ΑΙ ΕΣΧΑΤΑΙ ΗΜΕΡΑΙ -- Τοῦ κ. Ἀθανασίου Σακαρέλλου, Θεολόγου

Ψευδοπροφῆται καὶ ψευδοδιδάσκαλοι

1. Ἡ συντέλεια τοῦ κόσμου
Ὁ κόσμος, δηλ. τὸ σύμπαν ὁλόκληρο, τὴ δημιουργία τοῦ ὁποίου περιγράφει ὁ Μωϋσῆς στὴ Γένεση, κάποτε θὰ ἔχει ἕνα τέλος. Θὰ καταστραφεῖ [1]. Μόνο ὁ ἄνθρωπος, κατʼ ἐξαίρεση, εἶναι προορισμένος ἀπὸ τὸ Θεὸ νὰ ζεῖ αἰώνια στὴν ἄλλη ζωή. Για τὸ τέλος τοῦ κόσμου γίνεται πολλὲς φορὲς λόγος στὴν Ἁγία Γραφή. Τὸ τέλος αὐτὸ συνήθως ὀνομάζεται «συντέλεια τοῦ αἰῶνος» ἢ «συντέλεια τῶν αἰώνων». Συνδυάζεται μάλιστα μὲ τὴ μέλλουσα Κρίση τοῦ κόσμου ἀπὸ τὸν Κύριο [2] καὶ τὴ ἀναδημιουργία τοῦ σύμπαντος [3]. Ἡ Ἁγία Γραφὴ ἀναφέρεται στὶς τελευταῖες «μέρες», ποὺ θὰ προηγηθοῦν τῆς «συντέλειας τῶν αἰώνων». Εἶναι οἱ λεγόμενες «ἔσχατες ἡμέρες». Οἱ μέρες αὐτὲς εἶναι ἕνα χρονικὰ ἀκαθόριστο διάστημα. Δὲν γνωρίζουμε δηλαδὴ οὔτε τὸ ἀπὸ πότε θὰ ἀρχίσει, οὔτε τὸ πόσο θὰ διαρκέσει. Αὐτὸ συμβαίνει, ἐπειδὴ ἐμεῖς δὲν ξέρουμε τὸ πότε θὰ γίνει ἡ «Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ». Αὐτὸ τὸ γνωρίζει μόνο ὁ Θεὸς [4].

ΛΟΓΟΣ εις τον Θείον Ευαγγελισμόν της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας,

συλλεχθείς εκ διαφόρων αντιγράφων, άμα δε και μεταφρασθείς εις την κοινήν γλώσσαν παρά του εν Μοναχοίς ελαχίστου Δαμασκηνού του Υποδιακόνου και Στουδίτου

Συνήθειαν έχουσιν οι βασιλείς, όταν μέλλωσι να μεταβώσιν εις τόπον τινά, τον οποίον επιθυμούσι, πρώτον να στέλλωσι τους υπηρέτας των να ευτρεπίσωσι τον τόπον εκείνον. Είτε δε εις ανάκτορα μεταβαίνουσιν, είτε εις εξοχήν, το αυτό κάμνουσι. Διότι, ως βασιλείς όπου είναι, δεν αναπαύονται εις πάντα τόπον, όπως ο καθείς άνθρωπος. Αν δε ο βασιλεύς μέλλη να υπάγη εις πόλεμον, στέλλει προ αυτού όλον το στράτευμα και κατόπιν ακολουθεί και αυτός. Τοιουτοτρόπως λοιπόν εποίησε και ο μέγας Βασιλεύς των βασιλέων, επειδή έμελλε να έλθη εις πόλεμον κατά του ανθρωποκτόνου διαβόλου. Έστειλε, δηλαδή, πρώτον τους θείους και ιερούς Προφήτας, οι οποίοι προεκήρυξαν, προεσήμαναν και προανήγγειλαν την έλευσιν του Χριστού, προφητεύσαντες ότι μέλλει να έλθη ο Βασιλεύς, ο μέγας και ισχυρός.

Τη ΚΓ΄ (23η) Μαρτίου, μνήμη του Αγίου Νέου Οσιομάρτυρος ΛΟΥΚΑ, του εν Μυτιλήνη μαρτυρήσαντος κατά το έτος αωβ΄ (1802), αγχόνη τελειωθέντος.

Λουκάς ο Νέος Οσιομάρτυς του Χριστού κατήγετο από την Αδριανούπολιν, από την ενορίαν του Αγίου Νικολάου, και ο μεν πατήρ αυτού ωνομάζετο Αθανάσιος, η δε μήτηρ αυτού Δομνίτσα. Επειδή όμως εις ηλικίαν εξ ετών έμεινεν ο Άγιος ορφανός από πατέρα και ανετρέφετο με πτωχείαν από την μητέρα του, ευρούσα εκείνη έμπορον τινά Ζαγοραίον παρέδωκεν εις αυτόν το παιδίον, ίνα το ανατρέφη βοηθούμενος και αυτός, κατά το δυνατόν, εις την υπηρεσίαν του.

Δεν μας εντυπωσιάζουν οι «λεονταρισμοί » μερικών Κληρικών.

Που εκρύβοντο όταν κυκλοφορούσε σε όλη την οικουμένη η κατάπτυστη Εγκύκλιος του 1920;

Που εκρύβοντο όταν οι Μασόνοι, μας φράγκεψαν το 1924;
Που εκρύβοντο όταν οι Οικουμενιστές το 1948 ως ιδρυτικά μέλη αλυσόδεναν  την Ορθοδοξία στο Π.Σ.Ε.;
Που εκρύβοντο όταν ο Μασόνος Αθηναγόρας έκανε την άρση της ακοινωνησίας το 1965;
Που εκρύβοντο όταν το 1990-91 στο Σαμπεζύ οι οικουμενιστές βλασφήμησαν την Αγία 4η Οικ. Σύνοδο αναγνωρίζοντας τους αιρετικούς Μονοφυσίτες ως Ορθοδόξους;
Που εκρύβοντο όταν το 1993 στο Μπαλαμάντ του Λιβάνου αναγνώριζαν έγκυρα Μυστήρια, Ιερωσύνη και Αποστολική διαδοχή στους Φράγκους;
Που εκρύβοντο όταν ο αντίχριστος Πάπας πατούσε τα χώματα της Αγιοτόκου Ελλάδος το 2001;
Που εκρύβοντο όταν το 2006 ο Πάπας συλλειτουργούσε με τον Ουνίτη Βαρθολομαίο στο σβησμένο Φανάρι;
Που εκρύβοντο όταν το 2016 οι Οικουμενιστές στο Κολυμπάρι της Κρήτης έδωσαν την τελευταία βλασφημία τους, στην Εκκλησία;
Είναι αναπόδραστη νομοτέλεια, η απο­στασία από την Ορθόδοξο Πίστι να ακολουθήται από ατομικές, κοινωνικές και εθνικές συμφορές.

Γράφει ο ιατρός κ. Κυπριανός Χριστοδουλίδης

Αναδημοσίευσα τό άρθρο σέ ιστοσελίδα φέησμπουκ καί τά σχόλια που ακολούθησαν ήταν

-
Kyprianos Christodoulides πρός «Χρήστος Χαλκιόπουλος "... Μετάνοια χωρίς αποτείχειση δεν υπάρχει" γράφει ο αρθρογράφος. Είμαστε με τα καλά μας? Αυτή είναι άραγε η λύση στο πρόβλημα που μας συνέχει???

- Απαντηση από Κυπριανός Χ
Άν δέν είναι η μετάνοια, χωρίς αποτείχιση από τόν Σιωνισμό ( : Οικουμενισμός), τότε ποιά είναι ; Ότι είμαστε όλοι αμαρτωλοί καί τό «2 ἐγὼ δὲ εἶπα ἐν τῇ ἐκστάσει μου· πᾶς ἄνθρωπος ψεύστης.» (Ψ. ν΄ 6. ριε΄ 2) ; Τό επαναλαμβάνει καί ο Απ. Παύλος Ρμ. γ΄: «3 τί γὰρ εἰ ἠπίστησάν τινες; μὴ ἡ ἀπιστία αὐτῶν τὴν πίστιν τοῦ Θεοῦ καταργήσει; 4 μὴ γένοιτο· γινέσθω δὲ ὁ Θεὸς ἀληθής, πᾶς δὲ ἄνθρωπος ψεύστης, καθὼς γέγραπται· ὅπως ἂν δικαιωθῇς ἐν τοῖς λόγοις σου καὶ νικήσῃς ἐν τῷ κρίνεσθαί σε.».
Ομολογώντας όμως τίς/τήν αμαρτίας μας, ότι πλανηθήκαμε μέ τό "ένας θεός γιά όλους", όπως προτείνει ο Σιωνισμός- Οικουμενισμός, τότε συντασσόμεθα μέ τόν Χριστό, αποτειχιζόμαστε καί ακολουθούμε τόν Κύριο, καταγγέλλοντας τήν πλάνη τών Σιωνιστών/Οικουμενιστών ή κάτι χειρότερο. Πλάνη η οποία συνίσταται σέ ασυμφωνία λόγων καί έργων, δηλαδή, αποτείχιση, ναί, αλλά εντός εκκλησίας Κολυμπαρίου, Σαμπεζύ, Μπαλαμάντ κλπ.

- Χρήστος Χαλκιόπουλος πρός
Kyprianos Christodoulides
αν έγραφε "...από τον Σιωνισμό " δεν θα διαφωνούσα

Απάντηση από Κυπριανός Χ
Μά Σιωνισμός καί Οικουμενισμός είναι οι δύο όψεις ενός καί τού αυτού νομίσματος. Ο Σιωνισμός είναι η, σέ εισαγωγικά, θεολογία τής ουσίας τού Θεού ( : άρρητον καί άπειρον καί ακατάληπτον τό θείον), οι δέ δικοί μας ασχολούνται μέ οντολογίες, γιά νά μήν καταλαβαίνουμε ότι κι αυτοί "θεολογούν" περί τήν ουσίαν του Θεού. Περιεργάζονται τό τί εστι θεός καί όχι τό ότι εστί Θεός : είς Θεός, μία θεότης, τρείς Υποστάσεις.

Επιβουλή παγκόσμιας Κυβέρνησης καί παγκόσμιας Πανθρησκείας

Ἡ Παγκόσμια Τάξη Πραγμάτων μέ τά δύο ὀχήματά της τόν Πολιτικό καί τόν Θρησκευτικό Οἰκουμενισμό, ὡς συγκοινωνοῦντα δοχεῖα σε πλήρη συνεργασία μεταξύ τους καθορίζουν τό μέλλον τῶν λαῶν και εἰδικότερα τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων. Γνωρίζει ὅτι ἡ πίστη εἶναι το βασικότερο στοιχεῖο στήν διαμόρφωση τοῦ χαρακτήρα τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καί γιά αὐτό προσπαθεῖ να τήν ἀλλοιώσει. Τά δύο αὐτά σχήματα στήν ἐποχή μας ἔχουν ἑνιαία γραμμή καί συνεργάζονται γιά την ἐπιβουλή τῆς παγκόσμιας Κυβέρνησης καί τῆς παγκόσμιας Πανθρησκείας. Τό Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως ἐδῶ καί ἕνα αἰῶνα πρωτοστατεῖ μέσῳ τῆς Οἰκουμενικῆς κίνησης στήν δημιουργία «ἐκκλησίας», ἡ ὁποία θα εἶναι ἡ σύνθεση ὅλων τῶν ἐκκλησιῶν συμπεριλαμβανομένης καί αὐτῆς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἔτσι, ὄντας ἁλωμένο ἔχει ἀπεμπολήσει τήν πίστη τῶν Πατέρων. 
-----------------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Διά τήν ἀκρίβειαν, ἡ παγκοσμιοποίησις κινεῖται ταυτοχρόνως ὄχι εἰς δύο ἄξονες, ὅπως ἀναφέρει ἡ ἀνάρτησις, δηλαδή τόν πολιτικόν καί τόν θρησκευτικόν, ἀλλά εἰς τρεῖς: πολιτικόν, οἰκονομικόν καί θρησκευτικόν. Οἱ Σατανισταί τῆς παγκοσμιοποιήσεως πρῶτα ὑποτάσσουν τά κράτη οἱκονομικῶς, διά τοῦ χρέους καί τῶν οἰκονομικῶν κρίσεων, καί κατόπιν σερβίρουν τίς μαριονέττες των ὡς «πρωθυπουργούς-σωτῆρες», οἱ ὁποῖοι ἐργάζονται πυρετωδῶς ἐναντίον τῶν κρατῶν πού «κυβερνοῦν» καί ὑπέρ τῆς παγκοσμιοποιήσεως, δηλαδή ὑπέρ τοῦ Σατανᾶ.

Ανοικτή επιστολή προς τον εν Χριστώ αδελφό Κωνσταντίνον Βαρδάκα. -- Του αδελφού μας Ιουστίνου

Ευλογημένος κορωναϊός εν ονόματι Κυρίου!

Αδελφέ Κωνσταντίνε Βαρδάκα,
Σου γράφω σήμερα, πρωϊ-πρωϊ, Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως για να σου αναγγείλω ένα χαρμόσυνο και  αναστάσιμο  γεγονός! Ένα γεγονός που μόνο ως μία  παγκόσμια και κοσμοσωτήρια επέμβαση του Κυρίου μπορεί να χαρακτηριστεί. Και αυτό είναι ότι έκλεισαν οι   εκκλησίες στην Ελλάδα για πρώτη φορά, εδώ και δύο χιλιάδες χρόνια! Θα αναρωτηθείς βέβαια, ίσως και να αγανακτήσεις λίγο, γιατί   να χαιρετίζουμε  ένα τέτοιο γεγονός ως χαρμόσυνο και αναστάσιμο, ενώ έπρεπε να θλιβόμαστε και να πενθούμε σαν να ήταν σήμερα Μεγάλη Παρασκευή.
Αλλά αγαπητέ μου αδελφέ Κωνσταντίνε Βαρδάκα, οι εκκλησίες του Χριστού στην Ελλάδα έχουν πάψει πιά να είναι ορθόδοξες! Ο φύλακας Άγγελος του κάθε ναού, σύμφωνα με τον Μέγα Βασίλειο-που ασφαλώς είχε βιωματική εμπειρία του γεγονότος- φεύγει από τον κάθε ναό που μνημονεύεται  αιρετικός επίσκοπος, αλλά και από κάθε ναό που μνημονεύεται ο κάθε αιρετικός επίσκοπος που υπέγραψε στο Κολυμπάρι ή που αποδέχθηκε τις αποφάσεις της ληστρικής αυτής ψευδοσυνόδου. Ούτε υπάρχει βέβαια φύλακας Άγγελος στους ναούς εκείνους που μνημονεύονται   επίσκοποι οι οποίοι συλλειτουργούν ή και  μνημονεύουν ή και αποδέχονται τους Σχισματικούς ψευδεπισκόπους της Ουκρανίας. Επομένως, όπως λέγει και ο μέγας ομολογητής και Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης η θυσία που προσφέρεται στον Θεό από τους αιρετικούς «κολυμπάριους και ουκρανίζοντες» επισκόπους και ιερείς είναι «ως να θυσιάζουν σκύλο»!
-------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἰουστῖνος: «Μετάνοια χωρίς Αποτείχιση δεν υπάρχει».

Συμφωνῶ ὅτι οἱ ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ κοινωνοῦντες μέ τούς αἱρετικούς Οἰκουμενιστάς ψευδεπισκόπους δέν δύνανται νά ὁμιλοῦν σοβαρῶς διά «μετάνοιαν», διό καί ὀφείλουν ν' ἀποτειχισθοῦν. Νομίζω, ὡστόσον, ὅτι ὁ συγγραφεύς ἀντιφάσκει, διότι ἡ ὡς ἄνω ὀρθή θέσις εὑρίσκεται εἰς εὐθεῖαν ἀντίθεσιν μέ τό ἄλλο πού γράφει, δηλαδή ὅτι ὁ γ. Παΐσιος Ἁγιορείτης (+1994), ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη ἐν γνώσει του ἐν πλήρει κοινωνίᾳ μέ τήν αἵρεσιν, εἶναι «μεγάλος ἅγιος» τῆς Ἐκκλησίας!