ΕΝΩ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ -- Αθωνικά άνθη

Εάν ήρχετο ο άγγελος φύλαξ της Ελλάδος εφέτος, αφού περιώδευεν όλας τας πόλεις και τα χωρία μας, ο άγγελος εκείνος που εγνώρισεν όλας τας φάσεις του εκκλησιαστικού και εθνικού μας βίου εις όλας τας εποχάς, τι τάχα θα μας έλεγε; Τι θα έβλεπε, τι εντυπώσεις θα απεκόμιζεν από την Ελλάδα των αρχών του θεία χάριτι ανατέλλοντος 1968;…  Θα ήτο ικανοποιημένος από την ελληνικήν κοινωνίαν, από τους βαπτισθέντας εις το όνομα του Χριστού Ορθοδόξους Χριστιανούς; Ή θα εκάλυπτε με τας πτέρυγάς του το άγιον πρόσωπόν Του από εντροπήν ή λύπην ή απελπισίαν;…  Θα έβλεπεν ήθη χριστιανικά, ορθόδοξα, αγιότητα ζωής, πίστιν θερμήν, έργα πίστεως; Θα ήκουε λόγους «άλατι ηρτυμένους», θα έβλεπεν ενδιαφέροντα πνευματικά, πόθους ουρανίους, θα ανέπνεεν εις ατμόσφαιραν σεμνότητος; Ή θα ευρίσκετο προ απελπιστικού θεάματος, ευρυτάτης αποχαλινώσεως της ηθικής ζωής, προ αδιαφορίας δια την πέραν του κόσμου τούτου ζωήν, προ ελλείψεως ιστορικής ευθύνης, ενώπιον λήθης της υψηλής ελληνοχριστιανικής παραδόσεώς μας;…  Με άλλους λόγους, εάν ήρχετο εις την ηγιασμένην και ιστορικώς κατάφορτον από δάφνας Ελλάδα μας, «ο υιός του ανθρώπου θα εύρισκε την πίστιν»;

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά, υπομονή "άχρι καιρού" καλή ...Χρονιά

Ευχαριστούμε τον αδελφό μας telemaxos doumanis για το βίντεο.



«Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω» (Ματθ. κδ: 15)

Με ανέκφραστη οδύνη διαβάσαμε στο επίσημο όργανο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας «Ορθόδοξος Κήρυξ» κείμενο με τίτλο «Προσλαλιά γενομένη υπό του Πρωτοσυγκελλεύοντος Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Τροπαίου κ. Αθανασίου», στο οποίο περιέχονται και τα εξής απίστευτα:

«Εν τω οίκω των Θυατείρων επραγματώθησαν ευάριθμοι τιμητικαί εκδηλώσεις, περιλαμβάνουσαι δεξιώσεις και φιλοξενίας. Εν τοις πλουσίοις τούτοις η Ιερά Αρχιεπισκοπή προσέφερε φιλοξενίαν τη Αυτού Χάριτι τω Αγγλικανώ Κυρίω Rowan Williams μετά της συμβίας αυτού, έτι δε και τω Αγγλικανώ Επισκόπω Dover  Κυρίω Stephen Venner μετά της ανδρίδος αυτού, αμφοτέρας τας φιλοξενίας ταύτας κατά μήνα Απρίλιον».

Διερωτώμεθα:
1. Κατ΄ αρχήν, πόσο συνάδει με την Ορθόδοξη Παράδοση και τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων η φιλοξενία «Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου μετά της συμβίας αυτού». Αμνηστεύονται οι αιρετικοί; Τι είδους «συμβία επισκόπου» είναι η φιλοξενηθείσα;


2. Το τραγικότατον, όμως, είναι η φιλοξενία ετέρου «αγγλικανού επισκόπου» μετά της ( άκουσον, άκουσον!!!) ανδρίδος αυτού. Ακούγαμε κατά καιρούς το απερίγραπτο κατάντημα των αιρετικών, έως και αντιχρίστων, «χριστιανικών παραφυάδων», ότι μαζί με το υπόλοιπον πλήθος των αιρετικών τοποθετήσεών τους, αμνηστεύουν προσέτι και τη σοδομία, «παντρεύοντας» μάλιστα σοδομίτας και γομορίτας. Μήπως αγνοούν ότι ο Θεός μετά βδελυγμίας ετιμώρησε την «παρά φύσιν πράξιν» των Σοδομιτών με την «παρά φύσιν βροχήν» φωτιάς και θείου; Όμως, το να αμνηστεύωνται και να επιβραβεύωνται οι επαίσχυντες αυτές συμπεριφορές από ορθοδόξους Επισκόπους, ώστε να παρέχεται στους σοδομίτας και φιλοξενία εις τας Αρχιεπισκοπάς των και η συγκεκριμένη μάλιστα φιλοξενία να προβάλλεται με καμάρι μέσα από τις σελίδες του επισήμου εντύπου εκφραστικού οργάνου της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων, αυτό ούτε στο εφιαλτικότερο όνειρό μας δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε!....  (Ο.Τ.  1599)

O Συναξαριστής της ημέρας.

Κυριακή, 1 Ιανουαρίου 2017

ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ. Περιτομή Ι. Χριστού, Βασιλείου του μεγάλου.


Ὁ Μέγας Βασίλειος, μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες μορφὲς τῆς Ἐκκλησίας, γεννήθηκε περὶ τὸ 330 μ.Χ. στὴν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας. Ὁ πατέρας του Βασίλειος ἦταν ρήτορας, ἐγκατεστημένος στὴ Νεοκαισάρεια τοῦ Πόντου καὶ ἦταν υἱὸς τῆς Μακρίνης, ἡ ὁποία ὑπέστει πολλὰ μετὰ τοῦ συζύγου της κατὰ τὸν διωγμὸ τοῦ Μαξιμίνου γιὰ τὴν πίστη τους στὸν Χριστό.
Ἡ Μακρίνα ἦταν μαθήτρια τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θαυματουργοῦ καὶ διετέλεσε ἡ πρώτη στὴν πίστη διδάσκαλος τοῦ ἐγγονοῦ της Βασιλείου.
Ἡ μητέρα τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ὀνομαζόταν Ἐμμέλεια, καταγόταν ἀπὸ τὴν Καππαδοκία,

Τη αυτή ημέρα 31η Δεκεμβρίου ο Όσιος Γελάσιος εν ειρήνη τελειούται.

Καταχωρίζομεν ενταύθα το κατόρθωμα, το οποίον εποίησεν ο Αββάς ούτος Γελάσιος, ως δηλωτικόν της άκρας προσπαθείας του και το οποίον αναφέρει ο «Ευεργετινός» (ημετέρα έκδοσις Ε΄, Τόμ. Β΄ υπόθ. ΛΗ΄, σελ. 346, Διδ. 10). Είναι δε τούτο το εξής: Ο Όσιος ούτος είχεν εν βιβλίον περιέχον την Παλαιάν και την Καινήν Διαθήκην, το οποίον είχεν εναποθέσει εις την Εκκλησίαν δια να το αναγινώσκουν οι αδελφοί, είχε δε τούτο αξίαν 18 νομισμάτων. Τούτο αδελφός τις ξένος έκλεψεν, ο δε Όσιος Γελάσιος, αν και ηννόησε τον κλέπτην, δεν τον εκυνήγησεν. Ο δε κλέψας επήγεν εις την πόλιν και εζήτει να το πωλήση 16 νομίσματα. Εκείνος όμως ο οποίος ήθελε να το αγοράση, το επήρε δια να το εξετάση, κατά συγκυρίαν δε επήγε και το έδειξεν εις τον ίδιον Αββάν Γελάσιον ζητών να τον πληροφορήση περί της αξίας αυτού. Ο Αββάς Γελάσιος, ιδών τούτο, προσεποιήθη ότι δεν εγνώριζε τίποτε, και είπεν εις τον άνθρωπον· «Καλόν είναι και αγόρασον αυτό εις την τιμήν την οποίαν ζητεί». Επιστρέψας δε εκείνος προς τον κλέψαντα είπεν· «Έδειξα το βιβλίον εις τον Αββάν Γελάσιον και μοι είπεν ότι δεν είναι άξιον τόσης τιμής, όσην ζητείς». Ο δε κλέψας είπε· «Δεν σοι είπεν άλλο τίποτε ο Γέρων»; Απεκρίθη ο άνθρωπος· «Όχι». Όθεν ο κλέψας κατανυχθείς από την ανεξικακίαν του Γέροντος, είπε· «Δεν θέλω πλέον να το πωλήσω». Όθεν λαβών αυτό επήγε προς τον Όσιον Γελάσιον και παρεκάλει αυτόν να το δεχθή, ο Όσιος όμως δεν ήθελεν· ο δε κλέψας είπεν· «Εάν δεν το πάρης, εγώ δεν έχω ανάπαυσιν». Τότε λέγει προς αυτόν ο Όσιος· «Εάν δεν αναπαύεσαι, ιδού το λαμβάνω». Όθεν από το έργον τούτο του Γέροντος ωφελήθη ο κλέψας αυτός αδελφός έως τέλους της ζωής του.   

Βοτανικός-Στέγη Αστέγων

Σήμερα Σάββατο 31/12/2016 και ώρα 11:00, βρισκόμαστε όλοι και πάλι στην Ιερά Οδό 114, για την καθιερωμένη λειτουργία του Ιερού Ναού Παναγίας Ελευθερώτριας-Αγίας Τριάδος.
Η εκκλησία είναι σε δημόσια λατρεία και αυτό δεν θα αλλάξει.
Όποιος πειράξει τον ναό για να γίνει ισλαμικό Τέμενος, πειράζει τον Λαό και την ορθόδοξη θρησκεία του.
Δεν γκρεμίζουμε τους ναούς μας για να γίνουν Τζαμιά !
Η λειτουργία-παράκληση στην Παναγία μας θα γίνει εκεί μπροστά στην πύλη του οχυρού του Ναυτικού και των Αθηνών.




Κάθε Πρωτοχρονιά είναι συμβατική αφετηρία μιας νέας προσπάθειας.

Κανείς ασφαλώς δεν θέλει να ζη σ' ένα κόσμο παρακμής, αντιφάσεων, αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, αδικίας και αμοραλισμού. Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά. Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις Ορθόδοξες παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας.

Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη.

Αν υπάρχει κάτι στη ζωή μας που δεν τιθασσεύεται, αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού, και το αύριο σήμερα και χθες. Κι εμείς παρασυρόμεθα προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες, παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας, χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα. Αυτή είναι η μοίρα των θνητών. Κι αλλοίμονο σ' εκείνους που δεν έχουν ακόμη βρη την απάντηση στο πρόβλημα του θανάτου. Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη.

Τα Χριστούγεννα πρωτίστως απευθύνονται στις ψυχές μας.

Η πίστη στον Σωτήρα μας Χριστό, σώζει και νοηματοδοτεί τη ζωή μας. Οδηγεί στην εμπειρική ψηλάφηση της ερμηνείας του γεγονότος. Με ταπείνωση αλλά και ελευθερία. Οι συνέπειες ακολουθούν. Η ελπίδα, το φως, ο αγώνας, η ανθρωπιά. Ο Σωτήρας Χριστός μας προκαλεί και μας εμπνέει να γίνουμε άνθρωποι και να απελευθερωθούμε από τις δεσμεύσεις του ενδοκοσμικισμού και της αλλοτρίωσης.
Κατέβηκε ο Θεός στη γη παίρνοντας την ανθρώπινη φύση. Αν βιώναμε το μυστήριο της Ενανθρωπίσεως πρόβλημα τρομοκρατίας δεν θα υπήρχε, η αγάπη θα βασίλευε. Αγωνία για πολέμους δεν θα είχαμε, η ειρήνη θα επικρατούσε. Καταλήψεις και καταστροφές δεν θα γίνονταν, για μια κατάληψη θα αγωνίζονταν τα νιάτα, για την κατάληψη της αρετής και της αγιότητας. Οικονομικό πρόβλημα δεν θα υπήρχε, η αγάπη και η αδελφοσύνη θα αποτελούσαν την εγγύηση για ισοδύναμη απόλαυση των υλικών αγαθών. Θα υπήρχε σεβασμός στο ανθρώπινο πρόσωπο, στο περιβάλλον, στην άλογη φύση.

… τούτο μου το Βρέφος, όπου το σφάζουσιν εκουσίως και δεν νεκρούται, αλλά ζωοποιεί τους θυσιάζοντας αυτό.

 Τούτο μου το Βρέφος, όπου το κόπτουσι και μένει αχώριστον, όπου το σφάζουσι και μένει αθάνατον, όπου το μερίζουσι και δεν διαιρείται, όπου το τρώγουσι και ουδέποτε δαπανάται, όπου κάθεται εις τας αγκάλας μου και είναι εις τους κόλπους του ουρανίου Πατρός, όπου χωρείται εις τας αγκάλας μου και είναι αχώρητον εις όλον τον κόσμον, όπου θεωρείτε αυτό και είναι αόρατον, όπου πιάνετε αυτό και είναι άϋλον, τούτο μου το Βρέφος όπου αγιάζει και θεοποιεί τους τρώγοντας αυτό…


(Ορθόδοξος Συναξ. Τόμος Β:87 ).

Τη αυτή ημέρα 31η Δεκεμβρίου, μνήμη του Αγίου ΖΩΤΙΚΟΥ του Ορφανοτρόφου.

Ζωτικός ο εν Αγίοις Πατήρ ημών ήτο κατά τους χρόνους του μεγάλου Κωνσταντίνου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τστ΄- τλζ΄ (306-337), καταγόμενος από την παλαιάν Ρώμην, γεννηθείς από γένος έντιμον και λαμπρόν και παιδευθείς με πάσαν σοφίαν εκ νεαράς ηλικίας του. Επειδή δε ήτο αγχίνους και φρόνιμος, κληθείς υπό του Μεγάλου Κωνσταντίνου του βασιλέως ήλθεν εις Κωνσταντινούπολιν και ετιμήθη παρ’ εκείνου με την αξίαν του μαγιστριανού. Κατά την εποχήν εκείνην ομού με τον Άγιον τούτον Ζωτικόν ήλθον από την Ρώμην εις την Κωνσταντινούπολιν και άλλοι τινές άρχοντες κληθέντες υπό του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μεταξύ δε τούτων ήσαν ο λεγόμενος

Φώτης Κόντογλου - Γιάννης ὁ Εὐλογημένος!

O Ἅγιος Βασίλης, σὰν περάσανε τὰ Χριστούγεννα, πῆρε τὸ ραβδί του καὶ γύρισε σ᾿ ὅλα τὰ χωριά, νὰ δεῖ ποιὸς θὰ τόνε γιορτάσει μὲ καθαρὴ καρδιά. Πέρασε ἀπὸ λογιῶν-λογιῶν πολιτεῖες κι ἀπὸ κεφαλοχώρια, μὰ σ᾿ ὅποια πόρτα κι ἂν χτύπησε δὲν τ᾿ ἀνοίξανε, ἐπειδὴ τὸν πήρανε γιὰ διακονιάρη. Κ᾿ ἔφευγε πικραμένος, γιατὶ ὁ ἴδιος δὲν εἶχε ἀνάγκη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, μὰ ἔνοιωθε τὸ πόσο θὰ πονοῦσε ἡ καρδιὰ κανενὸς φτωχοῦ ἀπὸ τὴν ἀπονιὰ ποὺ τοῦ δείξανε κεῖνοι οἱ ἄνθρωποι.
Μιὰ μέρα ἔφευγε ἀπὸ ἕνα τέτοιο ἄσπλαχνο χωριό, καὶ πέρασε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, κ᾿ εἶδε τὰ κιβούρια πὼς ἤτανε ρημαγμένα, οἱ ταφόπετρες σπασμένες κι ἀναποδογυρισμένες, καὶ τὰ νιόσκαφτα μνήματα εἴτανε σκαλισμένα ἀπὸ τὰ τσακάλια. Σὰν ἅγιος ποὺ εἴτανε ἄκουσε πὼς μιλούσανε οἱ πεθαμένοι καὶ λέγανε: «Τὸν καιρὸ ποὺ εἴμαστε στὸν ἀπάνω κόσμο, δουλέψαμε, βασανιστήκαμε, κι ἀφήσαμε πίσω μας παιδιὰ κ᾿ ἐγγόνια νὰ μᾶς ἀνάβουνε κανένα κερί, νὰ μᾶς καίγουνε λίγο λιβάνι μὰ δὲν βλέπουμε τίποτα, μήτε παπᾶ στὸ κεφάλι μας νὰ μᾶς διαβάσει παραστάσιμο, μήτε κόλλυβα, παρὰ σὰν νὰ μὴν ἀφήσαμε πίσω μας κανέναν». Κι ὁ ἅγιος Βασίλης πάλι στενοχωρήθηκε κ᾿ εἶπε: «Τοῦτοι οἱ χωριάτες οὔτε σὲ ζωντανὸ δὲ δίνουνε βοήθεια, οὔτε σὲ πεθαμένον», καὶ βγῆκε ἀπὸ τὸ νεκροταφεῖο, καὶ περπατοῦσε ὁλομόναχος μέσα στὰ παγωμένα χιόνια.

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Misha:


επανέρχομαι κάνοντας το ζήτημα  "λιανά" :

τι μας λες, φιλε Κοσμά... ότι εάν ο επίσκοπός μου κοινωνεί με τον λατινόφρονα πατριάρχη καθίσταται ακοινώνητος έστω και αν διαφωνεί, έστω και αν δεν μοιράζεται τα αιρετικά φρονήματά του ....

το ίδιο ισχύει, μας λες, και για όποιο κοινωνεί με τον επίσκοπο που έχει κοινωνία με ένα λατινόφρονα Πατριάρχη (όπως ο Αθηναγόρας ή ο σημερινός οι οποίοι και προφανώς έχουν εκπέσει σε αίρεση και μάλιστα την διακηρύσσουν "γυμνή τη κεφαλή")

και τα λες αυτά υπονοώντας πως οι ζηλωτικές παρατάξεις δεν είχαν και δεν έχουν κοινωνία ούτε με τον ίδιο τον λατινόφρονα, ούτε με τους επισκόπους που συλλειτουργούν μαζί του ή τον μνημονεύουν.

Αλλά η πραγματικότητα (όπως προανέφερα), μας λέει τελείως άλλα πράγματα:

ΟΛΕΣ οι σημαντικές ζηλωτικές παρατάξεις είχαν κατακαιρούς και έως πρόσφατα κοινωνία με τη Ρωσική Εκκλησία της Διασποράς. Δηλαδή συλλειτουργούσαν, αλληλομνημονεύονταν κλπ.

Μάλιστα οι σημαντικότερες χειροτονίες επισκόπων του Παλαιού Ημερολογίου έγιναν από Ιεράρχες της Ρωσικής Εκκλησίας της Διασποράς.

Έλα όμως που η Ρ.Ε.Δ είχε ΣΤΑΘΕΡΗ και αδιατάρακτη κοινωνία τόσο με το Πατριαρχείο Σερβίας όσο και με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (μέσω της εκεί Ρωσικής αποστολής ) !!!!!

και ασφαλώς γνωρίζεις αγαπητέ  Κοσμά πως τόσο το Πατριαρχείο Σερβίας όσο και το πατριαρχείο  Ιεροσολύμων (πλην μιας περιόδου ολίγων μηνών την δεκαετία του 1990) ΔΕΝ ΕΠΑΥΣΑΝ το μνημόσυνο του Πατριάρχου Κων/πόλεως.

Αυτό,  σύμφωνα με τη δική σου λογική, σημαίνει πως οι ζηλωτικές παρατάξεις της Ελλάδος ήταν σε έμμεση κοινωνία με τον λατινόφρονα Αθηναγόρα αλλά και με τον σημερινό πατριάρχη του Φαναρίου.....

Άρα τι;;  Χάθηκε η Χάρις του Θεού από της γης;;  Εξέλιπε η ιερωσύνη;;   ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ!!!   ΑΠΑΓΕ ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ!!!!


O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 31 Δεκεμβρίου 2016

Μελάνης οσίας, Ζωτικού ορφανοτρόφου.


Μελάνη η μακαρία μήτηρ ημών η σήμερον εορταζομένη ήτο γέννημα και θρέμμα της περιφήμου μεγαλοπόλεως Ρώμης, εις την οποίαν εγεννήθη κατά το έτος τπγ΄ (383), καταγομένη από γένος περιφανέστατον. Οι γονείς της ήσαν οι πρώτοι της βουλής και από όλους τους άρχοντας πλουσιώτεροι, ευσεβείς και αυτοί και ενάρετοι. Όταν δε έφθασεν η κόρη εις ηλικίαν νόμιμον και οι γονείς της εβούλοντο να την υπανδρεύσουν, τους παρεκάλεσε να μη της αναφέρουν πλέον υπόθεσιν γάμων. Αυτοί όμως είχον πόθον να κάμουν απόγονον, δια να κληρονομήση τον πλούτον των.

Τη αυτή ημέρα 30η Δεκεμβρίου, μνήμη της Οσίας ΘΕΟΔΩΡΑΣ της από Καισαρίδος.

Θεοδώρα η Οσία ήτο κατά τους χρόνους Λέοντος Γ΄ του Ισαύρου του πατρός Κωνσταντίνου του Κοπρωνύμου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ψιζ΄ - ψμα΄ (717 – 741), καταγομένη από γένος λαμπρόν και περιφανές, θυγάτηρ πατρός μεν Θεοφίλου, πατρικίου το αξίωμα, μητρός δε Θεοδώρας. Η μήτηρ της δε αύτη επί πολλά έτη ούσα στείρα και περίλυπος δια την στείρωσιν, παρεκάλει τον Θεόν και την Υπεραγίαν Θεοτόκον να της χαρίση τέκνον, εισήκουσε δε ο Θεός τής δεήσεώς της και έδωκεν εις αυτήν την χάριν, την οποίαν εζήτει, δια της Αγίας Άννης της μητρός της Θεοτόκου.

«Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει, μαζί του να σβηστούνε κι’όλοι οι πόνοι»! -- του Σ.Παπαθεμελή*

Η γενιά του γράφοντος στα δύσκολα μεταπολεμικά και μετεμφυλιακά χρόνια τραγουδούσε με αυτοπεποίθηση το χριστιανικό εμβατήριο του Γ. Βερίτη:
«Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και σβήνεται και χάνεται ο παλιός!
Μαζί του να σβηστούνε κι όλοι οι πόνοι,
το δάκρυ μας, η λύπη, ο στεναγμός»!
Και επιμέναμε:
«Καινούργιος χρόνος πάλι ξημερώνει
και λάμπει ο σκοτισμένος ουρανός.
Μ’ελπίδες ο Θεός να τον χρυσώνει
και να’ναι ευτυχισμένος και καλός».
Τότε έλαμψε ο σκοτισμένος ουρανός. Και ξαναστήθηκε ο τόπος στα πόδια του. Μέσα από τα ερείπια που σώρευσε η τριπλή ξενική Κατοχή και ολοκλήρωσε ο εμφύλιος σπαραγμός ορθώθηκε μια Ελλάδα της ανασυγκρότησης και της δημιουργίας με όλες τις εγγενείς αδυναμίες και τα λάθη των ηγεσιών της βέβαια.
            Με τα Μνημόνια παραδώσαμε την εθνική κυριαρχία και την εθνική περιουσία στους ξένους. Είμαστε αιχμάλωτοι στην “Ιερά Εξέταση” των δανειστών και των πολιτικών εντεταλμένων τους.

Το συνοδικό Μήνυμα της προσευχόμενης, εκκλησιαστικής και λαϊκής Συνόδου της Επαρχίας Ράσκας-Πριζρένης και Κοσσόβου-Μετοχίας στην εξορία (ο Επίσκοπος Αρτέμιος),

 η οποία πραγματοποιήθηκε στη μονή του Αγίου Νικολάου στη Λοζνίτσα κοντά στο Τσατσάκ στις 5 Ιουνίου το 2016 – Η απόρριψη “της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου“ της Κρήτης
децембар 28, 2016



Θεοφιλή Σύνοδε των ορθοδόξων, αγιοσαββαϊτικέ λαέ του Θεού, Χριστός Ανέστη!
Στο φως της γιορτής του Πάσχα πραγματοποιείται αυτή η ιερά Σύνοδος με την ελπίδα ότι αυτή θα συνεισφέρει στην πνευματική ανάσταση και στην αφύπνιση της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και του σερβικού ορθόδοξου λαού.

Ο μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας, ο Άγιος Βασίλειος, ο Αρχιεπίσκοπος Καισαρείας, είπε: “Θεοῦ μεμνῆσθαι μέν διηνεκῶς εὐσεβές καί κόρον ούκ ἔχον τῇ φιλοθέῳ ψυχῇ“.[1] Εμείς, οδηγούμενοι από αυτή την αγιοπατερική εμπειρία και τη διδαχή, από το συνοδικό χαρακτήρα και τον ευπρεπισμό της Εκκλησίας, καθώς και από την παράδοση της θεοπροσευχόμενης συνοδικότητας του ορθοδόξου σερβικού μας λαού, συναντηθήκαμε σήμερα στην ιερά μονή του Αγίου Νικολάου των Μύρων στη Λοζνίτσα κοντά στο Τσατσάκ, δόξα τω Θεώ. Συναντηθήκαμε προκειμένου να προσφέρουμε την κατάλληλη και αναίμακτη θυσία, και την εξυπηρέτηση στο Θεό, προκειμένου να ενδυναμωθούμε πνευματικά στην ευλάβεια και στην αδελφική αγάπη, για να κατοχυρωθούμε στη θεϊκή επιστήμη της ορθόδοξης πίστης.

ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2017 Η ΚΑΤΑ ΣΑΡΚΑ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ -- Αχειροποίητη περιτομή

«Ουκ εβδελύξατο σαρκός την περιτομήν, αλλ’ έδωκεν εαυτόν τύπον και υπογραμμόν πάσι προς σωτηρίαν»
 
 Η αρχή του νέου χρόνου που αποτελεί για τον κάθε άνθρωπο πρόκληση για ανώτερα πνευματικά ανεβάσματα, μάς φέρνει ενώπιον μιας μεγάλης πατερικής μορφής. Τιμούμε την ιερή μνήμη του Βασιλείου του μεγάλου, αρχιεπισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας του Θαυματουργού. Η μορφή του λάμπει στο ορθόδοξο χριστιανικό στερέωμα και καθοδηγεί τα βήματα και την πορεία μας με το άγιο και φωτεινό παράδειγμα που μάς κατέλειπε. Προς τιμή του Μεγάλου Βασιλείου τελείται σήμερα και η λειτουργία του που μέσα από το μελιστάλακτο πνευματικό της πλούτο εντρυφούμε ουράνιους μαργαρίτες.

Συγχρόνως όμως εορτάζουμε και τη Δεσποτική εορτή της Περιτομής του Κυρίου. Η υμνολογία της Εκκλησίας μάς πληροφορεί εμφαντικά ότι «ουκ εβδελύξατο σαρκός την περιτομήν, αλλ’ έδωκεν εαυτόν τύπον και υπογραμμόν πάσι προς σωτηρίαν».

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

 Misha:


Παράθεση:
οι Ματθαιικοι εχουν τις χειροτονίες τους απο την Εκκλησια των Ρωσων της Δαισπορας (οσο κι αν προσπαθουν με διαφορα κολπακια να το αρνηθούν)
το ιδιο ισχυει και για ορισμενους απο την παραταξη Χρυσοστόμου Κιουση αλλα και απο τους ενισταμενους του Κυπριανού και καποιους ακομα απο τις 7-8 παρατάξεις (δεν προλαβαινουμε να τις μετράμε απο τα αλλελπάλληλα ενδοζηλωτικά σχισματα)


Λοιπόν ,εφοσον οι μεγαλυτερες ζηλωτικές παρατάξεις ειχαν κοινωνια με την Ρωσική Εκκλησια της Διασποράς η οποια ειχε ΣΤΑΘΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ με το Πατριαρχειο Σερβιας αλλα και με το Πατριαρχειο Ιεροσολυμων (μεσω της εν Ιεροσολυμοις αποστολη της) οι οποιες με τη σειρα τους κοινωνουσαν και με το πατραρχειο Κων/πόλεως αλλά και με το Ρωσικο Πατριαρχειο (ακομα και την περίοδο της δεκαετίας του 1970 που η προερχομενη απο την
KGB ηγεσια του ειχε κηρυξει την intercommunio με του παπικους)

τοτε λοιπον συμφωνα με τη λογικη "ο κοινωνων ακοινωνήτω..." ΟΛΕΣ οι ζηλωτικές παρατάξεις κατεστησαν ακοινωνητες.....


Για ξαναδες τα, φιλε Κοσμά, τα γεγονότα....δεν ειναι τοσο απλοικά οσο σας παρουσιάζονται....

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 30 Δεκεμβρίου 2016

Ανυσίας οσιομάρτυρος, Φιλαιτέρου μάρτυρος, Λέοντος οσίου.

Ανυσία η Αγία του Χριστού Οσιομάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους Μαξιμιανού του βασιλεύσαντος κατά τα έτη 286 – 305 καταγομένη εκ Θεσσαλονίκης, θυγάτηρ γονέων ευσεβών και πολύ πλουσίων, μετά τον θάνατον των οποίων έζη η Αγία κατ’ ιδίαν ησυχάζουσα και ευαρεστούσα τον Θεόν δια της πληρώσεως των θείων εντολών. Ταύτην την Αγίαν πορευομένην ποτέ εις την Εκκλησίαν, κατά το σύνηθες, απήντησε στρατιώτης τις ειδωλολάτρης και συλλαβών αυτήν την έσυρεν εις τους βωμούς των ειδώλων αναγκάζων αυτήν να θυσιάση εις τους δαίμονας. Επειδή δε η Αγία ωμολόγησε Θεόν τον Χριστόν και έπτυσεν εις το πρόσωπον του μιαρού εκείνου, ωργίσθη ο αλιτήριος και διεπέρασε την πλευράν της Αγίας δια του ξίφους του, λαβούσης ούτω της μακαρίας Ανυσίας τον αμάραντον του Μαρτυρίου στέφανον. 

«Λαμπρός Επικήδειος» Μία οφειλομένη απάντησις

Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
εδέχθην κριτικήν δημοσίως δια το άρθρον «Λαμπρός επικήδειος της Ιεραρχίας δια το Κολυμπάρι» και επιθυμώ να απαντήσω.
Με επικρίνουν ότι η άποψις ότι η Εκκλησία της Ελλάδος «έθαψε» το Κολυμπάρι είναι αστήρικτος.
Δυστυχώς παρατηρώ ότι όσοι διαφωνούν με αυτήν την άποψιν εκκινούν από την πεποίθησιν ότι αυτό που έγινεν εις το Κολυμβάρι ήτο Σύνοδος! Δια τούτο εμμένουν εις το πόσοι υπέγραψαν και πόσοι όχι. Όμως κατ’ αυτόν τον τρόπον βλέπουν το δένδρον και χάνουν το δάσος, ως λέγει μία παροιμία. Παραπλανώνται δυσ­τυχώς, διότι εφάνη ότι επρόκειτο δια Σύνοδον. Όμως τα φαινόμενα πάντοτε απατούν!

Από την διδασκαλία του Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτου περί συνειδήσεως:

«Όταν η συνείδηση παύση να μας ελέγχη για τις αμαρτίες, ας προσέξουμε μήπως αυτό δεν οφείλεται στην καθαρότητα, αλλά στην κόπωση και την άμβλυνση της συνειδήσεως λόγῳ πλήθους αμαρτιών». 

Η ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ -- Ἡ μόνη πατερική ὁδός ἀντιδράσεως εἰς τήν ἀποστασίαν ἀπό τήν ᾿Ορθοδοξίαν

Η ἐπίσκεψις τοῦ Πάπα εἰς τό Φανάριον καί ἡ ἀντίστοιχος τοῦ ᾿Αρχιεπισκόπου τῶν Νεοημερολογιτῶν εἰς τό Βατικανόν μέ τάς συμπροσευχάς καί τούς λόγους, οἱ ὁποῖοι ἀντηλλάγησαν,ἀποδεικνύει ὅτι ἡ οἰκουμενιστική πορεία τῶν ἡγετῶν τοῦ νεοημερολογιτισμοῦ ἐπιταχύνεται.

Οἱ ῞Αγιοι Πατέρες μᾶς διδάσκουν ὅτι ὁ μόνος τρόπος ἀντιδράσεως πρέπει νά εἶναι ἡ διακοπή τοῦ μνημοσύνου τοῦ ὀνόματός των καί ἡ ἐκκλησιαστική κοινωνία μετ᾿ αὐτῶν. Μόνον μέ αὐτόν τόν τρόπο ἐνδέχεται νά συνετισθοῦν καί νά ἀλλάξουν πορείαν. ῾Ο Καθηγητής κ. Παναγιώτης ῾Ηλιόπουλος εἰς πρόσφατον ὁμιλία του ἀνέφερε σχετικά παραδείγματα ἀπό τήν ἱστορίαν τῆς ᾿Εκκλησίας.Ὅταν οἱ ῞Αγιοι Πατέρες συναντοῦσαν κληρικό πού δέν ὀρθοτομοῦσε τόν λόγο τῆς ἀληθείας, ἦταν δηλαδή αἱρετικός, δέν συμπροσεύχονταν καί δέν συλλειτουργοῦσαν μαζί του,ἔπαυαν δέ νά ἀναφέρουν τό ὄνομά του στίς ἱερές ἀκολουθίες (διακοπή μνημοσύνου) ἄν ἦταν ποιμένας τους.

Παπικοί, Ορθόδοξοι και Προτεστάνται, εις «οικουμενικήν λειτουργίαν» εις την Σύρον!...

…«Μόλις πρόσφατα πληροφορηθήκαμε για μια «οικουμενική λειτουργία», η οποία έγινε στη Σύρο με συμμετοχή ορθοδόξων, παπικών και προτεσταντών….                                                                                                                                                                                                                                   
Οι περιγραφές είναι εξόχως απογοητευτικές: Συνέψαλαν η χορωδία των παπικών με τη χορωδία του ορθοδόξου ναού αγίου Νικολάου Ερμουπόλεως, μνημονεύθηκαν από κοινού ο τότε Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ -- ως δήθεν κανονικός επίσκοπος Ρώμης – και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και απηγγέλθη από όλους τους παρευρισκομένους το Σύμβολο της Πίστεως. Το οδυνηρότερο: Ο παπικός επίσκοπος εμβάπτιζε την όστια με οίνο και τη μετέδιδε στους ορθοδόξους! …


«Ο.Τ.» 1681

***
Ο  ΣΤΑΥΡΟΣ  άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Παπικοί, Ορθόδοξοι και Προτεστάνται, εις «οικουμεν...":

Όποιος  εξακολουθεί  να  μην  θέλει να  καταλάβει  είναι άξιος  της  μοίρας  του.


Oι «Ηρωδιάδες» της Αγιομάννας Ελλάδας

Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος:

Βρεφομαχεί, νηπιομαχεί, παιδοσφάζει ο Ηρώδης, μεθυσμένος απ’ την μανία του να σκοτώση το «παιδίον νέον», τον Ιησούν!
Ανεξίτηλη η ντροπή του. Άνανδρη η ενέργειά του! Θύμα του το παιδί!
Στα ίχνη του παιδοκτόνου Ηρώδη, οι …. «Ηρωδιάδες» όλων των εποχών. Γυναίκες του Λαού, ή Αρχόντισσες, παντρεμένες ή ανύπαντρες σκοτώνουν με εμβρυοκτόνα βότανα, ή με άλλους τρόπους, το πρωτοσχημάτιστο παιδικό πλάσμα, που «τόλμησε» να παρουσιαστή μέσα τους, σαν φυσική συνέπεια μιας νόμιμης ή λαθραίας σαρκικής ηδονής! Θύμα, κι εδώ, το παιδί! Και ποιος να το φανταζότανε πως οι «Ηρωδιάδες» αυτές θα συγκροτούσανε στην Αγιομάννα Ελλάδα συμμορίες παιδοφθόρες, που, κάτω από έναν απατηλό φεμινισμό, θα κηρύσσανε εξοντωτική σφαγή κατά των αγέννητων νηπίων της Ελλάδος;

Ιανουάριος 1970---Δεκέμβριος 2015

16 .960. 000,  ελληνόπουλα κατακρεουργήθηκαν με αμβλώσεις από τις «Ηρωδιάδες» Eλληνίδες !!!

Η ΒΡΕΦΟΚΤΟΝΙΑ

Ευχαριστούμε τον αδελφό μας Ιουστίνο για την αποστολή της ωραίας αυτής  Εικόνας!


Τη αυτή ημέρα 29η Δεκεμβρίου, ο Όσιος Πατήρ ημών ΜΑΡΚΕΛΛΟΣ, Ηγούμενος της Μονής των Ακοιμήτων, εν ειρήνη τελειούται.

Μάρκελλος ο θείος και θαυμάσιος Πατήρ ημών ήκμασε κατά το δεύτερον ήμυσι του Ε΄ μετά Χριστόν αιώνος. Πατρίς του ήτο η Απάμεια της Συρίας, η παρά τον Ορόντην, εις την οποίαν εγεννήθη από γονείς πλουσίους και ευγενείς, έμεινε δε ορφανός από πατέρα εκ νεαράς ηλικίας. Όμως δεν έκλινεν εις ατόπους ηδονάς, ούτε εξώδευε τον πατρικόν πλούτον εις σαρκικάς επιθυμίας, καθώς έχουν οι νέοι συνήθειαν. Αλλά πρώτον μεν απήλθεν εις Αντιόχειαν να μάθη γράμματα και επιτυχών εμπείρου και μαθηματικού διδασκάλου, έμαθεν εις ολίγον καιρόν την έξω παιδείαν όχι δια να έχη εις αυτήν το τέλος του, αλλά δια ν’ απολαύση δι’ αυτής την του Θεού σοφίαν την ψυχωφελή και σωτήριον. Έπειτα εμελέτα να εύρη ενάρετόν τινά δούλον Θεού να τον οδηγήση προς την όντως φιλοσοφίαν, να γίνη φίλος του Ποιητού και Σωτήρος μας.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, ''Με ελέγχει η ιερατική μου συνείδηση και θα απαντήσω στους δυο μητροπολίτες'' [ΒΙΝΤΕΟ]


Ο πρωτοπρεσβύτερος Νικόλαος Μανώλης, ερωτήθηκε από το Ιστολόγιό μας για τις θέσεις που διατύπωσαν δύο μητροπολίτες της Νοτίου Ελλάδος (οι σεβασμιώτατοι Κορίνθου κ. Διονύσιος και Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας) σε βίντεο που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο (παρακολουθείστε το βίντεο στο τέλος της ανάρτησης) σχετικά με την εκκλησιαστική επικαιρότητα.
Ο πατήρ Νικόλαος δήλωσε τα εξής:

"Πίκρα και αγανάκτηση αισθάνομαι από όσα είδα και άκουσα σε βίντεο, από  δύο σεβάσμιους κατά τα άλλα ιεράρχες της Νοτίου Ελλάδος, περί των θεμάτων της ψευδοσυνόδου της Κρήτης, της εκτάκτου Ιεραρχίας του Νοεμβρίου 2016, της διακοπής του μνημοσύνου του επισκόπου ή αλλιώς της αποτειχίσεως, της ομολογίας Πίστεως, περί του ελέγχου των επισκόπων εκ μέρους κληρικών και λαϊκών, κτλ.
Ακούστηκαν ανυπόφορες θέσεις και εκφράσεις όπως αυτές:
  • "Αϊ στο καλό από εκεί με τα δογματικά και τον πάπα, ξεχάσαμε τη Σωτηρία, το "Κύριε ελέησον", δηλαδή τα πνευματικά μας".
  • "Εμείς (οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος) τι να πούμε; Ότι δεν τους φώτισε (τους προκαθημένους στην Σύνοδο της Κρήτης) το Άγιο Πνεύμα;  Ότι έλεγαν αρλούμπες;"
  • "Εγώ (ο επίσκοπος) εκφράζω την εκκλησία".
  • "Μόδα οι ομολογίες Πίστεως". 
Θα τους απαντήσω, με ελέγχει η ιερατική μου συνείδηση. Θα απαντήσω με θεολογικό και πατερικό τρόπο σε όσα ανακριβή, αθεολόγητα και ανιεκκλησιαστικά διατύπωσαν οι δύο μητροπολίτες. Δεν μπορούν οι επίσκοποί μας να καθησυχάζουν το λαό εν καιρώ οικουμενιστικής προπαγάνδας και πολεμικής εκ μέρους πατριαρχών και επισκόπων εναντίον της Πίστης μας και κανείς να μην αντιδρά. Δεν ανέχομαι να προσβάλλεται η πατερική μας Παράδοση με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο από Ορθοδόξους Ιεράρχες.
Δημόσια τοποθετήθηκαν, δημόσια θα λάβουν και την αρμόζουσα απάντηση".
Το Ιστολόγιό μας θα παρακολουθήσει το θέμα και θα δημοσιεύσει την απάντηση του πατρός Νικολάου. Με την πρώτη ευκαιρία θα δημοσιεύσουμε την απομαγνητοφώνηση της επίμαχης Ομιλίας των μητροπολιτών. 
Παρακολουθείστε το βίντεο που ακολουθεί, ειδικά από το 1:24:00 και μετά.


***
Ο  ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΠΙΣΤΟΣ άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, ''Με ελέγχει η ιερατική...":

Έξι μήνες μετά την Σύνοδο της Κρήτης τα αποτελέσματα είναι πλέον εμφανή, δέκα Τοπικές Εκκλησίες αποδέχθηκαν την Σύνοδο αυτή, τέσσερεις Τοπικές Εκκλησίες δεν αποδέχθηκαν την δεσμευτικότητα γι αυτές ή και αυτές τις ίδιες τις Αποφάσεις της Συνόδου ή κάποιες από αυτές. Αν τελικά ήταν παρούσες αυτές οι τέσσερεις Τοπικές Εκκλησίες στην Σύνοδο της Κρήτης είναι φανερό ότι δεν θα πέρναγαν αυτές οι Αποφάσεις, όπως έγινε με την ομοφωνία των δέκα παρόντων Εκκλησιών, και τίθεται το ερώτημα, εάν η απουσία των τεσσάρων Εκκλησιών τελικά ήταν ορθή επιλογή ή όχι; Καμμία από τις τέσσερεις Εκκλησίες δεν κατεδίκασε ή αποκήρυξε την Σύνοδο της Κρήτης, άλλο δεν αποδέχομαι και άλλο καταδικάζω. Επίσης καμμία από τις τέσσερεις Εκκλησίες δεν ονόμασε την Σύνοδο αυτή είτε Αιρετική είτε ληστρική, καθώς άπαντες συνεχίζουν να συγκοινωνούν ακόλλητα με το προβαλλόμενο αίτημα, από όσους διαφωνούν, διορθώσεων ή αλλαγών των αποφασισθέντων σε μία μελλοντική, ουσιαστικά νέα Πανορθόδοξη Σύνοδο. Και ερωτώ, οι Φιλοοικουμενιστές θα είναι μελλοντικά διατεθειμένοι να απολέσουν όσα με κόπο 60 χρόνων έστω και κουτσουρεμένα κέρδισαν από την Σύνοδο της Κρήτης; Εάν πιστεύουμε το ναι, τότε μπορούμε να χαρούμε έστω συγκρατημένα. Εάν πιστεύουμε με την εμπειρία των δεκαετιών το όχι, διότι οι Φιλοοικουμενιστές κατοχυρώνουν ένα βήμα τους και μετά πάνε για το επόμενο, τότε δεν πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι, διότι η όποια ανοχή διευκολύνει προϊόντως του χρόνου τα σχέδιά τους. Είναι καιρός όλοι μας να δώσουμε μία πολύ πολύ σοβαρή απάντηση σε αυτό το διλημματικό ερώτημα, ώστε να επιλέξουμε την από εδώ και πέρα στάση μας.

***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, ''Με ελέγχει η ιερατική...":

Πίκρα & αγανάκτηση...

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 29 Δεκεμβρίου 2016

Των υπό του Ηρώδου αναιρεθέντων νηπίων.

Τα Άγια ταύτα Νήπια εθανατώθηκαν υπό του Ηρώδου, ότε ούτος διεπίστωσεν ότι τον ενέπαιξαν οι Μάγοι, εις τους οποίους παρήγγειλε να επιστρέψωσι και να του αναγγείλωσι τα περί του γεννηθέντος Βασιλέως, τον οποίον εμήνυεν εις αυτούς ο Αστήρ, τον οποίον ηκολούθουν, ίνα και αυτός υπάγη να τον προσκυνήση. Επειδή λοιπόν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν εις τον Ηρώδην, καθώς προσέταξεν αυτούς ο Άγγελος, αλλά δι’ άλλης οδού επανήλθον εις την χώραν των, τότε βλέπων ο Ηρώδης ότι ενεπαίχθη υπό των Μάγων, ωργίσθη και επικράνθη πολύ. Όθεν ενθυμούμενος εκείνο το οποίον είπον οι Μάγοι, ότι δηλαδή ο Αστήρ εφάνη προ χρόνου ολιγωτέρου των δύο ετών, έστειλε τους στρατιώτας του και εφόνευσαν όλα τα εν τη Βηθλεέμ βρέφη, όσα δηλαδή ήσαν ηλικίας κατωτέρας των δύο ετών, νομίζων ο μάταιος, ότι εάν θανατώση άπαντα τα βρέφη, ομού με τα άλλα θέλει θανατωθή βεβαίως και εκείνος, ο οποίος μέλλει να βασιλεύση, και επομένως δεν θέλει τον επιβουλευθή. Εις μάτην όμως εμόχθησεν ο ανόητος, αγνοών, ότι ο άνθρωπος ουδέποτε δύναται να εμποδίση την βουλήν του Θεού. Όθεν εις μεν τα Νήπια επροξένησε την Βασιλείαν των ουρανών, εις εαυτόν δε εγένετο ο άθλιος πρόξενος της αιωνίου κολάσεως.


ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΙΣΤΕΩΣ, από τον ΚΒ´ Λόγον του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου:

«Το να αποκτήση κανείς την ταπείνωση, συναντά πολλά εμπόδια, που τον εμποδίζουν, ενώ για την πίστη δεν μας εμποδίζει τίποτε να την βρούμε. Γιατί αν το θελήσουμε ολόψυχα να βρούμε την πίστη, αμέσως χωρίς κανέναν κόπο την βρίσκουμε, αφού είναι δώρον του Θεού και προσόν φυσικόν, μολονότι υπόκειται στο αυτεξούσιον της προαιρέσεώς μας»

ΤΟ ΠΑΠΙΚΟΝ ΠΡΩΤΕΙΟΝ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθ. Α.Π.Θ.

Αγαπητέ κύριε  Διευθυντά,                                                                                                                                           
διάβασα την επιστολή του αγνώστου σε μένα κ. Ι. Καρδάση και τον ευχαριστώ για τα καλά του λόγια και για το ενδιαφέρον του σχετικά με τα τρία άρθρα μου, που πρόσφατα δημοσίευσε ο «Ο.Τ.» με τον τίτλο «Πήγε ο Πέτρος στη Ρώμη;». Θα τον παρακαλούσα, όμως, να υποβληθεί στον κόπο να ξαναδιαβάσει τα άρθρα αυτά. Όπως γράφω εκεί, μελετώ το θέμα με βάση τις σχετικές μαρτυρίες της Καινής Διαθήκης (Μθ 18, 18· 19, 28· 28, 19· Ιω 20, 22 κ.ά.), σύμφωνα με τις οποίες δεν φαίνεται να παρέδωσε ο Κύριος κάποιο ιδιαίτερο αξίωμα στον κορυφαίο μαθητή του Πέτρο ούτε ο ίδιος ο απόστολος έχει τέτοια συνείδηση. Το ότι το κείμενο που φέρεται ως του Διονυσίου Αρεοπαγίτη αποκαλεί τον Πέτρο «κορυφαίο των μαθητών» ή «κορυφαία και πρεσβυτάτη των θεολόγων ακρότητα», δεν αλλάζει την αγιογραφική μαρτυρία ούτε προσθέτει κάτι στην ιστορία. Στην εκκλησιαστική γραμματεία υπάρχει πληθώρα τέτοιων εγκωμιαστικών χαρακτηρισμών για εξέχοντα πρόσωπα εκκλησιαστικά ή και πολιτικά. Εξάλλου, αυτό το ίδιο κείμενο θεωρεί δεδομένη  την ισότητα του Πέτρου προς τους υπολοίπους αποστόλους. Γράφει επί λέξει· «Και μην και αυτός ο των μαθητών κορυφαίος, μετά της ομοταγούς αυτώ και ιεραρχικής δεκάδος  (=μαζί με τους άλλους δέκα που ανήκουν στην ίδια τάξη μ΄ αυτόν (βλ. λεξικό Liddel – Scott), εις την του δυοκαιδεκάτου των μαθητών εληλυθώς ιερατικήν τελείωσιν, επί τη θεαρχία την εκλογήν ευλαβώς καταλέλοιπεν…» PG 3,512D – 513A. Δεν σχολιάζω τις αντιφάσεις του αγαπητού επιστολογράφου ούτε και τον αστήρικτο συλλογισμό – απορία του ιδίου: «Έτσι, ο Πέτρος, ως κορυφή των θεολόγων είναι πάνω από τον Ιωάννη, τον Παύλο κλπ. Αλλά τότε γιατί το ¨στόμα του Χριστού¨ είναι ο Παύλος και όχι ο Πέτρος, κατά τον ιερό Χρυσόστομο;».
***
Ο  Αλέξανδρος   άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΤΟ ΠΑΠΙΚΟΝ ΠΡΩΤΕΙΟΝ -- του αειμνήστου Στε...":

Σε λίγες μέρες στην Αμερική θα γίνει Πρόεδρος ένας άνθρωπος που εκ των πραγμάτων φαίνεται ότι ασπάζεται και με το παραπάνω την λατρεία του "θεού" Ήλιου. Η πίστη στον "Θεό" Ήλιο είναι η αρχαιότερη θρησκεία στον κόσμο που συναντάται σε όλους σχεδόν τους αρχαίους πολιτισμούς και θεωρεί τον Ήλιο ως φυσική ενσάρκωση μιας πνευματικής δύναμης. Εμείς ως Χριστιανοί έχουμε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό μας ως τον Νοητό Ήλιο, το Άκτιστο Φώς (Φώς εκ Φωτός) και την Πηγή της ζωής και της Δημιουργίας. Οι παπικοί αντιθέτως έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους στον Αισθητό και Κτιστό Ήλιο που φαίνεται ότι έχει εναποθέσει τον θρόνο του ο Διάβολος. Μέσα σε αυτό τον Ήλιο βρίσκονται οι καρδιές του Ψευδοχριστού της Φαουστίνας και της Ψευδοπαρθένου με τα δεκάδες ονόματα ώστε κάθε Κυριακή του Θείου Ελέους να βγαίνουν και να το προσκυνάνε....
Όλο το σπίτι του νέου Προέδρου στον πύργο του στην Νέα Υόρκη είναι μία ωδή στον αισθητό Ήλιο - Απόλλωνα (Κατά αντιστοιχία του Αιγυπτιακού Ρα). Είναι λάτρης του Απόλλωνα δηλαδή του "Θεού" του Φωτός ή και "Θεού" Ήλιου. Στην πρώτη φωτογραφία έχει εικόνα με το άρμα του Απόλλωνα πάνω από το τζάκι του και στην δεύτερη φαίνεται τεράστια απεικόνιση στο ταβάνι με το άρμα του Απόλλωνα στα σύννεφα. Τα φώτα του σπιτιού δε ομοιάζουν με "Ήλιους" ενώ όλο το σπίτι αστράφτει σαν να το "χτυπάνε" οι ακτίνες του κτιστού Ήλιου..... Αυτός ο Πρόεδρος είναι έτοιμος να επιφέρει "σεισμικές" αλλαγές στην Μέση Ανατολή με την απεριόριστη όπως μέχρι τώρα ανακοινώνει υποστήριξη που θα δώσει στο Ισραήλ...
Οι τρεις μέρες με αισθητό και απόλυτο σκοτάδι σε όλη την Γη που αναφέρουν οι παπικοί στα "σχέδιά - ψευδοπροφητείες" τους θα έρθουν για να τονίσουν το ψευδό και κτιστό Φως τους ως Θείο ώστε όλοι να το ζητήσουν και να το δεχτούν ως Θείο....

https://mindcontrolblackassassins.files.wordpress.com/2016/11/atrumpartapollo_thumb.gif?w=612&h=258
https://static.independent.co.uk/s3fs-public/thumbnails/image/2016/02/27/21/39-trump-palace-rex.jpg
https://i1.wp.com/www.altsantiri.gr/wp-content/uploads/2016/11/2c803d300ef346347edbc61c56c00f8e.jpg.pagespeed.ce.vpba7DtF4u.jpg?resize=962%2C644
http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2015/11/06/14/2E2CAC3800000578-3303819-image-a-1_1446821742059.jpg

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017, ώρα 12:00, στην Θεσσαλονίκη. ΟΧΙ στην λαθρομετανάστευση! ΟΧΙ στον εποικισμό της Πατρίδος μας!


Αγαπητοί Συνέλληνες, 



Έχουν περάσει σχεδόν 9 μήνες (26 Μαρτίου 2016) από την συγκέντρωση του συλλόγου μας και των υπόλοιπων πατριωτικών συλλόγων κατά την ισλαμοποίησης της Πατρίδος μας. 

Δυστυχώς η κατάσταση της Πατρίδος μας σε αυτό το χρονικό διάστημα, έχει επιδεινωθεί σε όλα τα θέματα. 
Η αυξανόμενη ανεργία, η οικονομική κρίση, η υπογεννητικότητα, το έγκλημα των εκτρώσεων και η μετανάστευση των Ελλήνων, σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση -που έχει πάρει την μορφή του εποικισμού- καθιστούν τον εθνικό κίνδυνο να γίνουμε ξένοι στον τόπο μας, ορατό και μεγάλο! 
Συνέχεια : 

http://ierosloxos2012.blogspot.gr/2016/12/8-2017-1200.html



ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΚΛΗΡΙΚΟΣ ΝΑ ΠΡΟΑΡΠΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ; -- του Νικόλαου Γ. Σαββόπουλου θεολόγου

Νέα ανάρτηση στο http://blogs.sch.gr/savvop-nik/

Η παράδοση τς Εκκλησίας μας απαιτε οι κληρικοί όλων τν βαθμίδων να είναι άμωμοι από αμαρτίες και μακράν από πάσης αιρέσεως και πλάνης. Βάσει τν Ιερν Κανόνων, τν Αγίων Αποστόλων και Οικουμενικν Συνόδων, κληρικός που υπέπεσε σε αίρεση ή σε εγκλήματα ποινικο και εκκλησιαστικο δικαίου, καθαιρεται. Ο 25ος κανόνας τν Αγίων Αποστόλων π.χ. καθαιρε κληρικούς που υπέπεσαν σε ποινικές παραβάσεις όπως πορνεία, επιορκία, κλοπή κ.λπ.1
Ερωτάται: Όταν ο κατηγορούμενος είναι επίσκοπος ή μητροπολίτης ή πατριάρχης, οι  κληρικοί που υπάγονται σε αυτόν υποχρεονται να συνεχίζουν την μνημόνευση το ονόματός του στην Θεία Λειτουργία αναμένοντας την καθαίρεσή του, ή μπορούν να διακόψουν το μνημόσυνό του πριν από την συνοδική διάγνωση και καταδίκη;
Για να δοθή απάντηση στο ερώτημα αυτό θεσπίσθηκαν οι ιεροί κανόνες 13-15 τς

Του μακαριστοῦ Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου:

«Πρέπει νά ὁμολογήσωμεν ὅτι ἔχομεν καί ἡμεῖς τήν "κρίσιν" μας. Κρίσιν ποιμένων καί θεολόγων. Δέν ἔχει, βεβαίως σημασίαν, ἄν τελικῶς δέν θά δυνηθοῦν νά βλάψουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Βέβαιον ὅμως εἶναι, ὅτι φθείρουν τό ὀρθόδοξον φρόνημα τοῦ λαοῦ μας καί στερεώνουν τούς αἱρετικούς εἰς τάς πλάνας των. Ἀλλά ἐλησμονήσαμεν. Τό νά εἶναι τις Ὀρθόδοξος ποιμήν καί θεολόγος εἶναι μέγα πρᾶγμα. "Γενναίας δεῖται ψυχῆς" κατά Χρυσόστομον. Ποῦ νά εὕρωμεν τούς γενναίους; Ποῦ εἶναι οἱ Πατερικοί; Ποῦ οἱ Μάρτυρες τῆς πίστεως; Φοβούμεθα μήπως εὑρισκόμεθα εἰς τάς ἐσχάτας ἡμέρας. Ἀπαισιοδοξοῦμεν; Ἀλλά πῶς νά ἑρμηνεύσωμεν τό φαινόμενον τῆς τόσον ἐκτεταμένης ἀφασίας, τῆς μειοδοσίας ἐν τῇ πίστει, τῆς ἀπουσίας ζήλου ὑπέρ τῆς εὐσεβείας, τῆς βαθείας σιωπῆς, ἥτις διαδέχεται τά αἱρετικά κηρύγματα "Ὀρθοδόξων" ποιμένων; ποῦ εἶναι αἱ ἀστραπαί τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας;»

Τη αυτή ημέρα 28η Δεκεμβρίου, ο Όσιος ΣΙΜΩΝ ο Μυροβλύτης, ο κτίτωρ της εν τω Άθω Ιεράς Μονής Σιμωνοπέτρας, εν ειρήνη τελειούται.

Σίμων ο Όσιος Πατήρ ημών πατρίδα ή γονείς ή αδελφούς επί γης ποίους είχε δεν γνωρίζομεν. Εις ουρανούς δε πάντως πατρίδα μεν έχει την πόλιν του Θεού, την χώραν των Αγγέλων, την άνω Ιερουσαλήμ, Πατέρα τον Θεόν, μητέρα δε την Αγίαν Εκκλησίαν, πρότερον μεν την Αγωνιζομένην (την επί γης), εις ην και ανεγεννήθη, νυν δε την εν ουρανώ Θριαμβεύουσαν, την υπό του Αποστόλου καλουμένην «των Πρωτοτόκων» (Εβρ. ιβ: 23), της οποίας υιός γενόμενος έχει επομένως και αδελφούς όλους τους Αγγέλους και Μάρτυρας και Οσίους. Είχε δε και παιδαγωγόν και τέκνα, παιδαγωγόν μεν την Κυρίαν Θεοτόκον,

Μια Ορθόδοξη φωνή από το Άγιο Όρος: Τίς αἱρέσεις πάντα τίς ἀκολουθοῦν διωγμοί

Ευχαριστούμε τον αδελφό μας Ιουστίνο για την ενημέρωση.




Πόσα δεινά ἔχουν ἔλθει στόν κόσμο; Οἰκονομική κρίση, φτώχεια καί πεῖνα, μετανάστευση λαῶν, τρομοκρατικές ἐνέργειες, πόλεμοι σφαγές καί ἐγκλήματα, νόμοι ἀντίχριστοι ἀσεβεῖς καί ἀνήθικοι, ἐξάπλωση τῆς διαστροφῆς τῶν ἀνθρώπων, ἀγωνιώδης προσμονή παγκόσμιου πυρηνικοῦ πολέμου, ἐξαγγελίες κυβερνητῶν, προετοιμασίες ἐθνῶν, μετακινήσεις στρατῶν, χρεοκοπίες κρατῶν, καταστροφή τῆς χώρας μας ἀπό ἀντεθνικές κυβερνήσεις, ἐξαθλίωση τοῦ λαοῦ μας μέ ἐντολές ἐξωτερικῶν δυνάμεων, εἰσροή φανατικῶν μωαμεθανῶν στήν ὀρθόδοξη πατρίδα μας, ἀπειλές γειτονικῶν κρατῶν γιά τήν ἐδαφική μας ἀκεραιότητα κ.ἄ.π. πού ξαφνικά ἐμφανίζονται καί δέν ξέρουμε πού θά ὁδηγήσουν τήν ζωή μας.
Καί σάν νά μή μας ἔφταναν αὐτά, ξεκινᾶμε ἕναν ἐμφύλιο πόλεμο, χωρίς ὅπλα πού ἀφαιροῦν τήν ζωή, ἀλλά πού κλονίζουν τήν ψυχή καί σαλεύουν τήν πίστη.
Ὅπως ὅταν ἐμφανίζονταν οἱ αἱρέσεις καί ὅταν ἄλλαξε τό ἡμερολόγιο καί διχάζονταν οἱ χριστιανοί, ἔτσι καί τώρα μ΄αὐτή τήν μυστήρια Σύνοδο τῆς Κρήτης, Ἐκκλησίες χωρίζονται,Μητροπολίτες διχάζονται, οἱ λαϊκοί ἀποροῦν καί στό Ἅγιον Ὄρος, Πατέρες διώκουν καί διώκονται.

Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).
Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.
«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Misha:

φίλε Κοσμά, σου έγραψα παραπάνω πως αν ισχύει γενικώς και αδιακρίτως η ρήση "ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος έστω" τότε και οι έλληνες παλιοημερολογίτες είναι και αυτοί ακοινώνητοι...τους λόγους σού τους εξέθεσα παραπάνω αλλά απάντηση δεν πήρα....

και γνωρίζω πως δεν θα πάρω απάντηση γιατί στην περίπτωσή μας το προφανές καθίσταται οδυνηρό για τις ζηλωτικές συνειδήσεις ....

γράφεις :
Παράθεση:
πολύ φοβάμαι, ότι σήμερα «αγιοποιούνται» πρόσωπα, τα οποία σπάνια, ή καθόλου δεν είναι Ορθόδοξα, ή στην καλύτερη περίπτωση δεν μιλάνε για την ορθή πίστη, ως απαραίτητο όρο της σωτηρίας των ανθρώπων. Και το ακόμη χειρότερο, για να εξουδετερώσουν την διδασκαλία των αγίων Πατέρων, οι οποίοι εντέλλονται την παύση της «κοινωνίας» των πιστών με τους αιρετικούς επισκόπους, ή με όσους «κοινωνούν» με αιρετικούς επισκόπους, διδάσκουν τʼ αντίθετα!



και σου απάντησα:

Παράθεση:
YΓ. Με τη λογική "ο κοινωνων ακοινωνήτω ακοινώνητος έστω" και οι περισσότερες παλιοημερολογίτικες παρατάξεις ειναι ακοινωνητες διότι έιχαν εκκλησιαστική κοινωνία κατά καιρούς και έως πρόσφατα με την Ρωσική Εκκλησία της Διασποράς η οποία ειχε ΣΤΑΘΕΡΗ κοινωνία με το Πατριαρχείο Σερβίας,με το Πατριαρχειο Ιεροσολύμων και της οποίας αρκετοι κληρικοι συλλειτουργουσαν συχνά πυκνά με κληρικους του Πατριαρχείου Κων/πόλεως,του Πατριαρχειου Μόσχας,του Πατριαρχειου Αντιοχείας κλπ....


Δυστυχώς η λογική αυτή θυμίζει πολύ έντονα το σχίσμα των παλαιοπιστων στην Ρωσία (τους οποίους με πολλήν αγάπη συμβούλευε να επιστρέψουν στην Εκκλησία ο όσιος Σεραφείμ του Σάρωφ) για το οποίο αξιζει να ενημερωθούν οι φίλοι ζηλωτές ......

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 28 Δεκεμβρίου 2016

Των εν Νικομηδεία 20.000 μαρτύρων, Δόμνας μάρτυρος.


Δισμύριοι όντες τον αριθμόν οι Άγιοι ούτοι Μάρτυρες έλαβον τον στέφανον του Μαρτυρίου κατά το δεύτερον έτος της βασιλείας του ασεβούς Μαξιμιανού, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη σπστ΄- τε΄ (286- 305). Τότε επιστρέφων ούτος νικητής από τον κατά των Αιθιόπων πόλεμον, ηθέλησε να θυσιάση εις τα είδωλα δια την νίκην αυτήν· επέμφθησαν λοιπόν από αυτόν γράμματα πανταχού παρακινητικά δια να έλθωσιν όλοι εις την Νικομήδειαν και να προσκυνήσωσι τους θεούς του. Εις την Νικομήδειαν ευρίσκετο τότε ενάρετός τις Επίσκοπος ονόματι Κύριλλος,