ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ
«… ουδέν γαρ
εδόκει μοι τοιούτον, οίον μύσαντα τας αισθήσεις, έξω σαρκός και κόσμου
γενόμενον, και εις εαυτόν συστραφέντα μηδενός των ανθρωπίνων προσαπτόμενον…»
Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος.
Εκπληρούντες
υπόσχεσίν μας προς τους αναγνώστας των «Τριών Ιεραρχών», αρχόμεθα της
δημοσιεύσεως σειράς άρθρων περί του αγίου Γρηγορίου και της Θεολογίας αυτού. Εκ
προοιμίων δηλούμεν, ότι η παμμερής απεικόνισις του Παλαμά, ως Μυστικού και
Δογματικού Θεολόγου, είναι ανέφικτος εις τον περιωρισμένον χώρον ενός
περιοδικού και εις ολίγα μόνον άρθρα. Θα προσπαθήσωμεν να εμφανίσωμεν τα
θέματα, τα οποία προέβαλε και τα οποία συνετάραξαν την εποχήν του, εις λιτάς
και αδράς γραμμάς, ελπίζοντες λίανπροσεχώς να δώσωμεν ωλοκληρωμένον τον θείον
Παλαμάν κατά την βίωσιν και την Θεολογίαν του. Τούτο είναι εκ των ων ουκ άνευ
αιτημάτων της Ορθοδοξίας, διότι ως Δογματικός και Μυστικός Θεολόγος έθιξε
ζητήματα, τα οποία δια πρώτην φοράν ενηρθρώθησαν εις Συνοδικάς αποφάσεις, δι’
ων η Εκκλησία οιονεί ανεκεφαλαίωσεν εν τω προσώπω του Παλαμά μέγα μέρος της
δογματικής διδασκαλίας της και της εξ αυτής πηγαζούσης οικείας πνευματικότητος.
Παρά ταύτα ουδείς των Πατέρων είναι τόσον παρεξηγημένος, και παρ’ αυτοίς τοις
Ορθοδόξοις, όσον ο Παλαμάς, και ουδενός άλλου αγίου Πατρός δεν έχομεν τόσην
ανάγκην σήμερον, εις την εποχήν του ψυχικού άγχους και της αγωνίας προς
λύτρωσιν, όσον από τον μέγιστον τούτον Θεολόγον.
Κατ’ αρχήν είναι
απαραίτητον να γνωρίζωμεν ότι ο Παλαμάς υπήρξε κυρίως Ησυχαστής, φορεύς
δηλονότι ησυχαστικών εμπειριών. Η εσωτερική βίωσις κατ’ ουδένα λόγον πρέπει να
ταυτίζεται προς τας συναισθηματικάς κενώσεις της καρδίας. Διότι η μυστική, η
εσωτερική ζωή των ησυχαστών, αποτελεί «κυκλικήν» κίνησιν του νοός προς γνώσιν
εαυτού. Είναι ένα είδος συνελίξεως «των νοερών δυνάμεων της ψυχής», εντός
αυτής, και δι’ αυτής ανάβασις προς τον Θεόν. Η προς τα έσω αυτή στροφή δεν
εχαλκεύθη υπό των ησυχαστών, αλλ’ αποτελεί οδόν πνευματικής ζωής ευρισκομένην
εντός της Πατερικής παραδόσεως, όπως επιτύχουν την «θέαν» του Θεού.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 16 Ιουνίου 2016
Τύχωνος επισκόπου Αμαθούντος της Κύπρου.
Ὁ Ἅγιος Τύχων
καταγόταν ἀπὸ τὴν Κύπρο καὶ ἐγεννήθηκε ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς στὴν Ἀμαθούντα τῆς
Κύπρου, τὴν σημερινὴ Παλαιὰ Λεμεσό. Ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τῶν αὐτοκρατόρων
Ἀρκαδίου καὶ Ὀνωρίου (395 – 423 μ.Χ.). Ἀφιερωθεὶς ὑπὸ τῶν φιλοθρήσκων γονέων
του στὸν Θεό, ἔλαβε ἄρτια μόρφωση καὶ διακρίθηκε στὴ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν.
Γιὰ τὴν καθαρότητα τοῦ βίου καὶ τὴν ἁγνότητά του ἐχειροτονήθηκε ὑπὸ τοῦ
Ἐπισκόπου Ἀμαθούντος Μνημονίου διάκονος καὶ στὴ συνέχεια πρεσβύτερος.
Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ : Ἡ ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου τό 1924, διέσπασε τήν λειτουργική ἑνότητα μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν
Ἡ ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου τό 1924 ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἦταν μονομερής καί πραξικοπηματική ἐνέργεια, γιατί δέν ἔγινε μέ πανορθόδοξη ἀπόφαση. Διέσπασε τήν λειτουργική ἑνότητα μεταξύ τῶν Ὀρθοδόξων Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καί προκάλεσε σχίσματα καί διαιρέσεις μεταξύ τῶν πιστῶν. Στήν ἀλλαγή συνήργησαν καί ὤθησαν ἑτερόδοξες «ὁμολογίες» καί μυστικές ἑταιρεῖες, μέσῳ τοῦ Πατριάρχου Μελετίου Μεταξάκη. Ἦταν προσμονή ὅλων καί δέσμευση τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν ἡ μέλλουσα νά συνέλθει Σύνοδος νά συζητήσει καί νά ἐπιλύσει τό θέμα. Δυστυχῶς, κατά τήν μακρά προσυνοδική διαδικασία Παπικοί καί Προτεστάντες ἔθεσαν στούς Ὀρθοδόξους νέο θέμα, τόν «κοινό ἑορτασμό τοῦ Πάσχα», μέ συνέπεια νά στραφεῖ πρός τά ἐκεῖ τό ἐνδιαφέρον καί νά ἀτονήσει ἡ συζήτηση γιά τήν θεραπεία τοῦ τραύματος τῆς λειτουργικῆς ἑνότητος στόν ἑορτασμό τῶν ἀκινήτων ἑορτῶν, πού προκλήθηκε χωρίς λόγο καί ποιμαντική ἀνάγκη. Στήν τελική φάση τῆς Συνόδου καί χωρίς συνοδικές ἀποφάσεις τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν τό θέμα τοῦ Ἡμερολογίου ἀποσύρθηκε ἀπό τόν κατάλογο τῶν θεμάτων, ἐνῶ ἦταν τό κατ' ἐξοχήν ἐπεῖγον καί φλέγον θέμα. (Επιστολή Πατρ. Βουλγαρίας Αριθ. πρωτ. 487)
ΕΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΩΝ -- του Κυπριανού Χριστοδουλίδη
"Πολλές φορές όπως
γνωρίζετε, υπάρχουν οι εντός εισαγωγικών «υπέρ-Ορθόδοξοι», οι οποίοι κατηγορούν
το Πατριαρχείο μας και τας άλλας Ορθοδόξους Εκκλησίας διότι διεξάγουν διαλόγους
μὲ τοὺς μὴ Ὀρθοδόξους Ἀδελφούς μας,
διότι ἔχουμε διαφόρους ἐπικοινωνίας καὶ ἀνταλλαγὲς ἐπισκέψεων". Ὁ Παναγιότατος ἀνακάλυψε
τώρα τοὺς «ἐντὸς εἰσαγωγικῶν» ὑπερορθόδοξους.
Ἐκτὸς εἰσαγωγικῶν θὰ ἐννοεῖ προφανῶς τοὺς «παραδοσιοκάπηλους», τοὺς «σχισματικούς» καὶ τοὺς «θεομπαῖχτες» (τὰ εἰσαγωγικά, ἂν καὶ δὲν τὰ συμπαθῶ, δικά μου).
Δὲν ἐξηγεῖται διαφορετικά. Οἱ ἐντὸς εἰσαγωγικῶν ὑπογράψαντες ζήλωσαν δόξα Ὀρθόδοξη,
ἐντὸς Ἐκκλησίας, καὶ ὄχι τὴν ἐκτὸς Ἐκκλησίας
«σχισματικὴ» δόξα τῶν Παλαιοημερολογιτῶν. Ποὺ δὲν εἶναι φυσικὰ καὶ δόξα ὀρθή. Εἶναι
στρεβλή, λένε. Πάρ᾽ ὅλα αὐτά, οἱ ἐντὸς Ἐκκλησίας
καὶ εἰσαγωγικῶν ὑπογράψαντες, δὲν παύουν ἀκόμη νὰ εἶναι Ὀρθόδοξοι. Καὶ μάλιστα πέραν
τοῦ δέοντος. Ἐρωτᾶται λοιπὸν ποιοὶ εἶναι οἱ
ἐκτὸς εἰσαγωγικῶν καὶ ἐντὸς φυσιολογικῶν—καὶ
ὄχι ἀκραίων — ὁρίων Ὀρθόδοξοι, τοὺς ὁποίους
προτιμᾶ ὁ Παναγιότατος; Τὴν ἀπάντηση
δὲν θὰ μᾶς τὴν δώσει, ἀλλὰ δὲν δυσκολευόμαστε
νὰ τὴν καταλάβουμε.
O Όσιος Φιλήμων αποκαλύπτει πως πρέπει να αγωνιζόμαστε
Κράτησε την κρυφή
μελέτη με καθαρή καρδιά. Γιατί αν γίνεται αδιάλειπτα η προσευχή σου και η
μελέτη των Γραφών, τότε ανοίγουν τα νοερά μάτια της ψυχής και έρχεται σ΄ αυτήν
χαρά μεγάλη και ένας πόθος ανέκφραστος και πολύ δυνατός, που να καίγεται η
σάρκα από το Πνεύμα, ώστε να γίνεται ολόκληρος ο άνθρωπος πνευματικός. Είτε
νύχτα λοιπόν, είτε ημέρα σε αξιώση ο Θεός να προσευχηθής απερίσπαστα με καθαρόν
νουν, μη περιορισθής στον κανόνα σου, αλλά με όση δύναμιν έχεις, να
επεκτείνεσαι στην προσευχή και να αφοσιώνεσαι στον Θεόν. Και Εκείνος φωτίζει
την καρδιά σου για ποια πνευματική εργασία θα κάνης.
(Φιλοκαλία τόμος
Β΄).
Η απάτη του Οικουμενισμού -- Toυ αείμνηστου Σεργίου Σάκκου ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.
Με αυτή την προοπτική κατανοούμε πόσο ασύμφορη και άστοχη υπήρξε η ένταξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας στο λεγόμενο «Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών» (Π.Σ.Ε.) – ευφυής και εύστοχη η απόδοση της συντομογραφίας ως «το ψέμμα του διαβόλου» - και η συμμετοχή της στις εκδηλώσεις του. Αντιλαμβανόμαστε πόσο άδικος είναι ο δελεασμός της Εκκλησίας από τα ποικίλα τερτίπια της οικουμενιστικής κινήσεως, η οποία καπηλεύεται την οικουμενικότητα, το πνευματικό και άγιο γνώρισμα της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Όπως ήδη εξήγησα εφαρμόζοντας την αγιογραφική αλήθεια ότι «ο Θεός αγάπη εστί» η Εκκλησία έρχεται να αγκαλιάσει την οικουμένη, τον κάθε άνθρωπο και να τον ανεβάσει στη θέωση. Αντίθετα, η οικουμενιστική κίνηση διαστρέφοντας την ευαγγελική αλήθεια θεοποιεί την αγάπη. Αλλά αγάπη χωρίς την αλήθεια είναι απάτη. Και ο οικουμενισμός είναι η πιο βδελυρή απάτη. Παρουσιάζεται και προβάλλεται ως μία αγαπητική κίνηση, φιλάνθρωπη και φιλενωτική, που δεν ενοχλείται από τα δόγματα, στην πραγματικότητα όμως όχι απλώς τα κονιορτοποιεί, αλλά τα υποκαθιστά. Ισοπεδώνει την αλήθεια και την εξισώνει με την πλάνη, υποβιβάζει τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία στη σειρά της πανσπερμίας των αιρέσεων.
Μητρ. Καλαβρύτων κ. Αμβρόσιος : Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΕΣΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΑΙΓΙΟΥ!
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΚΟΣΙ ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ...
15 ΙΟΥΝΙΟΥ 1995
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΕΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΑΙΓΙΟ
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΚΑΙ
Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ
ΕΣΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΑΙΓΙΟΥ!
Αγαπητοί μου Αδελφοί, Συμπεσβύτεροι και Συνδιάκονοι,
Τέκνα μου εν Κυρίω αγαπητά και περιπόθητα
Αιγιώτισσες και Αιγιώτες,
Σήμερα, 15 Ιουνίου 2016, απεφάσισα να επικοινωνήσω με τήν αγάπην σας, προκειμένου να ξαναθυμηθούμε μερικά σημαντικά πράγματα από την πονεμένην εκείνην ημέραν του καταστρεπτικού σεισμού, που έπληξε την πόλη μας, την 15ην Ιουνίου 1995.
Να η θρησκεία μας : π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ --- Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν
Ἡ σύγχρονη βεβήλωσι τοῦ Πανιέρου Ναοῦ τῆς Τοῦ Θεοῦ Σοφίας στήν Βασιλίδα τῶν Πόλεων μέ τήν καθημερινή ἀνάγνωσι τοῦ Κορανίου καί τήν τηλεοπτική κάλυψί της σέ ὅλη τήν Τουρκία καθ’ ὅλη τήν περίοδο τοῦ μουσουλμανικοῦ Ραμαζανίου καί ἡ μετατροπή περιπύστων Ναῶν τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί τῶν περιχώρων σέ τεμένη ὅπως οἱ Ἅγιοι Σέργιος καί Βάκχος, πού ἔγινε KücükAyaSofya (Hüssein Aga) Camii, ἡ Θεοτόκος Κυριώτισσα ἤ Μονή Ἀκαταλήπτου Χριστοῦ, πού ἔγινε Kalenderhane Camii,
Ο Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΣ -- Aθανασίου Σακαρέλλ...":
+Ι.Γ.Ζ.
Πριν από ένα μήνα περίπου είχαμε μια συζήτηση αναφορικά με την αγιοκατάταξη του Αυγουστίνου.
Αυτή η μελέτη του Σακαρέλλου - θεολόγου, ( βλέπε από άρθρο 7 άχρι τέλους ) μας δίνει να καταλάβουμε αρκετά περί Αυγουστίνου.
Σε κάποιες παραπομπές αντελήφθην ότι και ο Ρωμανίδης την αυτή άποψη έχει επί του θέματος:
" Ὅπως ὑποστηρίζει ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης στὸν Παπισμό, διὰ τοῦ Αὐγουστίνου, «παρεισέφρησαν σχεδὸν ἀνεξελέγκτως καὶ ὑπερίσχυσαν ὡρισμένα ξένα πρὸς τὸν Χριστιανισμὸν φιλοσοφικὰ στοιχεῖα, διὰ τῶν ὁποίων ἡ Δύσις ἀπεμακρύνθη τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ περιέπεσεν εἰς τὰς γνωστὰς πλάνας της». Θὰ ἐπισημάνουμε ὁρισμένες ἀπʼ τὶς διαφοροποιήσεις αὐτές " (βλέπε άρθρο 10 )
...ὅλοι οἱ ἀπόγονοι τῶν Πρωτοπλάστων κληρονόμησαν τὴν ἁμαρτία τοῦ Ἀδάμ, ἡ ὁποία ἐξόργισε τὸ Θεό. Ἔτσι ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καταδίκασε ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα στὴν κόλαση καὶ ἐπέβαλε σʼ αὐτὴν τὴν ποινὴ τοῦ θανάτου. Κατὰ τὴν ἀξία τῆς κληρονομικῆς αὐτῆς ἐνοχῆς ἀξίζει σὲ ὅλους ἡ κόλαση. Ὁ Θεὸς ὅμως ἐξέλεξε, λέει ὁ π. ᾽ Ι. Ρωμανίδης, μία ὁμάδα ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς προώρισε γιὰ τὴ σωτηρία. Σʼ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ θέλει ὁ Θεὸς νὰ σωθοῦν, παρέχει τὴ σωστικὴ Χάρη Του, ἡ ὁποία ἐνεργεῖ ἀκαταγώνιστα τὴ σωτηρία τους! Αὐτὸ ὅμως εἶναι ἡ κακοδοξία τοῦ ἀπόλυτου προορισμοῦ! ( άρθρο 11 στο τέλος )
Η άποψη του Ρωμανίδη έχει βάρος διότι δεν είναι κάποιος απλώς και ως έτυχε, άλλωστε ήταν αυτός που απέδειξε ότι ο τεράστιος Τρεμπέλας έσφαλε... αναλυτικά έχει γράψει ο Μεταλληνός.
Σημειωτέον ήταν ο αντιπρόσωπος της επίσημης Εκκλησίας σε όλους τους Διαχριστιανικούς διαλόγους.
Να κάνω και εγώ μια επισήμανση,
είναι τυχαίο ότι ο Αυγουστίνος αγιοκατατάχθηκε την εποχή που ξεκίνησε επίσημα η ένωση με τους Παπικούς;
Περαιτέρω έκαστος όπως αναπαύεται.
Δεν θα γράψω πολλά. Μόνο λίγα από εκείνα, τα οποία ίσως αναπαύουν.
Με τον π.Ρωμανίδη αρχίζει η αποκαθήλωση (κν. ξήλωμα) των εκλησιαστικών πατέρων. Σειρά έχει ο Γρηγόριος Νύσσης, έπειτα θα ακολουθήσει ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης και βλέπουμε.
Αλλά αν έκανε λάθος να υποστηρίξει αυτά που υποστήριξε ο ιερός Αυγουστίνος, γιατί δεν είναι τρομερό το λάθος του π.Ρωμανίδη ; Που έβγαλε σκάρτη τη Θρησκεία με εκείνο το "Θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια και θεραπεία η εκκλησία" ;
Περισσότερα, αν έχετε χρόνο, σε αυτά :
1) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2014/10/blog-post_12.html
2) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2014/10/blog-post_12.html (Σχόλια)
3) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html
Πριν από ένα μήνα περίπου είχαμε μια συζήτηση αναφορικά με την αγιοκατάταξη του Αυγουστίνου.
Αυτή η μελέτη του Σακαρέλλου - θεολόγου, ( βλέπε από άρθρο 7 άχρι τέλους ) μας δίνει να καταλάβουμε αρκετά περί Αυγουστίνου.
Σε κάποιες παραπομπές αντελήφθην ότι και ο Ρωμανίδης την αυτή άποψη έχει επί του θέματος:
" Ὅπως ὑποστηρίζει ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης στὸν Παπισμό, διὰ τοῦ Αὐγουστίνου, «παρεισέφρησαν σχεδὸν ἀνεξελέγκτως καὶ ὑπερίσχυσαν ὡρισμένα ξένα πρὸς τὸν Χριστιανισμὸν φιλοσοφικὰ στοιχεῖα, διὰ τῶν ὁποίων ἡ Δύσις ἀπεμακρύνθη τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ περιέπεσεν εἰς τὰς γνωστὰς πλάνας της». Θὰ ἐπισημάνουμε ὁρισμένες ἀπʼ τὶς διαφοροποιήσεις αὐτές " (βλέπε άρθρο 10 )
...ὅλοι οἱ ἀπόγονοι τῶν Πρωτοπλάστων κληρονόμησαν τὴν ἁμαρτία τοῦ Ἀδάμ, ἡ ὁποία ἐξόργισε τὸ Θεό. Ἔτσι ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καταδίκασε ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα στὴν κόλαση καὶ ἐπέβαλε σʼ αὐτὴν τὴν ποινὴ τοῦ θανάτου. Κατὰ τὴν ἀξία τῆς κληρονομικῆς αὐτῆς ἐνοχῆς ἀξίζει σὲ ὅλους ἡ κόλαση. Ὁ Θεὸς ὅμως ἐξέλεξε, λέει ὁ π. ᾽ Ι. Ρωμανίδης, μία ὁμάδα ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς προώρισε γιὰ τὴ σωτηρία. Σʼ αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ θέλει ὁ Θεὸς νὰ σωθοῦν, παρέχει τὴ σωστικὴ Χάρη Του, ἡ ὁποία ἐνεργεῖ ἀκαταγώνιστα τὴ σωτηρία τους! Αὐτὸ ὅμως εἶναι ἡ κακοδοξία τοῦ ἀπόλυτου προορισμοῦ! ( άρθρο 11 στο τέλος )
Η άποψη του Ρωμανίδη έχει βάρος διότι δεν είναι κάποιος απλώς και ως έτυχε, άλλωστε ήταν αυτός που απέδειξε ότι ο τεράστιος Τρεμπέλας έσφαλε... αναλυτικά έχει γράψει ο Μεταλληνός.
Σημειωτέον ήταν ο αντιπρόσωπος της επίσημης Εκκλησίας σε όλους τους Διαχριστιανικούς διαλόγους.
Να κάνω και εγώ μια επισήμανση,
είναι τυχαίο ότι ο Αυγουστίνος αγιοκατατάχθηκε την εποχή που ξεκίνησε επίσημα η ένωση με τους Παπικούς;
Περαιτέρω έκαστος όπως αναπαύεται.
***
Ο/Η Kyprianos
Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ο Ανώνυμος
άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή ...": Δεν θα γράψω πολλά. Μόνο λίγα από εκείνα, τα οποία ίσως αναπαύουν.
Με τον π.Ρωμανίδη αρχίζει η αποκαθήλωση (κν. ξήλωμα) των εκλησιαστικών πατέρων. Σειρά έχει ο Γρηγόριος Νύσσης, έπειτα θα ακολουθήσει ο άγιος Θεόδωρος Στουδίτης και βλέπουμε.
Αλλά αν έκανε λάθος να υποστηρίξει αυτά που υποστήριξε ο ιερός Αυγουστίνος, γιατί δεν είναι τρομερό το λάθος του π.Ρωμανίδη ; Που έβγαλε σκάρτη τη Θρησκεία με εκείνο το "Θρησκεία είναι νευροβιολογική ασθένεια και θεραπεία η εκκλησία" ;
Περισσότερα, αν έχετε χρόνο, σε αυτά :
1) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2014/10/blog-post_12.html
2) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2014/10/blog-post_12.html (Σχόλια)
3) http://kyprianoscy.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html
***