Saint Marina's miracle

 

A few years ago, a family from Lemessos, Cyprus, named Vassiliou received the following miracle. In Greece they are well known from the televised requests they made in order to find a donor for their young boy Andrea, who suffered from leukemia. The donor was indeed found and the parents began preparing for their trip to Texas, U.S.A where the bone marrow transplant was going to be performed. Meanwhile, they also prayed and begged Jesus Christ to save their boy. Before they left for the U.S.A the parents heard of St. Marina’s miracles and they called the monastery of St. Marina located on the island of Andros in Greece to ask for Her blessing. The Elder of the monastery, Archimandrite Fr. Cyprianos promised that he would pray to St. Marina. He also wished the parents for St. Marina to be with Andrea in the operating room, to help him. With Elder Cyprianos’ blessing and with strong faith that St. Marina would help indeed, the Vassiliou family went to the U.S.A.

Ecumenism

Ecumenism in the true sense, is having all of humanity embrace the truth of the gospel, having every person on this planet come to the Truth Himself, The Christ.

However, the type of ecumenism that accepts all Christians confessions as equal (Branch Theory), that is equally sharing bits and pieces of the truth and teaches love above truth, ignorance of dogma for the sake of peace, and disregard of differences which tend to divide, this type of ecumenism is the latest child of Free Masonry and the great-grandfather of the Antichrist, a true menace of the Church.
 
 
The Church is in imminent threat of being overcome by a storm of compromise and capitulation to heterodox doctrine and practice, and no sincere Orthodox Christian, layman or otherwise, can blamelessly remain idle while his path to salvation is washed away.

Παληό και Νέο ημερολόγιο -- Του αειμνήστου Αθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

4. Η αλλαγή αιτία δημιουργίας σχίσματος

1. Αναφερθήκαμε πιο πάνω στην κατηγορία σε βάρος αυτών που έμειναν πιστοί στο Παληό ημερολόγιο, ότι έφυγαν από την Εκκλησία. Οι υποστηρικτές του Νέου ημερολογίου, για να τεκμηριώσουν την πιο πάνω κατηγορία τους, ισχυρίζονται πως αυτό που προκάλεσε το «ημερολογιακό σχίσμα», ήταν η «διακοπή της κοινωνίας» το 1924, απ’ τους πιστούς του Παληού. Τον ισχυρισμό αυτό τον απορρίπτουν οι τελευταίοι, ως αβάσιμο και ανυπόστατο. Η αιτία, λένε αυτοί, ήταν μόνο η αίρεση του παπισμού και Οικουμενισμού, που έχει εισαχθεί στην Ορθόδοξη Εκκλησία με την αλλαγή του ημερολογίου. Ποιοι έχουν δίκηο;

Eκ συνειδήσεως αρνητές ή εκ πλάνης αποδέκτες Ιατρικών πράξεων; -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Είναι πρόδηλο, η κυβέρνηση, επέλεξε, άκριτα και δια του νόμου, εξοβελίζοντας οιονδήποτε επιστημονικό ιατρικό διάλογο, περί της εγκυρότητας της λήψεως προφυλακτικών μέτρων, προς αποσόβηση διασποράς του ιού, αλλά ωσαύτως επέλεξε αυταρχικά, να εξαρτήσει την απρόσκοπτη πρόσβαση εις τα εκπαιδευτήρια των ανηλίκων, την κατά μόνας διεξαγωγή των φερομένων «self test» (αυτοδιαγνωστικό τεστ ταχείας ανίχνευσης αντιγόνου του ιού που χορηγείται εκ των φαρμακείων).

Το αυτό, απεφάσισε, ήτοι, όπως εξαρτήσει προδήλως την εξαναγκαστική διεξαγωγή του εν λόγω αυτοελέγχου ως προ-απαιτούμενου, ακώλυτης προσβάσεως εις την εργασία , είτε εις τον ιδιωτικό ή εις τον δημόσιο εργασιακό εν γένει τομέα, με αποτέλεσμα δια της ανευθύνου τοιαύτης προχειρότητας, να ενσπείρει διχόνοια, μισαλλοδοξία και ένταση εις τους κόλπους την κοινωνία διαταράσσοντας τοιουτοτρόπως την κοινωνική ειρήνη.

ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΙΩΣΗΦ ΤΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ.

Άπαντα τα του παντοδυνάμου Θεού ποιήματα και κτίσματα πάνσοφα είναι και θαυμάσια από των οποίων αντιλαμβάνεται πας τις την σοφίαν του Ποιητού. Όμως σοφώτερον από όλα και εκλεκτότερον είναι ο άνθρωπος, εις τον οποίον εθαυμαστώθη η γνώσις Αυτού περισσότερον, παρά εις τα επίλοιπα κτίσματα, διότι τον εστίλισε με τόσα χαρίσματα, ώστε δεν ήτο δυνατόν να τον κάμη τελειότερον ή σοφώτερον. Απαίδευτοι τινές λέγουν, ότι θα ήτο καλλίτερον να έκαμνεν ο Θεός τον άνθρωπον ανεπίδεκτον αμαρτίας δια να μη ημπορή ν’ αμαρτήση, οι τοιούτοι όμως δεν γνωρίζουν τι λέγουν. Διότι ο Θεός ως πάνσοφος έκαμε τον άνθρωπον αυτεξούσιον, εκτείνας ενώπιον αυτού δύο οδούς, εκ των οποίων η μία υπάγει εις την ζωήν και η ετέρα εις τον θάνατον, αφήκε δε αυτόν ελεύθερον να ακολουθήση την οδόν, την οποίαν βούλεται κατά την αγαθήν ή την πονηράν αυτού προαίρεσιν.

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται

 

ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΣ - ΤΗ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Τη αγία και μεγάλη Δευτέρα μνείαν ποιούμεθα του μακαρίου Ιωσήφ του Παγκάλου και της υπό του Κυρίου καταρασθείσης και ξηρανθείσης συκής.                            

Από της σήμερον άρχονται τα άγια Πάθη του Κυρίου ημών Ιησού Χρισρού. Και πρώτον πάντων λαμβάνεται εις τύπον αυτού ο Πάγκαλος Ιωσήφ, ενδέκατος υιός του πατριάρχου Ιακώβ εκ της Ραχήλ. Ούτος φθονηθείς υπό των ιδίων αυτού αδελφών διά τινα όνειρα, τα οποία είδε, πρώτον μεν εβλήθη εις λάκκον, είτα δε και επωλήθη εις αλλοφύλους αντί τριάκοντα αργυρίων. Ο δε πατήρ αυτού ηπατήθη παρά των άλλων παίδων του, ότι δήθεν ο Ιωσήφ εφαγώθη υπό των θηρίων· επέδειξαν δε μάλιστα εις αυτόν τα ενδύματά του, τα οποία είχον αιματωμένα δια του αίματος εριφίου τινός. Οι αλλόφυλοι δε εκείνοι οι αγοράσαντες τον Ιωσήφ επώλησαν αυτόν εις τον Πετεφρήν, αρχιευνούχον του βασιλέως των Αιγυπτίων Φαραώ. Του αρχιευνούχου τούτου η γυνή, επιθυμούσα του κάλλους του Ιωσήφ, προσεπάθησε να παρασύρη τον δίκαιον και σώφρονα παίδα εις την παράνομον πράξιν της αμαρτίας.

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Απριλίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΒΑΣΙΛΕΩΣ Επισκόπου Αμασείας.

Βασιλεύς ο ένδοξος του Χριστού Ιερομάρτυς ήτο Επίσκοπος Αμασείας της εν τω Ευξείνω Πόντω ευρισκομένης ζων κατά τους χρόνους του Λικινίου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τη΄ - τκγ΄ (308 – 323), γαμβρού εξ αδελφής όντος του Αγίου και Μεγάλου Κωνσταντίνου. Και ήτο μεν το όνομά του Βασιλεύς, ανταξίως δε προς το όνομα επολιτεύθη ο μακάριος, διο και νυν εν ουρανοίς βασιλεύει αιωνίως. Και εκείνοι μεν οίτινες έτυχον επιγείου δυνάμεως και ανέλαβον βασιλικά ηνία και σκήπτρα, όταν καταλάβουν πόλιν τινά, αφού μάλιστα καταγάγουν νικηφόρον θρίαμβον, ευθύς ως εισέλθωσι νικηταί εξωραϊζουσι και κοσμούσι την πόλιν και λαμπροτέραν αυτήν παρουσιάζουσι. Διότι τοιαύτα οι επί της γης βασιλείς προσφέρουσιν εις τας υποτασσομένας πόλεις.

Paradise and Hell according to Orthodox tradition -- By Protopresbyter George Metallinos Dean of the Athens University School of Theology

On the Last Sunday of Lent “we commemorate the Second and Incorruptible Coming of our Lord Jesus Christ”.  The expression “we commemorate” of the Book of Saints confirms that our Church, as the Body of Christ, re-enacts in its worship the Second Coming of Christ as an “event” and not just something that is historically expected. The reason is, that through the Divine Eucharist, we are transported to the celestial kingdom, to meta-history. It is in this orthodox perspective, that the subject of paradise and hell is approached.

In the Gospels (Matthew, ch.5), mention is made of “kingdom” and “eternal fire”. In this excerpt, which is cited during the Liturgy of this Sunday, the “kingdom” is the divine destination of mankind. The “fire” is “prepared” for the devil and his angels (demons), not because God desired it, but because they are impenitent.  The “kingdom” is “prepared” for those who remain faithful to the will of God. “Kingdom” (the uncreated glory) is Paradise. “Fire” (eternal) is hell (eternal hell, v.46). At the beginning of history, God invites man into paradise, into a communion with His uncreated Grace.  At the end of history, man has to face paradise and hell. What this means, we shall see, further down.  We do however stress that it is one of the central subjects of our faith – it is Orthodox Christianity’s philosopher’s stone.

Οι πραξικοπηματικές ερπύστριες παρελαύνουν. -- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Είναι πρόδηλο, ότι ζούμε πρωτοφανείς καταστάσεις μίας μορφής ιδιότυπης κοινοβουλευτικής δικτατορίας, με πρόσχημα δήθεν την δημόσια υγεία και την εν γένει εργαλειοποίηση αυτής προς την καθολική αναστολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών μας.

Η στυγνή αυτή θεσμική βία και η αυθαιρεσία της Κυβερνήσεως, συνιστά μία μορφή πραξικοπηματικής κατάλυσης του Δημοκρατικού μας πολιτεύματος, όπου η αυθεντική βούληση της εξουσίας αποφασίζει και διατάσσει, επιβάλλοντας στυγνά αντιλαϊκά και καταχρηστικά μέτρα, τα οποία συνθλίβουν την ανθρώπινη αξία και βλάπτουν κατάφωρα της ανθρώπινη αξιοπρέπεια των προσώπων.

Του μακαριστού πατέρα Ἀθανασίου Μυτιληναίου:

…. Βλέπει δε κανείς, τα τελευταία χρόνια, συστηματικά να υπάρχει αυτή η προσπάθεια να προσβληθεί η Εκκλησία! Εσείς θα πιστεύατε αγαπητοί μου, ότι τυχαία μπαίνουν επίσκοποι, οι οποίοι προδίδουν την πίστη και την Εκκλησία;

Εγώ θα σας έλεγα ότι δεν μπαίνουν τυχαία, παρά σκοπίμως. Παρά σκοπίμως.

Ευοδώνουν και Πατριάρχες ακόμα αυτές οι σκοτεινές δυνάμεις για να εξωθήσουν την Εκκλησία του Χριστού, να Την αλώσουν! Ναι ναι, ούτε καινούργια πράγματα λέω, ούτε πρωτοφανή. Λίγο πολύ θα έχετε διαβάσει και θα ξέρετε. Προωθούν σε μεγάλες θέσεις ιερατικές, ανθρώπους που ξέρουν ότι θα τους επιβάλουν οι σκοτεινές δυνάμεις τη θέλησή τους τελικά για να προσβάλουν την Εκκλησία.

Η μασονία έχει δουλέψει πάνω στο τομέα αυτόν φοβερά! Φοβερά έχει δουλέψει!

Προσέβαλαν την εκκλησία εκ των έσω.

Έβαλαν ανθρώπους κατά καιρούς να διοικούν την εκκλησία που δεν έχουν καμία σχέση με την Εκκλησία! Εδώ είναι το μέγα δυστύχημα και σαν συμπέρασμα θα σας έλεγα αυτό:

Αυτή την στιγμή ο λαός ας φροντίσει να ποιμαίνει τον εαυτό του γιατί εμείς δεν είμαστε σε θέση να σας ποιμάνουμε! Λυπούμαι που το λέγω.

Φροντίστε να σωθείτε!

Φροντίστε να σωθείτε!

Λόγος Κυριακή τῶν Βαΐων -- Ἁγίου Ἐπιφανίου Κύπρου

Κυριακή τῶν Βαΐων Ἰωάν. ιβ΄, 1-18

 

Ἄς εἶναι ἀκράτητη ἡ χαρά σου, θυγατέρα τῆς Σιών, εὐχαριστήσου κι ἀναγάλλιασε, ὁλόκληρη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία. Ἔρχεται πάλι σὲ σένα ὁ Βασιλιᾶς. Ὁ νυμφίος σου ἔρχεται καθισμένος στὸ πουλάρι, ὅπως σὲ θρόνο. Ἄς βγοῦμε νὰ τὸν προϋπαντήσωμε. Ἄς βιαστοῦμε νὰ δοῦμε τὴν δόξα του. Ἄς προλάβωμε νὰ τιμήσωμε τὸν ἐρχομό του μὲ   χαρά. Ἄλλη μιὰ φορὰ σωτηρία στὸν κόσμο, πάλι ὁ Θεὸς ἔρχεται γιὰ νὰ σταυρωθῆ. Ὁ Βασιλιὰς τῆς Σιών, ἡ προσδοκία τῶν ἐθνῶν, ξαναέρχεται σ’ αὐτὴν καὶ χαρίζει πάλι τὴ σωτηρία στὸν κόσμο.

Τὸ φῶς ἄλλη μιὰ φορὰ μᾶς ἐπισκέπτεται κι ἡ πλάνη διαλύεται, ἡ ἀλήθεια λουλουδίζει, χορεύει ἡ Ἐκκλησία καὶ χηρεύει ἡ Συναγωγή. Πάλι ντροπιάζονται οἱ δαίμονες, σκορπίζει ἡ κατάρα, καὶ πάλι ταράζονται οἱ Ἑβραῖοι, συντρίβεται ὁ δράκοντας, χαίρονται τὰ Ἔθνη, καὶ ἡ Σιὼν στολίζεται. Ἔρχεται ὁ Χριστὸς καθισμένος στὸ πουλάρι, ὅπως σὲ θρόνο. Ἀναγαλλιάστε, οὐρανοί· ὑμνῆστε, ἄγγελοι· εὐφρανθῆτε τὰ βουνά, σκιρτῆστε λόφοι·  παφλάσατε ποταμοί· ὁ λαὸς τῆς Σιὼν χορέψετε, οἱ Ἐκκλησίες χαρῆτε· ψάλλετε, ἱερεῖς· προφῆτες, ἐλᾶτε πρῶτοι· εὐαγγελιστῆτε, μαθηταί· ὑποδεχθῆτε, λαοί, τρέξτε μαζί κι οἱ γέροντες· χορέψετε μητέρες καὶ τὰ νήπια τρραγουδῆστε· φωνάξτε νέοι, οἱ φυλές, μαζευτῆτε. Κάθε πλάσμα, κάθε ὕπαρξη κάθε ὁμοταξία, κάθε τι ποὺ ἀναπνέει, ὅλη ἡ γῆ, ὅ,τι εἶναι ἄξιο, ὅλες οἱ ἡλικίες, ὅλες οἱ ἀρχὲς τῶν ἐθνῶν, ὅλες οἱ βασιλεῖς, ἄς ὑποδεχθοῦν βασιλικὰ τὸ βασιλιὰ τῶν βασιλέων, δεσποτικά, τῶν δεσποτῶν τὸ Δεσπότη ἄς προσκηνήσωμε, ἄς τραγουδήσωμε θεϊκὰ τραγούδια στὸ Θεὸ τῶν Θεῶν, στὸν αἰώνιο νυμφίο θεϊκοὺς νηφιάτικους χοροὺς ἄς χορέψωμε.

Λόγος εις την Κυριακήν των Βαΐων περί των Αχράντων Μυστηρίων

Με ποίαν προετοιμασίαν πρέπει να μεταλαμβάνωμεν τα άχραντα Μυστήρια.                            

«Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών, κήρυσσε, θύγατερ Ιερουσαλήμ. Ιδού ο Βασιλεύς έρχεταί σοι, δίκαιος και σώζων» (Ζαχ. θ: 9).                  

Ευφράνθητι σήμερον η θυγάτηρ Σιών, δια την λαμπράν ταύτην είσοδον του Βασιλέως σου και Θεού. Αγάλλου και κατατέρπου εξ όλης της καρδίας Σου, θύγατερ Ιερουσαλήμ, δια την χαρμόσυνον επέλευσιν του Δεσπότου σου. Κήρυξον με μίαν ουράνιον θεολογίας εναρμόνιον σάλπιγγα, την πανήγυριν ταύτην και τον ερχομόν του μεγάλου Αρχιερέως και Θεού. Αυτός έρχεται με δικαιοσύνην, με πραότητα και με άκραν ταπείνωσιν, δια να σε σώση από τας αδικίας σου και τας παρανομίας σου. «Ιδού ο βασιλεύς έρχεταί σοι, δίκαιος και σώζων» (Ζαχ. θ: 9). Έρχεται δια να σε λυτρώση από τας χείρας των επιβούλων, από όλους τους εναντίους εχθρούς σου. Έρχεται δια να σου αφαιρέση κάθε αίτιον λύπης και κακίας· «περιείλε Κύριος τα αδικήματά σου, λελύτρωταί σε εκ χειρός εχθρών σου Βασιλεύς Ισραήλ Κύριος εν μέσω σου, ουκ όψη κακά ουκέτι» (Σοφον. γ: 15). Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· κήρυσσε, θύγατερ Ιερουσαλήμ· αλλά χαίρε και συ, θύγατερ Σιών, η νέα Ιερουσαλήμ, ο λαός των Χριστιανών, οι στρατιώται του ουρανίου Βασιλέως, διότι εγώ βλέπω και αρματώθητε σήμερον με ένα ανίκητον άρμα, τον τίμιον και ζωοποιόν Σταυρόν, τον οποίον κρατούντες με τα βαΐα εις τας χείρας σας, κατασφάζετε όλους τους ορατούς και αοράτους εχθρούς σας.

The lives and the teachings of the Holy Church Fathers must guide us. – Βy Dimitris Hatzinikolaou, Associate Professor University of Ioannina

Jesus Christ established only ONE Church, the Orthodox one, which has the Truth in full. There do not exist many churches, each of which preaches a different version of the Truth, as there is only ONE Christ, and hence only ONE Truth. The other "churches" are simply pseudo-churches. Thus, for example, the "pope of Rome" is a pseudo-bishop, a clown! Unfortunately, these days, it is difficult to see where the True Church of Christ is, because almost all of the bishops of the Orthodox Church are either ecumenists or have adopted other heresies. This is an extremely disturbing fact, as it is a strong sign that the Antichrist is on his way to rule the World. Therefore, we must prepare ourselves spiritually, so that we can face what is to come as true Christians. The lives and the teachings of the Holy Church Fathers must guide us. Amen.

Διδαχή εις την Κυριακήν των Βαΐων – Περί της Ιεράς Μεταλήψεως. -- Επισκόπου Κερνίκης και Καλαβρύτων Ηλιού Μηνιάτη,

«Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο Βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιωάν. ιβ: 13).                                                                                

Ανέστησε τον τετραήμερον Λάζαρον ο καθαιρέτης του άδου, ο νικητής του θανάτου, ο αρχηγός της ζωής, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός· και τη επαύριον, όταν εισήλθεν εις Ιεροσόλυμα, εις την παρουσίαν τοιούτου θαυματουργού και εις την είδησιν του παραδόξου θαύματος, εσείσθη πάσα η πόλις· «Τις εστιν ούτος»; (ερωτά ο εις τον άλλον) και ως τόσον όλος ο πολυάριθμος λαός εκεί συνηγμένος δια την εορτήν του Πάσχα, θείω νεύματι κινούμενος, τον δέχεται με μίαν ένδοξον δορυφορίαν ως Βασιλέα του Ισραήλ. Άλλοι προπορεύονται, άλλοι κόπτουσι κλάδους, άλλοι σείουσι βαΐα, άλλοι στρώνουσι τα ενδύματά των εις την οδόν, όλοι συμφώνως, ως και τα μικρά παιδία κράζουσιν:

Άλλος ένας Ιούδας της Ορθοδοξίας δικαιολογεί την πτώση του!

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ 

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 25ῃ Ἀπριλίου 2021

 Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΩΡΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ

Μετά πολλοῦ ἐνδιαφέροντος ἀναγινώσκω τίς τοποθετήσεις ὑπεροχικῶν προσώπων τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας καί τῆς Θεολογικῆς Ἐπιστήμης διά τήν ἀποφασισθεῖσα ἀλλαγή τοῦ χρόνου τελετῆς τῆς Ἀναστάσεως ἀπό τῆς 12ης νυκτερινῆς εἰς τήν 9η ἑσπερινή. Τιμῶ ἀνυπερθέτως τούς ἐξ εὐλαβείας καί εὐσεβείας ἀντιτιθεμένους καί ἀνησυχούντας ἀδελφούς ἀλλά χρεωστῶ διά τήν ὀρθήν θεώρησιν τοῦ ζητήματος νά ὁμιλήσω εἰς τόν λαόν τοῦ Θεοῦ πού ἁπαρτίζει τό πλήρωμα τῆς κατά Πειραιᾶ συνεκλεκτῆς ἐκ λόγων ποιμαντικῆς εὐθύνης καί ἱεροῦ χρέους.

--------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Πρῶτον, φαίνεται ὅτι ὁ κ. Σεραφείμ «ξέχασε» νά μετρᾶ τίς ἡμέρες καί θεωρεῖ ὅτι ἀπό τήν Σταύρωσιν καί τήν Κοίμησιν τοῦ Ἰησοῦ (3:00 μ.μ. τῆς Μ. Παρασκευῆς) μέχρι τήν 9:00 μ.μ. τοῦ Μ. Σαββάτου εἶναι μόνον δύο ἡμέρες, ὄχι τρεῖς! Δεύτερον, ποῦ εἶδεν ὁ κ. Σεραφείμ ὅτι στις 6:00 μ.μ. δύει ὁ ἥλιος; Ποιόν κοροϊδεύει;

-------------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Πραγματικώς μας αφήνει άφωνους τα όσα λέει ο κ. Σεραφείμ.
Άστοχη τελείως η παρέμβασή του.
Προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.
Εάν ίσχυαν τα λεγόμενά του, τότε, η νηστεία της Μ.Τεσσαρακοστής θα ξεκινούσε από της έξι το απόγευμα της Κυριακής της Απόκρεω και όχι από της δωδεκάτης και ένα δευτερόλεπτο της Καθαράς Δευτέρας.
Επίσης, το ίδιο θα γινόταν και κατά το Μ. Σάββατον δηλ., θα λέγαμε το Χριστός Ανέστη από το μεσημέρι και θα καταλύαμε ταυτοχρόνως.
Τα ίδια ισχύουν και για την Τετάρτη και την Παρασκευή.
Θα ξεκινούσε η νηστεία αυτών των ημερών από το εσπέρας της Τρίτης και της Πέμπτης.
Επίσης και η κατάλυσις θα ξεκινούσε από το απόγευμα των δύο αυτών ημερών.
Η ημέρα, όμως, αλλάζει στο εικοσιτετράωρο.
Ο Εσπερινός, μας προετοιμάζει στα της Εορτής, αλλά τελείται την προηγουμένη ημέρα αυτής.