Εμπειρικαί αποδείξεις της Αναστάσεως -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Η Ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού είναι το πιο μεγάλο και πιο σπουδαίο γεγονός, που σημάδεψε την παγκόσμια ιστορία. Το φως της καταυγάζει όλη την οικουμένη και η προσφορά της δεν ικανοποιεί μόνο τις προσδοκίες του πιστού, αλλά στοχεύει στην ψυχή του κάθε ανθρώπου. Διότι ο κάθε άνθρωπος, είτε πιστεύει είτε όχι, δεν παύει να πιέζεται από το βραχνά του θανάτου, που περιορίζει τη ζωή και φαρμακώνει το είναι του, δεν παύει να διψά και να πεινά, για μια ζωή ατέλειωτη και όμορφη, απρόσβλητη από τον πόνο, γεμάτη χαρά και ελπίδα. Η ανάσταση του Χριστού δεν είναι μυστήριο, ώστε να το προσεγγίσουμε με την πίστη. Είναι ιστορικό γεγονός. Γι΄ αυτό προσκαλεί και προκαλεί να το ψηλαφήσουμε και να το ερευνήσουμε μέσα από τις πάμπολλες μαρτυρίες και αποδείξεις που το βεβαιώνουν πειστικά και αδιάσειστα. Δεν απευθύνεται στο συναίσθημα και στην ευλάβεια μόνο· πρωτίστως ικανοποιεί και πείθει τη λογική, της δίδει τα εχέγγυα για να αναχθεί από το λογικό στο υπέρλογο, να γίνει πίστη. Είναι, λοιπόν, φανερό ότι η ανάσταση του Χριστού δεν στηρίζεται στην πίστη των χριστιανών, αλλά η πίστη των χριστιανών θεμελιώνεται στο γεγονός της αναστάσεως του Χριστού.

"Ορθόδοξη Φωνή" : ένα σχόλιο που νομίζουμε ότι αφορά όλους τους αντιοικουμενιστές Κληρικούς

Σχόλιο του Παναγιώτη Σημάτη        

Μᾶς ἐστάλη καὶ δημοσιεύουμε μὲ μεγάλη θλίψη τὸ παραπάνω ἄρθρο τοῦ σεβαστοῦ π. Μαξίμου Καραβᾶ, Καθηγουμένου τῆς Ἱ. Μ. ἁγ. Παρασκευῆς.  Θλίψη, ὄχι γι’ αὐτὰ ποὺ γράφει ὁ π. Μάξιμος, ἀλλὰ γι’ αὐτὰ ποὺ δὲν κάνει, ἂν καὶ ἀπορρέουν ἐξ αὐτῶν ποὺ γράφει! Ἀποδεικνύει ἀναντίρρητα καὶ ἁγιοπατερικὰ ὁ Γέροντας Μάξιμος ὅτι ὁ Πατριάρχης εἶναι «ὁ μεγαλύτερος βλάσφημος καὶ ὁ μεγαλύτερος Αἱρεσιάρχης ὅλων τῶν αἰώνων»! Ἀρκεῖται ὅμως μόνο στὸ νὰ ἐπαναλάβει ὅ,τι μέχρι τώρα ὅλοι οἱ ἀντι-Οἰκουμενιστὲς ἔχουν γράψει! Τουτέστι ἐπαναλαμβάνει τὸν χαρτοπόλεμο τῶν ἀντι-Οἰκουμενιστῶν, ἀντὶ νὰ ἀκολουθήσει τὴν ἁγιοπατερικὴ διδασκαλία, ποὺ εἶναι ἡ ἀπομάκρυνση κατὰ τὶς Ἐντολὲς τοῦ Κυρίου ἀπὸ τοὺς παναιρετικοὺς Οἰκουμενιστές, σύμφωνα μὲ τὸ «ἐξέλθετε, ἐξέλθετε καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε»!Ἀρκεῖται στὸ ἔλεγχο καὶ τὶς συμβουλὲς ΜΟΝΟ πρὸς τὸν Πατριάρχη, ποὺ ἀποδεδειγμένα ἀδιαφορεῖ πλήρως γιὰ τὶς συμβουλές! Δέχτηκε ὄχι μόνο «μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν», ἀλλὰ πενῆντα, καὶ ἑκατό, καὶ πεντακόσιες καὶ χίλιες νουθεσίες, ἐπὶ δεκαετίες μάλιστα, ἀλλὰ παραμένει ἐπίμονα στὶς κακοδοξίες του, καὶ ἄρα ὁ Πατριάρχης «ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος»! Καὶ ὁ Γέροντας συνεχίζει νὰ τοῦ ἀπευθύνει λόγους νουθεσίας καὶ μετανοίας μαζὶ μὲ εὐχολόγια· «εὔχομαι -γράφει- εἰς τὸν φιλάνθρωπον Θεὸν νὰ χαρίσει εἰς ἡμᾶς καὶ εἰς αὐτὸν μετάνοιαν καὶ ὁμολογίαν»! Κι αὐτὸ γιὰ νὰ μὴν κάνει τὸ καθῆκον του, ποὺ εἶναι νὰ διακόψει τὸ μνημόσυνό του, αὐτοῦ καὶ τοῦ Ἐπισκόπου του ποὺ τὸν μνημονεύει!

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 1 Νοεμβρίου 2016

Των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού.


Οἱ Ἅγιοι αὐτοὶ κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀσία. Οἱ γονεῖς τους ἦταν ἄριστο πρότυπο χριστιανῶν συζύγων. Ὅταν ἡ μητέρα τους Θεοδότη ἔμεινε χήρα, ἀφιέρωσε κάθε προσπάθειά της στὴν χριστιανικὴ ἀνατροφὴ τῶν δύο παιδιῶν της, Κοσμᾶ καὶ Δαμιανοῦ. Τοὺς δύο ἀδελφοὺς διέκρινε μεγάλη εὐφυΐα καὶ ἐπιμέλεια, γι’ αὐτὸ καὶ σπούδασαν πολλὲς ἐπιστῆμες. Ἰδιαίτερα ὅμως, ἐπιδόθηκαν στὴν ἰατρικὴ ἐπιστήμη, τὴν ὁποία ἐξασκοῦσαν σὰν διακονία φιλανθρωπίας πρὸς τὸν πλησίον. Θεράπευαν τὶς ἀσθένειες τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἰδιαίτερα τῶν φτωχῶν, χωρὶς νὰ παίρνουν χρήματα, γι’ αὐτὸ καὶ ὀνομάστηκαν Ἀνάργυροι. Πολλοὶ ἀσθενεῖς ποὺ θεραπεύθηκαν ἤθελαν νὰ τοὺς εὐχαριστήσουν. Ἀλλὰ αὐτοί, δὲν δέχονταν τὶς εὐχαριστίες καὶ ἀπαντοῦσαν μὲ τὸν ὀρθὸ λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ἡ εὐλογία καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμης καὶ ἡ ἰσχὺς τῷ Θεῷ ἡμῶν εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων». Δηλαδή, ὅλος ὁ ὕμνος καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ σοφία καὶ ἡ εὐχαριστία καὶ ἡ τιμὴ καὶ ἡ δύναμη καὶ ἡ ἰσχύς, ἀνήκει στὸ Θεό μας, στοὺς αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἔτσι ταπεινὰ ἀφοῦ διακόνησαν σὲ ὅλη τους τὴ ζωὴ τὸν πλησίον, πέθαναν εἰρηνικὰ καὶ ἐτάφησαν στὴν τοποθεσία Φερεμά.

Ο Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ:":

Παιδιά σήμερα έχουμε ένα απείρως σοβαρότερο πρόβλημα!! Οι περισσότεροι πλέον ιερείς που λειτουργούν στους ναούς έχουν πλέον κοινωνία με τους οικουμενιστές! Από την Σύνοδο στο Κολυμπάρι και έπειτα ο κάθε ιερέας που μνημονεύει τον Δεσπότη του έχει κοινωνία με αυτούς που αναγνώρισαν τις αιρέσεις ως Εκκλησίες!! Επομένως το ΤΕΡΑΣΤΙΟ πλέον πρόβλημα είναι ότι για να εκκλησιαστούμε, να εξομολογηθούμε και να κοινωνήσουμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ και όχι Αιρετικά και Θεατρικά θα πρέπει να έχουμε μπόλικα χρήματα στην άκρη(από αυτά που πλέον δεν μας περισσεύουν) ώστε να ταξιδέψουμε πιθανώς και εκατοντάδες χιλιόμετρα και να πληρώσουμε ξενοδοχείο για να βρούμε πραγματικό ιερέα που ούτε συμμετέχει σε άλλες συνόδους αλλά ούτε και συν-κοινωνεί με τους Οικουμενιστές. Και αν βρεις τέτοιο ιερέα που και αυτός αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις πρέπει να τον βοηθήσεις και αυτόν με όποιον τρόπο μπορείς....Άρα εκ των πραγμάτων πόσες φορές πλέον να έχει κάποιος την άνεση και την δυνατότητα να εκκλησιαστεί, να εξομολογηθεί και να κοινωνήσει??? Ο πραγματικός πλέον πόλεμος προάσπισης της πίστης και της Εκκλησίας του Χριστού για τον κάθε πιστό ξεχωριστά έχει ξεκινήσει. Τα χρόνια της ειρήνης στην Ορθοδοξία αποτελούν παρελθόν. Ας όψονται ο παγκάκιστος Βαρθολομαίος και ο παμπόνηρος Ιερώνυμος και όλη χάβρα που τους ακολουθεί που μας κατέλαβαν τους ναούς μας και μας επιβάλλουν πλέον εκπτώσεις ακόμα και στα θέματα Σωτηρίας μας.....
Στην Αποκάλυψή του ο Χριστός το αναφέρει ξεκάθαρα στον Ιωάννη να μην συγκοινωνούμε τις αμαρτίες της Μεγάλης Πόρνης αλλά να φεύγουμε από αυτήν μακρυά.

18-4 Καὶ ἦκουσα ἄλλην φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν· ἔξελθε ἐξ αὐτῆς ὁ λαός μου, ἵνα μὴ συγκοινωνήσητε ταῖς ἁμαρτίαις αὐτῆς, καὶ ἵνα ἐκ τῶν πληγῶν αὐτῆς μὴ λάβητε·

18-5 ὅτι ἐκολλήθησαν αὐτῆς αἱ ἁμαρτίαι ἄχρι τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἐμνημόνευσεν Θεὸς τὰ ἀδικήματα αὐτῆς.

Οι Οίκουμενισταί είναι χειρότεροι των γραμματέων και των Φαρισαίων

Τι είπε ο Χριστός μας ελέγχοντας τούς γραμματείς και Φαρισαίους; 
«Έπί της Μωσέως καθέδρας έκάθισαν οί γραμματείς και Φαρισαίοι. Πάν­τα ούν όσα έάν εϊπωσιν ύμϊν τηρείν, τηρείτε και ποιείτε, κατά δέ τά έργα αυτών μή ποιείτε’ λέγουσι γάρ, καί ού ποιούσι» (Ματθ. 23, 2-3). Ή διδασκα­λία τους ήταν σωστή, τα έργα τους όμως πονηρά και υποκριτικά. Οι Οίκουμενισταί είναι χειρότεροι των γραμματέων και των Φαρισαίων, διότι κάθονται στους θρόνους των Πατέρων της Εκκλησίας και νοθεύουν και διαστρέ­φουν το Ευαγγέλιο, εξισώνοντας το φως με  το σκότος, την αλήθεια με  την πλάνη, την Ορθοδοξία με την αίρεση! Και η διδασκαλία τους είναι αιρετική, και τα έργα τους (συμπροσευχές, συλλείτουργα, συμμετοχή στο Π.Σ.Ε.) παράνομα.

ΟΧΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟ ΧΑΛΛΟΓΟΥΗΝ

Αδελφοί
Για άλλη μια χρονιά αρκετά παιδιά μας, χωρίς να γνωρίζουν ούτε αυτά, ούτε εμείς, θα λάβουν μέρος σε μια ειδωλολατρική εκδήλωση, γνωστή ως Χάλλογουην (Halloween) την 31ην Οκτωβρίου. Τι είναι το Χάλλογουην; Είναι μια δεισιδαιμονία που ανεπτύχθη στην Ευρώπη, πριν τη γέννηση του Χριστού μας. Οι άνθρωποι που κατοικούσαν τότε στην Ευρώπη ωνομάζοντο Κέλτες. Η θρησκεία τους ήτο η λατρεία του Σατανά. Τελούσαν συνεχώς ανθρωποθυσίες προκειμένου να εξευμενίσουν τους δαίμονες. Ο πιο συνηθισμένος τρόπος ανθρωποθυσίας ήτο η καύσις ζωντανών νεαρών παιδιών επί της φωτιάς. Οι Κέλτες είχαν πολλές θρησκευτικές εορτές κατά την διάρκεια του έτους. Η πιο σημαντική ήτο της 1ης Νοεμβρίου, ημέρας που άρχιζε το νέο ημερολογιακό τους έτος. Η 1η Νοεμβρίου ήτο επίσης η ημέρα που τιμούσαν όλους τους δαίμονες και τις μάγισσες.


***

Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΟΧΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΣΤΟ ΧΑΛΛΟΓΟΥΗΝ...":

Θεός  φυλάξει, τη αηδία είναι αυτό το πράγμα! Γιορτή σου λέει και τρέχουν οι αφελείς να τη γιορτάσουν!  Αμη εκείνη των ευχαριστιών στην Αμερική, τί ψεύτικη γιορτή αγάπης κι αυτή! Και την υιοθετούν και ορθόδοξοι  χριστιανοί!!

Του μακαριστοῦ Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου:

«Πρέπει νά ὁμολογήσωμεν ὅτι ἔχομεν καί ἡμεῖς τήν "κρίσιν" μας. Κρίσιν ποιμένων καί θεολόγων. Δέν ἔχει, βεβαίως σημασίαν, ἄν τελικῶς δέν θά δυνηθοῦν νά βλάψουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Βέβαιον ὅμως εἶναι, ὅτι φθείρουν τό ὀρθόδοξον φρόνημα τοῦ λαοῦ μας καί στερεώνουν τούς αἱρετικούς εἰς τάς πλάνας των. Ἀλλά ἐλησμονήσαμεν. Τό νά εἶναι τις Ὀρθόδοξος ποιμήν καί θεολόγος εἶναι μέγα πρᾶγμα. "Γενναίας δεῖται ψυχῆς" κατά Χρυσόστομον. Ποῦ νά εὕρωμεν τούς γενναίους; Ποῦ εἶναι οἱ Πατερικοί; Ποῦ οἱ Μάρτυρες τῆς πίστεως; Φοβούμεθα μήπως εὑρισκόμεθα εἰς τάς ἐσχάτας ἡμέρας. Ἀπαισιοδοξοῦμεν; Ἀλλά πῶς νά ἑρμηνεύσωμεν τό φαινόμενον τῆς τόσον ἐκτεταμένης ἀφασίας, τῆς μειοδοσίας ἐν τῇ πίστει, τῆς ἀπουσίας ζήλου ὑπέρ τῆς εὐσεβείας, τῆς βαθείας σιωπῆς, ἥτις διαδέχεται τά αἱρετικά κηρύγματα "Ὀρθοδόξων" ποιμένων; ποῦ εἶναι αἱ ἀστραπαί τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας;»

ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ:

Δύσκολο να πει κανείς τί είναι καλύτερο∙ να μεταλαμβάνουμε συχνά ή σπανίως των Αγίων Μυστηρίων του Χριστού. Ο Ζακχαίος υποδέχθηκε με χαρά στο σπίτι του τον αγαπημένο επισκέπτη, τον Κύριο, και καλώς έπραξε. Ενώ ο εκατόνταρχος, από ταπεινοφροσύνη , αναγνωρίζοντας την αναξιότητά του, δεν αποφάσισε να τον δεχτεί και καλώς έπραξε και αυτός. Οι πράξεις των, αν και ερχόμενες σε αντίθεση, είναι ταυτόσημες ως προς το κίνητρο. Και ενώπιον του Θεού φάνηκαν εξίσου άξιες. Η ουσία βρίσκεται στο ότι πρέπει να ετοιμάζουμε δεόντως τον εαυτό μας για το μέγα Μυστήριο.
***
Ο   +Ι.Γ.Ζ.  άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΟΣΙΟΣ ΝΙΚΩΝ:":


Συχνά, με αυστηρές προϋποθέσεις. Ο Χριστός κατεβαίνει για όλους._
Ο Χριστός είπε ο Τρώγων ( συνέχεια) και όχι ο φάγων ( άπαξ)

Σήμερα όμως βιώνουμε άλλη μία εκτροπή της λογικής, με τα δυο άκρα.
Στην πρώτη περίπτωση κάποιοι δίνουν ευλογία να μεταλαμβάνει ο κόσμος 3 φορές την εβδομάδα, χωρίς να υφίσταται έστω η στοιχειώδης νηστεία της προηγούμενης. Δηλαδή έχουμε την κατάντια των « χριστιανών» να καταλύουν κρέας πίτσα κλπ και την επόμενη να μεταλαμβάνουν. Αυτό όπως είπαμε μπορεί να τύχει 2-3 φορές εβδομαδιαίως. Αυτή η καινοτομία είναι απέναντι στην παράδοση της Εκκλησίας, και την καθιέρωσε ο αιρετικός θολολόγος Μακράκης ( βλέπε τρισύνθετο κλπ)
Στην δεύτερη περίπτωση έχουμε το 3 φορές τον χρόνο. Από το ένα άκρο στο άλλο. Από την μια πλάνη στην άλλη.

Ας δούμε όμως σε τι διαφέρουμε οι σημερινοί χριστιανοί από την αρχαία Εκκλησία όπου κοινωνούσαν καθημερινώς ΧΩΡΙΣ να νηστεύουν:

Ποιος έδωσε στο κοινό ταμείο όλη την περιουσία του;
( Θυμίζω τι έπαθαν ο Ανανίας και η Σαπφείρα επειδή δεν έδωσαν όλη την περιουσία τους στο κοινόβιο αλλά κράτησαν ένα χωραφάκι για τα γεράματα).
Ας κατέβουμε ένα
Level,
Ποιος δίνει την δεκάτη από τον μισθό του στους Ζητιάνους;

Ποιος διακονεί εθελοντικά τον ασθενή; Ποιος ομολόγησε ορθοδοξία στην δουλειά του και απολύθηκε; Ποιος ομολόγησε σε αρχές και εξουσίες; Ποιος υπέστη διωγμό;
Ποιος Χριστιανός έχει απέναντι τον Μουσουλμάνο και ομολογεί Χριστό ενώ ξέρει ότι θα του πάρει το κεφάλι; (γράφε Συρία κλπ)
Στις καθημερινές λειτουργίες που συναθροίζονταν, πάντα κάποιος έλλειπε… διότι είχε ομολογήσει τον Χριστό. Επίσης αυτό ήταν και ένα συνεχόμενο τέστ, ώστε να ξέρουν οι χριστιανοί εάν κάποιος αρνήθηκε τον Χριστό ( στην περίπτωση που δεν κοινώνησε)
Αργολογία θα κάνουμε να μιλήσουμε για τους δημόσιους βιασμούς… προκειμένου να αρνηθούν τον Χριστό οι υπόλοιπες Παρθένες.
Για όλους αυτούς τους λόγους στην αρχαία Εκκλησία είχαν την καθημερινή μετάληψη και μάλιστα χωρίς νηστεία.

Τι σχέση έχουν λοιπόν οι σημερινοί Χριστιανοί με τα παραπάνω που περιγράψαμε;

Για τους παραπάνω λόγους οι χριστιανοί της αρχαίας Εκκλησίας κοινωνούσαν καθημερινά, χωρίς να υπόκεινται σε νηστεία. Αλλωστε οι νηστείες καθιερώθηκαν αιώνες αργότερα για την κατάντια των χριστιανών. Το ίδιο ισχύει και για το αντίδωρο. Επειδή οι χριστιανοί ήταν ανάξιοι να κοινωνήσουν καθιερώθηκε το αντίδωρο, μετά από 700 χρόνια.

ο κάτωθι κανόνας ξεκαθαρίζει το ζήτημα:

Συμεών ἀρχιεπ. Θεσσαλονίκης, « Ἅπαντα » σελ. 479
Εντολή προς τους Ιερείς να νηστεύουν τους πιστούς τρεις μέρες πριν να μεταλάβουν.

Δια ταύτα εαν υπάρχουν οι ομολογιακές προυποθέσεις και κίνδυνος Μαρτυρίου, τότε μπορείς να μεταλαμβάνεις καθημερινά και χωρίς να νηστεύεις, όπως ακριβώς συνέβαινε στην αρχαία Εκκλησία και όπως συμβαίνει ανά τους αιώνες όπου υπάρχει διωγμός και Μαρτύριο ( Συρία κλπ)

Τὸ στήριγμα ὅλων μας

Ἡ Παναγία μας εἶναι ἡ Μητέρα μας, ἡ Βασίλισσα τῆς καρδιᾶς μας. Τὴν ἀγαποῦμε, διότι πιὸ πολὺ μᾶς ἀγαπᾶ ἐκείνη. Ποιὸς ἄνθρωπος πιστὸς μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου δὲν τὴν ἐπικαλέσθηκε; Ποιὸς δὲν τὴν ὕμνησε; Ποιὸς θεοφόρος Πατέρας δὲν μίλησε γιὰ Αὐτήν. Εἶναι ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ ἡ Μητέρα μας. Ἦταν τὸ στήριγμα τῶν Ἀποστόλων. Τὸ στήριγμα τῶν Ἁγίων. Τὸ στήριγμα ὅλων τῶν πιστῶν. Εἶναι ἡ μεσίτρια μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς. Εἶναι ἡ μόνη, ποὺ ὑπερβαλλόντως εὐχαρίστησε τὸν Θεόν.
Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης τονίζει: «Ἂν καθ᾽ ὑπόθεσιν ὅλα τὰ ἐννέα τάγματα τῶν Ἀγγέλων ἤθελαν κρημνισθοῦν ἀπὸ τοὺς οὐρανοὺς καὶ γίνουν δαίμονες· ἂν ὅλοι οἱ ἀπὸ τοῦ αἰῶνος ἄνθρωποι ἤθελαν γίνει κακοὶ καὶ ὅλοι νὰ ὑπάγουν εἰς τὴν κόλασιν χωρὶς νὰ γλυτώσῃ τινάς· ἂν ὅλα τὰ κτίσματα, οὐρανός, φωστῆρες, ἄστρα, στοιχεῖα, φυτά, ζῶα ἤθελαν ἀποστατήσουν κατὰ Θεοῦ, νὰ εὔγουν ἀπὸ τὴν τάξιν των καὶ νὰ ὑπάγουν εἰς τὸ μὴ ὄν. Μὲ ὅλον τοῦτο, ὅλαις αὐταῖς αἱ κακίαι τῶν κτισμάτων, συγκρινόμεναι μὲ τὸ πλήρωμα τῆς ἁγιότητος τῆς Θεοτόκου, δὲν ἐδύναντο νὰ λυπήσουν τὸν Θεόν· διατί, μόνη ἡ Κυρία Θεοτόκος ἦτον ἱκανὴ νὰ τὸν εὐχαριστήσῃ κατὰ πάντα καὶ διὰ πάντα, καὶ νὰ μὴ τὸν ἀφήσῃ νὰ λυπηθῆ διὰ τὸν χαϊμὸν καὶ τὴν ἀπώλεια τῶν τόσων καὶ τόσων κτισμάτων του· ὅσον ἤθελεν τὸν κάμει νὰ χαίρῃ ὑπερβαλλόντως διὰ λόγου της μόνον· ἤγουν, διατὶ αὐτὴ μόνη ἀσυγκρίτως τὸν ἠγάπησεν ὑπὲρ πάντα· διότι Αὐτὴ μόνη ὑπὲρ πάντα ὑπήκουσεν εἰς τὸ θέλημά Του· καὶ διατὶ μόνη ἐστάθη χωρητικὴ καὶ δεκτικὴ ὅλων ἐκείνων τῶν φυσικῶν, τῶν προαιρετικῶν καὶ τῶν ὑπερφυσικῶν χαρισμάτων, ὁπού ὁ Θεὸς διεμοίρασεν εἰς ὅλην τὴν κτίσιν… ὅλος ὁ νοητὸς καὶ αἰσθητὸς κόσμος ἔγινε διὰ τὴν Κυρίαν Θεοτόκον· καὶ πάλιν ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἔγινε διὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Καὶ οὕτως ἐτελειώθη ἡ ἀρχαία βουλὴ καὶ ὁ σκοπὸς ὁ πρῶτος τοῦ Θεοῦ, μὲ τὸ νὰ ἀνακεφαλαιώθησαν τὰ πάντα ἐν τῷ Χριστῷ, καὶ ἡνώθη ἡ Κτίσις μὲ τὸν Κτίστιν, οὐχὶ φυσικῶς, οὐχὶ προαιρετικῶς καὶ κατὰ χάριν, ἀλλὰ κατ’ αὐτὴν τὴν ὑπόστασιν· ὅστις εἶναι ὁ ἀνώτατος βαθμὸς τῆς ἑνώσεως, ὕστερα ἀπὸ τὸν ὁποῖον, ἄλλος ἀνώτερος, οὔτε εὑρέθη, οὔτε εὑρεθήσεται».

Tου αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.: O οικουμενισμός είναι η πιο βδελυρή απάτη.

…Όπως ήδη εξήγησα εφαρμόζοντας την αγιογραφική αλήθεια ότι «ο Θεός αγάπη εστί» η Εκκλησία έρχεται να αγκαλιάσει την οικουμένη, τον κάθε άνθρωπο και να τον ανεβάσει στη θέωση. Αντίθετα, η οικουμενιστική κίνηση διαστρέφοντας την ευαγγελική αλήθεια θεοποιεί την αγάπη. Αλλά αγάπη χωρίς την αλήθεια είναι απάτη. Και ο οικουμενισμός είναι η πιο βδελυρή απάτη. Παρουσιάζεται και προβάλλεται ως μία αγαπητική κίνηση, φιλάνθρωπη και φιλενωτική, που δεν ενοχλείται από τα δόγματα, στην πραγματικότητα όμως όχι απλώς τα κονιορτοποιεί, αλλά τα υποκαθιστά. Ισοπεδώνει την αλήθεια και την εξισώνει με την πλάνη, υποβιβάζει τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία στη σειρά της πανσπερμίας των αιρέσεων. Αν πρότυπο της αγάπης είναι η αγαπητική σχέση, που ενώνει τα τρία πρόσωπα της αγίας Τριάδος, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι αυτά τα πρόσωπα έχουν το ομοούσιον και δι΄ αυτού συνιστούν τον ένα Θεό. Αντίστοιχα, χωρίς ομοφροσύνη και ταύτιση στα δογματικά θέματα, κάθε λόγος και εκδήλωση περί αγάπης μόνο σατανική παγίδα μπορεί να είναι. 

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 31 Οκτωβρίου 2016

Στάχυος, Απελλού, Αμπλία,
Οὐρβανού Νάρκισσου.

Καὶ οἱ πέντε ἄνηκαν στοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους τοῦ Κυρίου. Καὶ ὅλοι τους ὑπῆρξαν «Χριστοῦ εὐωδία τῷ Θεῷ ἐν τοὶς σωζομένοις». Δηλαδὴ εὐωδία Χριστοῦ, εὐχάριστη στὸ Θεό, καὶ εὐωδία μεταξὺ τῶν σῳζόμενων ποὺ ἄκουγαν ἀπ’ αὐτοὺς τὸ σωτήριο μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὁ Στάχυς ἔγινε πρῶτος ἐπίσκοπος Βυζαντίου, καὶ ἀφοῦ διάνυσε 16 χρόνια στὸ ἀποστολικὸ κήρυγμα, εἰρηνικὰ ἀναπαύθηκε ἐν Κυρίῳ.
Ὁ Ἀπελλῆς ἔγινε ἐπίσκοπος Ἡράκλειας καὶ πολλοὺς ἔφερε στὴν χριστιανικὴ πίστη.
Ὁ Ἀμπλίας ἔγινε ἐπίσκοπος Ὀδυσουπόλεως καὶ ὁ Οὐρβανός, ἐπίσκοπος Μακεδονίας. Ἐπειδὴ καὶ οἱ δυὸ γκρέμιζαν τὰ εἴδωλα, θανατώθηκαν μαρτυρικά.
Ὁ Νάρκισσος χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν. Ἡ ἀλήθεια, ὅμως, τοῦ Εὐαγγελίου, τὴν ὁποία δίδασκε μὲ ζῆλο, ἐξήγειρε τοὺς εἰδωλολάτρες, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τὸν βασανίσουν καὶ νὰ παραδώσει τὴν ψυχή του μαρτυρικά.

Toυ Οσίου Ποιμένα:

Στις στιγμές της απελπισίας να θυμάστε πώς δεν σας εγκατέλειψε ο Κύριος, αλλά μάλλον εσείς Τον λησμονήσατε. Να τι σας συμβουλεύω για τις ώρες της μοναξιάς σας: Να επικαλείστε ακατάπαυστα το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και βιάζετε σε τούτο το έργο τον εαυτό σας, όσο κι αν ο εαυτό σας δυσφορεί και αντιδρά.

Διενεργούν και πράττουν, όλως κακοδόξως προς την επισκοπικήν αυτών αποστολήν

Επειδή, η έννοια και σημασία του Μνημοσύνου σημαίνει ταυτότητα Πίστεως μνημονεύοντος και μνημονευομένου, πρέπει, εν γενικαίς γραμμαίς,  να αποδεχθώμεν την δια της «Πατριαρχικής Εγκυκλίου» του 1920 παγκοσμίως διακηρυσσομένην παναίρεσιν του Οικουμενισμού, η οποία δια της «Θεωρίας των κλάδων» καταβλασφημεί την Μοναδικότητα της Αγίας ημών Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας! Κατ΄ αναπόφευκτον δε συνέπειαν και βάσει πάντοτε της «Πατριαρχικής Εγκυκλίου» του 1920, θα πρέπη να πιστεύσωμεν ότι αι ετερόδοξοι αιρετικαί «χριστιανικαί» ομολογίαι, δηλαδή ο Πάπας και οι Προτεστάντες γενικώς, είναι «αδελφαί Εκκλησίαι» του Χριστού, «μέτοχοι απολυτρωτικής χάριτος» κλπ. με Ιερωσύνην, Μυστήρια και Αποστολικήν Διαδοχήν, ώστε να δυνάμεθα να συμπροσευχώμεθα και συλλειτουργούμεθα μετ΄ αυτών, πράγμα το οποίον  διενεργούν και πράττουν, όλως κακοδόξως προς την επισκοπικήν αυτών αποστολήν, από του Αθηναγόρου μέχρι σήμερον του κ. Βαρθολομαίου, τόσον οι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσον και διάφοροι άλλοι Οικουμενισταί Αρχιερείς των λοιπών Πατριαρχείων και Αυτοκεφάλων Εκκλησιών!

***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Διενεργούν και πράττουν, όλως κακοδόξως προς την ε...":

Είναι ενδιαφέρον ότι ο σημερινός τεράστιος σεισμός που ισοπέδωσε τον ναό του Αγίου Βενεδίκτου (απηύδησε ολοκληρωτικά ο Άγιος Βενέδικτος από τον βαθμό της αίρεσης) έγινε με επίκεντρο την ευρύτερη περιοχή της Ασίζης (<40 span="">km). Στις 20 Σεπτεμβρίου οι Οικουμενιστές και υπέρμαχοι της Πανθρησκείας μαζί με το Θηρίο προσεύχονταν στον ένα Ψευδοθεό τους στην Ασίζη και 40 περίπου μέρες μετά η περιοχή ισοπεδώθηκε....Στους Βενεδικτίνους άνηκε ο χώρος που σήμερα βρίσκεται ο ναός του Φραγκίσκου της Ασίζης. Αυτοί δώρισαν το χώρο στον Φραγκίσκο για να τον κάνει έδρα του νέου του θρησκευτικού τάγματος....Η πόλη Νόρτσια που ισοπεδώθηκε ολοκληρωτικά είναι ουσιαστικά η έδρα των Βενεδικτίνων.

http://media02.radiovaticana.va/photo/2016/10/04/AFP5847225_Articolo.jpg

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΧΑΡΑ ΤΟΥ ΓΕΝΕΣΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Του Παναγιώτου Γκιουλέ

«Ἡ παγκόσμιος χαρὰ ἐκ τῶν δικαίων ἀνέτειλεν ἡμῖν Ἰωακείμ καὶ τῆς Ἄννης, ἡ πανύμνητος  Παρθένος • ἥτις δι᾽ ὑπερβολὴν ἀγαθότητος ναὸς τοῦ Θεοῦ ἔμψυχος γίνεται καὶ μόνη κατ᾽ ἀλήθειαν Θεοτόκος γνωρίζεται!...(α´ Ἰδιόμελον τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς ἐν τοῖς Ἀποστίχοις).


Μυσταγωγῶν καὶ μυσταγουμένη, ὑμνολογοῦσα καὶ ψάλουσα, θεολογοῦσα καὶ προσευχομένη, χαίρουσα καὶ ἀγαλομένη, ἡ θεόφθογγος θεολογικὴ γλῶσσα τοῦ Πνευματέμφορου ὑμνογράφου τῆς ἑορτῆς, συνθέτει παναρμόνιο μέλος οὐρανίου θεολογικῆς καὶ Ἀγγελικῆς ὑμνολογίας, γιὰ νὰ διασαλπίση διαχρονικά, ἀλλὰ καὶ μυστικά, μέσα στὸν θεανθρώπινο καὶ αἰώνιο Λειτουργικὸ χρόνο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τὴν φανέρωση τοῦ Μυστηρίου τῆς παγμοσμίου χαρᾶς καὶ ἀγαλλιάσεως, τῆς ὑπερφυοῦς γεννήσεως τῆς Πανάγνου καὶ Ἀειπαρθένου Θεόπαιδος, Θεοτόκου Μαρίας, ποὺ μέσα στὴν πανάχραντη Μήτρα της, ἐτελεσιουργήθη τὸ μέγα καὶ ἀπόκρυφο Μυστήριο τῆς Σαρκώσεως τοῦ Θείου Λόγου!... Γιατὶ σήμερον ἀνέτειλε στὸν κόσμο, ἡ παγκόσμιος χαρὰ ἐκ τῶν δικαίων Ἰωακείμ καὶ Ἄννης, ἡ πανύμνητος Παρθένος· ἡ ὁποία, διὰ τῆς ὑπερβολικῆς ἀγαθότητος τῆς Τρισυποστάτου Θεότητος, ναὸς Θεοῦ ἔμψυχος γίνεται καὶ ἡ μόνη κατ᾽ ἀλήθεια Θεοτόκος γνωρίζεται!... Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος! » Σἠμερον ὁ τοῖς νοεροῖς θρόνοις ἐπαναπαυόμενος Θεός, θρόνον ἅγιον ἐπὶ γῆς ἑαυτῷ προετοίμασεν· ὁ στερεώσας ἐν σοφίᾳ τοὺς οὐρανούς, οὐρανὸν ἔμψυχον ἑαυτῷ κατεσκεύασεν· ἐξ ἀκάρπου γὰρ ρίζης φυτὸν ζωηφόρον ἐβλάστησεν ἡμῖν τὴν Μητέρα αὐτοῦ. Ὁ τῶν θαυμασίων Θεὸς καὶ τῶν ἀνελπίστων ἡ ἐλπίς, Κύριε δόξα σοι» (α´ ἰδιόμελον ἀπὸ τὰ στιχηρὰ ἰδιόμελα τοῦ Ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς). Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος! «Σήμερον τῆς παγκοσμίου χαρᾶς τὰ προοίμια• σήμερον ἔπνευσαν αὖραι σωτηρίας προάγγελοι... Σήμερα ἡ στεῖρα Ἄννα τίκτει θεόπαιδα, τὴν ἐκ πασῶν τῶν γενεῶν προεκλεχθεῖσαν, εἰς κατοίκησιν τῷ παμβασιλεῖ καὶ κτίστῃ Χριστῷ  τῷ Θεῷ, εἰς ἐκπλήρωσιν τῆς θείας οἰκονομίας· δι᾽ ἧς ἀνεπλάσθημεν οἱ γηγενεῖς καὶ ἀνεκαινίσθημεν ἐκ τῆς φθορᾶς πρὸς ζωὴν τὴν ἄληκτον» (ἀπὸ τὰ στιχηρὰ ἰδιόμελα τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς). Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος! Σήμερον γεννᾶται ἡ πρὸ τῆς συλλήψεώς της εἰς τὴν ἁγίαν μήτραν τῆς Ἄννης προορισθεῖσα, πρὸ τῶν αἰώνων καὶ τῶν γενεῶν, ὑπὸ τῆς ἀρχαίας βουλῆς τοῦ Θεοῦ, Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν! Γεννᾶται Αὐτή, ποὺ εἶναι τὸ κειμήλιον τῆς Παρθενίας, ἡ θαυματουργικῶς βλαστήσασα ἐκ τῆς ρίζης Ἰεσσαί, ράβδος τοῦ Ἀαρών,  τῶν προφητῶν τὸ κήρυγμα καὶ τῶν δικαίων Ἰωακείμ  καὶ Ἄννης τὸ βλάστημα... Γεννᾶται ὁ ναὸς ὁ ἅγιος, τὸ δοχεῖον τῆς Θεότητος, τὸ παρθενικὸν ὄργανον, ὁ βασιλικὸς θάλαμος, ποὺ μέσα του ἐτελεσιουργήθη τὸ μέγα καὶ παράδοξον μυστήριον τῆς  ἀπορρήτου ἑνώσεως τῶν δύο συνελθουσῶν ἐπὶ τοῦ Χριστοῦ φύσεων (θείας καὶ ἀνθρωπίνης), ὅν προσκυνοῦντες, ἀνυμνοῦμεν τῆς Παρθένου τὴν πανάμωμον γέννησιν (θεολογικὴ ἀπόδοσις τοῦ 4ου Ἰδιομέλου ἐν τοῖς Ἀποστίχοις τοῦ ἑσπερινοῦ τῆς ἑορτῆς). Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος! «Θεὸς ἐφανερώθη, ἐν σαρκί» διὰ τῆς Θεοτόκου (Α´ τιμ. γ´ 16). Γιατὶ ἡ Παρθένος ἐγέννησε, κατὰ σάρκα, τὸν ἐνυπόστατον Λόγον τοῦ Πατρός, τὴν ἐνυπόστατην Ἀλήθειαν καὶ Ζωὴν καὶ ἔγινε ἡ οὐράνιος παστὰς τοῦ Λόγου, ποὺ μέσα της ἐτελέσθησαν καὶ ἱερουργήσθησαν οἱ θεῖοι γάμοι θεότητος καὶ ἀνθρωπότητος!... Ὤ τοῦ παραδόξου θαύματος! «Σήμερον ἔπνευσαν αὖραι παγκοσμίου χαρᾶς  προάγγελοι, ἀναφωνεῖ ὁ ἱερὸς Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός. Εὐφραινέσθω ὁ οὐρανὸς ἄνωθεν καὶ ἀγαλλιάσθω ἡ γῆ, σαλευθήτω ἡ τοῦ κόσμου θάλασσα· (Ψαλμ. 28)

Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκης: Τιμάμε την Παναγία, αλλά δεν την υποτιμάμε ούτε την υπερτιμάμε

Ευδόκησε ο Θεός σε ένα πρόσωπο να κατοικήσει ολόκληρος. Ευδόκησε ο Θεός να θαυμάσει το κάλλος ενός ανθρώπου, την αγιότητα της Παρθένου.
 Του Σταμάτη Μιχαλακόπουλου
 Ιερά αγρυπνία πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου στον Ιερό Ναό Ευαγγελιστρίας Πειραιώς. Κατά τη διάρκεια της αγρυπνίας, μίλησε προς τους πιστούς που συμμετείχαν, ο Αρχιμανδρίτης Δανιήλ Αεράκης.
Η ιερά αγρυπνία και η ομιλία που ακολούθησε, εντάσσονται στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…» του Ιερού Ναού.
Η ομιλία του π. Δανιήλ επικεντρώθηκε στο πρόσωπο της Παναγίας, την Σκέπη της οποίας τιμά αυτήν την ημέρα η Εκκλησία και ιδιαίτερα στα ονόματα Της που προκύπτουν μέσα από την Αγία Γραφή.
Τιμάμε την Παναγία, αλλά δεν την υποτιμάμε ούτε την υπερτιμάμε, είπε στην αρχή του λόγου του. Η Παναγία είναι μία και η Εκκλησία την έβαλε στο εικονοστάσι του τέμπλου, ώστε σε κάθε Ναό να είναι η μία Παναγία Παρθένος, η Θεοτόκος.

***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκης: Τιμάμε την Παναγία, αλλά δε...":

Ο π. Δανιήλ Αεράκης είναι σαν τον αείμνηστο Στέργιο Σάκκο, συκοφαντημένο παιδί του Γέροντος Αυγουστίνου.

Απὸ την «Κλίμακα» του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου

«Όπως η οίηση  (έπαρση, υπερηφάνεια) και χωρὶς να υπάρχη άλλο πάθος, μπορεί να καταστρέψη τον άνθρωπον, έτσι και η κατάκριση εὰν και μόνη υπάρχει μέσα μας, μπορεί να μας καταστρέψη ολοσχερώς, αφού άλλωστε και ο Φαρισαίος εκείνος της παραβολής ἐξ αιτίας αυτής κατεδικάσθη».

«ΟΧΙ» ΣΕ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΕΣ!

Τι οφείλουν να αρνηθούν τη σημερινή εποχή οι Ελληνες
Ο Ελληνισμός κατεγράφη στην Ιστορία ως το έθνος των μεγάλων «Οχι». Το «Οχι» του 1940 ήταν συνέχεια του «Μολών Λαβέ» του Λεωνίδα, του «πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών» του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου, της αρνήσεως των νεομαρτύρων να εξισλαμισθούν επί Τουρκοκρατίας, του «Οχι» που απήντησε ο Κολοκοτρώνης στις προτάσεις του Αγγλου Χάμιλτον για συμβιβασμό με τους Τούρκους, του «Οχι» των Μακεδονομάχων στους Τούρκους κατακτητές και τους Βουλγάρους διεκδικητές των βορείων ελληνικών εδαφών.

Αυτά τα «Οχι» πρέπει να συνεχισθούν. Σήμερα οφείλουμε να πούμε «Οχι» στον νεοοθωμανισμό του Ερντογάν που απειλεί την εδαφική μας ακεραιότητα και διεκδικεί μέχρι και τη Θεσσαλονίκη.

Να φωνάξουμε ένα βροντερό «Οχι» στην εφαρμογή ενός νέου Σχεδίου Ανάν, με το οποίο η ελληνική Κύπρος κινδυνεύει να μετατραπεί σε τουρκικό προτεκτοράτο.

Να απαντήσουμε «Οχι» στον αλβανικό εθνικισμό που καταπατά τα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών, διεκδικεί την ελληνική Ηπειρο και προβάλλει τις θρασύτατες αξιώσεις των Τσάμηδων, απογόνων των εγκληματιών πολέμου του 1941-44.

Να θυμίσουμε το «Οχι» του λαού μας προς τους Σκοπιανούς διαστρεβλωτές της Ιστορίας, όπως αυτό εκφράσθηκε με τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια της περιόδου 1992-1994.

ΕΦ' ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΑΚΗ. 27.07.15


Πηγή : ιστολόγιο ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ ΤΩΡΑ

***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΕΦ' ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΥΛΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Α...":

ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΛΕΤΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΙΚΟ ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΑΛΛΑ ΕΧΕΙ ΑΓΝΟΙΑ ΣΕ ΒΑΣΙΚΑ... ΜΠΕΡΔΕΥΕΙ ΤΙΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥΣ... ΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΤΟΥ 50 ΤΗΝ ΛΕΕΙ ΤΟΥ 52 ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΟΤΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΕΓΡΑΨΕ ΗΤΑΝ Ο ΠΕΤΡΟΣ ΑΣΤΟΡΙΑΣ. ΜΑ ΑΥΤΟΣ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ. ΗΤΑΝ ΟΝΤΩΣ Ο ΜΟΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΕΓΡΑΨΕ, ΑΛΛΑ ΤΟ 74 ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟ.
ΑΓΝΟΙΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ...

Έλληνες επιστήμονες αποκάλυψαν την 'ταφική πλάκα' του Χριστού



Για πρώτη φορά εδώ και αιώνες, επιστήμονες αποκάλυψαν την επιφάνεια αυτού που παραδοσιακά θεωρείται ο τάφος του Ιησού Χριστού. Χτισμένος στον Ναό του Παναγίου Τάφου στη Ιερουσαλήμ, ο τάφος ήταν καλυμμένος από μάρμαρο μέχρι το 1555 μ. Χ. και πιθανότατα και πολλούς αιώνες νωρίτερα.

"Το μάρμαρο που καλύπτει τον τάφο έχει, πλέον, τραβηχτεί και μείναμε έκπληκτοι με τον όγκο του υλικoύ από κάτω" αναφέρει χαρακτηριστικά στο National Geographic ο Fredrik Hiebert, αρχαιολόγος που συμμετέχει στις εργασίες αποκατάστασης. "Πρόκειται για μια μακρά επιστημονική ανάλυση, ωστόσο θα μπορέσουμε τελικά να δούμε την πρώτη πέτρινη επιφάνεια πάνω στην οποία, σύμφωνα με την παράδοση, τοποθετήθηκε το σώμα του Ιησού".

Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, το σώμα του Ιησού Χριστού τοποθετήθηκε πάνω σε μια πλάκα ή "ταφικό κρεβάτι" από λαξευμένο ασβεστόλιθο δίπλα σε μια σπηλιά, μετά την σταύρωσή του από τους Ρωμαίους. Οι Χριστιανοί πιστεύουν πως ο Χριστός αναστήθηκε μετά τον θάνατο και οι γυναίκες που πήγαν για να μυρώσουν το σώμα τρεις ημέρες μετά την ταφή δήλωσαν πως δεν υπήρχαν καθόλου λείψανα.

Του αγίου Μάρκου του Ασκητού:

Μόνον οι τέλειοι εις την αρετήν άνδρες, δύνανται να αντιλαμβάνωνται και να αισθάνωνται τα παραπτώματά των. Εάν, επομένως, τα φανερά αμαρτήματα είναι δυσκατανόητα, εις ημάς, πόσω μάλλον μας διαφεύγουν οι αμαρτωλοί διαλογισμοί μας; Ημείς δε αγνοούντες κατά το πλείστον τας κακίας μας, εκπληττόμεθα και ταρασσόμεθα όταν μας έρχωνται ανάλογοι πειρασμοί.

Κυριακή, 30 Οκτωβρίου 2016

Ε ΛΟΥΚΑ. Κλεώπα και Αρτεμά εκ των 70.

Ὁ Κλεόπας ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς 70 μαθητὲς τοῦ Κυρίου. Γι’ αὐτὸν διαβάζουμε στὸ κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγέλιον κδ’ 18 – 27: 

 Ἀποκριθεὶς δὲ ὁ εἷς, ᾧ ὄνομα Κλεόπας, εἶπε πρὸς αὐτόν· σὺ μόνος παροικεῖς ἐν Ἱερουσαλὴμ καὶ οὐκ ἔγνως τὰ γενόμενα ἐν αὐτῇ ἐν ταῖςἡμέραις ταύταις; Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· ποῖα; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· τὰ περὶ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου, ὃς ἐγένετο ἀνὴρ προφήτης δυνατὸς ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ παντὸς τοῦ λαοῦ, ὅπως τε παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ ἄρχοντες ἡμῶν εἰς κρῖμα θανάτου καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν. Ἡμεῖς δὲ ἠλπίζομεν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ μέλλων λυτροῦσθαι τὸνἸσραήλ· ἀλλά γε σὺν πᾶσι τούτοις τρίτην ταύτην ἡμέραν ἄγει σήμερονἀφ᾿ οὗ ταῦτα ἐγένετο. Ἀλλὰ καὶ γυναῖκές τινες ἐξ ἡμῶν ἐξέστησαν ἡμᾶς γενόμεναιὄρθριαι ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ μὴ εὑροῦσαι τὸ σῶμα αὐτοῦ ἦλθον λέγουσαι καὶ ὀπτασίανἀγγέλων ἑωρακέναι, οἳ λέγουσιν αὐτὸν ζῆν. Καὶ ἀπῆλθόν τινες τῶν σὺν ἡμῖν ἐπὶ τὸ μνημεῖον, καὶ εὗρον οὕτω καθὼς καὶ αἱ γυναῖκες εἶπον, αὐτὸν δὲ οὐκ εἶδον. Καὶ αὐτὸς εἶπε πρὸς αὐτούς· ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ τοῦπιστεύειν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἐλάλησαν οἱ προφῆται! Οὐχὶ ταῦτα ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ εἰσελθεῖν εἰς τὴν δόξαν αὐτοῦ; Καὶ ἀρξάμενος ἀπὸ Μωυσέως καὶ ἀπὸ πάντων τῶν προφητῶν διηρμήνευεν αὐτοῖς ἐν πάσαις ταῖς γραφαῖς τὰ περὶ ἑαυτοῦ. Καὶ ἤγγισαν εἰς τὴν κώμην οὗ ἐπορεύοντο, καὶ αὐτὸς προσεποιεῖτο πορρωτέρω πορεύεσθαι· καὶ παρεβιάσαντο αὐτὸν λέγοντες· μεῖνον μεθ᾿ ἡμῶν, ὅτι πρὸςἑσπέραν ἐστὶ καὶ κέκλικεν ἡ ἡμέρα. Καὶ εἰσῆλθε τοῦ μεῖναι σὺν αὐτοῖς. Ὁ Κλεόπας, ἔλαβε κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ πέρασε τὴν ζωή του κοπιάζοντας γιὰ τὸ Εὐαγγέλιο.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός:

Ο Παπισμός δεν είναι πρόθυμος για θυσίες. Το αντίθετο. Απαιτεί την αναγνώριση της διπλής εξουσίας του. Περιέχει πολλή οδύνη η έκφραση της απογοητεύσεως του Ιωάννου Η’ Παλαιολόγου: «Ημείς εθαρρούμεν διορθώσαι πολλά σφάλματα των Λατίνων, νυν δε ορώ ότι εκείνοι, οι καινοτομήσαντες και αμαρτόντες εις πολλά, βούλονται διορθούν ημάς, τους μηδέν τι μεταποιήσαντας». Η δήλωση αυτή είναι αρκετή, για να νουθετήσει όσους αφελώς πιστεύουν, ότι με τους διαλόγους θα βοηθήσουμε τον Παπισμό να αναθεωρήσει και ανακαλέσει τις καινοτομίες του.

27 Οκτωβρίου 2016: Επίσκεψη "Ιερού Λόχου 2012", στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

27 Οκτωβρίου 2016: Επίσκεψη στο Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

Με αφορμή την εθνικής μας επέτειο του "ΟΧΙ", της 28ης Οκτωβρίου 1940, 

μέλη και φίλοι του Ιερού Λόχου 2012, μαζί με τα παιδιά τους, επισκέφθηκαν χθες 27 Οκτωβρίου 2016 το Πολεμικό Μουσείο Θεσσαλονίκης για να δούνε από κοντά κειμήλια από τις μάχες του ένδοξου Ελληνικού μας στρατού και να παρακολουθήσουν σχετική ξενάγηση. 

 



Περιηγηθείτε κι εσείς μέσα από μερικές φωτογραφίες μας:


http://ierosloxos2012.blogspot.gr/2016/10/27-2016.html

“ Ένας Έλλην δύναται / ένας άντρας γενναίος…” ------ Του Στέλιου Παπαθεμελή*


Το σύστημα επιδιώκει, κατά… σύστημα, να υποβαθμίζει τη σημασία των εθνικών επετείων και τη μέθεξη του λαού σ΄ αυτές. Γιορτάζουμε τις μέρες αυτές τη νικηφόρα προέλαση του Ελληνισμού και την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης μας ανήμερα του Πολιούχου της Αγίου Δημητρίου το 1912. Και επίσης το βροντερό ΟΧΙ των Ελλήνων στο ιταμό τελεσίγραφο του Μουσολίνι στις 28 Οκτωβρίου 1940 και στις 6 Απριλίου 1941 του Αδόλφου Χίτλερ. Τότε  μεγαλούργησε η εθνική ομοψυχία και το αρραγές του εσωτερικού μετώπου. Θυσίες, ηρωισμοί, κατορθώματα επιβεβαίωσαν τη διαχρονική συνέχεια του  Έθνους μας και την αδιάσπαστη διάρκειά του.
Ανδρέας Κάλβος, ο θείος ποιητής των Ελλήνων εγκωμιάζει τους καρπούς της ενότητάς τους – όταν αυτή επαληθεύεται στις πραγματικότητες της ζωής:

«Ώ Έλληνες, ώ θείαι / ψυχαί, ΄που εις τους μεγάλους / κινδύνους φανερώνετε / ακάμαντον ενέργειαν – και υψηλήν φύσιν!»
Για να διερωτηθεί όμως αμέσως μετά:
«Πώς, πώς της ταλαιπώρου / πατρίδος δεν πασχίζετε / ΄να σώσητε τον στέφανον / από τα χέρια ανόσια / ληστών τοσούτων;» Πλεονάζουν πάντοτε οι ληστές εναντίον μας. Και στη συνέχεια πάλι ξανά ζητεί να αυτοεπιβεβαιωθεί η δύναμη των Ελλήνων με λυδία λίθο την γενναιότητά τους:
«Είναι πολλά τα πλήθη των / και φοβερά εις την όψιν, / αλλ΄ ένας Έλλην δύναται, / ένας άνδρας γενναίος / ΄να τα σκορπίση.»(Ηφαίστια, Ωδή Γ΄)

Άγια Μετέωρα 2009 -- Πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός : Είναι τραγικό! Είναι τραγικό!...Διαγράφουμε όλους τους Αγίους εν ονόματι των Αγίων!

"...Ένα ψευδοεπιχείρημα,που κυκλοφορείται στον χώρο της δικής μας θεολογίας, της ακαδημαϊκής θεολογίας, είναι ότι ουδεμία οικουμενική σύνοδος κατεδίκασε τον δυτικό χριστιανισμό. Και όμως έχουμε δύο οικουμενικές συνόδους, του 829 και εκείνης του 14ου αιώνος ,που διαφοροποιούν την Ορθοδοξία απο τον δυτικό "χριστιανισμό".

Εάν λοιπόν συνέλθη σύνοδος, και δεν δεχθή μεταξύ των οικουμενικών συνόδων την 8η και την 9η ,θα είναι ψευδοσύνοδος. Όπως η αιρετική, η αποτυχημένη σύνοδος της Φερράρας-Φλωρεντίας.

Ετοιμάζεται αυτή η σύνοδοςγια να μας οδηγήση στην αποδοχή του παπισμού και του προτεσταντισμού ως αυθεντικών χριστιανισμών.

Είναι τραγικό! Είναι τραγικό!...Διαγράφουμε όλους τους Αγίους εν ονόματι των Αγίων!

Και όπως έλεγε μακαρίτης τώρα Αρχιεπίσκοπος,"δεχόμεθα τον Μάρκο Ευγενικό και τον τιμάμε! Εκείνος έτσι έπρεπε να μιλήση στην εποχή του! Εμείς μιλούμε με τον δικό μας τρόπο στη δική μας εποχή"! ( Σημ.Χριστόδουλος;)

Οι δικοί μας θεολόγοι οικουμενιστές ζητούν "επανερμηνεία" της Πίστεως! Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά;  Παίζουμε με την σωτηρία; Η Πίστη που σώζει είναι μία συνταγή, ένα φάρμακο που δεν αλλοιώνεται, δεν δέχεται αλλαγές. Είναι μία και ενιαία Πίστις".

Πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός
Ομιλία εις Ιεράν Μονήν Μεγάλου Μετεώρου
"Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς πατέρας της 9ης οικουμενικής συνόδου"

Άγια Μετέωρα 2009

Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια!

Η αντίσταση κατά της μεγάλης και καταστροφικής νέας θρησκείας που ονομάζεται Οικουμενισμός είναι ελαχίστη. Υπάρχουν πολλοί που γράφουν, κηρύττουν και διαμαρτύρονται εναντίον του Οικουμενισμού, αλλά πρακτικά μέτρα, όπως, διακοπή μνημοσύνου και επικοινωνίας, όπως μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες μας, δεν παίρνουν. Επί πλέον δε, στρέφονται και εναντίον εκείνων που ακολουθούντες το παράδειγμα και την διδασκαλία των αγίων μας, διακόπτουν κάθε επικοινωνία Εκκλησιαστική με τους δεδηλωμένους Οικουμενιστές.

Σχέδιο Μουσουλμανοποιήσεως της Ελλάδος !

Ο Γ.Σαγιάς καλεσμένος του δημοσιογράφου Χρήστου Δημητριάδη στην ΠΕΛΛΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ 



Πηγή: http://agonasax.blogspot.ca/

ΚΥΡΙΑΚΗ 30/ 10/ 2016 – Ε΄ ΛΟΥΚΑ -- «Και εν τω άδη επάρας τους οφθαλμούς αυτού, υπάρχων εν βασάνοις, ορά τον Αβραάμ από μακρόθεν και Λάζαρον εν τοις κόλποις αυτού»

Ο αυθεντικός πλούτος
Η φιλαργυρία των Γραμματέων και των Φαρισαίων στάθηκε αφορμή για να μας προσφέρει ο Χριστός την παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου, η οποία βρίθει μηνυμάτων και νοημάτων ουράνιας εμβέλειας και ακτινοβολίας. Οι Φαρισαίοι έβλεπαν σαν εύνοια του θεού την εξασφάλιση υλικών αγαθών και χρημάτων και κατ’ επέκταση σαν αποδεικτικό στοιχείο και πιστοποίηση του «καλού εαυτού τους». Με αυτό τον τρόπο δικαίωναν τον εαυτό τους μπροστά στους ανθρώπους και αδιαφορούσαν βέβαια για την εσωτερική τους ακαταστασία και κυρίως την αξεπέραστη υποκρισία τους που αποτύπωναν τις πραγματικές προθέσεις και διαθέσεις τους. Αυτή ακριβώς η αντίληψη δυστυχώς διαπερνά στο χρόνο και φθάνει μέχρι και τις δικές μας μέρες με διάφορες μορφές και εφαρμογές. Γι’ αυτό και επιβάλλεται μεγάλη προσοχή για να μην πέσουμε στην παγίδα που τόσο αδίστακτα στήνει η φαρισαϊκή υποκρισία. Η εγωιστική καλοπέραση σ’ αυτό τον κόσμο, μπορεί να μας οδηγήσει στην απώλεια της κοινωνίας της αγάπης του Θεού, δηλαδή της Ουράνιας Βασιλείας. Αντίθετα, οι δοκιμασίες της ζωής μπορεί να λειτουργήσουν ως δείκτες που παραπέμπουν στον Παράδεισο, αρκεί να τις αποδεχόμαστε με πίστη, υπομονή και ελπίδα. Ζωτικής σημασίας επομένως μηνύματα που μας προφυλάσσουν από επικίνδυνες παγίδες, δίνονται μέσα από την παραβολή του πλούσιου και του πτωχού Λαζάρου. Αξίζει τον κόπο να εξετάσουμε την περίπτωσή τους.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 29 Οκτωβρίου 2016

Αναστασίας Ρωμαίας, Αβρααμίου οσίου.

Ἡ Ὅσια Ἀναστασία ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη. Ὅταν πέθαναν οἱ πλούσιοι γονεῖς της, διαμοίρασε τὴν περιουσία ποὺ κληρονόμησε στοὺς φτωχοὺς καὶ ἀποσύρθηκε σὲ μοναστήρι.
Ὅταν τὴν συνέλαβε ὁ ἡγεμόνας Πρόβος, ὑπενθύμισε στὴν Ἀναστασία τὴν ἀνθηρὴ νεότητά της, γιὰ τὴν ὁποία θὰ ἔπρεπε νὰ ἀρνηθεῖ τὸν Χριστό. Τότε, δυναμικὴ ὑπῆρξε ἡ ἀπάντηση τῆς Ἀναστασίας: «Ἐγώ, εἶπε, μία ὡραιότητα καὶ νεότητα γνωρίζω, ἐκείνη ποὺ δίνει ὁ Χριστὸς στὶς πιστὲς καὶ γενναῖες ψυχές, ποὺ προτιμοῦν γι’ Αὐτὸν τὸν θάνατο ἀντὶ ἄλλων ἐγκόσμιων ἀγαθῶν, ὅταν αὐτὰ προτείνονται γιὰ τὴν προδοσία τοῦ Θεοῦ τους. Πλούτη εἶχα ἄφθονα. Δὲν τὰ θέλησα. Ἀλλὰ τὸν Χριστό μου τὸν θέλω καὶ ἀπ’ Αὐτὸν καμία δύναμη δὲν θὰ μπορέσει νὰ μὲ χωρίσει. Ἂν ἀμφιβάλλεις, δοκίμασε».
Ἐξαγριωμένος ἀπὸ τὴν ἀπάντηση ὁ Πρόβος, τὴν μαστίγωσε στὸ πρόσωπο καὶ τὴν ἅπλωσε σὲ ἀναμμένα κάρβουνα. Ἔπειτα, τὴν κρέμασε καὶ τῆς ἔσκισε τὸ σῶμα. Μετὰ ἔκοψε τοὺς μαστούς της, ξερίζωσε τὰ νύχια της καὶ τελικὰ τὴν ἀποκεφάλισε.
Ἔτσι, ἡ Ἀναστασία πῆρε τὸν ἁμαράντινο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Ποιος διαμορφώνει την ιστορία;

Χριστιανός ων Ορθόδοξος, με την χάριν του Θεού, είμαι δέσμιος της διδασκαλίας της αγίας Εκκλησίας μου. Δεν μπορώ να επιτρέψω στον εαυτόν μου επικινδύνους και αναποδείκτους ελευθέρους συλλογισμούς, αλλά οφείλω να αποδεχθώ ανεπιφυλάκτως τι εδίδαξαν οι άγιοι Πατέρες, που μας παρέδωσαν ως καθολικήν εμπειρικήν εν Αγίω Πνεύματι διδαχήν, ως προς το ερώτημα αυτό.
Και ορατώς μεν φαίνεται, ότι τα πάντα ακολουθούν νομοτελειακώς τον δρόμον αιτίων και αιτιατών, μιας ατελείωτης, απτής και ορατής, αιτιοκρατίας, ενός ανυπερβλήτου ντετερμινισμού, που μόνο τα φανερά θαύματα αναστέλλουν την αναπόφευκτη πορεία της ιστορίας, που διαμορφώνει η ανθρωπίνη δραστηριότης. Η αόρατη όμως και αθέατη πλευρά, ο Θεός, αποτελεί τον βέβαιο και υπεραισθητόν έτερο παράγοντα της ιστορίας του κόσμου.
Αποτελεί θεμελιώδη διδασκαλία της Εκκλησίας, ότι ο Θεός «έως άρτι εργάζεται». Δεν παύει να «εργάζεται», αλλά και να συνεργάζεται, αφού «συνεργοί Θεού εσμέν». Μετά το δόγμα της Δημιουργίας ακολουθεί το δόγμα της Προνοίας, δι’ όλη την κτίση, που τα πάντα συντηρεί και συνέχει με άρρητη αγαθότητα.
 Με τα λογικά όμως όντα, πλην της προνοίας Του γι’ αυτά, ως πρόσωπα, τιμημένα με το αυτεξούσιο και την ελευθερία, συνεργάζεται και δημιουργεί την προσωπική και παγκόσμια ιστορία. Και η «συμπεριφορά» του Θεού, έναντι των ανθρώπων, είναι ανάλογη με τη γνώση ή την αγνωσία τους. Οι Προφήτες, τα στόματα του Θεού, συνεχώς ήλεγχαν τις παρανομίες του Ισραήλ και προέλεγαν τις μάστιγες του Θεού με το : «ανθ’ ων…», δηλαδή για τις συγκεκριμένες αμαρτίες και παρανομίες τους θα υποστούν διάφορες θλίψεις. Τόσον οι απειλές, όσο και οι κολασμοί, με παιδαγωγικό χαρακτήρα, γεμίζουν τα προφητικά βιβλία και ένας αλάθητος οδηγός των σχέσεών μας με τον Θεόν, ημών των χριστιανών, είναι η ιστορία του εβραϊκού λαού.



(Αθωνικά άνθη)

Στην ΜΓ´ Ὁμιλία του ο Μέγας Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος γράφειι:

«Ὁ Χριστιανὸς ὀφείλει νὰ ἔχει πάντοτε στὴν μνήμη του τὸν Θεόν. Διότι ἔχει γραφεῖ: “Νὰ ἀγαπήσης τὸν Κύριον καὶ Θεὸν σου μὲ ὅλη τὴν δύναμη τῆς καρδιᾶς σου” (Ματθ. ΚΒ´37). Nὰ μὴ ἀγαπᾶ τὸν Κύριον μόνο ὅταν μπαίνη στὴν ἐκκλησία, ἀλλὰ καὶ ὅταν περπατᾶ καὶ ὅταν μιλᾶ καὶ ὅταν τρώγη νὰ ἔχει τὴν μνήμη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἀγάπη καὶ τὴν στοργὴ γι᾽ αὐτόν. Γιατὶ λέγει: “ Ὅπου εἶναι ὁ νοῦς σου, ἐκεῖ βρίσκεται καὶ ὁ θησαυρός σου” (Ματθ. ΣΤ´ 21). Διότι σὲ ὅποιο πρᾶγμα εἶναι δεμένη κάποιου ἡ καρδιὰ καὶ ὅπου ἡ ἐπιθυμία τὸν ἕλκει, ἐκεῖνο εἶναι ὁ Θεός του. Ἐὰν ἡ καρδιὰ ἐπιθυμεῖ πάντοτε τὸν Θεόν, αὐτὸς εἶναι ὁ κύριος τῆς καρδιᾶς του… Ὅπως τὰ ξερὰ κλαδιά, ὅταν ρίχνονται στὴν φωτιὰ δὲν μποροῦν νὰ ἀντισταθοῦν στὴν δύναμή της, ἀλλὰ κατακαίγονται ἀμέσως, ἔτσι καὶ οἱ δαίμονες, ποὺ θέλουν νὰ πολεμοῦν τὸν ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος ἀξιώθηκε νὰ δεχθῆ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, καίγονται καὶ ἐκμηδενίζονται ἀπὸ τὴν φωτιὰ τῆς θείας δυνάμεως, ἀρκεῖ μόνον ὁ ἄνθρωπος νὰ εἶναι πάντοτε προσκολλημένος στὸν Κύριον καὶ νὰ ἔχει στραμμένη πάνω σ᾽ αὐτὸν τὴν πεποίθηση καὶ τὴν ἐλπίδα του. Καὶ ἄν οἱ δαίμονες εἶναι δυνατοί σὰν ψηλὰ καὶ σιδερένια βουνά, κατακαίονται ἀπὸ τὴν προσευχή, ὅπως ἀκριβῶς τὸ κερὶ ἀπὸ τὴν φωτιά». 

Ημερησία Διαταγή του Κ. Δαβάκη. -- 28 Οκτωβρίου 1940

Προς τους αξιωματικούς και οπλίτας.
Ο ύπουλος γείτων μας, αιφνιδιαστικώς μας επετέθη. Η Ελλάς αναμένει από ένα έκαστον ημών να προστατεύσωμεν τα σύνορά της και την τιμήν της και να δώσωμεν ένα καλόν μάθημα εις τον εισβολέα. Φανήτε Έλληνες και κρατήστε γερά τα όπλα με πίστιν εις τον Θεόν και τον εαυτόν σας και τους Διοικητάς σας. Πειθαρχία, καρτερία, θάρρος.

Ζήτω η Ελλάς.


Διοικητής Κ. Δαβάκης.

Πρώτον πολεμικόν ανακοινωθέν του Γενικού Στρατηγείου.

28 Οκτωβρίου 1940

Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του πατρίου εδάφους.

28 Οκτωβρίου 1940 – Το Μεγάλο Θαύμα της Παναγίας!


Γράφει ο Τίμος Μωραϊτίνης, στο «Έθνος» της 21/11/1940

«... Και το θαύμα έγινεν. Ένας ύμνος μυ­ριόστομος ανεβαίνει προς τον ολογάλανον ελληνικόν ουρανόν: "Τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια". Ένας λαός γονυκλινής προσεύχεται και ένας στρατός προχωρεί.
Η κανδήλα καίει προ της Εικόνος της Αγίας Παρθένου και υποκύανα νέφη λιβανω­τού ανεβαίνουν προς τον ουράνιον θόλον, ενώ τα χείλη ψιθυρίζουν το άγιον όνομά της.
Έτσι ηγωνίσθη πάντοτε η Ελλάς. Με την βαθείαν, την ακλόνητον πίστιν προς τον Θε­όν, με την μεγάλην, την αιωνίαν αγάπην πρός την Πατρίδα. Και ενίκησε. Και όταν ήλθαν καιροί σκοτεινοί και χρόνοι δυστυχίας, πάλιν με την ιδίαν πίστιν, με το ίδιον βαθύ, ειλικρι­νές και άδολον αίσθημα, εξήλθεν από το σκό­τος εις το φως και εσυνέχισε τον δρόμον της.
Και τώρα πάλιν εκεί εις τα βουνά της Ηπείρου, στους απότομους κρημνούς και στις αετοράχες, με τους οποίους η ελληνική φύσις κατεσκεύασε ανυπέρβλητα χαρακώματα, ο Στρατός υπό την ηγεσίαν της Θεομήτορος βαδίζει κατά του εισβολέως.

Αντί λαμπάδων λάμπουν τα δάση των γυ­μνών λογχών πέριξ της θείας μορφής της, που θαμβώνει με το ακτινοβόλημα μιας άδολης ωραιότητος. Είναι Αυτή η προστάτις και οδηγήτρια. Είναι Αυτή ο πύρινος στύλος και η Σκέπη του κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.
Είναι Αυτή που γλυκαίνει την ζωήν με τους σταλαγμούς της ουράνιας δρόσου. Είναι Αυτή που δεν λησμονεί ότι εις μίαν εορτήν της, προ της εικόνος της, προ του ναού της, εβυθίσθη από αιμοσταγείς χριστιανικάς χείρας ένα σκάφος και ότι ο βάρβαρος κρότος μιας τορπίλης διέκοψε την δέησιν και ενέκρωσε τα προσευχόμενα χείλη.

Στρατός και λαός προς Αυτήν ατενίζουν. Εδώ θυμίαμα από μοσχολίβανον ανεβαίνει προς τον ουρανόν, εκεί θυμίαμα ο καπνός της μάχης και ύμνος ο νικητήριος κρότος των πυροβόλων».

Από το αθάνατον έπος του 1940. -- Διάγγελμα του Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά προς τον Ελληνικόν Λαόν.

 28 Οκτωβρίου 1940
Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωϊνήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν, και μου ανεκοίνωσεν ότι, προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωϊνήν. Απάντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ΄ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Ιωάννης Μεταξάς

Το «ΟΧΙ» της Ορθοδοξίας. -- του π. Γεώργιου Μεταλληνού, Ὁμότιμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


Πρώτον: Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος -ηγεσία και σώμα- συντάχθηκε από την πρώτη στιγμή με την αρνητική απάντηση του τότε πρωθυπουργού, που την ιστορική εκείνη περίοδο εξέφραζε το συλλογικό φρόνημά μας στην ιταμή αλαζονεία της φασιστικής Ιταλίας και των δυνάμεων του Άξονα. Η ιστορική έρευνα ήδη έχει καταγράψει τη συμμετοχή του ιερού κλήρου στον πόλεμο, με πολλά θύματα, αλλά και στη συνέχειά του, την επάρατη Κατοχή (γερμανική – ιταλική – βουλγαρική), με θυσίες αίματος (εκτελέσεις κληρικών) αλλά και προσωπικής αναλώσεως για την επιβίωση του λαού (συνεχείς παραστάσεις στις ηγεσίες των κατοχικών δυνάμεων, οργάνωση συσσιτίων, περίθαλψη ασθενών και αναξιοπαθούντων) τόσο από την πλευρά της εκκλησιαστικής ηγεσίας (Αρχιεπίσκοποι Χρύσανθος και Δαμασκηνός, ο τότε Ιωαννίνων και μετά Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων κ.ά.) όσο και από την πλευρά του απλού παπά, που σήκωσε για ακόμη μία φορά, με καθαρά εθναρχική συνείδηση, σε καιρούς καθολικής αρρυθμίας, τον σταυρό του Γένους/Έθνους μας. Ο ορθόδοξος ελλαδικός κλήρος φάνηκε πάλι άξιος της αποστολής του.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2016

Αγίας Σκέπης, Επέτειος ΟΧΙ.

Διαβάζουμε: «Τῇ αὕτῃ ἡμέρᾳ τὴν ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας ἤτοι τοῦ ἱεροῦ αὐτῆς Μαφορίου, τοῦ ἐν τῷ σορῷ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν, ὄτε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς κατεῖδεν ἐφηπλωμένην αὐτὴν ἄνωθεν καὶ πάντας τοὺς εὐσεβεῖς περισκέπουσαν». Λόγω τῶν πολλῶν θαυμάτων ἀπὸ τὴν Παναγία, ποὺ ἀνέφεραν οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες στὸν Ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο τὸ 1940, ἡ Ἱερὰ Συνοδὸς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ ἀπόφασή της τὸ 1952, καθιέρωσε νὰ ἑορτάζεται ἡ Ἅγια Σκέπη τῆς Θεοτόκου ἀντὶ γιὰ τὴν 1η Ὀκτωβρίου, στὶς 28 Ὀκτωβρίου.
Ἡ ἑορτὴ τῆς Ἅγιας Σκέπης τῆς Θεοτόκου ἡ ὁποία τελοῦνταν ἀπὸ παλαιότατων χρόνων τὴν 1η Ὀκτωβρίου, ἦταν ἀνάμνηση τοῦ θαύματος τὸ ὁποῖο εἶδε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας. Κατὰ τὴ διάρκεια μιᾶς ἀγρυπνίας στὸ παρεκκλήσι τῆς «Ἅγιας Σοροῦ» τοῦ ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν στὴν Κωνσταντινούπολη, ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας εἶδε τὴν Θεοτόκο νὰ προχωράει ἀπὸ τὶς βασιλικὲς πύλες πρὸς τὸ θυσιαστήριο ἀνάμεσα σὲ λευκοφορους ἅγιους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ξεχώριζαν ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος. Ὅταν ἔφθασε στὸ θυσιαστήριο γονάτισε καὶ προσευχόταν γιὰ πολλὴ ὥρα, κλαίγοντας καὶ παρακάλωντας τὸν Υἱό της γιὰ τὴν σωτήρια του κόσμου. Ὅταν ὁλοκλήρωσε τὴν δέησή της, ἔβγαλε ἀπὸ τὸ κεφάλι της τὸ ἀστραφτερὸ μαφόριο, ποὺ φοροῦσε καὶ μὲ μία κινήση τὸ ἅπλωσε σὰν σκεπὴ ἐπάνω ἀπὸ τὸ ἐκκλησίασμα. Ἔτσι ἁπλωμένο τὸ ἔβλεπε γιὰ ἀρκετὴ ὥρα ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας μαζὶ μὲ τὸν Ἐπιφανιο, ποὺ τὸν συνόδευε. Ὅσο φαινόταν ἐκεῖ ἡ Θεοτόκος, φαινόταν καὶ ἡ ἱερὴ ἐσθήτα νὰ σκορπίζει τὴ Χάρη της. Ὅταν ἐκείνη ἄρχισε νὰ ἀνεβαίνει πρὸς τὸν οὐρανό, ἄρχισε καὶ ἡ Θεία Σκέπη νὰ συστέλλεται καὶ σιγὰ – σιγὰ νὰ χάνεται. Τὸ ἱερὸ αὐτὸ μαφόριο ποὺ φυλασσόταν ἐκεῖ συμβόλιζε τὴν Χάρη καὶ τὴν προστασία ποὺ παρέχει ἡ Παναγία στοὺς πιστοὺς.


Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Σκέπης σου Παρθένε ἀνυμνοῦμεν τὰς χάριτας, ἣν ὡς φωτοφόρον νεφέλην ἐφαπλοῖς ὑπὲρ ἔννοιαν, καὶ σκέπεις τὸν λαόν σου νοερῶς, ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς· σὲ γὰρ σκέπην καὶ προστάτιν καὶ βοηθόν, κεκτήμεθα βοῶντές σοι· δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ θείᾳ σκέπῃ σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου προμηθείᾳ Ἄχραντε.


Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὥσπερ νεφέλη ἀγλαὼς ἐπισκιάζουσα
Τῆς Ἐκκλησίας τὰ πληρώματα Πανάχραντε,
Ἐν τῇ πόλει πάλαι ὤφθης τῇ βασιλίδι.
Ἀλλ’ ὡς σκέπη τοῦ λαοῦ σου καὶ ὑπέρμαχος
Περισκέπασον ἡμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως
Τοὺς κραυγάζοντας, χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε.



Μεγαλυνάριον.
Σκέπης σου τρυγῶντες τὰς δωρεάς, καὶ τὰς καθ’ ἑκάστην, Θεονύμφευτε παροχάς, ὑμνοῦμεν Παρθένε, τὴν σὴν μεγαλωσύνην, τὴν πρὸς ἡμᾶς σου πρόνοιαν, μεγαλύνοντες.