα.

-  Καί σέ ένα άλλο : 

Ανώνυμος 2 - 27 Ιουλίου 2023 στις 3:30 π.μ.

ΠΡΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟ 12.41

Μπορείτε να μας εξηγήστε τα εξής.

8 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΓΗ (ΠΕΡΙΠΟΥ)

Ο ΑΔΑΜ ΚΑΙ Η ΕΥΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΥΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΤΟ 5500 π.Χ ΔΗΛ ΠΡΙΝ ΑΠΟ 7523 ΧΡΟΝΙΑ(5500+2023=7523)

Αν διαρεσουμε τα 8 δισεκατομμυρια ανθρώπους με το 7523 προκύπτει ότι κάθε χρΌνο οι απόγονοι του Αδαμ θα είχαν ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΚΑΤΑ ΜΕΣΟ ΟΡΟ.

Πως εξηγείαται αυτό αφου πιστεύετε ότι οι πρωτοι ανθρωποι στην γη ηταν ο ΑΔΑΜ και η ΕΥΑ; ΔΗΛ.ΠΟΣΟΥΣ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΕΚΑΝΕ Ο ΑΔΑΜ ΠΟΣΟΥΣ Ο ΚΑΙΝ ΠΟΣΟΥΣ Ο ΣΗΘ Κ.Λ.Π.

Ποιοί ήταν οι αυτοί που ζούσαν εκτός του χώρου του Παραδείσου και απο αυτους βρήκε γυναίκα ΚΑΙΝΝ; ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΚΡΙΣΕΙΣ.


Απαντήσεις - ακολουθούν καί άλλες παρόμοιου τύπου από τόν Ανώνυμο 2 (;) που δέν χρειάζεται νά τίς αναφέρω. 

Ο άνθρωπος βρίσκεται σέ σύγχυση. Νομίζει ότι μέ τό "είπε καί εγένετο" τού α' Κεφαλαίου στό Γένεσις, όπου ζώα καί άνθρωποι ποιήθηκαν, κατά τό :

-  "24 Καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος. καὶ ἐγένετο οὕτως. 25 καὶ ἐποίησεν ὁ Θεὸς τὰ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος" (Γν. α'), καί τό …

-  "26 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾿ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾿ ὁμοίωσιν" (Γν. α')

… άνθρωποι καί ζώα ήταν τό ίδιο. Η διαφορά τους βρίσκεται στό Γένεσις β' Κεφάλαιο μέ τήν εμφύσηση, όπου καί σημειώνεται η Πλάση, όχι η ποίηση, τού ανθρώπου : "7 καὶ ἔπλασεν ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, χοῦν ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς, καὶ ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχὴν ζῶσαν (Γν. β'). Ο εν λόγω Ανώνυμος 2 ενώ ταυτίζει τήν ποίηση ανθρώπου καί ζώων στό Γένεσις α', παραβλέπει τήν επεξηγηματική Πλάση ανθρώπου στό Γένεσις β'. Απορρίπτει καί αποκλείει, αυτό που αναφέρει τό Γν. β' νά έγινε ταυτόχρονα στούς ποιηθέντες τού Γν. α'. Καί όπως σκοτίσθηκε (αμαυρώθηκε) ο νούς τών Πρωτοπλάστων, τό ίδιο έπαθαν οι άμα ποιηθέντες - ερήμην τού πλασθέντες - άνθρωποι. Έξ ου, "’Νοῦς ἀποστᾶς τοῦ Θεοῦ ἢ κτηνώδης γίνεται ἢ δαιμονιώδης", καθώς λέει ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς. 


Αξίζει, εδώ, νά αναφερθεί τό Κεφάλαιο Μτ. ιε' 21-28 καί Μκ. ζ' 24-30, όπου η συζήτηση τού Κυρίου μέ τήν Χαναναία γυναίκα ή Συροφοινίκισσα. Βλέπε


http://www.diakonima.gr/2021/02/14/i-chananea-matth-1521-28-mark-724-30-p-ioil-giannakopoulos/


Όπως ποιήθηκε, δηλαδή πλάστηκε, ο Αδάμ βουλήσει τής Αγίας Τριάδος, τό ίδιο συνέβη καί σέ όσους ποιήθηκαν (πλάστηκαν), σύμφωνα μέ τό Γν. α' καί τήν επεξήγηση τού Γν. β'. Καί άν, τώρα, εμβαθύνουμε περισσότερο νοηματικά - επεξηγηματικά, τά ανωτέρω, τότε : "12 ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ, 13 οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ' ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν." (Ιν. α').


Τό υπαρξιακό μας κενό είναι η αναζήτηση τής κατά Χάριν, εν Χριστώ, ομοίωσης καί εικόνας μας πρός Αυτόν. Είναι η απώλεια τού ανθρώπου μετά τήν Πτωση, ότι ποτέ δέν αναζητάς κάτι που είχες, αλλά τό έχασες, γιά νά βρεθούμε αντιμέτωποι μέ τά "οψώνια" τής αμαρτίας. Τά πρώϊμα καί τά όψιμα. Εκ τών οποίων ένα είναι η ενδογαμία καί τά νοσήματα : κληρονομικά, συγγενή ή επίκτητα, που τήν συνοδεύουν.


Τέλος, ως πρός τήν απορία μέ βάση τούς αριθμούς τού Παγκοσμίου πληθυσμού, ατυχώς, μάς λείπουν στατιστικά - αριθμητικά εννοώ - δεδομένα τών παρελθόντων 5 ή 6 χιλιετιών. Κρινώ ανόητο νά ασχοληθώ μέ αυτό τό ζήτημα.


12 σχόλια:

  1. Και πότε δημιουργείται ο άνθρωπος;
    ΑΠ: Τεράστιο ερώτημα με τεράστια την απάντηση, αλλά απλή και κατανοητή. Τι αναφέρει η
    Γένεση (1. 26-31); «και είπεν ο Θεός, ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν και καθ’
    ομοίωσιν….. και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον, κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν, άρσεν
    και θήλυ εποίησεν αυτούς. και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός, λέγων αυξάνεσθε και πληθύνεσθε
    και πληρώσατε την γην και κατακυριεύσατε αυτής….. και είδεν ο Θεός τα πάντα, όσα
    εποίησε, και ιδού καλά λίαν, και εγένετο εσπέρα και εγένετο πρωί, ημέρα έκτη». Τι συνέβη την6 η ημέρα, μετά τη δημιουργία των ζώων; Σχεδιάζει ο Θεός να δημιουργήσει το τελειότερο των δημιουργημάτων του, τον άνθρωπο, κατά την εικόνα Του, ώστε να γίνει όμοιός Του, δηλ. κατασκευάζει τον άνθρωπο κατ’ εικόνα Θεού, έχοντας το τρισσόν του Θεού. Ο Θεός είναι Πατήρ (Νους), Υιός (Λόγος), άγιο Πνεύμα (Πνεύμα). Με τον ίδιο τρόπο κατασκευάζει και τον άνθρωπο με νου (σκέψη), λόγο (ομιλία) και πνεύμα (ψυχή). Πρόθεσή του είναι αυτός ο άνθρωπος να του μοιάσει, δηλ. να γίνει άγιος, όπως ο ίδιος είναι ο μόνος άγιος. Το πρώτο, η εικόνα δεν έγκειται στην πρόθεση του ανθρώπου, το δεύτερο έγκειται στην πρόθεση του ανθρώπου, γι’ αυτό και δεν επιτελείται με το ζόρι. Βλέπουμε λοιπόν, ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο (αρσενικό και θηλυκό) την 6 η ημέρα, ΜΟΝΟ ΚΑΤ’ ΕΙΚΟΝΑ, τους ευλόγησε για να κάνουν απογόνους και να κυριαρχήσουν στη γη.
    Επίσης παρατηρούμε, ότι με το τέλος της 6 ης ημέρας ο Θεός εκφράζει την ικανοποίησή του, ότι όλα έγιναν ΚΑΛΑ ΛΙΑΝ, ενώ κατά το πέρας των άλλων 5 ημερών εκφραζόταν με το ΚΑΛΑ. Γιατί αυτή η διαφορά; Διότι την 6 η ημέρα δημιουργήθηκε (ποιήθηκε) το τελειότερο δημιούργημα, ο άνθρωπος, που έμελλε, εκτός του κατ’ εικόνα, που έλαβε από το Θεό (υποχρεωτικά), κατά την 6 η ημέρα, να λάβει και το καθ’ ομοίωσιν (προαιρετικά) κατά την επόμενη, 7 η ημέρα. Και σ’ αυτό το σημείο τελειώνει το 1 ο κεφάλαιο της Δημιουργίας της Γένεσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χαρακτηριστική είναι η καταγραφή του αγίου Γρηγορίου Νύσσης, ο οποίος λέγει, ότι αρχικά ο Θεός δημιούργησε το είδος «άνθρωπος» και όχι τον Αδάμ και την Εύα: «Ειπών ο λόγος ότι εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον τω αορίστω της σημασίας άπαν ενδείκνυται το ανθρώπινον. Ου συνωνομάσθη τω κτίσματι νυν ο Αδάμ καθώς εν τοις εφεξής η ιστορία φησίν. Άλλ’ όνομα τω κτισθέντι ανθρώπω ουχ ο τις, αλλ’ ο καθόλου εστιν. ουκούν τη καθολική της φύσεως κλήσει
    τοιούτον τι υπονοείν εναγόμεθα, ότι τη θεία προγνώσει τε και δυνάμει πάσα η
    ανθρωπότης εν τη πρώτη κατασκευή περιείληπται» (PG 44, 185BCD) και σε μετάφραση:
    «Όταν ο λόγος λέγει ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, δηλώνει με αυτή την αοριστία της
    έννοιας όλο το ανθρώπινο γένος. Γιατί δεν ονομάζεται ο Αδάμ τώρα, ταυτόχρονα με τη
    δημιουργία, καθώς λέγει στη συνέχεια η διήγηση. Αλλά όνομα για τον άνθρωπο που
    δημιουργήθηκε δεν ήταν ο τάδε, αλλά είναι όλο το ανθρώπινο γένος. Με αυτό το γενικό
    όνομα οδηγούμαστε να εννοήσουμε, ότι σύμφωνα με την πρόγνωση και τη δύναμη του Θεού,
    περικλείεται ολόκληρη η ανθρωπότητα μέσα στην πρώτη δημιουργία.».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στο 1 ο κεφάλαιο της Γένεσης πουθενά δεν αναφέρεται η δημιουργία
    του ανθρώπου κατ’ εικόνα και ομοίωση, παρά μόνο κατ’ εικόνα και πουθενά δεν αναφέρεται
    η ύπαρξη ενός διαφορετικού τόπου, του αποκαλούμενου Παραδείσου. Το θέμα του
    Παραδείσου το επεξεργάζεται το 2 ο κεφάλαιο της Γένεσης, όταν ο Δημιουργός κατέπαυσε από
    τα έργα του και ανεπαύθη. Λέγει η Γραφή: «Και συνετελέσθησαν ο ουρανός και η γη και πας
    ο κόσμος αυτών. και συνετέλεσεν ο Θεός εν τη ημέρα τη έκτη τα έργα αυτού, α εποίησε, και
    κατέπαυσε τη ημέρα τη εβδόμη από πάντων των έργων αυτού, ων ήρξατο ο Θεός ποιήσαι»
    (Γέν. 2. 1-3). Ακολουθεί μια πολύ σύντομη εξιστόρηση της Δημιουργίας και της κατασκευής
    του ανθρώπου: «και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις
    το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν» (Γέν. 2. 7).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στο 1 ο κεφάλαιο έχουμε τη δημιουργία του ανθρώπου, άνδρα και
    γυναίκας, ασφαλώς με σώμα και ψυχή και μόνο κατ’ εικόνα Θεού και ευλογία τους, για την
    απόκτηση απογόνων. Γι’ αυτό και υπάρχει η έκφραση «εποίησεν». Στο 2 ο κεφάλαιο, ο ήδη
    ζων βιολογικά άνθρωπος μετατρέπεται και σε ζώντα πνευματικά άνθρωπο, δια του
    εμφυσήματος αυτού, που είναι το άγιο Πνεύμα, οπότε ο κατ’ εικόνα Θεού άνθρωπος γίνεται
    και καθ’ ομοίωσιν. Γι’ αυτό και υπάρχει η έκφραση «έπλασεν». Και εδώ, ας θυμηθούμε το
    σχετικό ψαλμό του Δαβίδ: «αι χείρες σου εποιησάν με και έπλασάν με» (Ψαλμ. 118. 73).
    Πρώτα η ποίηση του σώματος και της ψυχής και κατόπιν το πλάσιμο της ψυχής με το άγιο
    Πνεύμα. Το φύσημα αυτό δεν είναι ένα δόσιμο ψυχής στον άνθρωπο και δεν προέρχεται από
    την ουσία του Θεού, διότι αυτή ούτε μοιράζεται, ούτε αλλοιώνεται. Το φύσημα αυτό είναι
    ενέργεια του Αγ. Πνεύματος. Δεν είναι λοιπόν αυτή η πνοή κομμάτι του Θεού (όπως
    πιστεύουν οι ανατολικές θρησκείες, Ινδουισμός, Βουδισμός κ.ά.). Επομένως και το σώμα του
    ανθρώπου και η ψυχή του είναι από υλικά στοιχεία (άσχετα αν η ψυχή είναι αόρατη από
    εμάς). Αυτό σημαίνει η κατασκευή του ανθρώπου από χώμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η ερμηνεία της Αγίας Γραφής,χωρίς την ερμηνευτική βοήθεια Εκκλησιαστικών συγγραφέων είναι προτεσταντική πρακτική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΠΡΟΣ ΔΙΑΦΩΝΟΥΝΤΑΣ ΓΟΧ ΚΑΙ ΝΟΧ΄για προ-αδαμιαίους
    Ο ΓΟΧ ιατρός Αλέξανδρος Καλόμοιρος στο ββλίο του -Οι Έξι Αυγές-σας δίνει σαφεστατα εξηγήσεις για την ύπαρξη ή όχι των προ-αδαμιαίων.Ευτυχως που υπάρχουν και τέτοιες ελεύθερες προσωπικότητες στους Υπερο-ορθοδοξους ΓΟΧ.
    Χριστ.Αμβραζίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οι μοναδικοί πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα ΠΛΑΣΘΗΚΑΝ από τον Άγιο Τριαδικό κατ’ εικόνα του Θεού με αθάνατη ψύχη με σκοπό την καθ’ Ομοίωση τους με την Χάρη του. ΔΕΝ ΠΟΙΗΘΗΚΑΝ όπως όλα τα άλλα δημιουργήματα χωρίς αθάνατη ψύχη. Από την πλευρά του Αδάμ πλάσθηκε η Εύα και αν με την άπιστη κοσμική λογική μας θεωρήσουμε ότι έχουν το ίδιο αίμα άρα έγιναν αιμομίκτες; ΜΗ ΛΕΜΕ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΕΠΩΝΥΜΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΔΗΘΕΝ «ΛΟΓΙΚΕΣ» ΒΛΑΣΦΗΜΙΕΣ και ας δούμε καλύτερα τι αναφέρει η Αγία Γραφή και πως την ερμηνεύουν ορθόδοξα με την φώτιση του Αγίου Πνεύματος οι άγιοι Θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας μας, Μάρτυρες και Ομολογητές… και για το 666…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 1. -Η συνηθισμένη εξήγηση των σημερινών Χριστιανών, ότι ο Αδάμ δημιουργήθηκε από το
    Θεό σαν ένα πήλινο άγαλμα ή σαν ένα πτώμα και ότι η πνοή που ο Θεός εμφύσησε στό
    πρόσωπό του ήταν δήθεν η ψυχή, προέρχεται από το γεγονός ότι «έχουμε ξεφύγει από την
    απλότητα της αρχικής χριστιανικής γνώσης», γιατί «η υπερηφάνεια του νού μας δεν επιτρέπει
    στη Χάρη του Θεού να κατοικήσει στις ψυχές μας, γι’ αυτό και δεν έχουμε αληθινή φώτιση
    από τον Κύριο» και εφευρίσκουμε «μύθους».
    2. - Ο Αδάμ, πρίν δεχθεί την πνοή του Θεού, ήταν ένα ζωντανό όν, όπως όλα τα άλλα ζώα
    στη γή με όλες τις φυσικές του ιδιότητες, έχοντας πνεύμα, ψυχή, μυαλό, καρδιά, όπως έχουν
    όλα τα ζώα, το καθένα κατά το είδος του.
    3. - Η πνοή του Θεού δεν έχει φυσικό, βιολογικό ή ψυχολογικό νόημα, δεν είναι κάποιο από
    τα φυσικά συστατικά του ανθρώπου, αλλά είναι η άκτιστη Ενέργεια του Αγίου Πνεύματος
    δοσμένη στον άνθρωπο από το Χριστό.
    Αυτή η πνοή του Θεού, η άκτιστη Ενέργεια του Αγίου Πνεύματος είναι η ίδια μ’ αυτήν
    που φυτεύεται στους Χριστιανούς σαν σπόρος από την Εκκλησία κατά το Άγιο Βάπτισμα και
    η οποία, αν η ελευθερία του ανθρώπου επιτρέψει, βλασταίνει την αγιότητα και δίνει τους
    καρπούς του Αγίου Πνεύματος.
    Αυτό κατά το οποίο ο άνθρωπος πραγματικά διαφέρει από τα άλλα ζώα είναι ότι
    αυτός, σε αντίθεση με τα ζώα, έχει τη δυνατότητα να δεχθεί την ενέργεια του Αγίου
    Πνεύματος. Αυτό που δίνει στον άνθρωπο αυτή τη δυνατότητα, πάντως, δεν είναι η βιολογική
    του ανωτερότητα, δεν είναι η ανωτερότητα του μυαλού. Αυτή τη δυνατότητα που έχει ο
    άνθρωπος να δεχθεί, αν το θελήσει, την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος δεν τη δίνει σ’ αυτόν
    τίποτε το φυσικό. Του την δίνει το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι δημιουργημένος κατ’ εικόνα
    του Θεού (Γεν. α΄ 27), δηλαδη πρόσωπο (Γεν. β΄ 7).
    «Και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χούν από της γής, και ενεφύσησεν εις το
    πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν».
    Μας δίνει εδώ, η Αγία Γραφή, τρείς οντολογικές αλήθεες γιά τον άνθρωπο.
    α.- Από την πλάση του ο άνθρωπος είναι χώμα.
    β.- Το εμφύσημα ο Θεός το έδωσε σε κάτι που το ονομάζει «το πρόσωπον αυτού».
    γ.- Το εμφύσημα είναι «πνοή ζωής», που έκανε τον άνθρωπο «εις ψυχήν ζώσαν».
    Δηλαδή: Ο άνθρωπος είναι χώμα (όπως όλα τα κτίσματα), που όμως έχει πρόσωπο
    επάνω στό οποίο ο Θεός ενεφύσησε «πνοήν ζωής», που τον έκανε «ζωντανή ψυχή».
    Γιά να καταλάβουμε καλύτερα τη διάκριση ανάμεσα σε «ψυχή», απλώς, και σε
    «ζωντανή ψυχή» πρέπει να θυμηθούμε τα όσα είπε ο Χριστός σ’ αυτόν που ήθελε μέν να τον
    ακολουθήσει, αλλά ζήτησε την άδεια να πάει πρώτα να θάψει τον νεκρό πατέρα του. Του είπε
    ο Χριστός: «Άφες τους νεκρούς θάπτειν τους εαυτών νεκρούς». Από αυτό φαίνεται καθαρά ότι
    ο Κύριος θεωρεί «νεκρούς» όλους τους ανθρώπους που δεν έχουν ζωντανή κοινωνία με το
    Θεό, ανεξάρτητα από το αν είναι βιολογικά ζωντανοί ή βιολογικά νεκροί. Όλοι είναι
    ουσιαστικά νεκροί μόνο που οι βιολογικά ζωντανοί μπορούν να θάψουν τους βιολογικά
    νεκρούς. Επομένως, αυτό που κάνει τον άνθρωπο πραγματικά ζωντανό, αυτό που τον κάνει
    «ψυχήν ζώσαν», δεν είναι κάτι που βρίσκεται σε όλους τους ανθρώπους. Είναι κάτι που
    δίδεται μόνον σ’ αυτούς που έχουν την προαίρεση να το δεχθούν, σ’ αυτούς που το θέλουν
    ελεύθερα. Δεν είναι ένα φυσικό συστατικό του ανθρώπου, όπως θά ήταν η ψυχή, αλλά μια
    υπερφυσική θεία δωρεά και Ενέργεια, η δωρεά και άκτιστη Ενέργεια της Χάριτος του αγίου
    Πνεύματος. Η απόκτηση αυτής της δωρεάς του αγίου Πνεύματος είναι ο σκοπός της ζωής
    μας, όπως τόσο παραστατικά το δίδαξε ο άγιος Σεραφείμ στό μαθητή του Μοτοβίλωφ. Γι’
    αυτό είμαστε δημιουργημένοι και σ’ αυτό είμαστε καλεσμένοι. (ΙΑΤΡΟΥ ΑΛ.ΚΑΛΟΜΟΙΡΟΣ-ΟΙ ΕΞΙ ΑΥΓΕΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κυπριανός Χ.

      https://docs.google.com/document/d/1DbHlP4kocuqnBu0oRh9QWXNyhHi_4rST/edit?usp=drivesdk&ouid=109270966716349707863&rtpof=true&sd=true

      Διαγραφή
  9. Από όλα τα κτίσματα μόνο στους ανθρώπους έδωσε ο Θεός αθάνατη ελεύθερη λογική ψυχή φωτισμένη από το Άγιο Πνεύμα του Θεού με την Άκτιστη Ενέργειά Του για να ενωθούν κατά χάρη μαζί Του στον αιώνιο παράδεισο της Σταυροαναστάσιμης Αγάπης του Χριστού εφόσον υπακούουν με ταπεινό ορθόδοξο φρόνημα στον άγιο θέλημα του Θεού. «ΓΕΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. 31 Ιουλίου 2023 στις 3:52 π.μ.

    "ΓΕΝ. 1, 26 ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ Ο ΘΕΟΣ· ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΑΤ' ΕΙΚΟΝΑ ΗΜΕΤΕΡΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘ' ΟΜΟΙΩΣΙΝ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ας προσέξουμε να μην παρασυρόμαστε από ότι λέει ο καθένας που με την λογική και κοσμική σοφία του παρερμηνεύει την Αγία γραφή αλλά να μελετήσουμε την Αγία Γραφή, την εκκλησιαστική ιστορία, την Ιερή παράδοση και την ερμηνεία του Λόγου του Θεού, εν Αγίω Πνέυματι, από την διαχρονική Μία Αγία ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, των Αγίων Θεοφόρων Πατερών μας, Μαρτύρων και Ομολογητών… Γιατί ο Άγιος Τριαδικός Θεός («ΓΕΝ. 1, 26 ΚΑΙ ΕΙΠΕΝ Ο ΘΕΟΣ· ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΑΤ' ΕΙΚΟΝΑ ΗΜΕΤΕΡΑΝ ΚΑΙ ΚΑΘ' ΟΜΟΙΩΣΙΝ») έπλασε και έβαλε τους πρωτόπλαστους στον Παράδεισο της Θείας Χάρης του ώστε από το κατ’ Εικόνα να φτάσουν με την ελεύθερη βούλησή τους στο καθ’ Ομοίωση Του… Ας μην ψάχνουν οι αιρετικοί με τις υποθέσεις του μυαλού τους να ανακαλύψουν ότι ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ η Αγία Γραφή για άλλους ανθρώπους δήθεν εκτός Παραδείσου πριν ή μετά από τους πρώτους απογόνους του Αδάμ και της Εύας, υποτίθεται 200 ή περισσότερα χρόνια μετά που δεν έκαναν άλλα παιδιά όπως θέλουν να φαντάζονται! και άλλες τραγελαφικές σοφιστείες… (κατηγορώντας έμμεσα τον Άγιο Θεό ότι έπλασε συνειδητούς αιμομίκτες, γιατί έπλασε την Εύα από την πλευρά του Αδάμ, το αίμα του).

    ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΝΑ ΠΡΟΒΑΛΛΕΙ ΒΛΑΠΤΙΚΕΣ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΤΗ ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή