21. June 2013 - 8:18 (Serbian Orthodox Church)

In the Court of First Instance Skopje I, in Skopje, the politically staged court process against Archbishop Jovan of Ohrid, the Bishops: Marko of Bregalnica and David of Stobi, against the monastics and the faithful people of the Orthodox Ohrid Archbishopric has ended.
The court process has undoubtedly shown that it is a case of state persecution on religious grounds. Although the persecution has no evidence for the sentence it proposes, there is a very obvious intent, with an in advance reached political verdict, to sentence the unjustly accused, solely because of their religious affiliation, in order to confiscate the property of the Orthodox Ohrid Archbishopric for the benefit of the schismatic MOC (Macedonian Orthodox Church), which – on the other hand – would additionally complicate the position of the unrecognized MOC in the eventual future talks for their return to the catholicity of the Church!
The verdict is to be pronounced on July 2^nd, 2013.

Tα πάντα επιβάλλουν εις όλους μας επαγρύπνησιν.

Κατόπιν όλων των ενεργειών των ταγών της Ορθοδοξίας ο κίνδυνος να απαμβλυνθή εις την ψυχήν μας η συνείδησις, ότι οι Παπικοί είναι αιρετικοί καθίσταται μεγαλύτερος. Όταν ονομάζουν την Εκκλησίαν “πλοίον του Πέτρου”, όταν αναγορεύουν ένα άνθρωπον αλάθητον, όταν παρεισάγουν εις το Σύμβολον της Πίστεως επινοίας ανθρώπων, όταν δημιουργούν νέα δόγματα άγνωστα εις την Μίαν, Αγίαν και Αποστολικὴν Εκκλησίαν των πρώτων εννέα αιώνων, όταν στερούν τον λαὸν του Θεού απὸ το Αίμα του Κυρίου, ο Οποίος καλεί τους πάντας να το πίουν, όταν τόσα άλλα

παρόμοια διδάσκουν και πράττουν, δεν είναι αιρετικοί;

Είναι αιρετικοὶ οι Παπικοὶ και εμμένουν εις τας αιρετικὰς καινοτομίας των και τολμούν μάλιστα να τας θεωρούν, συμφώνως προς το μήνυμα του Πάπα, “ως κληρονομίαν Χριστού”. Είναι αιρετικοὶ και δι᾿ αυτὸ ως αιρετικοὺς βλέπουν ημάς τους Ορθοδόξους και ζητούν να εγκαταλείψωμεν την Ορθοδοξίαν μας, ζητούν με την υπόσχεσιν να μας μεταχειρισθούν “μετ᾿ ευσπλαγχνίας” !

Τα πάντα, λοιπόν, διαλαλούν τον κίνδυνον, που διατρέχομεν συνδιαλεγόμενοι με επιμόνους αιρετικούς και τα πάντα επιβάλλουν εις όλους μας επαγρύπνησιν.

Άγιος Ιωάννης Μαξίμοβιτς :

(Ένα κομμάτι από το γραπτό του: The Meaning of the Russian Diaspora).

Και τι δε θα έπρεπε να λεχθεί για τη πατρίδα [μας] Ρωσία;

Ευλογημένη είσαι εσύ, Ω, ρωσική γη που εξαγνίστηκες με το πυρ των παθών.

Εν πρώτoις, βαπτίστηκες με ύδωρ, τώρα υποφέρεις τα πυρά των παθών - ανάπαυση και γαλήνη σε περιμένουν.

Κάποτε οι χριστιανοί μάζευαν με ευλάβεια από το Κολοσσαίο άμμο που είχε ποτιστεί με το αίμα των μαρτύρων.

Ο τόπος του μαρτυρίου και του θανάτου των μαρτύρων θεωρείτο ιερός και ευλαβής.

Τώρα ολόκληρη η Ρωσία είναι μία παλαίστρα κομιστών των παθών. Η γη της έχει αγιαστεί από το αίμα τους και ο αέρας της από την άνοδο των ψυχών τους στους Ουρανούς.

Ιερή είσαι ‘συ, Ω, Ρωσία.

Ο αρχαίος συγγραφέας ήταν σωστός όταν είπε πως εσύ είσαι η Τρίτη Ρώμη και ότι τέταρτη δεν θα υπάρξει.

Ξεπέρασες την αρχαία Ρώμη με το πλήθος των άθλων των μαρτύρων σου. Ξεπέρασες και τη Ρώμη που σε βάπτισε [Κωνσταντινούπολη] με την στάση σου έναντι της Ορθοδοξίας και θα παραμείνεις αξεπέραστη μέχρι την συντέλεια του κόσμου.

Μόνο η γη που αγιάστηκε από τα Πάθη και το γήινο βίο του Θεανθρώπου είναι αγιότερη από εσένα στα μάτια των Ορθοδόξων Χριστιανών.

Το κείμενο στα Αγγλικά:

And what of the Russian fatherland? Blessed are you, O Russian land, being purified by the fire of suffering. You have gone through the water of baptism, and now you are going through the fire of suffering, and you will yet enter into your repose. At one time Christians gathered with reverence sand from the Colosseum which was drenched with the blood of martyrs. The place of the sufferings and death of the martyrs became sacred and especially revered. And now the whole of Russia is an arena of passion-bearers. Her earth has been sanctified by their blood, her air by the ascent of their souls to heaven. Yea, sacred are you, O Russia. The ancient writer was correct who said that you are the Third Rome, and there will be no fourth. You have surpassed the ancient Rome by the multitude of exploits of your martyrs, you have surpassed also the Rome which baptized you [Constantinople] by your standing in Orthodoxy, and you will remain unsurpassed to the end of the world. Only the land which was sanctified by the sufferings and the earthly life of the God-man is holier than you in the eyes of Orthodox Christians.

Προφητική φωνή του Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη.

http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/

(Αφιερωμένη σε όσους συγχέουν την Εκκλησία με την Ιεραρχία)

Ούτε εκ του υπουργείου ούτε εκ της Συνόδου αναμένομεν γενναίον τι δια την Εκκλησίαν. Η τελευταία μάλιστα απεδείχθη ανίκανος όλως, αφ΄ ης ημέρας ιδρύθη εν Ελλάδι, να διαπράξη αγαθόν τι υπέρ της Εκκλησίας. Τουναντίον μάλιστα και έβλαψε ταύτην καιρίως παραγνωρίσασα όλως τον αληθή αυτής προορισμόν και θεωρήσασα εαυτήν μέχρι τούδε απλούν εργαστήριον δεσποτάδων και παπάδων, ους στρατολογούσα συνήθως εκ της κοινωνικής υποστάθμης, άνευ ελέγχου παιδείας και ηθικής, εξαποστέλλει αυτούς ουχί ως ποιμένας, αλλ΄ ως λύκους βαρείς, μη φειδομένους του ποιμνίου του Κυρίου. Παρά τοιούτου σωματείου επαναλαμβάνομεν και πάλιν, ότι ουδέν απολύτως αγαθόν έχομεν να προσδοκώμεν. Πάσας τας ελπίδας ημών αναθέτομεν εις την ιδιωτικήν πρωτοβουλίαν εκείνων, οίτινες ακμαίον έτι διασώζοντες αυτοί το θρησκευτικόν αίσθημα και κηδόμενοι της τιμής και αξιοπρεπείας της Εκκλησίας και της θρησκευτικής διαπαιδαγωγήσεως του Έθνους ημών θέλουσι και δύνανται να συντελέσωσιν εις ανύψωσιν του εκκλησιαστικού γοήτρου και εις αναρρίπισιν του θρησκευτικού παρ΄ ημίν αισθήματος.

ΕΦΗΜΕΡΙΣ 7-4-1888

Οι Τσάμηδες μπήκαν στην κυβέρνηση της Αλβανίας

Κωνσταντίνος Χολέβας

Είχαμε τον Μπερίσα που ονειρευόταν τη «Μεγάλη Αλβανία», τώρα θα έχουμε τον Εντι Ράμα, του οποίου η κυβέρνηση θα στηρίζεται στις ψήφους πέντε Τσάμηδων. Η εναλλαγή κομμάτων στα Τίρανα ουδέποτε επηρέασε θετικά ή αρνητικά τις ελληνοαλβανικές σχέσεις. Ισως ο αγωγός ΤΑΡ μάς φέρει πιο κοντά. Πάντως, στα ζητήματα των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών και τα δύο μεγάλα κόμματα, δημοκρατικό και σοσιαλιστικό, τηρούν σχεδόν την ίδια αρνητική γραμμή. Απέναντι στα αιτήματα των Τσάμηδων τα δύο κόμματα είναι εξίσου υποστηρικτικά. Η νέα εξέλιξη είναι ότι βλέπουμε μετά τις βουλευτικές εκλογές να αυξάνονται οι έδρες των δύο τσάμικων κομμάτων και τον σοσιαλιστή Εντι Ράμα να σχηματίζει κυβέρνηση με την υποστήριξη πέντε ανθελλήνων Τσάμηδων, οι οποίοι κατόρθωσαν να εκλεγούν στην αλβανική Βουλή.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Saint John Maximovitch.

Condensed biography of Saint John Maximovitch (1896-1966)

Saint John was born on 4 June 1896 in the village Adamovka in the province of Kharkov in Southern Russia. He was a descendent of the aristocratic family Maximovitch, a member of which was pronounced a saint in 1916, the hierarch John Maximovitch, Metropolitan of Tobolsk, whose incorrupt relics are in Tobolsk to this day. This holy hierarch reposed at the beginning of the 18^th century but he carried the torch of his grace to his distant nephew, Michael (the baptismal name of Saint John, who later received the name of his uncle when he was tonsured a monk). His father Boris was a marshal of the nobility in a region of Kharkov and his uncle was rector at the University of Kiev. His relationship with his parents was always excellent. Throughout his youth, Michael was sickly and ate very little. He was a quiet kid, very polite and deeply religious. When he played he would dress his play soldiers as monks, collect icons and religious books and enjoyed reading about the lives of the Saints. At night he would stand praying for long periods. Because he was the eldest of five siblings, it was he who knew the lives of the Saints very well and became their first teacher of the Faith. He was very austere with himself in the application of ecclesiastic and national traditions. So much did he impress his teacher, who was a French woman and Catholic, that she was influenced by young Michael’s Christian life and was baptized Orthodox.

Ιερά Μητρ. Πειραιώς : Δελτίον Τύπου

Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΝ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ

Μιὰ «λεπτομέρεια», ἡ ὁποία κρύβει τεράστια σημασία

Ἡ ἐνανθρώπιση τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι τὸ σημαντικότερο γεγονὸς τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας. Ὁ αἰώνιος, ἄπειρος καὶ ἄναρχος Θεός, ὁ κατὰ φύσιν Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καταδέχτηκε νὰ αὐτοπεριορισθῆ στὸν χῶρο καὶ τὸν χρόνο. Νὰ γίνει ἄνθρωπος, ὑλοποιώντας τὸ προαιώνιο σχέδιό Του γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ πεσόντος στὴν ἁμαρτία ἀνθρωπίνου γένους. Ἐφόσον ὁ ἄνθρωπος δὲν μποροῦσε πλέον νὰ πραγματοποιήση τὴν δυνατότητα τῆς κατὰ χάριν θεώσεως, πού ἔλαβε κατὰ τὴ δημιουργία του ἐξ’ αἰτίας τῆς ὑποδουλώσεώς του στὴν ἁμαρτία καὶ τὴν φθορά, ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ τῶν οἰκτιρμῶν ἀνέλαβε νὰ τὸν σώσει καὶ νὰ τὸν ἐπαναφέρει στὸν ἀρχικὸ σκοπό, γιὰ τὸν ὁποῖο τὸν ἔπλασε. Τὸ ἱστορικὸ λοιπὸν γεγονὸς τῆς σαρκώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου εἶναι ἡ κορυφαία στιγμὴ τῆς ἱστορίας. Ἡ ἐνανθρώπιση τοῦ Θεοῦ Λόγου ὄχι μόνο σημάδεψε τὴν ἀνθρώπινη ἱστορία, ἀλλὰ ἀποτέλεσε δίκαια τὴν τομή της, στὴν πρὸ τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἐποχὴ καὶ στὴν μετὰ τὴ Γέννησή Του ἐποχή. Ἡ πρὸ Χριστοῦ ἐποχὴ εἶναι ἡ ἐποχὴ τῆς πτώσεως καὶ τῆς ἀπομακρύνσεως τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὸν Θεό. Ἂν ἑξαιρέσουμε τὸν λαὸ τοῦ Ἰσραήλ, πού ἦταν ὁ μοναδικὸς λαός, στὸν ὁποῖον ὁ Θεὸς ἀπεκάλυψε τὸν Ἑαυτό του καὶ τὸ θέλημά του, ὅλοι οἱ ὑπόλοιποι λαοὶ ζοῦσαν μέσα στὸ σκοτάδι τῆς πλάνης καὶ τῆς εἰδωλολατρείας, διότι «ἐματαιώθησαν ἐν τοῖς διαλογισμοῖς αὐτῶν καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία…καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τῆ κτίσει παρὰ τὸν κτίσαντα…» (Ρωμ.1,25-32).

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Και πάλιν να επαναλάβωμεν και να υπενθυμίσωμεν: Εις το Θεανθρώπινον σώμα της Εκκλησίας έκαστον μέλος του σώματος αυτού, ως ζων και θεοειδές κύτταρόν του, ζη όλην την Θεανθρωπίνην ζωήν της Εκκλησίας, κατά το μέτρον της πίστεώς του και των άλλων αρετών και αγώνων του. Ό,τι είναι ιδικόν του τελειούται και τελειοποιείται με τον Θεόν: Ο νους του τελειοποιείται με τον Θεόν και αυξάνει εις Θεό-νουν, η συνείδησίς του, αυξάνει εις Θεο-συνείδησιν, η θέλησίς του τελειοποιείται εις Θεο-θέλησιν, η αίσθησίς του μεταμοργώνεται εις Θεο-αίσθησιν, και όλος ο άνθρωπος οικοδομείται και αυξάνει εις Θε-άνθρωπον, διότι εις τούτο ακριβώς συνίσταται ο προορισμός και το θεϊκόν νόημα του ανθρωπίνου είναι. Όλα αυτά πραγματοποιούνται δια της συνεχούς κοινωνίας «συν πάσι τοις αγίοις». Ο χριστιανός πορεύεται κάθε ημέραν και κάθε στιγμήν «συν πάσι τοις αγίοις». Η εν τη λατρεία παρουσία των διαφόρων αγίων της ημέρας, των Αποστόλων, των Μαρτύρων, των Ομολογητών, των Οσίων κλπ, σημαίνει την παρουσίαν των πολυποικίλων δυνάμεων και τρόπων της θεανθρωπίνης ζωής, των ενεργουσών δια των εν λόγω Αγίων. Η δε πραγματική πηγή της κάθε ενεργείας των Αγίων της ημέρας είναι ο Χριστός. Αυτός ως η Κεφαλή της Εκκλησίας κυβερνά δι΄ αυτών και κατευθύνει τα πάντα μέσα εις το θεανθρώπινον Σώμα Του, την Εκκλησίαν.