Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. ερμηνεία του 15ου Κανόνος.

 Τό τι, τέλος, καί ες τόν παρόντα ποστολικόν Κανόνα τά θέματα τς πίστεως καί τς δικαιοσύνης τίθενται ς ξαίρεσις, κατά τήν ποία ποτειχιζόμενος δέν δημιουργε παρασυναγωγή φατρία, δεικνύει τι ες ατές τίς περιπτώσεις κκλησιαστική πομάκρυνσις πό να τέτοιο πίσκοπο εναι δεδηλωμένη, ατονόητος καί φυσική καί οδεμία πόνοια δυνητικς ρμηνείας δύναται νά πάρξη. Δηλαδή, πό να φανερό καί δεδηλωμένο αρετικό, εναι φυσικό κάθε ρθόδοξος νά πομακρυνθ, χι μόνον ν εναι πίσκοπος, λλά καί γγελος πό τόν ορανό, κατά τήν γιογραφική κφρασι. ν πάλι, πόφασις τς πομακρύνσεως πό ατόν τόν πίσκοπο παφίετο ες τήν διάθεσι το καθενός, θά πρεπε φ’ νός μέν νά ναφέρεται τι δύνασαι νά νεργήσης οτως λλως, (δηλαδή νά πομακρυνθς πό τόν πίσκοπο, νά ναμένης τήν πόφασι τς Συνόδου), φ’ τέρου δέν θά πρεπε νά ναφέρεται ς ξαίρεσις ες τούς δύο ατούς Κανόνες, τήν στιγμή πού δέν το ξεκάθαρη ες ατήν τήν ξαίρεσι στάσις τν ρθοδόξων. Διότι τί ξαίρεσι πισημαίνει Κανών, στήν ποία δέν γνωστοποιε τήν γραμμή καί τήν στάσι κάστου κατ’ ατήν; Τό τι ες τόν παρόντα ποστολικό Κανόνα ναφέρονται καί τά θέματα τς δικαιοσύνης, σημαίνει τι διά τά θέματα τς πίστεως πρέπει νά εναι πολύ αστηρότεροι ο ρθόδοξοι. Θά ναφερθομε ν συνεχεί ες ναν λλο ερό Κανόνα διά νά δομε τό θέμα τς κριβείας καί τς οκονομίας καί νά συνειδητοποιήσωμε τι, ατοί ο δύο τρόποι διαποιμάνσεως καί νεργείας καταγράφονται ες τούς Κανόνας καί μάλιστα πακριβς, κάθε φορά πού φίσταται τέτοιο πρόβλημα. Πρόκειται διά τόν Α΄ Κανόνα το Μ. Βασιλείου. ς γνωστόν ο Κανόνες το Μ. Βασιλείου χουν οκουμενικόν κρος, διότι, σύμφωνα μέ τόν γ. Νικόδημον τόν γιορείτην, πεκυρώθησαν ορίστως πό τόν Α΄ τς Δ΄ Οκουμενικς καί τόν Α΄ τς Ζ΄, ρισμένως δέ (νομαστικς) πό τόν Β΄ τς Στ΄ Οκουμενικς Συνόδου. Ες τόν πρτον, λοιπόν, Κανόνα του ναφέρεται γιος ες τό βάπτισμα τν αρετικν καί τν σχισματικν. φο ρμηνεύει τί εναι αρεσις, τί σχίσμα καί τί παρασυναγωγή, ναφέρει τι: τό μέν βάπτισμα τν αρετικν εναι παντελς δεκτον (νύπαρκτον) ς τελεσθέν κτός τς κκλησίας, τό δέ τν σχισματικν εναι καί ατό δεκτον σύμφωνα μέ τίς Συνόδους πού συνεκάλεσαν ο γιοι Κυπριανός καί Φιρμιλιανός. ν συνεχεί ρμηνεύει γιος
θαυμάσια διατί καί ο σχισματικοί εναι κτός κκλησίας καί ρα δέν χουν χάριν καί ξουσία νά βαπτίζουν. Ες τό σημεο ατό ναφέρει τήν πικρατοσαν συνήθεια ες τήν σίαν καί λέγει τά ξς: «πειδή δέ λως δοξέ τισι τν κατά τήν σίαν, οκονομίας νεκα τν πολλν δεχθναι ατν τό βάπτισμα (τν σχισματικν), στω δεκτόν». Καί ρμηνεύει γ. Νικόδημος τό σημεον ατό: «Μερικοί δέ πίσκοποι κατά τήν σίαν δέχθησαν τό βάπτισμα ατν (τν σχισματικν) χάριν οκονομίας καί συγκαταβάσεως, καί οχί κριβείας, σάν που ο σχισματικοί εναι κόμη μέλη τς κκλησίας. θεν κατά τήν γνώμην ατν ς εναι δεκτόν».

Συνεχίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου