Τὶ ἐστιν ἀλήθεια; (Ιωάν. ιή, 38) -- Ο Οικουμενισμός και άλλα ψεύδη υπό το φως της αληθούς Ορθοδόξου διδασκαλίας.

Παναγιώτης Τσάλλος, Ιστορικός

Σύμφωνα με τους Έλληνες προχριστιανικούς φιλοσόφους, η αλήθεια, δηλαδή η αντικειμενική γνώση των πραγμάτων, είναι κάτι που απασχολεί λίγους ανθρώπους αφού οι περισσότεροι αναπαύονται σε ότι τους σερβίρουν. Ο Θουκυδίδης[1] αναφέρει ότι «Oὕτως ἀταλαίπωρος τοῖς πολλοῖς ἡ ζήτησις τῆς ἀληθείας, καὶ ἐπὶ τὰ ἑτοῖμα μᾶλλον τρέπονται».[2] Η αλήθεια όμως είναι απαραίτητη για μία σωστή βιοτή. Ο Διογένης Λαέρτιος νουθετών ημάς, λέγει: «εὐσέβειαν ἀσκεῖν, σωφροσύνην φιλεῖν, ἀλήθειαν ἔχειν».[3] Άπειρα είναι τα χωρία που δείχνουν ότι για τους αρχαίους Έλληνες στοχαστές η αλήθεια ήταν το ύψιστο ζητούμενο της ζωής τους.
 
  Στην κατά και μετά Χριστόν εποχή, η Ορθόδοξη Εκκλησία διατύπωσε και διαφύλαξε το μυστήριον της Αληθείας με τρόπο που θα ζήλευε και ο πιο λαμπρός αναζητητής της κοσμικής σοφίας. Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, σε κάποιο σημείο της ανακρίσεως του Θεού από τον άνθρωπο, ο Πιλάτος ρώτησε τον Κύριο «τὶ ἐστιν ἀλήθεια». Μπορεί ο Πιλάτος να μην έλαβε ποτέ την απάντηση στο ερώτημά του,[4] όμως ο Κύριος σε άλλο σημείο της επίγειας ζωής Του έδωσε ξεκάθαρα την απάντηση στον πανανθρώπινο αυτό προβληματισμό. Αναλυτικότερα, λίγο πριν τη σύλληψη και κατά τη διάρκεια του Μυστικού Δείπνου, ο Κύριος όρισε άπαξ την μία και μοναδική Αλήθεια, λέγων: «έγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή».[5] Άρα λοιπόν ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι η Aλήθεια.[6] Ο Μέγας Αθανάσιος λέγει περί τούτου ότι: οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ Πατρὶ ἐν Πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ Πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν. Πνεῦμα ὁ Θεὸς, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν Πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν.» Δέδεικται τοίνυν ἐντεῦθεν, ὡς ἡ ἀλήθεια μὲν αὐτὸς ὁ Υἱός ἐστιν, ὡς αὐτός φησιν· «Ἐγώ εἰμι ἡ ἀλήθεια·» περὶ οὗ καὶ ὁ προφήτης Δαβὶδ ἐπεκαλεῖτο λέγων· «Ἐξαπόστειλον τὸ φῶς σου καὶ τὴν ἀλήθειάν σου.» Οἱ ἀληθινοὶ τοίνυν προσκυνηταὶ προσκυνοῦσι μὲν τῷ Πατρῖ, ἀλλ' ἐν Πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ, ὁμολογοῦντες Υἱὸν καὶ ἐν αὐτῷ τὸ Πνεῦμα. Ἀχώριστον γὰρ τοῦ Υἱοῦ τὸ Πνεῦμα, ὡς ἀχώριστος ὁ Υἱὸς τοῦ Πατρός.[7] Δηλαδή ο Μέγας της Εκκλησίας διδάσκαλος μας λέγει ότι, α) η Αλήθεια είναι Αυτός ο Υιός και Λόγος του Θεού, και β) ο Θεός Πατήρ ζητά αληθινούς πιστούς που Τον ομολογούν και προσκυνούν εν Αγίω Πνεύματι και Αληθεία (=Χριστώ), αδιαίρετο από τα άλλα δύο Πρόσωπα της Αγίας Τριάδος. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι αφού όλα τα ιδιώματα των Προσώπων της Αγίας Τριάδος είναι κοινά, πλην του αγέννητου, του γεννητού και του εκπορευτού, αυτό σημαίνει ότι η Αγία Τριάς είναι η Αλήθεια. Αλήθεια ο Πατήρ, Αλήθεια ο Υιός, Αλήθεια και το Άγιον Πνεύμα.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 28 Μαρτίου 2016

Ιλαρίωνος οσίου, του νέου, Ηρωδίωνος εκ των 70 αποστόλων.


Ὁ Ὅσιος Ἰλαρίων διετέλεσε ἡγούμενος τῆς μονῆς Πελεκητῆς στὴν Τριγλὶα καὶ διακρίθηκε γιὰ τὸ ἀσκητικό του ἦθος, τὸ φιλόθεο ζῆλο του, τὸ χάρισμα τῆς ἐλεημοσύνης καὶ τοὺς πνευματικοὺς ἀγῶνες. Γι’ αὐτὸ ὁ Ἅγιος Θεὸς τὸν προίκισε μὲ τὸ προορατικὸ χάρισμα. Ὁ Ὅσιος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 754 μ.Χ.

Από την Εισήγηση Καθηγητή κ. Δημ. Τσελεγγίδη στην ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο (23-03-2016)

Tό συγ­κε­κρι­μέ­νο Ἄρ­θρο 6 -τοῦ ὑ­πο­βαλ­λο­μέ­νου Κει­μέ­νου πρός ἔγ­κρι­ση ἀ­πό τήν μέλ­λου­σα καί Με­γά­λη Σύ­νο­δο- ἐμ­φα­νί­ζει κα­τά ἀν­τι­φα­τι­κό καί ἐν­τε­λῶς ἀ­θε­ο­λό­γη­το τρό­πο τήν  Ὀρ­θό­δο­ξη Ἐκ­κλη­σί­α, ἀ­φ’ ἑ­νός ὡς τήν Μί­αν Ἐκ­κλη­σί­αν, καί ἀ­φ’ ἑ­τέ­ρου τήν ἐκ­πε­φρα­σμέ­νη διά τῶν ἀν­τι­προ­σώ­πων της –καί ὄ­χι μό­νο- ἄ­πο­ψη, ὅ­τι ὑ­πάρ­χουν καί ἄλ­λες Ἐκ­κλη­σί­ες –σα­φῶς ἑ­τε­ρό­δο­ξες-, τήν ἱ­στο­ρι­κή πα­ρου­σί­α τῶν ὁ­ποί­ων ἀ­να­γνω­ρί­ζει καί στο­χεύ­ει στήν ἑ­νό­τη­τα μέ αὐ­τές. Οἱ Ὀρ­θό­δο­ξοι Οἰ­κου­με­νι­στές, δη­λα­δή, θε­ω­ροῦν τίς ἑ­τε­ρό­δο­ξες Θρη­σκευ­τι­κές Κοι­νό­τη­τες ὡς τμή­μα­τα τῆς δῆ­θεν δι­η­ρη­μέ­νης Ἐκ­κλη­σί­ας καί ἐ­πι­δι­ώ­κουν τήν δῆ­θεν ἐ­πα­νέ­νω­ση τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, ἀν­τί νά ἐρ­γά­ζον­ται γιά τήν ἐ­πι­στρο­φή τους. Ἐ­πι­δι­ώ­κουν τήν ἑ­νό­τη­τα μέ αὐ­τές, πα­ρά τό γε­γο­νός, ὅ­τι αὐ­τές δέν δη­λώ­νουν ἕ­ως καί σή­με­ρα κα­μί­α δι­ά­θε­ση ἀρ­νή­σε­ως τῶν δογ­μα­τι­κῶν ἀ­πο­κλί­σε­ών τους ἀ­πό τήν Μί­α καί μό­νη Ἐκ­κλη­σί­α. Αὐ­τό ὅ­μως εἶ­ναι στήν πρά­ξη ὁ πα­ναι­ρε­τι­κός -πνευ­μα­τι­κῶς δυ­σώ­δης- καί πο­νη­ρό­τα­τος Συγ­κρη­τι­στι­κός Οἰ­κου­με­νι­σμός. Γι’ αὐ­τό καί ἀ­κρι­βο­λο­γοῦ­με θε­ο­λο­γι­κά, ὅ­ταν μι­λοῦ­με γιά Οἰ­κου­με­νι­στι­κή κα­κο­δο­ξί­α, ἡ ὁ­ποί­α πρέ­πει καί συ­νο­δι­κά νά κα­τα­δι­κα­στεῖ.

Από την Εισήγηση Αρχιμ Αθανάσιου Αναστασίου Προηγούμενου Μεγάλου Μετεώρου στην ημερίδα για τη Μεγάλη Σύνοδο (23-03-2016):

Η μέλ­λου­σα νά συ­νέλ­θει Ἁ­γί­α καί Με­γά­λη Σύ­νο­δος τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας, δέν ὁ­ρι­ο­θε­τεῖ τήν πί­στη ἔ­ναν­τι τῆς αἱ­ρέ­σε­ως. Ἀν­τί­θε­τα, μά­λι­στα, ἀμ­φι­σβη­τεῖ τήν αὐ­το­συ­νει­δη­σί­α τῆς Ὀρ­θο­δό­ξου Ἐκ­κλη­σί­ας, ὡς Μί­ας, Ἁ­γί­ας, Κα­θο­λι­κῆς καί Ἀ­πο­στο­λι­κῆς Ἐκ­κλη­σί­ας, κα­θώς ἀ­να­γνω­ρί­ζει ὡς «Ἐκ­κλη­σί­ες» καί τούς αἱ­ρε­τι­κούς, πα­πι­κούς καί προ­τε­στάν­τες. Νο­μι­μο­ποι­εῖ, δη­λα­δή, καί ἀ­να­γνω­ρί­ζει θε­σμι­κά τήν αἵ­ρε­ση.

Η απάντηση Κολοκοτρώνη στον Χάμιλτον για τα περί συμβιβασμού με τους Τούρκους και η υπόσχεση για έναν παντοτινό πόλεμο

«Ἡ ἐπανάστασις ἡ ἐδική μας δὲν ὁμοιάζει μὲ καμμιὰν ἀπ᾿ ὅσες γίνονται τὴν σήμερον εἰς τὴν Εὐρώπην. Τῆς Εὐρώπης αἱ ἐπαναστάσεις ἐναντίον τῶν διοικήσεών των εἶναι ἐμφύλιος πόλεμος. Ὁ ἐδικός μας πόλεμος ἦτον ὁ πλέον δίκαιος, ἦτον ἔθνος μὲ ἄλλο ἔθνος, ἦτον μὲ ἕνα λαόν, ὁποὺ ποτὲ δὲν ἠθέλησε νὰ ἀναγνωρισθεῖ ὡς τοιοῦτος, οὔτε νὰ ὁρκισθεῖ, παρὰ μόνο ὅ,τι ἔκαμνε ἡ βία. Οὔτε ὁ Σουλτάνος ἠθέλησε ποτὲ νὰ θεωρήσει τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν ὡς λαόν, ἀλλ᾿ ὡς σκλάβους. Μίαν φοράν, ὅταν ἐπήραμεν τὸ Ναύπλιον, ἦλθε ὁ Ἅμιλτον νὰ μὲ ἰδεῖ· μοῦ εἶπε ὅτι: "πρέπει οἱ Ἕλληνες νὰ ζητήσουν συμβιβασμόν, καὶ ἡ Ἀγγλία νὰ μεσιτεύσει". Ἐγὼ τοῦ ἀποκρίθηκα ὅτι: "Αὐτὸ δὲν γίνεται ποτέ, ἐλευθερία ἢ θάνατος. Ἐμεῖς, Καπετὰν Ἅμιλτον, ποτὲ συμβιβασμὸν δὲν ἐκάμαμεν μὲ τοὺς Τούρκους. Ἄλλους ἔκοψε, ἄλλους ἐσκλάβωσε μὲ τὸ σπαθί καὶ ἄλλοι, καθὼς ἡμεῖς, ἐζούσαμεν ἐλεύθεροι ἀπὸ γενεὰ εἰς γενεά. Ὁ βασιλεὺς μας ἐσκοτώθη, καμμία συνθήκη δὲν ἔκαμε· ἡ φρουρά του εἶχε παντοτινὸν πόλεμον μὲ τοὺς Τούρκους καὶ δύο φρούρια ἦτον πάντοτε ἀνυπότακτα". Μὲ εἶπε: "Ποία εἶναι ἡ βασιλικὴ φρουρά του, ποῖα εἶναι τὰ φρούρια;" – "Ἡ φρουρὰ τοῦ Βασιλέως μας εἶναι οἱ λεγόμενοι Κλέφται, τὰ φρούρια ἡ Μάνη καὶ τὸ Σούλι καὶ τὰ βουνά". Ἔτζι δὲν μὲ ὁμίλησε πλέον».

Εσπερινός στην Αγία Τριάδα από τον Λιάρο (ΦΩΤΟ – ΒΙΝΤΕΟ) -- Για την νικηφόρα για τους Έλληνες μάχη της Κλείσοβας που έγινε στις 25 Μαρτίου 1826



Mε πρωτοβουλία του Ομίλου Ιστορικής Φορεσιάς και Οπλισμού «Λιάρος», θα πραγματοποιηθεί αύριο η 2η αναπαράσταση της ιστορικής και νικηφόρας για τους Έλληνες μάχης της Κλείσοβας που έγινε στις 25 Μαρτίου 1826, λίγες μέρες πριν της Ηρωική Έξοδο της Φρουράς του Μεσολογγίου.
Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας αυτής, τελέστηκε σήμερα στις 6:00 το απόγευμα Εσπερινός στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας χοροστατούντος του Πρωτοσύγκελου της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας πατέρα Επιφάνειου Καραγιώργου.
Όλοι οι παραβρισκόμενοι ευχήθηκαν για την επιτυχία του εγχειρήματος που πραγματοποιείται φέτος για δεύτερη συνεχή φορά.

http://www.onairnews.gr/

Η ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΛΗΣΤΡΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΘΥΜΗΤΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ

Ελάβαμε το παρόν κείμενο από τον αδελφόν μας Νικόλαον Σαββόπουλον τον οποίον και ευχαριστούμε!

 
Σκίτσο από augoustinos-kantiotis.gr

Στην ανάρτησή μας ΣΥΜΦΩΝΟΣ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΕΑΣ ΖΗΛΑΝΔΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΑΛΑΙΟΥ ΚΑΙ ΝΕΟΥ ΧΩΡΟΥ αναφέρθηκε στην ανάγκη τῆς ενότητος τῶν ορθοδόξων (νεοημερολογιτῶν και παλαιοημερολογιτῶν), όπως έγραψε ο μακαριστός πατήρ Παΐσιος στην επιστολή του προς τον π. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο.
Η πορεία πρός την – ο μοι γένοιτο – ληστρική Σύνοδο τῆς Κρήτης, καταξιώνει τους αδελφούς τοῦ Πατρώου χώρου και καταισχύνει τους κακοδόξους Οικουμενιστάς τοῦ Νέου χώρου. Στην Ημερίδα «Αγία και Μεγάλη Σύνοδος» Μεγάλη προετοιμασία, χωρίς προσδοκίες» εφάνηκε ξεκάθαρα ο φωτισμός γιά τον οποίο ομίλησε ο μακαριστός π. Παΐσιος, όταν έγραψε τα εξής:

«Ἂς εὐχηθοῦμε νὰ δώση ὁ Θεὸς τὸν φωτισμόν Του εἰς ὅλους μας …, διά νὰ γίνη πρῶτον ἡ ἕνωσις αὐτῶν τῶν «Ἐκκλησιῶν» [ενν. η ένωσις τοῦ παλαιοῦ και νέου χώρου], νὰ πραγματοποιηθῆ ἡ γαλήνη ἀνάμεσα στὸ σκανδαλισμένο ὀρθόδοξο πλήρωμα, ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἀγάπη η πνευματική μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν, καὶ κατόπιν ἂς γίνη σκέψις γιά τὴν ἕνωσιν μετὰ τῶν ἄλλων ὁμολογιῶν, ἐὰν καὶ ἐφ᾽ ὅσον εἰλικρινῶς ἐπιθυμοῦν ν᾽ ἀσπασθοῦν τὸ Ὀρθόδοξον δόγμα.»

Από το πνεύμα που επικράτησε στην Ημερίδα και η συναναστροφή μεταξύ ορθοδόξων Παλαιοῦ και Νέου χώρου φάνηκε η αναγκαιότης τῆς συνενώσεως για να αντιμετωπισθεί η κακοδοξία τῶν Οικουμενιστῶν. Έφθασε λοιπόν ο καιρός τῆς ταπεινώσεως και ενώσεως.

Οι επίσκοποι τῆς Ελλαδικῆς Εκκλησίας θα πρέπει να προσέχουν πολύ την εξής φράση του Αγίου Παїσίου:

«Ο Κύριος, όταν θα πρέπη, θά παρουσιάση τους Μάρκους τους Ευγενικούς και τους Γρηγόριους Παλαμάδες, δια να συγκεντρώσουν όλα τα κατασκανδαλισμένα αδέλφια μας, δια να ομολο­γήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας.»

Ποιοί από τους επισκόπους θα υποστηρίξουν την Ορθοδοξία εφ” όσον τα κείμενα που είναι προς ψήφιση και ο κανονισμός λειτουργίας τῆς Συνόδου δεν είναι τῆς παραδόσεως, όπως επίσης δεν είναι ορθόδοξος η παρουσία αιρετικῶν παρατηρητῶν; Και επίσης, ποιός πατήρ τῆς Εκκλησίας μας πήγε σε Σύνοδο για την οποία γνώριζε εκ τῶν προτέρων ότι πρόκειται για ληστρική σύνοδο; Μήπως επιβάλλεται η Ιεραρχία τῆς Εκκλησίας τῆς Ελλάδος να αποφασίσει να μην συμμετάσχει στην Σύνοδο αυτή όπως προτείνει ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων, ώστε να αποφευχθεί ένα νέο σχίσμα, και να συγκροτηθεί από την Ιεραρχία σύνοδος προς καταδίκη τοῦ Οικουμενισμοῦ;

Άς αναλογιστούν οι επίσκοποι τῆς Ελλαδικῆς Εκκλησίας ότι η κόκκινη γραμμή δεν είναι το κοινό ποτήριο με τους παπικούς, αλλά η έγκριση τῶν προς ψήφιση αιρετικῶν κειμένων, όπως υπογραμμίστηκε στην Ημερίδα. Ο όρος «Χριστιανικές Εκκλησίες» στα κείμενα δεν είναι καταχρηστικός ή τεχνικός, αλλά έχει σκοπό να δώσει εκκλησιαστικότητα  στις αιρέσεις. Οι συντάκτες πιστεύουν στην αιρετική θεωρία τῶν κλάδων.

Τέλος παραθέτω ένα σχόλιο για το θέμα τῆς ενώσεως από αδελφό καθηγητή.

Νικόλαος Γ. Σαββόπουλος

 

ΠΟΛΥΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ είπε…

Σεβαστέ π. Θεόδωρε με χαρά μου πληροφορήθηκα ότι στην Ημερίδα κάποια στιγμή στον λόγο Σας ζητήσατε να πέσουν οι τόνοι αντιπαράθεσης μεταξύ Νεοημερολογητών και Παλαιοημερολογητών Αντιοικουμενιστών μπροστά στον κοινό μεγάλο κίνδυνο που διέρχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, εννοώντας, εάν κατάλαβα καλά, μία πιθανή συνεργασία και ενότητα των αληθινών Ορθοδόξων δυνάμεων, μελλοντικά, ενάντια στους Αιρετικούς Οικουμενιστές και φιλοοικουμενιστές. Αυτή η σκέψη δεν είναι δική Σας, αλλά ο Χριστός μας Σας φώτισε, ως αρχηγό μίας σεβαστής ομάδος κληρικών και λαϊκών που πονούν για Την Εκκλησία Του. Πατέρα Θεόδωρε αυτό είναι το Αντίδοντο στο δηλητήριο της Αίρεσης που πλέον επιβάλλεται και Επίσημα με την απόφαση της Ψευδοσυνόδου, η ενότητα δηλαδή όλων των αληθινών Ορθοδόξων. Η πλευρά των χλευαστικώς αποκαλουμένων » Παλαιοημερολογητών «, αναφέρομαι στην μεγάλη μερίδα αυτού του αγώνα, ποθεί και ζητά αυτή την ενότητα υπεράσπισης της Ορθοδοξίας και είναι έτοιμη να προσφέρει όλες της τις δυνάμεις και μέσα που διαθέτει, Αρχιερείς, κληρικούς, μοναχούς, Ναούς , μοναστήρια, χιλιάδες άνδρες και γυναίκες που αποτελούν το λογικό ποίμνιο, άλλωστε ο αγώνας μας γι αυτό έγινε από τους Πατέρες μας και συνεχίζεται από εμάς, παρά τα όποια ανθρώπινα λάθη μας, για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Εύχομαι αληθινά μετά την οριστική πτώση των Οικουμενιστών με τις αποφάσεις της Συνόδου τους να βρείτε το θάρρος να αποφασίσετε την Αποτείχιση και κατόπιν την ενότητα των Ορθοδόξων. Εάν συμβεί αυτό τότε αυτοί που οραματίσθηκαν την «Νεα Ορθοδοξία» και την υλοποιούν με την Σύνοδό τους θα διαπιστώσουν όπως λέει και ο λαός μας » τι εστί βερύκοκο «. Με αγάπη Χριστού ένας ελάχιστος Ορθόδοξος Πιστός

26 Μαρτίου 2016 – 2:09 π.μ.

http://orthodox-voice.blogspot.gr/2016/03/blog-post_801.html