Είπε γέρων :


 Κάποτε πήγε ένας μοναχός σ` ένα κελί που ήταν καθαρό, περιποιημένο, αρχοντικό επίσημο. 
Είπε:
 
Όπως είναι η καρδιά του Γέροντα έτσι είναι και το κελί του. 

Πήγε σ` ένα άλλο που ήταν ακατάστατο, αραχνιασμένο κι άνω – κάτω. 
Είπε:
 
Ο Γέροντας είναι καλός, ασχολείται συνέχεια με τα πνευματικά,
 
και δεν έχει καθόλου καιρό για τα υλικά.
 

Ήταν αγαθός ο μοναχός αυτός και τα έβλεπε όλα όμορφα.
 
Ότι είσαι αυτό βλέπεις, ότι ζητάς αυτό βρίσκεις. 

Ποιος «άδης» θα εκφωνήσει το μνημόσυνο του πάπα



......πως είναι λοιπόν νόμιμο και θεάρεστο να ενωθούμε με εκείνους από τους οποίους αποκοπήκαμε δίκαια και κανονικά , εφόσον παραμένουν αμετάβλητα στις αιρέσεις τους; Εάν το δεχθούμε αυτό ανατρέπουμε μονομιάς τα πάντα και καταργούμε την Ορθοδοξία ...... 

..... Ποιος «άδης» θα εκφωνήσει το μνημόσυνο του πάπα – ο οποίος αποκόπηκε δίκαια από το Άγιο Πνεύμα εξ αιτίας της αυθαδείας του, εναντίον του Θεού και των θείων Μυστηρίων – και θα γίνει με αυτόν τον τρόπο εχθρός του Θεού ; Διότι αν ακόμη και ο απλός χαιρετισμός, μας καθίστα κοινωνούς των πονηρών έργων αυτού που χαιρετάμε , πόσο μάλλον η μνημόνευσης του, εκφώνως, και μάλιστα την στιγμή που αντικρίζουμε με φρίκη τα θεία Μυστήρια ; 
Αν αυτός ο Ίδιος που βρίσκεται μπροστά μας είναι η Αυτοαλήθεια , πως είναι δυνατό να ανεχθεί ένα τόσο μεγάλο ψεύδος , το να συγκατατάσσεται δηλαδή ο πάπας μεταξύ των λοιπών Ορθοδόξων πατριαρχών ; Μήπως θα παίξουμε θέατρο κατά τον καιρό των φρικτών Μυστηρίων ; Και πως θα τα ανεχτεί αυτά η ψυχή του Ορθοδόξου και δεν θα απομακρυνθεί αμέσως από την εκκλησιαστική κοινωνία αυτών πού τον μνημόνευσαν και δεν θα τους θεωρήσει ιεροκαπήλους ;
 
Άλλωστε η Ορθόδοξη Εκκλησία του Θεού δεχόταν από παλιά την αναφορά του ονόματος του αρχιερέως ενώπιον των Αγίων Μυστήριων ως τελεία συγκοινωνία....

Από το βιβλίο: Οι αγώνες των μοναχών υπέρ της Ορθοδοξίας έκδοση της Ι. Μονής 
Οσίου Γρηγορίου. 

What the Ecumenists should remember:


On crucial questions  of the Faith, it is precisely, in the words of  Patriarch Anthimos VI  and the other Patriarchs with him, the “protectors of the Faith”, that is, “the people themselves, who always desire to preserve their faith unchanged and in agreement with the Fathers” when confronted with  challenges to the life of the Church.

ΕΠΕΙΔΗ «ΧΛΕΥΑΖΕΙ ΤΟ ΘΕΟ» Πρόστιμο σε τουρκικό κανάλι για τους... Simpsons


Πρόστιμο 52.000 τουρκικών λιρών (22.600 ευρώ) επέβαλε το τουρκικό Ανώτατο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο (RTUK) στο τουρκικό ιδιωτικό τηλεοπτικό δίκτυο CNBC-E επειδή μετέδωσε επεισόδιο της αμερικανικής σειράς κινουμένων σχεδίων «The Simpsons» στο οποίο ο Θεός εμφανίζεται υπό την επιρροή του διαβόλου.
Σύμφωνα με την Χουριέτ, το RTUK δικαιολόγησε την απόφασή του εξηγώντας πως σ' αυτό το επεισόδιο, η σειρά «χλεύασε τον Θεό» παρουσιάζοντας μια ομάδα νέων να σχολιάζει ένα φόνο που πραγματοποιήθηκε με θεϊκή διαταγή. Ο Θεός τους ενθαρρύνει στη συνέχεια να καταναλώσουν οινοπνευματώδη με την ευκαιρία της Πρωτοχρονιάς.
«Ένα από τα πρόσωπα χρησιμοποιεί καταχρηστικά τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ενός άλλου για να το κάνει να διαπράξει φόνους. Η Βίβλος καίγεται δημοσίως και ο Θεός και ο Σατανάς εμφανίζονται με τη μορφή ανθρώπων», καταγγέλλεται στην αναφορά του RTUK, την οποία επικαλείται η εφημερίδα. Τα μέλη του RTUK ελέγχουν το σεβασμό της νομοθεσίας από τα τηλεοπτικά κανάλια.
Σε μια άλλη σκηνή που επικρίνεται από το RTUK, ο Θεός εμφανίζεται να σερβίρει καφέ στον διάβολο, κάτι που αποτελεί προσβολή στη θρησκευτική πίστη, προσθέτει η αναφορά την οποία επικαλείται η Χουριέτ.
Το RTUK δεν ήταν διαθέσιμο σήμερα για να σχολιάσει την απόφασή του.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63747684

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ο Χρυσόστομος : Δῶστε, δῶστε στοὺς φτωχούς!


Ξέρω ὅτι πολλοὶ ἀπὸ τοὺς συγκεντρωμένους πάλι θὰ μᾶς κατηγορήσουν, ὅταν μιλοῦμε γι' αὐτά, καὶ θὰ ποῦν «Μή, σὲ παρακαλῶ, μὴ γίνεσαι φορτικὸς καὶ βαρετὸς στοὺς ἀκροατές• ἄφησέ το στὴ συνείδηση τοῦ καθενός, ἄφησέ το στὴν κρίση τῶν ἀκροατῶν• ἔτσι τώρα μᾶς ντροπιάζεις, μᾶς κάνεις νὰ κοκκινίζουμε!...». 

Ἀλλ' ὄχι! Αὐτὰ τὰ λόγια δὲν τὰ ἀνέχομαι! Γιατί οὔτε ὁ Παῦλος ντρεπόταν νὰ ἐνοχλῆ συνέχεια γιὰ τέτοια πράγματα καὶ νὰ ζητᾶ σὰν ζητιάνος. Ἐὰν ἔλεγα τοῦτο, δηλαδὴ δός μου, φέρε γιὰ τὸ σπίτι μου, ἲσως νὰ 'ταν ντροπή. Ἂν καὶ οὔτε τότε θὰ 'ταν ντροπή. «Οἱ γὰρ τῷ θυσιαστηρίῳ», λέγει, «προσεδρεύοντες, τῷ θυσιαστηρὶῳ συμμερίζονται» (Α' Κορ. 9,13). Πλὴν ὅμως πιθανὸν νὰ μὲ κατηγοροῦσε κάποιος, ὅτι μιλῶ γιὰ τὸν ἑαυτὸ μου• τώρα ὅμως παρακαλῶ γι' αὐτοὺς ποὺ στεροῦνται, μᾶλλον ὄχι γι' αὐτοὺς ποὺ στεροῦνται, ἀλλὰ γιὰ σᾶς ποὺ δίνετε• γι' αὐτὸ καὶ μιλῶ χωρὶς νὰ ντρέπομαι.
 
Γιατί ποῦ εἶναι ἡ ντροπὴ σὰν πῶ, δῶσε στὸν Κύριο ποῦ πεινᾶ, ντύσε τον ποὺ γυρίζει γυμνός, φιλοξένησέ τον ποῦ εἶναι ξένος; Ὁ Δεσπότης σου δὲν ντρέπεται μπροστὰ σ' ὅλη τὴν οἰκουμένη νὰ λέγη «ἐπείνασα καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν» (Ματθ. 25,42), ὁ ἀνενδεής, ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τίποτε  καὶ ἐγὼ θὰ ντραπῶ καὶ θὰ διστάσω; Σὲ παρακαλῶ, μακριὰ τέτοια πράγματα! Τοῦ διαβόλου εἶναι αὐτὴ ἡ ντροπή!
 

Δὲν θὰ ντραπῶ, λοιπόν. Ἀντίθετα μάλιστα καὶ μὲ παρρησία θὰ πῶ• δῶστε σ' ὅσους ἔχουν ἀνάγκη, καὶ θὰ φωνάζω πιὸ δυνατὰ ἀπ' αὐτούς. Γιατί ἐὰν κάποιος ἔχη στοιχεῖα καὶ μπορῆ νὰ μᾶς κατηγορήση, ὅτι αὐτὰ τὰ λέμε γιὰ νὰ σᾶς παρασύρουμε πρὸς ὄφελός μας, καὶ μὲ τὸ πρόσχημα τῶν φτωχῶν κερδίζουμε ἐμεῖς, τότε πράγματι αὐτὰ δὲν εἶναι μονάχα ἄξια ντροπῆς, ἀλλὰ καὶ μυρίων κεραυνῶν, καὶ οὔτε ἀξίζει νὰ ζοῦν ὅσοι κάνουν παρόμοια.
 


Ἀλλὰ ἐάν, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, καθόλου δὲν σᾶς ἐνοχλοῦμε γιὰ τὸν ἑαυτό μας καὶ κηρύττουμε ἀδάπανο τὸ εὐαγγέλιο, χωρὶς βέβαια νὰ κοπιάζουμε ὅπως ὁ Παῦλος, ἀρκούμενοι πάντως στὰ δικά μας, μὲ ὅλο τὸ θάρρος θὰ σᾶς λέγω, δῶστε στοὺς φτωχούς• καὶ δὲν θὰ σταματήσω νὰ τὸ λέγω, καὶ ὅταν δὲν δίνετε θὰ σᾶς εἶμαι σκληρὸς κατήγορος!


(εάν δεν μπορείτε να διαβάσετε το κείμενο, παρουσιάζει τετραγωνάκια στην οθόνη του υπολογιστή σας, ενημερώστε με να το γράψω μονοτονικά. Είναι κρίμα να χάνονται τέτοια κείμενα. Η διεύθυνση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μου είναι στο επάνω μέρος της οθόνη σας, αν δεν θέλετε να το γράψετε στα σχόλια).

Ορθ. Εκκλησία και Οικουμενισμός σελίς 242 του Άγ. Ιουστίνου (Πόποβιτς)


 Ω, αδελφοί μου! Δεν το βλέπετε όλοι τούτο; Δεν έχετε αισθανθή το σκότος και το έγκλημα της αντιχριστιανικής Ευρώπης επάνω εις το σώμα σας; Προτιμάτε την Ευρώπην ή τον Χριστόν;
Τον θάνατον ή την ζωήν; 
Αυτά τα δύο έθεσε την παλαιά εποχήν ο Μωησής ενώπιον του λαού του.
Και ημείς αυτά τα δύο θέτομεν ενώπιόν σας. Να γνωρίζετε: η Ευρώπη είναι ο θάνατος, ο Χριστός είναι η ζωή.
Εκλέξατε την ζωήν, δια να ζήσετε εις τους αιώνας.

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.


Tαπεινώς ζητώ συγγνώμην, διότι και εγώ ο παναμαρτωλός, όντως παναμαρτωλός, ετόλμησα να ψελλίσω αυτάς τας ολίγας λέξεις περί της Β΄ Συνόδου του Βατικανού. Έπραξα δε τούτο «καθ΄ υπακοήν». Τούτον εζητήθη από εμέ τον μηδαμινόν και παναμαρτωλόν. Εξετέλεσα την υπακοήν ειλικρινώς, ευσυνειδήτως, με συνοχήν καρδίας και στεναγμούς, ερειδόμενος εις την υποστήριξιν του αγίου πρωτοκορυφαίου Αποστόλου (πρβλ. Α΄ Πέτρου 3, 15). Εάν δε κάποιος, αναγινώσκων τας γραμμάς αυτάς, αισθανθή τον εαυτόν του θιγόμενον, ας με συγχωρήση, διότι λόγω της παναμαρτωλότητός μου, δεν ημπόρεσα να διατυπώσω καλύτερα την αλήθειαν περί της Παναληθείας. Και ας ικετεύση τον Γλυκύτατον Κύριον Ιησούν, τον πάντοτε εύσπλαγχνον και πολυεύσπλαγχνον δια κάθε αμαρτωλόν μετανοούντα, να συγχωρήση και εις εμέ τον παναμαρτωλόν τας νέας μου και τας νεωτέρας μου αμαρτίας. Διότι πιστεύω, εξ όλης καρδίας πιστεύω, ότι «πολύ ισχύει δέησις δικαίου» (Ιακ. 5, 16), ακόμη και δι΄ ένα παναμαρτωλόν, όπως είμαι εγώ, εις όλον το είναι μου.


Συνεχίζεται.  

THAT ALL MAY BE ONE


 The Orthodox Church teaches that She has no need to search for a “lost unity”, because Her historic consciousness dictates that She is the Una Sancta and that all Christian groups outside of the Orthodox Church can recover their unity only by entering into the bosom of that Church which preserved its identity with early Christianity.

Ιερά Μητρ. Πειραιώς--- Ανακοίνωσις


Π ρ ό ς
Τούς Πανοσιολ. καί Αἰδεσ. ᾿Εφημερίους
Προέδρους Ἐκκλ. Συμβουλίων Ἱ. Ναῶν
τῆς καθ᾿ ἡμᾶς ῾Ιερᾶς Μητροπόλεως
*   *   *
᾿Αγαπητοί Πατέρες καί ᾿Αδελφοί,
Παρακαλοῦμεν ὅπως ἀνακοινώσητε εἰς τήν Θ. Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς 9 Δεκεμβρίου ἐ.ἔ. πρό τῆς Ἀπολύσεως τήν κάτωθι Ἀνακοίνωσιν
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
Ἀγαπητοί Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,
Ἐν τῇ ποιμαντικῇ ἡμῶν προσπαθείᾳ ὅπως εὐαισθητοποιήσωμεν πάντας, γονεῖς, κοινωνίαν, πολιτικόν σύστημα, ἐκπαιδευτικήν κοινότητα μεταφέρομεν ἐναγωνίως τάς ὑπευθύνους καί ἐξόχως σοβαράς δηλώσεις διά τῶν ὁποίων κατηγγέλθη εἰς τήν Ἐπιτροπήν Κοινωνικῶν Ὑποθέσεων τοῦ Κοινοβουλίου ἀπό τήν Μονάδα Ἀπεξαρτήσεως Τοξικομανῶν τοῦ Ψυχιατρικοῦ Νοσοκομείου Ἀθηνῶν (18 ΑΝΩ κ. Κατερίνα Μάτσα) δηλώσεις πού ἐπεβεβαίωσεν ἡ ἐπιστημονική ὑπεύθυνος τοῦ Ἐθνικοῦ Κέντρου Τεκμηριώσεως καί Πληροφορήσεως διά τά Ναρκωτικά κ. Μανίνα Τερζίδου, διά τήν ἐμφάνισιν μιᾶς νέας τρομακτικῆς ἐμβελείας καί δράσεως ναρκωτικῆς καί διεγερτικῆς οὐσίας ἡ ὁποία εἶναι πολύ ἰσχυροτέρα τῆς ἡρωΐνης κατά 10 φοράς, ὀνομάζεται Σίσα καί πωλεῖται εἰς εὐτελιστικήν τιμήν.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


      +π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης

Με τας δεδομένας προϋποθέσεις, αι οποίαι παρουσιάσθησαν εις την μελέτην ταύτην, θα έπρεπε να είναι σαφές διατί, εκτός του Αυγουστίνου, κανείς Πατήρ της Εκκλησίας δεν εφαντάσθη τον εαυτόν του να είναι απησχολημένος εις μίαν δήθεν προσπάθειαν αποπείρας της Εκκλησίας να κατανοή το μυστήριον του Θεού και την Ενσάρκωσιν προοδευτικώς καλύτερα με την πάροδον του χρόνου. Η διατύπωσις του δόγματος δεν έχει καμμίαν σχέσιν με ουδεμίαν προσπάθειαν κατανοήσεως αυτών των μυστηρίων. Όλοι οι Πατέρες συμφωνούν με τον Άγιον Γρηγόριον τον Θεολόγον, αποκαλούμενον ούτως, διότι είχε φθάσει εις τον δοξασμόν, ότι: "Θεόν, φράσαι αδύνατον, νοήσαι δε αδυνατώτερον". Θεολογία είναι η περί του Θεού γνώσις εν αδιαλείπτω προσευχή και η σπουδή της Γραφής και του Δόγματος. Είναι είς οδηγός προς τον Θεόν εις ένα ωκεανόν προλήψεων και παρανοήσεων περί Αυτού. Αμφότερα καταργούνται εις την θέαν του Χριστού εν τη δόξη του Πατρός Του, δια του Πνεύματος και συγχρόνως μία εμπειρία, η οποία υπερβαίνει ρήματα και νοήματα και εμπνέει ταύτα ρήματα και νοήματα, τα οποία θα οδηγήσουν άλλους εις Αυτόν. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να καθορίση μίαν καθαράν διάκρισιν μεταξύ του δόγματος και του μυστηρίου του Θεού. Ο Αυγουστίνος συνέχεε τα δύο και ενόμιζεν ότι δια της αποδοχής του ενός, ημπορούσε να κατανοήση το άλλο δια της πίστεως. Αλλά, ο σκοπός του δόγματος, δεν είναι να γίνη κατανοητόν το μυστήριον αλλά να καταργηθή το δόγμα εν τω μυστηρίω του δοξασμού, ο οποίος είναι υπεράνω της κατανοήσεως, εφ' όσον ο Θεός είναι μυστήριον και παραμένει τοιούτον ακόμη και εις εκείνους, οι οποίοι βλέπουν Αυτόν εν Χριστώ. Ακόμη κανείς κατανοεί το δόγμα, αλλά μόνον, όταν γνωρίζη τον σκοπόν του και δεν το συγχέει με τον Ίδιον τον Θεόν.

Συνεχίζεται.

The Wall Street Journal : Greeks Seek Strength in the Powers of a Revered Monk to Predict Events

By GORDON FAIRCLOUGH