ΟΧΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΗΘΗΝ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.


Καθώς προβάλλει η άνοιξη και η ατμόσφαιρα φωτίζεται κι αρωματίζεται από το ξύπνημα της φύσης, ένας άλλος αέρας, ένα αίσθημα ζωής και αισιοδοξίας αγγίζει του Έλληνα την καρδιά. Διότι ο πρώτος μήνας της άνοιξης, ο Μάρτης, είναι ταυτισμένος με την εθνική μας παλιγγενεσία, την ανάσταση του Γένους από την μακροχρόνια σκλαβιά. Έτσι, στις 25 Μαρτίου στην χαρά που μηνά για όλο τον κόσμο ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου προστίθεται για τους Έλληνες η χαρά για του Γένους την ανάσταση. Λιτά αλλά και δυναμικά απαθανατίζει την διπλή χαρά ο αείμνηστος συνάδελφος Γ. Γρατσέας στον ποιητικό χαιρετισμό:                          
 «Χαίρε, Μαρία Δέσποινα,                                                                                   
χαίρε, αγνή Παρθένα,                                                                                         
χαίρε και συ αθάνατο,                                                                                         
τρανό Εικοσιένα».                                                                                                           
Αυτή η διπλή χαρά πάλλει στα στήθη των Ελλήνων κάθε χρόνο τον καιρό αυτό· εκδηλώνεται και ενισχύεται με τις διάφορες εορταστικές εκδηλώσεις στις πόλεις και στα χωριά της χώρας μας αλλά και στο εξωτερικό, όπου ζουν Έλληνες.

Η ΠΑΓΙΔΑ -- του Αλέξανδρου Τζούπη


«Εφ.12 ὅτι οὐκ ἐστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.»
   
Η παπική αίρεση επέλεξε να αναδείξει μία ψευδοπαρθένο, μία ψευδοθεότητα, μία επί της ουσίας δαιμονική οντότητα με πάρα πολλά ονόματα και εμφανίσεις, όπως ακριβώς πολλά ονόματα και εμφανίσεις έχει και η πραγματική Παρθένος και Μητέρα του Κυρίου μας Παναγία Δέσποινα. Σε αντίθεση ωστόσο με την Παναγία μας, η ψευδοπαρθένος γέμισε τον κόσμο με φρικτά και γεμάτα ψεύδος μηνύματα γενόμενη έτσι η μεγαλύτερη εχθρός τόσο της Παναγίας μας όσο και του Χριστού μας. Η διαβολική αυτή οντότητα όχι μόνο είναι εχθρός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αλλά με τα μηνύματά της αναδεικνύει έναν ψευδόχριστο, ένα επί της ουσίας δεύτερο δαίμονα…..τον ψευδόχριστο που καλύτερα από όλους περιέγραψε με τα μηνύματά της η ψευδοαγία των παπικών Φαουστίνα Κοβάλσκα, μία Πολωνή μοναχή που αγιοποίησε ο Ιωάννης Παύλος ο 2ος ο οποίος ανέδειξε και τα μηνύματα της Φάτιμα σε μία προφανή διασύνδεση όλων αυτών.
***

Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΠΑΓΙΔΑ -- του Αλέξανδρου Τζούπη":

-Θα βοηθήσει ο Θεός τους ανθρώπους στην Μεγάλη Παγίδα?

-Μα τότε ακριβώς είναι που θα εμφανιστούν και επίσημα οι δύο πανίσχυροι προφήτες.....όμως λίγοι θα τους ακούσουν....

O Συναξαριστής της ημέρας.


Πέμπτη, 29 Μαρτίου 2018

Μάρκου επισκόπου Αρεθουσίων, Κυρίλλου διακόνου και Βαραχησίου των μαρτύρων, Ευσταθίου επισκόπου και ομολογητού.

 Ὁ Ἅγιος Μάρκος ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Κωνσταντίου (337 – 361 μ.Χ.) καὶ τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.). Ἦταν Ἐπίσκοπος Ἀρεθουσίων. Τὸ ἔτος 341 μ.Χ. συμμετεῖχε στὴν Σύνοδο τῆς Ἀντιόχειας. Στὰ Πρακτικὰ μάλιστα αὐτῆς, διασώζεται «Ἔκθεσις Πίστεως Μάρκου Ἀρεθουσίων». Τὸ ἑπόμενο ἔτος συμμετεῖχε στὴν ἀντιπροσωπεία Ἐπισκόπων, ἡ ὁποία μετέβη στὰ Τρέβηρα γιὰ νὰ συναντήσει τὸν αὐτοκράτορα Κώνσταντα. Τὸ ἔτος 343 μ.Χ. ἔλαβε μέρος στὴν Σύνοδο τῆς Φιλιππουπόλεως καὶ τὸ ἔτος 351 μ.Χ. στὴν Σύνοδο τοῦ Σιρμίου, ἡ ὁποία καταδίκασε τὸν Φωτεινό, Ἐπίσκοπο Σιρμίου, ὡς ὀπαδὸ τοῦ αἱρετικοῦ Ἐπισκόπου Ἀγκύρας, Μαρκέλλου. Τὸν συναντᾶμε, ἐπίσης, στὴν Σύνοδο τῆς Σελευκείας  τῆς Ἰσαυρίας, τὸ ἔτος 358 μ.Χ. Ὁ Ἅγιος Μάρκος ἀναδείχθηκε μεγάλος διώκτης τῆς εἰδωλολατρίας καὶ ὁδήγησε μὲ τὸν φιλόθεο βίο καὶ τὸ εὐαγγελικὸ κήρυγμά του πολλοὺς Ἐθνικοὺς στὴν ἀληθινὴ πίστη.

ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση


 Υπάρχουν χριστιανοί, ποὺ ἀντιμετωπίζουν σοβαρὰ προβλήματα καὶ θέλουν νὰ καταφύγουν σὲ ἐνάρετους κληρικοὺς καὶ μοναχούς, γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπό αὐτά. Ἀναζητοῦν τὴ λύση ἔξω ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους, ξεχνώντας ὅτι ὁ Χριστὸς πολλὲς φορὲς ἔλεγε ὅτι ἡ πίστη σώζει. Ἡ φράση του «ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» ἦταν ἀποκαλυπτική. Τὸ θαῦμα γινόταν, γιατὶ προϋπῆρχε ἡ πίστη καὶ ἡ καλὴ προαίρεση. Ἐναγωνίως θέλουν νὰ ἀναθέσουν τὴν ὑπόθεσή τους στὸ Θεὸ μέσῳ κάποιου ἄλλου. Ἡ τακτικὴ αὐτὴ θυμίζει τοὺς παραβάτες τοῦ ποινικοῦ κώδικα, οἱ ὁποῖοι ἀναθέτουν σὲ κάποιον καλὸν δικηγόρο νὰ τοὺς ὑπερασπιστεῖ καὶ νὰ τοὺς ἀπαλλάξει. Οἱ ἴδιοι παραμένουν ἀπρόθυμοι νὰ βιώσουν τὸ πρόβλημά τους πνευματικὰ καὶ ἀναποφάσιστοι νὰ ἀλλάξουν τρόπο ζωῆς. Τὸ θέμα εἶναι σοβαρό. Ὁ Χριστιανὸς πρέπει νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν Θεὸ μέσῳ τῆς μετανοίας του καὶ τῆς προσευχῆς του. Οἱ ἄλλοι εἶναι ἀπὸ ἔξω καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἀντικαταστήσουν οὔτε τὸ Θεό, οὔτε τὸν ἴδιο.

«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ἢ ΘΑΝΑΤΟΣ»


Η ἐφετεινή αὐγὴ τῆς ἐπετείου τῆς ἐνδόξου Παλιγγενεσίας εὑρίσκει τὴν Ἑλλάδα ὑπὸ ζυγὸν δουλείας. Πολλαπλῆ κατοχὴ διεδέχθη τὰ 180 ἔτη τῆς ἐθνικῆς ἐλευθερίας. Ἀπὸ τὸ ἐθνικὸν εἰκονοστάσιον ἀνίστανται οἱ θρυλικοὶ ἥρωες Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Ἀνδροῦτσος, Μπότσαρης καὶ οἱ ἄλλοι καὶ κοιτοῦν τοὺς ἀπογόνους των μὲ ἀποστροφήν. Ἀναβιοῦν, ἀκόμη, τὰ Δερβενάκια, ἡ Γραβιά, τὸ Μεσολόγγι καὶ οἱ ἄλλοι τόποι τοῦ μεγαλείου καὶ μᾶς ἐλέγχουν… Ἐπέπρωτο νὰ ἴδωμεν καὶ νὰ δοκιμάσωμεν τὴν νέαν δουλείαν, ἁμαρτήμασι τῶν πολιτικῶν, οὕτω δὲ ἀπέπτη ἡ ἐθνικὴ ἀξιοπρέπεια καὶ ἤδη ἀποτελεῖ ἀποδραμοῦσαν ἀρετὴν τὸ μοναδικὸν διεθνῶς ἐθνικὸν φιλότιμον! Πῶς κατηντήσαμεν ἐδῶ; Πῶς ἐγίναμεν χλεύη ὅλου τοῦ κόσμου; Πῶς ὡδηγήθη, πράγματι, ἡ Ἑλλὰς εἰς τὸ μηδὲν καὶ ἀκόμη πιὸ κάτω; Ἤχθημεν ἐδῶ ὑπαιτιότητι λαοῦ καὶ ἡγεσίας. Ἄγοντες, ὅμως, τὴν ἐπέτειον τῆς 25ης Μαρτίου 1821 ἂς ἀνατρέξωμεν εἰς τοὺς τότε χρόνους καὶ τὴν στάσιν τῶν ξένων. Λέγει παλαιὸς λόγος «ἐλασσονοῦσι φυλὰς ἁμαρτίαι». Καὶ ἡμεῖς ἡμάρτομεν κατὰ πολλά, ἐγκαταλείψαντες τὴν εὐλογημένην ὀλιγάρκειαν καὶ τὰς παραδοσιακὰς ἀξίας.

«ΞΕΝΩΘΩΜΕΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!» -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.


Μέσα στήν ἐαρινή συμφωνία τῆς φύσεως τονίζει ἡ Ἐκκλησία τό δικό της μέλος χαιρετίζοντας τήν Παρθένο Μαρία καί καλώντας τούς πιστούς νά πορεύονται πρός τό Ἅγιο Πάσχα. «Ξένον τόκον ἰδόντες ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου, τόν νοῦν εἰς οὐρανόν μεταθέντες», ψάλλει ὁ μελωδός κατά τήν τρίτη στάση τῶν Χαιρετισμῶν. Μπροστά μας ἁπλώνει τρία σταθερά σκαλοπάτια, τά ὁποῖα μποροῦν μέ ἀσφάλεια νά μᾶς ἀνεβάσουν ὥς τή συνάντηση με τόν Θεό. Πρῶτον, τήν ἀναγνώριση τοῦ «ξένου τόκου»· δεύτερον, την ξένωσή μας ἀπό τόν κόσμο· τρίτον τή μετάθεση τοῦ νοῦ μας στον οὐρανό. Ξένος σημαίνει παράξενος, παράδοξος· καί πράγματι, ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε μοναδική μέσα στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, ἕνας «ξένος τόκος». Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος. Ὅσο δυνατή κι ἄν εἶναι ἡ σκέψη μας, δέν μποροῦμε νά κατανοήσουμε τό ἀσύλληπτο τοῦτο μυστήριο. Πῶς τό Πνεῦμα τό ἅγιο ἐπισκίασε τήν Παρθένο καί συνέλαβε τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ!

Είπε ο Αββάς Αντώνιος: Να έχης μπροστά στα μάτια σου τον φόβο του Θεού.


Να θυμάσαι Αυτόν οπού θανατώνει και ζωογονεί. Μισήστε κάθε σαρκική ανάπαυση. Απαρνηθήτε αυτήν εδώ την ζωή, για να ζήσετε με τον Θεό. Να θυμάστε τι υποσχεθήκατε στον Θεό. Γιατί, κατά την μέρα της κρίσεως, θα σας το ζητήση. Περάστε τον βίο σας με πείνα, με δίψα, με γύμνια, με αγρυπνίες, με πένθος, με κλάμμα, με στεναγμούς μες από τα βάθη της καρδιάς. Δοκιμάστε να δήτε αν είστε άξιοι του Θεού. Περιφρονήστε την σάρκα, για να σώσετε τις ψυχές σας.

Γαλλία καί Ἰσλάμ -- Ἀπό τή Δρ. Ἑλένη Παπαδοπούλου, *Διδάκτωρ Διδακτικῆς Γλωσσῶν καί Πολιτισμῶν τοῦ Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle


«Μπούμερανγκ» ὁ νόμος τοῦ 1905,πού διαχώριζε τήν Ἐκκλησία ἀπό τό Κράτος

Η Γαλλία είναι μια ευρωπαϊκή χώρα με 8% μουσουλμανικό πληθυσμό (περίπου 5.500.000) και με πρώτη θρησκεία σε πιστούς τη μουσουλμανική, παρά το γεγονός ότι παραμένει μια χριστιανική χώρα. Σε μια έρευνα του 2016, το 28% των μουσουλμάνων δήλωσε ότι θα υιοθετούσε ένα σύστημα αξιών αντίθετων με αυτές της δημοκρατίας, ποσοστό που άγγιζε το 50% σε νέους 15-25 ετών. Μέσα σε δέκα χρόνια, ο αριθμός των τζαμιών και των αιθουσών προσευχής αυξήθηκε από 1.600 σε 2.500.
Ιδρύθηκαν επίσης έδρες Ισλαμολογίας σε έξι πανεπιστήμια. Τα γαλλικά δικαστήρια εκδικάζουν συνεχώς μηνύσεις για απομάκρυνση χριστιανικών συμβόλων από δημόσιους χώρους, όπως μια φάτνη στο δημαρχείο της πόλης Beziers, την οποία τοποθέτησε ο δήμαρχος για τα Χριστούγεννα, ή ο σταυρός από ένα άγαλμα του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ που τοποθετήθηκε σε δημόσιο χώρο το 2006. Συγχρόνως, η χώρα έζησε δολοφονικές επιθέσεις στο όνομα του Αλλάχ με περίπου 300 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.

Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος: «Τι σημαίνει Αποστολική Διαδοχή; Γιατί μόνο οι Ορθόδοξοι έχουμε Αποστολική Διαδοχή;


…Μιλώντας για αποστολική παράδοση εννο­ούμε την ορθόδοξη πίστη και ως δόγμα και ως ζωή, και μιλώντας για αποστολική διαδοχή εννοούμε την μετάδοση της Ιερωσύνης από τους Αποστόλους μέχρις ημών. Εφ’ όσον λοι­πόν στον Παπισμό έχουμε αλλοίωση τῆς απο­στολικής παραδόσεως και αποκοπή από την Εκκλησία, δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για αποστολική διαδοχή». 

(απο το βιβλίο «Γέννημα και θρέμμα Ρωμηοί»).