ΤΟ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΟΝ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ

Όσοι εγεύθησαν την ανέκφραστον πνευματικήν γλυκύτητα της θείας εν Χριστώ ζωής, αυτοί μόνον ημπορούν να αντιληφθούν εις μίαν φωτεινήν πληρότητα, την αδιάρρηκτον σχέσιν της δογματικής και πνευματικής διδασκαλίας της Ορθοδόξου αγίας Εκκλησίας μας. Εάν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον, «ίνα σώση τον κόσμον» και «ίνα ζωήν έχωμεν και περισσόν έχωμεν», είναι προφανές ότι δεν ήλθε, δια να διδάξη απλώς δόγματα εις τους ανθρώπους, αλλά δια να αγιάση τους ανθρώπους δια των δογμάτων. Και ο αγιασμός αυτός είναι η ζωή. Πρέπει να ζήση κανείς την εν Χριστώ ζωήν, δια να αντιληφθή, να αισθανθή εν χάριτι, ότι όλα τα δόγματα της Εκκλησίας οδηγούν κατ’ ευθείαν εις την σωτηρίαν, την θέωσιν, εις την γνώσιν την μυστικήν, η οποία δεν αποτελεί κατηγόρημα διανοητικόν, αλλά μετουσίαν ψυχής, δια την γνώσιν της Αγίας Τριάδος, όπως είναι και το θέλημα του Θεού. «Αύτη δε εστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν».

Μνήμη του Αγίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ του ΝΕΟΥ

Ορών προς Αντώνιον ούτος τον μέγαν                                                                               
Και τοις τρόποις όμοιος ασκών ωράθη.

Περί του Οσίου τούτου Αντωνίου του Νέου γράφονται εις τον Ευεργετινόν (έκδ. Ε΄, τόμ. Α΄ σ. 291 και έκδ. ΣΤ΄, τόμ. Α΄ σ. 478), ότι ούτος έχων πρότερον αρχοντικόν αξίωμα, ύστερον έγινε Μοναχός και ζήσας εν ησυχία έτη πολλά, εποίησεν αγώνας υπερφυσικούς. Αναγινώσκων δε ποτε τον περί υπακοής λόγον Ιωάννου της Κλίμακος, εύρεν εις το τέλος τούς λόγους τούτους· «όστις καθ΄ ησυχίαν καθήμενος, επέγνω την εαυτού ασθένειαν και απελθών πέπρακεν εαυτόν υπακοή, ούτος τυφλός ων, ακόπως προς Χριστόν ανέβλεψεν». Όθεν αφήσας την ησυχίαν παρέδωκε τον εαυτόν του εις εν Κοινόβιον, το οποίον ευρίσκετο εις την Κίον, την εν τη επαρχία των Βιθυνών. Γενόμενος δε δεκτός από τον Ηγούμενον του Κοινοβίου, πρώτον μεν διωρίσθη να υπηρετή εις την Εκκλησίαν, βαρυτάτης ούσης ταύτης της υπηρεσίας· και επιμείνας εις αυτήν επί τινα χρόνον, εζήτησε βαρυτέραν διακονίαν. Ο δε Ηγούμενος παρέδωκεν αυτόν εις τον αρχιεργάτην των αμπελώνων, δια να κλαδεύη αυτούς· επειδή όμως ήτο άπειρος της τοιαύτης υπηρεσίας, έκοπτε πολλάκις τους δακτύλους των χειρών του. Παραμείνας δε εις το διακόνημα αυτό μέχρι της σκαφής και του τρυγητού των αμπελώνων, ύστερον ανέλαβε να υπηρετή εις την τράπεζαν των Μοναχών. Κατεξεσχίσθησαν δε τα ενδύματά του και κατετρίβησαν τα υποδήματά του· όθεν υπό του κρύους επάγωνεν ο αοίδιμος και οι πόδες του εσχίζοντο από την ψυχρότητα των μαρμάρων. Ο δε Ηγούμενος δεν έδιδεν εις αυτόν ούτε ενδύματα, ούτε υποδήματα, δοκιμάζων την υπομονήν του. Δόκιμος λοιπόν γενόμενος ο Όσιος δια την μεγάλην αυτού εν τω Κοινοβίω υπομονήν και αποκαμών από τους κόπους, έλεγε προς τον Θεόν με τα κρύφια χείλη της καρδίας του· «Ίδε, Κύριε, την ταπείνωσίν μου και τον κόπον μου και άφες πάσας τας αμαρτίας μου» (Ψαλμ. κδ: 18). Όθεν νύκτα τινά βλέπει εις τον ύπνον του άνδρα τινά ένδοξον, βαστάζοντα ζυγόν· και εις μεν το αριστερόν μέρος αυτού ήσαν όλα τα από νεότητος αμαρτήματά του, εις δε το δεξιόν ήτο η αξίνη με την οποίαν εξερρίζωνε τα άγρια χόρτα των αγρών του Κοινοβίου· βαρύνασα δε η αξίνη το δεξιόν μέρος της ζυγαρίας, διεσκόρπισε τα είδη των αμαρτιών του. Τότε ο θαυμάσιος εκείνος ανήρ είπεν εις τον Αντώνιον· «Ιδού εδέχθη ο Κύριος τους κόπους σου και έγινεν ίλεως επί των αμαρτιών σου». Βλέπων ο Ηγούμενος την μακροχρόνιον υπομονήν του και ότι απεφάσισεν εις τον λογισμόν του να υπομείνη μεγαλοψύχως παν κοπιαστικόν και θλιβερόν έργον του Κοινοβίου, προσεκάλεσεν αυτόν κατ΄ ιδίαν και του λέγει· «Ο Θεός, Πάτερ, να πληρώση τον μισθόν σου, δια τας ψυχάς όσας ωφέλησας με τον εις ημάς ερχομόν σου και την κατά Θεόν πολιτείαν σου, επειδή οι υποκείμενοι εις εμέ αδελφοί υπ΄ ουδενός άλλου πράγματος ωφελήθησαν τόσον, όσον από την ιδικήν σου θεόπεμπτον παρουσίαν και τελείαν υπακοήν». Έδωκε δε εις αυτόν ενδύματα και υποδήματα και ό,τι άλλο ήτο χρειώδες. Και εις το εξής ό,τι έβλεπεν ο Ηγούμενος ότι είχεν ανάγκην, το απέθετε κρυφίως εις τον τόπον της κλίνης του· ο δε Αντώνιος επιστρέφων εις την κλίνην του, το εύρισκε και το μετεχειρίζετο εις την ανάγκην του σώματος.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ξεδιάντροπη Ομολογία υποταγής στον Πάπα

ΥΜΝΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

telemaxos doumanis

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 1 Δεκεμβρίου 2015

Ναούμ προφήτου, Φιλαρέτου οσίου, Θεοκλήτου.

Εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μικροὺς λεγομένους προφῆτες.

Ἔζησε τὸν 7^ο αἰώνα πρὸ Χριστοῦ καὶ ἦταν ἀπὸ τὴ φυλὴ τοῦ Συμεών. Πατρίδα εἶχε τὴν Ἐλκεσέμ, γι’ αὐτὸ ὀνομάστηκε καὶ Ναοὺμ ὁ Ἐλκεσαῖος.

Τὸ βιβλίο τῆς προφητείας του ἀποτελεῖται ἀπὸ τρία μικρὰ κεφάλαια καὶ ἀφορὰ τὴν τύχη τῆς πόλης Νινευῆ.

Στὸ Α’ κεφάλαιο, ὑμνεῖ τὸν Θεό.

Στὸ Β’ κεφάλαιο, προαναγγέλλει τὸν ὄλεθρο τῆς Νινευῆ μὲ τὰ ἅρματά της, τοὺς Ἱππεῖς καὶ τοὺς θησαυρούς της.

Στὸ Γ’ κεφάλαιο, χαρακτηρίζει τὴ Νινευὴ σὰν πόλη τῶν αἱμάτων, τοῦ ψεύδους, τῆς μεγάλης ἀδικίας καὶ πορνείας.

Ἂς δοῦμε, ὅμως, τί λέει γιὰ τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἀνθρώπους τέτοιας πόλης, καὶ τί γι’ αὐτοὺς ποὺ εἶναι κοντὰ στὸν Κύριο:

«Χριστὸς Κύριος τοῖς ὑπομένουσιν αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως καὶ γινώσκων τοὺς εὐλαβουμένους αὐτὸν καὶ ἐν κατακλυσμοὶ πορείας συντέλειαν ποιήσεται τοὺς ἐπεγειρομένους, καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ διώξεται σκότος». Ναούμ, Α’ 7 – 8.

Δηλαδὴ ὁ Κύριος εἶναι εὐεργετικὸς γιὰ ἐκείνους ποὺ μένουν κοντά Του στὶς ἡμέρες τῶν θλίψεών τους.

Γνωρίζει ὁ Κύριος καὶ περιβάλλει μὲ συμπάθεια ἐκείνους ποὺ Τὸν σέβονται.

Ἐναντίον ὅμως τῶν ἁμαρτωλῶν, ποὺ ἀλαζονικὰ μὲ κάθε εἴδους ἁμαρτία ἐγείρονται ἐναντίον Του, θὰ ὁρμήσει σὰν κατακλυσμὸς γιὰ νὰ τοὺς ἐξαφανίσει τελείως. Θὰ καταδιώξει τοὺς ἐχθρούς Του καὶ θὰ τοὺς κυριεύσει τὸ σκοτάδι τοῦ θανάτου. 

Ὁ Προφήτης Ναοὺμ πέθανε εἰρηνικὰ καὶ τάφηκε στὸν τόπο τῶν πατέρων του.

Αποτελεί αυταπόδεικτη αλήθεια για τον πολιτικό χώρο, ότι κανείς δικτάτορας δεν θα μπορούσε να σταθή χωρίς συνεργάτες.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στον εκκλησιαστικό χώρο. Κανείς αιρετικός δεν θα μπορούσε να ευδοκίμηση, αν δέν είχε αυτούς που θα επικροτούσαν, ή τουλάχιστον θα ανέχονταν σιωπηρώς την αίρεσίν του, θά κοινωνούσαν μαζί του και θα τον ακολουθούσαν.

Και για να γίνουμε πιό συγκεκριμένοι. Από θεολόγους και κληρικούς όλων των μετώπων έχει χαρακτηρισθή  ο Οίκουμενισμός ως παναίρεσις. Ενώ ξεκίνησε δειλά με το σύνθημα της αγάπης, κατέληξε σήμερα να διακηρύσση «γυμνή τη κεφαλή» ότι η Ορθοδοξία δεν είναι η Εκκλησία, αλλά μαζι με τις λοιπές αιρέσεις, παπισμού και προτεσταντισμού, συναποτελούν την Εκκλησίαν! Και το κατόρθωσαν αυτό οι οικουμενισταί πατριάρχαι, διότι είχαν βοηθούς και συναντιλήπτορας στην ανίερη προσπάθειά τους εκατοντάδας επισκόπων και χιλιάδας ιερέων και μοναχών, πού είτε επικροτούσαν, είτε σιωπούσαν διά τήν προδοσία! 

Je suis Καστελόριζο!

Η παρακάτω είδηση έκανε τον (επιλεγμένο) γύρο του Διαδικτύου, αλλά κανένα μεγάλο ΜΜΕ την πρόβαλε. Το περίεργο θα ήταν το αντίθετο. Λέει λοιπόν η είδηση: «Το πλοίο ‘’Διαγόρας’’ αναχωρεί από το λιμάνι του Καστελόριζου, όταν ξαφνικά εκτυλίσσονται σκηνές που έμελλε να κάνουν το γύρο του διαδικτύου... Όλα έγιναν κατά τη διάρκεια της αναχώρησης του πλοίου από το Καστελόριζο στις 16 Νοεμβρίου 2015. Οι κάτοικοι το αποχαιρέτησαν με κόρνες από τα οχήματα, ο πλοίαρχος απαντούσε και κάποια στιγμή οι μόλις απολυθέντες πρώην στρατεύσιμοι, άρχισαν να ψάλλουν τον Εθνικό μας Ύμνο. Οι επιβάτες και το πλήρωμα παρακολουθούσαν και κατέγραφαν τα πάντα με τα κινητά τους τηλέφωνα, ενώ μετά το τέλος του εθνικού ύμνου, ο καπετάνιος κόρναρε για τελευταία φορά».
Η είδηση, συνοδευόταν και από μαγνητοσκόπηση, η οποία εβεβαίου του λόγου το ασφαλές
Τα παλικάρια είχαν μόλις απολυθεί. Δεν υπακούουν πιά σε κανένα στρατιωτικό νόμο. Σε καμμία διαταγή. Όμως υπακούουν στην καρδιά και την Ελληνική ψυχή τους. Μπορεί κατά την διάρκεια της θητεία τους να ταλαιπωρήθηκαν ψυχικά και σωματικά, όμως την στιγμή που δεν ήταν υποχρεωμένοι να δείξουν κάτι, αυτοί μας έδειξαν το παν. Οι διάφοροι επιθεωρούντες – και κυρίως οι πολιτικοί - διαπιστώνουν πάντα υψηλό φρόνημα και ηθικό των στρατευμένων παιδιών μας. Πώς άραγε το διαπιστώνουν αυτό; Απλούστατα, τίποτα δεν μπορούν να δουν, αλλά το λένε επειδή αυτό πρέπει να πουν ή – το χειρότερο – επειδή έτσι έλεγαν και οι προηγούμενοι. Μόνο αν ήταν παρόντες προχθές στο Καστελόριζο, θα εδικαιούντο δια να ομιλούν…
Το (απαγορευμένο) εμβατήριο της Μάχης του Μακρυγιάννη λέει: «Ας είναι περήφανη η Μάννα που έκανε τέτοια παιδιά, που έτοιμα πάντα να πέσουν, με τα όπλα τους μεσ’ τη φωτιά». Λες και γράφτηκε γι’ αυτούς και όχι για τους ήρωες του Μακρυγιάννη, που πρόταξαν τα στήθη τους στη κομμουνιστική λαίλαπα.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΑΤΑΙ - ΜΥΣΤΗΡΙΟΝ ΞΕΝΟΝ - ΜΕΓΑΛΥΝΟΝ

ΣΑΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΔΕΝΔΡΑ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

«᾿Ετέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ» (Λουκ. 2,11) ἀνήγγειλαν οἱ ἄγγελοι στούς ταπεινούς βοσκούς τῆς Βηθλεέμ. Τό ἴδιο ἄγγελμα ἀπευθύνεται σέ κάθε ἄνθρωπο τῆς γῆς, ἀφοῦ γι᾿ αὐτό κατέβηκε στή γῆ, ἔλαβε ἀρχή ὁ ἄναρχος καί σάρκα ὁ ἄσαρκος Θεός· γιά νά χαρίσει στόν ἄνθρωπο τήν λύτρωση, τήν σωτηρία. ῾Ωστόσο, εἶναι ἀλήθεια διαπιστωμένη, πού καθημερινά καί πολλαπλά ἐπιβεβαιώνεται ὅτι εἶναι ἀνησυχητικά πολλοί οἱ ἀλύτρωτοι, οἱ ἄνθρωποι, πού παραμένουν μακριά ἀπό τήν σωτηρία. Αὐθόρμητο καί εὔλογο ἀνεβαίνει στά χείλη μας τό ἐρώτημα· τάχα γιατί; ῾Η ἀπάντηση ἀποκαλύπτει πολλές καί βαθειές αἰτίες, ὅσο βαθειά καί πολυποίκιλη εἶναι ἡ ἀνθρώπινη ψυχή, ὅσο πλατειά καί ἀνερμήνευτη εἶναι ἡ ἐλευθερία, τήν ὁποία ὁ Θεός ἀναγνωρίζει στό πλάσμα του. Θά ἐπισημάνω μόνο μία —θεμελιακή, κατά τή γνώμη μου— αἰτία, πού καθιστᾶ ἐπίπονο καί γι᾿ αὐτό ἀνεπιθύμητο τόν δρόμο πρός τήν πολυπόθητη σωτηρία. Καί θά μιλήσω παραβολικά.

῞Οταν ὁ διάσημος μαθηματικός Εὐκλείδης πρόσφερε στόν βασιλιά Πτολεμαῖο τήν περίφημη «Γεωμετρία», ἐκεῖνος θαύμασε τό ἐπίτευγμα. Καθώς ὅμως τό φυλλομέτρησε, διαπίστωσε ὅτι τοῦ ἦταν τελείως ἀδύνατο νά κατανοήσει τά γραφόμενα στό βιβλίο. Ρώτησε, λοιπόν, τόν Εὐκλείδη·

—Δέν ὑπάρχει κάποιος εὐκολώτερος τρόπος γιά νά γνωρίσει κανείς αὐτά τά σπουδαῖα πράγματα, πού γράφεις ἐδῶ, χωρίς νά διαβάσει τό βιβλίο;

Καί ὁ σοφός μαθηματικός τοῦ ἀπάντησε·

Ἱερομόναχος π. Εὐθύμιος Τρικαμηνάς : μέ πονηρία καί ἀπάτη διδάσκουν οἱ Ἀντοικουμενιστές

Ἡ παρουσίασις τῶν ἁγιογραφικῶν ἐντολῶν, οἱ ὁποῖες ἐντέλλονται τήν ἀποτείχισι ἀπό τούς αἱρετικούς ποιμένες καί Ἐπισκόπους, ἀποδεικνύει τήν πλήρη ἁρμονία καί ταύτισι τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τῶν Ἱερῶν Κανόνων καί τῶν Ἁγίων Πατέρων.  Ἀποδεικνύει δέ ἐπί πλέον ὅτι ὅλοι οἱ Ἱεροί Κανόνες, οἱ ὁποῖοι ὁμιλοῦν γιά τούς αἱρετικούς καί γιά τήν σχέσι τῶν Ὀρθοδόξων μέ αὐτούς, ἀναφέρονται στούς ἔχοντας αἱρετικά φρονήματα γενικῶς  (εἴτε δηλαδή καταδικασμένοι ὑπό Συνόδου, εἴτε ὄχι) καί ὄχι, ὅπως μέ πονηρία καί ἀπάτη διδάσκουν οἱ Ἀντοικουμενιστές, ὅτι οἱ Ἱεροί Κανόνες ἀναφέρονται στούς καταδικασμένους ὑπό Συνόδου αἱρετικούς καί ἄρα ὅτι, οἱ μή καταδικασμένοι, δέν ὑπάγονται στίς διατάξεις καί στά ἐπιτίμια τῶν Κανόνων. Αὐτή ἡ ἑρμηνεία τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν εἶναι σκόπιμη, ὕπουλη καί ἐφησυχαστική καί, φυσικά, ἔρχεται σέ ἀντίθεσι μέ ὅλη τήν Ἁγία Γραφή καί τήν διδασκαλία τῶν Ἁγίων.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Αντιοικουμενιστικές ορμήνιες

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

PILGRIMTOURS.GR                     by Himalaya Travel

ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ,

ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

Φιλελλήνων 4, Πλ. Συντάγματος, 10557 Αθήνα,

Τηλ: 210-3225159, Fax: 210-3251474 

 Website: www.pilgrimtours.gr  e-mail: info@pilgrimtours.gr

Σεβαστοί Πατέρες, Αγαπητοί Κύριοι,

Έχοντας τη δυνατότητα με τη βοήθεια Τού Θεού να ταξιδεύω εδώ και πολλά χρόνια σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, πιστεύω ότι τα ΟΡΘΟΔΟΞΑ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ, βοηθούν να νιώσει ο καθένας μας ψυχική αγαλλίαση και ανάταση, περπατώντας εκεί που περπάτησε, έζησε και δίδαξε ο Χριστός μας, οι Άγιοι Απόστολοί Του και Άγιες μορφές, τότε και σήμερα...

Αφιέρωμα: "Iερά Μονή Παναγίας Προυσιώτισσας"

           << ..... Η Ιερά Μονή Προυσού είναι ένα από τα λίγα μοναστήρια που σώζονται στήν Ευρυτανία. Βρίσκεται 31 χλμ νότια του Καρπενησίου και 53 βορειοδυτικά του Αγρινίου, 2 χλμ από το ομώνυμο χωριό, και αποτελεί πνευματικό και προσκυνηματικό κέντρο ολόκληρης τής περιοχής. Είναι χτισμένη σε ένα τοπίο επιβλητικό, σε απόκρημνη, βραχώδη περιοχή μεταξύ τών βουνών Χελιδόνα, Καλιακούδα και τής οροσειράς του Τυμφρηστού, η οποία είναι κατάφυτη από έλατα.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Εορτή Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου

Ἡ μέθη τοῦ Θεοῦ καί ἡ μέθη τοῦ κόσμου - π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (Τῆς Ἁγ.Πεντηκοστῆς)

ΝΕΑ ΑΓΙΑ ΕΥΩΔΙΑΖΟΝΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΟΜΟΛΟΓΗΤΩΝ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Και αυτό από τον αδελφό μας Ιουστίνο!

 

Γέρων Νεκτάριος Μοναχός Αγιορείτης

Το Σάββατο το μεσημέρι, εγκαταστάθηκα προς φιλοξενία στο Ιερό κελί των Καρυών του Αγίου Νικολάου του Ψαρά. Εκεί Γέροντας είναι ο σεβαστός σε όλους μας πνευματικός, παπα – Αρτέμιος.

ΔΙΑΝΟΙΞΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΛΑΚΚΩΝ ΚΙ ΑΝΕΥΡΕΣΗ ΑΓΙΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ

Με δέος ο Γέροντας Αρτέμιος μου είπε: « Ξέρετε, πάτερ, εδώ και καιρό, τα συνεργεία διανοίγουν μεγάλους λάκκους περιφερειακά του Ιερού Ναού του Πρωτάτου, για να στηρίξουν τον Ιερό Ναό με τσιμέντο και χοντρά σίδερα. Στη διαδικασία διάνοιξης αυτών των λάκκων, οι εργάτες φέρουν στην επιφάνεια νέους τάφους αγίων λειψάνων που ευωδιάζουν. Είναι άγια λείψανα μαρτύρων ομολογητών της Ορθοδόξου ημών Πίστεως των μαρτυρησάντων μαζί με τον Άγιο Κοσμά τον Πρώτο επί του λατινόφρονος Πατριάρχου Βέκκου το 1204 και Μιχαήλ Παλαιολόγου Αυτοκράτορος ».

Ο εθνομηδενισμός στα σχολεία -- Τους ενοχλεί η σχέση της αρχαιότητος και της Ρωμανίας - Βυζαντίου με τον νεότερο Ελληνισμό

Λίγες ημέρες μετά την προκλητική δήλωση του υπουργού Παιδείας, ο οποίος αμφισβήτησε τη Γενοκτονία των Ποντίων, και αμέσως μετά την επίσκεψή του στην Τουρκία ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πέταξε τις μάσκες και έδειξε τις πραγματικές προθέσεις του για την Παιδεία, την εθνική μας ταυτότητα και τα εθνικά θέματα. Ανέθεσε τη σύνταξη νέων αναλυτικών προγραμμάτων για το μάθημα της Ιστορίας όλων των σχολικών βαθμίδων στον Αντώνη Λιάκο, πνευματικό μέντορα της Ρεπούση και της αποδομητικής σχολής.

Οσοι παρακολουθούμε επί χρόνια τη διαδρομή του συριζαϊσμού και της «Ανανεωτικής Αριστεράς» δεν αισθανόμαστε έκπληξη. Από αυτόν τον ιδεολογικό χώρο έχει προέλθει η μεγαλύτερη επίθεση κατά της Εκκλησίας, της Ιστορίας, της εθνικής αυτογνωσίας μας. Τώρα που αυτό το ιδεολογικό ρεύμα βρίσκεται στην κυβέρνηση, θα προσπαθήσει να αλλοιώσει την ιστορική συνείδηση των Ελληνοπαίδων κυρίως για δύο λόγους.

Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 30 Νοεμβρίου 2015

Ανδρέου του Πρωτοκλήτου αποστόλου.

Μορφὴ βιβλική. Φυσιογνωμία προνομιοῦχος καὶ διαλεχτή. Πρῶτος ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀποστόλους γνώρισε τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ πρῶτος κλήθηκε νὰ τὸν ἀκολουθήσει, γι’ αὐτὸ καὶ Πρωτόκλητος. Τὸ ὄνομά του τὸ ἱερὸ κατέχει ἰδιαίτερη θέση στὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων.

Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους τοῦ Ἔθνους μας.

Ὁ Ἀνδρέας καταγόταν ἀπὸ τὴν Βηθσαϊδᾶ τῆς Γαλιλαῖας καὶ ἦταν γιὸς τοῦ Ἰωνᾶ καὶ ἀδελφὸς τοῦ πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου. Τὸ ἐπάγγελμά του ἦταν ψαράς.

Ἦταν ὅμως ἀπὸ τὶς εὐγενικὲς ἐκεῖνες ψυχές, ποὺ μελετοῦσαν τοὺς προφῆτες καὶ περίμεναν μὲ λαχτάρα τὴν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου.

Η ΑΠΟΤΕΙΧΗΣΗ του ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ !

Το Δεκέμβριο του 1452 και ενώ ο Πρωτοσύγκελος πατήρ Ραφαήλ, αλλά και ο Διάκονός του Νικόλαος βρίσκονταν στην Κωνσταντινούπολη, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος οργάνωσε επίσημο συλλείτουργο στην Εκκλησία της Αγίας Σοφίας με αντιπρόσωπο του πάπα τον καρδινάλιο Ισίδωρο, στα πλαίσια της ενωτικής πολιτικής που εφάρμοζε έχοντας την ψευδαίσθηση ότι θα σωθεί η Βασιλεύουσα με τη βοήθεια του πάπα, από τον ασφυκτικό τουρκικό κλοιό. Στις 12 Δεκεμβρίου του 1452, ανήμερα του Αγίου Σπυρίδωνος, έλαβε χώρα το συλλείτουργο αυτό. Όμως, ο Πρωτοσύγκελος Ραφαήλ δεν θέλησε να παραστεί και ούτε και τον Διάκονό του άφησε να πάει. Γνώριζε πολύ καλά ότι αυτό θα ήταν προδοσία της Πίστεως. «Όχι, και μέχρις εκεί. Σχέση ναι, βοήθεια ναι, συλλείτουργο με τους παπικούς ποτέ!...» είπε ο Άγιος. Ο Αυτοκράτορας θύμωσε πάρα πολύ και τους τιμώρησε με προσωρινή εξορία στην Αίνο. Γι’ αυτό και ο Άγιος Ραφαήλ ονομάζεται και ομολογητής, διότι παράτησε τις τιμές και δόξες του αξιώματός του και δεν υπολόγισε το κόστος της εναντίωσής του στον αυτοκράτορα, προκειμένου να υπερασπιστεί την αλήθεια της Ορθοδοξίας έναντι της αιρέσεως του παπισμού.

St. Nektarios : Infallibility is a heresy

 "Through the dogma of "Infallibility" the Western church lost its spiritual freedom. It lost its beauty and balance, and was deprived of the wealth of the grace of the Holy Spirit, the presence of Christ ,so that,  from spirit and soul ended up a dead body. We are truly grieved for the injustice done to the church and we pray from the bottom of our hearts that the Holy Spirit illumine the mind and the heart of the Most Blessed Pontiff to have him return to the ONE, HOLY, CATHOLIC AND APOSTOLIC CHURCH that which he took from her, something that should never have taken place".

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΒΟΜΒΑ ΑΠΟ ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ!!!!!

«Πάτερ μου, σε λίγο καιρό, όχι μακριά, σε πολύ λίγα χρόνια, θα υπάρξη μία εκκλησία σε όλον τον κόσμο… παπικοί, προτεστάντες, ορθόδοξοι, θα υπάρχει μία λέξη, αυτή που επικρατεί στις ημέρες μας, «ενότητα»· υπό το πρίσμα τῆς ενότητος. Από κάτω θα γίνει ένας ακταρμᾶς, δηλ. ο καθένας θα κρατάει την πίστη του, αλλά εδώ θα βλέπετε καρδινάλιο. Αυτός θα κρατάει την πίστη του, εγώ την πίστη μου, θα έχουμε όμως κοινό ποτήριο. Και θα μεταλαμβάνουμε και σείς τα κορόïδα θα μᾶς βλέπετε και δεν θα αντιδράτε. Ξέρετε γιατί δεν θα αντιδράτε; Γιατί θα σᾶς λένε «Κάντε υπακοή στην Εκκλησία». «Κάντε υπακοή», έτσι θα σᾶς λένε.»  

π. Ἰω. Ρωμανίδης: Ἡ κρίση ποὺ περνάει σήμερα ἡ Ἐκκλησία θὰ εἶναι καὶ ἡ τελευταία Της

Ὁ μεγάλος δάσκαλος, π. Ἰω. Ρωμανίδης γράφει χαρακτηριστικὰ στὸ μεγαλειῶδες ἔργο του, “Πατερικὴ Θεολογία”: “Ἡ ἐκκλησία ὅταν ἀντιμετωπίζει ἀνέντιμο ἀγώνα ἐναντίον της εἶναι ὑποχρεωμένη νὰ ἀμυνθεῖ”. Καὶ παρακάτω προειδοποιεῖ προφητικὰ ἀπὸ τὸ 1983: “Ἡ κρίση ποὺ περνάει σήμερα ἡ Ἐκκλησία θὰ εἶναι καὶ ἡ τελευταία Της. Μετὰ δὲν θὰ ὑπάρχει τίποτα ὄρθιο, γιὰ νὰ σαλευθεῖ καὶ νὰ ὑποστεῖ κρίση”!

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΣ

Ελλάς είναι ένας χώρος, μία φυλή, μία Ιδέα. Ομφαλός της Ελλάδος υπήρξεν ο Παρθενών. Εκεί συνεπυκνώθη ό,τι μέγα και ευγενές παρήγαγεν η ψυχική και διανοητική δυναμικότης της ελληνίδος φυλής. Και υπό την σκιάν του Παρθενώνος ανεπτύχθη παν το ανήκον εις την σφαίραν του επιστητού και υπεραισθητού. Και θρησκεία και φιλοσοφία και τέχνη και πολιτικαί επιστήμαι.

Αλλ’ όλα αυτά τα επιτεύγματα, προ των οποίων, μέχρι σήμερον, η πεπολιτισμένη ανθρωπότης υποκλίνεται, αποτελούν την έκφρασιν του φυσικού ελληνικού δυναμισμού. Έδωσαν το μέτρον της υψηλής νοήσεως, του συμμέτρου συναισθήματος, της αρρενωπής διανοητικότητος, της εννοίας του Δικαίου και της εκλεπτυσμένης αισθητικής…

Ο ελληνισμός όμως, όσον και αν εμορφώθη εις πάγια σχήματα θεωρητικά και πρακτικά, όσον και αν ανεγνωρίσθη ως η υπάτη πολιτιστική κατάκτησις, δεν έμεινεν εις τα όρια, άτινα προσδιώρισεν η φυλετική του ευγένεια. Ακριβώς αυτή η ευγένεια εξώθησε την διαίσθησίν του εις την παραδοχήν και αναζήτησιν αγνώστων αξιών… Εντεύθεν ήρχισε να προεκτείνεται, να διασπά τα φυσικά του όρια, να εισέρχεται «δυνάμει» εις την περιοχήν του «αγνώστου Θεού», να μεταβάλλεται η νοσταλγική του αναζήτησις εις προφητικάς ενοράσεις, ας επηκολούθησεν η εμφάνισις του «καταγγελέως ξένων δαιμονίων» επί του Αρείου Πάγου, του Αποστόλου Παύλου…

ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2015 – ΙΓ΄ ΛΟΥΚΑ -- «Τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;»

Ουράνιες αξίες

Στην υπερεκτίμηση και απολυτοποίηση των υλικών αγαθών σε βαθμό θεοποίησής τους, αλλά και στην ειδωλοποίηση του εγωισμού του ανθρώπου, αναφέρεται η περικοπή του Ευαγγελίου που ακούσαμε σήμερα. Για να ξεπεράσει τα εμπόδια αυτά που υψώνονται τόσο αμείλικτα μπροστά του, ο άνθρωπος καλείται να παραδώσει με εμπιστοσύνη τον εαυτό του στην αγάπη του Χριστού. Όπως ακριβώς προσφέρεται το υπόδειγμα του μικρού παιδιού που το βλέπουμε να παραδίδεται στην αγάπη των γονέων του και να τους εμπιστεύεται πλήρως. Δεν είναι άλλωστε καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι το περιστατικό της ευλογίας των παιδιών από τον Κύριο, προηγείται της συνάντησης με τον πλούσιο νέο της περικοπής μας.

π.Νικόλαος Μανώλης, Ο οικουμενιστικός σχεδιασμός για τον κοινό εορτασμό του Πάσχα

A POSSIBLE DISCUSSION WITH VERY INTERESTING POINTS...

http://impantokratoros.gr/http://impantokratoros.gr/BBD3E3D4.en.aspx

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

O Συναξαριστής της ημέρας

Κυριακή, 29 Νοεμβρίου 2015

ΙΓ ΛΟΥΚΑ. Παραμόνου Φαίδρου και των 370 μαρτύρων.

Μαρτύρησε μαζὶ μὲ ἄλλους 370 χριστιανοὺς στὰ μέσα του 3^ου μ.Χ. αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος, ποὺ εἶχε κάνει πολλοὺς φόνους χριστιανῶν.

Τότε λοιπόν, κοντὰ στὸν ποταμὸ Τίγρη ὑπῆρχαν ἰαματικὰ λουτρά. Στὰ λουτρὰ αὐτὰ εἶχε πάει καὶ ἕνας φανατικὸς λάτρης τῶν εἰδώλων, ὁ ἄρχων Ἀκυλίνος. Ὅταν ἔκανε θυσίες στὸ ναὸ τῆς Ἴσιδος, ἔδωσε διαταγὴ νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτὲς ὁ Παράμονος καὶ ἄλλοι 370 χριστιανοί, ποὺ εἶχαν συλληφθεῖ καὶ τοὺς κρατοῦσαν φυλακισμένους. Ὅλοι ὅμως ἀρνήθηκαν. Καὶ ἐνῶ γίνονταν οἱ εἰδωλολατρικὲς θυσίες, οἱ πιστοί του Χριστοῦ ἔψαλλαν «ψαλμοὶς καὶ ὕμνοις καὶ ὠδαὶ πνευματικαί», στὸν Σωτήρα τους.

Ὁ Ἀκυλίνος, ἐξαγριωμένος ἀπὸ τὴν στάση τους, διέταξε νὰ τοὺς σκοτώσουν.

Ὅρμησαν ἐναντίον τους οἱ στρατιῶτες, καὶ κτυπώντας τους μὲ τὶς λόγχες, καταξέσχισαν τὰ σώματά τους. Ἔτσι, μαρτυρικὰ καὶ ἔνδοξα παρέδωσαν ὅλοι τὴν γενναία ψυχή τους στὸ στεφανοδότη Χριστό.

Φώτης Κόντογλου - Παράδοση

Ὅσοι ἀπομείναμε πιστοὶ στὴν παράδοση, ὅσοι δὲν ἀρνηθήκαμε τὸ γάλα ποὺ βυζάξαμε, ἀγωνιζόμαστε, ἄλλος ἐδῶ, ἄλλος ἐκεῖ, καταπάνω στὴν ψευτιά. Καταπάνω σ᾿ αὐτοὺς ποὺ θέλουνε την Ἑλλάδα ἕνα κουφάρι χωρὶς ψυχή, ἕνα λουλούδι χωρὶς μυρουδιά. Κουράγιο, ὁ καιρὸς θὰ δείξει ποιὸς ἔχει δίκιο, ἂν καὶ δὲ χρειάζεται ὁλότελα αὐτὴ ἡ ἀπόδειξη.

Ὁ Μητροπολίτης Αἰγιαλείας καί Καλαβρύτων κ. Ἀμβρόσιος : Ἑλληνικέ λαέ, ξύπνα!

«Μεταφέρουμε ἐδῶ ἀπὸ ἄλλο blog τὴν εἴδηση, ὅτι στὴ Γερμανία δημοσιεύθηκε Χάρτης τῆς Ἑλλάδος, ἀπὸ τὸν ὁποῖον λείπουν τὰ νησιὰ τοῦ Αἰγαίου! Τὰ νησιὰ τῆς περιοχῆς ἐμφανίζονται ὡς ἔδαφος τῆς Τουρκίας!

Τελικὰ μήπως ἡ οἰκονομικὴ κρίσις προκλήθηκε γιὰ νὰ περάσουν ἀπαρατήρητες αὐτὲς οἱ… διορθώσεις, πού ἀναφέρονται σὲ ζητήματα ἐδαφικῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας; Ἀπὸ τὴ μιὰ ἡ Θράκη, ἀπὸ τὴν ἄλλη τό Αἰγαῖο!

Ὅσοι προσπαθοῦν νὰ ἐμφυτεύσουν σπέρματα ἐθνικῆς αὐτοσυνειδησίας, ὅπως ἡ κ. Χαρὰ Νικοπούλου στὸ Μεγάλο Δέρειο, ἐξαφανίζονται! Ὅσοι ἐξυπηρετοῦν μὴ ἐθνικὰ συμφέροντα, ὅπως οἱ κυρίες Ρεπούση χθὲς καὶ Δραγώνα σήμερα, προστατεύονται! Ἡ Κυρία Διαμαντοπούλου ἐπιτιμᾶ τὴν Νικοπούλου καὶ καλύπτει τὴν κ. Δραγώνα! Ἀλλὰ καὶ ἡ κ. Μαριέττα Γιαννάκου χθὲς ἐκάλυπτε τὴν κ. Ρεπούση! Ὥστε λοιπὸν κάτι δὲν

πάει καλὰ στὸν τόπο μας. Ἡ Ἑλλάδα ἀκρωτηριάζεται, βυθίζεται, καταστρέφεται! Οἱ Πολιτικοί μας… κτενίζονται! Ἀγωνίζονται πὼς θὰ ἐνοχοποιήσουν ὁ ἕνας τὸν ἄλλο γιὰ χρηματισμὸ, ἐνῶ εἶναι σχεδὸν βέβαιο, ὅτι οἱ περισσότερες πολιτικὲς παρατάξεις ἔχουν πάρει τό…μερίδιό τους!

Ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρὰ τόσο τὸ ΠΑΣΟΚ ὅσο καὶ ἡ Νέα Δημοκρατία ὡς Κόμματα ἔχουν προεισπράξει τὸ μερίδιό τους ἀπὸ τὸν Κρατικὸ Προϋπολογισμὸ μέχρι τὸ ἔτος 2016!

Τὸ κλέψιμο λοιπὸν πάει καλά! Μὲ τὴ διαφορὰ ὅτι οἱ ἐντός τῶν τειχῶν κλέβουν χρῆμα, οἱ ἐκτός τῶν τειχῶν κλέβουν ἐδάφη, δηλ. μειώνουν τὴν ἐδαφική μας κυριαρχία!

Κάπως ἔτσι ἦσαν τὰ πράγματα καὶ στὸ Βυζάντιο: οἱ Ἄρχοντες τοῦ Λαοῦ γλεντοῦσαν καὶ οἱ Τοῦρκοι Κατακτητὲς ἔμπαιναν στὴν Πόλη!

Ἑλληνικὲ Λαέ, ξύπνα! Ἡ Χώρα χάνεται! Ἄφησε πιὰ τὸ λήθαργο!

Ὅσους, ἢ σχεδὸν ὅσους, βάλαμε νὰ φυλᾶνε Θερμοπύλες, ξέχασαν τὸ ρόλο τους! Ἔγιναν πειθήνια ὄργανα ξένων συμφερόντων! Ἡ ὑπόθεση τῆς SIEMENS τὸ ἀπέδειξε περίτρανα! Παίρνουν ἐντολὲς ἀπὸ ξένα κέντρα ἀποφάσεων. Καὶ καλοπληρώνονται! Παίρνουν τὴ μίζα τους! Γι᾽ αὐτὸ στὶς ἡμέρες μας ξαναζοῦμε τὸ λεχθέν:

“τῶν οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιμπραμένων, ὑμεῖς ἄδετε!” δηλ. ἐνῶ καίγονται τὰ σπίτια σας ἐσεῖς τραγουδᾶτε!

Ἑλληνικέ λαέ, ξύπνα!

π.Νικόλαος Μανώλης, Η εκπληκτική ιστορία της θαυμαστής επέμβασης του αγ. Μερκουρίου

Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΝΗΠΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΩΣ ΘΕΜΕΛΙΟ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ* -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Γεωργίου ∆. Μεταλληνοῦ

Στό πλαίσιο τῆς ἐµψυχούµενης ἀπό τίς ἡσυχαστικές πρακτικές παράδοσης εἶναι δυνατόν νά ἑρµηνευθεῖ ἒγκυρα ἡ ἐθνική, κοινωνική, πολιτιστική, ἀλλά καί πολιτική ἱστορία τῆς Ἑλληνορ- θοδοξίας. Ἡ «Βυζαντινή» καί «Μεταβυζαντινή» διάρκεια δέν µπορεῖ νά ἀποτιµηθεῖ σωστά χωρίς γνώση τῆς πατερικῆς Θεολογίας, πού δέν εἶναι ἂσαρκη, στοχαστική-διανοητική θεολόγηση, ἀλλά καρπός εὒχυµος τῆς ἡσυχαστικῆς πράξης, ὡς ἂσκησης. 1. Ὁ Ἡσυχασµός συνιστᾶ τήν πεµπτουσία τῆς ρωµαίικης (ὀρθοδόξου) παραδόσεως, ταυτιζόµενος µέ αὐτό πού περικλείει καί ἐκφράζει ὁ ὃρος Ὀρθοδοξία1 . Ὀρθοδοξία ἒξω ἀπό τήν ἡσυχαστική παράδοση εἶναι ἀδιανόητη καί ἀνύπαρκτη. Ἡ Ἡσυχαστική, ἐξ ἂλλου, πράξη εἶναι ἡ «λυδία λίθος» γιά τήν ἀναγνώριση τῆς αὐθεντικῆς χριστιανικότητος. ∆έν ὑπάρχει Ἃγιος ἒξω ἀπό τήν ἡσυχαστική πράξη, ὃπως περίτρανα ἀποδεικνύει ἡ ὑµνογραφία τῆς Ἐκκλησίας µας. Πρέπει δέ νά ἀποσαφηνισθεῖ, ὃτι ὁ Ἡσυχασµός νοεῖται κυρίως ὡς πορεία πρός τήν θέωση καί ἐµπειρία θεώσεως καί δευτερευόντως ὡς (θεολογική) καταγραφή αὐτῆς τῆς µεθόδου καί ἐµπειρίας. Τά κείµενα, ἐξ ἂλλου, στήν Ὀρθοδοξία, τήν αὐθεντική χριστιανικότητα, ἀκολουθοῦν τήν πράξη καί τήν περιγράφουν, ἀλλά ποτέ δέν τήν ὑποκαθιστοῦν. Οἱ «διάδοχοι» τοῦ ἁγίου Γρηγορίου Παλαµᾶ δέν βρίσκονται στήν ἀκαδηµαϊκή θεολόγηση, ἀλλά στήν ἀσκητική συνέχειά του. «Ὁ Ἡσυχασµός, ὡς ἀσκητική θεραπευτική ἀγωγή, ἦτο ἡ καρδία τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό τήν ἐποχήν τῶν Ἀποστόλων καί ἐκυριάρχει εἰς ὃλην τήν Ρωµαϊκήν βασιλείαν, Ἀνατολήν καί ∆ύσιν»2 .

Καραγκιοζλίκια ... Η παρασημοφόρηση ενός δεδηλωμένου αθέου.

http://opaidagogos.blogspot.ca/

Ο Αλέξης Τσίπρας, ομολογουμένως ικανότατος λαϊκιστής και απατεώνας, που ακολουθεί τα χνάρια του Ανδρέα Παπανδρέου (υποσχόταν κι αυτός "έξοδο από ΝΑΤΟ, ΕΟΚ κλπ"), έγκαιρα κατάλαβε την δύναμη που έχουν οι εκκλησιαστικοί ηγέτες στα "πρόβατα". Και την αξιοποιεί στο έπακρο. Από τον ένα Πατριάρχη (Βαρθολομαίο), στον άλλον:

ΤΟ ΣΟΥΡΩΤΗΡΙ

Η κατάρριψη του ρώσικου βομβαρδιστικού από την Τουρκιά (τουρκιά, ναι τουρκιά, όχι Τουρκία), επειδή τόλμησε να ακουμπήσει στιγμιαία τον εναέριο χώρο της, δείχνει διπλά το πόσο σουρωτήρι κατάντησαν τη χώρα μας. Το πόσο μας φτύνουν εδώ και χρόνια οι τούρκοι και πως εμείς κάνουμε ότι ψιχαλίζει, και τους αφήνουμε να κόβουνε βόλτες πάνω από τα νησιά και τα εδάφη μας για να τα δροσίζουν κατουρώντας τα. Και δεν ντραπήκαμε να δημοσιοποιήσουμε διεθνώς το πόσο τρόμπες είμαστε, με τους ανεκδιήγητους υπουργούς μας να επαίρονται ότι εμείς υφιστάμεθα ετησίως 1.500 παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας από την τούρκικη «κουβετλερί» και ουδόλως αντιδρούμε. Απλά αρκούμεθα στο να στέλνουμε άοπλα τα αεροπλάνα μας να καίνε αφειδώς καύσιμα με την αυστηρή εντολή στους πιλότους μας, που αρεσκόμεθα να πιστεύουμε ότι είναι οι καλύτεροι του κόσμου, να μην τολμήσουν να κάνουν καμιά τρέλα, γιατί αέρας είναι ο εναέριος χώρος μας, παρόμοιος με την απέραντη θάλασσα που σύμφωνα με την οξύτατη αντίληψη του (τ)συ(π)ριζαίου πρωθυπουργού μας δεν έχει σύνορα για να τα φυλάμε. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να κοιτάμε τους τούρκους να εισβάλλουν από θαλάσσης και αέρος και εμείς να φωνάζουμε «θάλαττα, θάλαττα» (τα κάναμε). Και να περιμένουμε από τους «ξένους» να μας πούνε μπράβο, ανακηρύσσοντάς μας ως τον πρώτο αεροκαρπαζοεισπράκτορα της Ευρώπης!

∆ιατί ἡ «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας δὲν θὰ πρέπη νὰ συγκληθῆ --Τοῦ π. Ἐµµανουὴλ Χατζηδάκη, τῆς Ἱ. Ἀρχιεπ. Ἀµερικῆς

Θέλω νὰ ἐκφράσω τὴν ἔντονη ἀνησυχία µου καὶ τὸ µεγάλο φόβο µου ὅτι ἡ «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος» τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ποὺ ἦταν σὲ πλαίσιο προετοιµασίας κατὰ τὴ διάρκεια τῶν τελευταίων 50 ἐτῶν (ποὺ ἀποκλήθηκε ἔτσι ἀπὸ τὸν Οἰκουµενικὸ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα καὶ ὑποστηρίζεται ἀπὸ τοὺς διαδόχους του, ἰδιαίτερα τὸν νῦν Πατριάρχη Βαρθολοµαῖο) θὰ ἐπιφέρη µεγάλη ζηµιὰ στοὺς Ὀρθοδόξους πιστούς. Θὰ ἐξηγήσω τοὺς λόγους, γιὰ τοὺς ὁποίους θὰ ἦταν καλύτερα, ἂν αὐτὴ ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος δὲν συνεκαλεῖτο. Πέρυσι (6 - 9 Μαρτίου 2014), σὲ µία συνάντηση τῶν ἐπικεφαλῆς τῶν κατὰ τόπους Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ποὺ συγκλήθηκε ἀπὸ τὸν Πατριάρχη Βαρθολοµαῖο στὴν Κωνσταντινούπολη, ἀποφασίστηκε νὰ συγκληθῆ αὐτὴ ἡ Πανορθόδοξη Σύνοδος τὸ 2016, ἡ ὁποία σὲ µεταγενέστερη συνεδρίαση, ὁρίστηκε γιὰ τὸ µήνα Ἰούνιο. Ἕνα µεγάλο πέπλο µυστηρίου καλύπτει τὶς συνεδριάσεις καὶ τὶς ἐργασίες τῶν ἐπιτροπῶν, ποὺ προετοιµάζουν αὐτὴν τὴ µείζονα Σύνοδο. Οἱ ἴδιοι οἱ ἐπίσκοποι δὲν ἔχουν ἐνηµερωθῆ γιὰ τὴν πρόοδο καὶ τὴν ἀτζέντα της. Σύµφωνα µὲ τοὺς κανόνες, ποὺ πρόσφατα ἔγιναν γνωστοί, αὐτὴ εἶναι µία πολὺ ἰδιαίτερη καὶ µοναδικὴ Σύνοδος. Οἱ φωνὲς ἀπὸ τοὺς λίγους ποὺ ἔχουν διαφορετικὲς ἀπόψεις θὰ πρέπη νὰ σιγήσουν.

Ἐπικρατεῖ ἡ ἀσέβεια καὶ ὁ ὑλισµός --Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

Η ΕΠΟΧΗ µας εἶναι δύσκολη. Οἱ συνειδητοί χριστιανοί ἀποτελοῦν µικρή µειονότητα. Μειονότητα ἀνάµεσα σέ χριστιανούς! Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν περιφρονεῖται. Ὁ δρόµος τῆς ἀρετῆς τούς εἶναι ἄγνωστος, ὅπως ἄγνωστο τούς εἶναι καί τό ἀλφάβητο τῆς πνευµατικῆς ζωῆς. Ἐκεῖνος πού ἀπευθύνεται στούς σύγχρονους ἀνθρώπους καί µιλάει γιά τό Χριστό καί τήν Ἐκκλησία, διαπιστώνει ὅτι οἱ ἀκροατές του ἔχουν ἐλάχιστο ἐνδιαφέρον γι’ αὐτά πού λέει, ἄν δέν δυσανασχετοῦν καί κάποτε δέν ἐκνευρίζονται. Ὁ διάβολος τούς ἔχει αἰχµαλωτισµένους τόσο πολύ, πού ἔχεις τήν αἴσθηση ὅτι δέν ὑπάρχει ἐλπίδα ἀπελευθέρωσής τους καί αὐτό τόν καταθλίβει. Πρόκειται γιά ἐσωτερικό µαρτύριο, τό ὁποῖο δύσκολα περιγράφεται. Ὡστόσο χρειάζεται ζῆλος, πού θά ἐµποδίζει τήν ἀπόγνωση καί θά διατηρεῖ τήν προσπάθεια στό ρυθµό πού χρειάζεται. Αὐτό ἰσχύει πρωτίστως γιά τούς ἱερεῖς, οἱ ὁποῖοι καλοῦνται νά συνεχίζουν τό ποιµαντικό τους ἔργο, χωρίς ταλαντεύσεις καί δισταγµούς. Ὅπως ἐπίσης δέν πρέπει νά ἀνησυχοῦν γιά τά ἀποτελέσµατα, τά ὁποῖα εἶναι ὑπόθεση τοῦ Θεοῦ. Ὁ γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος, πού εἶχε µεγάλη ἐµπειρία ἀπό τό τί συµβαίνει στην κοινωνία, ἔλεγε: «Σήµερα εἶναι ὀλίγοι οἱ ἐργαζόµενοι τήν ἀρετή. Ἡ διαφθορά καί ἡ παραλυσία ἐπιπολάζει, ἡ ἀνοµία, ἡ ὑπε- ρηφάνεια, ὁ φθόνος καί ἡ ἀντιζηλία κορυφώθηκαν, ἡ δέ ἀσέβεια καί ὁ ὑλισµός ἐπικρατοῦν. Γι᾿ αὐτό ἔχουµε ἀνάγκη πολλῆς προσοχῆς καί ἐγρηγόρσεως, ἐάν θέλουµε νά ἐπιτύχουµε τήν αἰώνια ζωή. Ἄς βαδίζουµε τήν ὁδό τῆς ἀρετῆς καί τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, γιά νά φθάσουµε, Θεοῦ εὐδοκοῦντος, στά ἀγαπητά σκηνώµατα τοῦ Κυρίου» ( Γνωριµία µέ τό γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο, Θεσ/νίκη 2014, σελ. 135). Παρ᾿ ὅλα αὐτά ὁ γέροντας Φιλόθεος συνέχιζε ἀκούραστος τήν ἱεραποστολική του δράση, ἐλπίζοντας σέ µελλοντική καρποφορία. Ὑπάρχει ὅµως καί ἕνα παρήγορο σηµάδι. Εἶναι τό γεγονός ὅτι οἱ ἄνθρωποι -ἀκόµα καί αὐτοί πού εἶναι ἀδιάφοροι περί τήν πίστη- ἔχουν τό ὀρθό κριτήριο νά βλέπουν καί νά ἐκτιµοῦν κάθε πνευµατική προσπάθεια, κάτι πού εἶναι τονωτικό γιά τούς ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου. Ἡ κατάσταση βέβαια θά ἦταν καλύτερη, ἐάν οἱ ἐργάτες ἦταν περισσότεροι καί ἀποδοτικότεροι.Αὐτό θά µποροῦσε νά τό πετύχει ἡ Ἐκκλησία, ἐάν οἱ ὑπεύθυνοι µητροπολίτες δραστηριοποιοῦνταν περισσότερο γιά τούς κληρικούς, γιά τήν καλλιέργειά τους καί τόν ποιµαντικό τους ζῆλο, καί λιγότερο γιά τήν προσωπική τους προβολή καί τήν ἱκανοποίηση τοῦ φοβεροῦ πάθους τῆς φιλοδοξίας, τό ὁποῖο δυστυχῶς παίζει κυρίαρχο ρόλο στή ζωή τους. Ἐλπίζουµε ὅµως ὅτι δέν θά ἀργήσει νά ἔλθει κάτι καλύτερο γιά τήν Ἐκκλησία καί τό λαό τοῦ Θεοῦ.

Russia: Funeral held for Su-24 rescue op marine Alexander Pozynich

Ευχαριστούμε τον αδελφό μας Ιουστίνο για την αποστολή του βίντεο.

Μεταμοσχεύσεις, "Λύση ή Πρόβλημα" ; Στο Ράδιο Παράγκα το 1995

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Όπως είναι γνωστό, οι παλαιοημερολογίτες είναι σχισματικοί και αιρετικοί. Αντιμετωπίζονται κατά περίπτωση, όπως ακριβώς κατά περίπτωση αντιμετωπίστηκαν οι αρχαίοι ημών ειδωλολάτρες πρόγονοι από τους εκκλησιαστικούς πατέρες. Κάτι παρεμφερές συμβαίνει και με τους παλαιοημερολογίτες. Όχι όμως και με τους παπικούς, τους προτεστάντες αγγλικανούς και άλλους ... συγγενείς. Συμπέρασμα : Οι καινοτόμοι με τους νεωτεριστές και οι παραδοσιακοί με τους ισλαμιστές ISIS και τους ταλιμπάν. Η εγκεφαλική αποφλοίωση πλήρης.

Η επιλογή φωτογραφιών είναι τυχαία. Ο ομιλητής δεν έχει καλλιτεχνικές φιλοδοξίες. Είναι όλες με φιλμ και παλαιού τύπου φωτ. μηχανή. Άλλες είναι από κατ΄ οίκον εκτύπωση και άλλες από ψηφιοποίηση του φιλμ.

π.Θεόδωρος Ζήσης, Κυριακή ΣΤ’ Λουκά - Η θεραπεία του δαιμονιζομένου των Γαδαρηνών

Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 28 Νοεμβρίου 2015 Στεφάνου ομολογητού, Ειρηνάρχου μάρτυρος.

Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του, Ἰωάννης καὶ Ἄννα, τὸν ἀνέθρεψαν κατὰ τὸν καλύτερο χριστιανικὸ τρόπο. Ὅταν μεγάλωσε, μορφώθηκε ἀρκετὰ καὶ ἀργότερα ἀναδείχθηκε ἡγούμενος στὸ περίφημο ὄρος τοῦ Ἁγίου Αὐξεντίου.

Ὅταν ξέσπασε ὁ πόλεμος ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων, ὄχι μόνο δὲ συμμορφώθηκε μὲ τὶς αὐτοκρατορικὲς διαταγές, ἀλλὰ καὶ χαρακτήρισε αἱρετικοὺς τοὺς εἰκονομάχους βασιλεῖς.

Καταγγέλθηκε στὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο τὸν Κοπρώνυμο, ὁ ὁποῖος ἤλπιζε μὲ τὴν προσωπική του ἐπιβολή, ὅταν τὸν ἔφερνε μπροστά του, νὰ δαμάσει τὸ φρόνημα τοῦ Στεφάνου. Συνέβη ὅμως τὸ ἀντίθετο. Ὁ Στέφανος, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους μὲ «πολλὴν παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», δηλαδὴ μὲ πολλὴ παρρησία καὶ θάρρος στὸ νὰ διακηρύττει τὴν πίστη ποὺ ὁμολογοῦν ὅσοι εἶναι σὲ κοινωνία μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἤλεγξε αὐστηρὰ κατὰ πρόσωπο τὸν Κοπρώνυμο. Αὐτὸς τότε τὸν ἔκλεισε στὴ φυλακὴ καὶ μετὰ ἀπὸ μέρες διέταξε νὰ τὸν θανατώσουν.

Ἀφοῦ, λοιπόν, τὸν ἔβγαλαν ἀπὸ τὴν φυλακή, ἄρχισαν νὰ τὸν λιθοβολοῦν καὶ νὰ τὸν κτυποῦν μὲ βαρεία ρόπαλα. Ἕνα ἰσχυρὸ κτύπημα στὸ κεφάλι ἔδωσε τέλος στὴ ζωὴ τοῦ Στεφάνου, τὸ 767 μ.Χ. Κατόπιν τὸ σῶμά του τὸ ἔριξαν στὴν θάλασσα, ἀλλὰ εὐλαβεῖς χριστιανοὶ ποὺ τὸ βρῆκαν ὅταν τὰ κύματα τὸ ἔφεραν στὴν παραλία, τὸ ἔθαψαν μὲ τὴν ἁρμόζουσα τιμή.

ΑΘΕΪΑ, Η ΣΙΩΠΗ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΙΝ - Τοῦ αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ὁμοτ. Καθηγητοῦ Α.Π.Θ.

Εἶναι γεγονός ὅτι ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος δέν πολυενδιαφέρεται γιά τά πνευματικά καί μάλιστα γιά τά δογματικά θέματα, πού ἀποτελοῦν τό θεμέλιο καί τήν πηγή τῆς πνευματικῆς ζωῆς καί τῆς σωτηρίας. Ἡ σημερινή κουλτούρα καί γενικότερα ἡ περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα ὄχι μόνο εὐνοεῖ μιά τέτοια νοοτροπία ἀλλά καί ἐξωθεῖ σʼ αὐτήν. Ἄλλωστε τό στίγμα τοῦ «φονταμενταλισμοῦ» καί ἡ μομφή τῆς μισαλλοδοξίας συνοδεύουν ἀνεξέλεγκτα κάθε προσπάθεια γιά τήν διατήρηση τῶν παραδεδομένων ἀξιῶν, πού ἀποτελοῦν τά θεμέλια τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς πνευματικῆς μας οἰκοδομῆς. Κάτω ἀπό ὅλες αὐτές τίς ἔμμεσες πιέσεις ὁ σημερινός ὀρθόδοξος χριστιανός ἀβασάνιστα ἀποδέχεται τά δελεαστικά κηρύγματα Οἰκουμενισμοῦ, αὐτοῦ τοῦ ὁδοστρωτήρα καί ἰσοπεδωτῆ τῶν δογμάτων, καί περνᾶ στά «ψιλά γράμματα» τίς δογματικές διαφορές. Ὡστόσο, εἶναι λάθος καί παράπτωμα πνευματικό νά ἀδιαφοροῦμε γιά τά δόγματα· νά τά θεωροῦμε σχολαστική ἐνασχόληση τῶν θεολόγων, ἀνούσιο καί ἐνοχλητικό πονοκέφαλο γιά μᾶς τους «ἁπλούς χριστιανούς».

Τήν θεμελιακή σημασία τοῦ δόγματος καί τήν στενή σχέση του με τήν καθημερινή μας ζωή ἐκφράζει ἡ Ἐκκλησία μας ποικιλοτρόπως, ἀκόμη καί μέ τήν διάταξη τῶν πέντε πρώτων Κυριακῶν τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς,

Να επανέλθουμε στο δρόμο που μάς καλεί ο Αναστημένος Χριστός.

Ο άνθρωπος είναι, πολλές φορές, δέσμιος των παθών και των αδυναμιών του. Και στην πορεία της ζωής του αντιμετωπίζει την απελπισία, τα αδιέξοδα στα σοβαρά και καταθλιπτικά προβλήματά του και, κυρίως, εκείνα που έχουν σχέση με τον πνευματικό του αγώνα για τον καταρτισμό του. Πολλές φορές, δεν ημπορεί να αντισταθεί στον πειρασμό του νικημένου και τότε νιώθει ολομόναχος και χωρίς στήριγμα στις προσπάθειές του. Όμως, ο θριαμβευτής Ιησούς μάς δίδει μια άλλη διάσταση και μάς βεβαιώνει ότι υπάρχει λύση στα προβλήματά μας, αφού Εκείνος μπορεί να νικήσει, ως νικητής, κάθε αντίθετο και αντιδραστικό, κάθε δύσκολο και ανθρωπίνως ακατόρθωτο. Στροφή, λοιπόν, στον Αναστάντα Χριστό. Να επανέλθουμε στο δρόμο που μάς καλεί ο Αναστημένος Χριστός.

Η ταπείνωση, είναι η επίγνωση της αλήθειας.

Με τη μάθηση αποκτά ο άνθρωπος την αυτοσυνειδησία του γνωρίζοντος, την βεβαιότητα και την αίσθηση ότι είναι επαϊων. Γνωρίζει τάχα τα πάντα, οπότε ακολουθεί η έπαρση, η κενοδοξία, η υπερηφάνεια. Το δε χειρότερο είναι η οίηση, που όποιος προσβάλλεται από το δαίμονα αυτό, πολύ δύσκολα θεραπεύεται. Κι αυτό, γιατί, όπως λένε οι σοφοί, το πνεύμα της οιήσεως επικάθεται στο κέντρο της νοήσεως και δεν αφήνει το νού να δή την αλήθεια. Αν δε λάβη κανείς υπ’ όψη ότι οι αρρώστειες αυτές της ψυχής υπάρχουν σπερματικά στις ψυχές μας σαν αδαμιαία κληροδοσία, τότε είμαστε όλοι προσβεβλημένοι, αφού «τη εφέσει του καρπού της γνώσεως εκπεπτώκαμεν…», κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά και την δογματική παράδοση της Εκκλησίας. Συνεπώς η ίδια η έφεση του ειδέναι γεννάει την φυσίωση, οπότε η αυτοσυνειδησία της γνώσεως από τους παιδευθέντες είναι μάλλον πρόσκομμα στην οδό του αγιασμού, θεμελιώδη θέση της οποίας κατέχει η ταπείνωση, που είναι η επίγνωση της αλήθειας.

Ράδιο Παράγκα, Περί εγκεφαλικού θανάτου, Τηλεφωνική παρέμβαση

Πρωτ Θεόδωρος Ζήσης Οικουμενιστών λεχθέντα μέρος Β'

Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 27 Νοεμβρίου 2015

Ιακώβου του Πέρσου, Ναθαναήλ Οσίου.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος, ἔζησε τὸν 4^ο μ.Χ. αἰ. ἐπὶ βασιλέως Ἀρκαδίου. Ζοῦσε στὴν Βηθλαδὰ τῆς Περσίας καὶ καταγόταν ἀπὸ ἐπίσημο γένος. Ἦταν φίλος μὲ τὸν βασιλιὰ τῶν Περσῶν, Ἰσδιγέρδη.

Παρασυρμένος ἀπὸ αὐτὴ τὴ φιλία του, ὁ Ἰάκωβος ἀπαρνήθηκε τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Γιὰ νὰ εὐχαριστήσει τὸν Ἰσδιγέρδη, ἄφησε τὸν ἑαυτό του νὰ χαθεῖ μέσα στὴν ψευδαίσθηση τοῦ πλούτου τῶν ἀνακτόρων. Ὅταν τὸ ἔμαθαν αὐτὸ ἡ μητέρα καὶ ἡ γυναίκα του, οἱ ὁποῖες ἦταν εὐσεβεῖς καὶ πιστὲς χριστιανὲς λυπήθηκαν καὶ ἐξοργίστηκαν. Καὶ οἱ δυὸ λοιπὸν τὸν ἐπιπλήξανε γιὰ τὴ στάση του καὶ τοῦ δήλωσαν ὅτι δὲν ἤθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αὐτὸ τὸ μικρὸ πλῆγμα, ἐπανέφερε τὸν Ἰάκωβο στὸν ἴσιο δρόμο. Τὸν ἔκανε νὰ διαπιστώσει τὸ χάσμα τὸ ὁποῖο δημιούργησε.

Ἔτσι ὁ Ἰάκωβος ἀποφάσισε νὰ ἐξαγνίσει τὸ ἀτόπημά του καὶ νὰ ἐπανέλθει στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Μετὰ ἀπὸ τὴν ἀπόφαση αὐτή, πῆγε στὸν βασιλιὰ καὶ ὁμολόγησε μπροστά του τὴν μία καὶ ἀληθινὴ πίστη στὸν Χριστό. Ὁ Ἰσδιγέρδης ἐξεπλάγη γι’ αὐτὴ τὴν ἀλλαγὴ τοῦ Ἰακώβου καὶ προσπάθησε νὰ τὸν μεταπείσει. Ὁ Ἰάκωβος παρέμεινε ἀκλόνητος στὴν πίστη του καὶ γι’ αὐτὸ διατάχθηκε νὰ τὸν βασανίσουν.

Μαρτύρησε μὲ ἀκρωτηριασμὸ τῶν ἄκρων του καὶ κατόπιν μὲ τὸν ἀποκεφαλισμό του. Μὲ αὐτὸ τὸν μαρτυρικὸ τρόπο παρέδωσε τὸ πνεῦμα του στὸν Κύριο.

Paphnutius, Life of Abba Aaron

Now it happened one year that the Nile did not rise enough to water all our fields, and a multitude of the poor came to Abba Aaron weeping and saying, "Our holy father, we and our children are going to die because the waters have not risen!" He said to them,"Believe in God and He will deliver you.  As it is written, 'The prayer of the poor man who is downhearted, he pours out entreaty before the Lord.' Again it says, 'The Lord has heard the desires of the poor.'"  He quoted them numerous other passages from scripture and explained them to them, and he comforted them, and in this way they departed from him praising God.  Now the holy man Aaron was not unconcerned about their distress, and he would go to the river each evening and immerse himself in the water up to his neck and he would pray to God, saying, "My good Christ, compassionate one, have compassion upon your image and likeness." Indeed, he continued this practice until God had compassion for his tears and made the waters of the Nile flow over the face of the whole country.

Paphnutius, Life of Abba Aaron, 131.

Η συνέντευξις του π. Ευθυμίου Τρικαμηνά

Ο π. Ευθύμιος «ξετίναξε» κυριολεκτικώς την παναίρεσιν του Οικουμενισμού και του Παπισμού. Ενώ εξέφρασε την άποψιν ότι επιβάλλεται η διακοπή του μνημοσύνου τόσον του Οικουμενικού Πατριάρχου όσον και όλων εκείνων, οι οποίοι προδίδουν την πίστιν με ανιέρους συμπροσευχάς και συλλείτουργα με τους αιρετικούς. Αποτελεί ύβριν εναντίον των αγώνων και της θυσίας των αγίων μαρτύρων και θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας μας η μη διακοπή του μνημοσύνου, ως είπε. Διότι οι Αγιοι Πατέρες έδωσαν μάχας εναντίον όλων των αιρέσεων, εις τας οποίας ανήκει και ο Παπισμός. Ο Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός δεν τους ήθελε ούτε εις τον θάνατόν του. Εις ερώτησιν, εάν η διακοπή του μνημοσύνου οδηγή εις σχίσμα την Εκκλησίαν, απήντησεν ότι τούτο δεν δύναται να συμβή. Διότι, όταν ο Επίσκοπος έχη αιρετικήν συμπεριφοράν, ο κλήρος και ο λαός δύναται να  συνεχίζη την Εκκλησιαστικήν παράδοσιν και την μυστηριακήν ζωήν άνευ του Επισκόπου. Αυτό συμβαίνει  «εις Πολεμικάς» περιόδους εις την Εκκλησίαν. Και κατά την άποψιν του, έχομεν πόλεμον εναντίον της παναιρέσεως του Οικουμενισμού και της αιρέσεως του Παπισμού και εναντίον όλων των Επισκόπων, οι οποίοι συμπορεύονται με την αίρεσιν. Άλλωστε, είπε, προ τριάκοντα και πλέον ετών Μητροπολίται, ως ο Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης, ο Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος, Παραμυθίας Παύλος και Ιεραί Μοναί εις το Άγιον Όρος είχον διακόψει το μνημόσυνον του Πατριάρχου Αθηναγόρου, χωρίς να προκληθή σχίσμα εις την Εκκλησίαν.

π.Νικόλαος Μανώλης Ο Γέρ. Αγάθων είδε το ίδιο το Όραμα του αγ. Πέτρου Αλεξανδρείας

Toυ Μακαριστού Πατριάρχου Ιεροσολύμων Διοδώρου: Να διατί ελάβομεν την απόφασιν να διακόψωμεν τον διάλογον με τους παποαιρετικούς.

Διότι οι παποαιρετικοί είναι αμετακίνητοι εις την κακοδοξίαν των και την πλάνην των.  Σκοπός των είναι η εξαφάνισις της Ορθοδοξίας και η επικράτησις του Παπισμού και του Οικουμενισμού.  Τα πρόσφατα γεγονότα της Ουκρανίας το επιβεβαιώνουν κατά τρόπον αναμφισβήτητον.  Δι’αυτό και ημείς θα προχωρήσωμεν, έστω και μόνοι, εις τον αγώνα δια την άμυναν της αγίας μας Ορθοδοξίας.  Διότι η Ορθοδοξία είναι η μόνη μας Ελπίς. 

(Ο.Τ. Αρ. Φύλ. 866).

Η ΑΡΕΤΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

Θεία αρετή είναι η προαιρετική ενέργεια του ανθρώπου προς πραγμάτωσιν του ηθικού δέοντος. Είναι επίσης η βούλησις δια την ενέργειαν του καλού. Με το χάρισμα παρουσιάζεται η εξής σχέσις· κάθε χάρισμα που δίδεται εις τον άνθρωπον από τον Θεόν ως δώρημα τέλειον, έχει τα ιδιώματά του, τα οποία είναι αυταί αι αρεταί· με την σειράν της δε η αρετή αποσπά, όταν ευρεθή εις πληρότητα ιδανικήν, εκ του Θεού και ανάλογον χάρισμα κ.ο.κ. Αι αρεταί εννοούνται καθολικώς ως μία αρετή, ως στάσις δηλαδή του πνεύματος και δυναμισμός της ψυχής προς κτήσιν της τελειότητος. Ήδη και ο Πλάτων πρεσβεύει την ιδίαν άποψιν. «Η δικαιοσύνη και σωφροσύνη και οσιότης και πάντα ως εν τι είη συλλήβδην, αρετή» («Πρωταγόρας» 329. Βλ. και «Πολιτεία» 433 Α. κ.ε.). Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, χωρίς να απορρίπτουν την αρετήν, εις οποιονδήποτε φορέα την εύρουν –αποδέχονται και την τυχούσαν εις τους προ ή έξω της Εκκλησίας –, την θεωρούν ως ποιότητα της ψυχής, η οποία δεν ευρίσκεται βεβαίως ολοκληρωμένη. Αλλά εις ένα «τέλειον και ολόκληρον» (Ιακ. α: 4) Χριστιανόν η αρετή έχει πλήρη ενότητα. Η ενότης επιτυγχάνεται δια της τηρήσεως των εντολών· ούτω γράφει ο Νέος Θεολόγος θείος Συμεών (SC 113, 38) : « Δια γαρ της εκπληρώσεως των εντολών η εργασία των αρετών, δια δε της πράξεως των αρετών η πλήρωσις των εντολών γίνεται, και ούτω δια τούτων ανοίγεται ημίν η θύρα της γνώσεως».

Όσον εργάζεται κανείς τις εντολές, ανάλογα και αποκαλύπτεται ο Χριστός

Αν προσέξει κανείς, στο βίο και τη διδασκαλία των αγίων Πατέρων, θα διακρίνει ότι όλοι, σε όλα τα στάδια της ζωής τους, εκινούντο στον κοινό χώρο των εντολών του Χριστού. Δηλαδή δεν έφευγε ο νους και η βούλησή τους έξω από την περιοχή των ζωοποιών και θεοποιών εντολών, μέσα στις οποίες είναι μυστικά κρυμμένος ο ίδιος ο Χριστός. Και είναι δεδομένον, ότι όσον εργάζεται κανείς τις εντολές, ανάλογα και αποκαλύπτεται ο Χριστός στην καρδιά, στο νου, σ’ όλη την ψυχή όπως λέγει ο άγιος Μάρκος ο Ασκητής. Με άλλα λόγια η αφετηρία του βίου τους, κοινώς ήταν βιβλική, γι’αυτό και η διδασκαλία είναι εμπειρική ανάπτυξη του Ευαγγελίου, του οποίου σαρκωμένες εικόνες έγιναν οι ίδιοι.

Ἀπάντησις τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει Συνόδου τοῦ 1895 πρὸς τὸν πάπα Λέοντα ΙΓ΄

«Ὁ μισόκαλος καὶ ἀπ’ ἀρχῆς ἀνθρωποκτόνος φθόνῳ τῆς ἀνθρωπίνης σωτηρίας ὠθούμενος οὐ διαλείπει ἑκάστοτε ποικίλα ἐνσπείρων ζιζάνια εἰς τὸν ἀγρὸν τοῦ Κυρίου, τοῦ συνιᾶσαι τὸν σῖτον. Ἔνθεν τοι καὶ ἀνέκαθεν ἀνεφύησαν αἱρετικὰ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ τοῦ Θεοῦ ζιζάνια, ἅπερ πολλαχῶς ἐλυμήναντο καὶ λυμαίνονται τὴν ἐν Χριστῷ σωτηρίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, καὶ ἅπερ ὡς σπέρματα πονηρὰ καὶ μέλη σεσηπότα δικαίως ἀποκόπτονται ἀπὸ τοῦ ὑγιοῦς σώματος τῆς Ὀρθοδόξου Καθολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Ἐν ἐσχάτοις δὲ χρόνοις ὁ πονηρὸς διέσπασεν ἀπὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ ἔθνη ὁλόκληρα τῆς Δύσεως, ἐμφυσήσας τοῖς ἐπισκόποις τῆς Ῥώμης φρονήματα ὑπερφιάλου ἀλαζονείας, ποικίλας γεννησάσης καινοτομίας ἀθέσμους καὶ ἀντευαγγελικάς». 

«Πόθος ἱερὸς καὶ ἐνδόμυχος τῆς ἁγίας καθολικῆς καὶ ὀρθοδόξου ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ὑπάρχει, ὡς προείρηται, ἡ τῶν ἀπεσχισμένων Ἐκκλησιῶν ἕνωσις μετ’ αὐτῆς ἐν τῷ ἑνὶ κανόνι τῆς πίστεως· ἀλλ’ ἄνευ τοιαύτης ἐν τῇ πίστει ἑνότητος ἀδύνατος ἀποβαίνει ἡ ποθητὴ τῶν Ἐκκλησιῶν ἕνωσις». «Ἀφάτου δὲ λύπης πληροῦται πᾶσα εὐσεβὴς καὶ ὀρθόδοξος καρδία, βλέπουσα τὴν Παπικὴν Ἐκκλησίαν ἐμμένουσαν ὑπεροπτικῶς ἐν αὐταῖς καὶ ἥκιστα συντελοῦσαν εἰς τὸν ἱερὸν τῆς ἑνώσεως σκοπὸν δι᾽ ἀποπτύσεως τῶν αἱρετικῶν τούτων καινοτομιῶν καὶ ἐπανόδου εἰς τὸ ἀρχαῖον καθεστὼς τῆς μιᾶς, ἁγίας, καθολικῆς καὶ ἀποστολικῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἧς μέρος τότε καὶ αὐτὴ ἀπετέλει».

Ὁ Κων/πόλεως Ἄνθιμος καί ἡ περί ἐκεῖνον Ἱ. Σύνοδος ἐξ ἄλλων δώδεκα Ἀρχιερέων.

Η ΑΓΙΑ ΑΝΥΠΑΚΟΗ (ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ) ΚΑΙ Η ΚΑΚΗ ΥΠΑΚΟΗ, Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτου

http://agiooros.org/viewtopic.php?f=85&t=11684

Η κρίσις της Εκκλησίας του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Ομ. Καθηγητού Παν. Αθηνών

Κρίσις της αρχιερατικής αυτοσυνειδησίας

Η κρίση, η οποία έχει εκσπάσει στους κόλπους της Εκκλησίας, είναι πρωτίστως κρίση της αρχιερατικής αυτοσυνειδησίας! Προτάσσεται βέβαια και προβάλλεται, κατά τις ημέρες αυτές, που οι αποκαλύψεις ποικίλων σκανδάλων συγκλονίζουν τις συνειδήσεις του πληρώματος της Εκκλησίας, ως κρίση, η διαφθορά, η οποία έχει εισδύσει στη ζωή και στον τρόπο λειτουργίας της Εκκλησίας. Αλλά το υπόβαθρο της διαφθοράς αυτής και η αδυναμία της διοικούσης Εκκλησίας να προχωρήσει σε ουσιαστική αυτοκάθαρση, έχουν το αρχικό τους αίτιο στην κρίση της επισκοπικής αυτοσυνειδησίας, η οποία δείχνει να είναι αποξενωμένη από τη συνεργία της με το Άγιο Πνεύμα, δηλ. από τη χάρη του συγκροτούντος τον θεσμό της Εκκλησίας Παρακλήτου Πνεύματος! Αλλά ποια είναι επιγραμματικά τα γεγονότα, που βεβαιώνουν την αποξένωση αυτή;  

Συγκινητικές στιγμές στο Ηράκλειο για την εικόνα της Παναγίας Σουμελά- Συρρέουν οι πιστοί

25.11.2015

Συγκίνηση έχει πλημμυρίσει τις ψυχές και τα μάτια των πιστών που συρρέουν στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο στον Καρτερό για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας Σουμελά που φέρνουν οι Πόντιοι στο Ηράκλειο και ειδικότερα στο εκκλησάκι που γιορτάζεται ο άγιος των Ποντίων Ο Νίκων ο Μετανοείτε στις 26 Νοεμβρίου.
Στην υποδοχή ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης και φυσικά το Λύκειο Ελληνίδων Ηρακλείου με την πρόεδρό του Ρίτσα Καλογεροπούλου. Η εικόνα έφτασε στον Καρτερό λίγο μετά τις 3 το απόγευμα και κατά την τοποθέτηση της εικόνας από τον Μητροπολίτη είχε ήδη συγκεντρωθεί αρκετός κόσμος με τους Ποντίους του Ηρακλείου που ήταν εκεί να δακρύζουν!
Με τα λεωφορεία καταφθάνουν οι πιστοί στον Άγιο Ιωάννη στον Καρτερό όπου θα εκτεθεί επί τριήμερο η εικόνα της Παναγίας Σουμελά που ήδη βρίσκεται στο Ηράκλειο. Η εικόνα αφίχθει στο αεροδρόμιο Ηρακλείου στις 2 το μεσημέρι και έγινε υποδοχή επίσημη. Η πομπή κατευθύνεται στην εκκλησία η οποία  γιορτάζει το κλίτος του Αγίου Νίκωνος του Μετανοείτε.

"Δημοκρατία"

Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 26 Νοεμβρίου 2015

Αλυμπίου, Στυλιανού, Νίκωνος του Μετανοείτε.

Ἦταν ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολη τῆς Παφλαγονίας καὶ ἔζησε τὸν 6^οαἰώνα μ.Χ. Ἡ παράδοση ἀναφέρει ὅτι, ὅταν θὰ γεννιόταν ὁ Ἀλύπιος, ἡ μητέρα του εἶδε σὲ ὄνειρο νὰ κρατάει ἕνα λευκὸ ἀρνὶ ποὺ στὰ κέρατά του ἦταν τρεῖς ἀναμμένες λαμπάδες, ποὺ σήμαινε τὶς ἀρετὲς ποὺ θὰ εἶχε τὸ παιδὶ ποὺ θὰ γεννιόταν.

Οἱ γονεῖς του ἔδωσαν στὸν Ἀλύπιο χριστιανικὴ ἀνατροφή, ποὺ στὸ πρόσωπό του ἐπέφερε καρποὺς ἐκατονταπλασίονας. Εἶχε μεγάλη περιουσία, τὴν ὁποία δαπάνησε στοὺς φτωχοὺς καὶ πάσχοντες τῆς περιοχῆς του. Διότι εὐχαρίστησή του ἦταν νὰ ἐκπληρώνει τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ, ποὺ προτρέπει τοὺς χριστιανοὺς νὰ εἶναι «συμπαθεῖς, φιλάδελφοι, εὔσπλαχνοι, φιλόφρονες». Δηλαδὴ νὰ συμπαθοῦν καὶ νὰ συμμετέχουν στὶς λύπες τῶν ἀδελφῶν τους, νὰ ἀγαποῦν σὰν ἀδελφοὺς τοὺς συνανθρώπους τους, νὰ ἔχουν πονετικὴ καὶ τρυφερὴ καρδιὰ καὶ νὰ εἶναι περιποιητικοὶ καὶ εὐγενεῖς.
Ὁ Ἀλύπιος, ἀφοῦ ἔμεινε πάμφτωχος, ἀποσύρθηκε στὴν ἔρημο, ὅπου ἔκανε ἀσκητικὴ ζωή. Πληροφορίες ἀναφέρουν ὅτι ἔμεινε πάνω σ’ ἕνα στύλο 50 (κατ’ ἄλλους 53) χρόνια γιὰ λόγους ἄσκησης καὶ κάτω ἀπὸ διάφορες καιρικὲς συνθῆκες.

Ἡ φήμη τῆς ἀρετῆς του ἔφερε κοντὰ στὸν Ἀλύπιο καὶ ἄλλες ψυχές, ποὺ ζητοῦσαν εἰρηνικὸ καταφύγιο. Στοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς ὑπῆρξε φιλόστοργος πνευματικὸς πατέρας, καὶ τοὺς καθοδηγοῦσε μὲ τὶς συμβουλές του καὶ τοὺς στήριζε μὲ τὸ παράδειγμά του.

Πέθανε εἰρηνικὰ τὸ ἔτος 608, ἀφοῦ ἔζησε 100 χρόνια, κατ’ ἄλλους 120. Τελεῖται δὲ ἡ Σύναξις αὐτοῦ ἐν τῇ μονῇ αὐτοῦ τῇ οὔσῃ πλησίον τοῦ Ἱπποδρομίου, κατὰ τὸν Παρισινὸ Κώδικα 1594.

Προωθεῖται η εκλαΐκευση του Οικουμενισμοῦ

Ἡ ἐκλαΐκευση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ προωθεῖται μὲ τὶς πυκνὲς λειτουργικές, ἀκαδημαϊκὲς-θεολογικὲς, ποιμαντικὲς καὶ κοινωνικὲς ἐπαφές μὲ τοὺς ἑτεροδόξους, κυρίως μὲ τὶς συμπροσευχὲς σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα, μὲ τοὺς μεικτοὺς γάμους καὶ τὸν ἤδη προαναγγελμένο σχεδιασμὸ τῶν ὀρθοδόξων οἰκουμενιστῶν νὰ ἐξαλείψουν ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη Λατρεία ὅσα σημεῖα προσβάλλουν αἱρέσεις ἢ ἄλλες θρησκεῖες, ὥστε νὰ ἐξοικειωθεῖ μὲ τὴν ἑτεροδοξία καὶ τὸ ἁπλὸ ὀρθόδοξο ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα (ἀφοῦ δῆθεν «ὅλοι στὸν ἴδιο Χριστὸ / Θεὸ πιστεύουμε...»).

Η ΕΝΑΤΗ ΩΔΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης, Ανάρμοστη αφαίρεση ύμνων της Θεοτόκου (Κήρυγμα Εισοδίων)

Και συ με κιπά; Πως καταντήσαμε Λοχία.....

Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ κ. ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ: Το αφιερώνουμε στον αδίστακτο ξενόδουλο - Τουρκόφιλο Υπουργό της Παιδείας και της α-Παιδείας, τον αναίσχυντο προπαγανδιστή κ. Φίλη

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟΦΙΛΟ ΥΠΟΥΡΓΟ κ. ΝΙΚ. ΦΙΛΗ!

ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙ ΔΑΚΡΥΑ!

 __________Ο καλός μας φίλος κ. Στ. Πολ. μας έστειλε το παρακάτω κείμενο. Είναι συγκλονιστικό! Το αφιερώνουμε στον αδίστακτο ξενόδουλο- Τουρκόφιλο Υπουργό της Παιδείας και της α-Παιδείας, τον αναίσχυντο προπαγανδιστή κ. Φίλη, ο οποίος ευκαίρως-ακαίρως μας επιδεικνύει τα ανθελληνικά και τα αντορθόδοξα αισθήματά του. 

+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Αίγιον, 12 Νοεμβρίου 2015

 *********************

 *********************

Ο  «Τούρκος» συνταγματάρχης  στην Πόντια ξεριζωμένη: 

ΜΑΝΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ!