Ο Θεός δέχεται τη μετάνοια του αμαρτωλού

Του Άγ. Ιωάν. του Χρυσόστομου. 

Θα σηκωθώ και θα πορευθώ προς τον πατέρα μου, λέγει ο άσωτος, και θα του πω: «Πατέρα, αμάρτησα στον ουρανό και ενώπιόν σου και δεν είμαι άξιος να ονομασθώ υιός σου. Κάνε με σαν ένα από τους δούλους σου». Μου αρκούν για τη σωτηρία μου αυτά τα λόγια. Μου αρκεί για μεσολάβηση το όνομα του πατέρα μου. Γιατί δεν μπορεί ο δικός μου πατέρας, όταν προσφωνηθή πατέρας από μένα, να μη φανή και στα έργα πατέρας. Δεν μπορεί να μη συγκινηθούν τα σπλάχνα του, γιατί είναι εύσπλαχνος. Δεν μπορεί, όταν ακούση το «ήμαρτον», να μη δώση συγγνώμην στα παραστρατήματά μου... Γνωρίζω πόσα κατορθώνει σ' αυτόν η μετάνοια. Γνωρίζω πόση δύναμη έχουν μπροστά του τα δάκρυα... Γνωρίζω του Θεού μου την αγαθότητα. Γνωρίζω του πατέρα μου την ημερότητα. Θα με ελεήση τώρα που μετανοώ, εμένα που δεν με τιμώρησε όταν αμάρτανα. 

ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

Χρήστου Γεωργίου Αργυρακοπούλου                                                                                           (εκπαιδευτικού, 1964)

«Η γαρ κατά Θεόν λύπη μετάνοιαν εις σωτηρίαν αμεταμέλητον κατεργάζεται, η δε του κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται» (Αποστόλου Παύλου Β΄ Κορ. ζ:10).

Γενική είναι η ομολογία και καθολικό το συμπέρασμα, ότι η ανθρωπίνη κοινωνία δεν συμπεριφέρεται κατά τρόπον πολιτισμένον και ομαλόν. Η εικόνα, την οποίαν παρουσιάζει ο σύγχρονος άνθρωπος, τόσον ως άτομον, όσον και ως σύνολον, μαρτυρεί, ότι σοβαρά κρίσις υπάρχει εις τον κοινωνικόν μηχανισμόν. Το κοινωνικόν σκάφος κλυδωνίζεται και δεινώς βασανίζεται. Έξωθεν μεν βάλλεται υπό των αφρισμένων συγχρόνων ρευμάτων έσωθεν δε τείνει να παραλύση εκ της απειθαρχίας και ακαταστασίας, την οποίαν παρουσιάζει το εγκαταλείψαν τας θέσεις του λογικόν πλήρωμα. Οι άνθρωποι προχωρούν με κατεστραμμένην την πυξίδα του ηθικού βίου. Αρέσκονται εις τας ευκόλους λύσεις της ζωής και ζουν χωρίς το αίσθημα της ευθύνης. Η οικογένεια διέρχεται ηθικήν κρίσιν, οι δεσμοί της συντρίβονται και διαλύονται, ενώ τα μέλη της επιπλέουν, ως άλλα ναυάγια, επί του θολού κοινωνικού πελάγους. Η νεολαία αφήρεσε τον ζυγόν της πειθαρχίας και της ηθικής και καλπάζει αφηνιασμένη και ασύδοτη προς τον ευρύ και εύκολον κατήφορο. 

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

Κλείνοντας αὐτή τήν ἑνότητα πρέπει νά ἀναφέρωμε ὅτι σήμερα τό αὐτοδιοίκητο τοῦ ἁγ. Ὄρους δέν ὑπάρχει, διότι οἱ Μονές τό ὑπέταξαν οἰκειοθελῶς στόν Πατριάρχη, εἰδικά εἰς τά θέματα τῆς πίστεως, ὁ δέ Πατριάρχης ἀντιμετωπίζει καί συμπεριφέρεται πρός τίς μονές τοῦ Ὄρους ὅπως συμπεριφέρεται ὁ κάθε Μητροπολίτης στόν κόσμο πρός τούς μοναχούς τῆς δικαιοδοσίας του, δηλαδή σάν ἀφέντης. 

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Κατά το μέτρο της πίστεως

Μια ψυχή που καθαρίζεται από τα ψεκτά πάθη της, δηλαδή από την φιληδονία, τη φιλοδοξία, και τη φιλαργυρία, σ’ όλες τις λεπτομέρειές των, αποκτά δύναμη, αγαθότητα, και ελευθερία. Το θυμοειδές στρέφεται κατά των δαιμόνων μονάχα, το επιθυμητικό μεταβάλλεται σε αγάπη προς τον Θεό, και τον άνθρωπο και το λογιστικό κινείται με καθαρότητα στην προσευχή και στις πνευματικές θεωρίες, ενώ το Άγιο Πνεύμα, με τις άκτιστες ενέργειές του, πνευματοποιεί τις φυσικές αρετές κατά το μέτρο της πίστεως.

Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως : Ὅτι ὁ ἄνθρωπος ἐπλάσθη ὅπως γνωρίσῃ καὶ δοξάσῃ τὸν Θεὸν

Πηγή : http://krufo-sxoleio.blogspot.ca/

(ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΝ ΣΤΟ "ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΩΝ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ" ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΤΑΚΟΥ - ΑΘΗΝΑΙ 1899. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΤΟΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΑΔΕΛΦΟ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ)

   Ἀληθῶς ὁ ἄνθρωπος ἐπλάσθη ὅπως γνωρίσῃ τὸν Θεὸν καὶ δοξάσῃ αὐτόν. Οὗτός ἐστιν ὁλόγος καὶ ὁ σκοπὸς τῆς δημιουργίας του, τοῦτο τὸ ἀνατεθὲν αὐτῷ ἐπὶ γῆς ἔργον, οὗτος ὁλόγος, δι’ ὃν ἐπλάσθη ὂν ἠθικὸν καὶ ἠθικὼς ἐλεύθερον ὄν. Ἐπλάσθη λοιπὸν ὅπως ὑψοῦται πρὸς τὸν Θεόν, ὅπως αὐτὸν ἐπιποθῇ καὶ ἐπιζητῇ, αὐτὸν ἀγαπᾷ, λατρεύῃ καὶ δοξάζῃ.Ἐπλάσθη ὅπως ἡ δημιουργία ἡ ἀπὸ τῶν θείων χειρῶν τοῦ Δημιουργοῦ ἐξελθοῦσαἀναγνωρίσῃ καὶ δοξάσῃ τὸν Δημιουργὸν αὐτῆς. Ναί, τούτου ἕνεκεν ἐπλάσθη, καὶ αὕτη μόνηἡ ἀποστολὴ τοῦ ἀνθρώπου· τοῦτο μαρτυρεῖται ἔκ τε τῆς πνευματικῆς αὐτοῦ φύσεως, ἔκ τε τῶν πόθων αὐτοῦ καὶ τῆς ἐκδηλώσεως τῶν καθόλου ψυχικῶν αὐτοῦ δυνάμεων. Ἐὰν μὴ ἡἀσχολία αὕτη ἦν τὸ κύριον αὐτοῦ ἔργον, οὐδεμία ἑτέρα ἀσχολία δύναται νὰ ἐξηγήσῃ τὸν λόγον τῆς ἐμφανίσεως αὐτοῦ ἐπὶ τῆς γῆς, τὸν λόγον τῆς λογικότητος, ἠθικότητος καὶἐλευθερίας αὐτοῦ, ἤτοι τὴν ἐμφάνισιν τοιούτου πνευματικοῦ ὄντος. Τὸ μὴ δεσμούμενον ἐπὶ τῆς γῆς ἀνθρώπινον πνεῦμα, ἀλλ’ ἢ πρὸς τοὺς οὐρανοὺς ἀνιπτάμενον καὶ πρὸς τὸ ἄπειρονἐνατενίζον καὶ διαπύρους πόθους ἔχουσα καρδία τοῦ θαυμασίου τούτου ὄντος ὑπὸ οὐδενος τῶν γηΐνων ποτὲ πληρουμένη, ὑπ’ οὐδεμιᾶς ἑτέρας ἐξηγεῖται γηΐνης ἀποστολῆς, διότι πάντα τὰ γήϊνά εἰσι πεπερασμένα καὶ ἀνεπαρκῆ διά τε τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν τοιούτου ὄντος, καὶ οὐδὲν ἐξ αὐτῶν ἱκανοποιεῖ τὰς ἀπαιτήσεις τοῦ νοὸς καὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ. Οὐδεὶς λόγος, οὐδεμία ἀσχολία γήϊνος δύναται νὰ δώσῃ ἱκανοποιούσαν ἐξήγησιν τοῦ φαινομένου ἐν τῷἀνθρώπῳ. Ὁ ἄνθρωπος ἄνευ τῆς γνώσεως τοῦ Θεοῦ, ἄνευ τοῦ θείου ἔργου τῆς ἀποστολῆς αὐτοῦ εἶναι ὂν ἀκατανόητον, εἶναι μυστήριον ἀκατάληπτον, εἶναι ἀντίφασις πρὸς τὴν φύσιν.Ἡ ἐμφάνισις αὐτοῦ ἐπὶ τῆς γῆς ἄνευ ὑψηλῆς ἀποστολῆς, ἄνευ τῆς πρὸς τὸν Θεὸνἐπικοινωνίας εἶναι ἀνεξήγητος, εἶναι περιττότης. Ἰδού, ἀφαιρέσατε τὰς ὑπ’ αὐτοῦδημιουργηθείσας ἀνάγκας, ἀπόδοτε αὐτῷ τὸν πλοῦτον καὶ τὴν ἀφθονίαν τῆς φύσεως καὶἐρευνήσατε τὸ ἀκάθεκτον αὐτοῦ πνεῦμα, ἐρευνήσατε τοὺς ἀπείρους τῆς καρδίας αὐτοῦπόθους, καὶ θέλετε εὕρη τὸ μὲν πνεῦμα αὐτοῦ ἀπαιτοῦν ἐνδελεχῆ ἀσχολίαν, τὴν δὲ καρδίανἐπιποθοῦσαν τὸ ἄπειρον. Πόθεν ἡ ἐνδελέχεια αὕτη τοῦ πνεύματος; Πόθεν τὸ καινόν ἐν τῇκαρδίᾳ; Πῶς ὁ γήϊνος ἄνθρωπος μένει ἀνικανοποίητος ἐκ τῶν γηΐνων; Πόθεν ἡ ἀνεπάρκεια αὐτῶν; Πόθεν αἱ ξέναι πρὸς τὴν περὶ αὐτὸν φύσιν ἀπαιτήσεις αὐτοῦ; Βεβαίως ὁ πάνσοφος Δημιουργός, ὁ δημιουργήσας καὶ διαπλάσας τὴν καρδίαν αὐτοῦ τοιαύτην δὲν προέθετο νὰ καταστήσῃ τὸν ἄνθρωπον δυστυχῇ διὰ τῆς ἐπιζητήσεως κενῶν πόθων καὶ ὁρμῶν, διότι ἡἀγαθότης αὐτοῦ, ἡ πανταχοῦ ἐμφαινομένη καὶ μαρτυρουμένη ἀποκρούει τοιαύτην ὑπόθεσιν.Ἐδόθησαν ἄρα σκοπίμως καὶ λελογισμένως πρὸς ἀίδιον αὐτοῦ εὐτυχίαν καὶ ἀληθῆμακαριότητα· ἐδόθησαν αὐτῷ ὅπως ἄρωσιν αὐτὸν τῶν γηΐνων, ἀποσπάσωσιν ἐκ τῶν χθαμαλῶν καὶ ταπεινῶν καὶ ἀνυψώσωσι πρὸς τὰ ὑψηλὰ καὶ μεγάλα καὶ θεῖα καὶ οὐράνια καὶἀναδείξωσι αὐτὸν ἀληθῆ κορωνίδα τῆς δημιουργικῆς κτίσεως. Ναί, οὗτος ὁ λόγος τῆς δημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου, ὑποχρεοῖ ἡμᾶς νὰ δεχθῶμεν καὶ τὴν ὑπόθεσιν ταύτην, ὡς τὴν μόνην ἀληθῆ καὶ βεβαίαν διότι συνηγορεὶ πρὸς ταύτην αὐτὴ ἡ τοῦ Θεοῦ ἀγαθότης καὶσοφία. Ἡ ὑπόθεσις αὕτη τοσοῦτον ἐστὶν ἀληθής, ὅσον εἶναι σύμφωνος καὶ πρὸς τάςἐμφύτους τοῦ ἀνθρώπου ὁρμᾷς καὶ προς τὴν θείαν ἀγαθότητα καὶ πανσοφίαν αὐτοῦ. Τὴνἀλήθειαν ταύτην μαρτυρεῖ καὶ ἡ Ἁγία Γραφὴ λέγουσα ὅτι ὁ Θεὸς ἔπλασε τὸν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν αὐτοῦ, ὅπως καταστήσῃ αὐτὸν κοινωνὸν τῆς ἰδίας ἀγαθότητος καὶμακαριότητος. Ὁ Ἄνθρωπος λοιπὸν ἐδημιουργήθη ἵνα γνωρίσῃ τὸν Θεόν, ἵνα ἵδῃ τὴν δόξαν αὐτοῦ καὶ δοξάσῃ αὐτὸν ὡς Ποιητὴν καὶ Πλάστην του καὶ ὡς Δημιουργὸν τοῦ κόσμου. Ναί,ὁ ἄνθρωπος εἶναι τὸ ἐνσώματον νοερὸν τάγμα, τὸ πλασθὲν ἐπὶ τῆς γῆς ἵνα προσφέρῃ δόξαν τῷ Θεῷ. Ὁ προορισμὸς ἄρα καὶ ἡ ἀποστολὴ τοῦ ἀνθρώπου νὰ προσφέρῃ λατρείαν τῷ Θεῷἐπὶ τῆς γῆς, λατρείαν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθεῖα, ὡς ἐν οὐρανῷ οἱ θεῖοι Ἄγγελοι. Τοῦτο τὸἔργον τῆς τοῦ ἀνθρώπου ἀποστολῆς· τοῦτο ἐμαρτύρησε καὶ ὁ Σωτὴρ ἡμῶν κατὰ τὸ τέλος τῆςἐν τῷ κόσμῳ πληρώσεως τοῦ ἔργου τῆς ἀποστολῆς αὐτοῦ, ὅτε πρὸς τὸν οὐράνιον αὐτοῦΠατέρα ἀποτεινόμενος ἔλεγε· «Πάτερ, ἐγὼ σὲ ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω» (Ἰωάν. ιζ΄, 4). Ἔργον λοιπὸν τῆς ἀποστολῆς τοῦ Σωτῆρος ἦτο ἡδόξα τοῦ Θεοῦ· ἐστάλη ἵνα δοξάσῃ τὸν Θεὸν καὶ ἵνα διδάξῃ τοὺς ἀνθρώπους ὅτι τὸ ἔργον καὶ ἀποστολὴ αὐτοῦ εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ἐν Πνεύματι καὶ ἀληθεῖᾳ λατρεία.

 Ὁ Πενταπόλεως ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

Άνθισε το ακάνθινο στεφάνι του Εσταυρωμένου Ιησού στην ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου

 

Πολλοί μιλάνε για θαύμα. Άλλοι πάλι, για θεϊκό μήνυμα. Σε καιρούς χαλεπούς, με την κρίση να μαστίζει τη χώρα μας, τη φτώχεια, τη δυστυχία και την κατάθλιψη να οδηγούν πολλούς συνανθρώπους μας στο αδιέξοδο, ακόμη και την αυτοκτονία, στις παρυφές του Υμηττού πάνω από του Παπάγου, ένα εκπληκτικό, ελπιδοφόρο όσο και ανεξήγητο φαινόμενο, λαμβάνει χώρα τις τελευταίες ημέρες. 
Στην ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, το ακάνθινο στεφάνι που το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, περιέβαλε τον εσταυρωμένο Ιησού, ανθίζει!!! Πάνω από δύο μήνες πέρασαν από την εβδομάδα των Παθών του Κυρίου και μικρά κόκκινα άνθη και πολλά φύλλα που όλο και πυκνώνουν, στολίζουν πλέον το ακάνθινο στεφάνι του Ιησού Χριστού!!!

Πολλοί, μέσα στην καταχνιά των ημερών, βλέπουν στο φαινόμενο αυτό, ως μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας.

Η ηγουμένη της ιεράς μονής κ. Χριστονύμφη Σπυροπούλου, δεν ήθελε να μας δώσει κανένα επιπρόσθετο στοιχείο για το φαινόμενο, αλλά περιορίσθηκε να πει: «Προτιμούμε να μείνει στην αφάνεια. Παρακαλώ πολύ μην δημοσιεύσετε τίποτε. Δεν θέλουμε να δοθεί δημοσιότητα, αλλά να παραμείνει ως μαρτυρία δική μας, εντός της ιεράς μονής. Δεν επιθυμούμε η ιερά μονή να αποτελέσει αφορμή για οποιονδήποτε σχολιασμό».

Η ηγουμένη, είχε δυσάρεστη εμπειρία πριν από χρόνια, όταν είχε σημειωθεί άλλο θαυματουργό φαινόμενο στο εκκλησάκι του Αγίου Νεκταρίου (ανήκει στην μονή και βρίσκεται δίπλα από τον Άγιο Ιωάννη Θεολόγο) και τότε, η επί μακρώ προσέλευση πιστών είχε αποτελέσει αντικείμενο μεμονωμένων κακόπιστων σχολιασμών, ότι –δήθεν- η ιερά μονή επωφελείτο οικονομικά από το γεγονός. Η μακραίωνη ιστορία της ιεράς μονής, η οποία έχει αποδείξει ότι παραμένει τόπος αυστηρά μοναστηριακός και μακριά από κοσμικές εκφάνσεις, έθεσε άμεσα στο περιθώριο τέτοιες μεμονωμένες συκοφαντίες. Η σεμνότητα και το χριστιανικό ήθος της ηγουμένης άλλωστε, το αποδεικνύουν. 

Το γεγονός όμως, με το κατάξερο ακάνθινο στεφάνι πάνω από τον εσταυρωμένο Ιησού, το οποίο ξαφνικά ανθίζει, δεν μπορεί να αποσιωπηθεί, διότι συγκλονίζει ως φαινόμενο από μόνο του.

Ο πατήρ Ευάγγελος, δείχνει με θαυμασμό το ανθισμένο πλέον στεφάνι

Το ίδιο αποκαλύπτει και ο ιερέας Ευάγγελος Πιτσουλάκης ο οποίος κάθε Κυριακή εκτελεί το Μυστήριο της Θείας Λειτουργίας στην ιερά μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου: «Το ακάνθινο στεφάνι ήταν επί τρεις μήνες κατάξερο, φρυγανιασμένο, έτοιμο να πέσει. Ήταν ένας νεκρός οργανισμός και όμως, εδώ και λίγες ημέρες βγάζει πολλά φυλλαράκια και κόκκινα μικρά άνθη. Συγκλονίστηκα όταν το είδα. Να πάνε να δουν όσοι δεν πιστεύουν στον Χριστό και στα θαύματα». 

Ρωτήσαμε τον ιερέα εάν στο συγκεκριμένο μοναστήρι, έχουν σημειωθεί και κατά το παρελθόν παρόμοια θαυματουργά φαινόμενα.

Πατήρ Ευάγγελος: Γνωρίζω πολύ καλά ότι παλαιότερα, υπήρχε στην ιερά μονή μια μικρή εικόνα της Παναγίας που δάκρυζε κι έβγαζε μύρο. Την θυμάμαι την εικόνα αυτή. Μια καλόγρια που έφυγε από το μοναστήρι, πήρε μαζί της και την εικόνα. 

Υπάρχει επιστημονική εξήγηση του συγκεκριμένου φαινομένου; Μπορεί ένα ξερό κλαδί που δεν ποτίζεται ούτε βρέχεται, ένας νεκρός οργανισμός που παραμένει επί μήνες σε κλειστό χώρο, ξαφνικά να παίρνει ζωή; 

Ρωτήσαμε τον γεωπόνο κ. Σοφιανίδη, ο οποίος ήταν κατηγορηματικός: «Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε είναι δυνατόν, ένα ξερό φυτό να ανθίσει από μόνο του». 

Σε στιγμές που ο τόπος διέρχεται τεράστια κρίση και η πίστη των χριστιανών δοκιμάζεται, φαινόμενα σαν αυτό που αντικρίζουν οι προσερχόμενοι στην ιερά μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου πιστοί, στις παρυφές του Υμηττού, αν μη τι άλλο προσφέρουν παρηγοριά, ελπίδα και αισιοδοξία ότι ο Χριστός είναι ζώσα πραγματικότητα. Βρίσκεται δίπλα μας και δείχνει την παρουσία Του. 

Ο πατήρ Ευάγγελος Πιτσουλάκης ομολογεί ότι και ο ίδιος αισθάνεται συγκλονισμένος για το φαινόμενο. Μιλάει για θαύμα και καλεί τους πιστούς να το δουν από κοντά

Για την Ιερά Μονή τού Αγίου Ιωάννου τού Θεολόγου, αξίζει να πούμε ότι βρίεσκεται κτισμένη στους Δυτικούς πρόποδες τού Υμηττού. Υπάγεται Εκκλησιαστικά στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών και Διοικητικά στα όρια τού Δήμου Παπάγου – Χολαργού. Κατά τον Καθηγητή Φιλοσοφίας τού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ι. Θεοδωρακόπουλο, προϋπήρχε στην θέση αυτή αρχαίος Ναός της Αρτέμιδος και αργότερα παλαιοχριστιανικός ναός της Παναγίας.

Ο κυρίως Ναός, χρονολογείται στον 11ο – 12ο αιώνα , ο νάρθηκας τέλος 13ου αρχές 14ου, η Τράπεζα και το οψοφυλάκιο τον 16ο αιώνα.

Η παράδοση λέει ότι όταν σπούδαζε ο Μέγας Βασίλειος στην Αθήνα, μελετούσε στο σημείο όπου βρίσκεται η ιερά Μονή.

Το αρχαιότερο έγγραφο πού σώζεται και αφορά στην προσφορά τού φόρου από τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής ( Πετράκης ) είναι του έτους 1702. Σε έγγραφο του έτους 1722, αναφέρεται η πώληση της περιοχής της Ιεράς Μονής στην Ιερά Μονή Πετράκη. Τον 18ο αι. κατέστη Μετόχιο της Μονής Ασωμάτων - Πετράκη. Το έτος 1942 εγκαταστάθηκε σε αυτή γυναικεία αδελφότης. Από το 1971 λειτουργεί ως Γυναικεία Κοινοβιακή Μονή.

ΠΗΓΗ  http://agiooros.org/viewtopic.php?f=7&t=6616

Μέγας Αντώνιος : ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ ΣΟΥ ΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ

Ὅταν πηγαίνεις εὐχαριστημένος νὰ πέσεις στὸ κρεβάτι σου, ἀφοῦ ἀναλογιστεῖς μέσα σου τὶς εὐεργεσίες καὶ τὴν τόσο μεγάλη πρόνοια τοῦ Θεοῦ, γεμίζεις ἀπὸ ἀγαθὲς ἔννοιες καὶ χαίρεσαι περισσότερο.

Τότε ὁ ὕπνος τοῦ σώματος γίνεται γιὰ σένα ξύπνημα τῆς ψυχῆς καὶ τὸ κλείσιμο τῶν ματιῶν σου γίνεται ἀληθινὴ όρασις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ σιωπή σου, κυοφορώντας μέσα σου τὸ ἀγαθόν, ἀναπέμπει συνειδητά, ἀπὸ τὸ βάθος τῆς ψυχῆς καὶ μ᾿ ὅλη της τὴ δύναμη, δόξα πρὸς τὸ Θεὸ τῶν ὅλων.

Διότι, ὅταν ἀπουσιάζει ἡ κακία ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, τότε, παραπάνω ἀπὸ κάθε πολυτελῆ θυσία, ἡ εὐχαριστία καὶ μόνη ἀρέσει στὸ Θεό. Σ᾿ Αὐτὸν πρέπει ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.