Α. Ὁ Σχολαστικισμός τῆς Φραγκοπαπικῆς Δύσεως ἐναντίον τῆς
πατερικῆς Ἀνατολῆς
Στήν Δύση μέχρι καί τόν 8ο αἰώνα ἡ Θεολογία καί ἡ
πνευματικότητα ἀκολουθοῦσαν βασικῶς τον δρόμο πού ἐχάρασσε ἡ Ἀνατολή. Ὅπως
παρατηρεῖ ὁ G. Dumont οἱ πηγές καί οἱ ἀρχές
τῆς θεολογικῆς σκέψεως, τῆς λειτουργίας καί τῆς πνευματικότητος τῶν Δυτικῶν,
πού χαρακτηρίζουν τήν ἀνθούσα ἐποχή τοῦ λατινικοῦ Καθολικισμοῦ βρίσκονται στήν
Ἀνατολή, ὅσο καί ἄν αὐτό ἐκπλήσσει πολλούς Δυτικούς Χριστιανούς. Στήν Ἀνατολή
ὀφείλει ἡ Δύση τήν μορφοποίηση σέ δόγματα τῶν μεγάλων μυστηρίων τοῦ
Χριστιανισμοῦ περί τῆς Ἁγίας Τριάδος, περί τῆς ἑνώσεως τῆς θείας και ἀνθρωπίνης
φύσεως στό ἕνα πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, μεγάλο ἀριθμό ἑορτῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ
ἔτους, ἰδιαίτερα πρός τιμήν τῆς Θεοτόκου, ὅπως καί τήν ἵδρυση καί ὀργάνωση τοῦ
Μοναχισμοῦ.
-----------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Βαρυσήμαντον ἄρθρον πού ἀξίζει νά διαβάσουν ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι. Ὑπάρχουν πολλά σημεῖα πού ξεχωρίζουν καί πρέπει νά προβληθοῦν. Ἐπειδή θέλω νά παραθέσω ἕν χαριτωμένον περιστατικόν πού ἀπαντᾶ στό ἐρώτημα, ποῖον εἶναι ἀκριβῶς τό Ὀρθόδοξον φρόνημα καί πῶς εἶναι δυνατόν νά ἔχῃ τις Ὀρθόδοξον φρόνημα, ἀκόμη καί ἄν εἶναι τελείως ἀγράμματος, ἐπιλέγω τό ἑξῆς σημεῖον:
«Παπικοί καί Προτεστάντες μισσιονάριοι ἐκμεταλλευόμενοι τίς δύσκολες ἱστορικές συγκυρίες, τήν πτωχεία καί τήν ἀνέχεια τῶν ὑποδούλων Ὀρθοδόξων, ἀσκοῦσαν ἐπιθετικό προσηλυτισμό».
Τό περιστατικόν: Ὅπως ἐπισημαίνει καί ὁ π. Θεόδωρος, μετά τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς Ἑλλάδος ἀπό τόν Τουρκικόν ζυγόν, ἤρχοντο πολλοί προτεστάνται μισσιονάριοι, προκειμένου νά προσηλυτίσουν τούς παμπτώχους καί ταλαιπωρημένους Ἕλληνας. Μία ὁμάς μισσιοναρίων συνήντησεν καθ' ὁδόν ἕνα βοσκόν καί τόν ἠρώτησεν ἄν πιστεύῃ εἰς τόν Θεόν. Ἐκεῖνος ἀπήντησεν ὅτι πιστεύει. Τότε τόν ἠρώτησαν τί ἀκριβῶς πιστεύει. Ἐκεῖνος, μή δυνάμενος νά δώσῃ κάποιαν θεολογικήν ἀπάντησιν, ἔδειξεν ἕν ἐρημοκλῆσι πού ἦτο ἐκεῖ κοντά καί εἶπεν:
- Ἐγώ πιστεύω ὅ,τι πιστεύει καί ἡ Ἐκκλησία!
- Καί τί πιστεύει ἡ Ἐκκλησία; Ἐπέμειναν οἱ μισσιονάριοι.
- Μά, ἡ Ἐκκλησία πιστεύει ὅ,τι πιστεύω κι ἐγώ!
Τὀτε, οἱ μισσιονάριοι διεπίσωσαν ὅτι δέν πρόκειται νά τόν καταφέρουν αὐτόν καί ἔφυγαν.
-----------------------------------
«Παπικοί καί Προτεστάντες μισσιονάριοι ἐκμεταλλευόμενοι τίς δύσκολες ἱστορικές συγκυρίες, τήν πτωχεία καί τήν ἀνέχεια τῶν ὑποδούλων Ὀρθοδόξων, ἀσκοῦσαν ἐπιθετικό προσηλυτισμό».
Τό περιστατικόν: Ὅπως ἐπισημαίνει καί ὁ π. Θεόδωρος, μετά τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς Ἑλλάδος ἀπό τόν Τουρκικόν ζυγόν, ἤρχοντο πολλοί προτεστάνται μισσιονάριοι, προκειμένου νά προσηλυτίσουν τούς παμπτώχους καί ταλαιπωρημένους Ἕλληνας. Μία ὁμάς μισσιοναρίων συνήντησεν καθ' ὁδόν ἕνα βοσκόν καί τόν ἠρώτησεν ἄν πιστεύῃ εἰς τόν Θεόν. Ἐκεῖνος ἀπήντησεν ὅτι πιστεύει. Τότε τόν ἠρώτησαν τί ἀκριβῶς πιστεύει. Ἐκεῖνος, μή δυνάμενος νά δώσῃ κάποιαν θεολογικήν ἀπάντησιν, ἔδειξεν ἕν ἐρημοκλῆσι πού ἦτο ἐκεῖ κοντά καί εἶπεν:
- Ἐγώ πιστεύω ὅ,τι πιστεύει καί ἡ Ἐκκλησία!
- Καί τί πιστεύει ἡ Ἐκκλησία; Ἐπέμειναν οἱ μισσιονάριοι.
- Μά, ἡ Ἐκκλησία πιστεύει ὅ,τι πιστεύω κι ἐγώ!
Τὀτε, οἱ μισσιονάριοι διεπίσωσαν ὅτι δέν πρόκειται νά τόν καταφέρουν αὐτόν καί ἔφυγαν.