Σαν πίδακες ζωντανού νερού ξεπηδούν μέσα από τα γεγονότα της ιστορίας του Θεού, που έγιναν γιορτές της Εκκλησίας, οι αλήθειες, που λυτρώνουν και δροσίζουν την ψυχή μας. Φθάνει εμείς να σκύψουμε με την αγωνία της σωτηρίας και να σκάψουμε με τη λαχτάρα του ουρανού μέσα στην ιστορία τους, να γονατίσουμε μπροστά τους με ανοιχτό το Ευαγγέλιο και να τα γιορτάσουμε με το Πνεύμα το Άγιο μέσα στην Εκκλησία. Κι ο Θεός, που ήλθε στην ιστορία μας και μπήκε στη ζωή μας, μας ελκύει στην ιστορία Του και μας ενώνει με τη ζωή Του, με μια θεία δύναμη μας εντάσσει μέσα στο σωτήριο σχέδιό Του. Μια τέτοια φλέβα χαρίτων είναι η γιορτή της Υπαπαντής, με την οποία τιμούμε τη Θεομήτορα, αλλά και τον Δεσπότη· την Παναγία Μητέρα, που προσάγει στο ναό τον Ιησού, σαραντάμερο βρέφος και τον Θεάνθρωπο Κύριό μας, που προσφέρεται στον Θεό ως πρωτότοκος. Μας παρασύρει συνήθως η πρώτη όψη της γιορτής, η εικόνα της Θεοτόκου, που κρατώντας στην αγκαλιά Της τον Ιησού μπαίνει στο ναό – καθώς ανταποκρίνεται στο πολύ γνωστό μας ανθρώπινο και συγκινητικό γεγονός του σαραντισμού — και καλύπτει αυτή όλη τη γιορτή. Αλλά ο σαραντισμός της Θεοτόκου είναι εντελώς τυπικός, εφόσον η παρθένος Μαρία δεν έχει ανάγκη από καθαρισμό.
ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΑΣ ΤΑΪΣΙΑΣ Της ΠΟΤΕ ΠΟΡΝΗΣ.
Αγαπητοί μου αδελφοί και πατέρες, βούλομαι να διηγηθώ εις υμάς την φαιδράν ταύτην και θαυμαστήν μετάνοιαν της μακαρίας Ταϊσίας, την οποίαν τελέσασα αύτη, τοσούτον μεγάλως εδοξάσθη, διότι τους αμαρτήσαντας και μετανοήσαντας γνησίως δοξάζει ο Κύριος και υπερτιμά· διο και ωφέλιμος ο λόγος ούτος ων και παρηγορητικός, παρέχει κατάνυξιν εις τους αγαπώντας τον Θεόν. Η μακαριωτάτη Ταϊσία ήτο καλή την όψιν, χαριεστάτη και πολύ ωραία, ότε δε ήτο δέκα επτά περίπου χρόνων, λαβούσα ταύτην η μήτηρ αυτής, η οποία από μικράν την εξώθει εις το κακόν, την ωδήγησεν εις τον τόπον της απωλείας, ήτοι εις τόπον πορνείας· επειδή δε ήτο ωραία, διέδραμε πανταχού η φήμη του κάλλους του προσώπου της, ως φλόγα δε κατέκαιεν η μανία της αγάπης της τας καρδίας πάντων των βλεπόντων αυτήν ανδρών· πλείστοι δε άλλοι ακούοντες περί αυτής επώλουν άπαντα τα υπάρχοντά των και εβούλοντο να απέλθουν και να απολαύσουν του κάλλους αυτής· όθεν πωλούντες όσα είχον, απώλεσαν και τα ενδύματα αυτών, δια να εκπληρώσουν την επιθυμίαν των. Ακούσας ο Αββάς Σεραπίων περί αυτής, προσηυχήθη προς τον Θεόν υπέρ αυτής λέγων· «Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός ημών, ο θέλων πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν· ούτω και νυν εμφύτευσον τον φόβον σου εν τη καρδία αυτής, ίνα επιστρέψη αύτη και μετανοήση και σωθή»· αφού δε συνεπλήρωσε την ευχήν ταύτην, ενεδύθη σχήμα κοσμικόν, έλαβε μεθ’ εαυτού εν νόμισμα και απήλθε προς αυτήν, ως δήθεν στρατιώτης.
Τη Α΄ (1η) του μηνός ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΤΡΥΦΩΝΟΣ
Τρύφων ο ενδοξότατος Μάρτυς του Χριστού και της ουρανίου αι θείας τρυφής επώνυμος, εγεννήθη εις την πόλιν της Φρυγίας Λάμψακον. Οι γονείς αυτού ήσαν ευσεβείς, πιστεύοντες εις τον αληθινόν Θεόν, αξιωθέντες ούτω να γεννήσουν τέκνον ευσεβέστατον· μάλιστα δε εκ πρώτης ηλικίας ήτο άξιον τέκνον Θεού, καθότι κατώκει εις την ψυχήν αυτού η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος και ιάτρευε πάσαν ασθένειαν, εξόχως δε είχε πολλήν εξουσίαν κατά των δαιμόνων, οίτινες, μόνον το όνομά του εάν ήκουον, έφευγον. Εις πίστωσιν δε των πολλών θαυμάτων, τα οποία ετέλεσε, να γράψωμεν ένα δια να εννοήσητε, από το άκρον του κρασπέδου, το ιμάτιον. Μετά τον θάνατον του Αυγούστου Καίσαρος χρόνους σκδ΄ (224) εβασίλευσεν εις την Ρώμην ο Γορδιανός, όστις ήτο Έλλην, δεν ήτο όμως τόσον σκληρός ως οι πρότερον βασιλεύσαντες, ούτε τους πιστούς εδίωκεν.
Η δήλωση του « Ὀρθόδοξου» Μητροπολίτη Ἰταλίας Πολύκαρπου μετὰ τὴν ἐπίσκεψη στὸν Πάπα:
«Ἡ συνάντηση μὲ τὸν Πάπα Φραγκίσκο πῆγε πολὺ καλά. Ἦταν μιὰ πολὺ ἐγκάρδια συνάντηση ἑνὸς νέου μὲ τὸν ἀγαπημένο του πατέρα, μιὰ συνάντηση ἑνὸς ἐπισκόπου μὲ τὸν προκαθήμενο καὶ πατριάρχη του. Ὁ Ἅγιος Πατέρας εἶναι μεγάλη, γνήσια καρδιά. Ζήτησα τὴν παπικὴ εὐλογία του γιὰ τὸ ἔργο μου... Τὸ ταξίδι τῶν Καθολικῶν καὶ τῶν Ὀρθοδόξων πρὸς τὴν πλήρη ἑνότητα βρίσκεται στὸν σωστὸ δρόμο... Πιστεύω ὅτι ὁ στόχος αὐτὸς ἔχει ἤδη ἐπιτευχθεῖ στὸ ἐπίπεδo τῶν πιστῶν...».
Τί εἶναι Εὐρώπη; Ἡ Λευκή Δαιμονία -- Ὁ χωρισμός τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεόν --- Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)
«Ἀδελφοί μου, ἡ συζήτησις ἐτελείωσεν εἰς τάς ἡμέρας μας. Ὁ Χριστός ἀπεμακρύνθη ἀπό τήν Εὐρώπην, ὅπως κάποτε ἀπό τήν χώραν τῶν Γαδαρηνῶν, ὅταν οἱ Γαδαρηνοί τό ἐζήτησαν. Μόλις ὅμως Αὐτός ἔφυγεν, ἦλθε πόλεμος, ὀργή, τρόμος και φρίκη, κατάρρευσις, καταστροφή. Ἐπέστρεψεν εἰς τήν Εὐρώπην ὁ προχριστιανικός βαρβαρισμός, ἐκεῖνος τῶν Ἀβάρων, τῶν Οὔνων, τῶν Λογγοβάρδων, τῶν Ἀφρικανῶν, μόνον ὅτι ἦτο ἑκατόν φορές φρικωδέστερος. Ὁ Χριστός ἐπῆρε τόν Σταυρόν Του και τήν εὐλογίαν Του καί ἀπεμακρύνθη. Ἔμεινε ζόφος καί δυσωδία. Καί σεῖς τώρα ἀποφασίστε μέ ποῖον θά ὑπάγετε, ποῖον θά ἀκολουθήσετε: τήν σκοτεινήν καί δυσώδη Εὐρώπην ἤ τόν Χριστόν;
O εχθρός της Υπεραγίας Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας
Ο αββάς Κυριακός ( 5ος- 6ος αι. ) ήταν πρεσβύτερος στη λαύρα του Καλαμώνος, κοντά στον ποταμό Ιορδάνη. Κάποτε διηγήθηκε τα εξής:
« Μια νύχτα είδα στον ύπνο μου να στέκουν έξω από το κελί μου μια πορφυροντυμένη γυναίκα με σεμνή εμφάνιση και δυο άνδρες ιεροπρεπείς και σεβάσμιοι. Κατάλαβα πως η γυναίκα ήταν η ίδια η Υπεραγία Θεοτόκος, ενώ από τους άνδρες ο ένας ήταν ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος και ο άλλος ο Τίμιος Πρόδρομος.Βγήκα από το κελλί και τους παρακάλεσα να περάσουν μέσα για να το ευλογήσουν. Η Θεοτόκος όμως αρνήθηκε. Εγώ επέμενα για πολλή ώρα να την παρακαλώ, οπότε Eκείνη αποκρίθηκε αυστηρά:
- Έχεις τον εχθρό μου στο κελλί σου και πως θέλεις να μπω;
Αυτό είπε κι έφυγε.
Ἰατρικὴ Τυραννία
Τοῦ Δρ. κ. Ἀνδρέου Ράλλη*
Ἀπὸ τὴν κήρυξη τῆς πανδημίας τοῦ
Covid-19 ἀπὸ τὸν Παγκόσμιο Ὀργανισμὸ Ὑγείας (ΠΟΥ) τὸν Μάρτιο τοῦ 2020, ἔχουν
σημειωθεῖ θεμελιώδεις ἀλλαγὲς στὴν κοινωνία καὶ οἱ νόμοι ἔκτακτης ἀνάγκης ποὺ ἐπιβλήθηκαν
ἀπὸ τὶς ἐθνικὲς κυβερνήσεις παγκοσμίως μὲ τὸ πρόσχημα τῆς προστασίας τῆς
δημόσιας ὑγείας. Ἡ μετάβαση σὲ μία ἐποχὴ μετὰ τὸν Covid-19 εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα
περιορισμοὺς στὴν ἐλευθερία καὶ τὰ ταξίδια καὶ τὴ συγκέντρωση, καθὼς καὶ
περιορισμοὺς στὴν ἐλευθερία τοῦ λόγου, τὸ κλείσιμο ἐπιχειρήσεων καὶ σχολείων καὶ
τὸν περιορισμὸ ὑγιῶν ἀτόμων. Ἐπὶ τοῦ παρόντος, ὑπάρχει ἔλλειψη ἐπιστημονικῆς
συναίνεσης σχετικὰ μὲ τὶς δικαιολογίες ποὺ δίνονται ἀπὸ παγκόσμιους ὀργανισμούς,
ὅπως ὁ ΠΟΥ, τὸ CDC καὶ ἐθνικὲς κυβερνήσεις, γιὰ τέτοιους δραστικοὺς κοινωνικοὺς
μετασχηματισμοὺς ἀπὸ τὸ status quo ἀπὸ τὴν ἐποχὴ πρὶν ἀπὸ τὸν Covid-19.
Ἐπιστήμονες, ὅπως ὁ καθηγητὴς Luc Montagnier, ὁ παγκοσμίου φήμης ἰολόγος καὶ βραβευμένος μὲ Νόμπελ γιὰ τὴν ἀνακάλυψη τοῦ HIV), ὁ Dr Sucharit Bhakdi (πρώην ἐπικεφαλῆς τοῦ Ἰνστιτούτου Μικροβιολογίας στὸ Πανεπιστήμιο τοῦ Mainz) καὶ ὁ Dr. Micheal Yeadon (πρώην Ἀντιπρόεδρος τῆς Pfizer) ὑποστηρίζουν ὅτι τὰ μέτρα ἔκτακτης ἀνάγκης γιὰ τὴν ὑγεία, συμπεριλαμβανομένης τῆς ἐπιβολῆς ἐντολῶν γιὰ «ἐμβόλιο» Covid-19 ποὺ ὁρίζονται ἀπὸ τὸν ΠΟΥ καὶ τὶς ἐθνικὲς κυβερνήσεις, ἀποτελοῦν ἀπειλὴ γιὰ τὴ Δημοκρατία καὶ τὶς Πολιτικὲς Ἐλευθερίες καὶ δὲν βασίζονται σὲ ἐπιστημονικὰ δεδομένα, ἀλλὰ σὲ μία παγκόσμια πολιτικὴ ἡμερήσια διάταξη.
Eθνικός Κόλαφος ---- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω
Το θεσμικό πραξικόπημα της Κυβερνήσεως, ήτοι η άσκηση θεσμικής βίας δια της λήψεως αποφάσεων οι οποίες αντίκεινται σφόδρα εις το Εθνικό συμφέρον συνιστά υπό μία έννοια την απαρχή προπαρασκευής μίας εγκληματικής συμπεριφοράς εσχάτης προδοσίας, διότι καθίσταται αδύνατο να δημιουργούνται ανελλιπώς εγκαταστάσεις αλλοδαπών, όθεν ευρίσκονται, εις την πλειονοψηφία τους Μουσουλμάνοι, την στιγμή την οποία ο Ελληνισμός συρρικνώνεται εν τη Πατρίδι του, διώκεται και κατά τούτο πνέει τα λοίσθια.
Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ Σοῦ
Η Κυρία Θεοτόκος ήτο και κατά τα δύο καθαρά και
αμόλυντος : και κατά το σώμα και κατά την ψυχήν και κατά την πράξιν και κατά
τον λογισμόν. Όθεν ο προφήτης Ιεζεκιήλ αινιγματωδώς είπε περί της Κυρίας
Θεοτόκου : Και ιδού δόξα Θεού Ισραήλ ήρχετο κατά την οδόν την προς ανατολάς
(ήτοι εις την ψυχήν της Παρθένου), και η γη (ήτοι το σώμα της Παρθένου),
εξέλαμπεν ως φέγγος από της δόξης κυκλόθεν.
Τη ΛΑ΄ (31η) Ιανουαρίου, μνήμη των Αγίων και θαυματουργών Αναργύρων ΚΥΡΟΥ και ΙΩΑΝΝΟΥ.
Κύρος και Ιωάννης οι θαυματουργοί Άγιοι Ανάργυροι ήσουν κατά τους χρόνους του ασεβεστάτου βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει 292 και ο μεν περιφανής και λαμπρότατος αστήρ Κύρος εγεννήθη εις την περιφανεστάτην πόλιν της Αιγύπτου Αλεξάνδρειαν, την οποίαν ωκοδόμησεν ο Μέγας Αλέξανδρος και την ωνόμασεν ούτω προς τιμήν του, ο δε Ιωάννης ήτο εκ της Εδέσσης της Μεσοποταμίας ήτις ονομάζεται τώρα κοινώς Ουρφά. Ήτο δε ο Κύρος πιστός Χριστιανός από τους γονείς του, εις την πολιτείαν ενάρετος και την τέχνην ιατρός εμπειρότατος, το δε εργαστήριόν του φαίνεται έως την σήμερον, γνωστόν εις άπαντας, διότι έκτισαν εις αυτό μετέπειτα ιεράν Εκκλησίαν των Αγίων Τριών Παίδων, εις την οποίαν τελούνται καθ’ εκάστην θαυμάσια και αι ασθένειαι θεραπεύονται με την δύναμιν του Θεού, αντί των ιατρικών θεραπειών, αίτινες εγίνοντο τότε με βότανα της τέχνης και φάρμακα διάφορα.
Η Παναγία της Τήνου --- Στις 30 Ιανουαρίου 1823 σκάβουν με τη σειρά τους στο χωράφι οι Φαλαταδιανοί.......
Δεν έχει περάσει ένας χρόνος από την ιστορική ημέρα, που ο επίσκοπος Πατρών Γερμανός ύψωσε το λάβαρο της επαναστάσεως. Στο μοναστήρι του Κεχροβουνίου, που φαντάζει κάτασπρο πάνω στο νησάκι της Τήνου, η μοναχή Πελαγία, ύστερα από τη βραδινή προσευχή αποσύρθηκε στο κελλί της να ησυχάσει. Ενώ είχε αποκοιμηθεί, ένοιωσε ξαφνικά μιαν άρρητη ευωδία, κι αμέσως άκουσε την πόρτα του κελλιού να ανοίγει με πάταγο. Μια μεγαλόπρεπη γυναίκα, που άστραφτε σαν βασίλισσα, μπήκε μέσα και στάθηκε απέναντι από το κρεβάτι της.
- Σήκω γρήγορα, της είπε. Πήγαινε να συναντήσεις τον Σταματέλλο Καγκάδη, και πες του πως στο χωράφι του Αντώνη Δοξαρά είναι χωμένη χρόνια τώρα η εικόνα μου. Να φροντίσει να τη βγάλει και να χτίσει το σπίτι μου.
ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ -- Αθωνικά άνθη
Ελέχθη ότι, εάν οι «Τρεις μέγιστοι φωστήρες της τρισηλίου θεότητος» δεν εγεννώντο, θα εχρειάζετο να κατέλθη δια δευτέραν φοράν επί της γης ο Χριστός. Δεν γνωρίζομεν από ποίου σημείου αρχίζει να γίνεται υπερβολή το λεχθέν. Βέβαιον όμως είναι ότι και οι τρεις ήσκησαν και ασκούν εισέτι αποφασιστικήν επίδρασιν επί της ορθοδόξου θεολογίας και εν γένει της εκκλησιαστικής ζωής. Ο μεν, ως Τριαδικός θεολόγος και θεωρητικός, ο δε, ως δογματικός και ασκητικός διδάσκαλος, και ο τρίτος ως ιεροκήρυξ του άμβωνος έξοχος και ερμηνευτής της χριστιανικής διδαχής μοναδικός. Και οι τρεις, ως τέλειοι εν Χριστώ, εκοσμούντο κοινώς υφ’ όλων των ανωτέρω χαρισμάτων του αγίου Πνεύματος. Γρηγόριος ο θεολόγος είχε μεν το χάρισμα της Τριαδικής θεολογίας και θείας θεωρίας, αλλ’ ήτο και δογματικός και ασκητικός και ερμηνευτής και κήρυξ δεινός του θείου λόγου. Βασίλειος ο μέγας μαζί με το χάρισμα του δογματικού και ασκητικού συγγραφέως είχε και το χάρισμα της Τριαδικής θεολογίας και θεωρίας, ως και της ερμηνείας και διδαχής του θείου λόγου.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ «ΕΝΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ» ---- (Περιοδικό ¨Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ¨ Σεπτέμβριος-Οκτώβριος 1994)
Προ μηνών ο γνωστός πνευματικός της Σιναϊτικής ερήμου π. Ανδριανός απεκήρυξε τον οικουμενισμόν του νέου ημερολογίου και προσεχώρησε εις την Εκκλησίαν του παλαιού, αφού διεπίστωσε και εμπράκτως τις κακοδοξίες των σημερινών επισκόπων της «Ορθοδοξίας». Αυτό, ως ήτο φυσικόν, δεν άρεσε σε πολλούς του νέου ημερολογίου, κληρικούς και λαϊκούς θεολόγους, καθότι ελέγχει την πορεία τους και τους αφήνει ακάλυπτους ενώπιον των πνευματικών τους τέκνων, τα οποία δικαίως θα διερωτώνται τι συμβαίνει. Δια τούτο το περιοδικόν «ο Σταυρός» έγραψε εκτενές σχόλιο (Αύγ. 94, σελ. 134) παρατηρών δια τον π. Ανδριανόν ότι «δεν εξήντλησε τα μέσα». Κατά την γνώμην του συντάκτου έπρεπε προτού διακόψει κοινωνίαν με την Εκκλησίαν του νέου «να έστελνε εγκυκλίους επιστολάς προς τους απανταχού γης ευρισκομένους χριστιανούς, στις οποίες θα στηλίτευε την απόκλισι προς τον οικουμενισμόν των προσώπων εκείνων που θα έπρεπε να είναι φρουροί της ορθοδόξου πίστεως». Η πρότασις του συντάκτου περί γραπτής διαμαρτυρίας εφηρμόσθη κατά κόρον από τους αγωνισθέντας προ ικανών ετών κατά της κακοδοξίας, και ουδέν αποτέλεσμα έφερε· μόνο η διακοπή κοινωνίας τους ενοχλεί και τους αποκαλύπτει. Έτσι ο π. Ανδριανός προτίμησε την οδόν της πράξεως. Προς τούτο επεσκέφθη Αυστραλίαν και Καναδά όπου ανθεί ο απόδημος Ελληνισμός, προκειμένου να στηλιτεύση την αίρεσιν. Το αποτέλεσμα; Τον εξεδίωξαν αμέσως οι «ορθόδοξοι» αρχιεπίσκοποι και επίσκοποι των περιοχών! Γι΄ αυτό, επειδή διεπίστωσε ότι έχουν πια πορωθή, κατά τον λόγον του θείου Παύλου, απεφάσισε να ασφαλισθή δια της αποτειχίσεως και προσχωρήσεως εις τας τάξεις των Παλαιοημερολογιτών.
Αυτό το κείμενο από τον αδελφό μας Γεώργιο!
''Οι ποιμένες ως λύκοι γενήσονται, οι ιερείς το ψεύδος ασπάσονται, οι μοναχοί τα του κόσμου ποθήσουσιν, οι πλούσιοι ασπλαγχνίαν ενδύσονται, οι άρχοντες πτωχώ ου βοηθήσουσιν, οι δυνάσται οικτιρμούς αποβαλούνται, οι κριταί το δίκαιον εκ του δικαίου αρούσι και τοις δώροις εκτυφλούμενοι αδικίαν επισπάσονται και τί λέγω από ανθρώπων, όπου και αυτά τα στοιχεία την οικείαν τάξιν αρνήσονται; Σεισμοί κατά πάσαν πόλιν, λοιμοί επί πάσαν χώραν, βρονταί άνεμοι και φοβεραί αστραπαί οίκους και αγρούς κατακαίουσαι, καταιγίδες ανέμων την γην και την θάλασσαν αμέτρως εκταράσσουσαι, της γης ακαρπίαι, θαλάσσης ήχος και σάλος αφόρητος από ψυχών και απωλείας ανθρώπων. Σημεία εν ηλίω, σημεία εν σελήνη, άστρων παρατροπαί, συνοχαί εθνών, αέρων ακρασίαι, χαλάζης βολίδες επί προσώπου της γης, χειμώνος αταξίαι, παγετοί διάφοροι, καύσωνες απαραμύθητοι, κεραυνοί αιφνίδιοι, εμπρησμοί αδόκητοι και απαξαπλώς πάσης της γης θρήνος και κοπετός παραμυθίαν μη εχούσης.'' (Άγιος Ιππόλυτος, ΒΕΠΕΣ 6, 278-279). ''...ὑποκριταί, τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;'' (ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΣΤ' 3). ''Οι δε Επίσκοποι εν ταις ημέραις εκείναις έσονται αιδούμενοι πρόσωπα δυνατών... Και είπεν ο αδελφός, τί ουν ποιήσει τις εν τοις καιροίς και χρόνοις εκείνοις; Και είπεν ο Γέρων, τέκνον, εν ταις τοιαύταις ημέραις ο σώζων σώζει την εαυτού ψυχήν, και μέγας κληθήσεται εν τη Βασιλεία των ουρανών.'' (ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ ΤΟΜΟΣ Β' σελ. 161). ''...και καθεσθήσεται (ο Άνομος) εις τον ναόν του Θεού, ου τον Ιεροσολύμοις μόνον, αλλά και εις τας πανταχού Εκκλησίας.'' (ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ, ΕΠΕ 23, 54). Δυστυχώς, η ανθρωπότητα έχει εισέλθει στην ''Ζώνη του Λυκόφωτος'' και δεν προβλέπεται πουθενά Πανορθόδοξη Σύνοδος... Εύχομαι σε όλους μας, καλή υπομονή και καλόν αγώνα...
Τη Λ΄ (30η) Ιανουαρίου, μνήμη των εν Αγίοις Πατέρων ημών και Οικουμενικών Διδασκάλων ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ του Μεγάλου, ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ του Θεολόγου και ΙΩΑΝΝΟΥ του Χρυσοστόμου.
Η των Αγίων Τριών Ιεραρχών Βασιλείου του Μεγάλου, Γρηγορίου του Θεολόγου και Ιωάννου του Χρυσοστόμου κοινή κατά την σήμερον μνήμη εορτάζεται δια την εξής αιτίαν. Εις τον καιρόν της βασιλείας Αλεξίου του Κομνηνού, όστις έγινε βασιλεύς μετά τον Βοτανειάτην εν έτει απα΄ (1081) από Χριστού, εγένετο εν Κωνσταντινουπόλει φιλονεικία μεταξύ των ελλογίμων και εναρέτων ανδρών, εξ ων τινες προετίμων τον Μέγαν Βασίλειον, επειδή με τους λόγους του ηρεύνησε την φύσιν των όντων, με τας αρετάς του δε ωμοίαζε και συνερίζετο με τους Αγγέλους, καθότι δεν συνεχώρει προχείρως τους αμαρτάνοντας, αλλ’ ήτο σοβαρός κατά το ήθος και δεν είχεν εις εαυτόν κανέν γήϊνον. Έλεγον δε ούτοι τον θείον Χρυσόστομον κατώτερον του Βασιλείου, επειδή εκείνος είχε δήθεν τρόπον εναντίον του Βασιλείου και ευκόλως συνεχώρει τους αμαρτάνοντας.
ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου
Ποια από τις δυό μερίδες έχει την «αποστολική διαδοχή»
Η Εκκλησία λέγεται στο
Σύμβολο της Πίστεως «αποστολική», γιατί έχει την «αποστολική διαδοχή». Όταν
λέμε «αποστολική διαδοχή» εννοούμε δυό πράγματα. Πρώτον, ότι έχει την «διαδοχή»
στη πίστη των Αποστόλων. Δηλ. διαδέχεται στη πίστη, ό,τι πίστευαν και οι
Απόστολοι! Υπάρχει ταυτότητα στη πίστη με τους Αποστόλους. Και δεύτερον,
υπάρχει αλληλοδιαδοχή στις επισκοπικές χειροτονίες, μέχρι τους Αποστόλους.
Αλληλοδιαδοχή στις επισκοπικές χειροτονίες είναι εύκολο να υπάρχει και στις αιρετικές
κοινότητες. Αυτό, που δεν συνυπάρχει σε αυτές, είναι η αποστολική πίστη! Όπου
δεν υπάρχει η αποστολική πίστη, σταματάει να υπάρχει και η αποστολική διαδοχή στις
χειροτονίες τους! Γι’ αυτό, η Εκκλησία δέχεται ότι «αποστολική διαδοχή» υπάρχει
όπου ο επίσκοπος είναι «και τρόπων μέτοχος και θρόνων διάδοχος» των αποστόλων,
και όχι μόνον μέσω της χειροτονίας. Ποια, λοιπόν, απ’ τις δυό μερίδες
διαφυλάττει ακέραιη την πίστη των Αποστόλων; Αυτή, που διαφυλάττει, είναι η
Εκκλησία του Χριστού!
------------------------
Τό Ν/Ηκόν σχίσμα εἶναι ἐν δυνάμει καί ὄχι ἐν ἐνεργείᾳ. Συνεπῶς, ἀποστολική διαδοχή ὑπάρχει καί στίς δύο μερίδες, οἱ ὁποῖες ἔχουν πέσει δυστυχῶς σέ αἱρέσεις καί σχίσματα. Ἔτσι, αὐτήν τήν στιγμήν ὑπάρχει ἐκκλησιαστικόν χάος, ἄρα εἶναι ἀνάγκη ὅσον ποτέ ἄλλοτε νά ὑπάρξῃ Πανορθόδοξος Σύνοδος πρός διευθέτησιν ὅλων τῶν κρισίμων ζητημάτων. Ποῖος θά τήν συγκροτήσῃ, μήπως οἱ ψευδο-πατριᾶρχαι τύπου Βαρθολομαίου, Θεοδώρου κ.ἄ.; Αὐτό εἶναι τό ζητούμενον, πού μόνον ὁ Πηδαλιοῦχος τῆς Ἐκκλησίας μπορεῖ ν' ἀπαντήσῃ, ἀφοῦ πρῶτα ἐκδιώξῃ μέ φραγγέλιον τούς αἱρετικούς καταληψίας τῶν θρόνων τῆς Ὀρθοδοξίας! Ἄν ἐμεῖς μετανοήσουμε, ἀποκτήσουμε ἀρετάς, καί Τοῦ τό ζητήσουμε μέ δάκρυα, τότε εἶναι βέβαιον ὅτι θ' ἀνασυντάξῃ τό ποίμνιόν Του καί θά βάλῃ καλούς ποιμένας. Δέν δύναμαί νά πῶ ὅτι θά τό κάνουμε αὐτό, διότι μόνον μῖσος καί ἐγωϊσμόν βλέπω παντοῦ. Ἡ ταπείνωσις καί ἡ ἀγάπη ἀπουσιάζουν δυστυχῶς ἀπό παντοῦ.
--------------------------
η τότε ηγεσία της ελληνικής εκκλησίας και του πατριαρχείου δεν ήταν «και τρόπων μέτοχος και θρόνων διάδοχος» των αποστόλων διότι εκτός από μασόνοι αποδεχόμενοι και εφαρμόζοντας την αιρετική εγκύκλιο του 1920 , αρνήθηκαν το 9ο άρθρο του συμβόλου της πίστεως , εκτός βέβαια και των αναθεμάτων και αφορισμών του 16ου - 19ου αιώνος των πανορθοδόξων συνόδων περί αλλαγής του ημερολογίου-εορτολογίου !! από τότε η ελληνική εκκλησία έχασε την αποστολική διαδοχή , ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ για όποιον θέλει την πικρή αλήθεια , και δεν περνά την ζωή του αμπελοφιλοσοφώντας !!!
-----------------------------
@ 29 Ιανουαρίου 2022 - 2:27 μ.μ.
Εἶναι πλάνη νά ταυτίζεται ἡ Ἐκκλησία, ὡς θεσμός, μέ πρόσωπα, ὅπως μέ τόν πατριάρχην, τόν ἀρχιεπίσκοπον κ.λπ. Οἱ γνωρίζοντες τήν πτῶσιν τῆς ἡγεσίας ὀφείλουν ν' ἀποτειχισθοῦν ἀπό αὐτούς (ὄχι, βεβαίως, ἀπό τήν Ἐκκλησίαν) καί νά τούς καταγγείλουν. Τά περί «αὐτοκαθαιρέσεως» εἶναι Ματθαιϊστική πλάνη. Βλ. τήν προηγηθεῖσαν ἀνάρτησιν περί τοῦ «δυνάμει καί ἐνεργείᾳ».
------------------------
Ο/Η Ανώνυμος είπε...Εκείνη την εποχή(1924) οι Παλαιοημερολογίτες έχασαν την Αποστολική Διαδοχή γιατί έκαναν σχίσμα. Σήμερα, δεν υπάρχει Αποστολική Διαδοχή, έπεσαν σε αίρεση όλοι οι ψευδεπίσκοποι.
-------------------------
Αὐτά πού γράφετε, κ. Στουραΐτη, ἐπιβεβαιώνουν αὐτό πού σᾶς λέγω καί διαψεύδουν ἐσᾶς! Τί κρῖμα πού δέν μπορεῖτε νά τό καταλάβετε! Γράφετε ὅτι ὁ Μ. Φώτιος ἀπεφάνθη ὡς ἑξῆς:
«Φέραμε στο φως και εκθέσαμε πάλι σε όλους την ορισμένη από τις μέχρι τώρα Συνόδους και τους αποστολικούς θεσμούς καταδίκη… Έτσι και αυτούς, αφού εμμένουν στην πολύμορφη πλάνη τους, τους αποκλείσαμε από κάθε χριστιανική κοινότητα… μόνη η κατά του Πνεύματος βλασφημία … αρκεί να τους υποβάλλει σε μύρια αναθέματα … να αποκόψουμε από το σώμα της Εκκλησίας την γάγγραινα της βλασφημίας … να ξεριζώσουμε τα φύτρα της πονηρίας».
Τί σημαίνει ὅτι ἐξέθεσαν σέ ὅλους προηγούμενες συνοδικές ἀποφάσεις καί βάσει αὐτῶν ἀπέκοψαν ἀπό τό Σὼμα τῆς Ἐκκλησίας ἀμετανοήτους αἱρετικούς καί ἐξερίζωσαν τήν φύτραν τῆς πονηρίας; Δέν σημαίνει ὅτι εἰς τινα Σύνοδον (προφανῶς ἐννοεῖ τήν ΑΒ τοῦ 861) ἔλαβαν χώραν ὅλα αὐτά; Ἀλλ' ἄν ἤρκουν οἱ προηγούμενες αὐτές συνοδικές ἀποφάσεις διά τήν αὐτόματον καταδίκην τῶν ἐν λόγῳ αἱρετικῶν, τότε διατί ὁ Μ. Φώτιος συνεκάλεσε νέαν Σύνοδον, ἡ ὁποία, στηριζομένη εἰς παλαιοτέρας Συνοδικάς ἀποφάσεις, κατεδίκασε τούς ἀμετανοήτους αἱρετικούς; Τό ἴδιο, λοιπόν, πρέπει νά γίνῃ καί εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ ἡμερολογιακοῦ ζητήματος. Πρέπει νά συγκληθῇ Σύνοδος, ἡ ὁποία, μέ βάσιν τάς ἀποφάσεις τῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος, θά καταδικάσῃ τό ν.ἑ. καί θά καθαιρέσῃ τούς κληρικούς του. Ὅπως λέγει καί ὁ Ἅγιος Νικόφημος Ἁγιορείτης εἰς τό «Πηδάλιον», ἑρμηνεύων τά «καθαιρείσθω» καί «ἀφοριζέσθω» τῶν ἱερῶν Κανόνων, πρέπει νά ὑπάρξῃ τό β' πρόσωπον (ἡ Σύνοδος), τό ὁποῖον, μέ βάσιν τάς ἀποφάσεις τοῦ α' προσώπου (Σύνοδοι τοῦ 16ου αἰῶνος), θά καταδικάσῃ τό γ' πρόσωπον (τούς Ν/Ητας). Ἐάν δέν ἐνεργήσῃ τό β' πρόσωπον, οἱ Ν/Ηται θά παραμείνουν ἐντός τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ κληρικοί των ἀκαθαίρετοι. Τά ἀσύστολα ψεύδη πού γράφετε, ὅτι μέ τό νά ἐκθἐτω τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησιολογίαν δῆθεν «ἀθωώνω» τήν καινοτομίαν τοῦ ν.ἑ., σᾶς ἐκθέτουν ἀνεπανορθώτως καί ἀποδεικνύουν διά μίαν ἀκόμη φοράν πόσον σᾶς ἔχει τυφλώσει ἡ Ματθαιϊστική αἵρεσις. Ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς αἱρέσεώς σας καί τοῦ ταλιμπανισμοῦ/τσαρλατανισμοῦ σας γενικῶς, ὁ κόσμος ἀκούει π.ἑ. καί φεύγει τρέχοντας! Συνεπῶς, εἶσθε ὄντως οἱ καλύτεροι «νεροκουβαληταί» τῶν Οἰκουμενιστῶν! Ἐπίσης, εἰς τήν προσπάθειάν σας ν' ἀντικρούσετε τό «δυνάμει καί ἐνεργείᾳ», γράψατε τό ἑξῆς: «Η Εκκλησία εδέχθη κάποιες χειροτονίες υπό αιρετικών,με την προ΄υ΄πόθεση όμως, ότι αυτοί μετανόησαν και αποκήρυξαν τους αιρετικούς και τις αιρέσεις τους». Δηλαδή, ἐδέχθη κάτι τό (κατ' ἐσᾶς) ἀνύπαρκτον; Ὅπως γράφει ὁ Νεόφυτος, οἱ Σύνεδροι τῆς ΣΤ' ἦσαν χειροτονημένοι παρά τῶν μονοθελητῶν Σεργίου, Πύρρου, Πέτρου καί Παύλου. Πότε καί μέ ποίαν Σύνοδον τούς «ἐδέχθη» αὐτούς ἡ Ἐκκλησία; Ποτέ! Ἁπλῶς, ἀνεγνωρίσθη ἡ χειροτονία των, ἐφόσον ὁ Μονοθελητισμός μέχρο ἐκείνην τήν στιγμήν δέν εἶχεν ἀκόμη καταδικασθῆ. Παύσατε ἐπίτέλους τήν ἀερολογίαν, κ. Στουραΐτη!
ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ!!! --- Για την ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ-ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ «ΕΛ.ΛΑ.Σ»
Η κυβέρνηση, χορεύοντας επάνω στην καθημερινή εκατόμβη, σε μία χώρα που βρίσκεται σε διαρκές πένθος, σε μιά χώρα που ζεί την τραγικότητα του σήμερα όταν ούτε στην τελευταία του κατοικία δεν μπορεί να φτάσει κάποιος με αξιοπρέπεια, σε μία χώρα που τα «κοράκια» σέρνουν τα φέρετρα επάνω στο χιόνι, καταρρίπτει όλα τα ρεκόρ ξεδιαντροπιάς.
Πώς μπορούν να κρατηθούν ασφαλείς οι αγαπημένοι μας με τα νοσοκομεία στα όρια της αντοχής τους, με μιά σέχτα που παριστάνει την κυβέρνηση παρουσιάζοντας μιά εικονική πραγματικότητα, όταν οφείλει την ασυδοσία της στην αδιαφορία των πολιτών που, ενώ έπρεπε, να πάρουν όλα αυτά τα κοινοβουλευτικά κνώδαλα με τις πατσαβούρες, ενώ έπρεπε ο κόσμος να βρίσκεται στους δρόμους, να κρατάει πανό και ντουντούκες, «επαναστατεί» από τον καναπέ του και αποχαυνωμένος απολαμβάνει την τηλεμαστούρα του με φρέντο καπουτσίνο και τσιγαρούμπα, αφήνοντας την χώρα να πορεύεται σε ένα μακρύ σκοτεινό τούνελ ακρίβειας, στο κλείσιμο δημόσιων νοσοκομείων, στην αποσάθρωση του Ε.Σ.Υ και στην άλωση της Υγείας από τους ιδιώτες ως και της κοινωνικής κρίσης, με αποτέλεσμα να εμβαθύνει ακόμη περισσότερο το χάσμα, κοινωνικό, πολιτικό, πνευματικό, οικονομικό, μεταξύ του Λαού και των τσιτάχ-εξουσιαστών ενώ ο Τούρκος τροχίζει το γιαταγάνι του.
"When governments fear the people, there is liberty. When the people fear the government, there is tyranny." - Thomas Jefferson ( Όταν οι κυβερνήσεις φοβούνται τον λαό υπάρχει ελευθερία. Όταν ο λαός φοβάται την κυβέρνηση υπάρχει τυραννία)
Le «Convoi de la liberté» passe par la région de Québec
Ἁγιοπατερική ἑρμηνεία καί τεκμηρίωσις τοῦ «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ» -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων
Διά τό «δυνάμει» καί «ἐνεργείᾳ», βλ. τίς ὑποσημειώσεις τοῦ ἱεροῦ Πηδαλίου, σελ. 5 καί 696, καθώς καί τό βιβλίον «Ἐπιτομή Ἱερῶν Κανόνων» τοῦ Κολλυβᾶ μοναχοῦ Νεοφύτου Καυσοκαλυβίτου (18ος αἰών), Ἐπιμέλεια Ἱερομονάχου Θεοδωρήτου, Ἐκδόσεις «Ἀστήρ», 1999. Εἰς τά κατωτέρω χωρία, μέ «τό πρῶτον πρόσωπον» νοεῖται ἡ Σύνοδος πού ἔχει ἤδη καταδικάσει μίαν συγκεκριμένην καινοτομίαν. Χάριν παραδείγματος, εἰς τήν περίπτωσιν τοῦ νέου ἑορτολογίου, αἱ Σύνοδοι τοῦ 16ου αἰῶνος πού κατεδίκασαν τό «νέον καλεντάριον». Μέ τό «β’ πρόσωπον» νοεῖται ἡ Σύνοδος πού πρέπει νά συγκληθῇ διά νά διεκδικήσῃ τούς ἱερούς Κανόνας, ἤτοι νά καταδικάσῃ τό «γ’ πρόσωπον», ἤτοι τούς καινοτόμους. Ἄς δοῦμε τί λέγουν ἐπί λέξει τά ἐν λόγῳ χωρία.
O αείμνηστος Καθηγητής Ιωάννης Κορναράκης : Θλιβερά διαπίστωσις.
Ύστερα από τόσα χρόνια φαίνεται καθαρά ότι σκοπός της αντιοικουμενιστικής προσπάθειας Κληρικών και Μοναχών είναι η καθησύχαση των πιστών, για την συνεχή ισχυροποίηση της οικουμενιστικής λαίλαπας στον χώρο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και η υπόσχεση ότι εγγυόνται την προστασία της Εκκλησίας από τις καταστροφικές, γι’ αυτήν, συνέπειες της οικουμενιστικής δραστηριότητος των Ορθοδόξων ταγών της. Όμως οι βαρείς λύκοι, των αιρέσεων, και, μάλιστα, της λοιμώδους νόσου της οικουμενιστικής παναιρέσεως, δεν εξορκίζονται με έναν χαρτοπόλεμο αντιαιρετικών κειμένων -ανιαρό και ανίερο-, ο οποίος χαρτοπόλεμος, κάθε φορά, πληροφορεί το ποίμνιο, απλώς, τι είναι η αίρεσις και ποια καταστροφικά αποτελέσματα προκαλεί στην ζωή της Εκκλησίας!
Ταλαίπωρη Ορθοδοξία! Σε σέρνουν και σε άγουν ως αρνίον επί σφαγήν. Στον πέλεκυ της αιρέσεως! Ζει, όμως, Κύριος….!
«Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου και του Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου και υπέρ του κατευθυνθήναι τα διαβήματα αυτών εις παν έργον αγαθόν».
Ἰδού ἡ ἀπόδειξις ὅτι ὁ Βαρθολομαῖος καί οἱ ἐν γνώσει κοινωνούντων μετ' αὐτοῦ εἶναι Οὐνῖται!
Reading from the Synaxarion:
Removal of the Relics of Ignatius the God-bearer
Saint Ignatius was a disciple of Saint John the Theologian, and a successor of the Apostles, and he became the second Bishop of Antioch, after Evodus. He wrote many epistles to the faithful, strengthening them in their confession, and preserving for us the teachings of the holy Apostles. Brought to Rome under Trajan, he was surrendered to lions to be eaten, and so finished the course of martyrdom about the year 107. The remnants of his bones were carefully gathered by the faithful and brought to Antioch. He is called God-bearer, as one who bare God within himself and was aflame in heart with love for Him. Therefore, in his Epistle to the Romans (ch. 4), imploring their love not to attempt to deliver him from his longed-for martyrdom, he said, "I am the wheat of God, and am ground by the teeth of the wild beasts, that I may be found to be the pure bread of God."
Saint
John Chrysostom has a homily in honour of the translation of the Saint's relics
(PG 50:587).
Τρείς Ιεράρχες. Μελίρρυτος ποταμός Σοφίας. --- Μυργιώτης Παναγιώτης Μαθηματικός
Εορτάζει και πανηγυρίζει η αγία εκκλησία τους τρείς μελιρρύτους ποταμούς, τους τρεις ιεράρχες, που συνέδεσαν άρρηκτα και άρρητα την Ορθοδοξία και τον ελληνισμό, ώστε να μπορούμε να ομιλούμε για ελληνορθοδοξία.
Μεγάλα εκκλησιαστικά αναστήματα, πατέρες της ορθοδοξίας και
για την εποχή τους πανεπιστήμονες. Σπούδασαν όλες τις τότε σύγχρονες επιστήμες
στο πανεπιστήμιο της ειδωλολατρικής Αθήνας. Αφοσιωμένοι στην σπουδή τους,
γνωρίζοντας δυο δρόμους∙ από το σπίτι στο σχολείο και από το σπίτι στην
εκκλησία.
Νέοι ήταν, αλλά δεν παρασύρθηκαν στην ευκολία και στην μόδα της εποχής των. Γνώριζαν τον προορισμό τους, να σώσουν την αθάνατη ψυχή και όχι να ικανοποιήσουν και να κορέσουν∙ τα πάθη του φθαρτού σώματος.
Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε, κεχαριτωμένη Μαρία, ὁ Κύριος μετὰ Σοῦ
Βουνόν δε δασύ και κατάσκιον είναι η Θεοτόκος·
βουνόν μεν λέγεται διότι καθώς το όρος και το βουνόν ούτε αροτριάται, ούτε
γεωργείται, ούτε σπείρεται από ανθρώπους αλλ΄ αυτοφυώς και αγεωργήτως βλαστάνει
τα υψηλά δένδρα και τα χαμόκλαδα και το χορτάρι· ούτω και η Θεοτόκος ασπόρως
και αγεωργήτως εβλάστησε τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, ως δένδρον μεν υψηλόν,
δια το ύψος της Θεότητος ως χαμόκλαδον δε, δια την ταπεινότητα της ανθρωπίνης
φύσεως και ως χόρτον, διότι τρέφει τους αυτώ πιστεύοντας. Δασύ δε βουνόν
λέγεται η Θεοτόκος καθώς εις το δασύ βουνόν δεν μπαίνει τσεκούρι, ούτε χέρι
ανθρώπου κόπτει τα ξύλα αυτού δια την πολλήν δασύτητα. Σίδηρος = (λογισμός
πονηρός) δεν ανέβη εις Αυτήν ο γεννών σκωρίαν: (μολυσμόν και φθοράν πάθους
σαρκικού), ούτε χειρ ανθρωπίνη ίνα κόψη την παρθενίαν Αυτής. Όθεν ο Δανιήλ είπε
περί του όρους τούτου της Παρθένου: «Εθεώρουν, έως ου ετμήθη λίθος από όρους
άνευ χειρός». Δανιήλ β: 45.
Τη ΚΘ΄ (29η) Ιανουαρίου, η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Ιερομάρτυρος ΙΓΝΑΤΙΟΥ του θεοφόρου.
Ιγνάτιος ο Θεοφόρος έγινε διάδοχος των Αποστόλων, δεύτερος Επίσκοπος χρηματίσας Αντιοχείας, μετά τον Εύοδον· εμαθήτευσε δε ομού με τον Σμύρνης Πολύκαρπον πλησίον εις τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην τον Θεολόγον. Ούτος λοιπόν εν έτει ρι΄ (110) εφέρθη έμπροσθεν του βασιλέως Τραϊανού και αφού υπέμεινεν όλας τας δοκιμασίας των βασάνων και έμεινεν αβλαβής από τούτων, τη χάριτι του Χριστού, εστάλη παρά του βασιλέως εις την Ρώμην, δια να πολεμήση με τα θηρία. Γενομένου δε τούτου, διεσπαράχθη ο Όσιος υπό των λεόντων, καθώς επεθύμει και ηύχετο· τα δε τίμια αυτού λείψανα συνάξαντες τινές Χριστιανοί, έφεραν αυτά εις την Αντιόχειαν και τα προσέφεραν ως δώρον πολυτιμότατον και ποθούμενον εις τους εκεί αδελφούς, οι οποίοι μετά πάσης ευλαβείας απεθησαύρισαν αυτά υποκάτω εις την γην. Όθεν, τούτου χάριν, εορτήν χαρμόσυνον εορτάζει σήμερον η του Χριστού Εκκλησία την σεπτήν ταύτην ανακομιδήν των λειψάνων του.
Νην ξεχνάμε: Η ενεργός συμμετοχή μας στην αγωνιζομένη Ορθοδοξία, στο «μικρό ποίμνιο» είναι θέμα πίστης και σωτηρίας.
Ο Θεός ου μυκτηρίζεται. Δεν εμπαίζεται. Δεν μπορούμε να δουλεύομε σε δύο Κυρίους. Οι τρεις παίδες επροτίμησαν να ριφθούν στην επταπλασίως καιομένη κάμινο για να μην προσκυνήσουν την αντίθεη εικόνα του Ναβουχοδονόσορος. Ελπίζουμε πρώτα στη δύναμη του Θεού και στη θεία επέμβαση και μετά στους ανθρώπους. Γι΄ αυτό πρέπει να αγωνιζόμαστε με τις δυνάμεις που έχουμε ελπίζοντας πάντα στο Θεό. Εάν ασεβήσουμε προς τον Θεό και την Ορθόδοξη πίστη μας, τότε ποιος θα μας σώσει; Ποιος θα μας βοηθήσει κατά των δυνάμεων του Αντιχρίστου; Έτσι η ενεργός συμμετοχή μας στην αγωνιζομένη Ορθοδοξία, στο «μικρό ποίμνιο» είναι θέμα πίστης και σωτηρίας. Και εις τα της πίστεως δεν χωρεί συγκατάβαση, υποχωρητικότητα. Πειθαρχείν δει Θεώ μάλλον ή ανθρώποις.
Reading from the Synaxarion:
Ephraim the Syrian
Saint Ephraim was born in Nisibis of Mesopotamia some time about the year 306, and in his youth was the disciple of Saint James, Bishop of Nisibis, one of the 318 Fathers at the First Ecumenical Council. Ephraim lived in Nisibis, practicing a severe ascetical life and increasing in holiness, until 363, the year in which Julian the Apostate was slain in his war against the Persians, and his successor Jovian surrendered Nisibis to them. Ephraim then made his dwelling in Edessa, where he found many heresies to do battle with. He waged an especial war against Bardaisan; this gnostic had written many hymns propagating his errors, which by their sweet melodies became popular and enticed souls away from the truth. Saint Ephraim, having received from God a singular gift of eloquence, turned Bardaisan's own weapon against him, and wrote a multitude of hymns to be chanted by choirs of women, which set forth the true doctrines, refuted heretical error, and praised the contests of the Martyrs.
Προκλήσεις -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών
Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
Στο φύλλο της εφημερίδος σας, της 3ης του τρ. Μηνός Φεβρουαρίου, διάβασα μια πολύ σημαντική είδηση, η οποία ενημερώνει τους αναγνώστες σας, ότι η Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών της Ι. Μητροπόλεως Δημητριάδος, έχει ήδη διοργανώσει σειρά εισηγήσεων ακαδημαϊκού επιπέδου με το καυτό θέμα «Κράτος και Εκκλησία». Προστίθεται δε ότι: «Η εξέτασις του επικαίρου αυτού θέματος αποβλέπει, όχι απλώς να απαλλαγεί η Πολιτεία από την Εκκλησία, αλλά και να μη παραδοθεί η Εκκλησία στα πλέον συντηρητικά και φονταμενταλιστικά στοιχεία»! Ενδιαφέρεται λοιπόν η Ι. Μητρόπολη Δημητριάδος «να απαλλαγεί η Πολιτεία από την Εκκλησία»(!!!) και προσφέρεται να βοηθήσει η εν λόγω Ιερά Μητρόπολη, με τις προγραμματισμένες εισηγήσεις της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών. Συγχρόνως, όμως, δεν θέλει, η ίδια Μητρόπολη, η τυχόν εγκαταλειφθείσα πλέον από την Πολιτεία Εκκλησία, να πέσει στα χέρια φονταμενταλιστικών στοιχείων. Βέβαια, ο όρος «φονταμενταλισμός», μέσα στην πολλαπλότητα της συγχύσεως λέξεων, εννοιών και όρων της εποχής μας, δεν φαίνεται να είναι μονοσήμαντος, δηλ. να ισχύει για μια ορισμένη κατηγορία ανθρώπινης συμπεριφοράς με αποκλειστικό νοηματικό περιεχόμενο.
Τη ΚΗ΄ (28η) Ιανουαρίου, μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΕΦΡΑΙΜ του Σύρου.
Εφραίμ ο θαυμάσιος πατήρ ημών ήτο το γένος Σύρος γεννηθείς, ως πιθανώς εικάζεται, εις την πόλιν Νίσιβιν της Μεσοποταμίας επί της βασιλείας του Διοκλητιανού περί το τστ΄ (360), επί του οποίου οι γονείς αυτού, ευσεβείς όντες Χριστιανοί, ωμολόγησαν γενναίως την εις τον Ιησούν Χριστόν πίστιν. Προσληφθείς εκ νεαράς ηλικίας υπό του Επισκόπου της πόλεως ταύτης Ιακώβου ανετράφη υπ’ αυτού επιμελώς, διαγνώσαντος την αγαθήν φύσιν του παιδός. Ων δε ο Όσιος εκ νεότητος ενάρετος, έφευγε τας επιβλαβείς ομιλίας των συνομηλίκων του και δεν έχανε ποτέ τον καιρόν του επί ματαίω, αλλ’ ανεγίγνωσκε καθ’ εκάστην τας ιεράς βίβλους των Γραφών, μελετών και σπουδάζων εις αυτάς ακατάπαυστα, εις τας οποίας ησθάνετο τόσην γλυκύτητα, ώστε του ήρμοζε το ρητόν του Προφήτου· «Ως γλυκέα τω λάρυγγί μου τα λόγια σου, υπέρ μέλι τω στόματί μου» (Ψαλμ. ριη (118): 103).
Mια ψυχούλα περιμένει απάντηση
Αγαπητοί μου Χριστιανοί, χαίρετε,
θα ήθελα να κάνω μία ερώτηση και αν θέλετε πείτε μου σας παρακαλώ την αλήθεια.
Αν ένας άνθρωπος που έζησε όλη του την ζωή μακρυά από τον Χριστό και την Εκκλησία, ακούσει, γνωρίσει, ντραπεί, μετανοήσει, ζητήσει να βρει άλλους Χριστιανούς, μία εκκλησία, έναν ιερέα... που να πάει;
Οι επίσκοποι μοιάζουν με τους φαρισαίους και τρομάζει, οι ιερείς επίσης, οι αποτειχισμένοι του νέου έχουν διχόνοια, οι παλαιοημερολογίτες έχουν διχόνοια, ο ένας υβρίζει τον άλλον, ο ένας σιχαίνεται τον άλλο, αγάπη πουθενά, σεβασμός πουθενά... Χριστός πουθενά....;;;
Σας ρωτάω με μία κάποια απόγνωση. Ευχαριστώ αν κάνετε κάποιος τον κόπο να μου πείτε την αλήθεια...
--------------------
Φίλε ανώνυμε, μην σκεφθείς κάν να ακολουθήσεις τους καταδεδικασμένους Νεοημερολογίτας και τα φερέφωνά τους Ακακιοφλωρινικούς.
Αυτή την στιγμή, μόνον ο Λαρίσης και Τυρνάβου Αμφιλόχιος εκπροσωπεί την Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν και ορθοτομεί τον λόγον της αληθείας.
Μπορεί ο διάλογος κάποιες φορές να είναι έντονος, ωστόσο, αποστρεφόμαστε τις αιρέσεις, όχι τους ανθρώπους.
Εάν διαβάσεις τις απαντήσεις του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά πρός το αιρετικό Ακίνδυνο, θα διαπιστώσεις τον πολύ σκληρό λόγο του Αγίου.
Ο κ. Χατζηνικολάου, ως υποστηρικτής των αιρετικών θεωριών του προδότου πρ. Φλωρίνης, είναι εκτός Εκκλησίας, σαν άνθρωπο όμως τον σεβόμαστε και προσευχόμαστε για την μετάνοιά του.
Χαρίλαος Ι. Στουραΐτης.
Θεολόγος.
---------------------
Εάν η επιθυμία του ανώνυμου είναι ειλικρινής πραγματική και εν μετανοία και ταπεινώσει τότε ο πανάγαθος Θεός θα του δείξει τον δρόμο να βρή τον Χριστό και την Εκκλησία του, εάν όμως είναι μόνο λόγια - λογικής ταπεινολογίας - και φανφάρες θεολογοφιλοσοφίας τότε και 10 ζωές να έχει δέν πρόκειται να βρή ποτέ τον Χριστό! όπως συμβαίνει με τους διάφορους σχολιαστάς και κειμενογράφους της εποχής μας! ενός δε έστι χρεία : Φεύγετε ουν αυτούς αδελφοί, και την προς αυτούς κοινωνίαν· ‘εί τις υμάς ευαγγελίζεται παρ’ ό παρελάβετε, κάν άγγελος εξ ουρανού, ανάθεμα έστω’ (Γαλ. 1,8-9). ‘Ει τις έρχεται προς υμάς και ταύτην την διδαχήν ου φέρει, μη λαμβάνετε αυτόν εις οικίαν, και χαίρειν αυτώ μη λέγετε· ο γάρ λέγων αυτώ χαίρειν κοινωνεί τοις έργοις αυτού τοις πονηροίς’ (Β΄ Ιωαν. 10,11).
--------------------------
Αγαπητέ μου Χαρίλαε, ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου! Για τον κόπο σου και τον χρόνο σου. Μα όλοι για τον εαυτό τους, για την παράταξη ή τον γέροντά τους το ίδιο λένε. Ότι μόνον αυτοί εκπροσωπούν την Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν, ότι αυτοί αποτελούν το μικρό ποίμνιο, ότι όλοι οι άλλοι είναι ψεύτες, πλανεμένοι, σχισματικοί, αιρετικοί, σχισματοαιρετικοί, ενίοτε μάλιστα και δαιμονισμένοι και σατανικοί.... Όλοι τους έχουν αγάπη για τον συνάνθρωπο, όλοι τους μόνον το ψέμα μισούν, όλοι τους στην ουσία μου λένε τα ίδια, με παραπέμπουν στους Πατέρες, ναι, ακόμη και οικουμενιστές με παρέπεμψαν σε Πατέρες της Εκκλησίας, έτσι που να θαυμάζει κανείς, πως διαστέφουν έτσι το νόημα των λόγων ενός Μεγάλου Βασιλείου χωρίς να κοκκινίζουν;... Στην πραγματικότητα δυστυχώς δεν μου απάντησες ή μαλλον μου απάντησες ακριβώς όπως όλοι οι άλλοι.. η απεγνωσμένη μου κατάσταση δυστυχώς παραμένει η ίδια...
----------------------
Αφού δεν σε έπεισα, τότε κάνε το εξής: Πήγαινε σε κάθε έναν εξ΄αυτών και ρώτησε τι πιστεύει για το σχίσμα των Νεοημερολογιτών του 1924, τι για το σχίσμα του Φλωρίνης του 1937, τι για το σχίσμα των πέντε Επισκόπων του 1996, τι για ΄κείνο του αιρετικού Νικολάου του 2003 και τι για το σχίσμα του Κηρύκου του 2019.
--------------------------
Θα συμφωνήσω κι εγώ με εκείνον που λέγει ότι αν πραγματικά έχει ζέση αναζήτησης του Θεού είναι παραπάνω από σίγουρο ότι ο Θεός θα του δείξει με θαυμαστό τρόπο που πρέπει να πάει, σε ποια Εκκλησία, ποιόν να συναντήσει και ποιόν να ακολουθήσει. Φυσικά όχι όπως κάνουν μερικοί που πηγαίνουν από εδώ κι από εκεί μη αναπαυόμενοι, θα μείνει και θα αγωνίζεται με τις πτώσεις του στο γέροντά του.. Ας κλείσει τα αυτιά του μετά, ας του λένε χίλια δυό για το γέροντά του, ας τον κατηγορούν-πού θα γίνεται κατά καιρούς κι αυτό-! Μόνο να έχει ειλικρινή διάθεση, αληθινή αναζήτηση. Αγαπητοί μου ο Θεός δεν είναι σαν κι εμάς μίζερος. Δεν έρχεται, δεν πλησιάζει τον άλλον αν δε δει διάθεση, ειλικρινή διάθεση να τον ακολουθήσει. Δεν αποκαλύπτεται σε πονηρούς, ούτε σε δίγνωμους. Βλέπει διαθέσεις, ειλικρίνεια, καθαρότητα καρδιακής αναζήτησης. ακόμη κι αν η καρδιά μας είναι ακάθαρτη θα έρθει αν δει ότι υπάρχει μετάνοια και ειλικρινής αναζήτησής Του. Σχολίασα ένα κείμενο ενός πατέρα πολύ εντρυφούς χωρίς να αναφέρω παρατάξεις μακριά απο μένα, ούτε με ενδιαφέρουν, ούτε ξέρω, ούτε θέλω να ξέρω, και αμέσως κατηγορήθηκα ως του δείνα και του δείνα και αιρετικός. Μου θύμισε εκείνο του αποστόλου Παύλου που κάποιοι έλεγαν οι τάδε ακολουθούν τον τάδε λες και οι του Χριστού άνθρωποι είναι μοιρασμένοι και επιδιώκουν διαφορές. Μα αν είμαστε του Χριστού ο Χριστός και το Άγιο Πνεύμα μας καθοδηγεί δε πρέπει να βλέπουμε στραβά, οφείλουμε να βλέπουμε και να ενεργούμε με το αγαθό το πνεύμα του Χριστού. Φίλε μου μη φοβάσαι, μη πτοείσαι, αναζήτησε το Κύριο με ζέση καρδιάς και αγαθή προαίρεση κι εκείνος θα έλθει να σε βρει, μόνο μη φύγεις απο Αυτόν ποτέ σου..
Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...Ίσως σε βοηθήσει αυτό.
Από το σχίσμα του 1054 σε ΄κείνο του 2019.
Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον, μας είπε στο σημερινό Ευαγγέλιο της αποδόσεως της Εορτής των Θεοφανείων, ο Κύριος.
Ένα ποίμνιο που έχει συρρικνωθεί από σχίσματα που έλαβαν χώρα στο διάβα των αιώνων.
Το 1054, οι Παπικοί, διά του Filiogue, απεμακρύνθησαν της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, η οποία δεν διηρέθη, όπως υποστηρίζει ο επικεφαλής της θρησκευτικής ομάδος που προέκυψε από τον οικουμενιστικό και προδοτικό Τόμο Ενώσεως της 27ης Ιανουαρίου του 2019, στο βιβλίο του ΄΄ΛΟΓΟΙ ΕΓΚΟΠΟΙ΄΄.
Το 1924, ακολούθησε το σχίσμα των καταδεδικασμένων υπό των Πανορθοδόξων Συνόδων του 16ου αιώνος, Νεοημερολογιτών, οι οποίοι εφάρμοσαν την οικουμενιστική Εγκύκλιο του 1920.
Το 1937, ο πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος, διά του όρου δυνάμει και ουχί ενεργεία, προσπάθησε να ΄΄ξεπλύνει΄ τους Νεοημερολογίτας από το σχίσμα που έκαναν το 1924, ενώ είχε τρέξει να αρνηθεί την Ορθόδοξη Ομολογία και το Ορθόδοξο Διάγγελμα που έκανε το 1935, με αποτέλεσμα να σχίσει την Εκκλησία του Χριστού για ακόμη μία φορά.
Σήμερα, μετά από ογδονταπέντα ολόκληρα χρόνια, πάλι ο επικεφαλής της προδοτικής ομάδος του οικουμενιστικού Τόμου Ενώσεως της 27ης Ιανουαρίου του 2019, χαρακτηρίζει τον προδότη πρ. Φλωρίνης ΄΄παγωνοφόρο΄΄, και διερωτάται για τον υπαίτιο του σχίσματος του 1937, ρίχνοντας τις ευθύνες στον άγιο Ματθαίο Καρπαθάκη.
Γράφει στο βιβλίο του,΄΄ΛΟΓΟΙ ΕΓΚΟΠΟΙ΄΄ : ΄΄Το έτος 1937 επήλθεν διάστασις και διάσπασις μεταξύ των δύο επισκόπων, Χρυσοστόμου Καβουρίδη και Ματθαίου Καρπαθάκη. Και οι δύο ήσαν επίσκοποι του πατρίου εορτολογίου. Αλλά έπεσεν εν τω μέσω αυτών το μήλον της έριδος και επήλθεν διάσπασις. Τις ο ρίψας το μήλον της έριδος; Ή μήπως πέπτωκεν μόνον του, και κάτωθεν της μηλέας ήτο ο Νεύτων εξηπλωμένος και βλέπων το μήλον να πίπτη εκ του δένδρου της μηλέας προς την γην εις κατακόρυφον γραμμήν επί του προσώπου της υδρογείου και ανεκάλυψεν τον νόμον της βαρύτητος; Ημείς οι πτωχαλαζόνες, νομίζομεν ότι γνωρίζομεν τα πάντα, αλλ' ουδείς εξ ημών ή υμών δύναται να ανακαλύψη την πρωτογενή αιτίαν της ρίψεως του μήλου της έριδος και της κατά συνέπειαν αρχής της διχονοίας των ομοτίμων παγωνοφόρων!!!
Το 1996, πέντε αιρετικοί Επίσκοποι, διαστρεβλώνοντας πλήρως όλες τις αποφάσεις της Αγίας Εβδόμης Οικουμενικής Συνόδου για το Εικονολογικό δόγμα, εποίησαν ένα ακόμη σχίσμα στο πλήρωμα της Εκκλησίας.
Το 2003, ο έχων τα ίδια φρονήματα με τους πέντε σχισματοαιρετικούς, τότε Πειραιώς Νικόλαος, μαζί με άλλους, παραίτησαν τον τότε Αρχιεπίσκοπο Ανδρέα, τον οποίον μετέθεσαν στην Πάτρα, ΄΄βαπτίζοντάς΄΄ τον Μητροπολίτη Πρόεδρο Πατρών, και τοποθετήθηκε στην Αρχιεπισκοπή, σχίζοντας για ακόμη μία φορά το πλήρωμα της Εκκλησίας.
Και, το 2019, προέκυψε η χειρότερη, από δογματικής Ορθοδόξου πλευράς, παλαιοημερολογίτικη ομάδα.
Επτά Επίσκοποι, αφού υπετάγησαν σε δύο αμετανοήτους σχισματοαιρετικούς, οι οποίοι τους έκριναν ως σχισματικούς και αιρετικούς από το 2003, υπέγραψαν το πλέον οικουμενιστικό κείμενο που έχει υπάρξει ποτέ, τον Τόμο Ενώσεως της 27ης Ιανουαρίου του 2019, κάνοντας ένα ακόμη φρικτό σχίσμα.
Σ΄αυτόν τον Τόμο, η Εκκλησία χαρακτηρίζεται, οικουμενιστικώ τω τρόπω, ως πλευρά, οι Ορθόδοξοι έγιναν κακόδοξοι και οι κακόδοξοι Ορθόδοξοι.
Τις παπικές παραστάσεις, την δήθεν εικόνα της Αγίας Τριάδος και την λεγομένη εκ΄Τάφου, τις ενέταξαν στην Παράδοση της Εκκλησίας, για να προσεγγίσουν τους προερχομένους εκ΄των πέντε αιρετικών, και, διά της χειροτονίας του Ρουμάνου Βίκτωρος Λέου, αναγνώρισαν ως Ορθοδόξους τους Ρώσσους της Διασποράς, από το 1948.
Αυτά τα έξι σχίσματα, έχουν πλήγωσει, μέχρι στιγμής, το σώμα της Εκκλησίας, η οποια, όμως, συνεχίζει το έργο της σωτηρίας των πιστών.
Ο Λαρίσης και Τυρνάβου Αμφιλόχιος, ως μοναδικός Ορθόδοξος πλέον Επίσκοπος, είναι αυτός που ορθοτομεί τον λόγον της αληθείας.
Μη φοβού, λοιπόν, το μικρόν ποίμνιον.
Χαρίλαος Ι.Στουρα΄ί΄της.
Θεολόγος.
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...Μετά ἀπό 23 χρόνια διαβάσματος καί συμμετοχῆς στά ἐκκλησιαστικά δρώμενα, ἡ γνώμη μου εἶναι νά βρῇς ἕνα ἀποτειχισμένον ἀπό ὅλες τίς Συνόδους, τοῦ νέου καί τοῦ παλαιοῦ, πνευματικόν πού ν' ἀκολουθῇ τό Πάτριον Ἑορτολόγιον καί νά συζητήσῃς μαζί του γιά τά θέματα πού βλέπεις ὅτι «τρωγόμαστε», τά ὁποῖα βεβαίως πρέπει πρῶτα νά καταλαβαίνῃς ἐσύ ὁ ἴδιος. Ἐάν συμφωνῇς μέ αὐτά πού θά σοῦ πῇ, τότε ἀκολούθησέ τον. Ἐξ ὅσων γνωρίζω, οὐδείς Ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος ὑπάρχει εἰς τήν Ἑλλάδα, ἄρα δέν πρέπει νά ἔχῃς κοινωνίαν μέ κανένα ἐξ αὐτῶν. Ὅσον γιά τούς πνευματικούς, νά μήν σ' ἐντυπωσιάζουν τά βαρύγδουπα λόγια τους, ἀλλά νά τά ζυγίζῃς μέ ὀρθόδοξον ζυγαριάν. Τό ποῦ θά ἐναποθέσῃς τήν ψυχήν σου εἶναι ἄκρως σοβαρόν θέμα καί ἄρα πρέπει νά προηγηθῇ πολλή προσευχή, πολύ διάβασμα καί πολλή συζήτησις μέ πολλούς διά ζώσης, ὄχι διαδικτυακῶς καί ἀνωνύμως.
------------------------
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Νομίζω ότι κάποιες απο τις απαντήσεις σας θα τις κρατήσω γιατί μου φαίνονται πολύτιμες κι αληθινές.
Είμαι πράγματι κι εγώ όπως όλοι μας στα χέρια του Κυρίου και αν Εκείνος το θέλει θα φύγω απο αυτό τον κόσμο χωρίς τά Άγια Μυστήρια και χωρίς αδελφούς ή πατέρες. Ας γίνει το θέλημά Του.
Θα συνεχίσω να ακούω τις ομιλίες του πατρός που μου έμαθε τα πάντα, ο οποίος μπορεί μεν να μην ζει πιά όμως όντως ζει και μου μιλά, και να ελπίζω στην μακροθυμία και αγάπη του Χριστού μας.
Τους οικουμενιστές δεν θέλω ούτε να τους δω. Τα εμβόλια επίσης, και όχι μόνον εξαιτίας των θυσιασμένων εμβρύων, αλλά και γιατί τα συστατικά τους αλλάζουν την δομή του DNA, δηλ. των κυττάρων όσων τα δέχονται.
Όσο για τον π. Γρηγόριο, δεν έχω ακριβώς καταλάβει αν εννοεί εμένα όταν λέει ότι κάποιος γνωρίζει την σωτηρία και την εκκλησία... Αν εννοείτε εμένα, δεν καταλαβαίνω, δεν είπα κάτι τέτοιο... Εγώ έχω γνωρίσει μόνο τον Χριστό... Αυτός όμως είναι τα πάντα!!
Σας ευχαριστώ και εύχομαι για όλους μας απο καρδιάς μία θέση στην Βασιλεία του Κυρίου Ιησού Χριστού.
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...Παγίς: «Αν πιστεύεις ότι τα μυστήρια στην διοικούσα είναι σωτηριολογικα η οχι».
Μέ κάτι τέτοια «τσουβαλιάσματα» μπερδεύετε τόν κόσμον! Ἔχω κουρασθῆ νά διευκρινίζω ὅτι τά μυστήρια πού τελοῦνται ἀπό Οἰκουμενιστάς εἶναι σωτήρια ΜΟΝΟΝ γιά ὅσους δέν γνωρίζουν ὅτι κηρύττεται αἵρεσις εἰς τόν ἐκκλησιαστικόν χῶρον ὅπου εὑρίσκονται, ἐνῷ διά τούς ἐν γνώσει κοινωνοῦντας μέ Οἰκουμενιστάς, εἶναι εἰς κρῖμα καί κατάκριμα, ὅπως ἀκριβῶς διά τόν προσερχόμενον εἰς τό Ἅγιον Ποτήριον ἀμετανόητον ἁμαρτωλόν! Τό ὡς ἄνω «τσουβάλιασμα» γίνεται σκοπίμως, διά νά λέγουν μέ μεγαλυτέραν ἄνεσιν τά ψέμματά των οἱ Ματθαιϊσταί καί οἱ Ματθαιΐζοντες καί νά χαρακτηρίζουν συκοφαντικῶς τούς Ὀρθοδόξους «φερέφωνα τῶν Οἰκουμενιστῶν»! Βλέπεις, λοιπόν, ἀνώνυμε, ὅτι, ἐκτός ἀπό αἱρετικοί, οἱ Ματθαιϊσταί καί οἱ Ματθαιΐζοντες εἶναι καί δόλιοι ψεῦται! Φεῦγε τρέχοντας ἀπό αὐτούς!
Αγαπητέ μου δύο είναι οι λύσεις:
α) Πηγαίνεις με τον Αμφιλόχιο Λαρίσης που ισχυρίζεται ότι είναι ο μόνος αληθινός Επίσκοπος επί της γης.
β) Πηγαίνεις με τον αγιώτατο Επίσκοπο Ρώμης κ. Φραγκίσκο για τον οποίο οι Στουραΐτες της περιοχής του υποστηρίζουν πως είναι ο μόνος αληθινός Επίσκοπος και Κεφαλή της Εκκλησίας επί της γης.
Και στις δύο περιπτώσεις είναι το ίδιο: θα σωθείς από τον διχασμό και θα κληρονομήσεις έναν μοναδικό τόπο για να νιώσεις ξεχωριστός: την Κόλαση!
Και εξ υμών αυτών αναστήσονται άνδρες λαλούντες διεστραμμένα του αποσπάν τους μαθητάς…» (Πραξ. 20:29-31).
Ὁ Γερμανίας Αυγουστίνος:
«Ὁ Ἀθηναγόρας ἦταν πράγματι μέγας! Ὡς μέγα τὸν ἔζησα καὶ τὸν ἔχω στὴ μνήμη
μου καὶ ὡς μέγας θὰ μείνει στὴν ἱστορία… Ἂν εἴμαστε καλοὶ μαθητές του, θὰ τὸ ἐρευνήσει
μία μέρα ὁ ἱστορικός, πάντως ὅλοι ἐμεῖς εἴμαστε φορεῖς τοῦ πνεύματός του.
Δυστυχῶς, ἡ κακότητα τῶν καιρῶν θέλησε ἐπὶ τῆς Πατριαρχίας του νὰ συμβοῦν πολλὰ
δεινὰ στὴν Πόλη· τὸ κλείσιμο τῆς Χάλκης εἶναι ἕνα ἀπὸ αὐτά. Σκεφτεῖτε, ὅμως, –
κατ’ ἄνθρωπον βέβαια! – πῶς θὰ ἦταν τὸ Πατριαρχεῖο μας σήμερα, ἂν ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας
δὲν χάραζε τὴν πορεία του πρὸς τὸ μέλλον, δὲν ἵδρυε τὶς ἐπαρχίες τῆς Εὐρώπης, δὲν
προωθοῦσε τὸ διάλογο μὲ τὶς ἀδελφὲς Ἐκκλησίες, δὲν ἦταν ἀνοικτὸς πρὸς κάθε ἄνθρωπο
καλῆς θέλησης. Ἕνας καὶ μοναδικὸς ἄνθρωπος ἦταν καὶ ὑπῆρξε, ἂν θέλετε, ὅ,τι ἡ
Β΄ Βατικανὴ γιὰ τὴν Ρωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία».
----------------------
Ὁ κ. Λαμπαρδάκης «εἶναι» ὑπόδικος δι' ἀναθεματισμόν καί καθαίρεσιν γιά πολλά ἐγκλήματα κατά τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὄχι μόνον ἐπειδή ἐχρίσθη δημοσίως ὑπό Καρδιναλίου, ἀλλά κυρίως ἐπειδή γύρω στό 1996-1997 ἠνέχθη ν' ἀκουσθῇ εἰς τήν θέσιν τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως ἕν ἄλλο «πιστεύω», τό ὁποῖον, ἄν ἐνθυμοῦμαι καλῶς, ὡμίλει διά πρασινάδες καί πράσινα ἄλογα! Τό σχετικόν δημοσίευμα ὑπάρχει στόν «Ὀρθόδοξον Τύπον» ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. Ὅσοι κοινωνοῦν μαζί του ἐν γνώσει των κολάζονται.
Τρείς Ιεράρχες. Μελίρρυτος ποταμός Σοφίας. --- Μυργιώτης Παναγιώτης Μαθηματικός
Εορτάζει και πανηγυρίζει η αγία εκκλησία τους τρείς μελιρρύτους ποταμούς, τους τρεις ιεράρχες, που συνέδεσαν άρρηκτα και άρρητα την Ορθοδοξία και τον ελληνισμό, ώστε να μπορούμε να ομιλούμε για ελληνορθοδοξία.
Μεγάλα εκκλησιαστικά αναστήματα, πατέρες της ορθοδοξίας
και για την εποχή τους πανεπιστήμονες. Σπούδασαν όλες τις τότε σύγχρονες
επιστήμες στο πανεπιστήμιο της ειδωλολατρικής Αθήνας. Αφοσιωμένοι στην σπουδή
τους, γνωρίζοντας δυο δρόμους∙ από το σπίτι στο σχολείο και από το σπίτι στην
εκκλησία.
Νέοι ήταν, αλλά δεν παρασύρθηκαν στην ευκολία και στην μόδα της εποχής των. Γνώριζαν τον προορισμό τους, να σώσουν την αθάνατη ψυχή και όχι να ικανοποιήσουν και να κορέσουν∙ τα πάθη του φθαρτού σώματος.
«ΠΑΝΔΗΜΙΑ» COVID-19 καί «ΕΜΒΟΛΙΑ» -- Κωνσταντίνου Γ. Καρακατσάνη, Ὁμ. Καθηγητοῦ Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς ΑΠΘ
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΙΟΥ Sars-CoV-2
(Συμφώνως πρός συνεντεύξεις και δημοσίευμα
86 σελ. (Vérité-Covid19.fr website (videos, documents, etc.) τοῦ
Γάλλου Καθηγητοῦ JP Fourtillan και συν.
“The Whole Truth, Covid-19, Covid-19 Vaccines”:
Πρίν
τό ἔτος 2003 ἀπομονώθηκε σε ἀσθενῆ τοῦ Γαλλικοῦ Νοσοκομείου στό Ἁνόι τοῦ
Βιετνάμ ὁ κορωναϊός Sars-CoV.
Το
ἔτος 2003 επενέβη ἐπί τοῦ γονιδιώματος τοῦ προαναφερθέντος RNA ἰοῦ ὁ
μοριακός βιολόγος Fr. Tangy (διευθυντής ἑνός ἐρευνητικοῦ
ἰνστιτούτου τοῦ Ἰνστιτούτου PASTEUR) καί είσήγαγε στό γονιδίωμα αὐτοῦ μία
ἀκολουθία DNA 29746 νουκλεοτιδίων καί ἀλλων ἀκολουθιῶν DNA. Οἱ ἐπεμβάσεις αὐτές
κατοχυρώθηκαν μέ το ἀνάλογο δημοσιευθέν διεθνές δίπλωμα εὑρεσιτεχνίας.
Ὁ ἴδιος προαναφερθείς ἐρευνητής τό ἔτος 2011 ἐσυνέχισε τίς ἐπεμβάσεις του ἐπί τοῦ κορωναϊοῦ Sars-CoV μέ αποτέλεσμα τή δημιουργία τοῦ ἰοῦ Sars-CoV1. Καί οἱ ἐπεμβάσεις αὐτές κατοχυρώθηκαν μέ τό ἀνάλογο δημοσιευθέν διεθνές δίπλωμα εὐρεσιτεχνίας.
΄Ενα σχόλιο από ανώνυμο αδελφό μας:
Και κατόπιν όλων αυτών των αλλεπάλληλων τραγικών που συνέβηκαν στο ορθόδοξο σώμα της Εκκλησίας της Ελλάδας περιμένουμε κάτι καλό, κάτι ανθηρό! Εμείς οι άνθρωποι σκεπτόμαστε με ορίζοντα 40-50 άντε για εκείνους τους αειθαλείς 100 χρόνια, ο αντικείμενος και πολυμήχανος πονηρός νους έχει πείρα και εμπειρία χιλιάδων ετών. Κάνει υπομονή, περιμένει στη γωνία, μα το μοναχό, μα το Μητροπολίτη, μα τον Επίσκοπο, μα το διάκο, μα το λαϊκό! Όλους θέλει να τους βάλει στο μονοπάτι του. Μονοπάτι είπα; Λεωφόρος λέγεται, με πολλαπλές λουρίδες κυκλοφορίας και μαζική έξοδο πολλών όλων των ημερών της εβδομάδας. Μα έχει σχήμα, μα εξομολογείται, λειτουργεί, προσεύχεται, κοινωνάει και δε κάνει ρούπι από το κονάκι του! Ε και; Τι τον νοιάζει τον Βελίαλ, μήπως σκάζεται το σχήμα τους, τη περπατησία τους, τις γονυκλισίες τους; Ολόκληρο, ναι ολόκληρο Υιό του Πατέρα, έναν Θεάνθρωπο πείραξε, τον βασάνισε, τον τάραξε, τον στρίμωξε τάχα μου, αλλά ήταν κι αυτό στρίμωγμα-πάνω στο ιερό, στην έρημο του Σαραντάριου, στις πέτρες της ερήμου, στο όρος το υψηλό. Ενώ εμείς, εμείς...έχουμε σχήμα, έχουμε σιρίτια, έχουμε προβολή, έχουμε αναγνώριση, έχουμε τον δείνα Άγιο που μας φυλάει. Ναι ε! Δείξε μου τη πίστη σου μέσω των έργων σου, δείξε μου τα έργα σου μέσω της πίστη σου, πράξις επίβασις θεωρίας. Και ποιός σου είπε ότι ο διάβολος δε πιστεύει; Αφού εκείνος κάποτε σύμφωνα με τις γραφές ήταν ψηλά, φωτεινός άγγελος, δε τα ξέρει; Δε γνωρίζει το φως το αληθινό; Το γνωρίζει, κι επειδή το έχασε παλεύει να χάσουν κι άλλοι αυτό το φως.
----------------------------
Τό παρόν ἱστολόγιον ἔχει ὄνομα «Ὀρθόδοξη Φωνή», ὁπότε αἱρετικά κείμενα ὅπως αὐτό δέν πρέπει νά μένουν τελείως ἀναπάντητα. Ὁ καλοπροαίρετος ἀναγνώστης πού ψάχνει τό θέμα ἄς δεῖ προηγούμενες ἀναρτήσεις, ὅπου οἱ Ματθαιϊστικές ἀνοησίες καί ἡ ἁγιομαχία πού γράφονται ἐδῶ ἔχουν ὅλα κονιορτοποιηθῆ. Παρά ταῦτα, οἱ Ματθαιϊσταί συνεχίζουν ἀπτόητοι τό σχισματο-αιρετικόν κήρυγμά των πρός ἄγραν ἀφελῶν ὀπαδῶν. Ὡς γνωστόν, «τό σφάλλειν ἀνθρώπινον, τό δέ ἐμμένειν εἰς τό σφάλμα σατανικόν».
--------------------------
Μάλλον είσαι ο προχθεσινός ανώνυμος
Μια ερώτηση ..μόνον:
Ποια είναι η θέση της συνόδου Στεφάνου για τα εμβόλια;;;
Κι Επειδή δεν ξέρεις σου γράφω εγώ:
''Δεν έχουμε πάρει θέση για τα εμβόλια''
Συνεπώς ανώνυμε Στεφανίτη είσαι σε μια σύνοδο όπου οι μισοί είναι εναντίον των εμβολίων ( για όλα όσα ξέρουμε) και οι άλλοι μισοί υπέρ.
Και όλοι μαζί έχετε κοινό ποτήριο εμβολιασμένοι κι ανεμβολίαστοι
Υπάρχουν εμβολιασμένοι κληρικοί κι επίσκοποι;;
Οι ανεμβολίαστοι πως συλλειτουργούν με αυτούς που απαγορεύεται να κοινωνήσουν;;
Ο Διάκος όταν μνημονεύει σε ποιον απευθύνεται η ευχή...τον ορθοτομούντα τον λόγο της σης αληθείας;;;;
ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΣΚΕΨΗ
π. Γρηγόριος
Η καταδίκη του Νέου Ημερολογίου --- Τοῦ π. Νικολάου Δημαρᾶ, Δρος Νομικῆς
Ὁ σχισματοαιρετικός Νεοημερολογιτισμός γεννήθηκε στηριγμένος πάνω σέ ἕνα ψεῦδος. Ὅπως ὅλα τά σχίσματα καί οἱ αἱρέσεις βασίζονται στό ψεῦδος καί στήν συκοφαντία, στήν πλαστογράφηση τῆς ἀλήθειας καί στήν ἀπάτη, καί ἐπιβάλλονται στούς ἀδιάφορους γιά τήν πίστη καί στούς ἀμαθεῖς, ἀπό ἐκείνους πού ὑπηρετοῦν ἔνοχες σκοπιμότητες καί συσχηματίζονται μέ τόν κόσμο, ὑπηρετώντας τήν ἑκάστοτε κοσμική ἐξουσία.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας θεωρήθηκε καί θεωρεῖται ὡς ἕνας μῦθος, ἐξ ἀφορμῆς ἑνός ψεύδους μεταξύ τῶν Ἑβραίων. Ἀφοῦ οἱ στρατιῶτες τῆς κουστωδίας εἶπαν στούς ἀρχιερεῖς τά συγκλονιστικά γεγονότα τῆς Ἀναστάσεως, τούς ἔδωσαν πολλά χρήματα καί τούς εἶπαν νά λένε, ὅτι, ὅταν ἐμεῖς κοιμόμασταν, ἦλθαν οἱ μαθητές Του καί Τόν ἔκλεψαν. Καί συμπληρώνει ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος: "Καί διεφημίσθη ὁ λόγος οὗτος παρά τοῖς Ἰουδαίοις μέχρι τῆς σήμερον".
Ἕνα μεγάλο ψεῦδος πέρασε μέσα στήν ἱστορία.
Τέτοια ψεύδη στόν κόσμο ὑπῆρξαν πολλά.
Ἕνα ψεῦδος, ἐπίσης, ἀποτέλεσε τήν γενεσιουργόν αἰτίαν τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, πού μέχρι σήμερα ἀποδυναμώνει τό ἔργον τῆς Ὀρθοδοξίας, μέ τίς ἐπιδράσεις τῶν σχισματικῶν αὐτῶν στό πλῆθος τῶν χριστιανῶν, πού εἶναι ἀδιάφοροι γιά τήν Πίστη ἤ πού σέ αὐτό τό ψεῦδος βρίσκουν καταφυγή ὅλοι ἐκεῖνοι πού ὑπηρετοῦν ἔνοχες σκοπιμότητες καί ἔχουν συσσχηματισθεῖ μέ τά πράγματα καί τίς ἐξουσίες τοῦ κόσμου τούτου.
Ἡ ἱστορία τοῦ Νεοημερολογιτικοῦ σχίσματος εἶναι ἁπλῆ, ἐν συντομίᾳ:
Kάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ὁ Ἅγιος Νικόλαος διακρίθηκε γιὰ τὴν σταθερή του πίστη, διακήρυξε καὶ ὑποστήριξε σταθερὰ τὶς ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Διαπνεόταν ἀπ᾽ τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀνεδείχθη κανόνας πίστεως, ἐνῶ παράλληλα ὑπῆρξε μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ μας, προσφέροντας ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας. Ὁ Ἅγιος δὲν εἶχε περγαμηνὲς σπουδῶν, δὲν ἦταν ἀπόφοιτος Πανεπιστημίων τῆς ἐποχῆς, δὲν εἶχε μεταπτυχιακά, δὲν εἶχε τὴν κοσμικὴ σοφία τῆς ἐποχῆς, εἶχε ὅμως μέσα του τὴν ζέση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία τοῦ ἔδωσε τὴν δύναμη νὰ ὑποστηρίξει τὴν πίστη! Ἔτσι
ἀναδείχθηκε Κανόνας Πίστεως, τηρητὴς ἐπακριβῶς τῆς πίστεώς του.