ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ -- ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ BAlΩN -- Ευλογημένος ο Ερχόμενος

Εκείνος που έχει θρόνο τον ουρανό και υποπόδιο τη γη, ο γυιός του Θεού και ο Λόγος του ο συναΐδιος, σήμερα τα­πεινώθηκε και ήρθε στη Βηθανία απάνω σ' ένα που­λάρι. Και τα παιδιά των Εβραίων τον υποδεχθήκανε φωνάζοντας: «Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος, ο βασιλιάς του Ισραήλ».
Οι πολέμαρχοι του κόσμου, σαν τελειώνανε τον πόλεμο και βάζανε κάτω τους οχ­τρούς τους, γυρίζανε δοξασμένοι και καθί­ζανε απάνω σε χρυσά αμάξια για να μπούνε στην πολιτεία τους. Μπροστά πηγαίνανε οι σάλπιγγες κι οι σημαίες κ' οι αντρειωμένοι στρατηγοί και πλήθος στρατιώτες σκεπα­σμένοι με σίδερα άγρια και βαστώντας φονικά άρματα γύρω σ' ένα αμάξι φορτωμένο με λογής λογής αρματωσιές και σπαθιά και κοντάρια παρμένα από το νικημένο έθνος.

ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ : ΤΑ ΝΕΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ ΤΟΥ κ. ΚΟΝΤΟΝΗ!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ, ΚΥΡΙΕ ΚΟΝΤΟΝΗ!

ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

ΠΡΟΣ ΤΟΝ Κ. ΣΤΑΥΡΟΝ ΚΟΝΤΟΝΗΝ

ΥΠΟΥΡΓΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ 


 Κύριε Υπουργέ,
________Αυτή είναι η δεύτερη ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ μου. Παρακαλώ, να δεχθήτε τα ολοκάρδια συγχαρητήριά μου! Η δημόσια γενομένη παρέμβασή Σας στο έργο της «ανεξάρτητης» Δικαιοσύνης έφερε το ποθητόν σε Σας αποτέλεσμα! Ακυρώθηκε, κατόπιν της δημοσιευθείσης Εφέσεως, η απαλλακτική δι' ημάς Απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αίγίου, (Δικάσιμος της 15ης Μαρτίου 2018). Δι' αυτής, επαναλαμβάνω, είχα κηρυχθή ΑΘΩΟΣ των γνωστών κατηγοριών περί ρατσισμού, δημόσιας υποκίνηση βίας, κατάχρησης εκκλησιαστικού αξιώματος κλπ., κατόπιν Μηνύσεως εννέα (9) Ομοφυλοφίλων! 
_______Εύγε, λοιπόν, και πάλιν εύγε! Πλήν όμως 
1.  Εκ των πραγμάτων αναδεικνύεσθε ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ των Gays! 
2. Διά των παρανόμων επεμβάσεών Σας μολύνετε το τιμημένο Σώμα των Δικαστών! 

Αποκλειστικόν: Ο Πατριάρχης Κων/λεως προωθεί την κοινήν Ιεραποστολήν μεταξύ Ορθοδόξων και αιρετικών!


Χαιρετισμόν απέστειλεν ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος την 8ην Μαρτίου προς το συν­­έδριον, που διωργάνωσε το ΠΣΕ εις την Τανζανίαν με τι­τλον «Κινούμενοι εν τω Πνεύματι: Κεκλημένοι δια την μεταμόρφωσιν της μαθητείας». Δια την λέξιν «μαθητεία» χρησιμοποιείται η αγγλική λέξις, που χρησιμοποιείται και δια τους Αγίους Αποστόλους. Εις το μήνυμά του ο Πατριάρχης εκτός από την συνήθη αγαπολογίαν ομιλεί ως το Άγιον Πνεύμα να είναι εκεί­νον το οποίον φωτίζει και τους αιρετικούς! Η Ιεροκανονική μήνυσις του Παν. Ηγουμένου της Ι. Μ. Λογγοβάρδας Πάρου θα πρέπη κάποτε να τύχη εξετάσεως από την Ιεραρχίαν, καθώς πληθαίνουν αι συγκρητιστικαί δηλώσεις του Πατριάρχου, ο οποίος δεν δίδει Ορθόδοξον μαρτυρίαν, αλλά προωθεί την Ορθοδοξίαν ως μίαν απλώς πτυχήν του χριστιανισμού. Παραθέτομεν αποκλειστικώς εις μετάφρασιν από την αγγλικήν την απομαγνητοφώνησιν του χαιρετισμού:

O Συναξαριστής της ημέρας.


Κυριακή, 1 Απριλίου 2018

ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ. Μαρίας οσίας της Αιγυπτίας, Γεροντίου και Βασιλίδου μαρτύρων, Γεωργίου νεομάρτ. (1801).

Αναγράφει το «Ωρολόγιο»: «Πέντε μέρες προ του Νομικού Πάσχα, ερχόμενος ο Ιησούς από τη Βηθανία στα Ιεροσόλυμα, έστειλε δύο από τους μαθητές του και του έφεραν ένα ονάριο και αφού κάθισε πάνω του εισερχόταν στη πόλη. Ο λαός μόλις άκουσε ότι έρχεται ο Ιησούς (είχαν μάθει και τα περί αναστάσεως του Λαζάρου) έλαβαν στα χέρια τους βάγια από φοίνικες και πήγαν να τον προϋπαντήσουν. Άλλοι με τα ρούχα τους, άλλοι έκοβαν κλαδιά από τα δένδρα και τα έστρωναν στο δρόμο όπου διερχόταν ο Κύριος και τον ακολουθούσαν. Ακόμα και τα νήπια τον προϋπάντησαν και όλοι μαζί φώναζαν: «Ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ» (Ιωαν. ιε΄). Αυτή τη λαμπρή και ένδοξο πανήγυρη της εισόδου στα Ιεροσόλυμα του Κυρίου εορτάζομε αυτή τη Κυριακή.

Στρατηγός Μακρυγιάννης: Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα.


Το χαρτί του πατρο- Κοσμά έβαλα και μου το εκαθαρόγραψαν. Και το εκράτησα ως Άγιον Φυλαχτόν, που λέγει μεγάλην αλήθειαν. Θα πω να μου γράψουν καλλιγραφικά και τον άλλον αθάνατον λόγον του, «τον Πάπαν να καταράσθε ως αίτιον». Θέλω να το βλέπω κοντά στα’ κονίσματά μου, διότι τελευταίως κάποιοι δικοί μας ανάξιοι λέγουν ότι αν τα φτιάξουμε με τον δικέρατον Πάπαν, θα ολιγοστέψουν οι κίντυνοι, τα βάσανα και η φτώχεια μας, τρομάρα τους.

ΛΑΜΠΡΙΑΤΙΚΟΣ ΨΑΛΤΗΣ -- Αλέξ. Παπαδιαμάντης


Ἐὰν ὁ ἥρως τοῦ παρόντος διηγήματος ἦτο αὐτούσιος ὁ γράφων, τότε ὁ ἐπὶ κεφαλῆς τίτλος θὰ εἶχε μᾶλλον τροπικὴν καὶ ἀλληγορικὴν σημασίαν. Διότι, ναὶ μέν, εὐδοκίᾳ τῆς θείας Προνοίας, εἶναι ἀληθὲς ὅτι καὶ χάρις εἰς τὴν φιλάδελφον προθυμίαν τοῦ χωρικοῦ καὶ ἀρχοντικοῦ φίλου μου κὺρ Γιάννη Πεντελιώτου, ἀξιοῦμαι σχεδὸν κατ᾽ ἔτος ἀνελλιπῶς, κατὰ τὰς περιδόξους ταύτας ἡμέρας, νὰ συμψάλλω ἐναμίλλως μετ᾽ αὐτοῦ, ὑποβαστάζοντος διὰ τῆς χειρὸς τὰ γυαλιά του, ἀγαπῶντος τὸ πολίτικον ὕφος, παρατείνοντος ἐπ᾽ ἄπειρον τὰ μουσικὰ κῶλα καὶ τὰς καταλήξεις του, εἰς τὸν μικρὸν ἀγροτικὸν ναΐσκον τοῦ χωρίου Θ. ὅπου μυροβολεῖ ἑλισσόμενον εἰς κυανοῦς στεφάνους τὸ μοσχολίβανον, περιβάλλον ὡς διὰ φεύγοντος πλαισίου τοὺς ἀκτινωτοὺς στεφάνους καὶ τὰς σεμνὰς ὄψεις τῶν ἁγίων, καὶ ὅπου μὲ τὰς κεντητὰς ποδιάς των καὶ τὰ λευκὰ κολόβια αἱ νεαραὶ χωρικαὶ προσέρχονται φέρουσαι ἀγκαλίδας ρόδων καὶ ἴων καὶ θημωνίας ὅλας δενδρολιβάνου, καταφορτώνουσαι μὲ λόφους ἀνθέων τὸν πενιχρὸν ἐπιτάφιον, μὴ ἔχοντα ἀνάγκην ἄλλης πολυτελείας. Ἐκεῖ εἰσβάλλει οὐλαμὸς ὅλος αὐτοσχεδίων ψαλτῶν, κρατούντων ἀνὰ ἓν φυλλάδιον τοῦ ἐπιταφίου εἰς τὴν χεῖρα, οἵτινες φιλοτιμοῦνται νὰ ψάλλωσιν ἐν σπαρακτικῇ παραφωνίᾳ τὰ ἐγκώμια, καταστρέφοντες διὰ κωμικῶν σφαλμάτων καὶ τὰς ὀλίγας λέξεις, ὅσαι εἶναι ὀρθῶς τυπωμέναι εἰς τὰ φυλλάδια ἐκεῖνα.

ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

Ο χριστιανισμός έχει συνδεθεί αναπόσπαστα με την Ελλάδα

Από τον
Βασίλη Δ. Παπαγιαννίδη*


Προσηλυτισμός. Αυτό είναι το επιχείρημα. Δηλαδή, αν το παιδί μαθαίνει για τη θρησκεία του στο σχολείο είναι προσηλυτισμός, γιατί «δεν του δίνεται η δυνατότητα να επιλέξει». Ομως, ας πούμε πως στέκει ως άποψη. Η γλώσσα; Οι γονείς μας και οι δάσκαλοι γιατί δεν μας δίνουν τη δυνατότητα να επιλέξουμε γλώσσα και μας μιλούν και διδάσκουν μια συγκεκριμένη; Η κοινωνική τάξη; Γιατί να μην την επιλέγουμε; Το σπίτι στο οποίο θα μεγαλώσουμε; Η χώρα; Κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.

Γιατί, πολύ απλά, λειτουργούμε στο πλαίσιο μιας κοινωνικής ομάδας, εντός της οποίας μεγαλώνουμε και η οποία συγκροτεί αυτό που ονομάζουμε πατρίδα. Και η Παιδεία οφείλει να δημιουργεί πολίτες που θα συντηρήσουν και θα βοηθήσουν να προοδεύσει ο τόπος αυτός.
Στο πλαίσιο αυτό τα νεαρά Ελληνόπουλα γαλουχούνται όχι για να γίνουν πολίτες στο υπερπέραν, αλλά για να γίνουν Ελληνες πολίτες. Η Παιδεία, λοιπόν, είναι η ελληνική Παιδεία.

Σταυρώσιμον και Αναστάσιμον Πάσχα διαλεκτική ζωής και θανάτου -- π. Γ. Μεταλληνού


1. Το ερώτημα που αναδύεται την Μεγάλη Παρασκευή, εἶναι: Γιατὶ ἔπαθε Θεάνθρωπος καὶ ἔφθασε μέχρι θανάτου, «θανάτου δὲ Σταυροῦ» —δηλαδὴ σταυρικοῦὅπως ἐπισημαίνει Ἀπόστολος Παῦλος: «…Τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὅς διὰ Πνεύματος Ἁγίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ἡμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι». (Ἑβρ. 9,14). Τίποτε τὸ ἀκάθαρτο πνευματικὰ δὲν μπορεῖ νὰ πλησιάσει τὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ». Ἐν ταῖς λαπρότησι τῶν Ἁγίων Σου, πῶς εἰσελεύσομαι ἀνάξιος;… Καθάρισον, Κύριε, τὸν ρύπον τῆς ψυχῆς μου καὶ σῶσόν με ὡς φιλάνθρωπος», ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας. Δὲν ὑπάρχει, ἐξ ἄλλου, κανεὶς καθαρὸς ἀπὸ ἁμαρτία, «ἐὰν καὶ μία ἡμέρα ὁ βίος αὐτοῦ ἐπί τῆς γῆς» (Ἰώβ 14, 45). Αὐτὴ εἶναι ἡ συνείδηση ὅλων τῶν Ἁγίων μας. Ὅλη ἡ ἁγιότητά μας δὲν εἶναι παρὰ «ράκος ἀποκαθημένης» (Ἡσ. 64, 6) ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.
Ὅλη ἡ ἀρετή μας δὲν μπορεῖ νὰ ἐξαλείψει οὔτε μία ἁμαρτία μας. Τὸ ἐρώτημα —ἀδυσώπητο, ὁπωσδήποτε— εἶναι: Τί μᾶς σώζει; Τί μᾶς καθαρίζει; Τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ἀπαντᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος.

O Συναξαριστής της ημέρας.


Σάββατο, 31 Μαρτίου 2018

ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ. Υπατίου επισκόπου Γαγγρών, Ακακίου ομολογητού, επισκόπου Μελιτηνής.

Αυτό το Σάββατο τιμάμε την υπό του Χριστού Ανάσταση του φίλου Του Λαζάρου.
Αναγράφει το «Ωρολόγιο»: «Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού και οι αδελφές του Μάρθα και Μαρία που τον φιλοξένησαν πολλές φορές (Λουκ. ι΄, 38-40, Ιωαν. ιβ΄, 1-3) στη Βηθανία κοντά στα Ιεροσόλυμα περίπου δύο μίλια. Λίγες μέρες προ του πάθους του Κυρίου ασθένησε ο Λάζαρος και οι αδελφές του ενημέρωσαν σχετικά τον Ιησού που τότε ήταν στη Γαλιλαία να τον επισκεφθεί. Ο Κύριος όμως επίτηδες καθυστέρησε μέχρι που πέθανε ο Λάζαρος, οπότε είπε στους μαθητές του πάμε τώρα να τον ξυπνήσω. Όταν έφθασε στη Βηθανία παρηγόρησε τις αδελφές του Λάζαρου που ήταν πεθαμένος τέσσερις μέρες και ζήτησε να δει το τάφο του.

H Πίστις του λαού μας την Μεγάλην Εβδομάδα --- του Φώτη Κόντογλου


«Εκείνοι οι απλοϊκοί άνθρωποι, εκείνα τα αγράμματα γεροντάκια και οι γριούλες, που τη Σαρακοστή και τη Μεγάλη Βδομάδα βρίσκονται όλη μέρα στην εκκλησία, ζήσανε από τα μικρά τους χρόνια εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου και καταλάβανε αυτό το χαροποιόν πένθος, που δεν το καταλάβανε, αλίμονο, οι σπουδαγμένοι μας, που θέλουνε να τους διδάξουμε, αντί να διδαχθούνε απ΄ αυτούς. Τώρα τις μέρες της Σαρακοστής, της Μεγάλης Βδομάδας και του Πάσχα πορεύονται μαζί με τον Χριστό, ακολουθάνε ολοένα από πίσω του, αληθινά, όχι φανταστικά, ακούγοντάς Τον να λέγη:

ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ : OI ΠΑΛΙΜΒΑΡΒΑΡΟΙ NATOΪKOI ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΑΙΜΟΔΙΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΛΗΣΤΟΙ ΙΣΧΥΡΟΙ ΔΑΙΜΟΝΙΣΘΗΚΑΝ


 ΝΑ ΕΞΟΥΘΕΝΩΣΟΥΝ
ΚΑΘΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΓΕΝΝΑΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΔΟΞΟΥ ΣΥΡΙΑΚΟΥ ΛΑΟΥ
ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΑΝΙΣΧΥΡΩΝ ΛΑΩΝ
ΜΕΧΡΙΣ ΕΣΧΑΤΩΝ.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ HORST SEEHOFER στην BILD (16.3.2018)
30.3.2018

Ἐξοπλίζουν συστηματικὰ τοὺς ἐξτρεμιστἐς Μωαμεθανούς, τοὺς ὁποίους βαπτίζουν «Συριακὸ Παρατηρητήριο» καὶ προτρέπουν Σηΐτες, Σουνίτες, Ἀλεβίτες, Κούρδους καὶ Χριστιανούς (Ἀραβοσύριους, Μαρωνίτες καὶ Ἑλληνορθοδόξους) νὰ ἀλληλοσπαράζωνται γιὰ νὰ ἀποκτήσουν αὐτοὶ οἱ ἄπληστοι τὰ ἐδάφη καὶ τὸν ἀφθονώτατο ὀρυκτὸ πλοῦτο αὐτῶν τῶν λαῶν.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΑΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟ -- του Νικολάου Πανταζή, θεολόγου


Για όσους δεν το γνωρίζουν, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία της Διασποράς (ΡΟΕΔ), το 1983 συγκάλεσε μία πολύ σπουδαία Ιστορική Σύνοδο με εξέχοντα Πρόεδρο μία πολύ μεγάλη Αγιοπατερική μορφή, τον Άγιο Φιλάρετο ο οποίος σύμφωνα με την μαρτυρία πολλών Ορθοδόξων πιστών ήταν εφάμιλλος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Η Αγία αυτή Σύνοδος επισήμως κατεδίκασε όχι μόνο την παναίρεση του Οικουμενισμού αλλά και αναθεμάτισε όλους όσους διδάσκουν ότι η ιερωσύνη και τα μυστήρια των αιρετικών οικουμενιστών είναι δήθεν «έγκυρα» και έστω και κατ΄ οικονομίαν παρέχουν σωτηρία!

Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η αγιασμένη επανάσταση -- Φώτης Κόντογλου":


Τί όμορφος παρηγορητικός λόγος! Σε μια εποχή που είναι στεγνή από πνευματικό βάθος, που η ύλη και οι αισθήσεις σαν σειρήνες δελεάζουν το ταξιδιώτη της ζωής, ο Κόντογλου ως φωνή αισιοδοξίας μας καλεί από το λήθαργό μας να μη πτοηθούμε, να μη το βάλουμε κάτω, όπως ο Παύλος που έλεγε μη σας πτοούν οι δυσκολίες, δείτε εμένα, τόσες φορές μου πέταξαν πέτρες, τόσες φορές με διώξανε, τόσες με χτυπήσανε, πόνεσα, πείνασα, δεν είχα πού να σταθώ, σε ερημιές και σε σπηλιές πήγαινα, αλλά είχα τον ενδυναμούντι με Χριστό.

Η αγιασμένη επανάσταση -- Φώτης Κόντογλου


Η σκλαβιά που έσπρωξε τους Έλληνες να ξεσηκωθούνε σε επανάσταση καταπάνω στον Τούρκο δεν ήτανε μονάχα η στέρηση κι η κακοπάθηση του κορμιού, αλλά, απάνω απ' όλα, το ότι ο τύραννος ήθελε να χαλάσει την πίστη τους, μποδίζοντάς τους από τα θρησκευτικά χρέη τους, αλλαξοπιστίζοντάς τους και σφάζοντας ή κρεμάζοντάς τους, επειδή δεν αρνιότανε την πίστη τους για να γίνουνε μωχαμετάνοι. Για τούτο πίστη και πατρίδα είχανε γίνει ένα και το ίδιο πράγμα, κ' η λευτεριά που ποθούσανε δεν ήτανε μοναχά η λευτεριά που ποθούνε όλοι οι επαναστάτες, αλλά η λευτεριά να φυλάξουνε την αγιασμένη πίστη τους, που μ' αυτήν ελπίζανε να σώσουνε την ψυχή τους. Γιατί, γι' αυτούς, κοντά στο κορμί, που έχει τόσες ανάγκες και που με τόσα βάσανα γίνεται η συντήρησή του, υπήρχε κ' η ψυχή, που είπε ο Χριστός πως αξίζει περισσότερο από το σώμα, όσο περισσότερο αξίζει το ρούχο απ' αυτό.
Εκείνες οι απλές ψυχές, που ζούσανε στα βουνά και στα ρημοτόπια, ήτανε διδαγμένες από τους πατεράδες τους στην πίστη του Χριστού, και γνωρίζανε, μ' όλο που ήτανε αγράμματες, κάποια από τα λόγια του, όπως είναι τούτα: «Τι θα ωφελήσει άραγε τον άνθρωπο, αν κερδίσει τον κόσμο όλο, και ζημιωθεί την ψυχή του;» «Η ψυχή είναι πιο πολύτιμη από τη θροφή, όπως το κορμί από το φόρεμα!» -κ.ά.
Για τούτο, κατά τα χρόνια της σκλαβιάς, χιλιάδες παλληκάρια σφαχτήκανε και κρεμαστήκανε και παλουκωθήκανε για τη πίστη τους, αψηφώντας τη νεότητά τους, και μη δίνοντας σημασία στο κορμί τους και σε τούτη την πρόσκαιρη ζωή. Στράτευμα ολάκερο είναι οι άγιοι νεομάρτυρες, που δε θανατωθήκανε για τα υλικά αγαθά τούτης της ζωής, αλλά για την πολύτιμη ψυχή τους, που γνωρίζανε πως δε θα πεθάνει μαζί με το κορμί, αλλά θα ζήσει αιώνια. Ακούγανε και πιστεύανε ατράνταχτα τα λόγια του Χριστού, που είπε: «Μη φοβηθήτε εκείνον που σκοτώνει το σώμα, και που δεν μπορεί να κάνει τίποτα παραπάνω. Αλλά να φοβηθείτε εκείνον που μπορεί να θανατώσει και το σώμα και την ψυχή.»
Η ελευθερία, που γι' αυτή θυσιαζόντανε, δεν ήτανε κάποια ακαθόριστη θεότητα, αλλά ήτανε ο ίδιος ο Χριστός, που γι' αυτόν είπε ο απόστολος Παύλος: «Όπου το Πνεύμα του Κυρίου, εκεί είναι κ' η ελευθερία.». Κι αλλού λέγει: «Σταθείτε στερεά στην ελευθερία που σας χάρισε ο Χριστός, σταθείτε και μην πέσετε πάλι στο ζυγό της δουλείας. Γιατί για την ελευθερία σάς κάλεσε. Αλλά την ελευθερία μην την παίρνετε μονάχα σαν αφορμή για τη σάρκα σας.»


Η Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου -- Π ε ρ ί π ρ ο σ π α θ ε ί α ς


Εκείνος που αγάπησε πραγματικά τον Κύριον και επεζήτησε αληθινά να κερδήση την μέλλουσα βασιλεία, εκείνος που απέκτησε πραγματικό πόνο για τα αμαρτήματά του και ζωντανή ενθύμησι της κολάσεως και της αιωνίου κρίσεως, εκείνος που ξύπνησε αληθινά μέσα του τον φόβο του θανάτου του, δεν θα ενδιαφερθή ούτε θα μεριμνήση καθόλου για χρήματα ή για κτήματα ή για τους γονείς του ή για επίγειο δόξα ή για φίλους ή για αδελφούς ή για τίποτε το γήϊνο.
Αλλά αφού αποτινάξη από επάνω του και μισήση κάθε επαφή και κάθε φροντίδα για όλα αυτά, επί πλέον δε και πριν απʼ όλα αφού μισήση και την ίδια την σάρκα του, ακολουθεί τον Χριστόν γυμνός και αμέριμνος και ακούραστος, ατενίζοντας πάντοτε στον ουρανό και αναμένοντας την εξ ύψους βοήθεια, καθώς το είπε ένας Άγιος : «Εκολλήθη η ψυχή μου οπίσω σου» (Ψαλμ. Ξβʼ 9). Και καθώς το είπε πάλι ο αείμνηστος εκείνος Προφήτης: «Εγώ δε ουκ εκοπίασα κατακολουθών σοι και ημέραν ή ανάπαυσιν ανθρώπου ουκ επεθύμησα, Κύριε» (Ιερεμ. Ιζʼ 16).
Είναι μεγάλη εντροπή, αφού εγκατελείψαμε όλα τα προηγούμενα, μετά την κλήσι που μας έκανε ο Κύριος και όχι κανείς άνθρωπος, να φροντίζωμε για κάτι άλλο, το οποίο δεν μπορεί να μας φανή χρήσιμο την ώρα της μεγάλης μας ανάγκης, δηλαδή του θανάτου μας.
Αυτό ενοούσε ο Κύριος, όταν ωμίλησε για τον άνθρωπο που «εστράφη εις τα οπίσω και δεν είναι εύθετος εις την βασιλείαν των ουρανών» (Λουκ. Θ΄62).

O Συναξαριστής της ημέρας.


Παρασκευή, 30 Μαρτίου 2018

Ιωάννου του οσίου, συγγραφέως της Κλίμακος, Εύβουλης μητρός Αγ. Παντελεήμονος, Ζαχαρίου ιερομάρτυρος του νέου, επισκόπου Κορίνθου (1684).

Ὁ Ὅσιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος γεννήθηκε περὶ τὸ ἔτος 525 μ.Χ. καὶ ἦταν υἱὸς εὐσεβοῦς καὶ εὔπορης οἰκογένειας. Ἔλαβε πλούσια μόρφωση, γι’ αὐτὸ καὶ τὸν ἀποκαλοῦσαν «σχολαστικό», ἀλλὰ σὲ ἡλικία δεκαέξι ἐτῶν, ἀφοῦ ἐγκατέλειψε τὸν κόσμο, παραδόθηκε στὴν πνευματικὴ καθοδήγηση τοῦ Γέροντος Μαρτυρίου, στὸ ὄρος Σινᾶ, ὅπου ἔμεινε μέχρι τὸ θάνατό του. Στὴν συνέχεια ἐπισκέφθηκε μοναχικὲς κοινότητες στὴ Σκήτη καὶ Ταβέννιση τῆς Αἰγύπτου, ἀργότερα δὲ ἐγκαταστάθηκε σὲ κελὶ τῆς ἐρήμου τοῦ Σινᾶ, ποὺ ἀπεῖχε δύο ὧρες ἀπὸ τὴ μονὴ τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης. Ὁ βιογράφος τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου, Δανιὴλ ὁ Ραϊθηνός, μᾶς δίνει μερικὲς πληροφορίες γιὰ τὸν βίο του, κυρίως ὅμως μᾶς παρουσιάζει τὸ πῶς ἀναδείχθηκε δεύτερος Μωϋσῆς καθοδηγώντας τοὺς νέους Ἰσραηλίτες ἀπὸ τὴν γῆ τῆς δουλείας στὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας.

Τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας καί τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν -- Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου


Ἐξεδόθη ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 660/2018  ἀπόφαση τοῦ Σ.τ.Ε. γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καί γίνεται μεγάλη συζήτηση στόν ἔντυπο καί ἠλεκτρονικό τύπο γιά τό θέμα αὐτό, ὅπως ἔγιναν καί δηλώσεις ὑπευθύνων ἀπό πλευρᾶς Ἐκκλησίας καί Πολιτείας. Πάνω στό θέμα αὐτό θά ἐκθέσω μερικές ἀπόψεις μου, πρῶτα ὡς πρός τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καί ἔπειτα ὡς πρός τίς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας καί ὡς πρός τό τί δέον γενέσθαι.
1. Τά δύο Προγράμματα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν
Γιά νά κατανοήση κανείς τί ἀκριβῶς συμβαίνει μέ τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, πρέπει νά ἐξετάση τήν διαφορά πού ὑφίσταται μεταξύ δύο Προγραμμάτων.
Πρίν τόν Σεπτέμβριο 2016, ὡς πρός τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στήν Πρωτοβάθμια καί Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση, ἴσχυε τό Ἀναλυτικό Πρόγραμμα βάσει τοῦ ὁποίου ἐγράφησαν τά βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν. Ἡ ἀναλυτική μέθοδος ἴσχυε πολλά χρόνια στήν ἐκπαίδευση, ἀφοῦ στηρίζεται στήν ἀρχή ὅτι ἀπό τά ἁπλά στοιχεῖα γίνεται ἡ μετάβαση τά συνθετότερα, στά δέ θρησκευτικά –ὅπως καί σέ ἄλλα μαθήματα– γίνονταν τρεῖς κυκλικές ἐπαναλήψεις τῆς ὕλης ἀπό ἁπλούστερες σέ συνθετότερες μορφές κατά τό Δημοτικό, Γυμνάσιο καί Λύκειο. Αὐτονόητα τά ζητήματα ἐτίθεντο μέ χρονολογική σειρά καί λογική συγκρότηση ἀπό τά ἁπλά στά σύνθετα.

ΙΟΥΔΑΣ: ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»; -- κ. Δάφνη Βαρβιτσιώτη, ῾Ιστορικὸς


Μέ τό Πάσχα ἐπί θύραις, ἐπανέρχεται στήν μνήμη ὅλων παγκοσμίου ἐμβέλειαςκαί μέχρι πρότινος ἀδιανόητηἐκστρατεία γιά τήν ἠθική ἀποκατάσταση τοῦ Ἰούδα τοῦ ᾽Ισκαριώτου, τήν ὁποίαν ἐνορχήστρωσαν, τά τελευταῖα χρόνια, διάφοροι φορεῖς, φαινομενικῶς ἄσχετοι μεταξύ τους. Στήν ῾Ελλάδα, οἱ πρῶτες σχετικές προσπάθειες ἐμφανίσθηκαν στις ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, κυρίως ὑπό μορφήν τηλεοπτικῶν συζητήσεων. Εἴτε ἐνεπίγνωστα, εἴτε ὄχι, οἱ συζητήσεις αὐτές ἐξυπηρετοῦσαν τήν ἐκστρατεία ὑπονομεύσεως τῶν ἠθικῶν ἐρεισμάτων τῶν δυτικῶν κοινωνιῶν, τήν ὁποίαν ἔχουν ἐξαπολύσει ἐναντίον τους οἱ φορεῖς τῆς Νέας ᾽Εποχῆς. Καί, εἴτε ἐνεπίγνωστα, εἴτε ὄχι, οἱ συζητήσεις αὐτές ἐναπέθεσαν, μέσα στήν συνείδηση τοῦ ἀνυποψίαστου μέσου Ἕλληνα, τόν σπόρο τῆς σχετικοποιήσεως ἑνός συμβόλου, τό ὁποῖο ἀντιπροσώπευε, ἐπί δύο χιλιετίες, τόν ῞Υπατο Προδότη.Μέ τήν ἔναρξη τῆς νέας χιλιετίας, ἐμφανίσθηκε τό περιβόητο «Εὐαγγέλιο τοῦ ᾽Ιούδα», τό ὁποῖο ἀνέλαβε τήν—ἀνεπίσημη καί ἐκλαϊκευμένη, ἀλλά πολύ ἀποτελεσματική— ἠθική ἀποκαταστάση τοῦ ᾽Ιούδα.

Πρόεδρος Ακαδημίας: «Η ελληνορθόδοξη παιδεία, εθνικό θεμέλιο»

Στην τεράστια σημασία που διαδραματίζει η ελληνορθόδοξη παιδεία ώστε να υπάρξει συνέχεια και προοπτική στο ελληνικό έθνος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, ο νέος πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Αντώνης Κουνάδης...

...κατά τη διάρκεια της πανηγυρικής συνεδρίασης που πραγματοποίησε το ίδρυμα για τον εορτασμό της επετείου της 25ης Μαρτίου.

Ο κ. Κουνάδης υποστήριξε ότι η ελληνορθόδοξη παιδεία αποτελεί «ακρογωνιαίο λίθο της υπάρξεως, συνέχειας, προοπτικής και μεγαλουργίας του ελληνικού έθνους» και συμβάλλει στην ηθική συνοχή και στον πατριωτισμό του λαού μας. Παράλληλα, αυτό το αίσθημα πατριωτισμού συνδέεται άρρηκτα με τον εορτασμό των εθνικών επετείων και τον σεβασμό στις εθνικές παραδόσεις «ιδιαίτερα μάλιστα σήμερα με όσα πρωτόγνωρα βιώνουμε καθημερινά: κακοποίηση της γλώσσας, διαστρέβλωση της Ιστορίας, κατάργηση των εθνικών παραδόσεων, βολές κατά του ελληνορθόδοξου πολιτισμού».

Το δικαίωμα στην αυτοάμυνα

Η ζωή λύνει προβλήματα προτού το πράξουν οι πολιτικοί. Ενα από τα ζητήματα που επιλύθηκε με… ιδιωτική πρωτοβουλία, επειδή έτσι επέβαλε το ένστικτο της επιβίωσης, είναι η αυτοάμυνα. Ληστές εισέβαλαν στην οικία 88χρονου συνταξιούχου. Εκείνος, για να μην πεθάνει βασανισμένος και αβοήθητος στα χέρια τους, τους πυροβόλησε. Οποιος νομίζει ότι εκείνες τις κρίσιμες στιγμές υπάρχει κι άλλη επιλογή διαθέσιμη για τα θύματα των ληστειών απλώς αγνοεί τις πραγματικές συνθήκες και δεν έχει βιώσει ποτέ του κάτι όμοιο.

Το κακό με το επεισόδιο του ηλικιωμένου ανθρώπου που άσκησε το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα είναι ότι του ασκήθηκε κακουργηματική δίωξη. Αντί ο νόμος να στραφεί μόνο εναντίον εκείνων που αμφισβήτησαν έμπρακτα τα δικαιώματα του συμπολίτη μας στη ζωή, στην ασφάλεια και την περιουσία του, στράφηκε και εναντίον του καθ’ όλα νόμιμου και φιλήσυχου Ελληνα που απάντησε ένοπλα στην επίθεση των ληστών.

ΟΧΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΗΘΗΝ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.


Καθώς προβάλλει η άνοιξη και η ατμόσφαιρα φωτίζεται κι αρωματίζεται από το ξύπνημα της φύσης, ένας άλλος αέρας, ένα αίσθημα ζωής και αισιοδοξίας αγγίζει του Έλληνα την καρδιά. Διότι ο πρώτος μήνας της άνοιξης, ο Μάρτης, είναι ταυτισμένος με την εθνική μας παλιγγενεσία, την ανάσταση του Γένους από την μακροχρόνια σκλαβιά. Έτσι, στις 25 Μαρτίου στην χαρά που μηνά για όλο τον κόσμο ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου προστίθεται για τους Έλληνες η χαρά για του Γένους την ανάσταση. Λιτά αλλά και δυναμικά απαθανατίζει την διπλή χαρά ο αείμνηστος συνάδελφος Γ. Γρατσέας στον ποιητικό χαιρετισμό:                          
 «Χαίρε, Μαρία Δέσποινα,                                                                                   
χαίρε, αγνή Παρθένα,                                                                                         
χαίρε και συ αθάνατο,                                                                                         
τρανό Εικοσιένα».                                                                                                           
Αυτή η διπλή χαρά πάλλει στα στήθη των Ελλήνων κάθε χρόνο τον καιρό αυτό· εκδηλώνεται και ενισχύεται με τις διάφορες εορταστικές εκδηλώσεις στις πόλεις και στα χωριά της χώρας μας αλλά και στο εξωτερικό, όπου ζουν Έλληνες.

Η ΠΑΓΙΔΑ -- του Αλέξανδρου Τζούπη


«Εφ.12 ὅτι οὐκ ἐστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.»
   
Η παπική αίρεση επέλεξε να αναδείξει μία ψευδοπαρθένο, μία ψευδοθεότητα, μία επί της ουσίας δαιμονική οντότητα με πάρα πολλά ονόματα και εμφανίσεις, όπως ακριβώς πολλά ονόματα και εμφανίσεις έχει και η πραγματική Παρθένος και Μητέρα του Κυρίου μας Παναγία Δέσποινα. Σε αντίθεση ωστόσο με την Παναγία μας, η ψευδοπαρθένος γέμισε τον κόσμο με φρικτά και γεμάτα ψεύδος μηνύματα γενόμενη έτσι η μεγαλύτερη εχθρός τόσο της Παναγίας μας όσο και του Χριστού μας. Η διαβολική αυτή οντότητα όχι μόνο είναι εχθρός του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού αλλά με τα μηνύματά της αναδεικνύει έναν ψευδόχριστο, ένα επί της ουσίας δεύτερο δαίμονα…..τον ψευδόχριστο που καλύτερα από όλους περιέγραψε με τα μηνύματά της η ψευδοαγία των παπικών Φαουστίνα Κοβάλσκα, μία Πολωνή μοναχή που αγιοποίησε ο Ιωάννης Παύλος ο 2ος ο οποίος ανέδειξε και τα μηνύματα της Φάτιμα σε μία προφανή διασύνδεση όλων αυτών.
***

Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΠΑΓΙΔΑ -- του Αλέξανδρου Τζούπη":

-Θα βοηθήσει ο Θεός τους ανθρώπους στην Μεγάλη Παγίδα?

-Μα τότε ακριβώς είναι που θα εμφανιστούν και επίσημα οι δύο πανίσχυροι προφήτες.....όμως λίγοι θα τους ακούσουν....

O Συναξαριστής της ημέρας.


Πέμπτη, 29 Μαρτίου 2018

Μάρκου επισκόπου Αρεθουσίων, Κυρίλλου διακόνου και Βαραχησίου των μαρτύρων, Ευσταθίου επισκόπου και ομολογητού.

 Ὁ Ἅγιος Μάρκος ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Κωνσταντίου (337 – 361 μ.Χ.) καὶ τοῦ Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.). Ἦταν Ἐπίσκοπος Ἀρεθουσίων. Τὸ ἔτος 341 μ.Χ. συμμετεῖχε στὴν Σύνοδο τῆς Ἀντιόχειας. Στὰ Πρακτικὰ μάλιστα αὐτῆς, διασώζεται «Ἔκθεσις Πίστεως Μάρκου Ἀρεθουσίων». Τὸ ἑπόμενο ἔτος συμμετεῖχε στὴν ἀντιπροσωπεία Ἐπισκόπων, ἡ ὁποία μετέβη στὰ Τρέβηρα γιὰ νὰ συναντήσει τὸν αὐτοκράτορα Κώνσταντα. Τὸ ἔτος 343 μ.Χ. ἔλαβε μέρος στὴν Σύνοδο τῆς Φιλιππουπόλεως καὶ τὸ ἔτος 351 μ.Χ. στὴν Σύνοδο τοῦ Σιρμίου, ἡ ὁποία καταδίκασε τὸν Φωτεινό, Ἐπίσκοπο Σιρμίου, ὡς ὀπαδὸ τοῦ αἱρετικοῦ Ἐπισκόπου Ἀγκύρας, Μαρκέλλου. Τὸν συναντᾶμε, ἐπίσης, στὴν Σύνοδο τῆς Σελευκείας  τῆς Ἰσαυρίας, τὸ ἔτος 358 μ.Χ. Ὁ Ἅγιος Μάρκος ἀναδείχθηκε μεγάλος διώκτης τῆς εἰδωλολατρίας καὶ ὁδήγησε μὲ τὸν φιλόθεο βίο καὶ τὸ εὐαγγελικὸ κήρυγμά του πολλοὺς Ἐθνικοὺς στὴν ἀληθινὴ πίστη.

ΠΙΣΤΙΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση


 Υπάρχουν χριστιανοί, ποὺ ἀντιμετωπίζουν σοβαρὰ προβλήματα καὶ θέλουν νὰ καταφύγουν σὲ ἐνάρετους κληρικοὺς καὶ μοναχούς, γιὰ νὰ ἀπαλλαγοῦν ἀπό αὐτά. Ἀναζητοῦν τὴ λύση ἔξω ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους, ξεχνώντας ὅτι ὁ Χριστὸς πολλὲς φορὲς ἔλεγε ὅτι ἡ πίστη σώζει. Ἡ φράση του «ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» ἦταν ἀποκαλυπτική. Τὸ θαῦμα γινόταν, γιατὶ προϋπῆρχε ἡ πίστη καὶ ἡ καλὴ προαίρεση. Ἐναγωνίως θέλουν νὰ ἀναθέσουν τὴν ὑπόθεσή τους στὸ Θεὸ μέσῳ κάποιου ἄλλου. Ἡ τακτικὴ αὐτὴ θυμίζει τοὺς παραβάτες τοῦ ποινικοῦ κώδικα, οἱ ὁποῖοι ἀναθέτουν σὲ κάποιον καλὸν δικηγόρο νὰ τοὺς ὑπερασπιστεῖ καὶ νὰ τοὺς ἀπαλλάξει. Οἱ ἴδιοι παραμένουν ἀπρόθυμοι νὰ βιώσουν τὸ πρόβλημά τους πνευματικὰ καὶ ἀναποφάσιστοι νὰ ἀλλάξουν τρόπο ζωῆς. Τὸ θέμα εἶναι σοβαρό. Ὁ Χριστιανὸς πρέπει νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν Θεὸ μέσῳ τῆς μετανοίας του καὶ τῆς προσευχῆς του. Οἱ ἄλλοι εἶναι ἀπὸ ἔξω καὶ δὲν μποροῦν νὰ ἀντικαταστήσουν οὔτε τὸ Θεό, οὔτε τὸν ἴδιο.

«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Ἢ ΘΑΝΑΤΟΣ»


Η ἐφετεινή αὐγὴ τῆς ἐπετείου τῆς ἐνδόξου Παλιγγενεσίας εὑρίσκει τὴν Ἑλλάδα ὑπὸ ζυγὸν δουλείας. Πολλαπλῆ κατοχὴ διεδέχθη τὰ 180 ἔτη τῆς ἐθνικῆς ἐλευθερίας. Ἀπὸ τὸ ἐθνικὸν εἰκονοστάσιον ἀνίστανται οἱ θρυλικοὶ ἥρωες Κολοκοτρώνης, Καραϊσκάκης, Ἀνδροῦτσος, Μπότσαρης καὶ οἱ ἄλλοι καὶ κοιτοῦν τοὺς ἀπογόνους των μὲ ἀποστροφήν. Ἀναβιοῦν, ἀκόμη, τὰ Δερβενάκια, ἡ Γραβιά, τὸ Μεσολόγγι καὶ οἱ ἄλλοι τόποι τοῦ μεγαλείου καὶ μᾶς ἐλέγχουν… Ἐπέπρωτο νὰ ἴδωμεν καὶ νὰ δοκιμάσωμεν τὴν νέαν δουλείαν, ἁμαρτήμασι τῶν πολιτικῶν, οὕτω δὲ ἀπέπτη ἡ ἐθνικὴ ἀξιοπρέπεια καὶ ἤδη ἀποτελεῖ ἀποδραμοῦσαν ἀρετὴν τὸ μοναδικὸν διεθνῶς ἐθνικὸν φιλότιμον! Πῶς κατηντήσαμεν ἐδῶ; Πῶς ἐγίναμεν χλεύη ὅλου τοῦ κόσμου; Πῶς ὡδηγήθη, πράγματι, ἡ Ἑλλὰς εἰς τὸ μηδὲν καὶ ἀκόμη πιὸ κάτω; Ἤχθημεν ἐδῶ ὑπαιτιότητι λαοῦ καὶ ἡγεσίας. Ἄγοντες, ὅμως, τὴν ἐπέτειον τῆς 25ης Μαρτίου 1821 ἂς ἀνατρέξωμεν εἰς τοὺς τότε χρόνους καὶ τὴν στάσιν τῶν ξένων. Λέγει παλαιὸς λόγος «ἐλασσονοῦσι φυλὰς ἁμαρτίαι». Καὶ ἡμεῖς ἡμάρτομεν κατὰ πολλά, ἐγκαταλείψαντες τὴν εὐλογημένην ὀλιγάρκειαν καὶ τὰς παραδοσιακὰς ἀξίας.

«ΞΕΝΩΘΩΜΕΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!» -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.


Μέσα στήν ἐαρινή συμφωνία τῆς φύσεως τονίζει ἡ Ἐκκλησία τό δικό της μέλος χαιρετίζοντας τήν Παρθένο Μαρία καί καλώντας τούς πιστούς νά πορεύονται πρός τό Ἅγιο Πάσχα. «Ξένον τόκον ἰδόντες ξενωθῶμεν τοῦ κόσμου, τόν νοῦν εἰς οὐρανόν μεταθέντες», ψάλλει ὁ μελωδός κατά τήν τρίτη στάση τῶν Χαιρετισμῶν. Μπροστά μας ἁπλώνει τρία σταθερά σκαλοπάτια, τά ὁποῖα μποροῦν μέ ἀσφάλεια νά μᾶς ἀνεβάσουν ὥς τή συνάντηση με τόν Θεό. Πρῶτον, τήν ἀναγνώριση τοῦ «ξένου τόκου»· δεύτερον, την ξένωσή μας ἀπό τόν κόσμο· τρίτον τή μετάθεση τοῦ νοῦ μας στον οὐρανό. Ξένος σημαίνει παράξενος, παράδοξος· καί πράγματι, ἡ γέννηση τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξε μοναδική μέσα στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, ἕνας «ξένος τόκος». Ὁ Θεός ἔγινε ἄνθρωπος. Ὅσο δυνατή κι ἄν εἶναι ἡ σκέψη μας, δέν μποροῦμε νά κατανοήσουμε τό ἀσύλληπτο τοῦτο μυστήριο. Πῶς τό Πνεῦμα τό ἅγιο ἐπισκίασε τήν Παρθένο καί συνέλαβε τόν Υἱό τοῦ Θεοῦ!

Είπε ο Αββάς Αντώνιος: Να έχης μπροστά στα μάτια σου τον φόβο του Θεού.


Να θυμάσαι Αυτόν οπού θανατώνει και ζωογονεί. Μισήστε κάθε σαρκική ανάπαυση. Απαρνηθήτε αυτήν εδώ την ζωή, για να ζήσετε με τον Θεό. Να θυμάστε τι υποσχεθήκατε στον Θεό. Γιατί, κατά την μέρα της κρίσεως, θα σας το ζητήση. Περάστε τον βίο σας με πείνα, με δίψα, με γύμνια, με αγρυπνίες, με πένθος, με κλάμμα, με στεναγμούς μες από τα βάθη της καρδιάς. Δοκιμάστε να δήτε αν είστε άξιοι του Θεού. Περιφρονήστε την σάρκα, για να σώσετε τις ψυχές σας.

Γαλλία καί Ἰσλάμ -- Ἀπό τή Δρ. Ἑλένη Παπαδοπούλου, *Διδάκτωρ Διδακτικῆς Γλωσσῶν καί Πολιτισμῶν τοῦ Πανεπιστημίου Paris III - Sorbonne Nouvelle


«Μπούμερανγκ» ὁ νόμος τοῦ 1905,πού διαχώριζε τήν Ἐκκλησία ἀπό τό Κράτος

Η Γαλλία είναι μια ευρωπαϊκή χώρα με 8% μουσουλμανικό πληθυσμό (περίπου 5.500.000) και με πρώτη θρησκεία σε πιστούς τη μουσουλμανική, παρά το γεγονός ότι παραμένει μια χριστιανική χώρα. Σε μια έρευνα του 2016, το 28% των μουσουλμάνων δήλωσε ότι θα υιοθετούσε ένα σύστημα αξιών αντίθετων με αυτές της δημοκρατίας, ποσοστό που άγγιζε το 50% σε νέους 15-25 ετών. Μέσα σε δέκα χρόνια, ο αριθμός των τζαμιών και των αιθουσών προσευχής αυξήθηκε από 1.600 σε 2.500.
Ιδρύθηκαν επίσης έδρες Ισλαμολογίας σε έξι πανεπιστήμια. Τα γαλλικά δικαστήρια εκδικάζουν συνεχώς μηνύσεις για απομάκρυνση χριστιανικών συμβόλων από δημόσιους χώρους, όπως μια φάτνη στο δημαρχείο της πόλης Beziers, την οποία τοποθέτησε ο δήμαρχος για τα Χριστούγεννα, ή ο σταυρός από ένα άγαλμα του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ που τοποθετήθηκε σε δημόσιο χώρο το 2006. Συγχρόνως, η χώρα έζησε δολοφονικές επιθέσεις στο όνομα του Αλλάχ με περίπου 300 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.

Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος: «Τι σημαίνει Αποστολική Διαδοχή; Γιατί μόνο οι Ορθόδοξοι έχουμε Αποστολική Διαδοχή;


…Μιλώντας για αποστολική παράδοση εννο­ούμε την ορθόδοξη πίστη και ως δόγμα και ως ζωή, και μιλώντας για αποστολική διαδοχή εννοούμε την μετάδοση της Ιερωσύνης από τους Αποστόλους μέχρις ημών. Εφ’ όσον λοι­πόν στον Παπισμό έχουμε αλλοίωση τῆς απο­στολικής παραδόσεως και αποκοπή από την Εκκλησία, δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για αποστολική διαδοχή». 

(απο το βιβλίο «Γέννημα και θρέμμα Ρωμηοί»).

O Συναξαριστής της ημέρας.


Τετάρτη, 28 Μαρτίου 2018

Ιλαρίωνος οσίου, του νέου, Ηρωδίωνος εκ των 70 αποστόλων.

Ὁ Ὅσιος Ἰλαρίων διετέλεσε ἡγούμενος τῆς μονῆς Πελεκητῆς στὴν Τριγλὶα καὶ διακρίθηκε γιὰ τὸ ἀσκητικό του ἦθος, τὸ φιλόθεο ζῆλο του, τὸ χάρισμα τῆς ἐλεημοσύνης καὶ τοὺς πνευματικοὺς ἀγῶνες. Γι’ αὐτὸ ὁ Ἅγιος Θεὸς τὸν προίκισε μὲ τὸ προορατικὸ χάρισμα. Ὁ Ὅσιος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 754 μ.Χ.

Φώτης Κόντογλου : Ξεχαλινωθήκαμε πιὰ ὁλότελα


«Νὰ δοῦμε ἀκόμα, ποῦ θὰ φτάσουμε! Δὲν ἀφήσαμε βρωμιά, δὲν ἀφήσαμε σιχαμένη πράξη, ποὺ νὰ μὴ κάνουμε, δὲν ἀφήσαμε πονηρὸ διαλογισμό, ποὺ νὰ μὴ τὸν ποῦμε ἢ νὰ μὴ τὸν γράψουμε μὲ τὴν μεγαλύτερη ἀδιαντροπιά. Ξεχαλινωθήκαμε πιὰ ὁλότελα. Ποτὲ ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶχε φτάσει οὔτε στὴν μισὴ ἀναισθησία καὶ σιχαμένη παραμόρφωση, ἀπ’ ὅσο ἔφτασε σήμερα...».

(Φ. Κόντογλου, «Μυστικὰ Ἄνθη»,
ἐκδ. «Ἀστήρ», σελ. 31).