Ἡ Πατρίδα μας

«Ξένε ποὺ μόνος κι ἔρημος
σὲ ξένους τόπους τρέχεις,
πές μου, ποιὸς εἶναι ὁ τόπος σου
καὶ ποιὰ πατρίδα ἔχεις;»

«Τὴ μακρινὴ πατρίδα μου
πάντα ποθῶ στὰ ξένα.
Ἐκεῖ τὰ χρόνια τῆς ζωῆς
περνοῦν εὐλογημένα.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Agni Parthene (Complete) - Simonopetra Monastery

Η ΑΓΕΡΑΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ Η ΠΑΛΑΙΑ «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ» ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ*

Από τον "Ορθόδοξο Τύπο", άρθρο του πατέρα Θεόδωρου Ζήση.

1. Οἱ ἑορτάζοντες Ἅγιοι

Ἄρχισε τήν πρώτη Σεπτεμβρίου, τὸ νέο ἐκκλησιαστικό ἔτος, καὶ μαζὶ μὲ αὐτὴν τὴν ἀρχὴ τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν μνήμη πολλῶν ἁγίων, μεταξὺ τῶν ὁποίων τοῦ ἁγίου Συμεὼν τοῦ Στυλίτου καὶ τῆς μητέρας του Μάρθας, τοῦ διακόνου Ἀμμοὺν καὶ τῶν σαράντα παρθένων μαρτύρων, ποὺ μαρτύρησαν μαζί του, τοῦ ὁσίου Μελετίου, κτίτορος τῆς γνωστῆς ὁμωνύμου Μονῆς στὸν Κιθαιρώνα, καὶ τοῦ νεομάρτυρος Ἀγγελῆ. Τὰ ὀνόματα τῶν ὁσίων τεσσαράκοντα παρθένων γυναικῶν, ποὺ μαρτύρησαν μαζὶ μὲ τὸν δάσκαλό τους διάκονο Ἀμμοὺν καὶ ποὺ κατάγονταν ἀπὸ τὰ δικά μας μέρη, ἀπὸ τὴν Ἀδριανούπολη τῆς Θράκης, δὲν εἶναι εἰς ὅλους γνωστὰ καὶ μάλιστα πολλὲς γυναῖκες, ποὺ ἔχουν τὰ ὀνόματά τους δὲν γνωρίζουν ὅτι γιορτάζουν σήμερα. Γι᾽ αὐτὸ θὰ τὰ παραθέσω ἐδῶ πρὸς τιμήν τους καὶ πρὸς γνῶσιν ὅσων ἑορτάζουν.Ἀπὸ τὶς σαράντα λοιπὸν ὅσιες ἀσκήτριες μαρτύρησαν στὴ φωτιὰ οἱ: Ἀδαμαντίνη,Καλλιρόη, Χαρίκλεια, Πηνελόπη, Κλειώ, Θάλεια, Μαριάνθη, Εὐτέρπη, Τερψιχόρη καὶ Οὐρανία. ᾽Αποκεφαλίσθηκαν, ὅπως καὶ ὁ διάκονος Ἀμμούν, οἱ: Κλεονίκη, Σαπφώ, Ἐρατώ,Πολυμνία, Δωδώνη, Ἀθηνᾶ, Τρωάδα καὶ Κλεοπάτρα. Κτυπήθηκαν μὲ τὸ ξίφος στὸ στόμα καὶ στὴν καρδιὰ οἱ: Κοραλία, Ἀθηνᾶ, Θεονόη, Θεανώ, Ἀσπασία, Πολυνίκη, Διόνη,Θεοφάνη, Ἐρασμία καὶ Ἑρμηνεία. Οἱ ὑπόλοιπες ποὺ κατακόπηκαν μὲ μαχαίρια ἢ δέχθηκαν στὸ στόμα πυρακτωμένα σίδερα εἶναι: Ἀφροδίτη, Μαργαρίτα, Ἀντιγόνη,Πανδώρα, Χάϊδω, Λάμπρω, Μόσχω, Ἀρηβοΐα, Θεονύμφη, Ἀκριβή, Μελπομένη καὶ Ἐλπινίκη.

 

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

O Ομότιμος Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. πρωτ. π. Θεόδωρος Ζήσης :

«Λυπούμαστε, γιατί η δυνατή φωνή του Συνεδρίου, που ακούστηκε τον Σεπτέμβριο του 2004 στην Θεσσαλονίκη, ενώ έφθασε στα αυτιά των εκκλησιαστικών ηγετών, δεν επέδρασε θετικά στο νου και στις καρδιές τους, ώστε να αλλάξουν την καταστροφική οικουμενιστική τους πορεία. Εξακολουθούν προκλητικά να συγχρωτίζονται και να συμπροσεύχονται με τους αιρετικούς, να τους εγκωμιάζουν και να τους ευλογούν μέσα σε Ορθόδοξους ναούς, να συνθέτουν ακόμη και εκκλησιαστικούς ύμνους, για να τους τιμήσουν, με θεολογικά δε κείμενα και δηλώσεις, αλλά και με την συγκρητιστική ασεβή συμπεριφορά τους, να αθετούν και να προσβάλλουν τα δόγματα και τους Ιερούς Κανόνες, τους οποίους όμως μετά ζήλου και αυστηρότητος επικαλούνται και εφαρμόζουν, για να στηρίξουν θρόνους και δικαιοδοσίες, ή για να τιμωρήσουν ζηλωτάς και ομολογητάς κληρικούς, μοναχούς και λαϊκούς»

Φώτης Κόντογλου - Ῥωμιοσύνη καὶ Ὀρθοδοξία

Ἡ Ῥωμιοσύνη καὶ Ὀρθοδοξία εἶναι ἕνα πρᾶγμα. Γιὰ νὰ μὴν πάρω τοὺς πολὺ παλιούς, παίρνω δυὸ τρεῖς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀγωνισθήκανε γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς Ἑλλάδας, ποὺ ὅποτε μιλᾶνε γιὰ τὴ λευτεριά, μιλᾶνε καὶ γιὰ τὴ θρησκεία. Ὁ Ρήγας Φεραῖος λέγει: «νὰ κάνουμε τὸν ὅρκο / ἀπάνω στὸ Σταυρό». Ἕνας ἄλλος ποιητὴς γράφει: «Γιὰ τῆς πατρίδας τὴν ἐλευθερία / γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν ἁγία / γι᾿ αὐτὰ τὰ δυὸ πολεμῶ, / μ᾿ αὐτὰ νὰ ζήσω ἐπιθυμῶ. / κι ἂν δὲν τὰ ἀποχτήσω / τί μ᾿ ὠφελεῖ νὰ ζήσω;»...

... Οἱ ἀγράμματοι ποιητὲς τῶν βουνῶν, μέσα στὰ τραγούδια ποὺ κάνανε, καὶ ποὺ δὲ θὰ τὰ φτάξει ποτὲ κανένας γραμματιζούμενος, μιλᾶνε κάθε τόσο γιά. τὴ Θρησκεία μας, γιὰ τὸ Χριστό, γιὰ τὴν Παναγιά, γιὰ τοὺς δώδεκα Ἀποστόλους, γιὰ τοὺς ἁγίους. Πολλὲς παροιμίες καὶ ρητὰ καὶ λόγια ποὺ λέγει ὁ λαός μας, εἶναι παρμένα ἀπὸ τὰ γράμματα τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ῥωμιοσύνη εἶναι ζυμωμένη μὲ τὴν ὀρθοδοξία, γι᾿ αὐτὸ Χριστιανὸς κ᾿ Ἕλληνας ἤτανε τὸ ἴδιο. Ἀπὸ τότε ποὺ γινήκανε χριστιανοὶ οἱ Ἕλληνες, πήρανε στὰ χέρια τους τὴ σημαία τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν κάνανε σημαία δική τους: Πίστις καὶ Πατρίς! Ποτάμια ἑλληνικὸ αἷμα χυθήκανε γιὰ τὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τα χρόνια του Νέρωνα καὶ τοῦ Διοκλητιανοῦ, ἕως τὰ 1838, ποὺ μαρτύρησε ὁ ἅγιος Γεώργιος ὁ ἐξ Ἰωαννίνων. Ποιὰ ἄλλη φυλὴ ὑπόφερε τόσα μαρτύρια γιὰ τὸ Χριστό; Αὐτὸ τὸ ἀκατάλυτο ἔθνος ποὺ ἔπρεπε νὰ πληθύνει καὶ νὰ καπλαντίσει τὸν κόσμο, ἀπόμεινε ὀλιγάνθρωπο γιατὶ ἀποδεκατίσθηκε ἐπὶ χίλια ὀχτακόσια χρόνια ἀπὸ φυλὲς χριστιανομάχες.

Ἁγιασμένη Ἑλλάδα! Εἶσαι ἁγιασμένη, γιατὶ εἶσαι βασανισμένη. Κι ἡ κάθε γιορτή σου μνημονεύει κ᾿ ἕνα μαρτύριό σου. Τὰ πάθη τοῦ Χριστοῦ τὰ ῾κανες δικά σου πάθη, τὰ μαρτύρια τῶν ἁγίων εἶναι τὰ δικά σου μαρτύρια.

Συμεών ο Ν. Θεολόγος:

Όπως ο χρυσός που σκωρίασε πολύ, δεν είναι δυνατόν να καθαρισθή και να επανέλθη εις την λαμπρότητά του, ειμή μόνον εάν ριφθή εις την κάμινον και κτυπηθή πολύ με τα σφυριά, έτσι και η ψυχή που εδέχθη την σκωρίαν της αμαρτίας και έχασε το κάλλος της, δεν δύναται κατ’ άλλον τρόπον να καθαρισθή και να λάβη πάλιν το αρχαίον κάλλος της, παρά μόνον εάν υπομείνη πολλούς πειρασμούς και εισέλθη εις την κάμινον των θλίψεων.

Mεταμοσχεύσεις

Toυ αδελφού μας Κυπριανού Χριστοδουλίδη

 ( http://kyprianoscy.blogspot.gr/ )

Τελικά τι συμβαίνει με τις μεταμοσχεύσεις; Είναι ψυχωφελείς και ανθρωποσωτήριες ή μήπως φθείρουν την ψυχή και δια δόλου αποκτείνουν το σώμα; Πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, αφού πρώτα δώσουμε το συνοπτικό περίγραμμα του πώς φτάσαμε έως εδώ. Η θεωρία της εξέλιξης (Δαρβίνος) έχει διεισδύσει σε όλους τους κλάδους της επιστήμης, επομένως δεν θα μπορούσε να μείνουν εκτός οι δυο βασικοί άξονες των ερευνητών, δηλαδή η πρακτική και η θεωρητική πλευρά της ζωής και ό,τι αφορά σε αυτή. Στις θετικές επιστήμες κατατάσσεται η Ιατρική, στις θεωρητικές η Θεολογία, έτσι, και οι δυο αυτοί τομείς δεν έμειναν ανεπηρέαστοι. Βεβαίως, δεν έμειναν ανεπηρέαστοι και όλοι εκείνοι οι τομείς, που διαμορφώνουν τη λεγόμενη Κοινή Γνώμη.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΑΜΕΛΕΙΑ

Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

 

Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ἀγώνας πρέπει νά διεξάγεται μέ ἐπιμέλεια, γιά νά ἔχει καρπούς.Χρειάζεται ἰδιαίτερη προσοχή καί φροντίδα. Πολλοί νομίζουν ὅτι μποροῦν,παράλληλα μέ τίς ἐπαγγελματικές τους ἀπασχολήσεις, γιά τίς ὁποῖες ξοδεύουν τόν περισσότερο χρόνο, νά εἶναι καί καλοί χριστιανοί, ἀφιερώνοντας ἐλάχιστα λεπτά κατά περιόδους στόν ἐκκλησιασμό, τή μελέτη, τήν προσευχή κ.λπ., χωρίς νά δείχνουν ἐπιμέλεια καί χωρίς νά συμμετέχει ἡ καρδιά τους.

Ἁπλά γνωρίζουν ὅτι ἔχουν μερικά καθήκοντα καί προσπαθοῦν νά τά ἐκτελέσουν, γιά νά μή τούς ἐλέγχει ἡ συνείδηση. Τό ἀποτέλεσμα εἶναι νά μή ἔχουν καμία πνευματική προόδο καί νά μή διαφέρουν σέ τίποτα ἀπό τούς κοσμικούς, οἱ ὁποῖοι ζοῦν δίχως νά τηροῦν τἰς ἐντολές τοῦ Θεοῦ.

 

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η Κυρία Θεοτόκος λέγει: οι εχθροί μου και του Υιού μου επλησίασαν. Ποιοι είναι οι εχθροί; Οι λατινόφρονες.

Οι λατινόφρονες με τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννην Βέκκον ήλθον εις το Άγιον Όρος μετά στρατιωτικής δυνάμεως, και αφού έπραξαν εκείνα τα οποία έπραξαν εις τας άλλας Μονάς, ήλθον τελευταίον και εις την Ιεράν Μονήν του Ζωγράφου, πυρ και μανίαν πνέοντες κατά των οικούντων αυτήν Μοναχών. Κατ’ εκείνον δε τον φρικτόν και φοβερόν δια το Άγιον Όρος καιρόν, πλησίον της Μονής Ζωγράφου ηγωνίζετο κατά μόνας εις Μοναχός, έχων συνήθειαν ιεράν να αναγινώσκη πολλάκις καθ΄ εκάστην τον Ακάθιστον Ύμνον της Θεοτόκου ενώπιον της θείας Εικόνος Αυτής. Εν μια λοιπόν των ημερών, ότε εις τα χείλη του Γέροντος αντηχούσεν ο Αρχαγγελικός ασπασμός της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας, το «Χαίρε», ακούει αίφνης ο Γέρων εκ της αγίας Αυτής Εικόνος τους εξής λόγους: «Χαίρε και συ, Γέρων του Θεού!», ο δε Γέρων εγένετο έντρομος. «Μη φοβού», εξηκολούθησεν ησύχως η εκ της Εικόνος θεομητορική φωνή, «αλλ’ απελθών ταχέως εις την Μονήν, ανάγγειλον εις τους αδελφούς και εις τον Καθηγούμενον ότι οι εχθροί εμού τε και του Υιού μου επλησίασαν. Όστις λοιπόν υπάρχει ασθενής τω πνεύματι, εν υπομονή ας κρυφθή, έως ότου παρέλθη ο πειρασμός, οι δε επιθυμούντες μαρτυρικούς στεφάνους ας παραμείνωσιν εν τη Μονή, άπελθε λοιπόν ταχέως».  

….είκοσι δε και εξ Μοναχοί, oι μη μνημονεύοντες τον λατινόφρονα Τζιοβάνι Βέκκο, μετά των οποίων και ο Καθηγούμενος, έμειναν εις την Μονήν και εισήλθον εντός του Πύργου, αναμένοντες τους εχθρούς αυτών και προσδοκώντες τους μαρτυρικούς στεφάνους. Το αποτέλεσμα: εικοσιέξ Οσιομάρτυρες Ζωγραφίται, οι ελέγξαντες τους λατινόφρονας, τον τε βασιλέα Μιχαήλ και τον Πατριάρχην Τζιοβάνι Βέκκον, επάνωθεν του Πύργου πυρί τελειούνται.

Τώρα :

Και οι δέκα εννέα Ηγούμενοι του Αγίου Όρους  υποδέχονται στο Άγιον Όρος, συλλειτουργούν και μνημονεύουν τον λατινόφρονα αρχιαιρεσιάρχην Πατριάρχην Κων/πόλεως  κ. Βαρθολομαίον, την ιδίαν ώρα που ο νέος Τζιοβάνι Βέκκος εκδιώκει απανθρώπως τους αδελφούς των Εσφιγμενίτας!...

Ἐδάκρυσεν ἡ εἰκών τῆς Ἁγίας Μαρίνης Πάχνας τῆς Πάφου;

Εἰς τήν κοινότητα Πάχνας τῆς Πάφου εἰς τήν Κύπρον οἱ κάτοικοι ἐξωργήσθησαν, ὅταν ὁ Σεβ.Μητροπολίτης Γεώργιος ἀμφισβήτησε τούς ἰσχυρισμούς των ὅτι εἰς τό ἐξωκκλήσιον  τῆς Ἁγίας Μαρίνης, ἡ εἰκών τῆς Ἁγίας ἐδάκρυσε. Ὁ Μητροπολίτης φέρεται νά ἀπήντησεν   εἰς τούς κατοίκους ὅτι: «Οἱ εἰκόνες μου δέν δακρύζουν». Συμφώνως πρός πληροφορίας, αἱ ὁποῖαι ἀνηρτήθησαν εἰς Κυπριακάς ἱστοσελίδας:

«Ἡ ἐπιτροπὴ τῆς ἐκκλησίας ζήτησε νὰ σταλεῖ ἀπὸ τὴ Μητρόπολη Πάφου εἰδικός, οὕτως  ὥστε νὰ ἐπιβεβαιωθεῖ τὸ “θαῦμα”, ἀλλὰ ὅταν αὐτὸς ἐπέδειξε, κατὰ τοὺς κατοίκους, ἀδιαφορία, ἐνημέρωσαν τὸν βουλευτὴ τοῦ ΔΗΣΥ Εὐθύμιο Δίπλαρο, ὁ ὁποῖος βρισκόταν   τυχαία στὴν κοινότητα καὶ ἀφοῦ ἐπεσκέφθη τὴν ἐκκλησία, τοῦ ζητήθηκε νὰ καλέσει τὰ τηλεοπτικὰ κανάλια, κάτι τὸ ὁποῖο φέρεται νὰ ἔπραξε. Ὁ Μητροπολίτης Πάφου φέρεται  νὰ ἀνέφερε σὲ δημοσιογράφους πὼς αὐτὰ ποὺ διαδίδονται, “ἐν πελλάρες τοὺς Παχνιῶτες”. Μετὰ ἀπὸ ἔντονες διαμαρτυρίες τῶν κατοίκων καὶ τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐπιτροπῆς, ἡ Μητρόπολη φέρεται νὰ ἐνημέρωσε τήν κοινότητα πὼς τὸ πρωὶ τῆς ἑπόμενης μέρας θὰ σταλεῖ  ὁ ἁρμόδιος νὰ ἐπιβεβαιώσει, κάτι τὸ ὁποῖο δὲν ἔγινε».

"O.T"

π. Θεόδωρος Ζήσης - "Η αιρετική απεικόνιση της Αγίας Οικογένειας

http://www.impantokratoros.gr & http://katanixis.blogspot.gr

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ  ΚΑΙ  ΘΕΑΝΘΡΩΠΙΝΗ  ΠΑΙΔΕΙΑ

Η ύπαρξις παιδείας φανερώνει το γεγονός, το μαρτυρηθέν και συνεχώς μαρτυρούμενον από ολόκληρον την εμπειρίαν του ανθρωπίνου γένους, ότι ο άνθρωπος είναι ον ατελές και ελλιπές. Τούτο μαρτυρούν όλαι αι φιλισοφίαι, όλαι αι θρησκείαι, όλαι αι επιστήμαι, όλοι οι πολιτισμοί. Ο άνθρωπος είναι ον το οποίον πρέπει να τελειοποιηθή και να ολοκληρωθή. Δια τούτο ο κύριος σκοπός της παιδείας είναι να τελειοποιήση και ολοκληρώση τον άνθρωπον. Αμέσως όμως γεννάται το εξής αναπόφευκτον ερώτημα: με τι να τον τελειοποιήση και με τι να τον ολοκληρώση;                                                                        

Από οποιανδήποτε πλευράν θεωρούμενος, ο άνθρωπος είναι κατά το είναι του «ανοικτός» προς άλλα όντα και προς άλλους κόσμους. Ούτος εις ουδεμίαν περίπτωσιν είναι η κεκλεισμένη μονάς του Λάϊμπνιτς. Με όλην την ζωήν του, την φυσικήν και την ψυχικήν, συνυφαίνεται ακαταπαύστως ο άνθρωπος, συνειδητώς ή υποσυνειδήτως, εκουσίως ή ενστικτωδώς, εις τον πελώριον και ακατάληπτον ιστόν της παν-ζωής του σύμπαντος κόσμου.