ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ==== SOS - ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


SOS - ΕΚΤΑΚΤΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Στείλτε χιλιάδες e-mail διαμαρτυρίας, προς κάθε κατεύθυνση, αρμόδια υπουργεία (ειδικά εξωτερικών), πολιτικό διοικητή, ιερά κοινότητα, ιερά επιστασία, πατριαρχείο στο φανάρι, διάφορους κυβερνητικούς αξιωματούχους… «αλλάξτε τους τα φώτα». Στείλτε μαζικά e-mail διαμαρτυρίας στο εξωτερικό σε διεθνείς οργανώσεις, σε ΜΜΕ ελληνικά και ξένα, διαδώστε την επίθεση στο Αντιπροσωπείο - Κονάκι της Γνήσιας Ιεράς Μονής Εσφιγμένου στις Καρυές Α.O. Άθω.
Πολιτική Διοίκησης Α.O. Άθω: 2377023290 - 2377023230 - 2377023314
Πολιτικός Διοικήτης Αρίστος Κασμίρογλου

Ιερά Κοινότητα Α.Ο. Άθω Καρυών - 2377023221 - 2377023711 - 2377023710 - 2377023224
Αστυνομική Διεύθυνση Καρυών - 2377023212 - 2377023260

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 10 Νοεμβρίου 2015

Ολυμπά, Σωσιπάτρου, Ροδίωνος εκ των 70

Καὶ οἱ τρείς ἦταν ἀπὸ τοὺς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους τοῦ Κυρίου. Ἀναφέρονται ὅλοι στὸ ιστ’ κεφάλαιο τῆς πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολῆς τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Οἱ περισσότεροι  ὑπῆρξαν ἐπίσκοποι τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ ἔγιναν ἄριστοι ἐφαρμοστὲς τῆς ἐντολῆς τοῦ θεοπνεύστου λόγου τῆς Ἁγίας
Γραφῆς:«Ποιμάνατε τὸ ἐν ὑμῖν ποίμνιον τοῦ Θεοῦ, ἐπισκοποῦντες μὴ ἀναγκαστῶς, ἀλλὰ ἑκουσίως, μηδὲ αἰσχροκερδῶς, ἀλλὰ προθύμως, μηδὲ ὡς κατὰ κυριεύοντες τῶν κλήρων, ἀλλὰ τύποι γινόμενοι τοῦ ποιμνίου». Ποιμάνετε, δηλαδή, τὸ ποίμνιο τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι στὴ δικαιοδοσία σας, καὶ ἐπιβλέπετε αὐτὸ μὲ κάθε ἐπιμέλεια καὶ προσοχή, ὄχι ἀναγκαστικά, ἐπειδὴ βρεθήκατε στὴν θέση αὐτή, ἀλλὰ μὲ ὅλη σας τὴν θέληση, χωρὶς νὰ ἀποβλέπετε σὲ αἰσχρὰ κέρδη, ἀλλὰ μὲ προθυμία καὶ ζῆλο, χωρὶς νὰ καταπιέζετε τοὺς πιστούς, ποὺ σὰν ἄλλοι γεωργικοὶ κλῆροι δόθηκαν στὸν καθένα σας γιὰ πνευματικὴ καλλιέργεια ἀλλὰ νὰ γίνεσθε στὸ ποίμνιο ὑποδείγματα ἀρετῆς ἀξιομίμητα.
Πράγματι, καὶ οἱ πέντε Ἀπόστολοι ἔγιναν ὑποδείγματα ἀρετῆς . Ὁ Ὀλυμπᾶς καὶ ὁ Ἠρωδίων πέθαναν μαρτυρικὰ ἐπὶ Νέρωνος. Ὁ Σωσίπατρος ἔγινε ἐπίσκοπος στὸ Ἰκόνιο καὶ πέθανε ἐπιτελώντας ἄριστα τὰ καθήκοντά του. Ὁ Τέρτιος ἔγινε δεύτερος ἐπίσκοπος Ἰκονίου μετὰ τὸν Σωσίπατρο. Ἔγραψε δὲ καὶ τὴν πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου (Ρωμ. ιστ’ 22).
Ἡ μνήμη τοῦ Ἀποστόλου Τερτίου ἐπαναλαμβάνεται καὶ τὴν 30ηὈκτωβρίου. Ὁ Ἔραστος κυβέρνησε μὲ παρόμοιο τρόπο τὴν ἐπισκοπὴ Νεάδος. Καὶ ὁ Κούαρτος, σὰν ἐπίσκοπος Βηρυτού, πάλεψε μὲ θάρρος καὶ ἐνέταξε σὰν χριστιανοὺς στὴν ἐπισκοπή του πολλοὺς εἰδωλολάτρες.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης: Οἱ μεταπατερικοί καί ἀντιπατερικοί ὑπάρχουν καί δροῦν ἐδῶ και πολλά χρόνια

…Δυστυχῶς θά πρέπει νά ἀρχίσει κανείς μέ τό «πόθεν ἄρξομαι θρηνεῖν», καί νά συνθέσει νέα Ἱερεμιάδα. Αὐτό πού δέν δέχθηκαν νά κάνουν οἱ μεγάλες μορφές τοῦ Γένους, ὁ Μ. Φώτιος, ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Παλαμᾶς, ὁ ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός, ὁ Γεννάδιος Σχολάριος, νά προδώσουν τήν ὀρθόδοξη πίστη γιά νά σώσουν τό κράτος ἤ στήν Τουρκοκρατία οἱ Ἅγιοι καί οἱ Νεομάρτυρες, γιά νά σώσουν το σῶμα τους καί τήν καλοπέρασή τους, τό ἐπράξαμε δυστυχῶς καί το πράττουμε σήμερα χειρότερα. Παραδώσαμε τήν Ἑλλάδα στά χέρια ξένων, τῶν Βαυαρῶν τοῦ Ὄθωνος και τῶν ἐντοπίων ὑποστηρικτῶν τους, οἱ ὁποῖοι ἀπό τότε μέχρι σήμερα ἔχουν ὡς μόνιμο στόχο νά ξερριζώσουν και νά ἀφανίσουν ὅ,τι θυμίζει Ὀρθοδοξία καί Βυζάντιο καί Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, νά ἀποδυναμώσουν τελείως τίς πνευματικές ἀντιστάσεις νά καταστήσουν τήν Ἑλλάδα ἀγνώριστη, ἀνορθόδοξη καί ἀνελλήνιστη, ὥστε φραγκεμένη καί ἐκλατινισμένη, παπική, προτεσταντική καί «διαφωτισμένη» (σκοτισμένη), νά την ἀφομοιώσουν καί νά τήν ἀφανίσουν.

Οἱ μεταπατερικοί καί ἀντιπατερικοί ὑπάρχουν καί δροῦν ἐδῶ και πολλά χρόνια· ἁπλῶς τώρα τους ὑποστασιώνει, τούς συνοψίζει και τούς ἐκφράζει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» ἡ «Ἀκαδημία Θεολογικῶν Σπουδῶν» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, ἡ ὁποία ὅπως ἐλέχθη προσφυῶς ἀπό εὐλαβέστατο και ἀγωνιστή συμπρεσβύτερο ἔπαυσε νά εἶναι Ἀκαδημία καί μετατράπηκε σέ ἐπιδημία.

ΑΒΒΑΣ ΠΟΙΜΗΝ: πώς μπορούμε ν΄ αποκτήσουμε φόβο Θεού, όταν μέσα μας έχουμε βαρέλια με τυριά και δοχεία με ταριχευμένα τρόφιμα;

Η νηστεία.

Ο Χριστός μας, είναι ο Νέος Αδάμ. Έρχεται να επανορθώσει τη καταστροφή που επέβαλε ο Αδάμ στη ζωή, να αποκαταστήσει τον άνθρωπο στην αληθινή ζωή. Και ο Χριστός μας, αρχίζει με νηστεία: νηστεύσας ημέρας τεσσαράκοντα, ύστερον επείνασε (Ματθ.4,2). Η πείνα είναι η κατάσταση εκείνη κατά την οποία αναγνωρίζουμε την εξάρτησή μας από κάτι άλλο.
Νηστεία για εμάς τους ορθοδόξους είναι η είσοδός μας και η συμμετοχή μας σε κείνη την εμπειρία του Χριστού με τη οποία μας ελευθερώνει από την ολοκληρωτική εξάρτηση από την τροφή, την ύλη και τον κόσμο.
Ένα μέρος της τροφής μας έχει ήδη γίνει τροφή αθανασίας : το Σώμα και το Αίμα του ιδίου του Χριστού μας.
Η σωματική νηστεία είναι απαραίτητη μεν, αλλά χάνει κάθε νόημα και γίνεται αληθινά επικίνδυνη αν ξεκοπεί από την πνευματική προσπάθεια - από τη προσευχή και την αυτοσυγκέντρωση. Η δραστική μείωση της τροφής, μια συνεχής κατάσταση πείνας να μπορεί να βιωθεί σαν υπενθύμιση του Θεού και σαν διαρκής προσπάθεια συγκέντρωσης του νου μας στο Θεό. Μας ξελαφρώνει, μας ευκολύνει στη αυτοσυγκέντρωση, μας κάνει νηφάλιους, χαρούμενους και καθαρούς. Αυτός που νηστεύει έτσι, παίρνει την τροφή σαν αληθινό δώρο του Θεού. Δεν χρειάζεται να πούμε εδώ για την ακριβή ποσότητα της τροφής που πρέπει να τρώει κανείς, ούτε για το ρυθμό και τη ποιότητα της τροφής. Όλα αυτά εξαρτώνται από τις ατομικές μας δυνατότητες και τις εξωτερικές συνθήκες της ζωής μας. Αν ανακαλύψουμε ότι η χριστιανική ζωή είναι μάχη και προσπάθεια, τότε βρήκαμε το βασικό στοιχείο της νηστείας.


ΑΒΒΑΣ ΠΟΙΜΗΝ: πώς μπορούμε ν΄ αποκτήσουμε φόβο Θεού, όταν μέσα μας έχουμε βαρέλια με τυριά και δοχεία με ταριχευμένα τρόφιμα;

Έκαψαν την ελληνική σημαία στην Αλβανία!

Την ελληνική σημαία στα κεντρικά γραφεία της μειονοτικής πολιτικής οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ στην πόλη των Αγίων Σαράντα, έκαψαν άγνωστοι στην Αλβανία.
Ο πρόεδρος της οργάνωσης Λεωνίδας Παπάς έκανε λόγο για βάρβαρη και σκοταδιστική επίθεση που προκαλεί τα αισθήματα των Ελλήνων και των υγιώς σκεπτόμενων Αλβανών.
Ο κ.Παπάς απέδωσε την ενέργεια σε αλβανικά εθνικιστικά στοιχεία αποφεύγοντας ωστόσο να μιλήσει για οργανωμένο σχέδιο.

ΠΗΓΉ: http://www.dimokratianews.gr/

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ

     Από τότε που ήλθε σε επαφήν με το ευρύτερον χριστιανικόν κοινόν, στην Αλεξάνδρειαν, ο θείος Πατήρ ημών Νεκτάριος, αλλά και στο κλίμα της Εκκλησίας της Ελλάδος, έδιδε την εντύπωσιν και δημιουργούσε την αίσθησιν ανθρώπου του Θεού, κεκοσμημένου με βαθειές και υποστατικές αρετές, στις οποίες εδέσποζεν η αγάπη προς τον Θεόν και τον πλησίον και η ακτινοβολούσα ταπείνωσίς του. Κατά την οσίαν κοίμησίν του, στις 8 Νοεμβρίου του 1920, παρουσίασεν έκδηλα σημεία αγιότητος (ευωδία πνευματική και θαύματα). Το ιερόν του σκήνος παρέμεινεν επί εικοσαετίαν σχεδόν αδιάλυτον και ευωδιάζον αρρήτως, ενώ κατά το διάστημα αυτό επετελούντο θαύματα και αποκαλύψεις. Τα θαύματα δε και αι εμφανίσεις του Αγίου εκορυφώθησαν από της ανακομιδής των Αγίων Λειψάνων του (2 Σεπτεμβρίου του 1953) και συνεχίζονται μέχρι σήμερα, άφθονα, βέβαια, μαρτυρούμενα, απτόμενα. Και επειδή αι ιαματικαί θαυματουργίαι του θείου Νεκταρίου καλύπτουν όλον σχεδόν τον κόσμον, όπως με συγκεκριμένα στοιχεία περιγράφονται, του απενεμήθη ο τίτλος: «Ο Άγιος του αιώνος».

Μητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ: Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργέ (Νικόλαε Φίλη),

Ἐπιτρέψατέ μου νά ἀναφερθῶ πέραν τῶν ἀνωτέρω καί εἰς τό ἐξόχως πολυσήμαντο ζήτημα τῆς ἀνιδρύσεως Κατευθύνσεως Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στήν Ὁμολογιακή Θεολογική Σχολή τοῦ Ἀριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ὡς Κοσμήτωρ Αὐτῆς Καθηγητής κ. Μιλτ. Κωνσταντίνου εἶχε γνωστοποιήση μέ τήν χορηγία τοῦ Ἐμιράτου τοῦ Ὀμάν(!!!). Τό τραγελαφικό τῆς ἐν λόγῳ πρωτοβουλίας σύγκειται στό γεγονός ὅτι ἡ ὁμολογιακή Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ. ἔχει συγκεκριμένη ὁμολογιακή βάση καί ὀντολογικό θεμέλιο τήν Τριαδολογία, τήν Χριστολογία, τήν Ἐκκλησιολογία καί τήν ἐσχατολογία τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐνῶ ἡ σχεδιαζόμενη Κατεύθυνσι Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν στήν ἰδία Θεολογική Σχολή τά ἐντελῶς ἀντίθετα, τόν ἀντιτριαδισμόν καί τήν κατεγνωσμένη ὑπό τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου Χριστολογική αἵρεση τοῦ Ἀρειανισμοῦ καί τήν ὑλιστική ἐσχατολογία. Ἀντιλαμβάνεσθε εὐχερῶς ὅτι αὐτό ἀποτελεῖ παγκόσμια πρωτοτυπία πού δέν συμβαίνει πουθενά σέ καμμία χῶρα τῆς γῆς, καί βέβαια ὑποβάλλομε τήν ρητορική ἐρώτησι στούς εἰσηγητές τῆς ρυθμίσεως ἐάν θά ἦτο ποτέ δυνατόν οἱ θεοειδεῖς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας νά συστέγαζαν στό ἴδιο ἐκπαιδευτικό Ἵδρυμα τήν Ἀλήθεια τῆς θείας Ἀποκαλύψεως καί τήν ἐγκληματική ἀπομείωση καί στρέβλωσή της, ὡς αὐτή πού ἀνθρωποπαθῶς διετύπωσε ὁ Ἄραβας ἔμπορος Μωάμεθ πού συνῆψε τόν 7ο γάμο του μέ τήν σύζυγο τοῦ γιοῦ του Ζαΐντ καί τόν 9ο γάμο του μετά τῆς 7ετούς κορασίδος Ἀϊσέ !!! (Θαυμάσατε Προφήτη!!!) ἀντιγράφων τόν Ἄρειο, τόν Ἀπολλινάριο, τό Νεστόριο, τόν Σεβῆρο καί τόν Διόσκορο.

Ευχαριστούμε τον αδελφόν μας Ιουστίνο για την αποστολή αυτού του κειμένου του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου:

ένα χωρίον του    αγίου  Συμεών του νέου και Θεολόγου

«οι γάρ αμαρτάνοντες, ώσπερ οι αιχμάλωτοι τοις έθνεσιν , ούτως και ούτοι τοις δαίμοσιν. Ελευθερωτής δε των τοιούτων αιχμαλώτων ο Χριστός, όν απέστειλεν ο Θεός και Πατήρ, λύτρωσιν τω λαώ αυτού ως γέγραπται. Συνετός δε και φρόνιμος εστίν , ο την εαυτού κεφαλήν σωτηρίαν πραγματευόμενος. Ο γαρ την εαυτού σωτηρίαν αγνοών ή παρορών ή ου συνιείς, σχολή γε  αν  ούτος άλλο τι αγαθόν φρονήσειε  , κάν τοις πολλοίς δοκή φρόνιμος κατά πλάνην δοκούσιν. Ολίγοις γαρ εν τούτω η διορατική κατανόησις…..Αι λογικαί δε φύσεις αι προκόπτουσαι και αυξανόμεναι τη γνώσει του Θεού , μέτρον έχουσαι και αύται καταλήψεως και περαιτέρω προβήναι αυτάς του ωρισμένου , αμήχανον έως αδύνατον. …

Επεί δε ούτος (ο Αδάμ) προπετώς, ουκ ευλαβώς, της υπέρ εαυτόν γνώσεως λαβέσθαι ηναισχύντησεν, εστερήθη δικαίως της δυνάμεως εκείνης δι’ ής , επί τα θεία καλώς εποπτεύειν ανθρωπρεπώς και θεαρέστως εκτίσθη.  Πάσχει ουν λοιπόν νυν αδύνατος γενόμενος, και βία και πόνω και κόπω κατανοεί αμυδρώς πώς εκείνα ών άπονον έχειν την γνώσιν και θεωρίαν  ουκ ηγάπησεν. Πάσχουσι δε ού πάντες, αλλ’ ολίγοι λίαν. Οί και Θεού εισίν και την εαυτών  σωτηρίαν ζητούσιν. Οι δε πολλοί πάντη της συμφοράς ταύτης αλογήσαντες, όλον εαυτόν το της ψυχής διορατικόν  τοις γηϊνοις ολικώς χαλάσαντες , τοις κακοίς και τη κακία και τη ηδονή συνεζεύχθησαν.


Ούκουν ανθρώποις παρά Θεού προετέθη το καλόν τε και κακόν κατ’ οφθαλμούς , αλλά μετά την παράβασιν πρόκειται. Ίνα ει μεν αιρήσονται το καλόν, μετά του συνεζευγμένου κόπου ζήσωνται, ει δε απαγορεύσουσι προς τον κόπον , τεθνήξονται θάνατον αιώνιον , ός εστιν ο χωρισμός του Θεού. Οι γαρ τον ζυγόν αίροντες και το φορτίον , ούτως ούτοι , ώσπερ οι πατρός και δεσπότου παιδευόμενοι και την παιδείαν ευχαρίστως φέροντες, ίλεων τον πατέρα και τον δεσπότην εαυτοίς τιθέμενοι, αύθις εις τας οικίας τούτων αναλαμβάνονται.  Οικία δε Θεού , η τα πάντα περιέχουσα τούτου θεότης, και μόνοις αμαρτωλοίς και δαίμοσιν ανεπίβατος.  Ως απρόσιτος μεν άπασι, μόνοις δε προσιτή τοις ευγνώμοσιν ».( Αλφαβητικά  Κεφάλαια, Κεφ. ΙΕ΄).

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν -- Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη ἐπιστολή πρός τόν Ἐξοχώτατο Ὑπουργό Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων κ. Νικόλαο Φίλη




Ἐν Πειραιεῖ τῆ 9/11/2015
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἀπέστειλε τήν ἀκόλουθη ἐπιστολή πρός τόν Ἐξοχώτατο Ὑπουργό Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων κ. Νικόλαο Φίλη μέ ἀφορμή τό θόρυβο πού ἔχει προκληθῆ σχετικά μέ τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τήν λειτουργία Κατεύθυνσης Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν καί τόν χωρισμό Ἐκκλησίας-Πολιτείας.

ΕΚ ΤΗΣ Ι. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

᾿Αριθμ. Πρωτ. 1243                     Ἐν Πειραιεῖ τῇ 9 Νοεμβρίου 2015


Πρός Τόν
Ἐξοχώτατον Κύριον
Νικόλαον Φίλην
Ὑπουργόν
Παιδείας, Ἔρευνας καί Θρησκευμάτων
Ἀ. Παπανδρέου 37
151 80 ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΝ


Ἐξοχώτατε Κύριε Ὑπουργέ,

Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ

  Παρέμεινε στην «Νέα Μονή» μία τριετία ως δόκιμος και την 7 Νοεμβρίου του 1878 κουρεύτηκε μοναχός με το όνομα Λάζαρος, ενσωματωθείς στην αδελφότητα του μοναστηριού και υπηρετήσας ως γραμματεύς. Αποδίδουμε ξεχωριστή σημασία στο διάστημα της ασκητικής ζωής του αγίου μοναχού μέσα στο Μοναστήρι. Γιατί εκεί ελεύθερος από τις άφευκτες διασπαστικές μέριμνες του κόσμου, με συγκεντρωμένες τις δυνάμεις της ψυχής, «ενώπιος ενωπίω», θα μπορούσε με τις ασκητικές αγωγές, τις αδιάλειπτες ψαλμωδίες και δοξολογίες και τις θερμές προσευχές να ενώνεται διαρκέστερα με τον Θεόν. Πράγματι, η ψυχή τού οσιωτάτου Λαζάρου, άγευστη από τις ηδονές του κόσμου, καθαρή από ανθρώπινες εμπάθειες, με σωφρονισμένο το επιθυμητικό, με αγάπη διαποτισμένο το θυμικό και με ταπείνωση, πραότητα και πνευματικές θεωρίες το λογιστικό, έτσι ώστε όλος ο δυναμισμός της ψυχής του, ενοποιημένος και σε «συνέλιξη» αρμονική, να πραγματοποιή την υπέρλογη ένωση με τις άκτιστες ενέργειες του Θεού.