Η ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΑΡΕΤΗ.

Στον ΝΕ´ Λόγον του ο

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος γράφει:

« Η μετάνοια είναι η υψηλότερη από όλες τις αρετές και το έργον της δεν μπορεί να τελειώση, παρά μόνον την ώρα του θανάτου. Γι᾽ αυτό η μετάνοια είναι απαραίτητη σε όλους πάντοτε και κανένα όριον τελειώσεως της μετανοίας δεν υπάρχει…».

Που βρίσκονται τα Δώρα των Μάγων;

Στον αγιασμένο τόπο του Αγίου Όρους, στο Περιβόλι της Παναγίας μας, βρίσκονται πραγματικοί θησαυροί: Τίμια Λείψανα, ιερές εικόνες, πολύτιμα κειμήλια, μοναδικοί κώδικες κ.ά.

Σε μια από τις πρώτες θέσεις βρίσκονται τα Δώρα των Μάγων, στην Ιερά Μονή Αγίου Παύλου.

Ο χρυσός, ο λίβανος, η σμύρνα. Ο χρυσός βρίσκεται στη μορφή 28 επιπέδων πλακιδίων με καλλιτεχνική μικροεπεξεργασία. Ο λίβανος και η σμύρνα βρίσκονται ως μίγμα σε 62 περίπου σφαιρικές χάντρες μικρού μεγέθους.

Αλλά πώς βρέθηκαν εκεί αυτά τα πολύτιμα δώρα;

Η παράδοση και η ιστορία μας λένε ότι η Παναγία μας, πριν την Κοίμησή της, τα παρέδωσε μαζί με την Τιμία Εσθήτα, την Αγία Ζώνη της και τα σπάργανα του Χριστού μας στην Εκκλησία των Ιεροσολύμων. Εκεί έμειναν ως το 400 μ.Χ.

Μετά ο αυτοκράτορας Αρκάδιος τα μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη και έμειναν εκεί μέχρι την άλωσή της, το 1024 μ.Χ., από τους Φράγκους.

Στη συνέχεια φυλάχτηκαν στη Νίκαια της Βιθυνίας ως το 1453 μ.Χ., που την κατέλαβαν οι Τούρκοι.

Μετά την Άλωση, η ευλαβής Μάρω, σύζυγος του σουλτάνου Μουράτ Β’ και μητριά του Μωάμεθ Β’ του Πορθητή, που ήταν κόρη του Δεσπότη της Σερβίας Γεωργίου Βράγκοβιτς, του κτίτορα της Μονής του Αγίου Παύλου, τα μετέφερε αυτοπροσώπως στο Άγιο Όρος.

Κατά την αγιορείτικη παράδοση, η Μάρω, για να μην παραβιαστεί το άβατο του Αγίου Όρους, εμποδίστηκε από την ίδια τη Θεοτόκο να πλησιάσει στη Μονή. Αυτή ταπεινά υπάκουσε και παρέδωσε τα Τίμια Δώρα στους μοναχούς σ’ένα σημείο που μέχρι σήμερα λέγεται «Σταυρός της Βασιλίσσης». Στο αρχείο της Ι. Μονής φυλάσσεται και το σχετικό σουλτανικό έγγραφο παράδοσης των Δώρων.

Τα Δώρα των Μάγων ευωδιάζουν κατά διαστήματα και θαυματουργούν με τη χάρη του Θεού.

Αναίρεση γραφομένων παρ' αγνώστου -- Τί εννοεί τό "πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής" ; -- Kyprianos Christodoulides

https://docs.google.com/document/d/1oP_WJFyUuDHjGtMUV3FTByU14ML4ycna/edit?usp=drivesdk&ouid=109270966716349707863&rtpof=true&sd=true

Λέγουν μερικοί, ότι η Εκκλησία ποτέ δεν θα εκλείψει, γιατί ο Κύριος είπε στον Πέτρο, ότι «πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής».

Τι εννοεί με τα λόγια Του αυτά ο Κύριος; 

Εννοεί ότι αυτό που συνέβη με την Εκκλησία της Παλαιάς Διαθήκης, που τα μέλη της, οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης, όταν πέθαιναν, αιχμαλωτίζονταν προσωρινά από τον διάβολο στο βασίλειό του στον Άδη, δεν θα ξανασυμβεί! Όλους τους κρατουμένους αγίους στον Άδη, τους απελευθέρωσε ο Κύριος, κατά την κάθοδο Του σ΄ αυτόν, μετά το σταυρικό Του θάνατο! 
Αυτό δεν πρόκειται να ξανασυμβεί. Δεν πρόκειται δηλ. η Εκκλησία της Καινής Διαθήκης, που θα ίδρυε ο Κύριος κατά την Πεντηκοστή, να ξανααιχμαλωτισθεί από τον διάβολο στον Άδη! 

ΥΠΗΡΞΕ ΑΝΤΙΚΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΓΟΧ;

Έρευνα πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ

Ο όρος Οικουμενισμός προέρχεται από το αρχαίο Βυζάντιο. Σημαίνει «κατοικημένος κόσμος», από την ελληνική λέξη «οικουμένη», η οποία μπορεί να μεταφραστεί ως «κόσμος». Το γεγονός είναι ότι οι Βυζαντινοί θεωρούσαν ότι ο πολιτισμένος κόσμος είναι μόνο εκείνο το μέρος του πλανήτη που ήταν μέρος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Εξ ου και ο ίδιος ο όρος. Λίγο αργότερα, άρχισε να χρησιμοποιείται και προς την Εκκλησία και όριζε εκείνες τις εδαφικές περιοχές που είχαν διαφωτιστεί από το Ευαγγέλιο. Από το 1937, οι θεολόγοι του Πανεπιστημίου του Πρίνστον στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν προτείνει αυτόν τον όρο προκειμένου να ονομαστεί ένας διάλογος μεταξύ των χριστιανικών θρήσκευμάτων. Σήμερα, αυτή η λέξη αναφέρεται πιο συχνά με τρεις εντελώς διαφορετικές έννοιες:

α) διάλογος μεταξύ Ορθόδοξων Χριστιανών και μη Ορθόδοξων κοινοτήτων (και ακόμη και με εκπροσώπους άλλων θρησκειών), το κύριο καθήκον του οποίου είναι η κοινή εργασία για την ειρήνη ή τη φιλανθρωπία στον κόσμο (ένας τέτοιος διάλογος δεν συνεπάγεται δογματική ενότητα).

β) μια θεολογική τάση που θέτει το καθήκον να ενώσει διάφορα χριστιανικά θρησκεύματα σε μια ενιαία «εκκλησία» (για να επιτύχει την «ενότητα», πιο συχνά, είναι οι Ορθόδοξοι που πρέπει να εγκαταλείψουν τα δογματικά ή άλλα χαρακτηριστικά τους, επομένως, ένα τέτοιο όραμα του Οικουμενισμού έχει έναν αντι-ορθόδοξο χαρακτήρα).

γ) το δόγμα της πιθανής ενοποίησης όλων των θρησκειών σε μια νέα, κοινή θρησκεία για όλους (ένας τέτοιος οικουμενικός συγκρητισμός έχει σαφώς αντιχριστιανικό χαρακτήρα).

 

---------------------------------------------------------

Είδαμε σε προηγούμενη δημοσίευση ότι ο λεγόμενος εκ μέρους των ΓΟΧ ο  αγώνας και σε επίπεδο ηγεσίας και σε επίπεδο κλήρου και λαού ήταν ενάντια στην ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ  ΜΟΝΟ.

Η αλλαγή του Ημερολογίου ήταν ομολογουμένως ένα λάθος της τότε εκκλησιαστικής ηγεσίας. Λάθος που ευνοούσε τα κρυφά σχέδια των Παπικών, των Μασώνων και όσων υπογείως από τότε κινούνταν  υπό την καθοδήγηση πονηρών πνευμάτων προς άλωση της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Η αντίδραση ήταν επιβεβλημένη, αλλά έγινε με λάθος τρόπο.

Στο 'Αποκηρυκτικό ῎Εγγραφό τους προς την Καινοτόμο 'Ιεραρχία, οι τρεις ' 'Ιεράρχες  επεκαλούντο τους εξής σοβαρούς λόγους για το διάβημά τους:

– Μονομερής και αντικανονική εισαγωγή στην 'Εκκλησία του Γρηγοριανού 'Ημερολογίου, παρά τα θέσμια των επτά Οικουμενικών Συνόδων και την αιωνόβιο πράξη της 'Ορθοδόξου 'Εκκλησίας·

– Διάσπαση  της ενότητος της 'Ορθοδόξου 'Εκκλησίας και διαίρεση  των Χριστιανών μέσω της εισαγωγής του Γρηγοριανού 'Ημερολογίου, άνευ της συναινέσως όλων των 'Ορθοδόξων 'Εκκλησιών·

– 'Αθέτηση  των θείων και ιερών Κανόνων, οι οποίοι διέπουν τα της Θείας Λατρείας και επίσης αθέτηση  της νηστείας των 'Αγίων 'Αποστόλων·

– Παραβίαση  εμμέσως του Πασχαλίου Κανόνος της Α´ Οικουμενικής Συνόδου διά της αλλοιώσεως του εορτολογίου και του ενιαυσίου κύκλου του Κυριακοδρομίου, μετά των οποίων συνδέεται αναπόσπαστα·

– Διάσπαση  της ενότητος της 'Ορθοδόξου 'Εκκλησίας στον εορτασμό των 'Εορτών και διαίρεσις των Χριστιανών, η οποία έθιξε εμμέσως το δόγμα της Μιάς 'Αγίας Καθολικής και 'Αποστολικής 'Εκκλησίας του Συμβόλου της Πίστεως·

– Πρόκληση  σκανδαλισμού, διαιρέσεως και αντεγκλήσεως των Χριστιανών και αποβολή της ομοφωνίας, αγάπης και αλληλεγγύης.

Για τους λόγους αυτούς, θεωρήθηκε ότι η Διοικούσα 'Ιεραρχία της 'Ελλάδος « απέσχισε εαυτήν κατά το πνεύμα των 'Ιερών Κανόνων του όλου κορμού της 'Ορθοδοξίας και εκήρυξε κατ' ουσίαν εαυτήν σχισματικήν, με την διευκρίνισι ότι ο αγώνας τους ήταν υπέρ επαναφοράς του Πατρίου 'Εκκλησιαστικού 'Ημερολογίου προς αναστήλωσιν της 'Ορθοδοξίας και ειρήνευσιν της 'Εκκλησίας και του ῎Εθνους».

Ο Χρυσόστομος  όμως γενικότερα δεν θεωρούσε την Εκκλησία του νέου ημερολογίου ως αιρετική, αλλά ως την νόμιμη και «ανεγνωρισμένην Αυτοκέφαλον Ελληνικήν Εκκλησίαν». Ο Χρυσόστομος επίσης δεν αποκαλούσε τους Γ.Ο.Χ. ως την μοναδική Εκκλησία του Χριστού, αλλά ως «θρησκευτική κοινότητα των Παλαιοημερολογιτών», ως «μίαν φρουράν, ήτις φρουρεί τον θεσμόν του ορθοδόξου Εορτολογίου, ον ηθέτησεν ως μη ώφειλεν η πλειοψηφία της Ιεραρχίας» και ως «αποσχισθέντας από της Εκκλησίας Παλαιοημερολογίτας», τους οποίους η Εκκλησία της Ελλάδος ώφειλε «εις τους κόλπους αυτής να προσελκύση».

Αποτελεί αδιάψευστη αλήθεια, αποθησαυρισμένη στους τόμους των Απάντων του πρ.Φλωρίνης Χρυσοστόμου,, το γεγονός ότι, τις πρώτες δεκαετίες μετά την εισαγωγή του νέου Ημερολογίου οι Γ.Ο.Χ., έβλεπαν ως μόνο πρόβλημα και άρα δικαιολογία του αγώνα τους, το ημερολόγιο και την νηστεία! Στα κείμενα του πρ.Φλωρίνης   δεν υπήρξε ούτε μια φορά η λέξη Οικουμενισμός, η κάποια διαμαρτυρία για την αιρετική Εγκύκλιο του 1920, διά της οποίας οι Φαναριώτες Πατριάρχες, που διευκόλυναν την εισαγωγή του Οικουμενισμού στην Εκκλησία, αναβαθμίσουν τις αιρέσεις της Δύσεως σε «εκκλησίες». Αρκετά χρόνια αργότερα στο «Υπόμνημα Απολογητικόν του Πατρίου Εκκλησιαστικού Ημερολογίου», ο πρ. Φλωρίνης ομιλεί για τις πρόσφατες αιρέσεις που είχαν τότε εμφανισθεί. Σε αυτές δεν περιλαμβάνει τον Οικουμενισμό. Γράφει:

«Ούτω ίνα περιορισθώμεν εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν της Ελλάδος, τον τελευταίον αιώνα ενεφανίσθησαν δύο Αιρέσεις, η τού Θεοφίλου Καίρη… και του Αποστόλου Μακράκη… Ταύτας τας αιρέσεις κατεδίκασεν η Σύνοδος της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος» (Υπόμνημα Απολογητικόν του Πατρίου Εκκλησιαστικού Ημερολογίου).

Βλέπετε, μετά τόσα χρόνια ο πρ. Φλωρίνης δεν είχε ανακαλύψει ακόμα τον Οικουμενισμό. Το λέει ξεκάθαρα· μόνο δύο έως τότε αιρέσεις γνωρίζει!!! Άρα για το Ημερολόγιο συνεχώς και τις νηστείες μιλούσαν.

Μας κατηγορούν ότι η εισαγωγή του νέου ημερολογίου -που έφερε διαφορά στον εορτασμό και την νηστεία- διαλύει την ενότητα της πίστεως! Και διδάσκει ο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης, ότι επειδή αλλάξαμε το Ημερολόγιο, παύουμε να πιστεύουμε στο Σύμβολο της Πίστεως, παύουμε να έχουμε τον ίδιο Χριστό!!!

Γράφει: Ώστε, όταν η αυτή Θ. Λατρεία, δεν βιώνεται και δεν εκδηλώνεται από όλες τις τοπικές Εκκλησίες «εν τη πράξει ταυτοχρόνως και ομοιομόρφως», αλλά σε άλλο χρόνο τις γιορτάζει η μία Εκκλησία και σε άλλον η άλλη, τότε δεν «δύναται πλέον λογικώς να υποστηρίξη τις ότι το Δόγμα και η Θ. λατρεία»έχουν ενότητα (Άπαντα, πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου Καβουρίδου, τομ. 1ος, σελ. 90).

«Πως δύνανται -συνεχίζει- οι Χριστιανοί οίτινες έχουσι μίαν πίστιν, μίαν Θ. λατρείαν, εν βάπτισμα, ένα Κύριον, τα αυτά μυστήρια, να λέγωσιν εις το Σύμβολον της πίστεως ότι ανήκουσι εις μίαν… Εκκλησίαν, όταν οι μεν εκ τούτων βαπτίζουσι τον Χριστόν εις τον Ιορδάνην ποταμόν εορτάζοντες τα Θεοφάνεια, καθ’ ον χρόνον οι άλλοι… δεν εώρτασαν ακόμα ούτε τα Χριστούγεννα…;» (ΑΠΑΝΤΑ, τομ. 1ος, σελ. 90-91). «Ούτω δεν δύνανται να θεωρούνται ότι ομοδογματούσιν  οι χριστιανοί μιας και της αυτής Εκκλησίας, όταν οι μεν εκ τούτων εορτάζωσιν τας εορτάς των Χριστουγέννων…, καθ’ ον χρόνον οι δε διανύουσιν εισέτι το στάδιον της τεσσαρακοστής… Διότι αύτη, χωρίζουσα τους χριστιανούς εις τον εορτασμόν των μεγάλων εορτών αφαιρεί,  απ’ αυτών… και την ιδέαν, ότι πάντες, έχουσιν ένα και τον αυτόν Ουράνιον Πατέρα τον Θεόν, ένα και τον αυτόν Μεσίτην τον Χριστόν, εν και το αυτό Πνεύμα» (ΑΠΑΝΤΑ, τομ. 1ος, σελ. 57)

Ουδεμία Σύνοδος δογμάτισε ότι οι εορτάζοντες σε διαφορετική ημέρα, έχουν διαφορετική πίστη και διαφορετικό Χριστό!
Και επικαλούνται οι ΓΟΧ  για να δικαιολογήσουν την ανομία τους τον ΙΕ΄ Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου.. Αυτοί όμως δεν αποτειχίστηκαν, –όπως νομοθετεί ο ΙΕ΄ Κανών–όχι επειδή εμείς πέσαμε σε κάποια αίρεση και την διδάσκαμε «γυμνή τη κεφαλή» –όπως απαιτεί ο ΙΕ΄ Κανόνας για να κάνει κάποιος αποτείχιση– αλλά για την αλλαγή του Ημερολογίου, που έχει όχι άμεση, αλλά έμμεση σχέση με το Δόγμα (όπως οι ίδιοι ισχυρίστηκαν –Γράφει ο π.Φλωρίνης.

««Και εφ’ όσον το Δόγμα το κατά θεωρίαν και γνώσιν εν και το αυτό, βιούται κατά πράξιν και εκδηλούται εν τη Θεία λατρεία και ταίς ιεροτελεστίαις διαφοροχρόνως  και ανομοιομόρφως υπό των χριστιανών, δεν δύνανται πλέον ούτοι να πιστεύωσι, ότι ομοδογματούσι, και ότι συνεπώς ανήκουσιν εις μίαν Εκκλησίαν. Τούτου ούτως έχοντος, η κατά θεωρίαν και ξηράν γνώσιν ενότης και ταυτότης του Δόγματος της μίας Εκκλησίας, δεν διασώζεται πλέον, όταν η ενιαία αύτη πίστις του Δόγματος βιούται και εκδηλούται εν τη Θεία λατρεία ουχί κατά τον αυτόν χρόνον και τρόπον, αλλ’ ετεροχρόνως και ανομοιομόρφως. Διότι δεν δύνανται οι παλαιοημερολογίται και οι νεοημερολογίται, καίπερ έχοντες αμφότεροι τα αυτά Δόγματα και την αυτήν Θείαν λατρείαν, να ανήκωσιν εις μίαν και την αυτήν Εκκλησίαν, όταν οι μεν νηστεύωσι και εγκρατεύωνται, όπως εορτάσωσι τα Χριστούγεννα, καθ’ ον χρόνον οι άλλοι ευφραίνονται και πανηγυρίζουσιν, ου μόνον τα Χριστούγεννα, αλλά και τα Θεοφάνεια»(Χρυσόστομος Καβουρίδης, ΑΠΑΝΤΑ, τομ. 1ος, σελ. 114).

Ισχυρίζεται εδώ  ότι το δόγμα και η ενότητα  της πίστεως αποβαίνει «ξηρά γνώσις και θεωρία», εφ’ όσον «δεν βιούται και εκδηλούται εν τη Θεία λατρεία κατά τον αυτόν χρόνον και τρόπον»! Όμως, οι πληροφορίες της Ιεράς Παράδοσης μας λένε , ότι οι Χριστιανοί επί 7 περίπου αιώνες γιόρταζαν σε διαφορετικό χρόνο τις εορτές τους, καταρρίπτουν με πάταγο την αλλοπρόσαλλη και αμάρτυρη στην Παράδοση της Εκκλησίας κακοδοξία των Γ.Ο.Χ.! Αλλά και σήμερα, οι ανά την γην Ορθόδοξοι γιορτάζουν σε διαφορετικό χρόνο τις εορτές τους, κατά μία, δύο…, επτά ώρες, αφού ευρίσκονται σε διαφορετικό ημισφαίριο και γεωγραφικό παράλληλο, ώστε μετά επτά ώρες, έχει αλλάξει ακόμα και η ημερομηνία, π.χ. στην Αυστραλία! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

«...Αξιοσημείωτον τυγχάνει το γεγονός ότι η Α΄ Οικουμενική Σύνοδος, θελήσασα να ορίση την ημέραν εορτασμού του Πάσχα, δεν ώρισε μήνας και ημέρας του Ιουλιανού Ημερολογίου, αλλ’ έθετο ως σταθεράν βάσιν του υπολογισμού την εαρινήν ισημερίαν, δηλ. ώρισε τα κατά τον εορτασμόν ουχί ημερομηνιακώς, αλλ’ αστρονομικώς, και τούτο διότι το κανονικώς ενδιαφέρον δεν είναι η ημερομηνία, αλλ’ η ισημερία».   Η «εαρινή ισημερία» δηλαδή, είναι σταθερή και σε όλα τα Ημερολόγια συμβαίνει την ίδια …ημέρα, μόνο που κάθε ημερολόγιο την ονομάζει με διαφορετικό όνομα.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ 318 ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ.

Ο καταδικασμένος Αρειανισμός υμνείται,προσκυνείται και δοξάζεται μέσα από το παπικό κατασκεύασμα,την δήθεν εικόνα της Αγίας Τριάδος, και η Α΄Οικουμενική Σύνοδος διά της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος [η οποία,συν τοις άλλοις,καθόρισε τόσο τον Πασχάλιο Κανόνα όσο και τον Εορτολογικό Κανόνα της Ορθοδόξου Εκκλησίας με βάση την Εαρινή Ισημερία στις 8 Μαρτίου,την Ανοιξιάτικη Πανσέληνο -κατώτατο όριο- στις 21 Μαρτίου, και με όρια του Πάσχα από 22 Μαρτίου έως 25 Απριλίου,έτσι όπως τελούνται σήμερα ,χωρίς την παραμικρή απόκλιση ,υπό της Εκκλησίας του Χριστού ] καταργείται και βλασφημείται από τους αιρετικοσχισματικούς Νεοημερολογίτες ,τους επίσης αιρετικοσχισματικούς Ακακιοφλωρινικούς , και μέσα από τον Νεοημερολογιτισμό και τον Ακακιοφλωρινισμό.

 

Τα γραφόμενα δε στις υποσημειώσεις του Πηδαλίου [βλ.σελ 9]ότι η ισημερία κατά την Α Οικουμενική Σύνοδο ήταν στις 21 Μαρτίου ,ότι αυτή έπεσε και διάφορα άλλα της ανοίας ρητά,είναι μία ακόμη φενάκη των αιρετικοσχισματικών,με σκοπό να δικαιώσουν τις αιρέσεις και τα σχίσματα τους.

Ιερεύς Ψευδόμενος --- Kyprianos Christodoulides

https://youtu.be/FQgpf9gh5vo 

 

Τά ψευδόμενα χείλη ιερέως καί ο ενσκήπτων νέος ιός θανάτου πανδημίας "Χ" 

 

"... Η εκκλησία σέβεται τό αυτεξούσιο καί τήν ελευθερία κάθε ανθρώπου" κλπ. κλπ.

Το έπος του 1940. Ιερά παρακαταθήκη για τους Έλληνες και τον κόσμο όλο.

Μια ένδοξη ημέρα ξημερώνει. Ημέρα Ιστορική και λαμπερή. Ημέρα γραμμένη εις τις χρυσές δέλτους της ελληνικής και παγκοσμίου Ιστορίας. Ημέρα μνήμης και θυσίας υπέρ πίστεως και πατρίδος. Υπέρ της ελευθερίας και της Δημοκρατίας.

Από τις πλέον ένδοξες σελίδες της ελληνικής Ιστορίας γράφτηκαν εκείνη την περίοδο. Μιλάμε για το ηρωικό έπος του 1940, το οποίο γράψανε με αίμα και γενναιότητα οι πατεράδες μας και οι παππούδες μας στα κακοτράχαλα και χιονισμένα βουνά της Βορείου Ηπείρου.

π. Θεόδωρος Ζήσης:

Ἐνδεικτικὰ ἀναφερθήκαμε στοὺς δύο αὐτοὺς μεγάλους ἀγωνιστὰς καὶ ὑποστηρικτὰς τῆς καλῆς ἑνώσεως καὶ τῆς καλῆς εἰρήνης (Ἰωσὴφ Βρυέννιο καὶ Γεννάδιο Σχολάριο), ποὺ ἐκφράζουν διαχρονικὰ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ τὴν Μεγάλη Ἐκκλησία Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία ἀπὸ τὸν περασμένο αἰώνα προωθεῖ τὴν κακὴ ἕνωση μὲ σοφιστικὰ ἐπιχειρήματα, ὅπως γράφει ὁ Γεννάδιος Σχολάριος, καὶ ἀποκαλεῖ τὸν πάπα ὄχι ἁπλῶς «ἅγιο», πρᾶγμα ποὺ κατακρίνει ὁ Ἰωσὴφ Βρυέννιος, ἀλλὰ ἁγιώτατο καὶ σεβασμιώτατο καὶ ἀγαπητὸ ἀδελφὸ καὶ κανονικὸ ἐπίσκοπο Ρώμης, θυμιάζουσα αὐτὸν ὡς «εὐλογημένον ἐρχόμενον ἐν ὀνόματι Κυρίου» καὶ μνημονεύουσα τὸ ὄνομά του σὲ ὀρθόδοξη ἀκολουθία καὶ πλεῖστα ἄλλα. Ὅταν ὁ «Ὀρθόδοξος Τύπος» ἱδρύθηκε ἀπὸ τὸν Γέροντα Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, ὁ Ἀθηναγόρας ποὺ προσπαθοῦσε νὰ ἐπιβάλει τὴν κακὴ ἕνωση εἶχε ἀντιμέτωπη στὸ σύνολό της σχεδὸν τὴν Ἐκκλησία τῆς ῾Ελλάδος καὶ ἰσχυρὲς θεολογικὲς καὶ μοναστικὲς δυνάμεις. Ὁ τωρινὸς Πατριάρχης τὴν ἔχει σύμμαχο, καὶ οἱ θεολογικὲς καὶ μοναστικὲς δυνάμεις μὲ τὴν πάροδο τοῦ χρόνου ἐξασθενοῦν, ἀκόμη καὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος.

Ενημέρωση

 Η Ορθόδοξη φωνή δεν καταχωρεί κείμενα με κεφαλαία γράμματα.

Ἡ Ἑλληνική φύση κι' οἱ γυάλινοι ἄνθρωποι τοῦ (†) Φώτη Κόντογλου

Φώτης Κόντογλου

 

Υστερα ἀπὸ πολλὴ ἀπαντοχή, ἦρθε τέλος πάντων ἡ ἄνοιξη. Ἄρχισε ἡ γλυκύτητα τοῦ καλοκαιριοῦ. Ἥλιος! Χαρὰ Θεοῦ! Ὅλα εἶνε χαρούμενα, ὁ οὐρανός, ἡ στεριά, ἡ θάλασσα, τὰ βουνά, τὰ δέντρα, τὰ ζῶα, τὰ πουλιά, οἱ ἄνθρωποι. Ἀκόμα κ᾿ οἱ ἄψυχες καὶ ψυχρὲς πέτρες σὰν νὰ μιλοῦνε, σὰν νὰ τραγουδοῦνε ἀπὸ χαρά. Τώρα δὲν ὑπάρχει κανένα ἄψυχο. Εὐχαριστοῦνε τὸν ζωοδότη ποὺ τοὺς δίνει τὴ ζωή, γιὰ νὰ χαίρουνται.
Εὐχαριστοῦμε κ᾿ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι τὸν Χριστὸ ποὺ ἀναστήθηκε, γιὰ τὸ μεγάλο δῶρο τῆς ζωῆς ποὺ μᾶς χάρισε καὶ γιὰ τὴ φλέβα τῆς χαρᾶς ποὺ ἀναβρύζει μέσα στὴν καρδιά μας, κ᾿ εὐφραινόμαστε ἀπὸ τὴν θαυμαστὴ πλάση του, μαζὶ μ᾿ ὅλα τὰ πλάσματά του.
Σήμερα, σὰν νὰ μεταμορφωθήκαμε ὅλοι σὲ Ἀγγέλους, καὶ δοξολογοῦμε τὸν Κύριο, ποὺ εἶπε στὸν Ἰώβ: «Τὸν καιρὸ ποὺ γινήκανε τὰ ἄστρα, μὲ ὑμνήσανε μὲ τὶς φωνές τους ὅλοι οἱ Ἄγγελοί μου». Τώρα, τὸν ὑμνοῦν ὄχι μοναχὰ οἱ Ἄγγελοι, ποὺ τότε μονάχα ἐκεῖνοι εἴχανε πλασθῆ, ἀλλὰ κ᾿ οἱ ἄνθρωποι, κι᾿ ὅσα ἄλλα πλάσματα, πλασθήκανε ὕστερα ἀπὸ τοὺς Ἀγγέλους.

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ --- Χαρίλαος Ι.Στουρα΄ί΄της.

Αγαπητέ κ. Κωνσταντίνε,καλημέρα σας.

Μήπως θα μπορούσατε να δημοσιεύσετε την παρούσα Εγκύκλιο;

Ευχαριστώ και καλή συ-σταύρωση και καλή  συν-ανάσταση.

Χαρίλαος  Ι.Στουρα΄ί΄της.

 

ΓΝΗΣΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΛΑΡΙΣΗΣ &ΤΥΡΝΑΒΟΥ
ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ 9 –Τ.Κ. 41334 ΛΑΡΙΣΑ
ΤΗΛ. 24950 42020 & 2410 613651
Email: mitropolilarisis@gmail.com
Α.Π. Δευτέρα τοῦ Ἁγ. Πνεύματος 8-6-

2021

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΠΡΟΣ ΑΠΑΝ ΤΟ ΧΡΙΣΤΕΠΩΝΥΜΟΝ ΠΛΗΡΩΜΑ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ

Απάντηση του Σταύρου Ασλανίδη σε ερώτηση για τα ονόματα του Θεού.

Κύριε Κυπριανέ,

ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνεται να αναφερθώ ξανά στην Τριαδική Μονάδα του Θεού. Όλα τα άρθρα που έγραψα στο παρόν ιστολόγιο σε συνέχειες, έχουν ένα συγκεκριμένο σκοπό. Τα έγραψα για να φανεί η Δογματικά αστήρικτη τριτοπρόσωπη εικόνα του Θεού. Η μελέτη μου απαντάει όχι μόνο σε όσους λένε για τρεις εικόνες των Προσώπων του Θεού, αλλά και σε όσους μιλάνε για τρις συμβολικές εικόνες και για τρία διακριτικά ονόματα του Θεού. Αυτό που λέω λοιπόν είναι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε με άλλους τρόπους διάκριση των Προσώπων του Θεού, πλην των Υποστατικών Ιδιωμάτων Του. Αυτή πάλι την τελευταία την διάκριση, δεν την βιώσαμε, αλλά λεκτικά την μάθαμε από τον Κύριο και βέβαια μας την εξήγησαν καλύτερα οι άγιοι πατέρες μας. Μόνο ακουστικά μάθαμε κάποιες πολύ βασικές και στοιχειώδεις Αλήθειες σχετικά με την φύση του Θεού.

Στον αντιρρητικό λόγο λοιπόν που εξέφρασα, μιλάω για τον Απρόσιτο Θεό μας διδάχτηκε η Τριαδική Μονάδα και ότι ο Θεός δεν έχει τριάδα συμβόλων, αλλά και ούτε τρία χωριστά ονόματα. Αντίθετα με αυτά ο Θεός έχει Ένα Μεσίτη στον κόσμο. Κάθε Πράξη, Τιμή, Δόξα και Προσκύνηση του Τριαδικού Θεού, γίνεται μέσα από ένα Πρόσωπο, με μία προσφώνηση και σε ένα σύμβολο:

Θλιβερόν εστί καί λέγειν -- Kυπριανός Χριστοδουλίδης

Ανώνυμος

26 Μαΐου 2023 στις 5:12 π.μ.

Μπράβο στον π.Δημήτριο που μας παρουσιάζει τα άπλυτα των γοχ. Ξεκουράζει τον π.Ευθύμιο και πέρνει την σκυτάλη του αγώνα για την ένωση των παραπλανημένων γοχ στην Εκκλησία. Βροχή οι αποτειχίσεις στις τάξεις των γοχ(Νικόλαος Μάννης, Κυπριανός Χριστοδουλίδης, Δημήτριος Χατζηνικολάου, Σταύρος Τάκας κ.α.)!
Δηλαδή ο Παπάς θεωρούσε κακόδοξο τον Καβουρίδη και μας παρουσιάζει το τί ήταν ο "άγιος" των γοχ.
Που είναι οι Ενιστάμενοι για να απαντήσουν σε αυτά που μας παρουσιάζει ο π.Δ.Α.;Τί απάντησή δίνει στον Ακάκιο ο κ.Χατζηνικολάου ;

 

Κυπριανός Χ.

Επειδή δέν επιθυμώ νά γίνω αφορμή σκανδαλισμού όλων εκείνων, που παραμένουν πιστοί στά νάματα τής Ορθοδοξίας άνευ επιθέτων, θά αναφέρω τά εξής ολίγα.

Η παγίδα στήν οποία έπεσαν οι Λατίνοι, όταν ο Πάπας πρόσθεσε τό φιλιόκβε, δέν θά μέ παρασύρει. Οι πιστοί εκείνης τής εποχής δέν είχαν καμμία επιλογή σωτηρίας τών ψυχών τους. Η μόνη ελπίδα που είχαν, καί εξακολουθούν νά έχουν, ήταν νά παραμείνουν "εντός εκκλησίας". Εκτός αυτής τού φιλιόκβε θά γινόταν προκαθήμενοι στήν Κόλαση, οπότε ... "απολείπειν ο θεός Αντώνιον". Οι Προτεστάντες "ήταν κι αυτοί μιά λύση". 

Στίς μέρες μας, τώρα που κυριαρχεί τό σύνθημα "ένας θεός γιά όλους", οι πιστοί έχουν πολλές ευκαιρίες επιλογής, αρκεί αυτές νά υπακούουν στό δόγμα τής πολιτικής καί τής θρησκευτικής ορθότητας. 

Ανέφικτο νά ζήσουμε χωρίς βαρβάρους.

ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΕΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ 1895 – 1902 και 1904

Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου(χημικού-βιοχημικού).

Εισαγωγικά

Η  Ορθόδοξη Εκκλησία από τον 15ο ως τα τέλη του 19ου αιώνα παρέμεινε αμετακίνητη στη στάση της απέναντι στον δυτικό χριστιανισμό, τον παπισμό και τον προτεσταντισμό (λουθηρανισμό, καλβινισμό, κ.λπ.) και τον αγγλικανισμό, που χαρακτηρίζονται σαφώς ως αιρετικές εκπτώσεις από τη Μία Εκκλησία.

Αγίου Ματθαίου Καρπαθάκη πρεσβείας, Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς.Αμήν.

Σαν σήμερα, πρίν από εβδομήντα τρία χρόνια, δεκατέσσερις Μα΄ί΄ου του 1950 [Ορθ.Ημερ.]απεδήμησε εις Κύριον ο μεγάλος Άγιος και Ομολογητής,Ματθαίος Καρπαθάκης.

Ήταν αυτός που αντιμετώπισε,μαζί με τον υπόλοιπο κλήρο και λαό, τον αντίχριστο Νεοημερολογιτισμό το 1924 και τους αιρετικοσχισματικούς Νεοημερολογίτες, που δημιουργήθηκαν τότε.

"Αγόρια στό ντούς" --- Κυπριανός Χριστοδουλίδης

Αυτά που ποτέ δέν αναδημοσιεύθηκαν, διαβάστηκαν ή κοινοποιήθηκαν, έστω, καί σέ θρησκευτικά ιστολόγια. Παρένθεση, ήταν μέχρι πρότινος απαγορευμένα στό κοινωνικό δίκτυο φέησμπουκ. Τώρα δέν είναι.

 

Καί άλλη μία απαγορευμένη ανάμνηση, επειδή αντιβαίνει στούς Όρους Κοινότητας f/b, αλλά καί στά ελληνικά θρησκευτικά Ιστολόγια γνησίων, ημιγνησίων καί Νεορθόδοξων πιστών. Παραδόξως, μετά από χρόνια αποκλεισμού τού ιστολογίου μέ τό όνομά μου, οι Διαχειριστές τού f/b επιτρέπουν, πλέον, αναδημοσιεύσεις από τόν σύνδεσμο που επισυνάπτω. Τό χρονολόγιο τού γράφοντος είναι Δημόσιο. Άν υπάρχουν "εκφράσεις μίσους", θά παρακαλούσα νά μού υποδειχθούν, ώστε νά τίς αφαιρέσω ή διορθώσω. 

ΥΓ.

Στόν δεσμό 2 διαβάστε τά σχόλια

1.

https://kyprianoscy.blogspot.com/2016/01/blog-post_2.html?m=1

2.

https://kyprianoscy.blogspot.com/2016/02/blog-post_10.html?m=0

Κάπηλοι της Ιατρικής επιστήμης --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Κάπηλοι της Ιατρικής επιστήμης

Δημοσιεύτηκε στις 2 Ιαν 2016

Περιπτώσεις γνήσιου ερμαφροδιτισμού δεν έχουν ποτέ περιγραφεί στην Ιατρική βιβλιογραφία. Εκείνο το οποίον γνωρίζουμε είναι ο ψευδής ερμαφροδιτισμός - συγγενής ιατρική χρωματοσωμική ανωμαλία - και η ενημερωτική παρουσίαση αυτή, σκοπό έχει να πληροφορήσει τον ακροατή, με την ευκαιρία του συμφώνου συμβίωσης των ομοφυλοφίλων, περί μιας κατηγορίας αυτών των ατόμων. Τα οποία έχασαν τον ερωτικό τους προσανατολισμό εξ αιτίας εκείνων που καπηλεύονται την Ιατρική επιστήμη.

Το σιωνιστικό ιερατείο της σύγχρονης επιστήμης, όπως και αυτό των σιτιζόμενων από τα πρυτανεία της, λέω για τους βαρώνους της ενημερωτικής μας αποβλάκωσης, δεν επιτρέπουν ποτέ να ακουστούν τα ιατρικώς ισχύοντα και έχοντα. Αν υπάρχει ενδιαφερόμενος, θα τα ακούσει εδώ.

Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου

Το πρώτο σχίσμα που στην κυριολεξία συντάραξε τις τάξεις των Γ.Ο.Χ. και απέβη καθοριστικό για το μέλλον της ιστορικής τους πορείας είναι το ματθαιικό. Κατά την περίοδο 1924-1935 ποιμαίνονταν μόνο από ιερείς, καθώς κανείς αρχιερεύς δεν είχε συμφωνήσει με την απόσχισή τους από την Εκκλησία. Το 1935 τρεις μητροπολίτες  της Ελλαδικής Εκκλησίας, οι Δημητριάδος Γερμανός, πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος και Ζακύνθου Χρυσόστομος αποκήρυξαν την εκκλησιαστική τους αρχή και ανέλαβαν την ηγεσία του παλαιοημερολογιτικού λαού. Οι τρεις μητροπολίτες  προέβησαν αμέσως σε χειροτονίες τεσσάρων νέων αρχιερέων, οι δύο όμως από τους οποίους -μαζί με τον Ζακύνθου Χρυσόστομο- έκαναν πολύ σύντομα αίτησι επιστροφής στους κόλπους της Εκκλησίας.

Την παλαιοημερολογιτική ηγεσία αποτελούσαν λοιπόν κατά τα έτη 1935-1937 εκτός από τους Γερμανό και Χρυσόστομο οι Κυκλάδων Γερμανός και Βρεσθένης Ματθαίος.

Δύο έτη μετά την χειροτονία τους (1937) οι επίσκοποι Κυκλάδων και Βρεσθένης αποκήρυξαν με την σειρά τους τους επισκόπους που τους χειροτόνησαν με το εξής αιτιολογικό: Όταν οι επίσκοποι Δημητριάδος και πρώην Φλωρίνης ανέλαβαν την ηγεσία των Γ.Ο.Χ., διεκήρυξαν προς τον πιστό λαό, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος λόγω της αλλαγής του ημερολογίου κατέστη άμεσα σχισματική, οι δε «σχισματικοί λειτουργοί» της έχασαν την «χάριν του Παναγίου Πνεύματος».

Αντιρρητικός λόγος στον σχηματισμό Τριτοπρόσωπης εικόνας του Θεού. ---- Σταύρος Ασλανίδης.

Στα σχόλια προηγούμενων αναρτήσεων ο “ανώνυμος” έγραψε αρκετές αντιρρήσεις. Στο τέλος φαίνεται σαν να βρέθηκε σε σύγχυση και με κατηγόρησε για Νεστοριανισμό. Αυτό έχει επίκαιρη σημασία γιατί κοντά στην πίστη της αίρεσης που περιγράφει τριτοπρόσωπο τον Θεό, είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δέχονται αμφότεροι αδυναμία στον Χριστό, έναντι του μείζονος πατέρα Του και αμφότεροι αρνούνται την Παναγία ως Θεοτόκο. Το Θέμα λοιπόν είναι άκρως σοβαρό. Μου δίνεται λοιπόν η ευκαιρία για να μιλήσω για αυτό το Θέμα, και τον ευχαριστώ. Με τη βοήθεια του Θεού θα προσπαθήσω να κάνω αναίρεση της κατηγορίας του για να φανεί ποιος πραγματικά άφησε το φως της Δικαιοσύνης και πλανήθηκε με τις βορβορώδεις πλάνες του Νεστορίου.

Το ότι είμαι ενάντια στο Νεστοριανισμό δεν το λέω μόνο εδώ, ούτε μόνο ως τίτλο. Επαλειμμένα στο παραπάνω σύγγραμμα μου, αναφέρω ότι :

Φώτης Κόντογλου - Ἡ Μοναδικότητα τῆς Παραδόσεως τῆς Ὀρθοδοξίας (Ἀπάντησις σὲ ἀρχιμανδρίτην τῶν Ἀθηνῶν)

Ὑπάρχει φανερὴ ὑπερηφάνεια, ὑπάρχει καὶ κρυφὴ ὑπερηφάνεια.

Τὴν κρυφὴ ὑπερηφάνεια ἐννοεῖ ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σῦρος, λέγοντας: «Ἡ ὑπερηφάνεια ἀναγκάζει ἐπινοεῖν καινοτομίας μὴ ἀνεχομένη τὸ ἀρχαῖον».

Αὐτὴ τὴν ὑποχθόνια ὑπερηφάνεια, ποὖναι κρυμμένη κάτω ἀπὸ τὴν ταπεινολογία καὶ τὴν ταπεινοφάνεια, ἔχουνε ὅσοι δὲν σέβουνται τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας στὴ λατρεία καὶ στὶς ἐκκλησιαστικὲς τέχνες, καὶ θέλουνε νὰ εἰσάξουνε σ᾿ αὐτὴ κάποιους νέους τρόπους ποὺ εἶναι ὁλότελα ξένοι πρὸς τὴν οὐσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Ὄχι μοναχὰ ξένοι πρὸς τὸν πνευματικὸν χαρακτήρα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ ὁλότελα ἀντιορθόδοξοι.

ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΟΡΘΟ ΛΌΓΩ ΛΑΘΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου.

Κύριε διαχειριστά του ιστολογίου

Επειδή ο κ.Δ.Χ  σε ορισμένα σχόλια παρερμηνεύει τον 37^ο κανόνα της εν Λαοδικεία Συνόδου σας παρακαλώ να δημοσιεύσετε το παρακάτω.

--------------------------------------------------------------------------------------

Ο 37ος κανόνας της Εν Λαοδικεία Συνόδου λέει:

«Ὅτι οὐ δεῖ παρὰ τῶν Ἰουδαίων ἢ αἱρετικῶν, τὰ πεμπόμενα ἑορταστικὰ  λαμβάνειν, μηδὲ συνεορτάζειν αὐτοῖς.(37Ος ΚΑΝΟΝΑΣ).

Οπότε το πρόβλημα είναι ποια είναι η ερμηνεία του «συνεορτάζειν».

ΣΤΟ ΠΗΔΆΛΙΟ του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη  ο κανόνας αυτός συνδέεται

Α. Με τον ΜΕ΄ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΚΑΝΟΝΑ ο οποίος λέει:

«Επίσκοπος ή πρεσβύτερος η διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος, μόνον αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς ως κληρικοίς ενεργήσαι  τις,καθαιρέσθω».

 

Β. Με τον -70ο   - ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΚΑΝΟΝΑ ο οποίος λέει:

«Εἴ τις ἐπίσκοπος, ἢ πρεσβύτερος, ἢ διάκονος, ἢ ὅλως τοῦ καταλόγου  τῶν κληρικῶν, νηστεύοι μετὰ Ἰουδαίων, ἢ ἑορτάζοι μετ᾿ αὐτῶν, ἢ  δέχοιτο παρ᾿ αὐτῶν τὰ τῆς ἑορτῆς ξένια, οἷον ἄζυμα ἤ τι τοιοῦτον, καθαιρείσθω· εἰ δὲ λαϊκὸς εἴη, ἀφοριζέσθω».

 Επομένως η ερμηνεία του «συνεορτάζειν» θα πρέπει να γίνει σε συνδυασμό με τους παραπάνω  ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥΣ κανόνες.

Ο συνεορτασμός με τους Ιουδαίους αφορά μόνο την εορτή του Πάσχα και αυτός έχει λυθεί από τους Όρους της Α Οικουμενικής για τον καθορισμό της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα.  Στην ερμηνεία του Ο Αποστολικού κανόνα ο Άγιος Νικόδημος επικεντρώνεται ως επί το πλείστον στον συνεορτασμό του Πάσχα ΟΡΘΟΔΌΞΩΝ και ΙΟΥΔΑΙΩΝ.

Το ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΕΙΝ με τους άλλους αιρετικούς περιλαμβάνει: