Τούς αἱρετικούς τούς καθιστοῦν αἱρετικούς οἱ αἱρέσεις των καί ΟΧΙ οἱ Σύνοδοι τῆς Ἐκκλησίας. – του κ. Δημητρίου Ι. Κάτσουρα, θεολόγου

" Ἐάν ἡ παράβαση γίνεται σέ δογματικό ζήτημα, δηλαδή ἒχουμε αἳρεση, τότε θεωρεῖται ἐν δυνάμει αἱρετικός (ὡς ἀκαθαίρετος ὑπό τῆς συνόδου). Γιά ἰάσιμο ἐκκλησιαστικό ζήτημα, θεωρεῖται ἐν δυνάμει σχισματικός."

Τίποτε πιό ἀθεολόγητο ἀπό αὐτό (πού περιλαμβάνεται στό ἀνωτέρω ἀτυχέστατο καί ψευδεπίγραφο ἄρθρο) δέν ἔχει διατυπωθεῖ μέχρι σήμερα. Τό ὅλο πλαίσιο καί ἡ προσέγγιση εἶναι ἀθεολόγητα καί κυρίως ἄκρως ἐπιζήμια γιά νά κατατοπίσουν ἕναν πιστό, ὁ ὁποῖος χρειάζεται εἰδικῶς σήμερον νά προστατευθεῖ ἀπό τά σχίσματα καί ἀπό τίς αἱρέσεις. Τούς αἱρετικούς τούς καθιστοῦν αἱρετικούς οἱ αἱρέσεις των καί ΟΧΙ οἱ Σύνοδοι τῆς Ἐκκλησίας. Καταλάβετέ το! Τά σχίσματα προκαλοῦνται καί δημιουργοῦνται ἐν τῆ πράξει καί ὄχι ἐπειδή ἀντιμετωπίζονται ὡς τέτοια ὑπό τῶν Συνόδων. Αὐτά εἶναι ἡ ἀλφαβήτα στά Δογματικά, Θεολογικά καί κανονικά ζητήματα. Οἱ Συνοδικές κρίσεις καί ἀποφάσεις διαπιστώνουν πράγματα, δέν τά δημιουργοῦν! Πότε θά γίνει κατανοητό αὐτό πού εἶναι τό στοιχειῶδες; Λυπᾶμαι εἰλικρινῶς γιά τήν διολίσθηση τοῦ καλοῦ ἱστολογίου στόν κατήφορο τῆς ὑποκειμενικότητος, τῆς σκοπιμότητος καί τῆς ἐμπαθείας. Πολλοί τοῦ χώρου σας, κ. Μάννη, νά γνωρίζετε ὅτι καί ἔχουν ἐνοχληθεῖ ἀπό τίς ἀπρόκλητες ἐπιθέσεις σας καί κυρίως τήν αὐθαιρεσία σας νά θεολογεῖτε μέ αὐτό τόν τρόπο ἐκτιθέμενος συνεχῶς, δηλώνουν δέ ὅτι δέν ἐκφράζουν οἱ ἀπόψεις σας τό μεγαλύτερο μέρος τῶν Ἱεραρχῶν, Κληρικῶν καί πιστῶν στό χῶρο σας. Θέτουν καί δημιουργοῦν μάλιστα τά συστηματικῶς τελευταίως γραφόμενά σας ζήτημα περί ἀναβιώσεως τῶν θεωριῶν τῶν πρώην ἐνισταμένων ("Κυπριανιτῶν"), οἱ ὁποῖες ἀνέκαθεν ἐθεωροῦντο ὡς ἐκκλησιολογικές θέσεις παντελῶς ξένες πρός τόν χῶρο τῶν "παλαιοημερολογιτῶν" καί σαφῶς οἰκουμενίζουσες. Κρίμα. Ξανασκεφθεῖτε, παρακαλῶ, τήν ἀναληφθεῖσα, ἀνεξήγητο γιατί, ἄχαρη ἐκστρατεία ἀπομειώσεως μέ ἀθεολόγητα καί σαθρά ἐπιχειρήματα τῶν διαφωνούντων μέ τήν προσωπική σας τοποθέτηση. Τά περί δυνάμει καί οὐχί ἐνεργεία τά ἔχει κονιορτοποιήσει ὁ μακαριστός λόγιος μοναχός καί συγγραφέας Παῦλος μοναχός ὁ Κύπριος(+1994), ὁ συνασκητής τοῦ ὁσίου ἀσκητοῦ Ἰωάννου τοῦ Χοζεβίτου (μέ τό ἀδιάφθορον ὁλόσωμο σκήνωμα). Ἐάν θέλετε, εὐχαρίστως νά σᾶς τήν στείλω μέ τή δέσμευση νά τήν δημοσιεύσετε πρός πληρέστερη ἐνημέρωση τῶν ἀναγνωστῶν σας.
-------------------------------------
Σταύρος Τ. είπε...

.Το πέταγμα του αετού συμβολίζει το πέταγμα της ανθρώπινης ψυχής προς τον Δημιουργό της. Δεν είναι τυχαίο που πετάμε τον χαρταετό την Καθαρά Δευτέρα. Η Καθαρά Δευτέρα είναι η πρώτη μέρα της νηστείας του Πάσχα και η μέρα που ξεκινάει η πνευματική και σωματική μας κάθαρση. Με αυτήν ερχόμαστε πιο κοντά στον Θεό και αυτή η επαφή συμβολίζεται με τον χαρταετό, που επίσης πλησιάζει προς τον Θεό, καθώς πετάει ψηλά στον ουρανό.

Αντε, αναμένω δογματική ανάλυση του χαρταετού ζηλωτάρες μου...Καλή Σαρακοστή

Του Κοσμά Φλαμιάτου

1. Είναι προ πολλού γνωστός, κοινώς εις όλον τον κόσμον, ο κατά της αγιωτάτης ημών πίστεως και Εκκλησίας δολιώτατος και μανικός διωγμός. Ούτος έλαβεν αρχήν δολίως και συστηματικώς προ χρόνων εις την Επτάνησον, από την Επτάνησον το κακόν ηπλώθη εις την Ελλάδα, συγχρόνως δε εις την Ασίαν, εις την Αίγυπτον, εις την Θράκην, και εις όλα απλώς τα ορθόδοξα Κράτη.

2. Η πλάνη και η διαφθορά διά δολίου ενεργείας των εχθρών της πίστεως, εκατήντησεν επί τοσούτον, ώστε πολλοί σοφοί και ενάρετοι άνδρες φωνάζουσι προ πολλού, ότι ήγγικε το τέλος του κόσμου, ότι μετ' ολίγον μέλλει να φανερωθή ο Αντίχριστος, και ότι εις τας ημέρας μας  μέλλουν να επιπέσωσιν απ' ουρανού, διά την εκ της πίστεως αποστασίαν των ορθοδόξων, και διά την εκ πάντων των αλλοφύλων εθνών, διά της ραδιουργίας της Αγγλίας παγκόσμιον συνωμοσίαν, κατά της Χριστού Εκκλησίας τοιαύτα τρομερά και φρικτά δεινά, οποία ουδέ μία άλλη γενεά από καταβολής Κόσμου μέχρι της σήμερον είδεν.

3. Τα πρώτα μέτρα των εχθρών της πίστεως απ' αρχής εστάθησαν να έμβωσιν εις αυτά τα άγια των αγίων, εις αυτό το θυσιαστήριον, να λάβωσι δηλαδή λαθραίως και ανεπαισθήτως το πηδάλιον, και την διεύθυνσιν της καθ' ημάς Εκκλησίας,

π. Θεόδωρος Ζήσης - Ομιλία περί Οικουμενισμού.

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ ΑΠΑΝΤΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΦΙΛΟΠΑΠΙΚΗΝ «ΑΓΑΠΟΛΟΓΙΑΝ» ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ

«Μεγάλο, πολύ μεγάλο καί σπουδαῖο εἶναι ἕνα ζήτημα, πού δέν τοῦ δώσανε σχεδόν καθόλου προσοχή οἱ περισσότεροι ῞Ελληνες. Κι αὐτό εἶναι τό ὅτι ἀπό καιρό ἀρχίσανε κάποιοι δικοί μας κληρικοί νά θέλουν καί νά ἐπιδιώκουν νά δέσουν στενές σχέσεις μέ τούς παπικούς, πού ἐπί τόσους αἰῶνες μᾶς ρημάξανε. Γιατί, στ᾿ ἀληθινά, δέν ὑπάρχει πιό μεγάλος ἀντίμαχος τῆς φυλῆς μας, κι ἐπίμονος ἀντίμαχος, πού, σώνει καί καλά, θέλει νά σβήσει τήν ᾿Ορθοδοξία. Οἱ δεσποτάδες, πού εἶπα πώς τούς ἔπιασε, ἄξαφνα κι ἀναπάντεχα, ὁ ἔρωτας μέ τους Λατίνους, λένε πώς τό κάνουνε ἀπό “ἀγάπη”. Μά αὐτό εἶναι χονδροειδεστάτη δικαιολογία καί καλά θα κάνουνε νά παρατήσουνε αὐτά τά ροσόλια τῆς “ἀγάπης”, πού τήν κάνανε ρεζίλι. ῾Ο διάβολος, ἅμα θελήσει νά κάνει τό πιό πονηρό παιγνίδι του, μιλᾶ, ὁ ἀλιτήριος γιά   ἀγάπη.

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns

Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.

telemaxos doumanis

Τη Α΄ (1η) Μαρτίου, μνήμη της Αγίας Οσιομάρτυρος ΕΥΔΟΚΙΑΣ της από Σαμαρειτών.

Ευδοκία, η Αγία του Χριστού Οσιομάρτυς η από Σαμαρειτών, εγεννήθη εις Ηλιούπολιν της Λιβανησίας της Φοινίκης κατά τους χρόνους του βασιλέως Τραϊανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 98 – 117 μ.Χ. Ήτο δε η μακαρία τόσον ωραία και πάγκαλος, ώστε ούτε ζωγράφος δεν ηδύνατο να ιστορήση ωραιοτέραν καλλονήν. Τούτου ένεκεν και λόγω αφ’ ενός μεν των κολακειών και εξωθήσεων των διαφόρων θαυμαστών της, αφ’ ετέρου δε της ελλείψεως οιασδήποτε χριστιανικής ηθικής διδασκαλίας εξέκλινεν εις την επάρατον αμαρτίαν της πορνείας, επειδή σπανίως ευρίσκομεν να συγκατοικούν ομού σωφροσύνη, ωραιότης και αγνότης.

Εμβαθύνατε εις τους «Βίους των Αγίων»:

Ιδού, από όλους αυτούς ακτινοβολεί η χαρισματική, η ζωοποιός και σωστική δύναμις της Υπεραγίας Θεοτόκου, η Οποία τους ωδήγησεν από ασκήσεως εις άσκησιν, από αρετής εις αρετήν, από της νίκης κατά της αμαρτίας εις την νίκην κατά του θανάτου, από της νίκης κατά του θανάτου εις την νίκην κατά του διαβόλου. Αυτή εισάγει αυτούς εις την πνευματικήν χαράν, όπου δεν υπάρχει οδύνη, λύπη και στεναγμός, αλλά «ειρήνη και χαρά εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ. ιδ: 17)· χαρά και ειρήνη από την κερδισμένην νίκην εναντίον πάσης αμαρτίας, παντός πάθους, παντός θανάτου, παντός πονηρού πνεύματος. Όλα αυτά, αναμφιβόλως, μαρτυρούν βιωματικώς και εμπειρικώς το αληθές του αγίου δόγματος περί της Υπεραγίας Θεοτόκου, της όντως «τιμιωτέρας των Χερουβείμ και ενδοξοτέρας ασυγκρίτως των Σεραφείμ». Αυτό το δόγμα το φυλάσσουν εις την καρδίαν των οι Άγιοι δια της πίστεως και με φλογεράν αγάπην ζουν δι’ αυτού.  

Ορθ. Συναξ.

Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).

Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών Αντιοχείας, Αλεξανδρείας, Σερβίας, Ρωσίας, Ιεροσολύμων, Ρουμανίας, Βουλγαρίας Γεωργίας, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΜΙΑΣ ΕΝΤΕΛΩΣ ΝΕΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ -- τοῦ Νεκταρίου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ἱστορίας

Ἡ πατρίδα μας διέρχεται σήμερα μια τρομακτική πολιτική, οἰκονομική καί κοινωνική κρίση, πού στήν πραγματικότητα βέβαια δέν εἶναι παρά ἁπλῶς ἡ πιό ὁρατή πλευρά μιᾶς βαθύτατης πνευματικῆς παρακμῆς, ἡ ὁποία ἔρχεται νά σφραγίσει μία μακρά περίοδο εὐτέλειας, ἱστορικῆς ἀμνησίας, πολιτισμικῆς διάβρωσης καί ἠθικῆς καταρράκωσης. Μιά περίοδο σταδιακῆς ἀποσάθρωσης τῆς ἴδιας μας τῆς συλλογικῆς ἰδιοπροσωπείας και αὐτοσυνειδησίας, κατά τήν ὁποία, ἑκούσια ὑποταγμένοι στά σκύβαλα τοῦ ἀτερμάτιστου εὐδαιμονισμοῦ καί τῆς δυτικότροπης «ἐκσυγχρονιστικῆς» ὑστερίας, πετάξαμε στή χωματερή βιώματα, ἀξίες, παραδόσεις, ἰδανικά καί ὅλα ἀκόμη ὅσα μᾶς διαμόρφωσαν ὡς λαό καί μᾶς κράτησαν ζωντανούς σέ καιρούς χαλεπούς καί δύσβατους, σέ καιρούς ἀνέχειας, ξένης κατοχῆς, διωγμῶν καί δοκιμασίας. Ἡ σταδιακή ἀπονέκρωση τῆς ἱστορικῆς μας μνήμης καί κυρίως ἡ ἀπώλεια τῆς ζωντανῆς καί βιωματικῆς μας σχέσης μέ τήν Ὀρθοδοξία (πού δέν ἦταν ἁπλῶς μία «θρησκεία», ἀλλά τό ἴδιο το ἐσώτατο ὀξυγόνο τῆς ταυτότητάς μας, ἕνας συνολικός τρόπος ζωῆς, συμπεριφορᾶς καί συναντίληψης τῶν πάντων), γέννησαν ἤδη ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες τά σπέρματα τῆς σύγχρονης ἐθνικῆς μας ψυχασθένειας καί τῆς συλλογικῆς ὑπαρξιακῆς μας σύγχυσης. Στό τέλος αὐτῆς τῆς διαδρομῆς, ἦρθε καί ἡ τραγική ἐπισφράγιση, μέ την περίοδο τῆς λεγόμενης Μεταπολίτευσης. Ἐδῶ καί 40 περίπου χρόνια ἐπιβλήθηκε σταδιακά στή χώρα μας –καί ἐν ὀνόματι μιᾶς... κάποιας προόδου καί ἑνός... κάποιου ἐκσυγχρονισμοῦ– τό ἀπόλυτο ξεχαρβάλωμα τοῦ παντός:

Τουρκικές παραβιάσεις = Η ιστορία μιας κατάρριψης που δεν έγινε ποτέ -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ο Αίσωπος διηγείται («Όφις πατούμενος και Ζευς») για ένα φίδι που το τσαλαπατούσαν πολλοί και έκανε τα παράπονά του γι΄ αυτό στον Δία. Και ο Ζευς «πατήρ ανδρών τε θεών τε» το συμβούλεψε: «Αν δάγκωνες τον πρώτο που σε πάτησε, δεύτερος δεν θα τολμούσε να σου κάνει το ίδιο». Ο μύθος δηλοί ότι «οι τοις πρώτοις επεμβαίνουσιν ανθιστάμενοι, τοις άλλοις φοβεροί γίνονται». Όσοι δηλαδή αντιστέκονται σε αυτούς που τους επιτίθενται, εκφοβίζουν όλους τους άλλους.

     Οι Τούρκοι πραγματοποίησαν μόνο στους τελευταίους 62 μήνες ούτε μια, ούτε δέκα, ούτε εκατό, ούτε έστω χίλιες παραβιάσεις, αλλά 16.248!
  Αν τιμούσαμε την σοφία των προγόνων μας και αντιστεκόμασταν, όπως μας συμβούλευε ο Αίσωπος, δεν θα αποτολμούσαν ούτε δεύτερη!
 Ολόκληρη η ιστορία των τουρκικών παραβιάσεων -παραβάσεων είναι η ιστορία μιας κατάρριψης που δεν έγινε ποτέ!

Ἡ Ἱ. Μητροπόλις Πειραιῶς ἀγγέλει τήν πρός Κύριον ἐκδημίαν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρ. Πειραιῶς κυροῦ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Ν   Τ Υ Π Ο Υ

Πειραιεύς 29 Φεβρουαρίου 2020

Ἡ Ἱ. Μητροπόλις Πειραιῶς ἀγγέλει μετά βαθυτάτης συγκινήσεως καί κατ’ ἄνθρωπον θλίψεως, τήν πρός Κύριον ἐκδημίαν τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου πρ. Πειραιῶς κυροῦ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΥ ἀοιδίμου Ἱεράρχου τῆς Ἁγιωτάτης ἡμῶν Ἐκκλησίας, θεοφιλῶς διαποιμάναντος ἐπί 28ετίαν τήν καθ’ ἡμᾶς Ἱ. Μητρόπολιν.

Αν νομίζετε ότι αυτός που το Σάββατο βράδυ είναι σε στοά, την Κυριακή πρωί μπορεί ν' ανοίξει τους ουρανούς τότε είσαστε ή ανόητοι ή ύποπτοι. – Σχόλιο της αδελφής μας Ιωάννας Ιωακειμίδου

"Όσο για τους υπολοίπους οπαδούς των ακύρων ας μας απαντήσουν στο πιο απλό ερώτημα: αν τα Μυστήρια των Νεοημερολογιτών είναι άνευ Θείας Χάριτος τότε π.χ. γιατί οι Νεοημερολογίτες ιερείς που κοινωνούσαν τους λεπρούς δεν αρρώσταιναν;"

Για τον ίδιο λόγο που ένας άνθρωπος με θυσιαστική προσφορά του εαυτού του σώζεται. Έχουν σωθεί από τον θάνατο άπειρες φορές άνθρωποι, ανεξαρτήτου θρησκείας, επειδή έβαλαν σε δεύτερη μοίρα την ίδια τους την ζωή. Αυτό δεν κάνει τα μυστήριά τους έγκυρα και πλήρη Θείας Χάριτος. Αυτά για τους "οπαδούς των εγκύρων". Όσο για τον οποιοδήποτε συσχετισμό με την εκκλησιαστική ιστορία (για να προλάβω την γνωστή καραμέλα), οι Άγιοι μας δεν έπαιρναν θέση για τα μυστήρια γιατί δεν είχαν να κάνουν με μασόνους και σατανιστές. Αν νομίζετε ότι αυτός που το Σάββατο βράδυ είναι σε στοά, την Κυριακή πρωί μπορεί ν' ανοίξει τους ουρανούς τότε είσαστε ή ανόητοι ή ύποπτοι.

Ή «ἐγκυρότης» τῶν μυστηρίων ἐντός τῆς αἱρέσεως ἰσχύει μόνον διά τούς ἔχοντας ἄγνοιαν -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Μήν διαστρέφετε αὐθαιρέτως τίς θέσεις τῶν ἄλλων. Δέν ὑπάρχει κανείς ἀπό τούς ἀποτειχισμένους πού νά ἰσχυρίζεται ὅτι ἡ αἵρεσις δῆθεν σώζει, ὅτι ὁ μασόνος «ἀρχιερεύς» εἶναι δῆθεν φορεύς Θείας Χάριτος, ὅτι ὅλα τά μυστήρια πού τελεῖ εἶναι δῆθεν «ἔγκυρα» κ.λπ. Κατά τά τελευταῖα 6-7 χρόνια, ἔχουμε ἐπισημάνει χιλιάδες φορές ὅτι, κατά τήν διδασκαλίαν τῶν Ἁγίων, γι’ αὐτούς πού γνωρίζουν ὅτι εὑρίσκονται εἰς αἵρεσιν καί, παρά ταῦτα, κοινωνοῦν ἐν γνώσει των μέ αὐτήν, αὐτοί ὄχι μόνον δέν λαμβάνουν «ἔγκυρα μυστήρια», δηλαδή Χριστόν πού σώζει, ἀλλά τοὐναντίον λαμβάνουν Χριστόν πού καταδικάζει! «Τοῖς κοινωνοῦσιν ἐν γνώσει τοῖς ὑβρίζουσι καί ἀτιμάζουσι τάς σεπτάς Εἰκόνας, Ἀνάθεμα γ´» (Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας, Τριώδιον, Ἐκδ. Φῶς, σελ. 161). Εἰς αὐτό τό χωρίον, ἄς προσέξουμε τό «ἐν γνώσει». Ὅσοι κοινωνοῦν μέ τούς Οἰκουμενιστάς καί τούς ἄλλους αἱρετικούς, κεκριμένους καί μή κεκριμένους, ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ των ὅτι αὐτοί εἶναι αἱρετικοί, ἡ τοιαύτη κοινωνία εἶναι εἰς κρῖμα καί κατάκριμα, κατά τό Εὐαγγελικόν «ὁ γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται πολλάς», ὅπως ἀκριβῶς καί οἱ σπεύδοντες πρός Θείαν Κοινωνίαν χωρίς μετάνοιαν καί χωρίς ἐξομολόγησιν. Συνεπῶς, ἡ «ἐγκυρότης» τῶν μυστηρίων ἐντός τῆς αἱρέσεως ἰσχύει μόνον διά τούς ἔχοντας ἄγνοιαν, εἴτε ἐπειδή εἶναι παιδία ἤ ἄτομα μή δυνάμενα ν' ἀντιληφθοῦν τί συμβαίνει σήμερα στήν Ἐκκλησίαν, εἴτε ἐπειδή δέν ἔτυχε νά πληροφορηθοῦν γιά τήν αἵρεσιν καί πιστεύουν βαθειά ὅτι εὑρίσκονται εἰς Ὀρθόδοξον ἔδαφος. Αὐτά τά ἄτομα λαμβάνουν εὐλογίαν, κατά τό Εὐαγγελικόν «ὁ μή γνούς καί μή ποιήσας δαρήσεται ὀλίγας». Ὁ Θεός οὐ πάντας χειροτονεῖ, ἀλλά διά πάντων ἐνεργεῖ, λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος.

Θέλει ὁ Θεός τήν αἰώνιον καταδίκην κάποιων ἀνθρώπων; -- Τοῦ κ. Παναγιώτου Νικ. Γκουρβέλου

«Ὁ Θεός θέλει πάντας σωθῆναι» (Α΄ Τιµ. β΄ 4), µᾶς βεβαιώνει ὁ ἀδιάψευστος λόγος τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά ταυτόχρονα ἡ Ἐκκλησία µας ρητά διδάσκει πώς ὁ Κύριος θὰ ἐπιτρέψει (παραχωρήσει) τήν αἰώνια κόλαση τῶν µέχρι θανάτου ἀµετανόητα ἁµαρτωλῶν. Πῶς λοιπόν αὐτό συµβιβάζεται µἐ τήν ἀναλλοίωτη θέληση τοῦ Πανάγαθου Θεοῦ νά σώσει ὅλα τά λογικά του δηµιουργήµατα, ἀγγέλους καί ἀνθρώπους; Ὅ,τι θά γραφτεῖ στή συνέχεια ἀποτελεῖ µία ἀπόπειρα διαλεύκανσης τοῦ ἐπίµαχου αὐτοῦ ζητήµατος. Στήν ἱστορική πορεία παρουσιάστηκαν δύο ἀντίπαλες µεταξύ τους ἀλλά ἐξ ἴσου κακόδοξες- αἱρετικές διδασκαλίες, ὅσον ἀφορᾶ τό ὑπό συζήτησιν πρόβληµα. Σύµφωνα µέ τήν πρώτη, ὁ Θεός εἶναι ἕνας ἀµείλικτος Δικαστής, ὁ ὁποῖος θέλει ἤ µᾶλλον εὐφραίνεται µέ τήν αἰώνια τιµωρία µιᾶς µεγάλης µερίδας ἀνθρώπων. Κατά τήν θεωρία τοῦ Ἀπόλυτου Προορισµοῦ- διότι περί αὐτῆς πρόκειται-, δέν εἶναι ἡ πρώτη καί ἀµετάβλητη βούληση τοῦ Θεοῦ (τό προηγούµενον ἤ κατ’ εὐδοκίαν θέληµά Του) ἡ αἰώνια λύτρωση ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ἡ σωτηρία µόνο λίγων ἐκλεκτῶν. Ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι προορίζονται ἀπό τή Θεία βούληση γιά τήν αἰώνια κόλαση. Ἡ ἀντίθετη τοῦ Ἀπόλυτου Προορισµοῦ αἱρετική θεωρία, ἡ θεωρία τῆς Ἀποκατάστασης τῶν πάντων πρεσβεύει πώς ὁ Πανάγαθος Θεός δέν θά ἐπιτρέψει (παραχωρήσει) τήν παντοτινή καταδίκη ὅσων πεισµατικά παραµένουν ἀµετανόητα ἁµαρτωλοί.

Οικουμενισμός : Το βδέλυγμα της ερημώσεως

Romania's Orthodox Church: Avoid kissing church icons

People can, however, kiss icons in their own homes, the church advises in a statement.

In addition, worshippers "may exceptionally ask the priest" to use their own spoon for Holy Communion rather than share one. Anyone too ill to attend Mass is advised to drink holy water at home, the statement adds. 

ΒΒC

Εἰς τὴν Κυριακὴν τῆς Τυροφάγου -- τοῦ ὁσίου καὶ θεοφόρου πατρὸς ἡμῶν Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου

Περὶ νηστείας, καὶ ὅτι ἡ ἀληθὴς νηστεία τοῦ ἀληθινοῦ ὑποτακτικοῦ ἐστὶ τὸ κόψαι τὸ ἴδιον θέλημα.

Εὐλόγησον πάτερ.
Ἀδελφοὶ καὶ πατέρες, ὁ ἀγαθὸς Θεὸς ἡμῶν, ὁ χαρίζων τὴν ζωὴν ἡμῶν, καὶ ἄγων ἡμᾶς ἀπὸ χρόνον εἰς χρόνους διὰ φιλανθρωπίαν αὐτοῦ ἤγαγεν ἤδη ἡμᾶς καὶ ἐν χρόνῳ τούτῳ τῶν ἁγίων νηστειῶν, ἐν ᾧ ἕκαστος τῶν ἀγωνιστῶν ἀγωνίζεται καὶ κοπιάζει ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τῆς ψυχῆς αὐτοῦ, καθὰ προαιρεῖται καὶ δύναται καὶ ὁ σπουδάζων εἰς τὴν ἐγκράτειαν νηστεύει διπλᾶς καὶ τριπλᾶς ἡμέρας, ὁ δὲ εἰς τὴν ἀγρυπνίαν σπουδάζων ἀγρυπνεῖ, ἀναγινώσκει, προσεύχεται τόσας καὶ τόσας ὥρας·

Ψαλμωδίες Μεγάλης Τεσσαρακοστής --- Orthodox Hymns

Τη ΚΘ΄ (29η) Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΚΑΣΣΙΑΝΟΥ του Ρωμαίου.

Κασσιανός ο Όσιος Πατήρ ημών κατήγετο εκ της παλαιάς Ρώμης, υιός ων γονέων ευσεβών και ενδόξων, υπό των οποίων παρεδόθη εις διδάσκαλον και εξεπαιδεύθη εις το άκρον την εξωτερικήν φιλοσοφίαν. Διότι εκτός του ότι είχεν ευφυϊαν οξυτάτην, είχε και φιλομάθειαν θερμοτάτην και επιμέλειαν. Είτα επεδόθη εις τα ιερά και θεία μαθήματα της Παλαιάς και Νέας Γραφής· όθεν και εις την πατρίδα του Ρώμην έτι ευρισκόμενος έφθασεν εις το άκρον της θείας γνώσεως και εστόλισε την ζωήν του με αγνείαν και καθαρότητα.

Γιορτές ή μνημόσυνο για το ’21

Ευχαριστώ τον κ. Δημήτριο Χατζηνικολάου για την αποστολή του παρόντος άρθρου

February 28, 2020February 28, 2020 Capt. E.N.Rigos Δημήτριος Νατσιός/201821

«Μπάρμπα Γιάννη Μακρυγιάννη

Πάρε μαύρο γιαταγάνι

Κι έλα στη ζωή μας πίσω

Το στραβό να κάμεις ίσο»

Ν. Γκάτσος

«Θρήνος, κλαυθμός και οδυρμός και στεναγμός και λύπη» πρέπει να συνοδεύουν την επέτειο για τα 200 χρόνια από την κήρυξη της ευλογημένης Επανάστασης του  ’21. Μνημόσυνο και όχι γιορτές και πανηγύρια. Να θρηνήσουμε, γιατί, 200 μετά, ακυρώθηκε η Επανάσταση του  ’21.  Περισσότεροι Μωαμεθανοί ζουν στην Ελλάδα σήμερα, απ’ ότι υπήρχαν το 1821.  Και συνεχίζουν να έρχονται, ρέουν τα ασκέρια του Ισλάμ… αλλά τώρα δεν ζουν οι Κανάρηδες και οι Κολοκοτρωναίοι.  Όχι. “Στον τόπο που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ’ άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια”. Θα γιορτάσει «το ζυμάρι των Τούρκων, που θα έλεγε ο Μακρυγιάννης.  Οι προσκυνημένοι και όλο το κακοφορμισμένο απόστημα – διανοούμενοι, καλλιτέχνες, πανεπιστημιακοί, μοδίστρες και κομμώτριες- που τους δορυφορεί.

Κάθε επανάσταση δημοσιεύει μια προκήρυξη, στην οποία καταγράφονται οι σκοποί και οι επιδιώξεις της. Η επαναστατική προκή- ρυξη του ΄21 τιτλοφορούνταν «ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ».

Έρωτήματα, στά ὁποῖα θά πρέπῃ νά δοθοῦν ὑπεύθυνες ἀπαντήσεις. -- Του κ. Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητού Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Τώρα τίθενται νέα δύσκολα ἐρωτήματα, στά ὁποῖα θά πρέπῃ νά δοθοῦν ὑπεύθυνες ἀπαντήσεις. Πρῶτον, κατά πόσον οἱ χειροτονίες τῶν «ΓΟΧ» τοῦ 1960 καί 1962 ἤσαν κανονικές; (Ὁ ὑποφαινόμενος, συνεπής μέ τήν μέχρι τώρα θέσιν μου στό θέμα τῆς ἐγκυρότητος τῶν μυστηρίων τῶν Ν/Ητῶν καί τῶν κοινωνούντων μετ' αὐτῶν, δέν πιστεύω ὅτι ἦσαν ἄκυρες.) Δεύτερον, τί ἀξίαν ἔχει τό γνωστόν «ἀνάθεμα» τῆς ΡΟΕΔ (1983) κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, πού συχνά ἐπικαλούμεθα, ἐφόσον ἡ ΡΟΕΔ κοινωνοῦσε μέ τόν Οἰκουμενισμόν; Τρίτον, στό θέμα τῆς ἐγκυρότητος τῶν μυστηρίων τῶν Ν/Ητῶν καί τῶν κοινωνούντων μετ' αὐτῶν, ὅσοι πιστεύουν ὅτι τά ἐν λόγῳ μυστήρια εἶναι ἄκυρα, πῶς δικαιολογοῦν τήν θέσιν των ὅτι τά μυστήρια τῶν «ΓΟΧ», μετά τίς χειροτονίες των ἀπό τήν ΡΟΕΔ, εἶναι ἔγκυρα; Τέταρτον, δυνάμεθα -- μέ συνέπειαν καί ἀμεροληψίαν -- ἀφενός μέν νά θεωροῦμε Ἁγίους τούς Ἐπισκόπους τῆς ΡΟΕΔ Φιλάρετον καί Ἰωάννην, ἀφετέρου δέ ν' ἀπορρίπτουμε ἄλλους (π.χ., τόν γ. Παΐσιον) διά τόν λόγον ὅτι αὐτοί κοινωνοῦσαν μέ τούς Οἰκουμενιστάς; Ὅποιος δύναται ν' ἀπαντήσῃ εἰς αὐτά τά ἐρωτήματα θεολογικῶς, ἀμερολήπτως καί χωρίς σκοπιμότητες, τόν παρακαλῶ ν' ἀπαντήσῃ. Ὁ γράφων, συνεπής μέ τήν μέχρι τώρα θέσιν μου ὅτι ἀπαιτεῖται ἡ σύγκλησις Πανορθοδόξου Συνόδου διά νά δώσῃ ἔγκυρες ἀπαντήσεις στά δύσκολα ἐρωτήματα πού ἐτέθησαν ἀπό τό 1924 καί ἐντεῦθεν, ἀδυνατεῖ νά τό πράξῃ.
--------------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 28 Φεβρουαρίου 2020 - 2:17 μ.μ. «Ήταν άκυρες γιατί οι Ρώσοι κοινωνούσαν με τις τοπικές Εκκλησίες».

Τόν 7ον αἰῶνα, ὅλες οἱ τοπικές ἐκκλησίες εἶχαν πέσει στήν αἵρεσιν τοῦ Μονοθελητισμοῦ, καί μόνον ὁ μοναχός Μάξιμος μέ τούς δύο ὑποτακτικούς του ἦσαν Ὀρθόδοξοι. Λοιπόν, μήπως ἡ ἱερωσύνη ἐχάθη ἀπό τότε; Ὄχι, βεβαίως, καθότι ἡ αἵρεσις δέν εἶχεν ἀκόμη καταδικασθῆ. Οὔτε καί ὁ Οἰκουμενισμός ἔχει ἀκόμη καταδικασθῆ ἀπό Πανορθόδοξον (=Οἰκουμενικήν) Σύνοδον, καί οἱ κληρικοί πού κοινωνοῦν μέ τόν Οἰκουμενισμόν δέν ἔχουν ἀκόμη καθαιρεθῆ. Ἑπομένως, κατά τήν γνώμην μου, οἱ χειροτονίες τοῦ 1960 καί τοῦ 1962 ἦσαν μέν ἔγκυρες, ἀλλ' ἀντικανονικές, ὄχι τόσον ἐπειδή ἦσαν ὑπερόριες ὅσον διότι ἡ ΡΟΕΔ ἐκοινώνει μέ τόν Οἰκουμενισμόν. Ἑπομένως, καλά θά κάμουν οἱ «ΓΟΧ», πρῶτον, ν' ἀπαλλαγοῦν οἱ ἴδιοι ἀπό τίς αἱρέσεις στίς ὁποῖες ἔχουν βυθισθῆ (λόγῳ ΘΝΠ) καί, δεύτερον, νά εἶναι πιό σεμνοί, ἀντί ν' ἀναθεματίζουν ὅλους τούς ἄλλους.
------------------------------------------
Ο/Η δάσκαλος είπε...

Οι δικές μου απαντήσεις (και φυσικά ο καθείς είναι ελεύθερος να τις δεχθεί ή όχι):
α) Οι χειροτονίες του 1960 και 1962 με βάση το γράμμα των Κανόνων είναι αντικανονικές, αλλά με βάση το πνεύμα αυτών, Κανονικές. Ό,τι από τα δύο και αν ισχύει όμως, από την στιγμή που το 1969 η Σύνοδος της ΡΟΕΔ επισήμως τις αναγνώρισε, δεν υφίσταται κανένα ζήτημα περί της Κανονικότητος και Εγκυρότητός τους.
β) Το ανάθεμα του 1983 από την ΡΟΕΔ, ακόμη και αν αυτή εκείνα τα χρόνια δεν είχε άμεση κοινωνία με τις άλλες Τοπικές Εκκλησίες, ήταν "ανάθεμα δοξασίας" (όπως αποκαλείται) και όχι "ανάθεμα προσώπων" και ως εκ τούτου έχει μεγάλη αξία, διότι αποτελεί οδοδείκτη για την μέλλουσα Πανορθόδοξη Σύνοδο (όποτε και αν συνέλθει).
γ) Φυσικά είναι αδικαιολόγητοι και γελοιοποιούνται όσοι θεωρούν άκυρα τα Μυστήρια των νεοημερολογιτών.
δ) Συμφωνώ απόλυτα με αυτό το μάλλον ρητορικό και εξαιρετικής ευφυίας ερώτημα. Δυνάμεθα, κύριοι αγιομάχοι; (Φυσικά αυτοί θα απαντήσουν "όχι", για αυτό αρχίζουν και πολεμούν τον Άγιο Ιωάννη Μαξίμοβιτς κλπ.).
Εν κατακλείδι συμφωνώ και επαυξάνω με το "ἀπαιτεῖται ἡ σύγκλησις Πανορθοδόξου Συνόδου διά νά δώσῃ ἔγκυρες ἀπαντήσεις".
Νικόλαος Μάννης
---------------------------------------------
Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Πρός
«Ο/Η Ανώνυμος είπε...Χριστοδουλίδης και Χατζηνικολάου ανήκουν σε διαφορετικό παλαιοημερολογίτικο στρατόπεδο;; 28 Φεβρουαρίου 2020 - 2:16 μ.μ.»

Μόνο μία φορά συνάντησα τόν κ. Χατζηνικολάου καί ανταλλάξαμε χαιρετισμό. Σέ ποιά παράταξη ανήκει, τό γνωρίζει ο ίδιος καί όχι εγώ.

Πρός
Κύριο Δημήτριος Χατζηνικολάου ...
Ἀγαπητέ μου ἐν Χριστῷ ἀδελφέ Κυπριανέ, ἔγραψες περί τίς 15 γραμμές γιά νά εἰρωνευθῇς (ἄν κατάλαβα σωστά) ἐμένα, πού ἔχω σύγχυσιν, ἀκούω μέ τά μάτια καί βλέπω μέ τά αὐτιά κ.λπ. Νομίζω ὅτι, ἐφόσον ἐσύ προφανῶς δέν πάσχεις ἀπό αὐτά τά προβλήματα, θά ἦτο χρησιμώτερον ν' ἀπαντήσῃς τοὐλάχιστον εἰς ἕν ἀπό τά ἐρωτήματα πού ἔθεσα. Ἔτσι, θά ἐφαίνετο καί κατά πόσον ἀντελήφθης τί ἀκριβῶς ἐννοῶ.
28 Φεβρουαρίου 2020 - 1:31 μ.μ.

Κύριε Χατζηνικολάου
Δέν σάς ειρωνεύθηκα. Όπως εσείς, έτσι εγώ καί πολλοί άλλοι είμαστε υποψήφιοι νά πάθουμε, ό,τι έπαθε καί ο Πόντιος Πιλάτος : "Νά ακούμε μέ τά μάτια καί νά βλέπουμε μέ τά αυτιά", όπως έγραψα. Είναι δυσκατόρθωτο άθλημα η καθαρότητα καρδίας, η οποία, έστιν ότε, υπεραίρεται ένίων θεσπισμάτων έως ότου συγκληθεί Σύνοδος. Βρεθήκαμε όλοι στήν μέση ενός έργου καί περιμένουμε νά δούμε τήν αρχή.
Αυτό καί τίποτα περισσότερο.
-------------------------------------------
ΚΑΤΑΚΟΜΒΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ είπε...

ΑΥΤΟ ΙΣΧΥΕΙ Η ΟΧΙ;

ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΘΝΠ ΓΟΧ 2016

ε. Τέλος, ἀποδέχομαι τὰς Συνοδικὰς Ἀποφάσεις τῶν κατὰ τόπους Γνησίων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, καταδικασάσας τὸν συγκρητιστικὸν Οἰκουμενισμόν, ἤτοι τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς (1983), τῆς Ἑλλάδος (1998) καὶ τῆς Ρουμανίας, θεωρῶν ταυτοχρόνως τοὺς συνυπογράφοντας οἰκουμενιστικὰς διακηρύξεις, ὡς καὶ τοὺς κοινωνοῦντας καθ’ οἱονδήποτε τρόπον μετ’ αὐτῶν –κληρικοὺς καὶ λαϊκούς– ἢ ἀποδεχομένους ἢ ἀνεχομένους ἢ ἀδιαφοροῦντας περὶ τὸ φρόνημα τῶν Οἰκουμενιστῶν Ποιμένων αὐτῶν, ὡς συμπεπτωκότας ἐκ τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Κείμενον διαμορφωθὲν καὶ ἐγκριθὲν ὑπὸ τῆς Διορθοδόξου Συσκέψεως τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν (13/26.5.2016)
-------------------------------------------
Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἀγαπητέ μου Κυπριανέ, σ' εὐχαριστῶ διά τήν διευκρίνισιν. Τώρα συμφωνῶ ἀπολύτως μέ τά σχόλιά σου. Σοῦ εὔχομαι καλή Σαρακοστή!

ΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΟΥΤΕ ΕΓΚΥΡΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ -- Του θεολόγου Νικολάου Πανταζή

Απάντηση και απολογία σε συναποτειχισθέντες αδελφούς και αδελφές, οι οποίοι μας κατηγορούν για “αιρετικούς”…

Πες μου όποια κατηγορία θέλεις, απέδωσέ μου όποια βρισιά θέλεις, αιρετικό όμως μην τολμήσεις να με πεις! Εξίσταμαι και βγαίνω απ’ τα ρούχα μου!!!!!!!! Σχίζω το πουκάμισό μου! Όλα τα δέχομαι, αυτήν την ρετσινιά δεν την δέχομαι! Μή γένοιτο να βλασφημίσω το Άγιο Πνεύμα…..

Με ρωτάς: “μπορούμε να λέμε εμείς ποιός εχει χάρι και ποιός δεν εχει;”

ΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ δεν προσδιόρισα “ποιός έχει χάρι και ποιός δεν έχει”. Αυτά είναι λόγια δικά σου. 

Εμείς μιλούμε “ποιός έχει εγκυρότητα μυστηρίων και ποιός δεν έχει”. Άλλο πράγμα η χάρις και άλλο η “εγκυρότητα μυστηρίων.”

Ο συμβιβασμός γίνεται σιγά-σιγά.

Μόνον τυφλοί πνευματικά δεν μπορούν να αντιληφθούν τον κατήφορο της εποχής μας και την επικίνδυνη πτώση της ηθικής στάθμης της κοινωνίας μας. Με λίγη σοβαρή σκέψη, με μια ματιά στο οδηγητικό φως του Ευαγγελίου βεβαιώνεται κάθε καλόπιστος και καλοπροαίρετος για του λόγου το ασφαλές.

Και να, μερικά πρόχειρα παραδείγματα ενδεικτικά της ηθικής καταπτώσεως «του αιώνος τούτου» των ημερών μας, που υπάρχει κίνδυνος να επηρεάσουν όλους μας, αν δεν προσέξουμε. Κίνδυνος να συσχηματιστούμε χωρίς να το αντιληφθούμε.Πάντοτε υπήρχε το κακό και γινόταν το κακό, όμως στιγματιζόταν ως παράνομο και αντίθετο με την κοινωνική τάξη. Σήμερα πολλές μορφές του κακού έπαψαν να θεωρούνται παράνομες. Διαπράττονται με κάλυψη νομιμότητας και επικροτούνται και δημοσίως.

Τι είναι οι Χριστιανοί;

Οι Χριστιανοί είναι χριστοφόροι, και επομένως φορείς και κάτοχοι της αιωνίου ζωής· τούτο δε κατά το μέτρον της αγιότητός των, η οποία είναι καρπός της πίστεως. Οι Άγιοι είναι οι περισσότερον τέλειοι Χριστιανοί, διότι έχουν αγιασθή εις τον μέγιστον, κατά το δυνατόν βαθμόν, δια της ασκήσεως της πίστεως εις τον Αναστάντα και αιωνίως ζώντα Κύριον Ιησούν. Πράγματι, αυτοί είναι οι μοναδικοί και αληθινοί αθάνατοι μέσα εις το ανθρώπινον γένος, διότι με όλον το είναι των ζουν εν τω Αναστάντι και δια τον Αναστάντα Χριστόν, και ουδείς θάνατος έχει εξουσίαν επάνω εις αυτούς. Η ζωή των ολόκληρος είναι εκ του Χριστού, και δι’ αυτό όλη είναι χριστοζωή· η σκέψις των είναι χριστοσκέψις· η αίσθησίς των χριστο-αίσθησις. Ό,τι είναι ιδικόν των, είναι πρώτα του Χριστού και κατόπιν ιδικόν των.

Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί

Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω. Και κατά συνέπειαν πρέπει να διορθώσωμεν Ιερούς Κανόνας, να συμπληρώσωμεν το Σύμβολον της Πίστεως, να διασκευάσωμεν τα λειτουργικά μας βιβλία, να χρίσωμεν με ασβέστη τους τοιχογραφημένους αγίους Πατέρας μας και να καύσωμεν τας φορητάς εικόνας των, αφού επλανήθησαν και πλανούν και ημάς τόσους αιώνας  

Ἡ ἔννοια τοῦ Θεοῦ Ο ΘΕΟΣ ΓΝΩΣΤΟΣ Ή ΑΓΝΩΣΤΟΣ; -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Τό περί Θεοῦ, δογματικό θέμα, εἶναι ἀπέραντο καί ἀνεξιχνίαστο. Ὁ ἄνθρωπος, ὡστόσο, ἐπειδή ἀπ’ τό Θεό καί γιά τό Θεό εἶναι πλασμένος, δέ θά πάψει νά τό ἐρευνᾶ καί νά τό μελετᾶ ἀδιάκοπα. Ἄν ὑπάρχει στήν ἱστορία τοῦ κόσμου ἕνα πανανθρώπινο πρόβλημα, που θά ᾽ ναι γιά πάντα τό κέντρο τῆς ἀναζήτησης καί τῆς γνώσης και τοῦ ἐνδιαφέροντος τῆς οἰκουμένης, εἶναι, δίχως ἀμφιβολία, ὁ Θεός. Οἱ ἀριθμοί, οἱ ἐξισώσεις, οἱ ὑπολογισμοί, οἱ μαθηματικοί λογισμοί, τά πειράματα, εἶναι δρόμοι καί τρόποι ἐπιστημονικῆς ἔκφρασης. Εἶναι στοιχεῖα ἀπαραίτητα γιά τήν ἀπόδειξη νόμων τῆς Φυσικῆς, τῆς Χημείας, τῆς Βιολογίας.... Στό θέμα «Θεός», δέ χωρᾶνε πειράματα καί ὑπολογισμοί και ἀποδείξεις. «Οὐ γάρ μετρεῖται φύσει τό ὑπέρ φύσιν», λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητής. Τό ἄϋλο δέ μετρᾶται μέ τρόπους φυσικούς καί μέ ὑπολογισμούς ἀνθρώπινους. Τό Πνεῦμα δέ σταθμίζεται μέ ἀριθμούς. Τό

ἀπρόσιτο καί τό ἄπειρο δέν ἀνέχεται πειράματα. «Οὐ χωρεῖ το μυστήριον ἔρευναν».

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ - ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Μήνυση κατά των ΜΑΤ από δεκαεννέα δικηγόρους της Λέσβου

Δέκα εννέα  δικηγόροι από την Μυτιλήνη κατέθεσα μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου για τα ΠΡΩΤΟΦΑΝΗ  επεισόδια και την απρόκλητη αστυνομική βία από τους άνδρες των ΜΑΤ κατά των κατοίκων της Λέσβου το τελευταίο 48ωρο.

Τη μηνυτήρια αναφορά υπογράφουν οι: Γιάννης Πετρέλλης, Αντώνης Πρίμος,Γιάννης Βαβλαδέλλης, Τάσος Χατζηγιάννης, Στρατής Πέτρου, Χριστόφορος Χατζηβασιλείου, Παναγιώτης Τσακύρης, Χάρης Πέτσικος, Νίκος Χωριετέλλης,Δημήτρης Μοιρασγεντής,Ραλλού Τσακαρέλλου,Μαρία Ταμτάμη, Παναγιώτης Ελευθερίου, Ταξιαρχούλα Ζυγούκη, Νίκος Αλεξανδρής, Ταξιάρχης Κουφέλος, Δημήτρης Ζουμπίλης, Γιώργος Πετρέλλης, Κλεοπάτρα Πατερέλλη.

Αναλυτικά:

ΚΑΤΑ

Παντός υπέχοντος ποινική ευθύνη.

****************

Κύριε Εισαγγελέα,

Είναι γνωστά σε όλους τα άνευ προηγουμένου επεισόδια απρόκλητης αστυνομικής ΒΙΑΣ από τους άνδρες των ΜΑΤ που έλαβαν χώρα τις προηγούμενες 3 ημέρες στον τόπο μας.

ΑΚΑΤΑΛHΠΤΟΝ ΕΣΤΙ - ΘΕΟΤΟΚΕ Η ΕΛΠΙΣ -- Orthodox Hymns

Λέγει ο μέγας Αθανάσιος: Η Θεοτόκος  ήτον όντως η επτάφωτος λυχνία των επτά χαρισμάτων τού α­γίου Πνεύματος, με τα οποία έλαμπε από τους πρώτους χρόνους της ηλικίας.

Αυτή ήτον η ζωηφόρος τρά­πεζα του άρτου της ζωής. Αυτή το χρυσούν θυμιατήριον όπου εκράτησεν αφλέκτως το πυρ της Θεότητος. Αυτή η στάμνος η χρυσή, οπού εβάσταξε το ουράνιον μάννα. Αυτή η πλάκα, οπού έφερε σωματούμενον τον ενυπόστατον Λόγον. Αυτή η ράβδος, όπου εβλάστησε παραδό­ξως το άνθος της αφθαρσίας. Αυτή η κιβωτός, οπού έσωσεν εκ τού κα­τακλυσμού της αμαρτίας το ανθρώπινον γένος. Αυτή το θείον ιλαστήριον, οπού επεσκίαζεν, όχι τα Χερουβίμ, άλλ' αυτή η δύναμις τού Υψίστου. Αυτή η θεοδόχος γαστήρ, τα όντως άγια των αγίων, οπού άπαξ εισήλθεν ασπόρως και εξήλθεν αφθόρως ο αθάνατος Αρχιερεύς, όταν ο Λόγος σαρξ εγένετο.

Τη ΚΗ΄ (28η) Φεβρουαρίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΠΡΟΤΕΡΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, καλάμοις οξέσι σφαγέντος.

Προτέριος ο ένδοξος Ιερομάρτυς ήτο Πρεσβύτερος της εν τη Αλεξανδρεία Εκκλησίας εν έτει υν΄ (450), κατά τους χρόνους των αοιδίμων βασιλέων Μαρκιανού και Πουλχερίας· ότε δε συνεκροτήθη η Τετάρτη Αγία Οικουμενική Σύνοδος εν έτει υνα΄ (451), ανέβη και αυτός εις την Κωνσταντινούπολιν μετά των άλλων Αλεξανδρινών Επισκόπων και Πρεσβυτέρων και πολύ ηγωνίσθη κατά της αιρέσεως των Μονοφυσιτών. Αφ’ ου δε απέθανεν ο Αλεξανδρείας Απολινάριος, όστις ανήλθεν εις τον επισκοπικόν θρόνον μετά τον Μονοφυσίτην Διόσκορον τον εν τη Τετάρτη Οικουμενική Συνόδω καθαιρεθέντα, εδέχθη τον θρόνον της Αλεξανδρείας ο θείος ούτος Προτέριος, προβληθείς υπό πάσης της Συνόδου. Επειδή δε οι Μονοφυσίται και ακόλουθοι του Ευτυχούς εποίουν ταραχάς εις την Αλεξάνδρειαν και ηπείλουν ότι θα εμποδίσωσι την μεταφοράν του σίτου εξ Αλεξανδρείας εις Κωνσταντινούπολιν, δια τούτο ο βασιλεύς Μαρκιανός διέταξε να μεταφέρωσι τον σίτον εκ του εσωτερικού της Αιγύπτου δια του Νείλου εις το Πηλούσιον και όχι εις την Αλεξάνδρειαν. Όθεν οι κάτοικοι της Αλεξανδρείας, βασανιζόμενοι υπό της πείνης, έβαλον μεσίτην εις τον βασιλέα τον θείον Προτέριον· ο δε βασιλεύς, πεισθείς εις την μεσιτείαν και παράκλησιν του Αγίου, προσέταξε να μεταφέρεται και πάλιν ο σίτος εις την Αλεξάνδρειαν. Αφ’ ου δε απέθανεν ο βασιλεύς Μαρκιανός, ο Τιμόθεος ο επονομαζόμενος Αίλουρος, εκλέξας νύκτα τινά σκοτεινήν και ασέληνον, μετέβη το μεσονύκτιον εις τα κελλία των Μοναχών, φορών ένδυμα μαύρον, λέγων δε προς αυτούς, ότι είναι Άγγελος του Θεού, τους παρήγγελλε να χωρισθώσι της κοινωνίας και υποταγής του Προτερίου. Οι δε Μοναχοί, απλοϊκοί όντες, ηπατήθησαν και επανεστάτησαν κατά του Αρχιερέως των. Ο δε Προτέριος φοβηθείς έφυγεν, ότε βλέπει τον Προφήτην  Ησαϊαν λέγοντα προς αυτόν· «Επίστρεψον και εγώ αναμένω να σε δεχθώ». Ούτος δε ο λόγος εφανέρωνε τον θάνατον του Προτερίου. Επανελθών λοιπόν ο θείος Πατήρ εισήλθε, πιθανώς ίνα κρυβή, εντός της εν Αλεξανδρεία μεγάλης κολυμβήθρας. Μαθόντες δε τούτο οι ως άνω πλανηθέντες Μοναχοί και οι λοιποί Μονοφυσίται, έτρεξαν εκεί και κατέσφαξαν με κοπτερούς καλάμους τον Αρχιερέα του Θεού. (Ο Άγιος Προτέριος Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας, ίνα διασωθή από τον Μονοφυσίτην Αίλουρον κατέφυγεν εις την κολυμβήθραν του Βαπτίσματος. Ο δε Αίλουρος κατώρθωσε να σφάξωσιν αυτόν οι Μονοφυσίται.) Έπειτα, αντ’ αυτού, εχειροτόνησαν Αρχιερέα τον απατήσαντα αυτούς κακόφρονα Τιμόθεον και ανεβίβασαν  τούτον εις τον θρόνον της Αλεξανδρείας. Τούτο μαθών ο μετά τον Μαρκιανόν βασιλεύσας Λέων Α΄ ο Μέγας, ο και Μακέλλης επονομαζόμενος, τον μεν Τιμόθεον υπέβαλεν υπό την εξουσίαν των Αρχιερέων, ίνα κριθή κανονικώς υπ’ αυτών, οι οποίοι αφού καθήρεσαν αυτόν της Αρχιερωσύνης, εξώρισαν εις την Γάγγραν, τους δε λαϊκούς, τους συμμετασχόντας εις τον φόνον του Αγίου Προτερίου, ετιμώρησεν ο βασιλεύς με δαρμούς και με δήμευσιν των κτημάτων των. Διέταξε δε και εχειροτονήθη άλλος Αρχιερεύς Ορθόδοξος εις την Αλεξάνδρειαν, ονομαζόμενος Τιμόθεος Σαλοφακιόλιος, ούτω δε κατέπαυσεν η ταραχή και η επανάστασις αύτη.

Τήν Ἑλλάδα μας τήν κάναμε ἀγνώριστη.

Τῆς δώσαμε χίλια τραύματα καί τῆς ἀνοίξαμε χίλιες πληγές. Σφαδάζει κυριολεκτικά, ἀπό τόν πόνο. Ἔχει καταντήσει χλεύη τῶν ἐθνῶν. «Ὀνειδισμός καί χλευασμός τοῖς κύκλω ἡμῶν». Ἔξω ἀπειλές, και μέσα προδοσίες. Κλοπές, ληστεῖες, ψεύδη, παιδεραστίες, ὁμοφυλοφιλίες, ἀσέλγειες, πορνεῖες, μοιχεῖες, φθόνοι, φόνοι, μίση καί κακίες, συκοφαντίες, ἐμπρησμοί, δολοφονίες, αἵματα, ἀπαγωγές ἀνθρώπων, ἐμπόριο λευκῆς σάρκας, ἐμπόριο βρεφῶν, ἱερῶν ναῶν ἱεροσυλίες καί ἐμπρησμοί, διωγμός ἱερέων ἀπό τά σχολεῖα τῶν παιδιῶν μας, ἀθεΐα καί ἐκκλησιομαχία καί περιφρόνηση τῆς προσευχῆς καί τῆς λατρείας, σεξουαλική ἀγωγή στά μικρά τά παιδιά —ὥστε ἡ ἠθική διαφθορά νά κατακάψει τά πάντα— καί ἀγώνας κατά τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, καί ὁ πολιτικός γάμος, καί οἱ ἐλεύθερες συμβιώσεις, καί ἡ πολιτική κηδεία, καί ἡ καύση τῶν νεκρῶν...κλπ. κλπ. Θεέ, μου! Πῶς καταντησαμε εμείς οἱ «Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες» τήν Ἑλλάδα μας, τή χώρα μας, τόσο ἀγνώριστη;

Του Αγίου Νείλου του ασκητού:

Τι θέλουν οι δαίμονες να κάνουν να ενεργήσει σ΄ εμάς; Γαστριμαργία, πορνεία, φιλαργυρία, οργή, μνησικακία και τα λοιπά πάθη, για να παχύνει από αυτά ο νους και να μην μπορέσει να προσευχηθεί όπως πρέπει. Γιατί όταν υπερισχύσουν τα άλογα πάθη, δεν τον αφήνουν να κινείται λογικά.

Του μακαριστοῦ Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου:

«Πρέπει νά ὁμολογήσωμεν ὅτι ἔχομεν καί ἡμεῖς τήν "κρίσιν" μας. Κρίσιν ποιμένων καί θεολόγων. Δέν ἔχει, βεβαίως σημασίαν, ἄν τελικῶς δέν θά δυνηθοῦν νά βλάψουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Βέβαιον ὅμως εἶναι, ὅτι φθείρουν τό ὀρθόδοξον φρόνημα τοῦ λαοῦ μας καί στερεώνουν τούς αἱρετικούς εἰς τάς πλάνας των. Ἀλλά ἐλησμονήσαμεν. Τό νά εἶναι τις Ὀρθόδοξος ποιμήν καί θεολόγος εἶναι μέγα πρᾶγμα. "Γενναίας δεῖται ψυχῆς" κατά Χρυσόστομον. Ποῦ νά εὕρωμεν τούς γενναίους; Ποῦ εἶναι οἱ Πατερικοί; Ποῦ οἱ Μάρτυρες τῆς πίστεως; Φοβούμεθα μήπως εὑρισκόμεθα εἰς τάς ἐσχάτας ἡμέρας. Ἀπαισιοδοξοῦμεν; Ἀλλά πῶς νά ἑρμηνεύσωμεν τό φαινόμενον τῆς τόσον ἐκτεταμένης ἀφασίας, τῆς μειοδοσίας ἐν τῇ πίστει, τῆς ἀπουσίας ζήλου ὑπέρ τῆς εὐσεβείας, τῆς βαθείας σιωπῆς, ἥτις διαδέχεται τά αἱρετικά κηρύγματα "Ὀρθοδόξων" ποιμένων; ποῦ εἶναι αἱ ἀστραπαί τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας;»

ΣΥΝ ΠΑΣΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ

Προ της ελεύσεως του Σωτήρος Χριστού εις τον επίγειον ημών κόσμον, ημείς οι άνθρωποι εγνωρίζαμεν μόνον τον θάνατον· και ο θάνατος ημάς. Κάθε τι το ανθρώπινον ήτο διαπεποτισμένον με τον θάνατον, αιχμαλωτισμένον και κατανικημένον απ’ αυτόν. Ο θάνατος ήτο εις ημάς πλησιέστερος και από τον εαυτόν μας και περισσότερον πραγματικός από ημάς τους ιδίους. Δυνατώτερος, ασυγκρίτως δυνατώτερος, από κάθε άνθρωπον χωριστά και από όλους τους ανθρώπους μαζί. Η γη ήτο μία φρικαλέα φυλακή του θανάτου και ημείς ανίσχυροι δέσμιοι και δούλοι του (πρβλ. Εβρ. β: 14 – 15). Μόνον με την έλευσιν του Θεανθρώπου Χριστού «η ζωή εφανερώθη», εφανερώθη «η ζωή η αιώνιος» εις τους απηλπισμένους θνητούς, τους αθλίους δούλους του θανάτου, ημάς (πρβλ. Α΄ Ιωάν. α: 2). Αυτήν την «ζωήν την αιώνιον» «εωράκαμεν τοις οφθαλμοίς ημών και αι χείρες ημών εψηλάφησαν», αυτήν ημείς οι Χριστιανοί «μαρτυρούμεν και απαγγέλλομεν» προς πάντας (Α΄ Ιωάν. α: 1 – 2).

Μητέρα Εκκλησιών τα Ιεροσόλυμα (τυπικώς) και κανείς άλλος κατά το ανακοινωθέν

Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων και οι άλλοι προκαθήμενοι δεν θα έπρεπε να αναγνωρίσουν τα ΣΚΟΠΙΑ με αυτό το όνομα που το απορρίπτει ο Ελληνικός λαός και κλέβει ανερυθρίαστα την ελληνική ιστορία.

Μετά την ολοκλήρωση της συγκέντρωσης, οι Προκαθήμενοι και οι Αντιπρόσωποι εξέδωσαν την ακόλουθη ανακοίνωση:

Στις 26 Φεβρουαρίου 2020 πραγματοποιήθηκε στο Αμμάν της Ιορδανίας μια συνάντηση Προκαθημένων και εκπροσώπων τοπικών ορθόδοξων Εκκλησιών, με πρωταρχικό στόχο την ενότητα και τη συμφιλίωση εντός της Αγίας Ορθοδοξίας. Οι συμμετέχοντες σημείωσαν την κατανόησή τους για την αγωνία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων για τον επικείμενο κίνδυνο του σχίσματος στην Ορθόδοξη Κοινωνία μας.

π. Θεόδωρος Ζήσης: Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης.

...Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς!                                       

Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ!  Δέν δικαιολογείται η  άγνοια...                                                                                                                                                                                  

Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοικαί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε:  “Φεύγουμε εμείς”.

παπα- Στρατής : Η Λέσβος μάνα χάνεται

«Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δ' αλήθεια», έλεγε ο Αριστοτέλης...

παπά Στρατή, είναι αναπόδραστη νομοτέλεια, η απο­στασία από την Ορθόδοξο Πίστι να ακολουθήται από εθνικές συμφορές.

Πόσο ήθελα να σε άκουγα ότι κόβεις την μνημόνευση και κοινωνία του... αφέντη και δεσπότη σου Βαρθολομαίου που δεν άφησε τίποτε όρθιο από την Ορθοδοξία μας....

Τα ίδια είχαμε και το 1453, η ιστορία επαναλαμβάνεται.... 

...Τότε ένας ησυχαστής μου υπενθύμισε την περίπτωση του ασκητού πού, μετά την άλωση τής Κωνσταντινουπόλεως, είδε επάνω στήν αγία Πρόθεση ερειπωμένου Ναού, μία γουρούνα με τα νεογνά της και άρχισε να κλαίει και νά οδύρεται. Τότε ενεφανίσθη Άγγελος Κυρίου και του λέγει· Αββά, τί κλαίεις; Γνωρίζεις ότι, αυτό πού είδες, είναι πιο ευάρεστον στόν Κύριον από την αναξιότητα τών ιερέων, πού λειτουργούσαν; Και ο Αγγελος εγένετο άφαντος.

Η΄. Ἐπιστολή Ἀββᾶ Δωροθέου -- ΣΕ ΑΔΕΛΦΟ ΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΣΜΟ

Πρῶτα–πρῶτα, παιδί μου, δέν γνωρίζουμε τόν τρόπο πού οἰκονομεῖ ὁ Θεός τή ζωή μας καί ὀφείλουμε νά Τοῦ παραδίνουμε τόν ἑαυτό μας νά τόν κυβερνήσει, πράγμα πού ὀφείλουμε ἀκριβῶς νά κάνουμε καί σ’ αὐτή τήν περίσταση. Γιατί θά δυσκολευθεῖς, ἄν θελήσεις νά κρίνεις μέ ἀνθρώπινα κριτήρια ὅσα σοῦ συμβαίνουν ἀντί ν’ ἀφήσεις στόν Θεό κάθε μέριμνά σου. Πρέπει λοιπόν, ὅταν σέ περικυκλώνουν θλιβεροί καί πιεστικοί λογισμοί, νά κραυγάζεις στόν Θεό: «Κύριε, οἰκονόμησε αὐτή τήν ὑπόθεση, ὅπως Σύ θέλεις καί ὅπως γνωρίζεις». Γιατί πολλά θέματα τά τακτοποιεῖ ἡ Πρόνοια τοῦ Θεοῦ διαφορετικά ἀπ’ ὅτι νομίζουμε ἤ ἐλπίζουμε. Καί οἱ ἐλπίδες πού τρέφαμε γιά μερικά πράγματα, ἀπό τήν πείρα ἀποδείχθηκαν λαθεμένες.

Οικουμενισμός: η εσχάτη αίρεσις

Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά: Ομιλία προτρεπτική προς νηστεία (όπου γίνεται σύντομος λόγος και περί της γενέσεως του κόσμου)

1. Πολυμήχανος καν πολυτροπώτατος για την κακία, μάλλον δε παμμήχανος είναι ο νοητός όφις, ο πρωταίτιος του κακού. Έχει τα μέσα να εμποδίσει την αγαθή πρόθεσή μας και πράξη, μόλις αρχίζει. Κι αν δεν μπορέσει να την εμποδίσει στην αρχή, γνωρίζει άλλες μηχανές, με τις οποίες την αχρηστεύει όταν ευρίσκεται σ' ενέργεια· κι αν δεν μπορέσει να την αχρηστεύσει, όταν τελείται κάπου στη μέση, πάλι γνωρίζει άλλα σοφίσματα και άλλους τρόπους για να την αφανίσει όταν τελειωθεί και να την καταστήσει ανωφελή, μάλλον δε και επιζήμια για όσους δεν προσέχουν πολύ.

Και πρώτα μεν υποδεικνύει το επίπονο και δυσκατόρθωτο της αρετής, ώστε με αυτό να μας εμβάλει ραθυμία και ανελπισία, με την σκέψη ότι επιχειρούμε δύσκολα και αδύνατα, κι έτσι ότι δεν θα μπορέσωμε να φέρωμε σε έργο την πρόθεση· προσέτι δε γεννά στους αγωνιζομένους και απιστία στα υπεσχημένα από τον Θεό βραβεία.

ΘΕΟΤΟΚΑΡΙΟΝ -- Orthodox Hymns

Η πάντιμος των Ορθοδόξων Παράδοση, μας διδάσκει, ότι η Αειπάρθενος Κόρη ευρέθη η μόνη καθαρά και άμωμος, ώστε να σαρκωθή εξ Αυτής ο πάσης επέκεινα καθαρότητος Υιός και Λόγος του Θεού. Είναι Ναός του Υψίστου υγιασμένος πρώτα με την προσωπικήν Της αγιότητα και αρετήν και ύστερα με την επιφοίτησιν της αγιαστικής δυνάμεως του Αγίου Πνεύματος. Κάθε άλλη υπερτίμηση ή υποτίμηση της Ορθοδόξου αυτής θεωρήσεως αποτελεί ασέβεια και βλασφημία στο πρόσωπό Της και οδηγεί σε αίρεση και πλάνη.

telemaxos doumanis

Τη ΚΖ΄ (27η) Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών και Ομολογητού ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ του Δεκαπολίτου.

Προκόπιος ο Όσιος Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του Ισαύρου Λέοντος Γ΄ του Εικονομάχου, του εν έτει ψιζ΄ -  ψμα΄ (717 – 741) βασιλεύσαντος. Και πρώτον μεν, γενόμενος Μοναχός, διήλθε πάσαν άσκησιν με ακρίβειαν, και εκαθάρισε πλήρως τον εαυτόν του από παντός πάθους και πάσης κηλίδος, ύστερον δε ήλεγξεν ανδρείως τους αιρετικούς εκείνους, οι οποίοι ηθέτουν την σάρκωσιν του Θεού Λόγου, ως μη προσκυνούντες την του Χριστού ένσωμον Εικόνα. Όθεν όχι μόνον εβεβαίωσε την αλήθειαν της Ορθοδοξίας, δια λόγων, αλλά και δια πολλών κακοπαθειών και θλίψεων. Εκ τούτων λοιπόν εφάνη μέγας Ομολογητής της Ορθοδόξου Πίστεως και αληθείας, πολλά δε θαύματα ποιήσας, και πολλούς δια της ενθέου διδασκαλίας αυτού ωφελήσας, προς Κύριον εξεδήμησε.

Ειρήνη Μαρούπα: Πριν λίγη ώρα κατέθεσα την ακόλουθη επιστολή στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για τα διαδραματιζόμενα στην Χίο και την Λέσβο μας με τα ΜΑΤ να επιτίθενται στον ελληνικό λαό.

Ο κ. Εισαγγελέας υποσχέθηκε ότι τάχιστα θα γίνουν οι εκ μέρους της εισαγγελίας ενέργειες καθώς τα γεγονότα αυτά τον κινητοποιούν ιδιαιτέρως.

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΤΙΜΟΥΣ κκ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΕΙΡΗΝΗΣ ΜΑΡΟΥΠΑ

Αξιότιμε Κύριε Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου,

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε του Αρείου Πάγου,

Μετ’ εκπλήξεως πληροφορήθηκα την αποστολή και άφιξη στα ελληνικά νησιά μας της Λέσβου και της Χίου περισσότερων από 20 διμοιρίες ΜΑΤ συνολικά, οι οποίες προορίζονται να αντιπαρατεθούν με τον εξοπλισμό και τον οπλισμό τους σωματικά, απέναντι σε άοπλους Έλληνες πολίτες….

Έλληνες εναντίον του ελληνικού λαού!

------------------------------------------

Σχόλιον Δημητρίου Χατζηνικολάου:

Ἀξίζουν θερμότατα συγχαρητήρια στήν ἄξια Ἑλληνίδα Κα Εἰρήνη Μαρούπα. Ποῦ εἶναι ὁ ὑπόλοιπος νομικός κόσμος τῆς Ἑλλάδος; Γιατί δέν ὑποβάλλουν μήνυσιν δι' Ἐσχάτην Προδοσίαν κατά Μητσοτάκη, Τσίπρα κ.ἄ. γιά τήν μή φύλαξιν τῶν Συνόρων τῆς χώρας;

Προκάτ, οι Κερκόπορτες της Προδοσίας

Στις 13 Φεβρουαρίου 2020 το Ευρωπαϊκό δικαστήριο αποφάσισε ότι όποιος εισέρχεται σε χώρες της συνθήκης Σένγκεν εκτός των επισήμων εισόδων των χωρών αυτών θεωρείται παράνομος και η χώρα εισόδου έχει το δικαίωμα να τον συλλάβει και να τον απελάσει ακόμη και εάν εκ των πραγμάτων δικαιούται άσυλο χάνοντας το δικαίωμα του εξ αιτίας της παρανομίας του. Οι αιτούντες άσυλο μπορούν να υποβάλουν αίτηση στα προξενεία των χωρών Σένγκεν στην χώρα τους ή στην χώρα που ευρίσκονται και εφόσον λάβουν την έγκριση μπορούν να εισέλθουν από νόμιμη πύλη και μόνο.
Αυτά τα αναφέρουμε για να τελειώσει το παραμύθι ότι τάχα είμαστε υποχρεωμένοι να δεχόμαστε όποιον παρανόμως εισέρχεται στην χώρα με το πρόσχημα της αίτησης ασύλου και ότι είμαστε επιπλέον υποχρεωμένοι να του προσφέρουμε μία άνετη ζωή μέχρι την έγκριση του αιτήματος ασύλου το οποίο μόνο μία μικρή μειονότητα εξ αυτών το δικαιούνται. Οι υπόλοιποι είναι αλλόθρησκοι εισβολείς μη αφομοιώσιμοι στην ελληνική κοινωνία, καθοδηγούμενοι από τους θρησκευτικούς τους ηγέτες, υπεράριθμοι πέραν των ορίων της φιλανθρωπίας αλλά κυρίως λόγω του μεγέθους του πληθυσμού της χώρας τον οποίον μισούν και φιλοδοξούν να υποκαταστήσουν.
--------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ἐξαιρετικόν ἄρθρον τοῦ ἀγαπητοῦ Καθηγητοῦ Ἠλία Σταμπολιάδη! Ἐάν ἡ «κυβέρνησις» ἦτο Ἑλληνική, θά ἄκουγε τά σοφά αὐτά λόγια καί θά ἔκλεινε πάραυτα τά σύνορα! Ἀντί αὐτοῦ, ὅμως, ἡ «κυβέρνησις» δωσιλόγων στέλνει τά ΜΑΤ καί ρίχνει ληγμένα (ἀπό τό 1981!!!) χημικά ἐναντίον τοῦ λαοῦ πού παλεύει ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν!!! Τόσον ΒΡΩΜΕΡΑ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ἔχει ὑπάρξει κάπου κάποτε εἰς τήν ἱστορίαν τῆς ἀνθρωπότητος; Δέν νομίζω! Τσίπρας καί Μητσοτάκης ἀγωνίζονται ποῖος ἐκ τῶν δύο θ' ἀναδειχθῇ μεγαλύτερος ΠΡΟΔΟΤΗΣ (ἄν εἶναι Ἕλληνες) ἤ καλύτερος πράκτωρ τῶν Σιωνιστῶν (ἄν εἶναι ἀλλοεθνεῖς, ὅπως ἔχει ἐπανειλημμένως γραφῆ).

ΞΥΠΝΗΣΑΤΕ !! -- Του αειμνήστου Στεργίου Ν. Σάκκου, ῾Ομ. Καθ. ΑΠΘ

«Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἤ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. ῾Η νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας» (Ρω 13, 11 – 14).

῾Ο ὕπνος τῆς ἁμαρτίας

Τήν τελευταία Κυριακή πρίν μποῦμε στήν περίοδο τῆς ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, περίοδο νηστείας καί ἐντατικοῦ πνευματικοῦ ἀγῶνος, ἡ ᾿Εκκλησία μᾶς προετοιμάζει σαλπίζοντας μέ τό στόμα τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἕνα ἐγερτήριο σάλπισμα· «Δέστε τόν καιρό», λέει· «εἶναι ὥρα πιά νά σηκωθεῖτε ἀπό τόν ὕπνο!». Καθώς φέρνουμε στόν νοῦ μας τήν ἠθική ἔκλυση τῆς εἰδωλολατρικῆς κοινωνίας, μέσα στήν ὁποία ζοῦσαν τότε οἱ Χριστιανοί καί ἀπό τήν ὁποία εὔκολα ἦταν δυνατόν νά παρασύρονται, δέν εἶναι δύσκολο νά καταλάβουμε ποιόν ὕπνο ἐννοεῖ ὁ ἀπόστολος. Εἶναι ὁ πνευματικός ὕπνος, στόν ὁποῖο βυθίζεται ἡ ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν τήν τυλίξει τό σκοτάδι τῶν παθῶν, ὅταν τήν ἀγκαλιάσει ἡ νύχτα τοῦ κόσμου.

ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ -- Orthodox Hymns

«Χαίροις μετά Θεόν η Θεός, τα δευτερεία της Τριάδος η έχουσα » , Αγ. Ανδρέας Κρήτης !!!

Τη ΚΣΤ΄ (26η) Φεβρουαρίου, μνήμη της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος ΦΩΤΕΙΝΗΣ της Σαμαρείτιδος,

εις την οποίαν ωμίλησεν ο Χριστός εν τω φρέατι, και των συν αυτή (ήτοι των πέντε αυτής αδελφών και των δύο αυτής υιών, και Σεβαστιανού του Δουκός).                                                                           

Φωτεινή η Αγία του Χριστού Μεγαλομάρτυς είναι η Σαμαρείτις εκείνη περί της οποίας διηγείται ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος εις το Ιερόν αυτού Ευαγγέλιον, ότι συνωμίλησε με τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν εις το φρέαρ του Πατριάρχου Ιακώβ και επίστευσεν εις αυτόν. Αύτη η μακαρία, μετά την εις ουρανούς Ανάληψιν του Κυρίου και την του Αγίου Πνεύματος κατάβασιν εις τους θείους Αποστόλους κατά την ημέραν της Πεντηκοστής, εβαπτίσθη υπό των Αποστόλων μετά των δύο υιών της και των πέντε αδελφών αυτής, οίτινες, όλοι ομού, αφού ηκολούθησαν τους Αγίους Αποστόλους, εκήρυττον την πίστιν του Χριστού από τόπου εις τόπον και από χώρας εις χώραν, επιστρέψαντες πολλούς ειδωλολάτρας από την ασέβειαν εις την Ορθόδοξον του Χριστού Πίστιν.

Η ἐπίκαιρος φωνὴ τοῦ στρατηγοῦ Μακρυγιάννη

«Καὶ εἶπαν οἱ ἄθρησκοι ποὺ ἐβάλαμεν εἰς τὸν σβέρκο μας νὰ μὴ μανθάνουν τὰ παιδιὰ μας Χριστὸν καὶ Παναγίαν, διότι θὰ μᾶς παρεξηγήσουν οἱ ἰσχυροί. Καὶ βγῆκαν ἀκόμη νὰ ᾽ποτάξουν τὴν Ἐκκλησίαν, διότι ἔχει πολλὴν δύναμι καὶ τὴν φοβοῦνται. Καὶ εἶπαν λόγια ἄπρεπα διά τοὺς παπάδες. Ἐμεῖς, μὲ σκιάν μας τὸν Τίμιον Σταυρόν, ἐπολεμήσαμεν ὁλοῦθε, σὲ κάστρα, σὲ ντερβένια, σὲ μπογάζια καὶ σὲ ταμπούργια. Καὶ αὐτὸς ὁ Σταυρὸς μᾶς ἔσωσε. Μᾶς ἔδωσε τὴν νίκη καὶ ἔχασε (ὁδήγησε σὲ ἧττα) τὸν ἄπιστον Τοῦρκον. Τόση μικρότητα στὸν Σταυρό, τὸν σωτῆρα μας! Καὶ βρίζουν οἱ πουλημένοι εἰς τοὺς ξένους καὶ τοὺς παπάδες μας, τοὺς ζυγίζουν ἄναντρους καὶ ἀπόλεμους. Ἐμεῖς τοὺς παπάδες τοὺς εἴχαμε μαζὶ εἰς κάθε μετερίζι, εἰς κάθε πόνον καὶ δυστυχίαν. Ὄχι μόνον διά νὰ βλογᾶνε τὰ ὅπλα τὰ ἱερά, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ μὲ ντουφέκι καὶ γιαταγάνι, πολεμώντας σὰν λεοντάρια. Ντροπὴ Ἕλληνες!»

Τά στολίδια τῶν γυναικῶν -- Από τόν βίο τοῦ Ὁσίου Πέτρου:

Κάποτε ὁ Ὅσιος μέ θαῦμα γιάτρεψε τήν ἄρρωστη μητέρα τοῦ Θεοδωρήτου Ἐπισκόπου Κύρου. Ὁ Ἅγιος Θεοδώρητος ἔγραψε καί τόν βίο τοῦ Ὁσίου Πέτρου καί μάλιστα προσθέτει τό ἑξῆς περιστατικό. Ὁ Ὅσιος, λέγει, δέν γιάτρεψε μόνο τό σῶμα τῆς μητέρας του, ἀλλά καί τήν ψυχή. Διότι ἡ μητέρα του στολιζόταν μέ διάφορα χρυσά καί μεταξωτά, περιδέραια κ.λπ. Ὁ Ὅσιος μέ ἕνα πολύ σοφό παράδειγμα, τήν ἔπεισε νά τά ἀπορρίψη ὅλα αὐτά λέγοντας τά ἑξῆς.

«Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις»; -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Τό σάλπισμα τοῦτο, τῆς προσωπικῆς ἔγερσης τῆς ψυχῆς ἀπό τόν ὕπνο, τό ἀπευθύνει στόν ὑπέροχο “Μέγα Κανόνα” ὁ Ἀνδρέας Κρήτης. Καί γιατί; Διότι γνωρίζει ἄριστα τήν ψυχολογία τοῦ ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος συχνά περιέρχεται σέ ραθυμία καί ἀκηδία καί νυσταγμό τῆς ψυχῆς, καταστάσεις, δηλαδή, ἐπικίνδυνες γιά τήν πνευματική ζωή. Μέ τή ραθυμία, δηλαδή, τή νωθρότητα, χάνει τήν κινητικότητα καί τόν ἐνθουσιασμό. Μέ τήν ἀκηδία, δηλαδή, τήν ἀμέλεια καί τήν ὀλιγωρία, χάνει τήν ἐνεργητικότητά του, καί μέ τό νυσταγμό - τή νύστα, ὅπως λέμε στήν καθομιλούμενη, κοιμᾶται πνευματικά. Ὑποβαθμίζεται ὁ χριστιανικός του ζῆλος. Γιαυτό καί ὁ διάσημος ἐκκλησιαστικός ὑμνογράφος μᾶς ξυπνάει μέ τήν κραυγή τῆς ἀφύπνισης: “Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις”;

Αι ευθύναι του πολιτικού κόσμου εις την αλλοίωσιν του Εθνολογικού μας ιστού

Όταν καθιερώνετο ἡ Συνθήκη Σέγκεν, προέβλεπεν ὅτι οὐδεὶς παράνομος θὰ εἰσέρχεται εἰς τὰς χώρας τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, εἰς τὰς ὁποίας καὶ ἰσχύει. Ἡ Ἑλλάς παραβιάζει τὴν Συνθήκην κατὰ τὸ τμῆμα τῆς ἐλεύσεως παρανόμων εἰς τὴν χώραν μας. Ἑκατομμύρια λαθρομετανάσται ἔχουν εἰσέλθει ἀπὸ τὰ χερσαῖα καὶ θαλάσσια σύνορα. Στεροῦνται ταξιδιωτικῶν ἐγγράφων. Δὲν γνωρίζομεν τὰ πραγματικὰ των στοιχεῖα. Δὲν γνωρίζομεν πόσα καὶ εἰς ποίους ἐπλήρωσαν εἰς τὴν χώραν των καὶ εἰς τὴν χώραν μας διὰ τὴν παράνομον εἴσοδόν των. Δὲν γνωρίζομεν τὸ ποινικὸν μητρῶον των ἢ τὴν κατάστασιν τῆς ὑγείας των. Γνωρίζομεν ὅτι ὅλοι ἔχουν πολυμελεῖς οἰκογενείας, τὰς ὁποίας μὲ βάσιν τὸν νόμον διὰ τὰς συνενώσεις τῶν οἰκογενειῶν, ἀργὰ ἢ γρήγορα θὰ θελήσουν νὰ φέρουν εἰς τὴν Ἑλλάδα.

Συνεργασία Ἁγίων

Ὑπάρχει ἄμεση ἐπικοινωνία μεταξὺ τῶν Ἁγίων τῆς Θριαμβευούσης Ἐκκλησίας καὶ τῆς Στρατευομένης. Μάλιστα σὲ μιὰ εὐχὴ τῶν Θεοφανείων τοῦ Ἁγ. Σωφρονίου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων λέγεται τὸ ἑξῆς: «Σήμερον τὰ ἄνω τοῖς κάτω συνεορτάζει, καὶ τὰ κάτω τοῖς ἄνω συνομιλεῖ». Καὶ πάλι σὲ ἄλλο σημεῖο λέγει: «καὶ Ἄγγελοι μετὰ ἀνθρώπων συνεορτάζουσι». Ὅπως βλέπουμε λοιπὸν δὲν ἐμποδίζει τὴν ἐπικοινωνία, οὔτε ἡ διαφορὰ τῆς οὐράνιας καὶ ἐπίγειας ζωῆς, οὔτε ἡ σάρκα. Ἀλλὰ τοὺς ἑνώνει ὁ Χριστός. Ἕνα ὡραῖο παράδειγμα εἶναι ἡ συνεργασία τοῦ Ἀπ. Παύλου καὶ τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Ὠργίσθηκε κάποτε ὁ βασιλεὺς τῆς Πόλεως ἐναντίον κάποιου ἄρχοντος τοῦ παλατιοῦ. Τοῦ πῆρε τὴν περιουσία καὶ ἤθελε νὰ τὸν φονεύση. Ἐκεῖνος μὴ ἔχοντας ποῦ ἀλλοῦ νὰ καταφύγη, ἔτρεξε στὸν Πατριάρχη Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος ὅμως ἀπουσίαζε ἐκείνη τὴν ὥρα καὶ ἔτσι δὲν τὸν εἶδε αὐτοπροσώπως.

Δεν αφήνουν κανέναν να έχει άποψη -Θέλουν τη χώρα «τσιφλίκι» των αλλοδαπών

Για ισλαμοφοβική ρητορική μίσους μηνύει ιερέα της Λέσβου το Παρατηρητήριο Ρατσιστικών Εγκλημάτων μέσω του εκπρόσωπου του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) Παναγιώτη Δημητρά.

Αιτία η ανοιχτή επιστολή του Πρωτοπρεσβυτέρου Ευστρατίου Δήσσου του Ι.Ν. “Παμμεγίστων Ταξιαρχών” Μανταμάδου Λέσβου προς τον υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου Νότη Μηταράκη με την οποία τον καλεί να αναθεωρήσει την απόφασή του για δημιουργία κλειστής δομής στο νησί.

Στην επιστολή του ο ιερέας, μεταξύ άλλων, αναφέρει:

Απόσπασμα του Γέροντος Δανιήλ για το ημερολογιακό 6-/19-5-1925

Και τελευταίον, να είπωμεν εν ολίγοις και περί της αναθεωρήσεως του Ημερολογίου. 

Μολονότι περί τούτου και δια του τύπου είπομεν τα δέοντα και πολλοί άλλοι, επισήμως και μη, έκαμον τας διαμαρτυρίας των, εν τούτοις όμως, επειδή το ζήτημα του Ημερολογίου επαρουσιάσθη ως αφετηρία όλων των άλλων αναθεωρήσεων, και δια τούτο εγένετο τόσος πάταγος και εσκανδάλισε πολλούς, τούτου χάριν ο ειρμός της παρούσης μελέτης με υποχρεοί, όπως φέρω απαθώς και τας επί τούτου ταπεινάς κρίσεις μου. Άπαντες οι ισχυρισμοί και αι εύλογοι κρίσεις τόσον των σημερινών θεολόγων μας, Ιεραρχών και Καθηγητών όσων και των Μαθηματικών, αφορώντες επί τη βάσει της Επιστήμης και ενορώντες, ότι το καθ΄ ημάς Ιουλιανόν ημερολόγιον οσημέραι παραβιάζει την Ισημερίαν, εν ω το Γρηγοριανόν κατά τον της Επιστήμης λόγον είναι ορθότερον, προβάλλουσι την αναθεώρησιν και διόρθωσιν τούτου προς άρσιν του σκανδάλου.
-----------------------------------
Marinos Ritsoudis είπε...
Τα αυτονόητα λέγει ο Γέρων της εποχής εκείνης.
Εκ του κειμένου, τίς φράσεις ας προσέξουμε.

"...δια τούτο εγένετο τόσος πάταγος και εσκανδάλισε πολλούς.."

Μόνο μεταρρυθμίσεις τού διαβόλου, επιφέρουν Μέγα Πάταγο, φόνους καί αίμα στήν Αγία Εκκλησία Του Χριστού.
Με απλά λόγια οι Λατίνοι, ο, τι δεν κατάφεραν με την βία των Στσυροφοριών, το κατάφεραν τον εικοστό αιώνα με την απαλή μοντέρνα εκδοχή της δήθεν διόρθωσης τού ημερολογίου.
Και βλέπεται πως εμείς οι Ορθόδοξοι μιλάμε για εορτολόγιο, ενώ οι εκπεσόντες τής Χάριτος Λατίνοι, ομιλούν για ημερολόγιο. Μεταξύ τών δύο Χάσμα Μέγα υπάρχει.
Γι αυτό δεν μπορεί να είναι ορθόδοξη η γέφυρα τών δύο.
Ποιός λοιπόν είναι ο σκοπός ύπαρξης τής Αγίας Εκκλησίας τού Χριστού ;
Δεν είναι η Αγιότητα;
Δεν υπήρχε Αγιότητα, πρό της πτώσεως τού τείχους τής εορτολογικής ενότητας τής Αγίας Εκκλησίας;
Τι πλέον θέλεις;
----------------------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

γ. Δανιήλ: «Αντί η καθ΄ ημάς Ορθόδοξος Εκκλησία να παροτρύνη τους γλιχομένους και επιθυμούντας την ένωσιν αυτών μεθ΄ ημών, να προβάλη όσα εισι θεσπισμένα παρά της καθ΄ ημάς Ανατολικής Εκκλησίας επιτέλεια και ανεπίδεκτα αναθεωρήσεως, προβάλλει όπως ημείς δια της Αναθεωρήσεως παραδεχθώμεν πάντα όσα ούτοι φρονούσι και ακολουθούσι και αφομοιωθώμεν αυτοίς και δια της προσεγγίσεως ταύτης αντί ημείς να κερδήσωμεν τούτους, ημείς να υποκύψωμεν-μη γένοιτο!-προς αυτούς».

Ἀγαπητέ μου ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, Κωνσταντῖνε, πιστεύω ὅτι ὁ Θεός σοῦ εἶπε ν' ἀνεβάσῃς αὐτό τό κείμενον, πρῶτον, διότι εἶναι προφητικόν καί, δεύτερον, διότι ἐπιβεβαιώνει κατά τόν πλέον κατηγορηματικόν τρόπον αὐτά πού γράφουμε ἐδῶ καί πολλά χρόνια πρός τόν π. Ε. Τρικαμηνᾶν καί τούς ὁμόφρονάς του, ὅτι δηλαδή ἦτο ἀπό τότε γνωστόν ὅτι ὁ πραγματικός λόγος τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ νέου ἑορτολογίου δέν ἦτο ἡ ἐπαναφορά τῆς ἰσημερίας στήν 21ην Μαρτίου, ὅπως ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΑ εἶπαν εἰς τόν πιστόν λαόν, ἀλλ' ἡ ἕνωσις μετά τῶν αἱρετικῶν τῆς Δύσεως, ὅπως ἔγραψαν ὁλοφάνερα οἱ Οἰκουμενισταί στήν Ἐγκύκλιον τοῦ 1920 καί εἰς τά βιβλία των. Ἰδού, λοιπόν, ἡ δογματική διάστασις τοῦ θέματος! Πόσον πεπλανημένοι καί πόσον συκοφάνται εἶναι ὅσοι λέγουν ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ Πατρίου δῆθεν «προσέθεσαν ἕν νέον δόγμα», «λατρεύοντες» τάχα τό Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον», χάριν τοῦ ὁποίου δῆθεν «ἔκαναν σχίσμα»! Ὄχι, ἀγαπητοί! Ἐσεῖς εἶσθε αὐτοί πού, χάριν προωθήσεως τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, προκαλέσατε τό σχίσμα, τό ὁποῖον ἦτο βέβαιον ὅτι θά ἐλάμβανε χώραν, ἐφόσον, ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ γ. Γαβριήλ, ἦτο γνωστόν ὅτι ἡ ἀλλαγή τοῦ ἑορτολογίου ἦτο ἡ ἀφετηρία πολλῶν καινοτομιῶν εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, χάριν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ! Ἑπομένως, ἄς ἐπιλέξουν ὁ π. Ε.Τ. καί οἱ ὁμόφρονές του: Εἴτε εἶναι κρυπτο-οικουμενισταί, ὅπως τούς ἀποκαλῶ τά τελευταῖα 5-6 χρόνια, εἴτε δέν δύνανται νά ἀντιληφθοῦν τά αὐτονόητα!