ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ -- Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Ζήσης Ὁμότιμος Καθηγητὴς Α Π Θ.

1. Ἀπαγορευμένη καὶ ἐπιτρεπόμενη ἀποτείχιση

Τὸν τελευταῖο καιρὸ γίνεται συχνὰ λόγος γιὰ «ἀποτείχιση» καὶ «ἀποτειχισμένους» πιστούς, μὲ συχνὴ ἐπίσης καὶ μᾶλλον σκόπιμη παρανόηση τοῦ ἐννοιολογικοῦ περιεχομένου αὐτῶν τῶν λέξεων. Τὸ οὐσιαστικὸ ἀποτείχισις παράγεται ἀπὸ τὸ ρῆμα ἀποτειχίζω, τὸ ὁποῖο σύμφωνα μὲ τὰ Λεξικὰ σημαίνει: ὀχυρώνω, ἀποκλείω διὰ τείχους, ἐγείρω μεσότοιχον. Ἑπομένως καὶ ἡ λέξη «ἀποτείχισις» σημαίνει: ἀποκλεισμὸς διὰ τείχους, ὀχύρωσις. Τὸ δὲ τεῖχος ποὺ ὑψώνει κανεὶς γιὰ νὰ ἀμυνθεῖ καλεῖται ἀποτείχισμα.

Εἶναι σαφὲς ὅτι ἡ χρήση τῆς λέξεως ἀποτείχιση προϋποθέτει ὅτι ὑπάρχει κάποιος κίνδυνος, κάποιος ἐχθρός, γιὰ τὴν προφύλαξη ἀπὸ τὸν ὁποῖο ὑψώνει κανεὶς ἕνα τεῖχος. Στὴν ἐκκλησιαστικὴ γλώσσα ἡ ἔννοια αὐτὴ τῆς ἀποτειχίσεως φραστικὰ εἰσάγεται ἀπὸ τὸν 15ο κανόνα τῆς Πρωτοδευτέρας Συνόδου ἐπὶ Μ. Φωτίου (861), ὅπου εἶναι σαφέστατο καὶ ἡλίου φαεινότερο ποιός εἶναι ὁ κίνδυνος ποὺ ἐπιβάλλει τὴν ἀποτείχιση. Αὐτὸς εἶναι ἡ αἵρεση καὶ οἱ αἱρετικοὶ ἐπίσκοποι.

Δευτερολογία JUSTIN :

Να συμπληρώσω και με  κάτι ακόμη.

 Αιφνίδιος θάνατος χωρίς μετάληψη έγινε και στον ιδρυτή της Μεγίστης Λαύρας Αγίου Όρους, Άγιο Αθανάσιο. Ο Άγιος το πρωϊ της κοιμήσεώς του ενεδύθη το μεγάλο του σχήμα και με αυτό επιθεώρησε τις εργασίες ανεγέρσεως του καθολικού της μονής. Ξαφνικά ανεβαίνοντας στον υπο κατασκευήν τρούλο της εκκλησίας, υποχώρησε το ξύλινο κιγκλίδωμα και ο Άγιος πέφτοντας απο μεγάλο ύψος  βαριά τραυματισμένος, εκοιμήθη.

Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Κύριος επιτρέπει και  αιφνιδίους θανάτους χωρίς μετάληψη, σε πολλούς Αγίους. Αυτό για να στείλει κάποιο μήνυμα σε εμάς αλλά  και για να δοξαστεί ο Άγιος για κάποιον λόγο που εμείς δεν γνωρίζουμε.

***

Ο  +Ιερομοναχος Γρηγοριος Ζιωγος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Δευτερολογία JUSTIN :":

Moνο οικουμενιστές συγκινούνται απο αυτο το βίντεο
Πας ορθόδοξος σκεφτεται ορθόδοξα.
Δηλαδή: τους οικουμενιστές που μνημονευσε για τελευταία φορά, αυτούς θα συναντήσει στο κάτω Ισραήλ.
Εσεις οι οικουμενιστες βέβαια πιστεύτε ότι ο οικουμενισμός σε παει στο Παράδεισο, οπότε δεν εχει νοημα η αντιπαράθεση.
Απλά γράψαμε την άλλη άποψη.

Και σε καμία περίπτωση δεν εχει σχέση η σωτηρία με το αν κοινωνησες λίγο πριν πεθάνεις η οχι.
Τι να πουν και οι ερημίτες....
+Ιερομοναχος Γρηγοριος Ζιωγος

***

Ας μου επιτραπεί να τριτολογήσω.

Υπάρχουν μερικοί που ισχυρίζονται ότι αν μνημονεύεις τους οικουμενιστές, πάς άκλαυτος.

Υπάρχουν άλλοι που πιστεύουν ότι ο Άγιος Παϊσιος δεν κάνει θαύματα ,αλλά μάγια...

Και υπάρχουν και μερικοί που ορκίζονται ότι η αφθαρσία του οσίου Βησσαρίωνος είναι ...οφθαλμαπάτη.

Άλλοι τέλος πιστεύουν ότι έχουν την σωτηρία στο...ημερολόγιό τους!

Μήπως όμως πρέπει να αφήσουμε τον Θεόν να αποφασίσει στο τέλος;

Μη ιερομόναχος Justin

***

Πρός Justin

Ο θεος εχει αποφασίσει με τους αποστολικους κανονες και τις αποφασεις των οικουμενικων συνόδων και Πανορθοδόξων και τοπικών και μεγάλων αγίων Δογματολόγων

Η εκκλησία εχει αποφασίσει επίσης για το παλαιό ημερολόγιο μιας και απο την Α΄οικουμενική εως το 1924 παγκοσμίως είχαμε το παλαιό, αλλά αυτό το τραγικό «λάθος» ήρθαν να το διορθώσουν οι μασόνοι χρυσόστομος και Μελέτιος κάνοντας σχίσμα απο το πουθενά και για το τίποτα, αλλά το αποτέλεσμα μετράει γι αυτο και πήγαν στον γέροντά τους τον διάβολο και αυτοί και ολοι οι κληρικοί οικουμενιστές

Οποιον μνημονεύεις σημαίνει ότι είσαι ενα σώμα με αυτόν που μνημόνευσες, γι αυτό και γίνεται εκφώνως ωστε να ΜΗΝ εχει διακαιολογία κανείς πριν μεταλάβει και να πει ΔΕΝ ήξερα.

το κατάλαβες τώρα Justin;;;

+Ιερομ. Γρηγόριος Ζιώγος

***

Justin προς "ιερομόναχον" : Στου ημερολογιάκια την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα!

Άντε και καλό παράδεισο!

***

Οι κατά των λατινοφρόνων αγώνες του θείου Μάρκου επιτείνονται. -- από τα πρακτικά της Συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας

Ο βασιλεύς, θέλων οπωσδήποτε να επιτύχη την ένωσιν, συνεκάλεσε τους ημετέρους και ανεκοίνωσεν εις αυτούς ότι οι Λατίνοι ζητούν εξηγήσεις και ότι ούτω αι συζητήσεις θα εγίνοντο ατελείωτοι. Δια τούτο εκάλεσεν αυτούς να σκεφθούν εάν δύνανται να στέρξουν και αυτοί εις το «και εκ του Υιού». Αμέσως η συζήτησις εκινήθη πάλιν περί τας προθέσεις ΕΚ και ΔΙΑ και ήρχισαν αι φιλονικίαι μεταξύ του Αγίου Μάρκου και των λοιπών. Έλαβον δε μέρος εις την συνέλευσιν εκείνην και οι βασιλικοί άρχοντες, οι οποίοι έως τότε εσιώπων, δια να ίδουν, και αυτοί, ως είπεν ο βασιλεύς, ποίος ενδιαφέρεται δια το καλόν της Πατρίδος και ποίος εναντιούται εις αυτό. Εις εκ των αρχόντων εκείνων, ο ανωτέρω ρηθείς Ιάγαρις, βλέπων τον Άγιον Μάρκον διαλεγόμενον προς τρεις και υπερισχύοντα, είπε θαυμάζων προς τους πλησίον:

Βασιλική Πλεξίδα: Έτσι με έσωσε η Παναγία στο Σαραντάπορο

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=7&t=13306&p=36007#p36007

***

Ο Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Βασιλική Πλεξίδα: Έτσι με έσωσε η Παναγία στο Σαρα...":

κυρ κώστα, αυτό το βίντεο να ανεβάσεις, εμπεριέχει και ομολογία πίστεως.

Το δημόσιο ήθος στην κλασσική Ελλάδα και σήμερα – οδυνηρή σύγκριση -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Η διαφθορά δημοσίων προσώπων είναι διαχρονικό φαινόμενο. Αλλά εξίσου και η τιμιότητα είναι διαχρονική αρετή.

          Από την «Ποικίλη Ιστορία» του Αιλιανού, (ελληνόφωνου ρωμαίου ρήτορα του γ’ μ.Χ. αι.) αλιεύουμε δύο παραγράφους:

          α) Αλέξανδρος και Φωκίων. Ο ρήτωρ περιγράφει ότι ο Μέγας Αλέξανδρος «εξόχως ετίμα» τον Αθηναίο στρατηγό Φωκίωνα. Γιαυτό του έστειλε 100 τάλαντα και του χάρισε μία πόλη να καρπούται τις προσόδους της.  Το έπραξε «μεγαλοφρόνως». Αλλά «έτι μεγαλονοφρονέστερον» ο Φωκίων αρνήθηκε και τα χρήματα και την πόλη, αν και ήτο πένης… Ρώτησε ωστόσο γιατί ο Αλέξανδρος προέβη στη χειρονομία αυτή και τον πληροφόρησαν ότι επειδή μόνον αυτόν θεωρεί «καλόν καγαθόν».  Και εκείνος απάντησε «εασάτω με  (=ας με αφήσει) τοιούτον είναι»!

          β)       Επαμεινώνδα  μεγαλοφροσύνη. Περιγράφει τη συμπεριφορά του γενναίου Θηβαίου στρατηγού Επαμεινώνδα (420-362 π.Χ.). Είχε μόνο ένα πανωφόρι  και όταν το έστελνε στο καθαριστήριο δεν έβγαινε από το σπίτι του. Αν και τόσο φτωχός αρνήθηκε το πολύ χρυσάφι που του έστειλε ο βασιλιάς των Περσών αποδεικνύοντας ότι είναι  «μεγαλοφρονέστερος του διδόντος ο μη λαβών».

Περι της κοιμήσεως του κυρού Χρυσοστόμου Μάνης

Μερικά σχόλια σε κάποιον διάλογο...

"Δημήτριος Αναστασιαδης : Οσιακή Κοίμηση!! Την ευχή του να έχουμε!!

- Kyprianos Christodoulides : Ακοινώνητος μέ οσιακή κοίμηση ! Μπερδεύομαι.

- Δημήτριος Αναστασιαδης : Για σένα που είσαι ΓΟΧ, όχι για εμάς!!

- Kyprianos Christodoulides : Πρόλαβε νά μεταλάβει; Αυτή είναι η απορία μου καί ουδεμία σχέση έχει μέ ΓΟΧ".

ΣΧΟΛΙΟ   JUSTIN:  μήπως όμως είχε μεταλάβει την προηγουμένη ημέρα;

- "Δημήτριος Αναστασιαδης : Το ότι έφυγε την στιγμή της μετουσίωσης των Τιμίων Δώρων δεν σου λέει τίποτα;;; Έλεος δηλαδή!!

- Kyprianos Christodoulides : Έλεος ναί, η Μετουσίωση έγινε, αλλά αιφνιδίως - πρό Μεταλήψεως - απήλθε".

ΣΧΟΛΙΟ JUSTIN : συμβαίνει συχνά σε Αγίους. Παράδειγμα ο Άγιος Φλαβιανός. Τον στραγκάλισαν με το ωμοφόριό του δίπλα στην Αγία Τράπεζα  οι αιρετικοί προ της ιεράς μεταλήψεως.

- Kyprianos Christodoulides :

 Η Εκκλησία εύχεται, περί αιφνίδιου θανάτου, νά μήν πεθάνουμε ξαφνικά.
Ο Κύριος νά μάς ελεήσει καί η Δέσποινα τού κόσμου, νά μάς προφυλάξει από αιφνίδιον θάνατο.

Ο ιερεύςἜτι δεόμεθα ὑπέρ τοῦ διαφυλαχθῆναι τὴν ἁγίαν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν πόλιν ταύτην, καὶ πᾶσαν πόλιν καὶ χώραν ἀπὸ ὀργῆς, λοιμοῦ, λιμοῦ, σεισμοῦ, καταποντισμοῦ, πυρός, μαχαίρας, ἐπιδρομῆς ἀλλοφύλων, ἐμφυλίου πολέμου, καὶ αἰφνιδίου θανάτου ... .
(Μικρά Παράκλησις εις τήν υπεραγίαν Θεοτόκο)

JUSTIN: Αυτό για τους ανετοίμους (ανεξομολογήτους, κλπ). Για τους ετοίμους ισχύει το "έφυγε σαν το πουλάκι"...

Το σημαντικώτερο όμως για εμάς είναι η καταγγελία που έκανε ο κοιμηθείς  για την "πανθρησκεία". Κόλαφος για τον "διαθρησκειακό" Αρχιεπίσκοπο    που οργάνωσε την πανθρησκειακή συνάντηση στην Αθήνα. Το μήνυμα του ουρανού ήταν σαφέστατο. Έτσι εξηγείται και το βλοσυρώτατο ύφος που είχε ο Ιερώνυμος στην κηδεία του κυρού Χρυσοστόμου Μάνης. ...

Και έπονται και άλλα! 

Μέ αγάπη από έναν ΓΟΧ.

***

Σ.σ. : Την δε ερχομένην ημέραν ο Όσιος Νικάνωρ ηγέρθη το πρωϊ και εισελθών εις το Κυριακόν, και ιερουργήσας, εκοινώνησε τα Άχραντα Μυστήρια. Εξελθών δε μετά την θείαν Μυσταγωγίαν, είπε πάλιν προς τους μαθητάς του· Ήλθε τώρα η ώρα, τέκνα μου, δια να πηγαίνω προς τον ποθούμενον Δεσπότην μου Ταύτα ειπών ο Άγιος, και ευχόμενος και ευλογών τους περιεστώτας Μοναχούς και λαϊκούς, και πλαγιάσας επί της κλίνης του, παρέδωκε το πνεύμα εις χείρας Θεού κατά το αυιθ΄ (1419) έτος, εν μηνί Αυγούστω, ζ΄ (7).

***

Kyprianos Christodoulides Ευχαριστώ ιδιαίτερα τόν stan silver (κύριο Κωνσταντίνο Αργυρακόπουλο) γιά τό σχόλιο. Αυτά που έγραψα, καί η θρησκευτική ορθότητα τού ιστολογίου "Φίλη Ορθοδοξία" ( katanixis ) έκρινε σκόπιμο νά εξαφανίσει, ήταν, διότι στό γενεαλογικό μου δένδρο η προγιαγιά καί μητέρα τής γιαγιάς (εκ μητρός) μου - μέ επτά παιδιά - έζησε 90 χρόνια. Καί όπως μού είχε πεί η γιαγιά μου, ένα πρωί ζήτησε νά έλθουν όλα τά παιδιά της νά τά αποχαιρετίσει επειδή θά πέθαινε. Αυτό καί έγινε. Τό βράδυ τής ίδιας μέρας η προγιαγιά μου (εκ τινός χωρίου τής νήσου Άνδρου) αφού κοινώνησε αναχώρησε στούς ουρανούς. Αυτό είχα κατά νούν, όταν έγραψα τά σχόλια, τά οποία εξαφάνισε η εμπάθεια τού Δημητρίου Αναστασιάδη καί η "ορθοδοξοφροσύνη" τού ιστολογίου "Φίλη Ορθοδοξία" - katanixis, τού π. Νικολάου Μανώλη. Κατά τά άλλα, μάς έμειναν επίσκοποι σάν τόν Ιερόθεο Βλάχο, γιά νά μάς παραδίδουν μαθήματα "οσιακής" κοίμησης μητροπολιτών, όπως αυτή τού Χρυσοστόμου Μάνης. Ο Κύριος νά τόν αναπαύσει.

***

Ο telemaxos doumanis άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Περί της κοιμήσεως του κυρού Χρυσοστόμου Μάνης":

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΑΝ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ Ο π. ΜΑΝΩΛΗΣ ή ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΗ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΝΤΕΣ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ -ΛΑΘΟΣ ?? .

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΕΡΗΜΙΤΟΥ -- Αθωνικά άνθη

Προσφιλέστατα εν Κυρίω τέκνα. Χαίρω και δοξάζω το πανύμνητον όνομα του Κυρίου Ιησού συν Πατρί και Πνεύματι, δια την πίστιν σας και τας αγίας εμπνεύσεις σας…                                                                                                                                      

… Γράφετε, προφανώς υπό τον φωτισμόν του αγίου Πνεύματος, του «συναντιλαμβανομένου ταις ασθενείαις ημών»: «Είμεθα νέοι φοιτηταί τεσσάρων διαφόρων επιστημονικών κλάδων. Ζώμεν και ημείς εις τον καταλυτικόν 20^ον  αιώνα. Ρεύματα μας περιβάλλουν ποικίλα, φιλοσοφικά, θρησκευτικά, κοινωνιστικά, πολιτιστικά, πολιτειακά, εκκλησιαστικά και μας προκαλούν εις αντιμετώπισίν των, εις μίαν τοποθέτησιν απέναντί των… Βεβαίως, πλην των διανοητικών προκλήσεων έχομεν και πειρασμούς ηθικούς. Είμεθα Ορθόδοξοι χριστιανοί και θέλομεν να ζήσωμεν και να αποθάνωμεν εν ευσεβεία και να μη εκπέσωμεν, όσον εξαρτάται από ημάς, της αιωνίου ζωής και μακαριότητος…  Δια τούτο, παρακαλούμεν την αγιότητά σας, όπως μας υποδείξη τρόπους οικοδομής εν Χριστώ και μας βοηθήση εις μίαν ορθήν αντιμετώπισιν των ανωτέρω συγχρόνων προκλήσεων, ώστε, χωρίς υπεκφυγάς, να πάρωμεν μίαν έλλογον στάσιν και θέσιν…».  

ΤΟ ΚΕΡΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ! -- του Νικολάου Πανταζή, θεολόγου

Στην Θεαρχική Εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού, στο Α’ Στιχηρό Ιδιόμελο της Λιτής, συναντούμε με ιδιαίτερη μεγαλοπρέπεια τον παρακάτω περιώνυμο παραλληλισμό:

«ἀνύψωσον τοῦ Ὀρθοδόξου Λαοῦ σου τὸ κέρας, τῇ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ σου ἀνυψώσει…”

δηλαδή, μαζί με την Ανύψωση του Τιμίου Σου Σταυρού, ανύψωσε Κύριε, και το κέρατο του Ορθοδόξου Σου Λαού!