Η ΥΠΕΡ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΕΟΡΤΗ: ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ! «Το Υπέρ παν Όνομα» (Φιλιππησίους 2, 9) -- Του αποτειχισθέντος θεολόγου, Νικολάου Πανταζή
Όλοι μας, αγαπητοί Ορθόδοξοι Χριστιανοί, έχουμε ένα
όνομα. Το όνομα αυτό πρέπει να ανταποκρίνεται σε όνομα Ορθοδόξου Αγίου η ενός
γεγονότος από την ζωή και τα θαύματα του Ιησού Χριστού. Για παράδειγμα το όνομα
«Σωτήρης ή Σωτηρία»
από το Θεϊκό Γεγονός της Εορτής της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος ή το όνομα «Ευάγγελος και Ευαγγελία»
από τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου.
Όλες οι ημέρες έχουν, όχι μόνο εορταζόμενο Άγιο, Όσιο ή Μάρτυρα, αλλ΄ έχουν και καθεαυτό όνομα: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη κλπ. Τα ονόματα αυτά έχουν βάση την ημέρα Κυριακή, (δεύτερη μέρα μετά την Κυριακή: «Δευτέρα», τρίτη μέρα μετά την Κυριακή: «Τρίτη» κλπ. Όλες οι ημέρες είναι αριθμημένες και αφιερωμένες σε κάποιον Άγιο αλλά η Κυριακή είναι αφιερωμένη στο Κύριό μας και Θεό μας! Είναι η αποκλειστική «Ημέρα Κυρίου.»
Η ημέρα της Κυριακής είναι όχι μόνο αφιερωμένη στον Κύριο κατά το όνομα, στην θεωρία, αλλά πρέπει και εμείς οι ίδιοι να αφιερώνουμε την ημέρα αυτή στην πράξη, στην κυριότητά της, στο Κύριό μας. Η Ανάσταση του Χριστού έγινε το πρωί, τα χαράματα της Κυριακής για αυτό και κάθε Κυριακή είναι αφιερωμένη στην Ανάσταση του Χριστού.
Όλες οι ημέρες έχουν, όχι μόνο εορταζόμενο Άγιο, Όσιο ή Μάρτυρα, αλλ΄ έχουν και καθεαυτό όνομα: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη κλπ. Τα ονόματα αυτά έχουν βάση την ημέρα Κυριακή, (δεύτερη μέρα μετά την Κυριακή: «Δευτέρα», τρίτη μέρα μετά την Κυριακή: «Τρίτη» κλπ. Όλες οι ημέρες είναι αριθμημένες και αφιερωμένες σε κάποιον Άγιο αλλά η Κυριακή είναι αφιερωμένη στο Κύριό μας και Θεό μας! Είναι η αποκλειστική «Ημέρα Κυρίου.»
Η ημέρα της Κυριακής είναι όχι μόνο αφιερωμένη στον Κύριο κατά το όνομα, στην θεωρία, αλλά πρέπει και εμείς οι ίδιοι να αφιερώνουμε την ημέρα αυτή στην πράξη, στην κυριότητά της, στο Κύριό μας. Η Ανάσταση του Χριστού έγινε το πρωί, τα χαράματα της Κυριακής για αυτό και κάθε Κυριακή είναι αφιερωμένη στην Ανάσταση του Χριστού.
Μία ἀπό τίς παραποιήσεις πού ἔκαναν οἱ παπισταί. -- Σχόλιο του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου
1. Τίς ὑποσημειώσεις στίς
σελ. 320-321 τοῦ ἱεροῦ Πηδαλίου τίς γνωρίζω. Δεδομένου ὅτι ὁ Ἅγιος Νικόδημος ἦτο
λόγιος καί ἀποκλείω τό ἐνδεχόμενον νά μήν κατάλαβε τά Πρακτικά τῆς Ζ' Οἰκουμενικῆς,
τά ὁποῖα γράφει ὅτι διάβασε καί τά ὁποῖα βοοῦν περί τοῦ ἀντιθέτου, συμπεραίνω ὅτι
πρόκειται γιά μία ἀπό τίς παραποιήσεις πού ἔκαναν οἱ παπισταί.
2. Ὅταν ἔχουμε κρυστάλλινες ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων γιά ἕν συγκεκριμένον θέμα, εἶναι σοβαρώτατον λάθος καί μεγίστη ἀσέβεια (ὑποκινουμένης ὑπό τοῦ Πονηροῦ) ν' ἀγνοοῦμε αὐτές τίς Ἀποφάσεις καί ν' ἀναφέρουμε γνῶμες μεμονωμένων Ἁγίων. Ἡ Ζ' Οἰκουμενική παραθέτει εἰς 2-3 σημεῖα τόν κατάλογον τῶν εἰκόνων πού πρέπει νά προσκυνοῦν οἱ Χριστιανοί, ἤτοι τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τῶν Ἁγίων καί τῶν Ἀγγέλων. Λέτε νά ξέχασε τόν Πατέρα; Πολλά δέ χωρία τῶν Πρακτικῶν ξεκαθαρίζουν τό θέμα. Παραθέτω ἕν ἀπό αὐτά:
«Τοῦ δὲ Θεοῦ εἰκόνας ποιοῦμεν, λέγω δὴ τοῦ κυρίου καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καθὼς ὤφθη ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη, τοῦτον γράφοντες, καὶ οὐχ ὡς νοεῖται φύσει Θεός. Ποία γὰρ ὁμοίωσις, ἢ ποῖον σχῆμα τοῦ ἀσωμάτου καὶ ἀσχηματίστου λόγου τοῦ πατρός;» (Πρᾶξις Ε’, Τόμος Γ’, σελ. 314-315). Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι μόλις οἱ Πατέρες γράφουν ὅτι «Θεοῦ εἰκόνας ποιοῦμεν», σπεύδουν ἀμέσως νά διευκρινίσουν ὅτι ἡ λέξις «Θεοῦ» ἀναφέρεται εἰς τόν Χριστόν. Τό αὐτό συμβαίνει καί μέ τό χωρίον τοῦ Ἁγίου Ἰ. Δαμασκηνοῦ πού παραθέσατε.
3. Ἐκπλήσσομαι πού ἐπικαλεῖσθε τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν, προκειμένου νά ὑποστηρίξετε τήν αἵρεσιν τῶν ἀνθρωπομορφιτῶν, καθ' ἥν στιγμήν εἶναι γνωστόν ὅτι ὁ συγκεκριμένος Ἅγιος, σέ πολλά χωρία του, εἶναι καταπέλτης ἐναντίον σας. Χάριν παραδείγματος, γράφει ὁ Ἅγιος:
«Εἰ δὲ θεότητος τῆς ἀΰλου καὶ ἀσωμάτου καὶ ἀοράτου καί ἀσχηματίστου καί ἀχρωματίστου εἰκόνα τις τολμήσει ποιῆσαι, ὡς ψευδῆ ἀποβαλλόμεθα» (P.G., 94, 1293 D).
Καί ἐπιπλέον:
«Τοῦ ἀοράτου, καί ἀσωμάτου, καί ἀπεριγράπτου, καί ἀσχηματίστου Θεοῦ, τίς δύναται ποιήσασθαι μίμημα; Παραφροσύνης τοίνυν ἄκρας καί ἀσεβείας τό σχηματίζειν τό Θεῖον» (P.G., 94, 1169 C).
Ἀκόμη:
«Εἰ μέν γάρ τοῦ ἀοράτου Θεοῦ εἰκόνα ἐποιοῦμεν, ὄντως ἡμάρτομεν. Ἀδύνατον γάρ τό ἀσώματον, καί ἀόρατον, καί ἀπερίγραπτον, καί ἀσχημάτιστον εἰκονισθῆναι … Θεοῦ γάρ σαρκωθέντος, καί ὀφθέντος ἐπί γῆς σαρκί … τούτου τήν εἰκόνα ποιοῦντες, οὐ σφαλλόμεθα» (P.G., 94, 1288 Α, Β).
---------------------------------------------------
Ο/Η xristianorthodoxipisti.blogspot.gr είπε...
«Οἴδαμεν οὖν, ὅτι οὔτε Θεοῦ, οὔτε ψυχῆς, οὔτε δαίμονος δυνατόν θεαθῆναι φύσιν, ἀλλ᾽ ἐν μετασχηματισμῷ τινί θεωροῦνται ταῦτα, τῆς Θείας Προνοίας τύπους καί σχήματα περιτιθείσης τοῖς ἀσωμάτοις καί ἀτυπώτοις…
»Μή θέλων οὖν ὁ Θεός παντελῶς ἀγνοεῖν ἡμᾶς τά ἀσώματα, περιέθηκεν αὐτοῖς τύπους, καί σχήματα, καί εἰκόνας κατά τήν ἀναλογίαν τῆς φύσεως ἠμῶν, σχήματα σωματικά ἐν ἀΰλῳ ὁράσει νοός ὁρώμενα· καί ταῦτα σχηματίζομεν καί εἰκονίζομεν. Ἐπεί, πῶς ἐσχηματίσθη καί εἰκονίσθη τά Χερουβίμ; ἀλλά καί Θεοῦ σχήματα καί εἰκόνες ἡ Γραφή ἔχει»
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, P.G. 94, 1344-1345.
«Τοῖς τάς μέν προφητικάς ὁράσεις, κἂν μη βούλοιντο, παραδεχομένοις, τάς δ’ ὀφθείσας αὐτοῖς εἰκονογραφίας, ὦ θαῦμα! καί πρό σαρκώσεως τοῦ Λόγου μή καταδεχομένοις, ἀλλ’ ἢ αὐτήν τήν ἄληπτόν τε καί ἀθέατον οὐσίαν ὀφθῆναι τοῖς τεθεαμένοις κενολογοῦσιν, ἢ εἰκόνας μέν ταῦτα τῆς ἀληθείας, καί τύπους, καί σχήματα ἐμφανισθῆναι τοῖς ἑωρακόσι συντιθεμένοις, εἰκονογραφεῖν δέ ἐνανθρωπήσαντα τόν Λόγον, καί τά ὑπέρ ἡμῶν αὐτοῦ πάθη οὐκ ἀνεχομένοις, Ἀνάθεμα α΄ »Συνοδικόν τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Ζ΄ Συνόδου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἅγιον Νικόδημον τόν Ἁγιορείτην, ὁ ὁποῖος εἰς τό Πηδάλιον γράφει εἰς τά προλεγόμενα τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: «ὅτι καί ὁ Ἄναρχος Πατήρ πρέπει νά ζωγραφίζεται καθώς ἐφάνη εἰς τόν προφήτην Δανιήλ ὡς Παλαιός ἡμερῶν».
Ἡ Ἁγία Ζ´ Οἰκουμενική Σύνοδος, εἰς τήν Η´ Πρᾶξιν αὐτῆς λέγει:
«Πιστεύοντες εἰς ἓνα Θεόν ἐν Τριάδι ἀνυμνούμενον, τάς τιμίας αὐτοῦ εἰκόνας ἀσπαζόμεθα».
Ὅ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὅταν σχολιάζῃ τό ὅραμα τοῦ Προφήτου Δανιήλ λέγει: «Πατέρα καί Υἱόν οὗτος καί πρῶτος καί μόνος ὁρᾶ, ὡς ἐν ὂψει».
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς περί τοῦ αὐτοῦ Ὁράματος τοῦ Δανιήλ λέγει:
«Ἀλλά καί πατέρα τόν Δαβίδ οὗτος ἔχει, . . . ὡς εἶναι τόν τεχθησόμενον Θεόν ὁμοῦ καί ἄνθρωπον, υἱόν τε ἀνθρώπου καί υἱόν Θεοῦ, παρά Θεοῦ καί Πατρός ὡς ἄνθρωπος τήν ἀδιάδοχον Βασιλείαν λαμβάνοντα, ὡς εἶδε καί προανεκήρυξεν ὁ Δανιήλ· «ἐθεώρουν γάρ», φησίν, «ἕως οὗ θρόνοι ἐτέθησαν καί Παλαιός Ἡμερῶν ἐκάθισε· καί ἰδού ὡς υἱός ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἐπί τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ καί μέχρι τοῦ Παλαιοῦ τῶν Ἡμερῶν ἔφθασε, καί αὐτῷ ἐδόθη ἡ τιμή καί ἡ ἐξουσία».
------------------------------------------
Ο/Η xristianorthodoxipisti.blogspot.gr είπε...
2. Ὅταν ἔχουμε κρυστάλλινες ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων γιά ἕν συγκεκριμένον θέμα, εἶναι σοβαρώτατον λάθος καί μεγίστη ἀσέβεια (ὑποκινουμένης ὑπό τοῦ Πονηροῦ) ν' ἀγνοοῦμε αὐτές τίς Ἀποφάσεις καί ν' ἀναφέρουμε γνῶμες μεμονωμένων Ἁγίων. Ἡ Ζ' Οἰκουμενική παραθέτει εἰς 2-3 σημεῖα τόν κατάλογον τῶν εἰκόνων πού πρέπει νά προσκυνοῦν οἱ Χριστιανοί, ἤτοι τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας, τῶν Ἁγίων καί τῶν Ἀγγέλων. Λέτε νά ξέχασε τόν Πατέρα; Πολλά δέ χωρία τῶν Πρακτικῶν ξεκαθαρίζουν τό θέμα. Παραθέτω ἕν ἀπό αὐτά:
«Τοῦ δὲ Θεοῦ εἰκόνας ποιοῦμεν, λέγω δὴ τοῦ κυρίου καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καθὼς ὤφθη ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ τοῖς ἀνθρώποις συνανεστράφη, τοῦτον γράφοντες, καὶ οὐχ ὡς νοεῖται φύσει Θεός. Ποία γὰρ ὁμοίωσις, ἢ ποῖον σχῆμα τοῦ ἀσωμάτου καὶ ἀσχηματίστου λόγου τοῦ πατρός;» (Πρᾶξις Ε’, Τόμος Γ’, σελ. 314-315). Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι μόλις οἱ Πατέρες γράφουν ὅτι «Θεοῦ εἰκόνας ποιοῦμεν», σπεύδουν ἀμέσως νά διευκρινίσουν ὅτι ἡ λέξις «Θεοῦ» ἀναφέρεται εἰς τόν Χριστόν. Τό αὐτό συμβαίνει καί μέ τό χωρίον τοῦ Ἁγίου Ἰ. Δαμασκηνοῦ πού παραθέσατε.
3. Ἐκπλήσσομαι πού ἐπικαλεῖσθε τόν Ἅγιον Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν, προκειμένου νά ὑποστηρίξετε τήν αἵρεσιν τῶν ἀνθρωπομορφιτῶν, καθ' ἥν στιγμήν εἶναι γνωστόν ὅτι ὁ συγκεκριμένος Ἅγιος, σέ πολλά χωρία του, εἶναι καταπέλτης ἐναντίον σας. Χάριν παραδείγματος, γράφει ὁ Ἅγιος:
«Εἰ δὲ θεότητος τῆς ἀΰλου καὶ ἀσωμάτου καὶ ἀοράτου καί ἀσχηματίστου καί ἀχρωματίστου εἰκόνα τις τολμήσει ποιῆσαι, ὡς ψευδῆ ἀποβαλλόμεθα» (P.G., 94, 1293 D).
Καί ἐπιπλέον:
«Τοῦ ἀοράτου, καί ἀσωμάτου, καί ἀπεριγράπτου, καί ἀσχηματίστου Θεοῦ, τίς δύναται ποιήσασθαι μίμημα; Παραφροσύνης τοίνυν ἄκρας καί ἀσεβείας τό σχηματίζειν τό Θεῖον» (P.G., 94, 1169 C).
Ἀκόμη:
«Εἰ μέν γάρ τοῦ ἀοράτου Θεοῦ εἰκόνα ἐποιοῦμεν, ὄντως ἡμάρτομεν. Ἀδύνατον γάρ τό ἀσώματον, καί ἀόρατον, καί ἀπερίγραπτον, καί ἀσχημάτιστον εἰκονισθῆναι … Θεοῦ γάρ σαρκωθέντος, καί ὀφθέντος ἐπί γῆς σαρκί … τούτου τήν εἰκόνα ποιοῦντες, οὐ σφαλλόμεθα» (P.G., 94, 1288 Α, Β).
---------------------------------------------------
Ο/Η xristianorthodoxipisti.blogspot.gr είπε...
«Οἴδαμεν οὖν, ὅτι οὔτε Θεοῦ, οὔτε ψυχῆς, οὔτε δαίμονος δυνατόν θεαθῆναι φύσιν, ἀλλ᾽ ἐν μετασχηματισμῷ τινί θεωροῦνται ταῦτα, τῆς Θείας Προνοίας τύπους καί σχήματα περιτιθείσης τοῖς ἀσωμάτοις καί ἀτυπώτοις…
»Μή θέλων οὖν ὁ Θεός παντελῶς ἀγνοεῖν ἡμᾶς τά ἀσώματα, περιέθηκεν αὐτοῖς τύπους, καί σχήματα, καί εἰκόνας κατά τήν ἀναλογίαν τῆς φύσεως ἠμῶν, σχήματα σωματικά ἐν ἀΰλῳ ὁράσει νοός ὁρώμενα· καί ταῦτα σχηματίζομεν καί εἰκονίζομεν. Ἐπεί, πῶς ἐσχηματίσθη καί εἰκονίσθη τά Χερουβίμ; ἀλλά καί Θεοῦ σχήματα καί εἰκόνες ἡ Γραφή ἔχει»
Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ, P.G. 94, 1344-1345.
«Τοῖς τάς μέν προφητικάς ὁράσεις, κἂν μη βούλοιντο, παραδεχομένοις, τάς δ’ ὀφθείσας αὐτοῖς εἰκονογραφίας, ὦ θαῦμα! καί πρό σαρκώσεως τοῦ Λόγου μή καταδεχομένοις, ἀλλ’ ἢ αὐτήν τήν ἄληπτόν τε καί ἀθέατον οὐσίαν ὀφθῆναι τοῖς τεθεαμένοις κενολογοῦσιν, ἢ εἰκόνας μέν ταῦτα τῆς ἀληθείας, καί τύπους, καί σχήματα ἐμφανισθῆναι τοῖς ἑωρακόσι συντιθεμένοις, εἰκονογραφεῖν δέ ἐνανθρωπήσαντα τόν Λόγον, καί τά ὑπέρ ἡμῶν αὐτοῦ πάθη οὐκ ἀνεχομένοις, Ἀνάθεμα α΄ »Συνοδικόν τῆς Ἁγίας καί Οἰκουμενικῆς Ζ΄ Συνόδου ὑπέρ τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἅγιον Νικόδημον τόν Ἁγιορείτην, ὁ ὁποῖος εἰς τό Πηδάλιον γράφει εἰς τά προλεγόμενα τῆς Ζ´ Οἰκουμενικῆς Συνόδου: «ὅτι καί ὁ Ἄναρχος Πατήρ πρέπει νά ζωγραφίζεται καθώς ἐφάνη εἰς τόν προφήτην Δανιήλ ὡς Παλαιός ἡμερῶν».
Ἡ Ἁγία Ζ´ Οἰκουμενική Σύνοδος, εἰς τήν Η´ Πρᾶξιν αὐτῆς λέγει:
«Πιστεύοντες εἰς ἓνα Θεόν ἐν Τριάδι ἀνυμνούμενον, τάς τιμίας αὐτοῦ εἰκόνας ἀσπαζόμεθα».
Ὅ Ἃγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὅταν σχολιάζῃ τό ὅραμα τοῦ Προφήτου Δανιήλ λέγει: «Πατέρα καί Υἱόν οὗτος καί πρῶτος καί μόνος ὁρᾶ, ὡς ἐν ὂψει».
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς περί τοῦ αὐτοῦ Ὁράματος τοῦ Δανιήλ λέγει:
«Ἀλλά καί πατέρα τόν Δαβίδ οὗτος ἔχει, . . . ὡς εἶναι τόν τεχθησόμενον Θεόν ὁμοῦ καί ἄνθρωπον, υἱόν τε ἀνθρώπου καί υἱόν Θεοῦ, παρά Θεοῦ καί Πατρός ὡς ἄνθρωπος τήν ἀδιάδοχον Βασιλείαν λαμβάνοντα, ὡς εἶδε καί προανεκήρυξεν ὁ Δανιήλ· «ἐθεώρουν γάρ», φησίν, «ἕως οὗ θρόνοι ἐτέθησαν καί Παλαιός Ἡμερῶν ἐκάθισε· καί ἰδού ὡς υἱός ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἐπί τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ καί μέχρι τοῦ Παλαιοῦ τῶν Ἡμερῶν ἔφθασε, καί αὐτῷ ἐδόθη ἡ τιμή καί ἡ ἐξουσία».
------------------------------------------
Ο/Η xristianorthodoxipisti.blogspot.gr είπε...
https://play.google.com/books/reader?id=XlxnHwAAAEAJ&pg=GBS.PA0
--------------------------------------------------------
Ο/Η Ιωακειμίδου Ιωάννα είπε...
--------------------------------------------------------
Ο/Η Ιωακειμίδου Ιωάννα είπε...
Η οσιομάρτυς Χερουβειμία από την Ρουμανία (σπούδασε Αρχαία Ελληνικά και Λατινικά)ανέλαβε ως υποτροφία για το master της να ερευνήσει ένα χειρόγραφο της Ερμηνείας στη Γένεση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και εκεί απέδειξε ότι το κείμενο που είχαν τυπώσει οι Ιησουίτες και έπειτα εισήγαγε ο J. P. Migne στην Ελληνική Πατρολογία, είχε πολλές παρεμβάσεις και αλλοιώσεις σε σχέση με το ερευνόμενο χρυσοστομικό κείμενο.
Τη Θ΄ (9η) Μαρτίου, μνήμη των Αγίων ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΝΤΑ Μεγάλων Μαρτύρων, των εν Σεβαστεία τη πόλει μαρτυρησάντων.
Τεσσαράκοντα οι του Χριστού πανευκλεείς και πανυπέρλαμπροι ούτοι Άγιοι
Μάρτυρες, οι κατά την σήμερον εορταζόμενοι, ηξιώθησαν των μαρτυρικών στεφάνων
εν τη πόλει της Σεβαστείας της Μικράς Ασίας κατά τας ημέρας της βασιλείας του
μισοχρίστου τυράννου της Ανατολής Λικινίου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τη΄ -
τκγ΄ (308 – 323). Ήσαν δε ούτοι στρατιώται εκλεκτοί, ενάρετοι και γενναίοι,
υπηρετούντες εις τον στρατόν του Λικινίου, διακρινόμενοι και τιμώμενοι από όλους
τους άλλους στρατιώτας δι’ αυτάς ακριβώς τας ψυχικάς και σωματικάς αρετάς των,
αι οποίαι τους έκαμαν ονομαστούς εις όλον το στράτευμα. Διότι τοιαύτας τιμάς
εξασφαλίζουν εις τους εργάτας αυτών αι θεοφιλείς και θεάρεστοι αρεταί.
Υπατία -- Η ανθρώπινη ανταπόδοση -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Άν είναι καθώς γράφετε καί υποστηρίζετε από πολλούς, σχετικά μέ τόν θάνατο τής φιλοσόφου Υπατίας, η σημερινή ημέρα, άν είναι ημέρα μνήμης, πρέπει νά μάς θυμίζει τήν ανθρώπινη, καί όχι τήν θεία, ανταπόδοση. Τήν αναταπόδοση τών Χριστιανών γιά όλα όσα υπέστησαν από τούς ειδωλολάτρες Νεοπλατωνικούς, γνωστικούς καί μή .
Οι διωγμοί, οι βάσανοι καί οι αμέτρητοι θάνατοι αυτών (Χριστιανών) επί 3 καί περισσότερους αιώνες, δέν μπορούσε νά ανεχθεί πλέον τήν αναβίωση τού γνωστικισμού, έστω υπό τήν μορφή τού Νεοπλατωνισμού. Δηλαδή, ενός δόλιου φιλοσοφικού ιδεολογήματος καπηλείας τής εν Χριστώ διδασκαλίας, γενικότερα τής αγάπης.
Επαναλαμβάνω τό «ημέρα μνήμης τής ανθρώπινης ανταπόδοσης καί όχι τής θείας».
Οι διωγμοί, οι βάσανοι καί οι αμέτρητοι θάνατοι αυτών (Χριστιανών) επί 3 καί περισσότερους αιώνες, δέν μπορούσε νά ανεχθεί πλέον τήν αναβίωση τού γνωστικισμού, έστω υπό τήν μορφή τού Νεοπλατωνισμού. Δηλαδή, ενός δόλιου φιλοσοφικού ιδεολογήματος καπηλείας τής εν Χριστώ διδασκαλίας, γενικότερα τής αγάπης.
Επαναλαμβάνω τό «ημέρα μνήμης τής ανθρώπινης ανταπόδοσης καί όχι τής θείας».
Επίκληση του επιχειρήματος «μά ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία τής αγάπης» δέν ισχύει εν προκειμένω. Δέν είναι δυνατόν νά σφάζω εσένα, τά παιδιά σου, τήν οικογένειά σου καί όποιον πίστευε καί πιστεύει στόν Χριστό, γνωρίζοντας (ο εγκληματίας) ότι θά μείνει ελεύθερος, επειδή τά θύματά του είναι πιστοί τού νόμου τής αγάπης.
Η ανθρώπινη φύση στερείται τής θείας, Τό απέδειξαν οι Μάρτυρες καί οι Ομολογητές πίστεως, που αξιώθηκαν αυτής μέ τήν θυσία τους, καί αυτό ζητούν διαχρονικά οι κάθε είδους μισαλλόδοξοι εγκληματίες, νά μάς θυσιάζουν ότι :
«44 ὑμεῖς (αυτοί) ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστὲ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ' ἀρχῆς» (Ιν. η΄)
See MoreΗ ανθρώπινη φύση στερείται τής θείας, Τό απέδειξαν οι Μάρτυρες καί οι Ομολογητές πίστεως, που αξιώθηκαν αυτής μέ τήν θυσία τους, καί αυτό ζητούν διαχρονικά οι κάθε είδους μισαλλόδοξοι εγκληματίες, νά μάς θυσιάζουν ότι :
«44 ὑμεῖς (αυτοί) ἐκ τοῦ πατρὸς τοῦ διαβόλου ἐστὲ, καὶ τὰς ἐπιθυμίας τοῦ πατρὸς ὑμῶν θέλετε ποιεῖν. ἐκεῖνος ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ' ἀρχῆς» (Ιν. η΄)
Ἡ αἵρεση.
Αὐτὴ εἶναι
διεστραμμένη πίστη. Εἶναι πίστη κατὰ τὰ ἀνθρώπινα μέτρα καὶ τὶς ἀντιλήψεις. Μαζὶ
μὲ τὴν ἀπιστία ἀποτελοῦν τὴν λεγόμενη «ἐθελοθρησκεία» (Κολ.2,23). Μιὰ θρησκεία,
ποὺ δὲν πείθεται στὴν Θεία Ἀποκάλυψη. Μιὰ θρησκεία κατὰ τὰ γοῦστα τοῦ ἀνθρώπου
καὶ τὶς μεθοδεύσεις τοῦ διαβόλου. Πολὺ σωστὰ οἱ πατέρες λέγουν ὅτι ἡ αἵρεση εἶναι
«ἡ βοτάνη τοῦ διαβόλου». Εἶναι τὰ ζιζάνια ποὺ σπείρει ὁ πονηρὸς ἐκεῖ ποὺ πέφτει
ὁ θεῖος σπόρος, γιὰ νὰ τὸν καταστρέψει (Ματθ.13,24-30).
--------------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
Η τέχνη τού Διαβόλου είναι νά αποσπά εδάφια τής εν Χριστώ πίστεως καί διδασκαλίας καί νά τά προσαρμόζει στό δικό του ιδεολόγημα τύπου «ένας θεός γιά όλους». Είναι η ψευδής θεολογία τής ουσίας μέ εκπρόσωπο τόν Σιωνισμό.
--------------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...
π. Νικόλαος Δημαράς : ΑΝΑΘΕΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
------------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Δυστυχῶς, ὁ π. Νικόλαος ἐπαναλαβάνει εἰς αὐτήν τήν ὁμιλίαν του τήν γνωστήν πλάνην πού κηρύττει ἐδῶ καί χρόνια, ὅτι δῆθεν δυνάμεθα να ζωγραφίζουμε τόν Θεόν Πατέρα, ἐπειδή δῆθεν ἐνεφανίσθη συμβολικῶς ἐν ὁράματι εἰς τόν Προφήτην Δανιήλ. Ἀλλά τότε τί σημαίνουν οἱ κάτωθι ὕμνοι τῆς 17ης Δεκεμβρίου (Μηναῖον);
Ε’ ᾠδή, 2ον τροπάριον: «Ἐπὶ νεφέλης ὡς Υἱόν σε ἀνθρώπου ἐρχόμενον, ... κριτὴν καὶ βασιλέα, ἐθεώρει ὁ Δανιήλ».
Θεοτοκίον, Ε’ ᾠδή: «Ἰδοὺ ἡ Παρθένος ἐν μήτρᾳ ἐμφανῶς συλλαμβάνει Χριστὸν τὸν Θεόν, ἧς περ τὴν προτύπωσιν προεώρακε Δανιήλ».
Θεοτοκίον, Ζ’ ᾠδή: «Δανιήλ, τῆς Παρθένου τὸν τόκον, σαφῶς προτεθέασαι, μυστικαῖς εἰκόσι μορφούμενον».
Μεγαλυνάριον: «Τόκον τῆς Παρθένου προκατιδὼν Δανιήλ, ἐνέφραξας στόμα λεόντων...».
-------------------------------------------------
Σταύρος Τ. είπε...
κ. Δημήτρη, το συγκεκριμένο θέμα, περί της Εικόνας της
Αγίας Τριάδος, δεν το γνωρίζω και δυστυχώς δεν έκατσα ακόμα να το ψάξω
Ο π. Νικόλαος όμως είναι λαλίστατος για πολλά θέματα, εκτός από τα εξώφθαλμα που γίνονται στους σημερινούς "ΓΟΧ" (π.χ. βλάσφημη θεωρία Κυπριανιτών για τάχα συμβολικό σφράγισμα), τους οποίους παρουσιάζει στο τέλος της ομιλίας του, ως Στύλους Ορθοδοξίας (εννοείται, μαζί και τον εαυτό του)
Μέχρι κι ότι δεν υπάρχει κόλαση, ως ξεχωριστός τόπος, διδάσκει, αλλά ότι είναι απλά οι τύψεις/έλεγχος που νοιώθει η ψυχή. Ακόμα κι εκεί εντρύφησε και λέει τέτοια κακόδοξα
Πέραν του ότι τετραγωνίζει τον κύκλο, με την κοινωνία που έχει με Κυπριανίτες, ο υπέρμαχος-υπερζηλωτής των ακύρων Μυστηρίων της κρατούσας από το ΄24.
Ενδιαφέρον έχει, μιας κι αναφέρει το ανάθεμα ΡΟΕΔ εναντίον του Οικουμενισμού, να μας πει που υπάγονται όσοι εν γνώση τους κοινωνάνε με Οικουμενίσταρο, Σχισματικό της ΡΟΕΔ κι αμετανόητο Αγαθάγγελο "ΡΟΕΔ"...
Αν έχει κάποια αντίρρηση, ας μας προσκομίσει λίβελλο μετανοίας του Αγαθάγγελου (που ανά τους αιώνες ορίζει η Εκκλησία να διαβάζεται δημοσίως, εν ώρα Θείας Λειτουργίας), που είναι ο ελάχιστος τρόπος αποδοχής Σχισματικοαιρετικών, όπως άλλωστε ομολογούνε κι οι σημερινοί "ΓΟΧ" στο ενωτικό κείμενο του 2014
Ο π. Νικόλαος όμως είναι λαλίστατος για πολλά θέματα, εκτός από τα εξώφθαλμα που γίνονται στους σημερινούς "ΓΟΧ" (π.χ. βλάσφημη θεωρία Κυπριανιτών για τάχα συμβολικό σφράγισμα), τους οποίους παρουσιάζει στο τέλος της ομιλίας του, ως Στύλους Ορθοδοξίας (εννοείται, μαζί και τον εαυτό του)
Μέχρι κι ότι δεν υπάρχει κόλαση, ως ξεχωριστός τόπος, διδάσκει, αλλά ότι είναι απλά οι τύψεις/έλεγχος που νοιώθει η ψυχή. Ακόμα κι εκεί εντρύφησε και λέει τέτοια κακόδοξα
Πέραν του ότι τετραγωνίζει τον κύκλο, με την κοινωνία που έχει με Κυπριανίτες, ο υπέρμαχος-υπερζηλωτής των ακύρων Μυστηρίων της κρατούσας από το ΄24.
Ενδιαφέρον έχει, μιας κι αναφέρει το ανάθεμα ΡΟΕΔ εναντίον του Οικουμενισμού, να μας πει που υπάγονται όσοι εν γνώση τους κοινωνάνε με Οικουμενίσταρο, Σχισματικό της ΡΟΕΔ κι αμετανόητο Αγαθάγγελο "ΡΟΕΔ"...
Αν έχει κάποια αντίρρηση, ας μας προσκομίσει λίβελλο μετανοίας του Αγαθάγγελου (που ανά τους αιώνες ορίζει η Εκκλησία να διαβάζεται δημοσίως, εν ώρα Θείας Λειτουργίας), που είναι ο ελάχιστος τρόπος αποδοχής Σχισματικοαιρετικών, όπως άλλωστε ομολογούνε κι οι σημερινοί "ΓΟΧ" στο ενωτικό κείμενο του 2014
Δεν τετραγωνίζει μόνο τον κύκλο, αλλά διέσυρε ο ίδιος και
τον τίτλο διδάκτορα Νομικής που έχει, με τις αλλοπρόσαλλες κι απίστευτες θέσεις
που υιοθέτησε, εντός ολίγων ημερών, για το θρησκευτικό νομοσχέδιο που
υπαχθήκανε οι σημερινοί "ΓΟΧ"
Κι έφτασε μάλιστα να ειρωνεύεται κι όσους ακολουθούνε την αρχική του θέση !!!
Κι έφτασε μάλιστα να ειρωνεύεται κι όσους ακολουθούνε την αρχική του θέση !!!
Συν ότι έγινε δεκτός στους ΓΟΧ (ερχόμενος από την
Κρατούσα) με απλή χειροθεσία κι όχι αναχειροτονία, όπως θα έπρεπε, σύμφωνα με
τις τωρινές του διδαχές
Τετραγωνίζει κάργα αλλά κάποιοι ακολουθούνε....
Τετραγωνίζει κάργα αλλά κάποιοι ακολουθούνε....
Noμίζω όμως
ότι δεν θα πρέπει να εστιάζουμε στο δύσκολο θέμα της εικόνας Αγίας Τριάδας, τη
στιγμή που γίνονται τόσα εξώφθαλμα στους σημερινούς "ΓΟΧ"
Όλα βέβαια είναι σημαντικότατα και πρέπει να τα ψάχνουμε, αλλά στον δημόσιο λόγο νομίζω προέχουνε τα εξώφθαλμα.
-------------------------------------------------
Ιωακειμίδου Ιωάννα είπε...
Όλα βέβαια είναι σημαντικότατα και πρέπει να τα ψάχνουμε, αλλά στον δημόσιο λόγο νομίζω προέχουνε τα εξώφθαλμα.
-------------------------------------------------
Ιωακειμίδου Ιωάννα είπε...
"Πιστεύω εἰς ἕναν Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα".Ο Παντοκράτορας στους τρούλους των Ιερών Ναών είναι ο Χριστός μας που ενσαρκώθηκε και μπορούμε ν' απεικονίσουμε.
Δεν υπάρχει "θέση" για την εικόνα της Αγίας Τριάδος, είτε στο τέμπλο, είτε στο Ιερό Βήμα, γιατί πιστεύοντας ότι τα πρόσωπα της Αγία Τριάδας είναι αδιαίρετα και αχώριστα, προσκυνώντας τον Χριστό μας,προσκυνούμε την Αγία τριάδα.
επίσης απο το κατά Ιωάννην ευαγγέλιο
"Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Κύριε, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα καὶ ἀρκεῖ ἡμῖν.λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· τοσοῦτον χρόνον μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι, καὶ οὐκ ἔγνωκάς με, Φίλιππε; ὁ ἑωρακὼς ἐμὲ ἑώρακε τὸν πατέρα· καὶ πῶς σὺ λέγεις, δεῖξον ἡμῖν τὸν πατέρα;"
Δεν αρκεί να προσκυνήσουμε την εικόνα του Χριστού μας? Δεν είναι βλασφημία να επιμένουμε να δούμε τον Πατέρα?
και γνωρίζοντας όλες τις αιρέσεις που πιθανώς κρύβονται σε μια απεικόνιση της Αγίας Τριάδος (ανθρωπομορφισμός, αρειανισμός, κατάργηση του ομοούσιου & άχρονου, πατροπασχιτισμός, filioque, κτλ) προτιμώ να προσκυνήσω μόνο την εικόνα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.
π. Θεοδώρητος Μαύρος: Όποια διαστροφή τής όρθοδόξου διδασκαλίας!
''Λέγουν χαρακτηριστικώς, ότι ένεργούν έτσι, διότι
έπθυμοΰν νά εύρισκωνται έντός ‘Εκκλησίας, άφοΰ, όπως ισχυρίζονται, μόλις διακόψουν
κοινωνίαν μέ τούς αιρετικούς προϊσταμένους των ή τούς κοινωνούντας μέ αύτούς, θά
εΰρεθοΰν αμέσως έκτός Εκκλησίας. Όποια διαστροφή τής όρθοδόξου διδασκαλίας! Ένώ
οί Iεροί Κανόνες καί ό σύνολος χορός τών όμολογητών Πατέρων χαρακτηρίζουν, ώς
σωτηριώδη άντίδρασιν καί προστασίαν τής ‘Εκκλησίας τήν διακοπήν κοινωνίας μέ
τούς αιρετικά κηρύσσοντας, αύτοί ισχυρίζονται τα ακριβώς άντίθετα! Έτσι όχι μόνον
συμμαχούν πρός τήν αΐρεσιν καί τήν ένισχύουν διατηροΰντες τό ποίμνιόν τους
άνύποπτο στό πλευρό τών κακοδόξων, άλλά καί υβρίζουν όλους τούς όμολογητάς
πατέρας τού παρελθόντος, χαρακτηρίζοντας αύτούς, ώς έκτός ‘Εκκλησίας άγωνισθέντας,
άφοΰ, ώς γνωστόν, έπραξαν τά ακριβώς αντίθετα, από ό,τι πράττουν αύτοί
σήμερα.''
Σχιζοφρενής ή δαιμονισμένος; Πάντως Χριστιανός με τέτοια διαγωγή δεν μπορεί να είναι ο δυστυχής!
Τήν 18 Φεβρουαρίου 2020, ὁ Εὐστάθιος Μοσχοβίτης ἄρχισε ξαφνικά νά μοῦ στέλνῃ ὑβριστικά καί συκοφαντικά μηνύματα εἰς τήν προσωπικήν ἠλεκτρονικήν διεύθυνσίν μου. Ἀμέσως ἀντέδρασα, στέλνοντάς του τό ἀκόλουθον μήνυμα:
«κ. Μοσχοβίτη, δέν ἔχετε τήν ἄδειαν νά μοῦ γράφετε μηνύματα, τά ὁποῖα ἄλλωστε δέν διαβάζω, ὅπως δέν διαβάζω καί τά δημόσια σχόλιά σας.»
Ἐκεῖνος, ὅμως, συνέχισε ἀπτόητος νά μοῦ στέλνῃ τέτοια μηνύματα, ὁπότε τοῦ ἔστειλα καί τίς ἀκόλουθες προειδοποιήσεις:
«Σταμάτα νά στέλνῃς μηνύματα! ΔΕΝ ΕΧΕΙ΅ΑΔΕΙΑΝ! Ἐάν συνεχίσῃς τόν «βομβαρδισμόν», θά σέ καταγγείλω στήν Ὑπηρεσίαν Ἠλεκτρονικοῦ Ἐγκλήματος.»
«κ. Μοσχοβίτη, ΔΕΝ σου επιτρέπω να μου στέλνεις μηνύματα που δεν σχετίζονται με την Υπηρεσία μου. Εάν το ξανακάνεις, τότε θα προχωρήσω σε μηνυτήρια αναφορά εναντίον σου.»
Ἐπειδή, ὅμως, συνέχισε καί πάλι νά μοῦ στέλνῃ τέτοια μηνύματα, προέβην εἰς τήν ἀκόλουθον καταγγελίαν εἰς τήν Ὑπηρεσίαν Ἠλεκτρονικοῦ Ἐγκλήματος, τήν ὁποίαν τοῦ ἐκοινοποίησα, πρός γνῶσιν καί συμμόρφωσιν:
«Αξιότιμε Κύριε/α,
Σας προωθώ ένα από τα πολλά (20 - 30) υβριστικά μηνύματα που μου έχει στείλει ο Ευστάθιος Μοσχοβίτης κατά τα τελευταἰα 60 λεπτά περίπου, παρά το γεγονός ότι του έγραψα αμέσως μετά από το πρώτο του μήνυμα ότι δεν έχει την άδεια να μου γράφει μηνύματα και ότι, αν συνεχίσει, θα τον καταγγείλω στην Υπηρεσία σας.
Πριν από 7-8 χρόνια είχα διαδικτυακή αντιπαράθεση με αυτόν (στα σχόλια του ιστολογίου ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ) για το ημερολογιακό ζήτημα. Έκτοτε, εγώ δεν διαβάζω και δεν απαντώ σε δικά του σχόλια, παρά μόνον εμμέσως, όταν άλλοι σχολιαστές χρησιμοποιούν τα σχόλιά του για να γράψουν εναντίον μου. Προ ημερών, ο Ευστάθιος Μοσχοβίτης εμφανίσθηκε στο ιστολόγιο "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΦΩΝΗ," όπου σχολιάζω συχνά, και άρχισε πάλι να να γράφει υβριστικά σχόλια εναντίον μου (απ' ότι κατάλαβα από τα σχόλια άλλων, καθότι εγώ δεν διαβάζω τι γράφει). Εξ όσων γνωρίζω, έχει και δικό του ιστολόγιο, οπότε εκτιμώ ότι προκαλεί ζημία στο διαδικτυακό κοινό γενικώτερα. Ωστόσο, η παρούσα καταγγελία αφορά τη ζημία που προκάλεσε σήμερα σε μένα με την αποστολή 20-30 υβριστικών μηνυμάτων, αν και του το απαγόρευσα ευθύς εξ αρχής.
Ως εκ τούτου, σας παρακαλώ να λάβετε τα δέοντα μέτρα εναντίον του Ευσταθίου Μοσχοβίτη.»
Τότε ὁ Εὐστάθιος Μοσχοβίτης ὑπέβαλε καί αὐτός εἰς τήν ἰδίαν Ὑπηρεσίαν καταγγελίαν εἰς βάρος μου διά ... προσηλυτισμόν!!! Συνέχισε δέ ἀπτόητος νά μοῦ στέλνῃ μηνύματα! Ἄν καί ἔχω φροντίσει τά μηνύματά του νά καταχωροῦνται αὐτομάτως ὠς ἀνεπιθύμητα, ἐντούτοις σήμερα θεώρησα καλόν νά τοῦ στείλω καί τό ἀκόλουθον μήνυμα:
«Εφόσον σου είπα σε όλους τους τόνους ότι ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙΣ ΜΗΝΥΜΑΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ;»
Ἡ ἀντίδρασίς του ἦτο ν' ἀρχίσῃ καί πάλιν τόν «βομβαρδισμόν» του μέ νέα μηνύματα, προφανῶς ὄχι μόνον πρός τόν ὑποφαινόμενον. Τόν προειδοποιῶ δημοσίως ὅτι ἄν συνεχίσῃ, θά προβῶ εἰς μήνυσιν καί ἀγωγήν ἐναντίον του διά συκοφαντικήν δυσφήμισιν καί ἐξύβρισιν.
--------------------------------------------
«κ. Μοσχοβίτη, δέν ἔχετε τήν ἄδειαν νά μοῦ γράφετε μηνύματα, τά ὁποῖα ἄλλωστε δέν διαβάζω, ὅπως δέν διαβάζω καί τά δημόσια σχόλιά σας.»
Ἐκεῖνος, ὅμως, συνέχισε ἀπτόητος νά μοῦ στέλνῃ τέτοια μηνύματα, ὁπότε τοῦ ἔστειλα καί τίς ἀκόλουθες προειδοποιήσεις:
«Σταμάτα νά στέλνῃς μηνύματα! ΔΕΝ ΕΧΕΙ΅ΑΔΕΙΑΝ! Ἐάν συνεχίσῃς τόν «βομβαρδισμόν», θά σέ καταγγείλω στήν Ὑπηρεσίαν Ἠλεκτρονικοῦ Ἐγκλήματος.»
«κ. Μοσχοβίτη, ΔΕΝ σου επιτρέπω να μου στέλνεις μηνύματα που δεν σχετίζονται με την Υπηρεσία μου. Εάν το ξανακάνεις, τότε θα προχωρήσω σε μηνυτήρια αναφορά εναντίον σου.»
Ἐπειδή, ὅμως, συνέχισε καί πάλι νά μοῦ στέλνῃ τέτοια μηνύματα, προέβην εἰς τήν ἀκόλουθον καταγγελίαν εἰς τήν Ὑπηρεσίαν Ἠλεκτρονικοῦ Ἐγκλήματος, τήν ὁποίαν τοῦ ἐκοινοποίησα, πρός γνῶσιν καί συμμόρφωσιν:
«Αξιότιμε Κύριε/α,
Σας προωθώ ένα από τα πολλά (20 - 30) υβριστικά μηνύματα που μου έχει στείλει ο Ευστάθιος Μοσχοβίτης κατά τα τελευταἰα 60 λεπτά περίπου, παρά το γεγονός ότι του έγραψα αμέσως μετά από το πρώτο του μήνυμα ότι δεν έχει την άδεια να μου γράφει μηνύματα και ότι, αν συνεχίσει, θα τον καταγγείλω στην Υπηρεσία σας.
Πριν από 7-8 χρόνια είχα διαδικτυακή αντιπαράθεση με αυτόν (στα σχόλια του ιστολογίου ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ) για το ημερολογιακό ζήτημα. Έκτοτε, εγώ δεν διαβάζω και δεν απαντώ σε δικά του σχόλια, παρά μόνον εμμέσως, όταν άλλοι σχολιαστές χρησιμοποιούν τα σχόλιά του για να γράψουν εναντίον μου. Προ ημερών, ο Ευστάθιος Μοσχοβίτης εμφανίσθηκε στο ιστολόγιο "ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΦΩΝΗ," όπου σχολιάζω συχνά, και άρχισε πάλι να να γράφει υβριστικά σχόλια εναντίον μου (απ' ότι κατάλαβα από τα σχόλια άλλων, καθότι εγώ δεν διαβάζω τι γράφει). Εξ όσων γνωρίζω, έχει και δικό του ιστολόγιο, οπότε εκτιμώ ότι προκαλεί ζημία στο διαδικτυακό κοινό γενικώτερα. Ωστόσο, η παρούσα καταγγελία αφορά τη ζημία που προκάλεσε σήμερα σε μένα με την αποστολή 20-30 υβριστικών μηνυμάτων, αν και του το απαγόρευσα ευθύς εξ αρχής.
Ως εκ τούτου, σας παρακαλώ να λάβετε τα δέοντα μέτρα εναντίον του Ευσταθίου Μοσχοβίτη.»
Τότε ὁ Εὐστάθιος Μοσχοβίτης ὑπέβαλε καί αὐτός εἰς τήν ἰδίαν Ὑπηρεσίαν καταγγελίαν εἰς βάρος μου διά ... προσηλυτισμόν!!! Συνέχισε δέ ἀπτόητος νά μοῦ στέλνῃ μηνύματα! Ἄν καί ἔχω φροντίσει τά μηνύματά του νά καταχωροῦνται αὐτομάτως ὠς ἀνεπιθύμητα, ἐντούτοις σήμερα θεώρησα καλόν νά τοῦ στείλω καί τό ἀκόλουθον μήνυμα:
«Εφόσον σου είπα σε όλους τους τόνους ότι ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙΣ ΜΗΝΥΜΑΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ;»
Ἡ ἀντίδρασίς του ἦτο ν' ἀρχίσῃ καί πάλιν τόν «βομβαρδισμόν» του μέ νέα μηνύματα, προφανῶς ὄχι μόνον πρός τόν ὑποφαινόμενον. Τόν προειδοποιῶ δημοσίως ὅτι ἄν συνεχίσῃ, θά προβῶ εἰς μήνυσιν καί ἀγωγήν ἐναντίον του διά συκοφαντικήν δυσφήμισιν καί ἐξύβρισιν.
--------------------------------------------
Και σε εμένα το ίδιο. Έρχονταν συνέχεια, έτσι πάτησα την επιλογή Block αυτής τής επαφής και πάνε κατευθείαν στα spam, χωρίς να περνούν από μπροστά μου.
Έτσι τώρα είναι γεμάτη η αποθήκη τού spam, και κάνει και αυτόματο άδειασμα.
Έτσι τώρα είναι γεμάτη η αποθήκη τού spam, και κάνει και αυτόματο άδειασμα.
ΑΧΡΩΜΟΙ, ΑΟΣΜΟΙ, ΑΓΕΥΣΤΟΙ -- τοῦ κ. Ἀντώνη Παπαγιάννη, ἰατροῦ
Κάποτε ὑπέβαλα
γιά δημοσίευση σέ ξένο ἰατρικό περιοδικό ἕνα ἐνδιαφέρον περιστατικό. Ἡ ἐργασία ἀπορρίφθηκε,
διότι δέν συνοδευόταν ἀπό γραπτή συγκατάθεση τοῦ ἀσθενοῦς, ὁ ὁποῖος εἶχε πεθάνει
δεκαοκτώ χρόνια νωρίτερα. Οἱ ἐξηγήσεις πού ἔδωσα στό περιοδικό δέν ἔγιναν
δεκτές, ὁπότε τούς ἔγραψα ὅτι οἱ μελλοντικές δημοσιεύσεις θά ἦταν ὅλες τοῦ
τύπου: «Κάποιος κάποτε ἔκανε κάποια συμπτώματα, ὑποβλήθηκε σέ κάποιες ἐξετάσεις,
καί βρέθηκε ὅτι πάσχει ἀπό κάποια νόσο, για τήν ὁποία ἔκανε ἀνάλογη θεραπεία με
ἄγνωστο ἀποτέλεσμα». Τέτοιες ἐργασίες θά εἶχαν μηδενική ἐπιστημονική ἀξία, ἀλλά
ὁπωσδήποτε θά ἦταν ἀπόλυτα σύμφωνες μέ τούς κανόνες τῆς πολιτικῆς ὀρθότητας. Θυμήθηκα
τό περιστατικό αὐτό ἐνῶ διάβαζα τήν ἀπόφαση τῆς Ἀρχῆς Προστασίας Δεδομένων
Προσωπικοῦ Χαρακτήρα (Καθημερινή, 4/9/2019) γιά μη ἀναγραφή τοῦ θρησκεύματος
καί τῆς ἰθαγένειας τῶν μαθητῶν στά πιστοποιητικά σπουδῶν τῆς δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης.
Ὅσο κι ἄν θέλει κανείς να μήν εἶναι καχύποπτος, δέν μπορεῖ παρά νά συμπεράνει ὅτι
ἡ πολτοποίηση τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, τόσο ἀπό ἐθνική ὅσο καί ἀπό θρησκευτική
πλευρά, προωθεῖται κανονικά καί μέ τό νόμο, και ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Εὐρωπαϊκῆς
Σύμβασης γιά τά Δικαιώματα τοῦ Ἀνθρώπου. Ἀλλά γιατί νά περιορισθοῦμε σ᾽ αὐτά; Μποροῦμε
νά ἀφαιρέσουμε καί ὅλα τά ὑπόλοιπα στοιχεῖα ταυτότητος καί να πιστοποιοῦμε
μόνον ὅτι «Ὁ ἀριθμός 1234 ἀποφοίτησε ἀπό τή δευτεροβάθμια ἐκπαίδευση». Καί
μπορεῖ νά προστεθεῖ στή μάζα μιᾶς ἄχρωμης καί ἄγευστης χώρας. (Ἀπεστάλη στήν
Καθημερινή 4/9/2019)
Ὑστερόγραφο:
Οἱ «προοδευτικοί» ἔσπευσαν νά ἀλαλάξουν γιά τόν... θρίαμβο καί νά ἐγκαλέσουν
τήν κυβέρνηση, γιατί δέν φαίνεται διατεθειμένη να συμπλεύσει μέ τήν ἀπόφαση τῆς
Ἀρχῆς (πού εἶναι γνωμοδοτική καί ὄχι δεσμευτική). [Σημ. «Π»: Τελικῶς ἡ
κυβέρνηση «συνέπλευσε»] Μαζί μέ τό ἀπαραίτητο ξύδι, ἄς τούς προσφέρουμε καί τή
διαβεβαίωσή μας ὅτι γεννηθήκαμε Ἕλληνες καί εἴμαστε Ἕλληνες ὑπήκοοι και Ὀρθόδοξοι
Χριστιανοί στό θρήσκευμα, καί δέν ντρεπόμαστε νά τό δηλώνουμε ἐπίσημα καί ὑπεύθυνα.
Ὅσοι νιώθουν ὅτι σέ κάτι ἀπό αὐτά ὑστεροῦν, ἄς το ἀντιμετωπίσουν ψύχραιμα, ὡς
προσωπικό σύμπλεγμα μειονεξίας, καί ἄς ἀπευθυνθοῦν σέ κάποιον εἰδικό. Ὑπάρχει ἀποτελεσματική
θεραπεία.
«ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ»
Διαφάνεια ή ψευδαίσθηση; -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθ. Παν. Αθηνών
Η
διαφάνεια της χριστιανικής μας συνειδήσεως, σαν στόχος της πνευματικής μας
ζωής, αποκτάται, όπως γνωρίζουμε, με την εργασία της νήψεως και της
εγρηγόρσεως.
Ίσως,
θα έλεγε κανείς, ότι η διαφάνεια αυτή είναι μια αδιάλειπτη νηπτική λειτουργία
και ποτέ μια ποιότητα πνευματικής ζωής σε σταθερή και αναλλοίωτη εικόνα
αυτοσυνειδησίας. Διαφάνεια και νήψη, σαν όροι πνευματικής ζωής, δεν διαφέρουν
ουσιαστικά. Κι οι δυο όροι δηλώνουν μια προσπάθεια πνευματικής διαύγειας. Ίσως
η μόνη διαφορά να βρίσκεται στο γεγονός ότι εμείς τείνουμε να εννοούμε τη
διαφάνεια σαν καρπό της νήψεως. Σ’ αυτή την περίπτωση η νήψη είναι η οδός που
μας οδηγεί στο φωτεινό χώρο της πνευματικής ζωής που λέγεται διαφάνεια της
χριστιανικής μας συνειδήσεως! Αυτό πάλι σημαίνει ότι, αν η νήψη δεν είναι
αυθεντική, δεν φθάνουμε ποτέ στην αυθεντική διαφάνεια της χριστιανικής μας
συνειδήσεως. Αν δεν γνωρίζουμε να νήφουμε αυθεντικά, η αυτοσυνειδησία μας δεν
είναι διαφανής «εν Χριστώ Ιησού», αλλά μια ψευδαίσθηση που συντηρεί απλώς ένα
χριστιανικό προσωπείο!