«ΤΑΙΣ ΕΞ΄ EΡΓΩΝ ΚΑΥΧHΣΕΣΙ…» -- Νικολάου Πανταζή, θεολόγου

Δεν τα λέγει για τους άλλους. Για μένα τα λέει. Δεν τα αναρτώ για να καταρτίσω τον τετραυματισμένο μου αδελφό, για μένα και σε μένα τα απευθύνω. Στην αφεντειά μου έπρεπε τον έλεγχο και την εξουθένωση να χαρίζω. Τρικλίζω επί πτωμάτων και κολακείας ρημάτων πλέκω το εγκώμιο του Φαρισαϊσμού μου.

Ο Φαρισαίος είμαι εγώ και ακριβώς εδώ, ο Θεότυφλος λανθάνω. Εκλαμβάνω πάντοτε τις έννοιες και τις διδαχές, πως απολύτως απευθύνονται στον διπλανό μου, στον «πλησίον» και όχι στον εαυτό μου. Διατρανώνω και διαλαλώ τοις πάσι: “μή μου άπτου” το “εγώ” μου!

Η κρυφή, ύπουλη και υποβόσκουσα εγωπάθειά μου, η εωσφορική και Φαρισαϊκή μου υψηγορία, μ’ εξαιρεί κάθε φορά από την Θεϊκή κατηγορία. Υπερισχύει η συνεχής και εναλλασσόμενη τάση για αυτοδικαίωση. Η μόνη απολύτρωση είναι η αυτολύτρωση και πλάνα εξιλέωση η στείρα αυτοδικαίωση.

Τη Α΄ (1η) του μηνός ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΠΕΤΡΟΥ του εν Γαλατία.

Πέτρος ο Όσιος Πατήρ ημών κατήγετο εκ της Γαλατίας της τουρκιστί καλουμένης Γελάς. Επτά δε μόνον έτη ανατραφείς πλησίον των γονέων του, όλον το επίλοιπον διάστημα της ζωής αυτού διήνυσεν εις τους αγώνας της μοναχικής πολιτείας και ασκήσεως. Και πρώτον μεν ησκήτευσεν εις την Γαλατίαν, την πατρίδα του, έπειτα δε επήγεν εις την Παλαιστίνην· αφ’ ου δε απήλαυσεν εκεί όσα επόθει, απήλθεν εις την Αντιόχειαν. Βλέπων δε την φιλόθεον και φιλόχριστον γνώμην των Αντιοχέων, προέκρινε κάλλιον να κατοικήση εκεί εις την ξένην γην, παρά εις την πατρίδα του· όθεν ευρών τάφον εισήλθεν εις αυτόν και εκεί διήνυσεν όλον τον καιρόν της ζωής του, τρώγων άρτον μόνον και τούτον όχι καθ’ εκάστην, αλλά ανά δύο ημέρας, πίνων και ύδωρ μόνον.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τη Α΄ (1η) του μηνός ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΤΡΥΦΩΝΟΣ                        

Τρύφων ο ενδοξότατος Μάρτυς του Χριστού και της ουρανίου αι θείας τρυφής επώνυμος, εγεννήθη εις την πόλιν της Φρυγίας Λάμψακον. Οι γονείς αυτού ήσαν ευσεβείς, πιστεύοντες εις τον αληθινόν Θεόν, αξιωθέντες ούτω να γεννήσουν τέκνον ευσεβέστατον· μάλιστα δε εκ πρώτης ηλικίας ήτο άξιον τέκνον Θεού, καθότι κατώκει εις την ψυχήν αυτού η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος και ιάτρευε πάσαν ασθένειαν, εξόχως δε είχε πολλήν εξουσίαν κατά των δαιμόνων, οίτινες, μόνον το όνομά του εάν ήκουον, έφευγον. Εις πίστωσιν δε των πολλών θαυμάτων, τα οποία ετέλεσε, να γράψωμεν ένα δια να εννοήσητε, από το άκρον του κρασπέδου, το ιμάτιον. 

Πατριαρχείο Μόσχας: ἀναγνωρίζομε στήν πράξη τά Μυστήρια τῶν παπικῶν

Ὁ ἐκπρόσωπος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ὡς ὑπουργός τῶνξωτερικν τῆς Ρωσικῆςκκλησίας ἔκαμε πρόσφατα μερικές δηλώσεις, πού μᾶς παραξένεψαν. Εἶπε δηλαδή, ὅτιμες στή Ρωσία “ἀναγνωρίζομε στήν πράξη τά Μυστήρια τῶν παπικῶν, καί ἄννας παπικός κληρικός προσέλθει στήν Ὀρθοδοξία, τόν δεχόμαστε ὡς κληρικό”...

Του μακαριστού γέροντα Χρυσοστόμου Σπύρου

…Ποία υπήρξεν η στάσις των Ορθοδόξων έναντι της παναιρέσεως του Οικουμενισμού; Ενταύθα η έκπληξις ανακόπτει τον λόγον και η λύπη επιβραδύνει την σκέψιν. Τα γενόμενα είναι άξια θρήνου μάλλον ή διηγήσεως. Τα γνωρίζετε κάλλιον παντός άλλου! Είναι αναντίρρητον ότι, και μία μόνον απλή σύγκρισις της συγχρόνου εκκλησιαστικής καταστάσεως και της του παρελθόντος τοιαύτης, δημιουργεί βαρυτάτην κατάθλιψιν εις τον αληθή εραστήν της Ορθοδοξίας. Το πάλαι, δια την παράβασιν ενός και μόνον ιερού κανόνος, έστω απλής ηθικής τάξεως και ευταξίας, εξεγείρετο πλήθος κληρικών και λαϊκών, αγωνιζομένων άχρι δεσμών και φυλακής, εξοριών και αυτού του θανάτου, μη υποστελλόντων όμως ουδέ μέχρι κεραίας την ευθαρσή ομολογίαν των! Απηύθυνον το του Προδρόμου «ουκ έξεστί σοι» εις βασιλείς και Πατριάρχας, ουδέν προτιμώντες της του Χριστού Εκκλησίας και της ευνόμου Αυτής λειτουργίας! Σήμερον, εξ αντιθέτου, ενώ πορθείται σύνολος η των Πατέρων διδασκαλία και τα περί την πίστιν ναυάγια πυκνά, «σιγά των ευσεβούντων τα στόματα» (Μ. Βασιλείου επιστ. 92), η των ποιμένων παρρησία, πλην ελαχιστοτάτων εξαιρέσεων, ουδέ ίχνη διασώζει αγωνιστικής διαθέσεως των αρχαίων πατέρων, τα των αιρέσεων κύματα όντως δεινά και πολλά και «βράχος» ουδείς…

Επισήμως παρούσα η Εκκλησία

Με τις «ευλογίες» και του Ιερωνύμου (εν τέλει...) το συλλαλητήριο

Ρεπορτάζ
Αντώνης Τριανταφύλλου


Επίσημη θα είναι τελικά η συμμετοχή της Εκκλησίας της Ελλάδος στο μεγάλο συλλαλητήριο της Κυριακής για τη Μακεδονία, που διοργανώνεται στην Αθήνα. Την παρουσία και της Εκκλησίας στη μεγάλη κινητοποίηση για την ελληνικότητα της Μακεδονίας επικύρωσε ο κ. Ιερώνυμος χθες, υποδεχόμενος τους εκπροσώπους της οργανωτικής επιτροπής του συλλαλητηρίου. Ο Αρχιεπίσκοπος, αναγνωρίζοντας την επιθυμία κλήρου και λαού, ουσιαστικά υπαναχώρησε από την προσωπική στάση του κατά των συλλαλητηρίων.

Οπτασία ΚΟΣΜΑ Μοναχού φοβερά και ωφέλιμος.

Κοσμάς ο Μοναχός και Ηγούμενος, ο αξιωθείς να ίδη την παρούσαν οπτασίαν, έζη εν Κωνσταντινουπόλει κατά τον δέκατον τρίτον χρόνον της βασιλείας Ρωμανού του Λεκαπηνού, ήτοι εν έτει 932. Ούτος υπήρξε ποτέ οικειότερος των υπηρετών, των υπηρετησάντων εις τον βασιλικόν κοιτώνα του Αλεξάνδρου, του βασιλεύσαντος ολίγου προ του Ρωμανού, ήτοι του υιού μεν Βασιλείου του Μακεδόνος, αδελφού δε Λέοντος του Σοφού. Ούτος λοιπόν ο του Θεού άνθρωπος, αφήσας τον κόσμον και τα εν κόσμω, ηγάπησε την μοναχικήν πολιτείαν και μετονομασθείς Κοσμάς δια του αγγελικού Σχήματος, κατεστάθη ύστερον και Ηγούμενος του σεβασμίου Μοναστηρίου του ευρισκομένου παρά τον ποταμόν Σάγγαριν. Αφ’ ου παρήλθον χρόνοι τινές, συνέβη να περιπέση ο θείος ούτος Κοσμάς εις δεινήν και βαρυτάτην ασθένειαν και να παραμείνη ασθενής επί καιρόν πολύν. Αφ’ ου δε παρήλθον πέντε μήνες, ανέλαβεν ο Όσιος ολίγον από την ασθένειαν και εγερθείς μικρόν από την κλίνην του εκάθισε, βασταζόμενος από το εν μέρος και από το άλλο παρά των υπηρετούντων αυτόν αδελφών. Ευθύς όμως εγένετο εκτός εαυτού και έμεινεν εις την έκτασιν ταύτην από την τρίτην ώραν της ημέρας έως την ενάτην·

Ε, ΟΧΙ ΚΑΙ ΒΟΛΕΜΑ, ΟΧΙ ΚΑΙ ΗΡΩΑΣ! -- του Νικολάου Πανταζή, θεολόγου

Διάβασα στο Ιστολόγιο «Πατερική Παράδοση» (https://paterikiparadosi.blogspot.com.au/2018/01/blog-post_770.html#comment-form ) το παρακάτω σχόλιο:

30/1/18, 11:55 π.μ. «Σήμερα δεν ΕΙΝΑΙ τόλμη να ΓΥΡΙΣΕΙΣ ΑΠΟ το νέο στο πατριο! Ειναι ΒΟΛΕΜΑ!!!!! Όποιος αγωνίζεται ΑΠ το νέο σημερα ΕΙΝΑΙ ήρωας!»

– Σιγά την “Μπουμπουλίνα!” Και ο ΜΑΣΟΝΟΣ-Εωσφορολάτρης πατριάρχης Μελέτιος Μεταξάκης ο οποίος διέταξε την αντίχριστη αλλαγή και ΕΣΧΙΣΕ τον ΑΡΑΦΟ Χιτώνα του Χριστού, τί είναι; “ήρωας” ή μήπως Αρχηγός και ΠΑΤΕΡΑΣ όλων αυτών των νεόκοπων “ηρώων”;
Ντροπή. Εφ’ όσον δεν διαθέτουμε την ενωτική δύναμη να επιστρέψουμε στο Παλαιό ΧΩΡΙΣ να υπαχθούμε σε κάποια σύνοδο, ας ΜΗΝ τολμούμε να “ηρωοποιούμε” τους εαυτούς μας (συμπεριλαμβάνω και μένα) οι οποίοι παραμένουμε πεισματικά σε ένα ΠΑΠΙΚΟ ΠΡΟΙΟΝ και ΜΑΣΟΝΙΚΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΑ! Ας μην ηρωοποιούμε το Ημερολογιακό ΣΧΙΣΜΑ!

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 31 Ιανουαρίου 2018

Κύρου, Ιωάννου Αναργύρων.

Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Κύρος καὶ Ἰωάννης ἄθλησαν κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284 – 305 μ.Χ.). Ὁ Ἅγιος Κύρος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια, ἐνῶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας.

Ὅταν ξέσπασε ὁ διωγμὸς τοῦ Διοκλητιανοῦ, ὁ Ἅγιος Κύρος πῆγε σὲ ἕνα παραθαλάσσιο τόπο τῆς Ἀραβίας καί, ἀφοῦ περιεβλήθηκε τὸ μοναχικὸ σχῆμα, κατοίκησε στὸν τόπο αὐτό.

Tοῦ Μεγάλου Βασιλείου, στὸ «Περὶ τοῦ μὴ προσηλῶσθαι τοῖς βιοτικοῖς»

 «Σὲ ὅλα, λοιπόν, αὐτά, ποὺ φαίνονται τερπνὰ καὶ εὐχάριστα, κρύβεται ὁ κοινὸς ἐχθρός μας διάβολος, περιμένοντας μήπως τυχὸν δελεασθοῦμε καὶ ἑλκυσθοῦμε ἀπὸ αὐτά, ποὺ βλέπουμε, καὶ ἔτσι ξεστρατήσουμε ἀπὸ τὸν ἴσιον δρόμον καὶ πέσουμε στὴν παγῖδα του. Καὶ ὑπάρχει μεγάλος φόβος, μήπως σπεύσουμε ἀπροφύλαχτοι σὲ αὐτὰ τὰ εὐχάριστα καὶ νομίσουμε ὅτι ἡ εὐχαρίστηση ἀπὸ τὴν ἀπόλαυσή τους δὲν εἶναι τίποτε βλαβερόν, καὶ μόλις γευθοῦμε τὸ δόλωμα, καταπιοῦμε τὸ ἀγκίστρι, ποὺ εἶναι κρυμμένο σὲ αὐτό, καὶ ἔπειτα, ἄλλοτε θέλοντας καὶ ἄλλοτε μὴ θέλοντας, προσδεθοῦμε ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἀγκίστρι στὰ τερπνὰ καὶ ἔτσι, χωρὶς νὰ τὸ καταλάβουμε, ἑλκυσθοῦμε ἀπὸ τὶς ἡδονὲς καὶ καταπέσουμε στὸ φοβερὸν καταφύγιον τοῦ ληστοῦ τῆς ψυχῆς μας διαβόλου, δηλονότι στὸ καταφύγιον τοῦ θανάτου».

Γράμμα από τη Μόροβα

Ο Τάσος Ρηγόπουλος, στρατευμένος στην Αλβανία το 1940, έστειλε από το μέτωπο το παρακάτω γράμμα στον αδελφό του: 
« Αδελφέ μου Νίκο,
 
Σου γράφω από μια αετοφωλιά, τετρακόσια μέτρα ψηλότερη από την κορυφή της Πάρνηθας. Η φύση τριγύρω είναι πάλλευκη. Σκοπός μου όμως δεν είναι να σου περιγράψω τα θέλγητρα μιας χιονισμένης Μόροβας με όλο το άγριο μεγαλείο της. Σκοπός μου είναι να σου μεταδώσω αυτό που έζησα, που το είδα με τα μάτια μου και που φοβάμαι μήπως, ακούγοντάς το από άλλους, δεν το πιστέψεις.
 
Λίγες στιγμές πριν ορμήσουμε για τα οχυρά της Μόροβας, είδαμε σε απόσταση καμμιά δεκαριά μέτρων μια ψηλή μαυροφόρα να στέκεται ακίνητη.
 
- Τις ει;

Ανακοίνωσαν το «παρών» οι δύο πρώτοι μητροπολίτες. Θα συμμετάσχουν και οι ίδιοι, αλλά και πιστοί από τις επαρχίες τους στη συγκέντρωση της Αθήνας

Φωτιά έχουν πάρει τα τηλέφωνα των μητροπολιτών λίγες ημέρες πριν από το μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα για τη Μακεδονία, καθώς το εκκλησιαστικό ρεύμα για «οργανωμένη» συμμετοχή φέρεται ότι γιγαντώνεται. 
Τα στόματα πολλών μητροπολιτών παραμένουν ακόμα κλειστά και ορισμένοι δεν ανακοινώνουν τις προθέσεις τους ούτε στους πολύ στενούς τους συνεργάτες, παρότι η ΔΙΣ την περασμένη Παρασκευή με την προσεκτικά διατυπωμένη ανακοίνωσή της εμμέσως έδωσε το πράσινο φως σε όποιον το επιθυμεί, μητροπολίτη, κληρικό ή πολίτη, να συμμετάσχει στην κινητοποίηση της Αθήνας.

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΝ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ -- (Αθωνικά άνθη)

«Την πάνσεπτον εγκράτειαν εναρξώμεθα φαιδρώς, ακτίνας απολάμποντες των αγίων εντολών, Χριστού του Θεού ημών· αγάπης την λαμπρότητα, προσευχής την αστραπήν, αγνείας καθαρότητα, ανδρείας την ισχύν· όπως λαμπροφόροι προφθάσωμεν εις την αγίαν Ανάστασιν…» Εκκλ. Υμνογραφία.

Με πόσην νοσταλγίαν και χαράν ο πνευματικός άνθρωπος περιμένει την αγίαν περίοδον της Μεγ. Τεσσαρακοστής! Γνωρίζει ότι όλος ο κύκλος των ημερών αυτών ανταποκρίνεται περισσότερον προς τας ανάγκας της πεπτωκυίας ανθρωπίνης φύσεως. Όλαι, βεβαίως, αι ημέραι του έτους είναι άγιαι και εκάστη εξ αυτών θα μας φέρη κάποιο μήνυμα, ενός, δύο ή περισσοτέρων αγίων, που εορτάζουν την γενέθλιον ημέραν της τελειώσεώς των, είτε μαρτυρικώς, είτε «εν ειρήνη». Επίσης άλλαι ημέραι αναφέρονται εις τον εορτασμόν γεγονότων, σχετιζομένων με την επί γης παρουσίαν του Κυρίου και το απολυτρωτικόν του έργον.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 30 Ιανουαρίου 2018

Τριών Ιεραρχών, Εύρεσις εικόνος Θεοτόκου.

Ἡ αἰτία γιὰ τὴν εἰσαγωγὴ τῆς ἑορτῆς τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν στὴν Ἐκκλησία εἶναι τὸ ἑξῆς γεγονός:

Κατὰ τοὺς χρόνους τῆς βασιλείας τοῦ Ἀλεξίου τοῦ Κομνηνοῦ (1081 – 1118), ὁ ὁποῖος διαδέχθηκε στὴ βασιλικὴ ἐξουσία τὸν Νικηφόρο Γ’ τὸν Βοτενειάτη (1078 – 1081), ἔγινε στὴν Κωνσταντινούπολη φιλονικία ἀνάμεσα σὲ λόγιους καὶ ἐνάρετους ἄνδρες. Ἄλλοι θεωροῦσαν ἀνώτερο τὸν Μέγα Βασίλειο, χαρακτηρίζοντάς τον μεγαλοφυΐα καὶ ὑπέροχη φυσιογνωμία. Ἄλλοι τοποθετοῦσαν ψηλὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο καὶ τὸν θεωροῦσαν ἀνώτερο ἀπὸ τὸν Μέγα Βασίλειο καὶ τὸν Γρηγόριο καί, τέλος, ἄλλοι, προσκείμενοι στὸν Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, θεωροῦσαν αὐτὸν ἀνώτερο ἀπὸ τοὺς δύο ἄλλους, δηλαδὴ ἀπὸ τὸν Βασίλειο καὶ τὸν Χρυσόστομο. Ἡ φιλονικία αὐτὴ εἶχε σὰν ἀποτέλεσμα νὰ διαιρεθοῦν τὰ πλήθη τῶν Χριστιανῶν καὶ ἄλλοι ὀνομάζονταν «Ἰωαννίτες», ἄλλοι «Βασιλεῖτες» καὶ ἄλλοι «Γρηγορίτες».

Tὸ πάντων τῶν καλῶν εὐκταιότατον δώρημα.

Τῆς λύπης λύσις, τῆς αἰχμαλωσίας λύτρωσις, τῶν θνητῶν θέωσις, ὡραία τῇ φύσει καὶ μώμου παντὸς ἀνεπίδεκτος· ἀπὸ λιβάνου τῆς παρθενίας ἀνοῦσα καὶ τὸν κόσμον μυρίζουσα· ἐξ ἧς γλυκασμὸς ἀπορρέων τὴν παλαιὰν τοῦ ξύλου πικρίαν ἐγλύκανεν· τὴν οὐσίαν ὅλην φρικτῶς χωρήσασα τῆς Θεότητος· τιμῆς ἁπάσης ὑπέρτερον δώρημα, καὶ κάλλους παντὸς ὑπέρτιμον ἐγκαλλώπισμα· Σολομῶντος κλίνη, παρίστανται κύκλῳ οἱ ἑξήκοντα δυνατοί, αἱ ῥήσεις δηλαδὴ τῆς θεοπνεύστου Γραφῆς· φωτοδόχον χωρίον, ἐξ οὗ σωτηρίας ἀκτῖνες τῇ οἰκουμένῃ ἐπέλαμψαν· τὸ μεγαλεῖον τῆς φρικτῆς οἰκονομίας· τὸ περικαλλὲς τῆς θείας συγκαταβάσεως ἐνδιαίτημα· τὸ τοῦ κόσμου διαλλακτήριον· τὸ ἡμέτερον ἱλαστήριον καὶ προσφύγιον· τὸ πάντων τῶν καλῶν εὐκταιότατον δώρημα.


Ἀγίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου

Στον Α´ Ἀσκητικὸν Λόγον του ὁ ΜέγαςΒασίλειος λέγει τὰ ἑξῆς:

«Νὰ μὴ εἶσαι περίεργος, οὔτε νὰ θέλης νὰ βλέπης τὰ πάντα, γιὰ νὰ μὴ εἰσχωρήση στὴν διάνοιά σου τὸ ἐπικίνδυνον δηλητήριον τῶν παθῶν. Βλέπε ὅσα εἶναι χρήσιμα, ἄκουε ὅσα εἶναι ἀπαραίτητα, λέγε ὅσα εἶναι χρήσιμα καὶ νὰ ἀποκρίνεσαι ὅσα ὠφελοῦν». 

Oι Φίλοι του Τάματος του Έθνους, Φωτεινή Γραμμή -- Οἱ Ἑλληνόψυχοι νὰ διακηρύξουν :


«Κάτω ἀπὸ τὴν ἐξουσίαν οἱ δοτοί, οἱ ἐξομῶτες καὶ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα οἱ ἀνθέλληνες» ! ! !
«Κάτω οἱ μὴ διεκδικοῦντες τίποτε καὶ διαπραγματευόμενοι τὰ πάντα» ! ! !
«Ἡ Ἑλλάδα ἀνήκει στοὺς ἑλληνόψυχους καὶ οἱ ἑλληνόψυχοι νὰ εἶναι πάντοτε γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ ἀγωνίζωνται γιὰ τὴν προστασία τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ὅπου μειονότητες Ἑλλήνων, εἴτε στὴν Βόρειο Ἠπειρο, εἴτε στὰ Σκόπια, εἴτε στὴν Τουρκία, εἴτε στὴν Βόρειο Κύπρο καἰ ἐν γένει ἁπανταχοῦ τῆς γῆς». 


ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΚΑΙ Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ -- Γραφέν το 1969 υπό του μακαριστού Μοναχού Θεοκλήτου Διονυσιάτου.

Εις το προ διετίας άρθρον μας εν τη «Αγιορειτική Βιβλιοθήκη» περί των τριών Ιεραρχών, περιωρίσθημεν εις την σκιαγράφησιν των ιδιαιτέρων εκάστου πνευματικών χαρισμάτων. Εις το ασκητικόν του ενός, το κοινωνικόν του δευτέρου, το θεολογικόν χάρισμα του τρίτου, ως και εις τους πνευματικούς, κοινωνικούς και θεολογικούς αγώνας των.                                                                                        
Εις το παρόν τεύχος του καλού τούτου και συντηρητικού Περιοδικού, θα μεταφέρωμεν τους «τρεις μεγίστους φωστήρας της Τρισηλίου Θεότητος» εντεύθεν της εποχής των κατά δέκα πέντε αιώνας ολοκλήρους, εις τον ιδικόν μας αιώνα, εις την εποχήν μας ειδικώς. Και θα τους θέσωμεν ενώπιον των προβλημάτων του 20ου αιώνος, καταβάλλοντες την προσπάθειαν να διακρίνωμεν τας πιθανάς σκέψεις των και τον τρόπον δράσεως εκάστου, εντός του κλίματος της Ορθοδοξίας.   

ΔΙΗΓΗΣΙΣ περί του Αββά ΑΜΜΟΥΝ. Του Οσίου Ιερωνύμου.

Εν μέσω των άλλων Πατέρων, τους οποίους είδομεν και ηκούσαμεν εις την έρημον, όταν ανεχωρήσαμεν από τον Όσιον Απολλώ, μας διηγήθησαν εν τη οδώ οι μαθηταί αυτού, ότι ήτο εις θαυμασιώτατος, Αμμούν εις το όνομα, όστις ετέλεσε μεγάλα τερατουργήματα και εξόχως τούτο το εξαίσιον. Κλέπται τινές, αναλισχυντοι, επήγαινον εις το κελλίον του και του έκλεπτον το παξιμάδιον και ει τι άλλο του ευρίσκετο βρώσιμον, και αυτοί μεν έτρωγον την ζωοτροφίαν του, ο δε Όσιος εκινδύνευεν από την υστέρησιν των αναγκαίων εις θάνατον, ότι πολύν καιρόν τον επείραζον. Όθεν μη έχων άλλον τρόπον να βοηθηθή εις τοσαύτην αναγκαίαν υπόθεσιν, απήλθεν εις την εσωτέραν έρημον και ευρίσκων δύο μεγάλους δράκοντας, τους προσέταξε να τον ακολουθήσουν έως την κέλλαν· και αφ’ ου έφθασαν, τους είπε να ίστανται εις την θύραν και να μη αναχωρήσουν έως να τους δώση άδειαν.

Μοναχού Σεραφείμ Ζήση: 2 κείμενα της Ρωσικής Συνόδου για την σύνοδο του Κολυμπαρίου

Γράφει ο π. Σεραφείμ μοναχός


...Ἀπό τά κείμενα αὐτά προκύπτει ἀφ΄ ἑνός (1) ἡ πραγματική στάση τῆς διοικήσεως τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσσίας ἔναντι τῶν κακοδοξιῶν τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης, ἀφ’ ἑτέρου (2) τό ὅτι οἱ ἀποφάσεις αὐτές προηγήθησαν τῆς Συνεδρίας στήν ὁποία ἔλαβαν τιμητικῶς μέρος οἱ Προκαθήμενοι τῶν ὑπολοίπων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν (ἐπί τῇ συμπληρώσει τῶν ἑκατόν ἐτῶν τῆς ἀνασυστάσεως τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας τό 1917), Συνεδρίας πού ἔλαβε χώρα τό ἀμέσως ἀκόλουθο ἀπόγευμα τῆς 2ας Δεκεμβρίου. Συνεπῶς, δέν ἰσχύει ἡ ἀνακριβής εἴδηση ὅτι ὅλοι οἱ συνεορτάζοντες Προκαθήμενοι διεκήρυξαν ἀπό κοινοῦ μέ τό Πατριαρχεῖο Μόσχας ἀμφισβήτηση πρός τήν ἐκκλησιολογία τοῦ κακοδόξου 6ου Κειμένου τοῦ Κολυμπαρίου, ὅπως διευκρίνισε καί μία σχετική ἀνάλυση τοῦ Πρωτοπρ. Καθηγητοῦ π. Θ. Ζήση... 

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ 4.2.2018 ΩΡΑ 14.00 ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

τῶν μελῶν, συνεργατῶν, φίλων καὶ θαυμαστῶν τῶν σκοπῶν, δραστηριοτήτων καὶ προοπτικῶν τῶν φορέων μας :
α) «Σωματεῖον οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους»,
β) «Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν»,
γ)  «Διορθόδοξος Σύνδεσμος ὁ Ἀπόστολος Παῦλος»
                                                                                                                    28.1.2018
                                   
Ἀγαπητoὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ φίλοι,

Καλούμεθα ἅπαντες νὰ συστρατευθοῦμε καὶ νὰ εἴμαστε ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴ σὲ ἐπιφυλακὴ γιὰ νὰ ἐπιστρατεύσουμε φίλους καὶ συγγενεῖς καὶ γιὰ τὴν ἀθρόα προσέλευση πολλῶν ἑκατομμυρίων εὐλαβῶν καὶ Ἑλληνόψυχων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν γιὰ νὰ διατυμπανίσουμε τὴν ΕΛΛΗΝΙΚΟΤΗΤΑ τῆς ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ μας, τῆς Β. ΗΠΕΙΡΟΥ, τῆς ΘΡΑΚΗΣ, τῆς ΚΥΠΡΟΥ, τῶν παραμεθορίων νήσων τοῦ ΑΙΓΑΙΟΥ καὶ νὰ τονίσουμε τὴν καταγανάκτησή μας ἐναντίον τῶν διαστροφέων τῆς ἀλήθειας καὶ ἐκθεμελιωτῶν τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων τῆς φυλῆς μας ποὺ εἶναι :

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 29 Ιανουαρίου 2018

Ανακομιδή λειψάνων Ιγνατίου του Θεοφόρου.

Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Ἰγνάτιος († 20 Δεκεμβρίου) ἦταν διάδοχος τῶν Ἀποστόλων καὶ χρημάτισε δεύτερος Ἐπίσκοπος Ἀντιοχείας. Ὑπῆρξε, μαζὶ μὲ τὸν Ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Σμύρνης Πολύκαρπο, μαθητὴς τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου. Μαρτύρησε ἐπὶ αὐτοκράτορα Τραϊανοῦ (98 – 117 μ.Χ.) στὴ Ρώμη, κατασπαραχθεὶς ἀπὸ τὰ θηρία.
Μετὰ τὸ φρικτὸ μαρτύριο τοῦ Ἁγίου, κάποιοι Χριστιανοὶ μάζεψαν ἀπὸ τὸν ἱππόδρομο τὰ ἐναπομείναντα ἅγια λείψανά του καὶ τὰ μετέφεραν στὴν Ἀντιόχεια. Ἡ Σύναξη αὐτοῦ ἐτελεῖτο στὴν Μεγάλη Ἐκκλησία.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ (ΣΑΕ) -- WORLD COUNCIL OF HELLENES ABROAD (SAE)

Δρ. Όλγα Σαραντοπούλου
 Γραμματέας
                                                  
                                         Βιέννη, 26η Ιανουαρίου 2018


Προξενεί αλγεινή εντύπωση η δήλωση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κυρίου Νικόλαου Αναστασιάδη για το Σκοπιανό, ο οποίος δήλωσε οτι δεν τον ενδιαφέρει αν η γείτονα χώρα ονομαστεί και Βόρεια Ελλάδα.

Είναι αυτονόητο οτι οι Έλληνες πολιτικοί, είτε στην Κύπρο είτε στην Ελλάδα, οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να επιδεικνύουν την απαιτούμενη σοβαρότητα και υπευθυνότητα σε υψίστης σημασίας εθνικά ζητήματα.

Δηλαδή μπορούμε να υποθέσουμε οτι τον κύριο Αναστασιάδη δεν τον ενοχλεί η ούτω καλούμενη Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου?


ΤΡΙΩΔΙΟ: το Λειτουργικό Βιβλίο της Εκκλησίας μας

Τελώνου και Φαρισαίου (Αρχή Τριωδίου)
Τριώδιο ονομάζεται το Λειτουργικό Βιβλίο της Εκκλησίας μας το οποίο περιλαμβάνει τους Ύμνους των Κυριακών, απο την Κυριακή του Τελώνου και του Φαρισαίου μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Τελετή της Αναστάσεως. Ονομάζεται έτσι διότι οι περισσότεροι Κανόνες του Όρθρου (πρωινή Ακολουθία) περιέχουν τρείς Ωδές ενώ συνήθως περιέχουν εννέα Ωδές - την 8η και την 9η πάντοτε, ύστερα δε διαδοχικά μία από τις πέντε πρώτες.
Το Τριώδιο τοποθετείται στα Αναλόγια των Ναών μας στον Εσπερινό του Σαββάτου της Κυριακής του Τελώνου και του Φαρισαίου αφού πρώτα ο Πρωτοψάλτης το παραλάβει απο την Εικόνα του Χριστού και το ασπασθεί. Έτσι ανοίγει το Τριώδιο, περίοδος η οποία διαιρείται σε τρείς μικρότερες, δηλ. Κυριακή Τελώνου και Φαρισαίου μέχρι Κυριακή της Τυροφάγου, Καθαρά Δευτέρα μέχρι το Σάββατο Του Λαζάρου και Κυριακή των Βαίων το βράδυ μέχρι το Μεγάλο Σάββατο πρίν την Ανάσταση. Παλαιότερα στην περίοδο του τριωδίου συμπεριλαμβάνονταν και η περίοδος από την Κυριακή του Πάσχα μέχρι την Κυριακή των αγίων πάντων. Αργότερα όμως οι ιερές ακολουθίες της περιόδου αυτής περιελήφθησαν σε ιδιαίτερο λειτουργικό βιβλίο το «Πεντηκοστάριο».

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ Κ’ ΑΙΩΝΑ -- Αθωνικά άνθη

Συνήθως, όταν πρόκηται να ομιλήσωμεν δια τους Αγίους της Εκκλησίας, συμβαίνει να μεταφερώμεθα εις την εποχήν των. Και, παρασυρόμενοι από το κλίμα του παρελθόντος, να νομίζωμεν ότι ανήκουν μόνον εις τον αιώνα των. Παρ’ ότι και τώρα τους τιμώμεν, έχομεν την εντύπωσιν, ότι ο βίος των, τα έργα των, η διδαχή των ισχύουν μόνον δια την εποχήν των. Εν τούτοις, οι άγιοι «εις τον αιώνα ζώσι». Διότι η ζωή των και η διδαχή των περιέχει την αιωνίαν αλήθειαν του Θεού. Και ως τοιαύτη παραμένει άφθαρτος από τον χρόνον και τας μεταβολάς του κόσμου. Αυτό έχει εφαρμογήν εις την πληρότητά του δια τους «Τρεις Ιεράρχας». Ό,τι τους έκαμε μεγάλους εις την εποχήν των, το ίδιον τους καθιστά μεγάλους ύστερα από δέκα πέντε αιώνες και μέχρι συντελείας του κόσμου. Καμμία εγκοσμία μεταλλαγή δεν ημπορεί να ανατρέψη την θέσιν, που κατέχουν οι «Τρεις Ιεράρχαι» εν τη Εκκλησία. 

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 28 Ιανουαρίου 2018

ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ. Εφραίμ του Σύρου, Παλλαδίου, Χάριτος μαρτ.

Ὁ Ὅσιος Ἐφραὶμ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀνατολὴ καὶ γεννήθηκε στὴν πόλη Νίσιβη τῆς Μεσοποταμίας πιθανῶς τὸ 308 μ.Χ. ἢ καὶ ἐνωρίτερα. Ἤκμασε ἐπὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου (324 – 337 μ.Χ.), Ἰουλιανοῦ του Παραβάτου (361 – 363 μ.Χ.) καὶ τῶν διαδόχων αὐτοῦ. Ἀπὸ τὴν μικρή του ἡλικία διδάχθηκε τὴν πίστη καὶ τὴν ἀρετὴ ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο τῆς γενέτειράς του Ἰάκωβο (309 – 364 μ.Χ.), ὁ ὁποῖος καὶ τὸν χειροτόνησε διάκονο, ἀλλὰ ὁ Ὅσιος ἀρνήθηκε νὰ λάβει μεγαλύτερο ἀξίωμα.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΑΙ -- Αθωνικά άνθη

Ελέχθη ότι, εάν οι «Τρεις μέγιστοι φωστήρες της τρισηλίου θεότητος» δεν εγεννώντο, θα εχρειάζετο να κατέλθη δια δευτέραν φοράν επί της γης ο Χριστός. Δεν γνωρίζομεν από ποίου σημείου αρχίζει να γίνεται υπερβολή το λεχθέν. Βέβαιον όμως είναι ότι και οι τρεις ήσκησαν και ασκούν εισέτι αποφασιστικήν επίδρασιν επί της ορθοδόξου θεολογίας και εν γένει της εκκλησιαστικής ζωής. Ο μεν, ως Τριαδικός θεολόγος και θεωρητικός, ο δε, ως δογματικός και ασκητικός διδάσκαλος, και ο τρίτος ως ιεροκήρυξ του άμβωνος έξοχος και ερμηνευτής της χριστιανικής διδαχής μοναδικός.                                                                                                      
Και οι τρεις, ως τέλειοι εν Χριστώ, εκοσμούντο κοινώς υφ’ όλων των ανωτέρω χαρισμάτων του αγίου Πνεύματος. Γρηγόριος ο θεολόγος είχε μεν το χάρισμα της Τριαδικής θεολογίας και θείας θεωρίας, αλλ’ ήτο και δογματικός και ασκητικός και ερμηνευτής και κήρυξ δεινός του θείου λόγου. Βασίλειος ο μέγας μαζί με το χάρισμα του δογματικού και ασκητικού συγγραφέως είχε και το χάρισμα της Τριαδικής θεολογίας και θεωρίας, ως και της ερμηνείας και διδαχής του θείου λόγου.   

Οι... τρεις "ιεράρχες" σε γραμματόσημο (ο αφέντης και τα τσιράκια) -- Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης


https://katihisis.blogspot.gr/2018/01/blog-post_37.html 


Ἔσωσε 12 πρόσφυγες ὁ σωτήρας κοσμοκράτορας Φραγκίσκος ἀπὸ τὴ Λέσβο. Αὐτὸς λοιπόν, ὁ καταραμένος ἀπὸ τὸν ἅγιο Κοσμὰ τὸν Αἰτωλὸ, μαζὶ μὲ τὰ τσιράκια του, οἱ ξιπασμένοι ταγοὶ τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι αὐτοὶ, καταπατητὲς τῆς ἁγιοσύνης καὶ τῆς διάκρισης τῶν ἁγίων Πατέρων, οἱ ἀγαπούληδες πρὸς πάσης φύσεως αἱρετικοὺς καὶ μισητούληδες πρὸς πάσης φύσεως παραδοσιακοὺς ὀρθοδόξους, ἀποτειχισμένους ἢ ἁπλὰ ἀντιοικουμενιστές, ἡγήτορες τῆς μεταξύ τους δολοπλοκίας καὶ διχόνοιας “ἐν Χριστῷ” (δῆθεν γιὰ τὶς Νέες χῶρες, λέει ὅμως ὁ λαὸς γιὰ κάποια φτερωτὰ πὼς μεταξύ τους μάτι δὲ βγάζουν) μπῆκαν σὲ γραμματόσημο! Ἱστορικὴ ἡ ἐπίσκεψη τῶν τριῶν στὴ Λέσβο, οἱ συμπροσευχές τους, ἡ εὐλογία τῶν τεσσάρων σημείων τοῦ ὁρίζοντα τῆς νήσου...
“Ωχ! Παναγία μου”, εἶπα μόλις εἶδα νὰ εὐλογοῦν, “ποιὸς ξέρει τί θὰ πάθει τὸ νησί!” Δὲν ρωτᾶτε καλύτερά τοὺς ντόπιους γιὰ τὶς κατόπιν καταστροφὲς; Σεισμοί, λιμοί,

ΚΥΡΙΑΚΗ 28/1/ 2018 – ΙΣΤ΄ ΛΟΥΚΑ - ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ - Φαρισαίου φύγωμεν υψηγορίαν

«Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ»
Εισερχόμαστε με τη δύναμη του Πανάγαθου Θεού στο ευλογημένο στάδιο του Τριωδίου, το οποίο αποτελεί ευκαιρία για να εγκολπωθούμε στη ζωή μας βασικές πνευματικές αρετές και να αποκομίσουμε πλούσια εν Χριστώ καρποφορία. Ειδικότερα, τη σημαντική αυτή περίοδο του Τριωδίου ανοίγει η Εκκλησία μας με λατρευτικές ευκαιρίες που εκτοξεύουν τον άνθρωπο σε αναβάσεις πνευματικής ωφέλειας και καλλιέργειας. Άξονας βασικότατος γύρω από τον οποίο περιστρέφεται η πνευματική ζωή είναι η μετάνοια του ανθρώπου, η οποία περνά μέσα από την αρετή της ταπεινοφροσύνης και την απόταξη της κακίας και του εγωισμού.
Η εμβέλεια της παραβολής

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 27 Ιανουαρίου 2018

Ανακομηδή λειψάνων Ιωάννου Χρυσοστόμου.

Ὁ ἱερὸς Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ἐπειδὴ δὲν ἔκανε διακρίσεις ἀνάμεσα στὰ πρόσωπα στὴν ἀπόδοση τοῦ δικαίου καὶ ἔλεγχε καὶ τὴν ἴδια τὴν βασίλισσα Εὐδοξία γιὰ τὶς παρανομίες καὶ τὶς ἀδικίες της, ἐξορίσθηκε δύο φορές, ἀλλὰ καὶ πάλι ἀνακλήθηκε ἀπὸ τὴν ἐξορία. Ἐξορίστηκε ὅμως καὶ πάλι γιὰ τρίτη φορά.

Ἡ ἔκπτωση τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου ἀπὸ τὸν Πατριαρχικὸ θρόνο προκάλεσε σχίσμα μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ὀπαδοί του, ποὺ καλοῦνταν «Ἰωαννίτες», δὲν ἀναγνώριζαν τὸν διάδοχό του, παρὰ τὶς ἐπίμονες συστάσεις νὰ ὑπακούσουν στοὺς νέους ἐκκλησιαστικοὺς ἄρχοντες καὶ νὰ διαφυλάξουν τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας.

O μόνος δρόμος είναι ενότητα των αληθινών Ορθοδόξων !

Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΓΙΑ ΑΔΕΣΜΕΥΤΗ ΕΚΚΛΗΣΗ ΕΝΟΤΗΤΟΣ ...":

Επιτέλους και ένα κείμενο από Αποτειχισμένο Θεολόγο και μάλιστα ήδη διακεκριμένο με τα όσα έχει γράψει εναντίον του Οικουμενισμού, που τολμά, ανάμεσα στα άλλα, να διατυπώνει ουσιαστικά την άποψη ότι για να προκύψει μία πραγματική Ενότητα των Ορθοδόξων ενάντια στην Παναίρεση αυτή πρέπει να προκύψει από τον διάλογο και την συννενόηση, ει δυνατόν, όλων των Ορθοδόξων δυνάμεων, χωρίς εκ των προτέρων αποκλεισμούς. Ας τα διαβάσουν αυτά κάποιοι από τους Αποτειχισμένους που πριν καλά καλά ξεκινήσουν τον αγώνα τους έβαζαν αρνητικό βέτο έναντι άλλων αγωνιστών Ορθοδόξων, χαρακτηρίζοντάς τους με χαρακτηρισμούς που αρμόζουν μόνο σε εχθρούς της Εκκλησίας, όπως κατά την φαντασία τους οι ίδιοι αντιλαμβάνονται τα πράγματα. Αδελφοί ο μόνος δρόμος είναι ενότητα των αληθινών Ορθοδόξων και πάλη και αγώνας ενάντια στην Παναίρεση

Όλοι στο Σύνταγμα στις 4 Φεβ. Δεν χαρίζουμε το όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Δημοψήφισμα εδώ και τώρα!


Γράφει ὁ π. Νικόλαος Μανώλης
Νὰ ἀποδείξει καὶ ἡ Νότια Ἑλλὰς πόσο ἐκτιμᾶ τὴ θυσία τῶν δικῶν της ἡρώων ποὺ προάσπισαν στοὺς πανθομολογούμενους ἀγῶνες τοῦ Ἔθνους τὴν Μακεδονία μας. Ὅλοι στὸ Σύνταγμα τὴν Κυριακὴ 4 Φεβρουαρίου. Νὰ τρομάξουν οἱ ἀντίχριστοι καὶ ἀνθέλληνες μειοδότες ποὺ βλασφημοῦν μπρὸς στὴ θέα τῆς αἱματοβαμμένης ἑλληνικῆς σημαίας ποὺ γι αὐτὴν θυσιάστηκαν στὰ βουνὰ τῆς φιλτάτης Μακεδονίας οἱ ὑπέροχοι, οἱ ὑπέρμαχοι καὶ ὑπέρλαμπροι πατέρες μας.... Η συνέχεια εδώ:


Τα θέματα της Κυριακάτικης Ομιλίας (28 Ιαν. 2018) του π.Θεοδώρου Ζήση

Τα θέματα της Κυριακάτικης Ομιλίας (28 Ιαν. 2018) του π.Θεοδώρου Ζήση 



Μὲ χαρὰ δημοσιεύω τὴν ἀνακοίνωση τῆς προσεχοῦς Ὀμιλίας τοῦ πρωτοπρ. Θεοδώρου Ζήση. Ποιὰ ἡ παρακαταθήκη ποὺ ἄφησε σἐ ὅλους μας τὸ, κατά κοινὴ ὁμολογία, δύσκολο ἔτος 2017; Ποιὰ ἐκκλησιαστικὰ γεγονότα ἄφησαν τὴ σφραγίδα τους καὶ πρανήγγειλαν σημαντικἐς μελλοντικὲς ἐξελίξεις; Ποῦ ὁδεῦει ἡ Ἐκκλησία μας; Πῶς νὰ πορευτοῦμε ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ κατὰ τὸ νέο ἔτος ποὺ ἤδη βρισκόμαστε; Δεῖτε τὴν ἀνακοίνωση αὺτῆς τῆς Ὀμιλίας: https://katihisis.blogspot.gr/2018/01/28-2018.html

“Η φαρισαϊκή δομή της ψυχικής συγκρούσεως» -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη καθηγητού Παν Αθηνών

Μιά ακτινογραφία του έσω μας φαρισαίου !!

Μια βασική δομή της ψυχικής συγκρούσεως είναι και η φαρισαϊκή. Τα κεντρικά χαρακτηριστικά της "φαρισαϊκής" δομής είναι σε πρώτη φάση δύο: η εξωτερική συμπεριφορά και η εσωτερική ψυχοδυναμική δραστικότητα.

Η εξωτερική "φαρισαϊκή" συμπεριφορά: Η φαρισαϊκή δομή της ψυχικής συγκρούσεως εκφράζεται με τα εξής ιδιαίτερα στοιχεία.

1). Με πληθωρική ευσέβεια ή τήρηση των θρησκευτικών τύπων. Στη συμπεριφορά του Φαρισαίου κυριαρχεί η αγχώδης τάση για βίωση και πλήρωση κάθε θρησκευτικού "τύπου", που θεωρείται απαραίτητος για την αυτοβεβαίωση της θρησκευτικής υπεροχής. Ο Φαρισαίος έχει τη δίψα του θρησκευτικού βιώματος.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 26 Ιανουαρίου 2018

Ξενοφώντος οσίου και της συνοδείας αυτού.

Ὁ Ὅσιος Ξενοφῶν κατοικοῦσε στὴν Κωνσταντινούπολη κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων Ἰουστίνου Α’ (518 – 527 μ.Χ.) καὶ Ἰουστινιανοῦ (527 – 565 μ.Χ.). Ἦταν πλούσιος συγκλητικὸς καὶ διακρινόταν γιὰ τὴν βαθιὰ εὐσέβειά του πρὸς τὸν Θεό. Εἶχε δύο παιδιά, τὸν Ἀρκάδιο καὶ τὸν Ἰωάννη. Μόλις αὐτὰ τελείωσαν τὰ ἐγκύκλια γράμματα, τὰ ἔστειλε στὴ Βηρυττὸ τῆς Φοινίκης, γιὰ νὰ μελετήσουν καὶ νὰ σπουδάσουν τὴ νομικὴ ἐπιστήμη. Καθ’ ὁδὸν τὸ πλοῖο μὲ τὸ ὁποῖο ταξίδευαν ναυάγησε.

ΜΙΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΑΡΤΥΡΙΑ -- Αθωνικά άνθη

Ουδέποτε άλλοτε υπήρξε τόση σύγχυσις περί Ορθοδοξίας εις τον Ελληνικόν χώρον, όση υπάρχει σήμερον. Ζώμεν εις μίαν χώραν φωτός απλέτου, φωτός υπερφυσικού, όπου ανέτειλεν με τον Χριστιανισμόν και το αγνοούμεν. Επειδή δεν απεκτήσαμεν αίσθησιν δια την γεύσιν των πνευματικών ουσιών, αρνούμεθα να δεχθώμεν και την ύπαρξίν των και την υπεροχήν των.                           
Πολλοί, όταν αναφέρουν την Ελλάδα, εννοούν ένα προχριστιανικόν φως της Αριστοτελικής ή Πλατωνικής φιλοσοφίας ή τους Πυθαγορίους ή την Στοάν και ένα καθαρόν φυσικόν και ακτινοβόλον φως, με το οποίον είναι προικισμένη η μεσημβρινή Πατρίς μας, όπου φωτίζει τα μαρμάρινα μνημεία μας και τας απαραμίλλους φυσικάς καλλονάς της. Ούτε καν υποψία, ότι έχομεν τον κατά παράδοσιν πάμφωτον Ορθόδοξον Χριστιανισμόν, τον οποίον επεξειργάσθη εις όλας του τας μορφάς, ως αλήθειαν, ως κάλλος, ως δόγμα, ως πνευματικότητα, ως υπερούσιον λειτουργικήν ζωήν και ως ρυθμόν τέχνης, η χορεία των μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας κατ΄ ιδίαν και εν Ιεραίς Συνόδοις τη συνεργεία του Αγίου Πνεύματος.
Και διατί αυτή η τραγική άγνοια των θείων θησαυρών μας; Διότι δεν εζήσαμεν πνευματικώς, δεν επιστεύσαμεν εις τον Χριστόν, όστις μας εφανέρωσε την Αλήθειαν, δεν εφηρμόσαμεν τας θείας Του εντολάς.

Σε τεντωμένο σχοινί η αυριανή Ιερά Σύνοδος

Πώς αναμένεται να κινηθούν οι Μακεδόνες μητροπολίτες

Ρεπορτάζ
Αντ. Τριανταφύλλου


Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος και τα 12 μέλη της ΔΙΣ καλούνται αύριο να συζητήσουν και ενδεχομένως να αποφασίσουν -υπό την αυξανόμενη πίεση του ποιμνίου και του Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος (ΙΣΚΕ)- αν η Εκκλησία θα συμμετάσχει συντεταγμένα ή όχι στο συλλαλητήριο της Αθήνας για το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Πώς διαμορφώνονται οι ισορροπίες στο εσωτερικό της Ιεράς Συνόδου;

Ο παραλογισμός των Οικουμενιστών -- του πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ συχνά τονίζουν και­ διευκρινίζουν ότι η  επικοινωνία τους με  τους αιρετικούς παπικούς και­ προτεστάντες, αλλά και­ με τους αλλόθρησκους, δεν είναι κάτι το φοβερό παρά μόνο «αθώες» κα­ι εθιμοτυπικές σχέσεις, στ­ις οποίες προβάλλεται η Ορθοδοξία και­ εξομαλύνονται οι διαφορές και­ γρήγορα όλοι θα γίνουν μία Εκκλησία! Η τακτική αυτή, συνοδευόμενη και­ από την ψευδαίσθηση της επιτυχίας, τηρείται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο εδώ και­ έναν αιώνα, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Απλώς ικανοποιείται το πάθος της φιλοδοξίας των μεγαλοσχήμων οικουμενιστών, πως τάχα συμβάλλουν στην ειρήνη του κόσμου κα­ι στη λύση των μεγάλων κοινωνικών και­ πολιτικών προβλημάτων της οικουμένης. Εκείνο που αποκαρδιώνει τους ορθοδόξους είναι η πνευματική αναισθησία των οικουμενιστών απέναντι στην Εκκλησία και­ η απουσία ομολογιακού πνεύματος. Δεν έχουν δηλαδή καμιά σχέση και­ ομοιότητα με την παράδοση των αγίων πατέρων.

ΟΤΙ ΑΓΑΠΗΣΕ ΠΟΛΥ! -- Γ. Βερίτη.

Με τα χρυσόξανθα μαλλιά τα πόδια Σου σπογγίζει,
κι απ’ άγιο δέος τα δάχτυλα τρέμουν καθώς Σε αγγίζει.
Κι Εσύ, που τάχα αδιάφορος σ’ άλλη μεριά κυττάζης,
τον ύμνο της αμαρτωλής που κλαίει πικρά ετοιμάζεις.
Σ’ όσους αγάπησαν πολύ, πολύ ο Χριστός χαρίζει.


Ο Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος θα συμμετάσχει στο συλλαλητήριο για την ΠΓΔΜ

Την απόφασή του να συμμετάσχει στο συλλαλητήριο που θα πραγματοποιηθεί για την ΠΓΔΜ στις 4 Φεβρουαρίου στην πλατεία Συντάγματος, ανακοίνωσε ο Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος, μία ημέρα πριν την έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου που θα ασχοληθεί και με αυτό το θέμα.

«Κατόπιν διαλογικής συζητήσεως και εκτενούς αναφοράς για το ρόλο των Κληρικών παντός βαθμού στους αγώνες για τα δίκαια και την Ελευθερία της Μακεδονίας και γενικότερα όλου του Έθνους, το Δ.Σ. του Ιερού Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος ταυτίζεται απόλυτα με την απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, δια της οποίας ξεκάθαρα απορρίπτεται το να δοθεί το όνομα Μακεδονία ή παράγωγα αυτού για την ονομασία των Σκοπίων» τονίζουν.

ΝΕΑ ΦΙΛΟΚΑΛΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ (ΠΕΡΙ ΗΣΥΧΙΑΣ) -- Αθωνικά άνθη

Χριστού του πράγματι αγαθού και υπεράγαθου τις ευεργετικές θείες ακτίνες δεχόμενοι μέσα στην ησυχία, προς αυτές πρέπει να κινηθούμε για να φωταγωγηθούμε με αγαθές πράξεις.                                            Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Migne,  PC 3, st.  1085.

Πρέπει να προσπαθούμε για να έχουμε τον νουν σε ησυχία. Όπως όταν τα μάτια περιφέρονται συνεχώς, πότε μεν στα πλάγια κινούμενα, πότε δε προς τα επάνω και κάτω διαρκώς στρεφόμενα, δεν είναι δυνατόν να δουν το αντικείμενο καθαρά, αλλά πρέπει να στερεώσει κανείς το βλέμμα επάνω στο βλεπόμενον, αν θέλει να το δει με καθαρότητα, έτσι και ο νους του ανθρώπου, είναι αδύνατο να ατενίσει την αλήθεια με ζωηρότητα, αν έλκεται από πολλές εγκόσμιες φροντίδες…